장음표시 사용
481쪽
rum iurium administratione populo aut regi dein victo relicta in ad rempublicam suan instituat,
vel ut torma maneat, imperante saltem mutato e. g. cum victa empublicam certo nexuin vinculo sibi obstringit, tributa, praesidiaque illi imponit&c. Quae omnia ex consensu populi, quem victor pro debiti magnitudine, securitatis suae ratione exigere potest, pendent.
Interim prudentia non minusquam lex natuis tae iubet, humamlat in clemenIrae, quantum fi ri potest, relinquere locum, Imperii rigorem temperare, quin victis libertatem an petium si summa non obstet necessitas, concedere, aut si hoc fieri nequeat, priuilegia, magistratus, con suetudinesque non temere immutare. Cumpriis mis religionis l;bertas ut illis relinquatur par est. saltem si falsa imbuti sint, per vim ad veram amplectendam cogi nequeunt. Hoc enim nec re. ligionis, nec imperii ratio iubet. Interim ne vera apud eos opprimatur, Vi imperii recte impediri potest. Atque hinc patet, quodnam sit ιιώνictoriae. Quod autem de iure triumpotionia nulli addunt, huc non spectat gentiumque, multo minus solius populiRomani mores,pro legibus
g. XXIV. mediante imperio acquiruntur etiam νυ
482쪽
iura orporalia'niues alis. Quin credita pariter ac debita ad victorem transeunt. Qui enim dominus est personarum, dominus etiam est rerum S iurium, qliae personis comptiuot.
Nunc quid des olimsmirratio dictitet, paucis edisserendum est vocatur autem postliminium ius, quod ex reditu in fines publicos, siue nostros siue sociorum amicorum, qui in bello easdem Partes sequuntur,enascitvt,ita ut prior ante captivitatem status reuiuiscat estque duo lex, aut enlui postliminio aliquis νeuenim' aut aliquid postliminio recisitur.
Quod ad eos, qui postliminio reuertuntu attinet, ita censeo si in bello isto suere capti, accedente consensu, in seruitutem redacti, sactum istud per subsequentem pacificationem non fuit sublatum, ut omnem spem ad priorem statum iterum peruernendi amittunt ita cum velut pro mortuis habeantur, iuribus suis excrudunt,in adeo post pacem factam illis postliminium non competit. Quoad ceteros au de ma qui in bellat iusta capti, aut nunquam in seruitutem consenserunt, aut spax nondum sit secuta, secus est pronunciandum. Perinde autem est, quocunque modo eiusmodi homo ex captiuitate euaserigit, cum, ut in galermanerit, non fuerit oblio satusν
483쪽
ga us, modo adsit propositum sua recuperandi, Quando ergo victi deditique postliminio non gaudere dicuntur, non aliam inuenire rationen possum, quani quod pactiones cum hostibus fame obstent, quo minus sui iuris fieri queant. interim dissimulare nequeo, me nullam perspicere cauiam, quare, si consentiente hoste dimittantur, postliminii non sint capaces quin existimaverim, omnes, qui ad sua redeunt, postliminii capaces esse, &licet sorte sosti per iniustum ducessum obligentur. inde tamen non sequitur, quod suis iuribus, quae ceteroquin sibi vind care poterant, debeant priuiari. Sane ratio clarissime dictitat, ne calamitatem eorum, qui in bello capti fuerunt, iuribus aut bonis co priuando augea
Recumat autem, qui ita redit, praeter liber- atem, res omnes, quas habuerat, omnia iura quoque, omnesque dignitates, nisi forte reipublicae ratio postulauerit, ut aliis conferrentur,ubi tamen aequusti est, ut eompensationem accipiat.
. . . XXVIII. Quod si is, qui interea res istas possedit, eas ιι enaueν it, nihilosecius postliminii iure recuperari possunt. Id quod tum de immobili-biu, tum de mobilibin, intelligo. In omnibus uuippe eadem est ratio. Nec enim, nisi sub con
484쪽
c Ous ErisIVE DE EFFEeτ. BEL L. I ditione, ut restituerentur pristino domino, alte. nari potuerunt. De fructibus autem consumtis
arbitror quod tantum ultimus possessor debeat restituere, quantum inde factus est locupletiar.
Quod de singulis hominibus dictum, de inuisgνis opulis etiam intelligi potest. Hi enim sive propriis viribus, vel sociorum armis, iugum hostile, sub quod sine iusta causa missi fuerant, excusserint, sine dubio libertatem, satum antiis quum recuperant, nisi consensus obstet aut oe. dere sociali aliter cautum fuerit. Quod si autem aliqua pars bonorum, quae antea ad populum pertinuerant, adhuc sub potestate hostis remaneat, ius ad illam recuperandam retinet, siquidem iniuste illi sit erepta, quamdiu bellum pace nondum fuit compositum.
g. XXX. ΑΕὐιενιius aliquis suo nomine hosti sub
ctum antea populum bello eripuerit, dispiciendum, quis habeat causam iustam imperium eius populi sibi vindicandi, Win cuius imperium populus consentiat. Idem quoque de parte alicuius populi est sentiendum. Quod si pars populi vindicetur ab illo populo, a quo per vim iniustam tantisper auulsa fuit aut istius sociis, antiquo iterum corpori adiungetur, Win pristinum locum ac iura redibit nisi
485쪽
forte pacto,in foedere cum sociis inito, aliter fuerit constitutum. Idcmin censeudium, si prApriis is viribus in libertatem sese vindicauerit ad a liquum mirum redibit corpus, si ciuitas ista iuri suo non renu.ciauerit, aut alia ratione istud amiserit.
F. XXXI. De reception rerum obseruandum, quod res .mnes, tum immubiles, ut agri loca saςra, religiosa e tum mobiles, si luculenter constet, quod nostrae fuerint, iure postliminii recipiantur, sed tum demum, si hosti nullum amplius ius in eas competat, siue nullum unquam habuerit, vi in besto iniusto, siue alia ratione compensationem fuerit nactus, vel iuri suo renunciauerit. Nec obstat quoad res mobiles, quod dicitur, eas in praeda esse. In bello enim iniusto nulla piaeda recte acquiritur in iusto tantum praeda quidem acquiritur, quantum debit magnitudo postulat, quod excedit, iuste acquiri nequit, interim aut iuri sit renunciare, vel alio modo istud iterum
Quod de rebus dictum, de semis etiam amissis est intelligendum. Et licet illi ab hoste
fuerint manumissi, haec manumissio tamen prioris domini ius toIlere nequit. Sufficit autem ad eorum receptionem, si a veteri domino aut habeantur, aut facile haberi queant: adeo
486쪽
adeo perinde est, habeantne serui animum paristes nostras sequendi, an non habeant.
Ceterum hinc etiam patet, res,quae nunquom in potesta te hostis fuere, non etiam egere postliminio. Huc spectant non tantum, quae a latronibus aut piratis nobis eripiuntur, sed omnia etiam quae in bello i ii aut iniusto quidem,sed iniuste capiuntur. Quod si res postliminii capax
ad tertium commercio peruenerit, sine dubio est restituenda. Interim aequitatis ratio postulat, ut pro ea tantum soluat, quanti ipsi desperatae posisessionis recuperatio valitura fuerat. Potest tamen obligatio restituendi temporis diuturnita te exspirare, siquidem derelictio ex ea recte eolligi possit. Haec omnia vero quantum ad ciues unius eiusdemque reipublicae attinet, per leges ciuiles varie ad ciuitatis utilitatem determisiari
s. XXXIV. Quae hactenus de ossiciis bellieis diximus,
tum ad ipsas gentes, tum singulos etiam homi nes, spectant. orum tamen, ut iam alibi ma-mitum, duplex Mota est alia ad ρνopriamo ublicam, alia adgemem, cum qua bellum gerituri Quoad priorem, constat, quod manis datum imperantis, siue generale fuerit, siue speciale, obseruare accurate debeant. Hinc sin-
Euli in tantum praedam agere, ibi aliquid Ddis acqui-
487쪽
acquirere positant, in quantum ab imperante illis hoc est concessum. Ergo si omnem praedam imperanti reddere tenentur, nihil retinere possunt,&ca
Si autem eorum erga hostem ossicia spectes, nihil omnino priuata auctoritate agere possunt. Publica autem auctoritas, ut nocere hosti possint, plerumque per belli promulgationem omnibus concedhuri Vbi tamen eadem reguli, quae toti uniuersitati a iure naturae est praescripta, si n-gulos quoque obligat. Nimirum tantum licet, quantum finis belli requirit. Peccant ergo, si eos interfietant, quorum vita nemini nocere magnopere poterat et peccat, si praeter necessitarem agros vastent, aedificia incendant: peccant, si praedas agant,quae debiti magnitudinem ex eis duut, aut quibus,qn tam hosti, quam hominibus longe innocentissi mis nocetur. c. Quod si quis hac ratione damnum dederit, ad eius restitutio
Status illorum, qui inter gentes bellum in. ter se gerentes, medii sunt, barbara vocetrassias dicitur estque vel generalis, cum quis non est locius alterutrius belligerantium, ut ut
communia officia, quae gens genti debet, utrique praestare paratus sit vel specialis, ubi pacto, vel expresso, vel tacit', aliquis ad mediam
488쪽
hane conditionemri obligauit. Posterius vel
ita fit, ut utraque pars in omnibus aequetur, Velut certae res, certique actus, excipiantur.
Quando autem quaeritur, an quis, neutrarum partium sit, cogi possit distinctione opus
esse arbitror. Nimirum aut per modum imperii. quis cogitur, aulsis imperio solo metu priori modo, nemo nisi subditus cogi potest. Ast post riori modo etiam gentes, quae inter se aequales sunt, se cogere possunt. Praeterea dispiciendum, an de facto, an de ιuνe sermo sit. De facto nullum est dubium, si cogens viribus sit superior. Si de iure sermo sit, distinguendum porro inter neutνatietatem generalem, & speciatim. Ad generalem ab illo, qui habet causam iustam,recte quiscos potest, hoc est, ut non magis hosti faueat eique auxilia mittat, quam sibi. st ad speeialem nemo cogi potest,quia ut foedus siue pactum quis mecum ineat, aut plane non aut saltem iure
imperfecto obligatus est. g. XXXVIII.
ossicia itaque eorum, qui medii sunt hue redeunt offieia tum absoluta tum hypothetica, sue perfectam, siue imperfectam obligationem habeant, erga utrumque belligerantium, eodem modo aequaliter praestent si uni officium humanitatis praestant, alteri id non denegent, nisi causa diuersitatis manifesta sit, &D 3 . alter
489쪽
- alter id nullo plane iure exigere potuerit ad ODficia humanitatis uni praestanda nemo obligatus. est si videat alterun idem, eodem lure exigere posse,& si deneget,magnis periculis se expositum iridiea,quae usum in bello habent nisi per pactum speciale hoc liceat, neutri subministret nec ea, quae usum in bello non habent, nisi utrique ea toncedere paratus sit: omnem nauet operam, ut Iites componantur, laeso satisfiat, hello imponatur finis: quod si autem pacto ad actus quos dam particulares sese obligauerit, eodςm accura-
Belligerantes autem erga eos, qui medii sunt, non aliter a socialitatis ratio postulat, sese ge- rant. Nihil ergo hostile erga illos moliantur, nec res illorum vastari permittant. Vrgente tamen summa necessitate liuebit castrum in territorio eius, . me siusin,occupare, sed ita, ut cessante necessitate, non tantum reddatur, sed damnum etiam, si quod datum restituatur.
490쪽
Eam si imparantes sammi diuinam actus temporeindu mirepossunt,s VI. clarum Multi ut quiri per rebas incisiorum pote . nam liciti, e f. λVI. state positis f. VII. Euomodo induciae finian' Conditionespacis,earumque ur,s XVII. interpretatio, S. VIII. De iure commentati f. 'tuplici modo pax rum XVIII. patur, I. IX. Deside minorum potestatum De reliquis modi bellum H in bello I. XIX. niendi I. X. si mandati inniteaAd firmamenta paeuperti transgrediantur Is XX.nent obsides, β. XL XII. . Super quibus rebus pacisci E pignora, f. III. possint, s. XXI. auctae quid F quoivis De fide priuatorum in beneos item Pic Fum e publico, g. XXII. . fectui, I xlv. Popromis captiuorum, D eo xtatione temporisis XXIII.
SAepius contingit, ut belligerantes pacta inter
se ineant,&haec quidem sancte seruanda esse assero. alae enim per bellum status socialis cesset, adeoque ad officia ex statu sociali fluencia nemo fit obligatus: nihilo secius tamen, quoniam, dum cum hoste paci stimur, susus hostilis, siue bellicus,tantisper quoad hunc actum tollitur, fides data omnino seruanda est. Aceedit, quod, si
fidem hosti datam migrare liceret, nihil aliud quam diffidentia perpetua perpetuumque indoi