장음표시 사용
81쪽
particulam Io p fixam. 33. la8. Vi
particulam m. p. 33. l a8. post verba tamen auxiliaria saliaque aliquot horum aemula solet haec 'rucula./. ae l. 3, . / -J Est posterius duorum Verborum, adeoque habet etiam, hoc loco, & similibus, ubi causa finalis im
uiualis Guillelmi Conquestoris dicti, quo Predia totius Angliae recens ἡntur. Sed Gallica allactantibus quod in plurimu obtinet vocabulis 3 vome parcius occurrit, ct plerumque in uiori sentita, pro Damno, Condemno. Anglo Saxonibus est judicare . Dema Iu
The Qui , s. J Alectivum ut si ni reliqua; omnium generum, rasitum, & ilumerorunt. Subauditur ut in aliis linguis 3 substantivum sis homines, plurale Substan- 'iglomonibus Man, Ran; Belgi Germanisque Mari Λ; Danis A . Vox etch nunc si re oserem significat; sed olim frequenti unde est antiqua formula in umbolo retinetur atque etiamnum aliquando, Vivum significat Anglo-Saxones quibusqnunus erat in usi) Cum, tace, dixerunt; nescio an ab car unde Ocyus: forie, , vis, robur; ME. vesco, viribus polleo, item accelero, propero: omnino ut me Belgae vis. A nomine 2ροα sit verbum to 2 len, accelerare vivilicam p. I. I. s, i 8. ire Her Argentum vivum. Verum nune fere, pro eici vi-v' dicimus olim&ine. Nempe ex Substantivorast vita; Arelo Saxonibus L Bel stutavi, Leri, D. Germanis LMm, Danis iam sit verbum ustis Vivere, p. 41. I. Anglo Saxonibus Belgis Lewn, Germanis Leben. 3 Inde autem Participium vivens, VIVus D. 32. I. an p. Ioxl23. A me, bis, quasim in vivis snam Particula a m compositione nobis i estissime valet ni; Σου. t 3. & me, ρ 42 L 11 vividus, Anglo onibus L φα, Belgia Linstitia; & Ufe silmeon, inanitia o 41. Angl=Saxonibus, Misau. ς ιΑnd the deari H mortuos. J Omnia ut ante. I belleve in the Holy Ghin, Credo m Sancto S ruum. t Omnia ut nrius. Theholv, S tinctam. J Utante. Cit lieM Curatac d Carata e vel Cimiis vel ad Gallorum formam quis non ad mini) hiabue, Catholicum. Hi vox Latinae seu potius G in originis; pro quo Latinius dieitur Genimal, -- Anglis onibus isti te, ab ag omius; unde nostrum in re lesiam. J Pro quo Mota & septentrionales Angli, etiamnum Itas dicunt. Belgae Aerche, Germani A INA Grche, Anglo Saxones inre: Conuacta erisubaudi Communionos Minoe, O --- α Dum. J Latinae originis 6 sorgivenes tremem J Ex verbo Arg. Condono, remitto, ut supra, fit Substantivum Hrmenes, tremissio, condonatio, in addita terminatione sormativa neu t 3. I. Ir. Qualia tamen ex Alinivra plerumque sormantur, ex Verbis rarius of Simi Peccamum. J Sms seu Sinnes, esis propter s formativum, p. 2e. 1 6. Plurale Substanti vi SRS-, quod est Peccatum. An miaxonibus, Metne, : Belga Somo
ndet Transitivum D Erigo, surgere ticio. Nolirum D Rifesturo Ario, est Anglo onibus ollan, Belga Hseu, Danu ser; nestio an ausim derivare Agere; at certe Italicum eodem sensu i sei arse, Drizors, est Mare se, vir Tre Ieiterum est Anglo Ponibus rigen, Belgis Aruam, Germanis Anguen; ut supra. Ofthe Body, mrporis. J st Corpus, est Anglo-Saxoniblis Maere. And the Lis vitam. I vide supra ad vocem misi. Evo lis ting, sempitomam, semper Aurantem. JAe semper, ut supra ) ramis dum est propter terminationem' , ut do, Panicipium verbi D AVt, permanere, ad ultimum durare; atque hoc ab Adiectivo lis ultimus, postremus; D. I. I. s quod comtractum est ex Latos gradu superlativo positivi te sero seu serus; esus Comparativus est Later seu Laure poliarior. p. r. l. 29. Lare, serus, tardus, dilatus, unde dc dici sorte potest:ὶ est Anglo-Saxonibus Liacte, Late, Belgis Lari: Comparativus Larer, est Anglo S innibus Larer, Laree; Superlativus Latris L f, est Anglossiaxonibus Litest, Lasin. Item Uelgarum Interen, Lotere' est nostrum Lister tardare, morari Amen. J s lemnis clausula, ut prius.
82쪽
HANC alteram Praxin subjungere visum est; partim ut congeniarum vociun mutuamco irationem hoc exemplo Alliadantenus ostencerem; partim ut peculiarem singularum vocum Emphasin insinuarem, in lingua nostra elucentem; quae paucis vocabulis, eisque brevibus, conceptus satis foecundos distincte exhibet. Nempe, vir quidem doetus, natione Gallus, sub finem anni 16sa, proposivit mihi sit, scriptos quatuor selectos versus Gallicos, in eum finem compositos: Miram inde praedicans Linguae suae Gallicanae fclicitatem, quae Sensus cremtos in natis Vocibus exprimat; N suae interim Anglicanae vitio vertens, ut quae non raro quod tamen omnibus Linguis commune est cognatos Sensus vocibus exprimat nulla cognatione conjunctis.
- cordissi cordant, vel e creder tine corde ;Hur sa corde corder, trois cord u u accrede:
Verum, ut hanc qirantamcunque felicitatem neque Linguae nostrae Analicanae deesse ostenderem ; Ego protinus non novum materiae delectum iaciens in eosdem ipsos quatuor versus idiomate Anglicano vertatim reddidi; retenta eadem quam in suis notaverat curiositate: Substituta tamen voce Ivis pure Anglica pro Exotica quam ille expectaverat αδ ε
Atque illis hos quatuor alios. Ne norin ibat, in imisun. bore tu the tmine, As irrim mere introsed; noro Διι init minae:
Hos tandem omnes, aliquanto fit, in gratiam alterius cujusdam extranei Viri Nobilis significatuum minutias inspicere cesideranti L Latine utcunque sic reddidi; neglecti, tamen qui in Anglicis observabatur, s norum consensu ; sta servata significationis vetarum Emphali.
Veravns, ex cistartis illis in fine timentis, unum rarus ex cana coin cario- amat;
83쪽
Haec ut distinetius explicem; Vocem Primigeniam, quae familiam ducit, cum suis inde
derivatis ordine exponam. N pe,
Tet , Duo; in vox Primitiva unde reliquae dulcthdunt: originem autem ipsi ducit ex Latinorum Duo, seu potius Graecorum aci; unde nos vocem formamus monosyllabam Imo : a: liue hinc, retentis ut radicalibus Io, terminatione varie inflexa plura deformamus vocabulae Anglo-Saxones dicebant eodem significatu, Itiis, tuae, Et Scoti etiamtium
mea. Belgae, Tura, Tetera: Germani, qui per z saepillime scribunt, quae Nos & Belgae per T) Zaco. Tu tu, Dum Bitia: olim Ites, in idem litie quod Tuo, nisi quod ut plurimum innuat
duorum illorum mutuam quandam relationem seu connexionem, ut Lma potius significet: Quasi ex tuo seu tu a formetur Du tu, ut ex s, bini, quali se; si ut besiam dicimus quod olim elata glam, Latinum, quod Graecis erat L . Iureo Bis: terminationem adscitiare videtur a Latinorum ce, cum vocetico seu . conflata. Puta Ome, una vi tu ice, bina vice, ri Ice, terna vice.
I ius, Gemelli; a Tum, gemellorum unus : dicitur proprie de binis infamibus eodem tintu editis. videtur cile Diminutivum ex Tet tu, ut ex Gemini, Gemelli;) ita scilicet Grinatum ut ex 'F sorbeo, serbillo; ex .reis gutta, guttare , HV guttula, stilla, stillare; ex TM culmen, D' apex, apiculus; αων - ω stixi, Ap minutula abscindo; aliaque eiusmodi; nempe extenuando sonum; quo nos solemus Dimmutiva innuere, sicut ampliando sisnum Augmentativa, ut exsu ibrum, O sbrbendo allatim haurio, M. To Limine, Bina illa contorquere: Dicitur proprie de binis tenuibus silamentis spiratim contortis seu combinatu. Bina innuit tw; filorum subtilitatem innuit tenuitas vocalisi; dc continuam combinacionem, produmo soni; qui in Ietem subito abruptus hierat, ut sunt ipsi Gemelli dis uncti. A t me dicitur, nunc de filamentoruni altero ut Iuvis de altero gemellorum; nunc de spira ipsa seu filo ex binis composito. To Turas, contorquere: idem fere ac D tione, sed laxiore acceptione. Non enim de binis tantum, sed & de pluribus spiratim contoriis dicitur : utut enim iis ex tetito delumatur non tanaen hic rimarium si icte, sed Iastem liniatriam, hoc est innuit: ut &o mirare, de saltem Binis, sed & de Pluribus, munitis cicitur. Neque de stibtilibus tantum illis, sed & funiculis aut etiam funibus majoribus contortis dicitur. Sed de silenti conversione aut cum molli saltem sono pol illimum intelligi, innuit sonus mollis terminalis st, sine ullo strepitu seu asperiori litera. Nomen a Tisis, non ut a Daeme iri membrorum uno, sed conqunctim tantum de ipsa spira dicitur. Verum & utrumque, Io Tu ue & D TO polita stricta sua significatione, signiscat nonnunquam 'iratim serpere ut circa quercum Hedera, aut ulmum Vitis, ὶ licet non
molexu mutuo qui millia contorquendis observatur; aut etiam, laxiori adhuc inetaphora de uricto aliquo complexu , praesertim tortuoso, quem non ficile excutias. Sed oc, I hey L torsionis significatu deposito,ὶ fluvii nomen est, seu potius locus sie dicitur ubi
Rivuli duo in unum coeunt, aut unus In duos divaricatur; item ea pars corporis humani ubi Bina crura in Truncum coeunt, seu Truncus in Bina crura divaricatur; Quanquam do
Tisis de fluvio tortuose non incommode dicatur. Arni Uer, contorior; est nonien Verbale, inentem significans, a Verbo repres, ad-jesta terminatione formativa Denὀtatque, vel Eiscientem principalem, ut cum isonisenem torquentem innuat; praesertim Artificem cujus haec est solennis occupatio, puta Restiarium, aut huic similem ; vel saltem Instrumentum seu Agentem minus principalem, puta
Tortorium, seu torsionis Instiumentum.
vel est ejusdem Verbi Nomen verbale significans, nempe Torsioneni ipsuu ; vel adjective sumptum est istius verbi Participium Activum; vel denique Gerundi oriun vicem suppler, o quidem cum praepositione a, pro es, compositii m) a-TM: Lis, vesicamIo mrq um, seu rufonebam occupatus; quomodo dicimus minora , a Ming, M. dum 'uis illud agit. Sed α utrumque, io eme A Io Tticis sicut & alia apud nos Verba innumera, pro varia constructione significatum habebit triplici saltem gradu distinctum: puta Convertere sensu Intransitivo, mrqueri; seu Torquore se, hoc ιncuire, saltem spirali motu; ut, cum Hedera Quercum ambit, dicetur Hederato Iurne seu iumst abbuiu: vel, cisi tertere sensu Transitivo, seu H hoc est, circuma recte; ut cum Restiarius contorqueat Filamenta, vo inde funiculum iaciat: vel denique sensu dupliciter Transitivo, ut Torruere significet Teavere, torquemo facere ; siere 7 visa est flanem torque ficere, non funem jam iactum torquere. Similiter apud Latinos, carnalit fercula septem, hoc est, caris O amu vis; sic componere Hem, hoc est, componen O G mrae; d com - inere carmen, hoc eli, compone o facere ; nempe, componendo verba laciunt carmen ; ut, torquendo fila, seciunt inniculum.
84쪽
T. Titini, Conversionem innuit, ut ipsa Ttane & si quibus est asine,ὶ Rapi
dam celerem nempe & sortem praeseriim cum strepitu crepatuue, atque aliquandiu con tinuatum non repente finitam; quippe haec inni uini literae terminales ri, obstreperae scili cet & soni productioris, non ut mutie) repentino exitii. Est utique D Huri, rapide projicere praesertim rorando seu turbinatim volvendo quod ipse sonus imitatur; nam, hii perta cutio,non nugno Ibrsan eum damno; & quod asperius adhuc est propter inscrtum Mais Llao: terminalem habent i literam mutam ct minime prolongabilem; eoque motum innuunt repente terminatum; sed hisI projicio, terminatur litera Iliquida, productioris soni, eoque morum continuatum innuit, non repcntino exitu sed sensim desinente; & quidem ab asperiori stre pitu in m iliorcm vergente, quod innuit transitus ab r adl; nam, si stridoris asperi contibnuationcm insinuatam volumus, hin potius quam dicimus, ct quam I; sin absque strepitii cum solo sibilo I cratur, pro ore dicimus Ochina, vocis sono sonum pro Deit imitante ; ut de globulo bombarda pro eio, aures cum sibilo transeunte : in omnibus autem h non sine conatu aliquo & sortiori affatu proferri porcii: adeoque Mi I proiicio, initiali h conatum agentis imitatur; media litera i , violentiam scia vim io allatam, in
deque strepitum filium; terminalit, motus produelionem sensim desinentis, cum molliorisbnitu: voci Huri superaddit Drationem ; ut sit, rapide in gyrum volucre, unde vitatius es vortex, reMyge verticulum luibrium ; whirh-- turbo: ὶ ipsunt ue tub inibtiale, videtur curvedinem quandam seu gyrum annuere; ut, in inberi, rota Io u reis, insinuando sensim inducere ; Nil a , vertigo; to ore rotundato sibilarallellum flexile; υν 6 celeris conversio; helve, converto, everto, spcciatim dici soleti de Patina, similive operculo concavo, rei tegendae super- inversis, to et be er; ove ubeis obruo, Cooperto; veleta, 'heia. pustula ; M er , cymbula expedite versatilis; aliaque similia: non addo rapti, What, u ch, et ob, urtire, urbeme, qu9, et his G ut misi , . quae omnia Quaerentium sunt, seu Quiritantium; quoniam, in his omni bras, ob Interrogativum, seu potius IIto, nam eo ordine pronunciantur hae literae utut alio scribantur, indelcendis te videtur a Latinorum Interrogativo in 'rialis, s rata, sua o, P re, quo 'quo , . cui respondet Graecorum II, in is, αμ nam Latinorum exprimunt Cambro-Britanni per Chre, cho, Anio
Saxones per Cro, Huri & nos naveris ordine, sed eodem sono, per m3 : Verum dum quae rimus, Ambigimus ; seu in ambiguo sumus : quin ipsum est ab circum, ut nique hic desit circuitus Ut sit tibi ri, quasi conflatum ex Inheel & I: Et tandem Tetice, I
seu Turri, complicationem seu contortionem superaddit; ut sit quasi compositum ex seu Ttaeivi de IVDri, in gyrum rapide volvendo contorquere. De vocalibusne,' non est ut simus taliciti; nam perinde sere est quamlibet harum adhibeas, quippe idem fere earum sonus erit ante literam r; cum hoc saliena discrimine, teta iri innuet acutiorem seu subtiliorem strepitum, Iurat mediocrem, tu uri graviorem seu crassiorem adeoque obscuriorem strepi
tone, uvius, uni erue sunt composita extu ei ζ cum negativa seu con- .aria particula nu; explicationem innuentia eorum quae torsione fuerant implicata iacomplicata. Nam particula adjectivis praeposita, negationem innuit, ut Lacinoriamin;
uuincii Ih , -υ u , dignus, indignus: Sed verbis praeposita altius quid innuit; quippe non tantum actum negat, sed destruit, leu infectum iacit; ut reses dicem to m y non
modo, non dicem sed dictum revocare, di m indictum facere D ae e tacere, Iob die dis Iblvere, inseetum reddere; D meave texere, to Mn ene retexere ver i ere, to -- comer detegere, Diceris fallere, usinacei i fallaciis liberare, M sic D mvis torquere, to uni s detorquere, torsioni eximere, torsionem solvere, explicare, extricare ; ut Latinorum ad & re Contrariam actionem signifidantia, in taetera, de se, ae popular, Eddecet, δι-
revelo, reel b, resigno, re ero, resis, reclamo, aluique siccus quam in Hamo, ta atri, ira, defas est, Mius, Emiscis, ae a ' Muinta, Adclaro, recondo, repto, Waeundo, re inror, repugno, retaris, resono, revereor, M. quae augmentativa magis sunt quam derogativa. Verum non facit Latinorum re, sensu privativo sumptum; 'uod inim solis Adbeetivus ovibus annumero Participia) componi solet: non item cum Vernis. Dicimus enim indoctus, illestis, ista utus, i mriurus, moipiens, myrima, inpotens, immotus, impararas, tuterritus, incomptus, incorruptus, iunocens ; pro non Mus M. non idem induco, UZedo, i mn, is malis O, inset 'b mytaeo, impossum, immoveo, isnparo, interreo, tu mo, incomι ' cra; Et quidem si haec diceremur, non eo sensu dicerentur, quasi non doceo, seu ad en . sed plane contrario. Dic uis uua e 1 inmius, mamiam immutatus, m Urim imfractus, inhumaras, intumulums, invisus, inua laus, tanquam composita ex in privativi, &minurus, M. contrario plano sensu quam cum eadem sum Derivata ab immitino, isnmiscerim: mko, inae , instingo, inhumo, intumulo, iuviae' inati O, & similiter in aliis non m
cis. Dicimus quidem, sensu non ablimili, impriso, ride' , in se, inlunesti, immo, M. Sed non ut composita ex in &probo, M. sed ut Derivata ab improbus, in ignas, is mcis, inhonestis insanus , M. Similiter, est odia, infelicitas, inclementia, M. dicuntur; non
85쪽
Linquam composita ex in & Ia retia, M. sed tanquam Derivata ab insi res, Me , im clemens, M. si e & infamia, non ut compositum ab in &faura, ut Derivatum ab infammis; & m mimirum, non ut compositum ex is &ἴ tuna, sed ut derivatum ab in ri-tus tanquam abi in s. Tria testem sunt nescio an plura de quibus merito dubitemus, iram' O so, α infrias: qitorii a illa quidem pro Derivatis iacile habuerim, sive a Graecorum live a Latinorum euotus & leuarus ', hoc autem n tu unde verbum, si , mutilum est, ct incertae originis; nescio an ab t Du aut alia aliqua voce, clii Iecialis sit congenia, ortum pucat: sed non hic locus est de illis disputandi. Nosautem nostrum uu ut Anglo Saxones suum M 3 cum Adjectivis pariter atque cum Verbis componimus : illic stillii Privativo; his instruetivo. I ο I ruch, est vellicare, celeri do subitaneo motu divellere: D. utch in tuis, seu Iovittam rarum, est celeri vellicatione in duo dirumpere. Divisionem seu partitionem in duo saJtem conatum ad illam in innuit initiale Ito; celetem dc repentinum motum innuit rapida terminatio uch: dc quidem additum illud in imam, in bina, innuit, conatum hunc effectum sutum obtinuisse, rem actu ruptam est λ -rici II, si v inter tu si, est torquendo insero, seu torquendo intersero; praepostionibus in de inter eundem significatum retinentibus quem aptio Latinos habuerant, unde desumptae sunt. Perinde autem est silvo scribantur ira tu, intermor, per Latinorum 6 sive remis, e I I s, Gallorum modo, per e, qui initiale e pro Latinoriun i substituunt in praepositionibus m & inter.
IV en, inter ; proprie significat inter tam, seu inter bina : nam si de pluribus fiat semirio, rectius dicitur among : Nam, intra sum, dicimus, Buwem Iuta; sed, inter Musta, est, amons mas .) Ei due R iurem, compositum cx praepositione se, hoc est di, prope, juxta, s ut missiue a latere, A fore a parte ante, he hratis a parae post, b neam mm, ιγίοιο in humili, dae. de ruere, hoc est tu ais ; Sed mmme, seu mmmast, dicitur de multis; quasi in mytura ; compositum utique ex pnepositiono a hoc est at seu iis, ut in a Min lecto, ad et in lonaitudine , a-fra d in metu , a broad foras, seu in amplo, mbris inita, in humili, a we Iupra, i siper, a goin in eundo, mae et in moriendo, M. in &mone, hoc est Oete seu mi se, quod descundisse videtur a Graeco eodem signifieatu quo mis a Latino myceo, votah mixtum. R Iuditat, de capite truncato ὶ muit, idem significat atque Attirem, estque ejusdem originis: ex is seu v, dc tuta, tvr , seu Imaiu ; ut sit per aevi, seu juxta duo. Terminatios, nequis dubitet unde sit; notandum est, quod nos iuren, turyn, Imain, dicimus, dixisse Anglo-Saxones recreeu iniorum g saepissime transit in nostrum s atque inde in ι;ὶ cui si Cccidente terminali en formativa) accedat terminatio st, ut in quinin amoQR voc, bus Matu, amo E ; dc, informandis Alectivorum Superlativis; tuis facile transibit ini ext sicut, 1 Heb prope, iit u es, uigor, nexi, proxime : ὶ ut tantundem distent in.
ter se again, agam , amora, a me A,Mmeen, et is , allaene uot, prope, proxime. Quid quod do Anglotaxones, pro in eo, utrumque dixerint A et uanochmoablem LSi tamen tuin, MI at, bration, occurrat quandoque de Pluribus dictum ; eandem ἀλ- rQσγίαν agnostas, quam, an combinare de pluribus di lo, modo notavimus. Plura sunt vota uia ab eodem Trata varie desueta, sed qiuae hic loci non occurrunt, adem
Que praeteriri poterunt. Ut T- duodecim, T γ vieinti, T. sub duplex, Turoges diluculum, crepusculum, ex tu &leti, quasi inier lucem dc tenebra, seu lux dubia, lux ambigua, crepeta, unde crepustitium ;) T iis, Tutant , ni elare, scintillare, ex
Tuiueb pressim vellicare, pr iva vellicatio, quasi ex tuitch dc pinia conmium, tuin amor vellicatio dc productior, sic nervorum an nostro corpore vellicatio, si momentaneast dc sine gravi dolore, a I ista dicitur; si accedat dolor acrior scit momentaneus, dicetura i iura; sin de produetior sit, a twinge dicetur; dillesentiarum rationem ipse sonus innuit : sed, divulsionem seu separandi conatum in omnibus innuit ipsum tu ex two desumptum; oc, vesticationem celerem, initialem; correptum :) aliaque istius inodi. In quibus si cui scrupulosior videar ad vocabulorum minutias defendendo; id seri ut v rum linguae genium, paucis animadversum, indicarem; in qua non raro, non Compositum tantum, sed Bicompositum, Tricompositum, aut etiam pluries compositum, sensum si flectes, in in una voce monosyllaba animadvertas; ubi non tam Voces tinyl quod alibitat, quam quasi singulis Literae si iam signiti cando vim exerunt, ab ipso lono sito petitam. Quod tamen de nativis atque antiquis lin stae vocibus sed nec eis omnibus J intollectum non de magna vocum farragine aliunde advestirum, dc serius insertarum linguae nostrae; genium linguarum unde advenerant affectant nam; qyoductiori forma δ: majori forte cum pompa incedunt, sed significationis sunt minus pretiae.
86쪽
IVEM, Quum, quando. J Adverbium temporis. Nempe, , dictum videtur Wha,
ATu ser, Restiarius aliquis, seu Contortor. J A, est articulus numeralis; Individuum
saltem vagum denotans; valetque sinita, seu tartiis. Tu ser, esi nomen Verbale, Hlicientem norans; Verbo contorqueo, addita terminatione fbrmativa er. Notatque hic loci meientem Principalem, Contortorem; talem praesertim cujus munus sit, Contorquere; pura Restiarium, cuius haec Ars est seu occupatio. Atui g, intorquendo, iniertomuendum, torquendo jam occupatus, & quidem comitiandis torquendo funibus. t Anon est hic loci articulus numeralis, scd particula me istiva, seu praepositio quae in connexione valet at, seu in ; praefigitur Verbali tost , ab eodem Verbo Ius, addita terminatione formativa N. Stabellet praefixuma, flaret rari, cipium Activum, Agentem innuens, Contorquens. Sed, propter praefixam praepositionem, est hic loci nomen verbale, innuens Aetionem; quod & Gerundiorum vices supplet; adeoque exponendum erit m torsim exisens, seu in toroe o, aut intra rarquendum; innuitque Agentem jam in ipsis opere occupatum, nempe iaciendis torquendo iunibus ', nam de tali Contorsione hic agitur.
nil Iucis Exin, vult torquere sibi. J IVM est quandoque verbum auxiliare, suturitionem
innuens; icit hie potius per Volo exponendum est, quam per tempus futurum non enim tam futuritionem rei, quam voluntatem agentis hic annuit. Huic autem subjungitur Vesebum Infinitum D muli, sed omnia particula re, ut post Verba Auxiliaria seri solet; neque enim Auxiliaris naturam plane deposuit Verbum n id, utut pro nis usurpatum. Tuos est GHorruere, sicu potius cim quod acere; nam quod sequitur, a Tvicis, est ut lo uuntur Latini ) Accusativus Ericii, non Objecti. H ellipt dictum pro ιο him seu Drhimges, in ita subiungitiar, ut solent Latinorum mihi, tibi, is, stativitatis gratia ut loquuntur Grammatici magis quam neces litatis; ut fit, et HI conti quendo facere. Aruses, Contortum aliquod, quendam flaniculuintortilem. J Esi Accusativus Eslecti. Articulus numeralis a, valet sicia quendam. I in Nomen UL Et perinde est, sive dicamus, ex nomine a Ius, Verbaliter polito, fieri Verbum to ut illud sit Aun remias, hoc fori Lin acer Muta IF qe uxor, ve uxorem ducere ; a re laesa, uia ea telam texere ; a vico p catulus, to Meseo catulos parturire; Ave amor, D luis amare ;ὶ sive ex verbi DTwm Participio Passivo , t a fieri contractione iusta, Ius , tu se, ut ex ἐ-6Mrte , tanta, hist 6 hura;) idemque ex participio pallivo transire in nommi verbale ;uta Ires sit conuinum ex ratus eae, sicut Go donum ex grae datum; & Hu morsus ex hised Participio Verbi I Ie mordere ; nam ex nomine a rite morsio, sit verbum rabile, cujus Participium Atia, fit contractione Hit, atque hinc nomen a biit, morsus, buccella, nempe quod mordetur, seu quantum una morsione separamus. Linguae analogia utrunavis
Hr the mussim ιν his re , pro illa torsione funiculi sui; vel, Ar Me tu sim his iuris
pro torquendo fit niculum suum. J Hr proi finem innuit: ex Latinorum pro sumptum, i, cui Galliarum Q. The articulus demonstrativus illam de qua fit sermo ὶ torsionem indicans. Turasing torsio, nomen verbale, construi potest vel ut Latinorum veri, cum casu Genitivo, cui respondet nostrum Dr the tutastu in his movi, pro torsione funiculi; vel ut Latinorum Gerundia cum Accusativo, i respondet ncillium fr the I istu his tuis, pro torquendo sumculum, vel quod elegantius creditur in pro torquendo funiculo. est prae sitio, idem innuens quod Latinorum casus Genitivus. His contractum ex Lensuus. Tetaeis funiculus, ut prius. He three mores aera intis' Ille tria filamenta invicem-contorqueti J He ille. Proin nomen pro tertia persona simulari sexus masculi. I ree tria, est Latinae leu Graecae ore, nis. I ciues filamenta, est pluralis numeri, propter a formativum, i a singulari Tetavine ;quod hic loci significat, non sunt culum ex hinis loris seu filamentis compositum , sed ipsaniamenta, apta sic comburari, puta in fumculum bimembrimi; quod tamen non impedit vim & suram brem ingrediantur. Duό metuis, invicem contorquet, seu inter se coinis cando astociat: Nempe G, seu ais, est Verbum Auxiliare pro tempore praesenti; cujus tertia persona singularis propter eis formativum ὶ est Heu seu A th: AGeoque idcm valet Humius, atque miti M. Immini, scuratims, componitur ex Iubi contorqueo, di praepositione iis, quod hic valet invicem seu inter se, adeoque in Guerit invicem conra quet, leu mIer se; nisi malis in ad funiculum referre, atque tum iniurast, est trequendo inse rit, nempe funiculo inde conficiendo. Non autem sensu n tivo, seu privativo, ut idemst atque in inibi. in Verum hic D T se, non est ut prius in contorquendo facere, sed simpli ter inni quere , quippe three t ines tria filamenta, est Accusativus Obi L non Accusativus Effecti. Notandum porro, Accusativum hunc, ordine praeponi suo verbo δε vis; quod in versiculis fit Lepissime, in prosa rarius.
iis, sed si. J Conqunctiones. One a iti Ioues V the tu , unum ex flamentis illis illius fit niculi. J me unum, Ans
Saxonibus mi, an gis 6 Germanis em: quae an a Latinorum Gnus, an immediate a Graecorum
87쪽
Graecorum D descenderint, non disputo. Os praepositio, Latinorum Genitivo respondens ne articulus demonstrativus. TL T--s illa filamenta; nempe, quae in funiculo, seu illius flaniculi; haec utique sunt quae demonstrat ille Articulus. Ofiti distia illius stin, euh, nempe de quo dictum est.. -eomplicationi se explicet.J dicitur, potius quam duri; propter
eonditionalem conjunctionem is s. Nam eth sormativum tertiae personae, illic omitti plorumque Blet, ubi Latini modum subjunetivum adhiberent: Adeoque potius dicimus it ah, quam fme Heth, quanquam nec hoc refugiamus. Umutas, distiliat, detexatur, ceto queat se: Sensu intransitivo; atque sic in priori loco versicula sequentis; sed in posteriori,
The tume that misera, filamentum illud quod detorquendo dissiciat, seu torsioni se
deu,rquendo eximit. J The t me illud illamentum, i nempe quod dissociati j Thar pro
α β γ quod et Geth detorquendo exsilit, sensu intransitivo, ut in prataedente versiculo : Duo autem innuit; nempe quod contorio se eximat, &, quod detorquendo id irati Terminatio eth innuit tertiam personam singularem temporis praesentis.
ius es the ruri, detorquendo distisivit funiculum. l cia Eeth di sibivit, detorquet,
sensu transitivo, propter stiluentem Accusativum objecti the Iur: iacit ne sit Conto tum. The misi, contorium illud, seii funiculum torsione factum, de quo fit sermo. Guttidierbet, celeriter retro-volvendo eximens torsioni. J Constatum ex umos di exheri. Glerem orationem innuit urberi; quodque retra volvendo fiat, & torsioni eximat, innuit ιυσσυο I; seu hinc desumptum mitis. Terminatio est formativa Participii Aelivi. Ulaue in isensu transitivo, propter sequentem Accus itivum.
The treme, flamentuna illud.J Nempe quod explicare se coeperat; nam hoc sinuitur. THI miris dbet reu, quis se explicando dissociaverat e medio. t That promtita quod. Quis Iaeae, detorquendo exsilierat: sensu intransitivo. Terminatio edest formativa praeterit L Remeen, inter, e medio, nempe duorum reliquorum ; ὶ est Praepositio Adverbiascens propter desinum Nominis quod regati 'He tweris, ille rapide volvendo contoriniet. J Ne, pronomen tertiae persi nae sexus masculi, ut prius. τ σέ constitum ex mis & mberi seu ubi H: ouorum ulud contorsionem innuit ; hoc, celeri gyro rapide factam esse. Tmero, pro I releu; transeunte formativa terminatione eth, in s.
Inisb his tuyler, versorio suo, torsionis instrii mento. J IVDb est praepositio, instrumen.
tum innuens; quod Latini per Ablativum Instrumenti exprimunti suo, ut prius. T Reri Verbale ex verbo to T se addita terminatione re fis aliva Essicientem notante. Et lem, hic loci, Essicientem minus Principalem, nempe Instrumentum notat; sed vox e versiculo primo inicientem Principalem notaverat. The i Omat ire, illa duo in funiculum bimembrem J Accusativus Odesti, post verbumi eris sensu transitivo positum. The tuo, illa duo, nempe quae reliqua erant post unius exemptionem. In a tuo'in sunt culum bimembrem. pro mD AIu me individuum vagum, propter articulum numeralem. I ne siridie sumitur, juxta originem, pro su niculo bimem. bri, tanqi iam a I ο derivati ina: & contra distinguitur praecedenti tres funiculo plurimembri, qualis fuerat dum trina contexabantur filii menta.
Theu, tum. 3 Adverbium temporis. I De hom I Neae, cum bis contorserati l me, est verbum auxiliare praeteritum timnuens ; ut Latinorum tempus praeteritum persectum. Hohe, propter additam terminationem f. ativam ,) est istius Auxiliaris Participium : quod cum verbi tuis Partimpio Passivo mimae, innuit ejusilem Tmis Participium temporis praeteriti significationis Activae, ct quidem Transitivae. Quale Participium habent Latinorum Verba quae vocantur Com
Activa: In quibus iraque circiimloquutio fieri si let ope Conjunctionis, pilia cum t erat; vel per Ablativum absolute positum, M. tres e facta, seu m tis mentis '. puta coni tissime da vice filamentis. Tuis bis, bina vice : nempe primo quum contorta fuerant in funiculo trimembri, deinde in bimembri. In soluta oratione diceretur potius, Metuet ira De tubleae; sed in versiculo mutatur ordo, ut metro consulatur. Nempe, ut mise, vox
magis emptatica, sedem sbrtiretur syllabae longae. The iremes of the mine, illa bina filamenta hujus funieuli bimembris. J Accusativus post Participium, transitivae significationis, hasnet misi . Priori loco I me, cujus pluralet ines, de binis filamentis contortis intelligitur; insteriori lo' vox eadem de iuniculo ex binis contortis facto dicitur: γ ut prius, praepositio, idem innuens quod Latinorum casus Genitivus. He mittaetri the istine he hadi meae in main, raptim divellendo dirimit funiculum illum bimembrem, quem bina contorguendo fecerab in duo. J Ne ille, Pronomen, ut Prius. T releum mare, raptim divellendo dirimit in duo: Divulsionem, seu vulsionem in diversum, innuit Ire exitio desumptum: Ra de sarum, innuit verbi I itch terminatio ista rapidissima: atque, aetii diremptum, innuit illud is mam in duo, sive in bina, nempe
88쪽
in diras pavies divulsum: Non quidem, ut prius, detexendo ; sed rumpendo. Ten initio ethanitiesurira, est iserniativa tertiae perionae. The I me M ME cineri est Ac sitivus Objesti, post Verbum Transitivum tet heae. The tauine, sunt lum illum bimembrem; illum , inquam, quem contorquendo iecerat; & bimembrem , s umpta scilicet voce tremestricto sentu, tanquam exietis derivata. The Iet Mehe haά minorae, pro the tet ne et iob de Aiaeti eiuriis per Ellipsin Relativi Mich, nobis admodum frequentem. He had irriue ille ex binis contorquendo fecerat: torquetrae e erat, inquam, potius quam coninrstro, propter Accusativum meti, non Objecti; unde redditur verbum recine dupliciter transi ibuum: sed& ex binis cmm quendo nam ulmue propter originem suam ex tuo ὶ proprie de bii is contortis diditur; ubi de pluribus agitur, dicimus potius Io tetras ; quod quamvis humem sit ori sinis, selet tamen laxius sumi. Huae t ineae, contorserat: refert L tinorum Tempus plus quam peritatum: Nempe hoe est auxiliare innuens piateritum m feetiim; esus praeteritum imperstetiam ruta est Verbum auxiliare pro tempore plusquam pe sciato, nempe illud innuens quod non modo am est praeteritu , sed & timc erat praeterituri: eo scilicet tempore de quo fit sermo. Auxiliari ma, si ungitur ut fieri solet) Partici pium Pallivum iumeae, iactum 1 verbo Diuine, addita terminatione fismativa ed. Nempe, ut pro p terito is, dicimus hi tetraneu, hoc est sad verbum ) hario tortum ; sic; pror Iream dicimus h ad tismeae, habebam tortum. Taniam, m rarn dicitur potius quam mrαο quod tantundem valet ὶ ut Ryllimo faveatur; quo versiculi sint, ut nostiti solent esse, hoc τυ. The tua , bina illa, impam filamenta. J Accusativus Objecti, sed mox susius cum suo satellitio protractus, ) respotidens Verbo Transitivo hora reti me in fine versiculi sequentas. Ut ut enim vox Acc uva sti cto ordine sequi debeat verbum transitivum unde regi. tur, ut loqui amant G matici, non raro tamen, ct praesertim in versibus, invertitur
In turmet, contorquendo, in contorquendo, inter contorquendum, in contortione.J Prinpositio iv, cum Verbali ex verbo to turine, addita terminatione serinativa ingi icto, non incomi de per c mundium exponitur, ita & quoniam hic occurrit in consumetione Intransitiva in per Latinorum Verbale in ursione. in ue vine, phidem in Liniculo bimembri. J fore ante, Prepositio est :depolito casu, Adverbia t. Componitur ex particula be hoc vidi, ech:e; quod quamvis seorsim nunc non occurrat, cons eitur tamen in derivatis & compositis, fremer, frem , i hoc si fors, tris ut arae, scie mentisneae, fore g- , fore ruiser, foretest, is eight, I reo, tr Np, fore is, forta se, Dres , ina o bescire, Sc. Et descendisse videtur, vera Graecorum vio vel Latinorum .e, leum, quod in promoveo, trocedo, 'V quor, μου , Genus, prora, pronus , aliis ue conspicitur cm signincatu ; transe uni ep in ut in her νῖ, fere, sin sise, fu,seur, be, ira, a pater, πινήρ, piscis, pavor, Neo, polio, pessis, pauci, πώ M, πιε, πλα , , ct transposita votai ut in Gallorum pro : ) omnino ut ab altero pro hoc est, H re ) ru nostrum hor. In Merrumo in lim
culo illo; nempe proximc memorat O. .
Ast ius, tanquam gemella. J ..t, ut, sicut, λ: Adverbium est. Gemelli; proprie di itur de buris infantibus eodem partu editis: & a I tu de eorum alterutro. Dicitur hic T ins sine articulo: nam de nurativus the non conveniret; non enim de certis Gemellis determinatas agitur quos the indicaret, in sed Gemellis quibus is: nec conveniret armculus numeralis a, hoc Hone, d individuum vagum notaret, quoniam de pluribus tur: sin ipsb numero plurali id indicatur, 'uod indicaturus est et numeralis articulus; nempe ut a individuum seu particulare unum aliquod generali nomine comprehensiim in- inuit; sic numerus ursis innuit plura istiusmodi, & quidem Vaga, si ut hie) i litarius ponatur, ct non articulo demonstiativo the aliave voce quae tantundem innuat) dete
in erem sis, erant invitam contorta. J II ere est praeteritum plurale verbi Am sum; Singulare et s. Nam, ut ab am are, sic , etcas mere, de pluribus dicimus. Inrubis est Participii in Passivum, propter terminationem forniativam eri) jus ope cum verbo sum, totam Latinorum vocem Passivam exprimimus; quod in linguis modernis aliis usu venit, ct in ipsa quidem Latina in aliquibus temporibus. In hic loci valet ima seu mur sic Hen duri nn amne, ille iam detorquendo reselvit, dis lat. J V ille, Pronomen, ut si pra. Abeto nunc, Adverbium. tertia persisna verbi Auxiliaris Dis quod est tei, Poris Priesentis emphatici indicium. vine , Infinitum, sed sine particula to, verbo Auxili a postpositum. G, particula, cum verbo trivine composita, dissblutionem innuit seu destructionem illius quod ipsum mune construxerat. Unt me detorquendo resbivit, occii rit hae sensu transitivo, propter Accusativum Obseeli the wmes in prima io versiculi pro ecdentis ; non autem dupliciter transitavo, quod foret si de ii iniculo tortione prius tacto
89쪽
T in He motu, inter bina illa, nempe illamenta. J Tuist seu 'tu Dei, rescissis capite
Non H, inter; tantun lam valet atque ex quo serimatum videriir, qualiutabam g, De binis dicitur, & quidem illis binis metu
i meri sim seu Greumstet, torquendo intersereris, seu interserendo i Perinde est sive
per Participium melius sive per Gerundium exponatur. Tum scit. Ire, idem hic innuit quod tuu I latinorum: sive autem per i scribatur Latinorum more, sive ster e more Gallirunt, perinde est, utrumvis enim promiscue scribimus. Terminatio incit ibrmativa, sive Participii, sive Gerundii. Occurrit sensu transitivo , propter sequentem Accusativum a via e 1 re. Et quidem praepositio inter, ut & illud uxi, hic fortius a ipitur; non ut aliquando) ut existentiam in loco, si is ut motum ad socum innuat: non tam prius intex-m tum exiliens contorquet, quam torquendo interponit. A Ita ne mo e M vere, unum adhuc aliud filamem uni in medio. J A inrue aliquod iii mentum; ut stipi a. At te mole unum si lamentum amplius. est comparativus gradus ium a Politivo mor multa, tum a Positivo mo multum, ut signi sicci nunc ses, nunc tra:) usurpatur hic adverbialiter, mirant ME Jumenom, seu unum poro Agamen rar, ncmpe, praeter illa duo : nisi quis & urem hoc sensit dictum malit 3 Id enanter, adverbialiter sumptum, seu in nablio. He reticering ks ille gyro celeri fortiter versando, seu versans, versistium suum, seu tortionis instrumcntum. 3 He ille, in Nominativus res luciens Verbum quod sequitur. Tu in g, propter tormativum Dig, indillerenter vel per Participium Activum, vel in Gerundium exponitur. 7 eria converIionem in gyrum, celerem sortemquc, innuit. su transitivo uturpatur, respiciens non illum ut prius, sed γ ipsum torsionis infir mentum: His, contraetum ex hee, suum : Pronomen Possessivum. Twiser Versistium, contorquendi inlicii mentum; Agentem seu Hiicientem innuit, propter tominationem f. mativam eri) sta minus princi Mem.
les a tuis of the mine , iacit ex bimembri funiculo funiculum plurim brem. JMules, pro facit; tertia persona singularis pro tempore pne senti, propter for-niativum era vel δεὶ Verbi ruris facio. Usiurpatur sensu traiilitivo propter sequentem vincem Accusativam. AI is funiculum, seu funiculum quendani, propter articulum numeralem φὶ & quidem plurimembrem, utpote bimembri I e contradistinetum. Os itim me, ex illo funiculo bimembri. Os respondet hic non tam Latinorum Casui Genitivo, GPraepositioni Ex. The Iu ne funiculo illo Maacmbri; sumpta voce I iue sensu
Notandum interim utut in his Versiculis sic expositis congenias voces selegerim, non tamen deesse alias voces pro copia linguae nostrae, adeoque non vitio vertendas,) suiuum tortorum varia genera designantes. N pe, Subtililli nnim dicimus a Isreed filum, seu filamentum tenue; post hoc, at me illum duplicatum, ex simplicibus binis contortis; deinde a iu=t, spirant paulo majorem sive ex binis sive etiam pluribus membris conflatam ;tum a dii 4 , a vir cara spiram; as ring, lorum; a bonae, vinculum; a Me lineam seu su-niculum minii sculum; a chiarae chordam sive sumculum adhuc majorem; dem a su-nem maJusculum & tand a finem nauticum grandiorem. Sed & alia sunt vocabula iuniculos peculiaribus usibus speciatim destinatos insimuntia: ut I 'threris, filum ollicinarum, minoribus mercibus ligandis inserviens: P. Aureia, filum crastius larcinulis colligandis destinatum; a iuresimis, barbita chorda ni usica ; ab Osri , arcus chorda; alme, linea piscatoria ; πυρα ae, iuniculus tenuis sed durius contorius flagelinco tendis aptus, in equitantium praeseris in usum ad incitandos equos; a Mi banae, spira pileis circumponi solita; a c&ί funiculus aptus appendendis pondeii-bus pro movendis automatis; ah rar, capistrum . a beta chord, funiculus in te tu hemio
lactis subtendi solitus; a cari r , funis ductarius, in plaustrorum usum. Aliaque his similia. Posin quod spectit, ut illam leviter auinsana; in versus plerumque nostri nraesertim
Heroici, di in graviori materia, Iambiciesta scient; ex quatuor aut quinque pia Dus; nonnunquam ex pluribus, aut paucioribus: & Rythmici plerique omnes hoc es , mn m. ut in aliis modernis linguis nunc fieri solet. Verum praesertim in materia leviora, Trinesia io, Ductilici, aliique non ram adhibentur, pro Poetarum arbitrio. Qui hic habentur, Hint Anapaestici; ex puris Anapaestis fere conflati: Nisi quod in loco primo spondaeus aliquando pro Anapaesto occurrat; substituta syllaba longa pro initialibus duabus brevibus; ut vi versibus quarto, quinto, stato, septimo, octavo, nyrio, decimo &duodecimo: &qurdem, versit i cundo, po proceleusinaticus, ex quatuor brevibus; nempe
sit sitit habeatur pro duabus brevibus syllabis loco unius longae: sed dicendum potius esse ibidem esse syllabam longam, & Ag superfluam, raptim preserendam ita ut mensuram non turbet; quod rarius quidem apua Latinos, seu apud Graecos P saepissime fit; ὶ aut ius sesqui brevem dc iet semi brevem, quae simul tequivilem uni longae; quod
90쪽
quod apud Mustres fieri solet in notis ut loquuntur pui tis. Pariterque dixerim in
penultimi versius initio; nempe t misesquibrevem, dc the semibrevem, loco duarum brevium adhiberi Si tamen libuisset dialysin illam vitare versu 1 ndo ; omitti pollet particula Α, eodem sensu manente ;& quidem se rundum analogiam linguae utrumvis perinde dicitur. Idem dicendum de voce Iussifer versu ultimo, quae iacit mesi, scriberetur o currit loco unius syllabae longae; aut etiam, sesqui brevis cum semibrevi, pro una longa. Syllabarum autem quantitatem quod attinet, non nobis est ut olim I tinis plerumque ejusdem vocis syllatave eadem ubique quantitas: Sed magna libertate utimur; id praese tim attendentes, ut illae syllabae quae sive pro vocis sive pro sententiae ratione cum potiori emptiali proferendae sint, sortiantur scdem longarum syllabar im, ut productiori sbno ρr ferantur; syllabaeque minus emphaticie loco brevium. Quod si observetur, versus mollisis
fluet, eritque auribus gratior . sin minus, ingratior erit, atque asperius incedet. sed de M tro non est hae prolixe dicetidi locus. Versiculos autem sie exposui, ut & coriugatarum Vocum mutuam Cognationem ostenderem, & surgularum Emphasin quae apud nos rania non raro existit, ut longa periphrasi lopus sit vocibus singularibus explicandis. Unde factum est, ut quae in lingua nostra acute& prelle si ripis fiunt, dissicilius in linguas alias transferantur, & vix quidem aut ne vix quin flaccescat stilus, ct acuminis vigor: uuae autem in aliis lingui scripta sunt, in nostram multo fuit ius, eadem elegantia & cum emem acuminis vigore, transferantur. Et quidem, quae in aliis linguis occurrunt Paranomasiae, similesve lusus sonorum ; non dii Multer si vocum delectum matbeas in nostra retineas. Sic illud Rom. 11. 3. --ερη-- - . δει ηονειν, α ι σκεπειν. Quod reddimus, Nu to thmi σμυ more hei ,
therea Et se; Re sicet, L is is ore, Lai in re Sam Io Sarar, Siscis to Samo i hereso me, and heressime. Est autem Gis vox vetus pro 'Menter Zm. Nempe, a Latinorum sagax fit nostrum sile; atque hin iis; ut a lege, laetis. Item quae alias lepide dicta sunt, aut absurde vel inficete, pariter in lingua nostra reddentur, retenta illa vel facetia vel inlicetia. Sic, cum in Archiepiscopum quendam luserat Epigrammatista cui miserat ille pisces sed non & vinum; Misitur in Disco mihi Piscis ab Arct episco, G 'netur, ruod Potus non miti detur. sie lepide redditum est luigua Anglicana,
Item Epitaphium inficetum, sius o mericus Langton iacet hisce Iohannes ;omana namque Apud feceras is quas Haud infeliciter imitatus est versor Ani icanus,
Or elle as is it moere. Nec facile invenias lepidum aut illepidum, taetum aut inficetum quid, in alia lingua dictum , quod nostra referendo non assequetur. Quo ue Regi Gallo, de Palatio suo, nuper gratulatus est Epigrammatissa uno disticho, An orbis clauum, seu Urbem Gens habet silia Urbis Domum, Dinonum vel minus tim parem:
Sic preste reddas, & vocibus pure Anglicis, syllabis mulio paucioribus, Earib has no Dinae; no Lana, a Gnaen , I s; Nor Iasium, a Iove; mr must, a Grae , his uis. Quod sua lingua Gallicana vix aut ne vix praestabit. Pariter Anacreonticum illud, aut, cujuscitaque demum siseri Anacreonticis subjunctum.