Grammatica linguæ anglicanæ. Cui præfigitur de loquela, sive de sonorum omnium loquelarium formatione, tractatus grammaticophysicus. Anno 1653 primum edita

발행: 1674년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

De quo etiam 4 miu fh alibi mentio. Praxit Iesma, non metendet S rem

veram ipsum ς nos id ipsum dicimus, nempe S isum Sanctum esto Deum. De. Verba seu Sermone γ' ) insinuatum item est vG. 3. Et Dixit Deus seu Verbo locutus est in E Ofusis L . Sic ver. si, p, ii, i , ΣΟ. H Dixit Deus, in iam, M. Sie Pial. 3. 6, 9. Verba D facti Iuni CHI, O S irim oris ejus tuus exerci- iras eorum. IV Dixit, or factu m eR; Irae Praecepiti O situm est. Et PsaL 1 r. r. axe r is creara Dur. Cui consonat illud Hebr. ii. 3. Per Mem in QPmus - ruatim e M inratam Herbo Dei. Et ΣPeti 3. ,' Calos iam olim exiit se per Dei Ser-- Tm; Terramy- - λειγνι , - θ' eu em Sermonem con ovantur. Quibus in locis, per Dei Vrebio sesa E mmmem, times Emphatice memoratum, innui videtur .

ipse a S.IMime memoratus, Job. I. r, , Io. In principis eras . M mo s a Verbum; o semiaper Eum fumseunt; per Eum actus es Doritas; omnino ut Heb. II. 3. Constructum esse Mundum Hobo Dei. Neque erat iure Notio, de θ ira Dei Persenaliter sumpto, Itidaeis Doctoribus ignota. Nam ubi dicitur Psal. aio. r. ixitP mmmo meo, Scis is dextram meam ; habet Chaldaeus P phrastes, Dixi Abisai Bemitarin ὶ in Herissio ; per Verbum Ibum intelli- gelido MPUMm: prout ipse corii ius id ipsum exponit, Mati ax Q, 3, 6M F. Et sequens est, apud Chaldaeum Paraphrasium, Vrebum scia Seramnem, de M spa diu re i

Sic Isti. An. I t. Fro re me, pro re me faciam. Ea ver. I 2. quae me. Et ver. 13. Manus

mea Luru uuir Terram, O iu Ira mea men est Caelos. Et ver. I x. EM, locutus sum, enm. Et veri 16. . propivine ad me, AEunte hoc. Sunt apud Chalniun Pa ophrasi cn, P Ueter Nomen meum, propter Verbum faciam Oberire Verbo meo. In Verbo ct funae in Terram, O is Paemia mea appenta C s. Ubi iterum habentur Deras, Urim Him, & Potentia, Gi Spiritus. In Verri meo sem pactum cum inrisam Patre ves o, o io ierem. ceta te ad Hobum meum, A te hinc. Et, pari tenore, plurimis in locis , a d chaldaeum Paraphrastis. Sic Gen. a8. 2I. Eris mihi Hrebum y ottae is Deum. Exod. a. u. o. is pluma)in V simus Grearet eos. Exod. 16. 8. Non conetra nos murm

horuetita vestra m alit Ovobis. Deuti a. I. IBis Pataraginta annis Vrebum plotae Dei tui fuit in Mytustium tuum. Deut 1. 3a. Non o eaedictis m VOMIM DI i. Deuti . a . ph a Deus tuus, Verbum ejus in consumens ignis. Deut. s. s. α' Risam inire Hobum Bb ect ws, in iri te e. Deut 3r 6β ae Dei ita arae eris c ram se. IMva ipse aeux reis coram te; Vrebram evus reis in Oxitium Itium. Et passi alibi Atque huic quidem ego pressius insisto; quoniam, ut hanc Gen. I. 2, 3. sic alibi, Hra Amrta Spiritus, memorantur, ut in oeatnim negotio occupati. Psal. 33. 6. Verbo phnin

lemm Gai M. i Ubi habentur Pocentia , Inter utia, Spiritus, o manus λι ὶ Job. 33. S nisus Dei me fecit, O raculum Omnipoteusis vri saevit me. Et risi io . ,3o. L m metrissca seu multipl)cia buris opsta tua Iese δ' in Sapientia fecisti ea ma. Pres Spis non rutim O ree rerum, or reuisalis facim Tereae. Ubi iteriam occurrunt Dei S pientia, & mrisus. Neque hic absonum est notare, quod ut M' signis trima Rationem, tum oratiunem; se Christust . vocatur tum Her Dei, tum Elapierem Dei. Atque ut Joh. I. I, 8, io. de Hobo seu Δermone ducitur charadis Principis furi Vrebum, seu reamre iis uia Deum: omnia prebum facta sunt; mam quem ipsum factus; & Heb. 11. 3. Uractus es Aramaeus boni: Idem de Solentia eicitur, Prov. a. r'. IMM, SapisentiaDa δε-- ι Terram, O Rruantia sua fas suis QE . Et Prov. Raa, i ovans tme Sapientiam in m incipis viarum Darum; ante opera sua jam tam: Asorem

342쪽

De Sacra Triuitate, cincio. Tertius.

cti, fidem in nobis operanus & conserv ntis, , - Estque huic consolatim, quod Dei Potentia dc Sapientia, toties occurrunt c jimbam . Sapiens coras, of Inrtis et v s, Job. 9: q. Omnipotens es, quem no/, ius i. et ' ;

Sed ut non prellius instillamus horum singulis,) subesse. videtur fundan nuuia pon o seurum, cur consideremus Verbrem Dei, & Senitum P , evadenter illi lingui, ano Imus negotio: quod & M iptores Sacri, utiam in veteri Testimetuo, videntat oblini vaste; qum dc Scriptoribus Judaicis pariter & Christianii id fuit anmaadversi L Nynquoahoe tunc fuerit distincte perceptum ut post futuriim erat; sed ut sunt alia musci Upis obumbrata, ipsaque de Remi rectione infortuorum doctrina, dc vel me tecta, quae post

forent plenias intelligenda. . .

Non negem tamen, quin, quibus is animus est, possint inusia captare, quibus haec Vetueris I stamenti loca eludere pollini vel declinare, ne se illis constrictos senti ' a Ut Sa duciei olim, contra illa Veteris Testamenti loca, quibus insinuaretur Resurri o Mox us

Neque illi tantum, sed ex nostris aliqui, qui docere satagunt, Veteribus ante Christ x Patribus non alias fuille iactas Promillionea quam de rebus Τι γυν/- & Temporaneis salonitem de Cael sibus & urnis :) Cum tamen S. Patitas cum fuerit de Spectine Morzuorum tu Di vocatus,) aperte doceat, se sic servire Deo Patris, ut qui as e

omnia quae tu Lege ct Prophetias ipta sunt, Demque habeat in Deo squam is ipsi. D

ADH) suo ectionem D/ὸ mortuorum, tum Jussorum tum In re rum; Quodque ii erit Pro messo a Deo facta Parribus huis, ad quam Duodecim rum Tribus, si s rer se Ies Deo nocte dieque,) pervenime speraverint; Neque hoc e e aliud qr quam, pura . quae Moses Prophetae fumina 'indixeraui, Aet 23. s. Aet 2 I ii. Aen. a. ῖ, 6, , 8, . ut certum sit, Resurreetionem a Mortuis, fitille Patribus ante Christum 'on 'gn,

iam. J Et Hebr. I I. Iῖ, I , Iis. Hi omnes ins de murmi sunt, is hoc est, per fidem sperantes meliora quam quae hactenus acceperam; ) D cim , Oc-

picati ue i spe suas, moue amplexi; Onstentes se Asiems hic eis de, o in Trara, Quique Lec dicunt, yalum ostendunt se Patriam .quan ei e ; aliam 1 Micet ab. ea quam hic habuerint, in meliorem patriam, hoc es Coeleson. Et Christus ipλ icontra Sa uraeos disputans, Resiluestionem amicit ex loco Veturis I si me ti; tali Argumento, quale si a nobis suillet primitus prodii tum, contemptui serie habi uri forent qui contra sentiunt: Nempe quod dixerit Deus, Ego sum Deus aham , Deus L i, Deus Jacobi; AZqui Deus nequaquam en Deus M in um se ii margumentum prosequitur Apostolus, loco citato'; Per rina, i m reria Tromi Mahena terra, commorantes in Tabernaculis, de loco in locitur mobilibu non fixis i libus,3 e. v j ctantes ciuitatem 'stis habeat nudumema non mobilem ut eran Iaberna ) c us artifex o conitor es Deus : Palam OHendentes, se Patriam quo e ,

rum tantum Terrestrium.

Nec dubium es: quin Prophetae, aliique Dei ministri, Iudaeos docuerant sensum a r

Iem earum quae videbantur Temporalisu Promissi es : . Gamvis huic iurim:. Sadducaei, sed subterfiigia quaesiverint: ) Idque eatenus, ut noli modo 'si hars. res legis, scit & t uberes hanc amplexae sint doctrinam; etiam ante Cliristi Resurrectio 'nem. 3 Scis, inquit Mamua de mortuo fratre Laetam, ) si recturum eumi tu. - 1ectione, in His aere ultimo, Joh. Ic. D. Horumque Sensuum S ituabum Usina copi habetur in Epistola ad; & pallim alibi. . . . Atque, ut prompte amplexi sunt, absque ulla Renitentia, doctrinam de Res xcti secum ea fuerit ab Apostolis clarius explicata, ut rem ipsis non plane. vam:) Dc nullaim. videmus Reluetantiam, in ea de Trinitate, de qua, probabile est, eos futile qua intepuiante institutos; quin prompte admiserint eam Ruptismi formulam, Lis N aen 1 non

formulam, a Cor. 13. I . Gatia Domini BD CNUI Charios Dei, d mnumcasio ritus Sanctili οὐ stum omnibus, Ameu. Ubi lusentur a resa ea son*, dunet . mea; γratae. Ut & in celebri illo loco' a Joh. s. n. Pater, Se mo, o Spiritus Sanctu i isunt cinam. Atque ut ante fuerant ab ipse Garilis junctim recensiti, JO. I . 26. Pa

cari

343쪽

quae adhue extant i ld Ethnicos ictiptores.

Bene notunicii seis i ii in huiuimodi. studiis versamur muliunx rii litionis Ethnicaes puta, Philoibphiae, l heologiae, ct Mythologiae . , ψ κis d ii pti sse; quamvis de

Non diibium eli quin' iniuri de Chua pabul unde ii crint omnia in ortum liabu it., IIVis Historia de Crear e: dc Deuca mis Diluvio, bilio A in hi: Dque Gigantomachia, adversus Deos 1 Conditoribus turio Lailue de D. si ou Pam, 1 N utrumque mundum tame di post Diluviunt i sp anie. Aliaque utilia modi multa ; quae habent A Mai scii es, res, aliique iun amp m. habet colliationem Thesei s Guo, in sua Cmia Gentillum & varius in sua Guinis a L e

rica; ubi multa collegit Dicta H meraca, quae ad totidcui in Sacris Literis respicere videa tur; inde ire videmur mutuata' Cum tamen Isimc us luerit unus cic antiquis limis & rrimis scriptorum Ethnicorum. γγ' re item, suae Philosophiae, Historiae, & Theologiae, a Judae iam Eruditioihe, in

mutuatus videtur; unde dictus Amoc quasi fles Gi Ita dictis. uautem D. a sum nomen Odio habitum est, potius quam celebratum, cos catalle videtur sub nomine quorundam A bin rem, prorami, Naicum, aut L tria um. Ille quidem 1 Dei Nomine H* Sum in Exod. 3. I . scit -, i vel nominibus Iah, aut dimis, pariter innueritibus Abs lutum Esse Dei, mutuatus videtur ibum mi is, D,

ιν b, quibus denotet, quasi in um Eus ii cu id quod Gi, ip Amram Eris, sere Evi;

apluus hinc innuens e s Birer, scit m H . llcm, ipso. Immo I. rytate Ammiar Hum .atis, praecipitium ipsi Argumentum est Oriur λίγου I ri tua puraeam g velut in quam Tr, dicione acceperat 1 quibusdam in tibus, qui vixerant ut ille loquitur tiopius ad Deos, quasi ci hoc mutuatus lucrit ex eo quod habetur Do t. - . Dicet sopia cumnauta 'tu,

etuit Deiu nes re λὶ Aliaque ii milia. Et quidem tantum abest ut putem ego quod volunt Saei aut quod S. planara Pluitonzer, sitque illius o riuums Trinitate desumptus; quod putaverim potius P. uo nem, a Judaeorum doctrina suam fuisse mutuatum Trinitatem, iris a se quadant enus deso matam : Atque indicium esse non contemnendum, quod ipsis non incognita fuerit doctrina

Psti tu ses, in postremo Capite Libri De Mori quod cii de i Nomiuibus; diei quod visu, amois Unicus si, musta habet Nomina. Atque inter ea multa in Unum, inquit, est Tres Parc.e τρος--οpos, Clotho dc Lachesis. Quas ale applicat ad ires o nis diversitates; P aeteritae quae revocari non pol si in Proemu quae am agi, tur; γ Auran .e quae adhuc est incerta ;ὶ quasi hoc idem resipiceret, quod . z. 6 . ,ν 6 . --

ἐπινω. Vultque has I es este, Gut borum Nominum, uitae quamvis sint mi mero nes, sunt tamen Deus tu. Ταῖτα δε παν- u .κ ἄλλι πι πλει ό Θ ω Hurdinem citans huie con sentienteiu,) κα που - ο γενναῖ - .ν i. Ut tum Platorum tum is uel m consentibentes habeatinis, quod Tres surdum, possint esse Gnu Deus. Et verisimile est, id ipsum hausisse ambos ex aeramn Doctrina. His addamus licet, quod habent de Tribus ancibus in stero mundo; qui nominantii r nos, Ra fumanthus & t acus. Quod, quamvis Fabulosium sit; hoc saltem hinc innuitur, Quod etiam ramo habuerint Notionem non tantum de Immota rate Avitae; sed dode Di mirate Per ara , quae , in illo altero mundo, rationem exigerent Humanari: tu Actionum in hoc mundo. Nec dubium videtur, Quin utramquc Notionem a Iudaeis accep .rint, unde reliquas habuerunt notiones maxime sublimes. Nee eontemnendum est quod de Triformi Chimara tinxerint Poetae, quae sit ne in λά- ται , μεα δὲ Us et, si uno tim extat, Poetarum eorum antiquistimum. Quodque, de γνα pite Cmi ero, quasi alterius mundi Ianitore. Quae quidem Poetarum figinenta quamvis primitiis forte excogitata fuerim, ut rem ridendam exponerent; at hoc nitem laus innuunt, ovo Iam tum Notitiam habuerint, da cuilutam Dibus quae tamen sint Guum. Nim si nullam habuit lent hujus Hodi Notionem, non potuis Ient illam risui exponere. Applaudent sibi, sorte, Advcrsarii; quod Chi a & Coberus inducuntur ad Probaudam Triuis rem.

344쪽

; ; et De Saera Trinitate, cincio Tertia.

Sed mistra sitn: Non milia id jam agi uir, ut Priari s Trinitatem: ident ni jam si elum est, meliori Fundamine: in ita jam uuaeritur, Num Doctrina Perit timi cognita. Et quidem, ut recte possit argui, GH a n Re raonem ibisse Lucitu aetate cognitam, atque ias cognitam, in quod eam ille ludibrio habeat, quod non secisset si plane nesciillet:)Sie a mento est, Trinitatis citu uram jam tum fuisse cognitam, cism illuderetur. Se &hoeinde porro arguitur, Jam usui illi posse Prin vis is es. prout missunt Sanniones mi I spherarine satagunt Sacram Trinitatem, ut aliquod Triceps ;quin & illud ibunt i quaequid sit 3 Sarrasticiun ii genium, non suum esse; sed ab muti ribus Ethnicis surreptum. sed sive hoe fuerat, sive non suerit, Ecclesiae Judaicie notum, jam ante adventum Christi, i quod tum de Trinitate tum de Aburre ne I timi praelitinendum videtur : i s uis. ad reni praesentem, quod jam illud doceamur. Et siquis adhuc velit tam obstitiaio esse animo, ut vel Te re nem, vel Sacram Trinitatem nolit credere; sub praetextu quod horum neutrum Ecclesita Judaicae innotuerit, si altem non tam dilucide, quin possint villa quaedam comminis ei contra Veteris si menti loca, quae haeprobatum asseruntur; inos eos Sapienti Justoque Dei judicio perimitiamus, eos ipse velit efficacius edo Iamque Deo Ritri, Deo Filio, Deoque Spiritui sancto; Tribus Persenis, sed Uni A cerno, ct in aeternum Benedicto Deo ; ut Laus, Honor, α Gloria; Nude di in secula i ii

rum. Amen.

D E FIE

345쪽

DEFENSIO

Celebrati.

Contra Sabbatarios pro Die Saturni disputantes. nis i 69a, duabus pistibus) Ahiglice visita, ne Latine reddita ; alis ori M.

346쪽

Ιndex Capitum

Munitae cedere ae bent Sub nriae cultas Mi viris exemplis seu 2-. circina Moriri P charis circumsorus. Rechabitartim observantia. Temporis incertu sere maxima pro

Eais misera, nan erant Genetibus impone a.

349쪽

ABBATI CHRISTIAN

ibrum. Et pro Aeso Paschatis P uici. Et chriaiaui pariter. spmnus aera Id ii Eraecepit, est, ινυ h litur Sex Hes laboris si aera xij. LL A T V s mihi fuerat, iam Anno 169a, per Tabellarium, seu vectorem publi. cum, De Maro metivus, trum nuperrime editus , an TAma E semia comi a x petito 3 viro pio &erudito scriptus. Cui Titullas Lumsitis, Aus mus myster Has tari ius mundum fecerit . tque Iehisa pii Hest Legem M E- ; - - artum

Praeceptum sis vel tum vel Murarum. Quo contendit, celebrandum esse Sabbatum eo die quem Limni dicimus: non eo qui nobis dicitur Dumitu a. Quem ille diem Septimum eo stim it, Hebdomadum eontinua serie recurrentium, ab Orbe condito. . Huic ego Responsum edidi, eodem anno i α; cui Titulus, Defensis S Mari G i uis,siis A Subbati ram sis. Cui uti Re casionem edidit Anno sequente, i693. Egoque reposui, eodem anno exeunte 1693, mox ineunte ι69 ,ὶ II eqsimis meae Parum S cii an ei in Parus p rta k Matronem. At e haec, Anglico Scrmone, omnia. I abet nunc, in riterorum gratiam, iitriusque Partis summam Latine redditam in in unum inpingere: Rescissis quae erant in Haminem dicta, cuimo nil male volui, &Argumentorum vim, utrinque allatoriam, fideliter exhibendo; quo rei disceptatie statui rectius percipiatur. Dixeram Ego in limine, su pag. I,αὶ quod Nollem, eo nomine, turbare pacem & receptam proin istius Rcclesiae, ubi me vivere contingat: modo rite celebretur Sabbatum; licet non eodem die quem ego serte elegeram.

Quippe quod non stram ego, nec cr do in quisquam alius, Num, qui nobis ditatur Dies v mmicus, sit Primus, Secundus, Terinas, an septimus, sic recurrentium Hebdomadum ab Orbe condito. Et, quod impollibile est me stae; non mihi Crimini imputandum iri isen-ub qiiud nesciam. Nee quidem huic scriptori ullum stippetit Medium, praeter C nmunem Tra Dionem,s quam ille missim depretia 3 moaudicare pessit, aut conjectiar in Quis Primus sit aut quis Septimus dies, si e recurrentis Hebdomadis, sive ab Orbe condito, sive etiam , Grisii tempore. Non aliud, inquam, medium ; quam C mmcinnem Trata avem. . ' Yy Σ . Satis

350쪽

Defensio Sabbati in i ii iii. Cap. r.

satis mihi persuasum est, debere n vi Quarti Raecepti in Sabbatum celebrare; hoe est, Sanet e mutetis diem, Dost ordinarios sex dimam labores; idque in Hebdomadum con tinua eistulatione. Sed, quis sit ille dies, in continua seriest Orbe condito, ne sertus sui

necesse possvna.

que propterea die contentus sum, quem ibi loci continue observatum video ubi ego mo ror. In Augstamina, illum ot arvo quem hic observatum reperio : Atque, si int a me vivere contingeret, illum ibi observaturus ibrem, quem illic invenero observatum :Qyamvis dubium esse possit, num idem dies dicendus sit, quem nos & illi observamus; cum nos & illos intercedat, qui dicitur Pi stridisinus. Nec tamen author esse

velim, ut receptum morem, aut hic aut illic, 'immutemus.

Hre ego cum in limine dixeram, aliaque quae huc tendunt,) subdub Are vult hiescriptor, aut aperte potius insinuare, Rem p. I, 2. me juxta cum eo sentire; nempe, D bere nos neglecto Dominico 3 Saturni celebrare; quas, nescius quem ego . uel Iurus forem, aut quam ego velim Ecclesiam;) adeoque me, tum contra illum, tum coimtra sensa mea mala fide) disputare Has ego iniquas suspiciones, quo amolirer ; repeto mi Pammis, p. a. M. & Discursus

cem & receptam praxin tur& Quam velim Quod, sub praetextu, - continua serie recurrentis in ab Orbe coarasito, nollem res

i. I 3 quas ego cauis assignaveram, cur nollem ego Ecclesiae partare, praetextu ini: simulque, ae In electurus et in

ita turbare: dixeram, Tum quod scitu jm sit impossibile, quis sit ille dici: Tym quod

Substantialia quae dicuntur 3 cultus Divini, maioris sint momenti res , quam Caetum uim nulla: Atque haec illis, prout res tulerit, cedere de e. , Haud facile crediderim sin re quae tanti momenti sit ad cultum publicum tantum onus

imponendum esse tali temporis ὶ Circumstantiae, de qua nec certi esse possumus, ct quam mitimus modeste ignorare.

Putaverim potius, quod de Lm dicit Christus, P . q. a1, 23. Tempus venit, Dum n oue in hoc monte, neque Hieroselymis se abitis Patrem; sed quum veri Mararares adiar hunt Patrem, Spiritu S Ulaitate; etiam, magna ex parte, de Tempore Dariter intelligendum esse. Gae junctim memorata legimus, Levit. 19. 3o. & alibi; quasi in eodem censu reponenda; Subaia mea observatote O Sanct risis meum reveremini: I Os IH a. Et, prout non tanti momenti seret quam ut recte colatur Deus ; ita n x lauti est, quo ine, quam ut rite cekhetur Sabbatum, scii sanctie Requietis dies.

Cultus Dei publicus in Ecdesia Iudaica erat, magna ex par restri ad Templum

Hierosislymitanum; Non ubivis inae oensere in raris pretis, scii in Aco quem enerit Deus ad culicandum ibi nomen litum, Deut. 16. II, Is, 16. At, nunc dierum, ubivis locorum, non minus quam Hieroselymis, rite celebrabitur cultus divinus; ut quovis loco Deum se remum, puras artiagentes manus, et Tim Σ. 8. Privatim, in privatis aedibus; & publies

locis ad cultum publicum destinatio Nec stio, quod ad Sabbatum Iudaicum nunc magis adstrieti sinu, quam ad , Multasque ibidem prodicti Ins tias, de nintestis Circumstantiis, dum summi. rei' syra

Celebranda erat Circumcisio, ex Instituto Divino, Octavo die, non octavo Hebdomadis die; sed .matis die Octavo; adeoque eodem Hebdomadis die quo natus fuerat infans ) Verum si, casu aliquo, aut etiam culm non fuerit eo die celebrata ; non dubium est quin, alio post die quovis, celebranda potius erat, quam non omnino. Circumcisus est Abisalamus, a mnos natus 99; &'I ael, annos 13. dc, qua aetate circumcisi fuerint esures. reliqui in Vahasi similia, non liquet. Et Pros lyti, quacunque aetate, circumcidendi crant, cusui non sorte tum constiterit, Quoto Hebdomadis die si ierant irati. in Quique in Deserto ita,

saerentur, per annos quadraginta, simul ci messes legimur, Jota s. a. 3, sin. quamvisi, non omnes eodem die fuerint irati. Nec dubium est quin tuerit Timotheus plusquam Herum, quum eum circumciderit Paulus, Ptia Matre Mura natus erat. Act. 16. r tur comedere succinctis lumbis, calceamentis a sedes positis, hiculoque in manu, O femnanter, ut in procinelu abituri; Exod. Ia. II. At Gristumgimus, cum Distipulis suis, comediise sed tes, seu potius Discumbentes. Nec debuit eo rum quisquam, ea nocte, exirescit as, Eax. . Ia. aa. At Christus, cum Discipulis, est est ad mistem Olivarum profectus; atque inde ad Gethsemaven, Mat. a. 6. zo, 3O, 30. Panes o sirisuis, erant , solis Sacerdotibus comedendi: At notat Christi eos a mis ceria Oisioneὶ comes h quem interim non insimulat culpae.

laudamur, Jer. 3 s. quod 'oeptis Pan abi Patris obedioerint ; prsisse diri ne Vinum biberent, nec siti domos o cament sed in textoriis halitament Grin tum Nisi a mam in terram eam '; Miciis tentoriis,) in Hierosostmam se re e runt, metu cohamum chaddaeorum eae in tarum, in Uipue consedo uuta Nec tamen inde persta

bentur ut Inobedientes, cum id a justam caulam Detum sit, sed ob Obed taliam Iaum

dantur.

SEARCH

MENU NAVIGATION