장음표시 사용
361쪽
dum, an merces ad gentis alterius conseruati nem sint necessariae, an Fo saltem ad volupta. rem, luxum, lucrum sint comparatae. Si priussi, tantum abest, ut transitus denegari queat, ut ad eum concedendum iure perfecto obligati sint imperantes. Si posterius,rursus videndum, an foriste transitus eiusmodi rempublicam nostram iussigni quodam commodo,aut lucro,priuet. Si non priuet, inhumanum foret, eundem petentibus denegare. Sin priuet, certa spes sit, me transtum denegando, insigne commodum in meam rempublicam derivare posse, non puto aliquem ad eum concedendum obligatum esse. Licet enim ius perfectum ad eiusmodi lucrum nemo haheat nemo tamen obligatus est, alterius commoda potius quam sua,promouere. Quod si vero videam transitus denegatione. meam rempublicam,& alteram gentem lucroin commodo pruuatum iri, rursus inhumanum est alteri inuidere. quod nos impetrare non possumus.
Vice versa autem , ut ossicia humanitatis eum, aduersus quem praestantur, obligant ad animum gratum declarandum, a transeuntibus commeriseio in causa si necessitas adsit, iure imperfecto exigere positim, ut tantisper in meo territorio subflitant,& mercessias venales praebeant. Atique hinc oritur moapulae, quod ius consuetua. - aut pactis, in ius perfectum eualescere potest,
362쪽
Εκ eodem officio humanitatis reciproco fi unt vectigalia. Sane ubi transitus nihil oneris allia cui affert, vectigal exigere inhumanum puto Ast ubi imperanti, ut exteri eo commodius tran, fre possint,suxit sumptus faciendi ad muniendas Mas,adripasa ibus,mmaimentis, praesidiis, in-' struendas&α non modo nihil iniqui illum comm Maistere arbitror,qui vectigal exigit, sed , animi ingrati crimine eum absolui non posse credo qui istud denegat. Namque non minus ad Ossicia humanitatis praestanda, quam ad eadem grato animo agnoscenda, iuret naturae obligati 1umus, cuius maximumdocumentum est, ut sum iptus, quos alius in nostrum Ommodum fecit, rea Dudamus h. VII. Ad exteros sedibus suis pulsos, promiscue rere splendos,nullam gentem obligari arbitror, cum ta-.lis receptio cuin repipientis pernicie coniuncta, si Quodsi ergo pauci sint, qui recipi cupiunt, sique agri nostri tanta sit fertilitas, ut eos alere possit,praeterea si ea religione, iis moribus sint in vinullum inde nostrae reipublicae inimineat periculum lex naturae omnino iubet, ut recipiali tuti Quid de illis,qui ad littiιε accedurat, ut vale tiidinis, aquandi, aut alia de causi tantisper apuae nos commorentur sentiendum sit, ex hactenus dii stis obscurum esse nequit.
363쪽
si etiam gens aliqua a nobis ea emtre cupiat, sine quibus mortales vitam degere nequeunt, ut alimenta, vestimenta c.' nobis tanta earum rerum suppetat copia, ut partem iis concederedueamus , commerciorum facultatem illis denegare nefas erit. Si iisdem rebus ipsi indigeamus. Heus est pronuntiandum. In .nNee tamen exteris statim concedendum, ut a apud nos vendo possint, praesertim si exinde damnum aliquod nostrae ciuitati asserti possit. Quod si rebus quibusdam gens abundet, aliis sutem ad vitam necessariis digeat, inas nisiissis venditis sibi comparare nequeat , saltem non impedienda est, quo minus aliis eas vendere pos
se , si rerum nostraruin haec sit conditio, ut per inittere nequeamu quo minus apud hos eas vin
Referri line inam lata bene mat onm4rum. Quo ditamen caute capiendum. Nimiriam, si qui matrimonior iiDisterialem expetunt isdem nobiscum,tantii factis,nec scolastum vitae genus seetentur,aut aliis vitiis status huius indoli aduersis laborent. saluo immanitatis 1 re, illis non potest dari reptilia Quod si necessitas insuper acco O,POpulusque virorum, qaippe qui unius saltem Detatis est, ceteroquin periturus esset, iure perfe
364쪽
Ceterum quod nonnullis populis concedimus ius . illud non statim omnibus concedera tene. muri ut enim quibusdam saltem istud cones dimiis,in quidem vel precario, vel per modum paeli: et alius non sine impudentiae crimine, idem expetere potest, cum praegnans nobis ratio esse possit, cur uni denegamus, quod indulgemus alteri aut, si promiscue alicuius rei,sem omnibus concedimus, possunt tamen res nostrae aliam induere faciem, ut nostra magnopere reserat . non amplius id concedere , quod concessimus hacte
Tandem ad ossicia humanitatis reserre nullus subitiosepulturanti Video quidem non omnes idem de ea sentire, aliis ad ius gentium a iure naturae distinerum, aliis ad ius naturae, aliis ad ius diuinum positiuum prouocantibus. Ego vero illis plane subscribo, qui eam ad ius natuurae referunt, quod quatenus ad integras gentes
pertinet, ius gentium vocatur.
Nimiriim licet post mortem corpus nihil sentiat, adeoque perinde esse videatur, uicquide eueniat nihilosecius susticit, quod homines dum vivitiar, horrore quodam percellan-riar, si intelligant, corpora sua insepulta abiectum iri. Adeoque ut recte nonnulli per sepul- . tiirae denegationem puniuntur, ita per eius con-
365쪽
MPAE BL IMPERF. HAB. 32scessionem humanitas exercetur. Contrariorum
enim contraria est ratio. ccedit, quod moribus re consuetudine hominum, in sepultura signum&monumentum honoris positum fit. Qui ergo honorem, quem iure licet imperfecto, ab aliis exigere poterat, alicui denegat, citra dubium naturae leges migrat.
Nec obstat, quod regeri potest, hominem in tuum non sentire, si hac ratione laedatur. Neque enim, ut aliquis in iuribus suis laedatur uae cesse est . ut hoc sentiat, aut intelligit,aut vindicare O sit. Namque xinfantibus nondum natis. ωDriosis iniuriam inferri posse, si iuribus quibusdam psi uentur, etiamsi hoc non sentiant, aut intelligant, apud omnes in consesso est. Accedit vero, quod cognati amici defuncti eius vices velut suis stineant, xadeo ius habeant, hoc officium si forte denegetur, exigendi.
Ast necauillationi locus sit, haud praetermittendum, me sepulturae voce in latiori ambitu ti, prout ossicia, quae cadaueribus praestari s lent, sue hoc per cremationem siue per humationem sue alia ratione fiat, id enim unice amoribus gentium pendet denotat. In hanc enim praecipua ista ratio . hiod sit honoris nobis debiti declaratio, quadrat.
366쪽
Quemadmodum autem saepius contingit, ut aliquis iure , ceteroquin sibi competente, priuari possit, ita etiam in sepultura se res habet. Et in ciuitatibus quidem, ut dominio, dignitatibus, simplici existimatione, ira sepultura aliquis priuari potest per udum poenae. Quod in omnibus
quidem delictis atrocinibus procedit, maXimeta men in μοχωρεια crimine quam rectissimo usurpatur. Cum enim vis nHaec poenae humanae gradum morient , ipsi occupauerint , adeo quen aualia ratione puniri possint, hoc unicum in magipratus viribus,ut alii a simili scelere dete Teantur. adhuc est positum.
In statu naturali,cum poenae ibi non inueniant locum . nec bellicum ius obstet, nunquam licet genti mortuorum sepulturam denegare. Et nim ciri bello, ut deinceps docebitur, cuncta ex sine sunt metienda. Ad finem autem belli nihil facere videtur, si cadauer insepulta abiiciantur. Ergo barbaram illarum gentium erudelitatem merito detestantur saniores, quae adeo nullas rationis leges in bello admittere voluerunt, ut in mortuos etiam iram furoremque suum effund
367쪽
Datus bominum vel natu I. IIX. .i est ye aduentiti A naturaliter imperiumus, I. I. st penes maritum I. IX. De salibus aduentitiis e gradibus consanguiniquid generatim obser totis, o vinitatis, quia tiandum i f. II. ensendumas. X. sui matrimonium secun suopacto mutrimonium sedum leges naturaef.III habeat secundum leges Ouod ad ineundum matri- . diuinasso itinas uniuer-monium homines obli sales f. XI. gentur, φ. V. suo hodie coniuges assuaudo haec obligatio es eandem matrimomifor- fel, I. V. mam ex pacto obligen- motrimonii necessitas, tur XII. VI De matrimoniorum essecti
AUOAitur onsensu,I. VII. bus ciuilibus,3 χιι LPol gamia rediuortium an O Mi viritis coni iuri naturae reprauenti gum, β. XIV. STatus hominum ves naturalis est, vel aduenistitius. Adventitii ideo introducendi fuerunt. , quod sine iis homo aut plane non aut non com- inode vivere possit,unde xapprobanteri iubente Numine hoc factum esse recte inde colligitur. -Sunt autem eiusmodi status aduentitii quatuor coniugalis, paternus, heros, ciuilis
368쪽
grati animi gratia exspiratura esset si ad eum testandum homines cogi possent. Interim ingrati animi crimen merito pro turpissimo habetur, cum per illud alii a beneficiis conferendis deis
Virtutes, ex hisce ossiciis fluentes . claritatis nomine designare placet. Nihil enim usitatius, quam a iustitia discernere charitatem, quod hoc sensu admitti potest. Idem nomen generale in specie etiam tribuitur iis officiis humanitatis, per quae aliorum commoda indesinite promotiemus. Altera horum osciorum classis, varias habet ite-rtun virtutes, ex quibus, quae benincia rite di pensat,vocatur liberalitas, quatenus alios respicit. Quodsi hanc vocem extendere placeat ad reci noxiae ytilitatis, ea virtus, quae beneficia confert, beneficentia ocari posset. Inter varias liberalitatis latius acceptae species eminet hospitalitas. Quae denique beneficia rite accipit, gratitudo appellitatur.
tionem imperfectam ha Exereituum,* Wbeam, . I. Mercium. I. IV.
369쪽
De iurempulae L . muris MDe iurevectigalium, I. I. suo epultura etiam per- De recipiendis exteris f. tineat ad oscia bumani-VII. latis,f. XII. XIII. An alterigenti acustatem, Me obstat,quod moristi, quod vult emendi apud bilsntiant, I XIV. ros,coucedere teneamur sui susturae nomine bies. Ire nobis veniat ΤΙ. XV. Aut faeustatem sit apud suo per sepusturae deneno vendendi, I. IX. garionem aliquis puniri De libertate matrimonio possis, β. XVI. rurna. X. Nec tamen iure besti gens An quae uni concedimus, o gentisσΜθπram denega-mnibus concedere tenea repotes, I XVIL
EStvi integrarum gentium liaec conditio, ut
quaedam ossicia ad communem, quae inter eas intercedit, societatem, absolute sint necessaria, adeo obligationem perfectam a Numine sibi adiuneta in habeant,quaeda in autem minus necessaria sint, adeo in perfectoam saltem obligationem pariant. Haec ceteroquin incia humanum
Ρossunt eiusmodi ossicia deniciem vel iudesinite, vel desinite praestari. Inter talia tamen, quae definite praestantur, ea eminent, quae a cipienti prosunt, praestantem non adeo gravant. Huc pertinet primo transitus hominum, non temere alieni denegandus Et quidem singulorum honainum transitum, si nullum in-d nobis inferatur damnum, conced*ndum euos
370쪽
32 CAP. IV. SECT. IX. DE OFF. GENT ER GENT.
esse, extra dubitationem positum esse arbi
De magnorum exercituum transitu non adeo inter omnes conuenit. Viplurimum nim ma
gnum inde periculum illis imminet, per quorum territoria transeunt. Respiciendum ergo est primo ad causeni. Etenim si belluniri iustum di necessarium sit, taliter geri nequeat, quam ut transitus per territorium meum concedatur, omnino, si ceterae conditiones conspirent, ad eum concedendum Obligatus sim, idque eo magis, quoniam talia naturae lege, ut iniuste oppressis succurramus, obligati sumus. Senameneonsideranda quoque suntpericuli, ruae probabili quadam ratione inde ad nos redundare possunt, Wa vi sedes belli in nostrum transferatur territorium, si hosti itidem transitum petenti eundem denegauerimus c. Neque enim, ut cum nostra pernicie aliorum commoda promoveamus, obligati sumus 'adeoque nostro metu alterius ius omnino tollitur, quin in hoc rerun natu nullum ius illi competit. Qiiod T hic in tu plane cesset, insuper ab ipsis transeuntibus nobis nullum periculum immineat, tum demum lex ista vim stam exerit,& transitum nullo modo denegare positimus.