장음표시 사용
461쪽
,tus populus malit grauissimis quae bellum coinstantur, implicetur. Tale certamen οὐ modo recte permittitur, sed&recte a certaturis suscipi- tur. Fit enim auctoritate publica adeoque est bellum. Perinde autem est, siue pauci, sive plures, quod in iusto praelio fit, dimicent. Habent in suis per eiusmodi certamina haec commoda ut mulis totum hominum sanguini, vitae parcatur.
Bene quoque ogo Grotius monet licet Oaene obstrieti sint, ad bellum, quantum pos . sunt, euitandum i ad hoc tamen potius obligatum esse eum, qui petit, quam qui possidet. Namque&ratio distitat, inpari causa possidentis meliorem esse conditionem. Necesse quoquo est, ut qui alterum possessione depellere cupit, claris es luculentis documentis instructus sit qυibus euincat alterum iniustum esse possessbrem
idi enim aliquis persuasus est, se iustum se possetarem, illi vitio verti nequit, si sua stre
Ceterum si spes omnis evanuerit, aut nunquam adsuerit, amice lites comnonendi, ille, qui se laesum putat alterum adhuc semel monere debet, ut sibi satisfaciat sin hoc renu t, bellum empectet. Atque hoc est, quod indictionem belli vocant, nonnulli etiam is seciau sumpta voce
in significatu angustiori appellitant. s. IX.
462쪽
Non ergo a moribus gentium aut ficto quodam gentium iure sed ab ipso iis e naturae, quatenus ad integras gentes pertinet belliea induetio est arcessenda. Hoc enim cum praecipiat, ut omnia prius ad lites amice componendas tentemus, quam arma arripiamus, sine dubio etiam praecipit, Vt alter quom ut hostem inuadere constituimus hac de re certior reddatur, ut oequoque modo illi occasio bellum euitandi subministretur. Atque eum omnes res bellicae ad summum imperantem spectent,ab eo quoque indictionem fieri debere, nemo inficiatus fuerit. s. X. Estque hae indictio, vel eo.ἀιionata. quae cum rerum repetitione est coniuncta. alias eiarigaιio dicitur . e tum maxime 'cum habere videtur cum nihil antea delitibus amice
finiendis actum nit, vel pura, qua simpliciter
alterius amicus aesti societati renunciamus eum
que hostem nostrum declararnus, quaein speciali quadam ratione & per eminentiam, indictio divitur.
Habet autem indictio illi demine is saltem locum in bello, quod vocant of o. in quo semper, etiam cum legati fuerint violati, usurpanda est. In defensiu autem superuacua videtur, em ibi res ipsa doceat, inuasorem conis
463쪽
3 6 ea p. v. s E ea. Iv. D E ID QUAE Estituisse armata manu, ius, quod se habere putar, prosequi. Cum indictione tamen non confundenda est belli pro iratio, qua subditis signifiea,tur,hune vel thum a nobis pro hoste haberi,& ni hil nisi hostilia nos ab eo expectare posse. Sed nec in repressaliis indictione opus esse arbitror,
cum repressaliae exerceri nequeant, nisi iam certo nobis constet, laedentis magistratum nobis satisfacere nolle.
Et potest quidem illum, post indictionem
tum demum inchoari, si denuo certiores facti fuerimus,alterum vim armatam expectare malle, quam amice rem componere. Etenim si statim post denunciationem arma mouerentur, indictio fine omni careret effictii.
Dum imperanti beulum indicitur, omnibus etiam eius subditis indictum censetur, eo quod unam pirsonam moralem constituant: quin etiam sociis eius Hoederatis, qui post indictionem ad partes eius aeςedunt, cum non aliterquam vi causie instrumentalec accetariae, consi derari possint. Ast si finito bello priori, Q. ciis ob latum auxilium seorsim bellum inserendum, sine dubio noua opus est indictione, quia bellum nouum est, nee pro accessi ne prioris haberi potest. Sed exteri merito ex.eipiunωr, nisi facta illis discedendi copia, disic
464쪽
dere noluerint, tum enim sponte hostibus nostris accessisse censentur.
Forma indictionis in eo consistit,ut summo imperanti quo cum nobis res est,nostrum consilium propositum innutescat. Adeoque perinde est,siue indictio per legatos fiat, siue per iteras, item, siue ipsi imperanti, siue subditis eius indicatur bellum,modo ita fiat, ut non possit non impe.
ranti innotescere. Ruus autem pro gentium Varietate varii esse possunt,& a libero cuiusuis gentis arbitrio pendent, adeoque perinde est, quo pacto unaquaeque hisce sic se gerere velit.
circa modumgeaeendi besum ambo probarunt fidem, rationis etiam praesem an interfici ροσα epra sequenda, I. I. An uenmo hostem interfie Quae ex fine bis, intestigun. e licea, A. VILιur, An liceat in eum mitt/ram hostis,ox Minum factis, percussore y I. VIII. sed re verbis laedi quea P Quod ros hostium, eriam sta I. III. c es eligiosae pari An re quousque liceat bo quaeant, II X. flom intιscine s. IV. Non tamen pro lubitu, sed An ubique hoc liceat. I. V. quousque is belli hoc re
465쪽
398 c AP. v. s Ee T. . DE II QUAE Vs bellu geratur, non sussicit ea accu. rate obseruasse, quae hactenus tradita sunt, sed requiritur insuper ut in ipso modo belligerandi rationis praescripta sequamur.
Nimirum ut omnis facultas agendi ex fin e Iimites suos accipit, ita&bellici iuris limites ex fine sunt constituendi Tantum ergo in bello licet, quantum finis belli permittit. Sed finis non ex
causi subnalcentibus. Idem etiam eousque exotendendus est, ut nonnulla, quae aliquando bellum necessario consequuntur. extra istam causam neutiquam iuste fieri possent, in bello tamen iuste fieri censeantur. Namque si isti effectus, qui saepius praeter belligerantis propositum e bello fluunt, illi imputari possent nullum prosecto bellumliuste xlicite geri posset. Quinin in nocentissimae ceteroquin dione: iniustae vocari possent, eum praeterrimentionem impositum agentis, aliquid mali inde consequi queat.
s. III. Ηinemine porro colligo, si finis belli hoc requirat, tum factis, tum verbis aliisque signis, hostem&laedi, decipi etiam posse. De factis,
quae vim apertam secum coniunctam habent, nemo temere dubitauerit. De illis autem, quaq
466쪽
signa spectant, nonnulli dubitant. Ast vero cum iam alibi euictum sit neminem obligatum esse, semper gnis verbisque ita uti, ut cum mente&cogitatis conueniant, nisi socialitatis ratio hoc exigat, vero hostes, non in statu sociali. sed bellico versentur, in quo omnia ossicia 4bligationes iuris naturalis, quae socialitatem supinponunt, tantisper cessant, nullam rationem video, quare hostis non minus verbis faetisque fictis,4 adeo dolo non illicito laedi possit, quam vi aperta. Atque hinc intelligitur, quid de iure margematum sit sentiendum.
In specie nunc ex hisce colligo, quod in bello liceat hostem inteVirere. Finis enim belli
ceteroquin obtineri non posset. Non tamen in
infinitum excurrit haec interficiendi licentia. Namque si finis belli, defensio, aut reparatio In iuriae illatae sine iusta caede obtineri potest sine dubio est illicita. Nee mores gentium illi patrocihantur. Non enim videndum, quid gentes iaciant seiu quid facere dcbeant concludo itaque , quod nec infantes, nec minae nec
eaptiui nec μπλα, nec qui se ipsos dedunt, per se interfici possint, nisi fori exinde singulare aliquod momentum ad finem belli consera
tur. Quin omnis vis, quae corpori infertur, inquantum huc no facit, plane illicita est. Vn
de de nunquam sine horrendo, Mininpiabi-
467쪽
li scelere stupra inferri foeminis possunt, cum ad finem belli nulla ratione hoc quicquam faciat,oca plus quam barbara libidine procedat. Qui autem iuste interfici possunt, recte interficiuntur in solo proprio hostili, nullius neuti. quam autem in territorio tertii, quo cum nihil nobis est negotii propter ius, quod illi in suum
Captiui supplice nec per modum talionis, nec per modum poenae interfici possunt. Tatio enim exercenda est in eum, qui deliquit Poena non habet locum nisi inter imperantes subditos Multo minus itaque aliquis propter pertinax studium in partes, aut strenuam defensio nem, interfici potest,cum laudandas potius sit ob fidem & fortitudinem , tantum abest, ut ob crimen puniri queat.
Vene an hostem interficere liceat, notadeo expeditum videtur certe moribus quorundam gentium hoc repugnat. Naturae tamen lege permissum est, hosti quocunque modo nocere, modo finis habeatur ratio. nergo spicula, fontes,4 aquas veneno inficere liceat, hinc itidem est definiendum. f
468쪽
tacitam viodant, qui eam non Molant. Tales percustares, qui hosti nullo modo sunt obstracti, immittere, haud prorsis illicitum videtur, cum perinde sit, siue pauci, siue plures hosti noceant. Ast de illis, qui fidem viqiant, secus est sentiendum. Nec tantum peccant, qui manum admovent,&percustarum munere funguntur, sed &qui eorum opera utuntur. Sane cum huius facinoris causa moralis sit, qui iubet, aut eiusmodi hominum opera utitur, effectus ipsi non imputari, nequit . . IX. . si uvam hostium corpusque laedere, multo magis res vastare eisque eripere licet. Nec excipio es sacras aut religioses, quippe quae eius sunt, qui sumatum imperium habet, saltem ob certum finem usumque, sacrae religios eap pelli 'intur. Qui autem res sacras, quibus diumitatem inesse putat, corrumpit, idco peccat, quod
contra conseientiam agit. 6. X.
Nec tamen & in rerum vastatione ultra lis mites progrediendum. Si enim rerum vastatio ad finem belli , pacemque accelerandam nihil conserat, eam iure naturae illicitam esse, omnino assero. Stultum sane non minus ac impium est, nullo suo bono nocere alteri, Quarum rerum vastatio itaque nobis nec necessaria , nec ullo modo utilis est, eam intermitte. Cc re
469쪽
4 CAP. V. SEc T. V. DE ID QUAE BEL L. COU. re ratio iubet. Sic cum raro admodum necessa
rium sit templa, statuas,aedificia tum publica,tum priuata, post victoriam corrumpere, iisdem par. cere, naturae leges iubent.
slVE DE EFFECTIBUS BELLICIS, TENQUE DE Iis QvI IN BELLO MED. I SVNT.
ectibus bellicis dii di timiaris eiusque Unda. eandis Dirim ad legem mens', I. IX. . . naturae respiciendum, πεrium, captos autum 3. l. Gmm imperanti cis 'De acquisitione rerum eiu ritu F. X. quefundamento f. I. An be o capιi infertiit rem inire exterorum iure bessi rodigi, aut interfici que acquirantur f. III. anti f. XI. De aequissione rin m aba D postrei fruorum heripsis hostibu iure besti ae captorum I. XII. Austarum, s. IV. Cum imperio is captum ι- omnia imperanti, nihil iis iam iura eiu incorporalia litibus acquiri I. V. acquiri, I xm. Ex consensu imperanti mi Dives .cturbesii iusti litibus etiam quaedam ac iniusti quoad perium inquirumur,f. VI captos . XIV. Euod socii aliam adpraedae De captiuorum redemptionapartem iamittendi fini re permutationa, F. xv. s..VII. Captiuorum redemptio tegi. An ubique res bostiam caepe bus ciuilisus mdisus recte
470쪽
transferri, item pretium uiuiduam si recuper/M, ν emptionispluribas de XXVII. ba iposse, I XVII. An res abalis ras, ceais Conuentionem de pretio re rum fructus etiam recum AE tisaeis aeon posse re perent ν XXVIII. scindi, etiamsi captus in Euo pacto hae in integris
testuatur locupletiis , I populi se habeant, . xviii. XXIX. XXX.
Fid censendu D eon De receptisne rarum, uentisnem, sed antes XXXI. ionem, mors eapti inter Seruorem re ancisiaram, g. ueniat pree. I. XlX. XXXII. acquisitιone imperiιvni Auaenam postliminis os marissis, riviqis unda egeant item quidluνis,gmento, I. XX. M postlimini capax, Raro admodum iusto impe commercio ad tertium rium uniuersali iure belli peruenerit ρ XXXIII. acquiri, I. XXu. Depriuatorum inciis ML- uoluplici ratione hae ac cis erga imperantes. F.
IN Ombu bellisi rite diiudicandis, itidem
non ad mores gentium, sed ad ius naturae
est respiciendum. omnem enim bellica a quisitioncm , quo iuri naturae repugnat, illi