장음표시 사용
51쪽
rebus corporeis materia habet dupli. cem conliderationem , scilicet coinponere , seu constituere ipsam natu, ram,& radicaliter esse principium indiuiduationis, S multiplicationis numeri cs; & tamen quando consi
dei atur natura in communi, consi deratur ratio materi P, ut constitues,
non , t principium indiuiduandi est, Ita in suo opposito , scilicet in carentia materis,& irreceptibilitate in ea, duplex consideratio potest at tendi ; R: sicundum quod pertinet
ad ipsam constitutionem nature pu-rὸ spiritualis , secundum quod pertinet ad modum indiuiduationis,
quatenus talem naturam spiritu alam reddit incommunicabilem , & imis multii licabilem ι R una consideratio secernitur ab alia . iacias do auteabstrahimus naturam speciλῆ Αnteli a modo indi induandi, non Pr scindimus in tali natura quod essentiale est quantum ad constitutioncm
quidditatis ; sed id, quod Da natura illa pertinet ad modum indiuidua
i 4. Ob et Natura diuina potest
concipi sine singularitate , S tamen non est uniuersalis r ergo si militet licet natura Angelica possit absti abia soci indiuiduo, non propterea erit univcrsalis. iis, RHpondetur esse disparem rationem , quia Ze si natura diuina concipi post sine singularitate, tamen ipsa natura sic eoncepta , non manet cum indifferentia, S pote nati alitate ad indiuiduationem , siquidem concipitur ut actus purus Cst rum natura Angelica abstracta,est in potentia ad indiuiduationem . &indifferens ut contrahatur ab uno ,
vel pluribus indiuiduis.1 Ex dictis
patet responsio ad fundamentum contrarie sententigo
.a p. rte rei a singulari hiis separatae, sed in eis existentes,'manikltum cst, iuxta plitrita terer realem, S distinctionem numericam indiuiduorum naturas Psas esse reseliter multiplicatas In illa Rex co- sequenti naturam humatiam Petri v g csse unam numero per unitatem numericam , Quam h bet Petrus ς δ' naturam humanam Pauli esse unam numero pcr imitatem num ei icam , quam habet P nilos a re sic de alijs. Sed quia duae sta' natu rae solum distinguunmr Rcrorine pia materialia , ex quibus sumitu edis icti O numeri capion Verd per alia qua principia formalia, seu essentia istia, in qu bus Potius murensum thme exurgit prassens dissicultas, Ariunitas formalis ua natui a a parte rei si una in omnibus indiuiduis, an potius multiplicetur , sicut multiplieantur unitates numerica . a1 I . Conclusi , unitas sormalis noest una, communis omnibus indiu duis , sed ad eortim multiplicatione multiplicatur in illis. Ita D. Th. Mente, S essentia cap. 6 S' Opuscs . Se I pari. η 8y. art. 2. ad a. quem sequutur omnes eius diseipuli, alijq; plures, Re ex nostris hanc sententia tenent Franeiscus Caro in stra phylosophia rationali dis'. I. de uiuiter El. disquit a. Augustinus de An-
52쪽
18. . Probatur primo. Natura a
parte rei est multiplex in indiuiduis,
ει non rara in omnibus: ergo a parte rei non habet unitatem formale,
Iuaesit positive communis indiuiuis. Antecedens patet ex dictis 3 er licium probatur, quia si naturata parte rei non multiplicaretur in indiuiduis , sed esset una intomni-hus, Petrus , N Paulus non essent duo homines, cum in illis non mul. tiplicetur humanitas, licet in illis singularitates sint diuersis;sicut quia
in diuinis i on multiplicatur natura diuina, personae diuinat non sunt tres dit,quamuis multiplicentur Per. sonalitates constit uentes personas Ex quo sequeretur, in creatis dari Nylterium Trinitatis; imoiquid mirabilius Mγueri Trinitatis nam una natura diuina est in tribus per. sonis, quae non sunt separatae loco ,
neque tem Pore , nequc h ibcnt Opimiones, ac inclination. F contrarias :at natura humana eade esset in pluribus homini bos separatis loco, &
tempore, quorum vialis naicitur ,
vilius moritur, unus est bonus, alius malus i.unus est beatus in coelo alius damnatus in inferno Ist. Coia sequentia Vero probatur,
quia haec vilitas formalis est passii onaturae , sicut unum est pallio entis: sed passiones multiplicantur, mul tiplicata essentia r ergo sicut alia est natora humana Petri, Atalia Pauli , ita ctialia alia est unitas formalis uni. us, 3t alia alterius 2 o. Probatur secundo,quia unitas formalis dicit negatione diuisionis formalis: ted a parte rei non est aliqua negatio , qiue sit una in omni.bus iudiuiduis, iud tot negationes a quot indiuidua:ergo a parte rei unitas formalis no est una in omnibus ssed ad multiplicationem indiuiduo rum multiplicatur . Probatur' minor; Negationes i& priuationes se habent ad modum accidentium , &per similiti id inem ad illa accipiunt
suam quali indiuiduationem 3 scd
repugnat, unum accidens realiter
indiuisum, esse in pluribus subiectis; propterea quod accidentia indiui
duantur a subiecto : ergo etiam re pugnat , unicam , At indiuilam ne. gatione esse in omnibus indiuiduis. 2I. Contrariam sententiam tenet Scotus 7. met. q. 18.6 in Σι dist. 3.q I. cuius ratio potissima est e quia Petrus , & Paulus a parte rei sunt v-nuin formaliter e ergo unitas for malis non multiplicatur ad nullii
placationem indiuiduorum , sed est
una in omnibus . Confirmatur, quia quantumcunq; natura diuidatur per differentias numericas , manet formaliter indiuisar ergo in illa manet unitas sermalis Sed talis natura manens eadem formaliter, comunica intur pluribus ς ergo illa plura habent
unam, At eande unitatem formalem rac proinde datur in natura unitas
formalis, quae non multiplicatur in indiuiduis. χχ. Respondeo dupliciter, &ρνι-
lum a parte rei dici unum formaliter non quia habeant aliquam unitatem formalem ipsus politive commu nem ; sed quia non habent a parte rei, unde dividantur sormaliter. Seeundo cum Masio, Compluten sbus , de alijs, Petrum, Re Paulum dici esse unum, solum per conformi tatem seu similitii dinem, quam h bunt a Parte rei ratione naturae, asi
53쪽
quod non requiritur una, & eadem natura in ambobus imo ad realem similitudinem obstaret, quia ut suo loco dicemus, ad hoc ut relatio, sit realis, non lotum debent distingui realiter fundamentum, & terminus, sed etiam ratio fundandi. & terminandi . Defectu cuius aequalitas, vel smilitudo, quae est inter diuinas per senas ratione essentiae non est relatio realis , sed rationis I quia quamuis personae ipse realiter clistinguantur 3 ratio tamen fundandi , Ee terminandi , nempe diuina essentia, est realiter una in illis sed quod natui a via ius sit conformis nature alterius in praedicatis essen. tialibus. Ad eum modum , quo duo. rum hominum maxime in facie e5- formium , S: similium, dicimus esse unam faciem e non quia verὸ, & realiter sit in illis aliqua una facies, ut patet; sed quia faci cs eorum sunt in . ter se maximὰ similas; similitudo
nim est veluti quaedam identitas. 2 3. Ad confirmationem concedo, naturam A quae diuiditur realiter per differentias numericas, manere formaliter indivisam; non tamen unica in diuisione, sed pluribus , ct ideo
non sequitur, habere Unam unitatem sormalem , sed plures . Licet autem unitas formalis a parte rei multiplicetur in indiuiduis , tamen unitas formalis unius non distingui. tur formaliter ab unitate formali alisterius, sed tantum materialiter, &numerice Quare licEt natura , qu sin se quid formale est, sti realiter diuisa per indiuidua, non est tamen formaliter diuisa r & si e vere dici-itur, semper manere Armaliter indivisi'; non vero indiuisa realiter . Exq lo tandem fit, naturam
a parte rei habere plures in diuisio-
nes , seu unitates Hrmales, non formaliter inter se distinctas, sed i Ira tum materialiter , ud explicatum est. a . Quaeres ς quomodo unita Gformalis ala unitate nu mellea distinia. guatur p Hoc quaesitum supponit, dari in rebus unitatem numericam,& unitatem formalem quod suppositum ultra quod patet ex dictis, facit E probatur; quia sicuti a parte
rei Petrus non est diuisus in plures materias , seu indiuidua 3 ita non est diuisus in plures sermas , seu essentias . ergo sicuti a parte rei habet ea. rentiam diuisionis materialis; ita a parte rei habet earentiam diuisio an is formalis. Sed unitas Armalis est earentia diuisionis formalis, seu enialitas indiuisa tarmaliter; unitas vero materialis est earentia diuisionis materialis , seu entitas indiuisa m
terialiter e ergo in Petro a parte rei dantur unitas numerica seu materi
lis 4 R: unitas specifica seu formalis'. Disticultas est, quomodo ista duae unitates in Petro distinguantur. 23. Et respondeo freti iter, di stingui solum por intellectum. R 'tio est . quia in Petro , vel quolibet alio indiuiduo natura no distinguitur realiter a dii urentia indiuiduali
ergo neque unitates inde coniurSeintcs , scilicet formalis , Se materia cilis, in eo distinguuntur realiter. Sed
non est possibilis aliqua distinctio
media inter realem, S rationis: ergo praedictae unitates in Petro solum distinguuntur per intellectum. Mirinor subsumpta, in qua solum est disti cultas, probatur; inter contrari dictorio opposita nullum datur me dium: sed distinctio realis, S distinctio rationis opponuntur contradictorie: ergo inter eas non potest da
54쪽
ri aliqua distinctio media Proba tur minor,distinctio realis, est distinctio , & non ab intellectu: distinctio vel 5 rationis est distinctio ab intela lectu: ergo distinctio realis, & rationis aequi ualent distinctioni ab intellectu, Ze distinctioni non ab intellectu r atqui haedistinctiones co- tradictorie opponuntur: ergo F Co- firmatur, quia di 'Dictio, sicut &
Vnitas, conseqtiuntur rationcm en
tis: ergo licuit implicat dari eris, quod non sit reale , vel rationis; aut nitatem , qtiae non sit a parte ei,
vel per intellectum, ita etiam repugia ibit, dari aliquam distinctionem, quae non comprehendatur sub disti iustione reali, vel rationis. Ob. I. Petrus non constitubpur per idcm in esse hominis, &.inesse Petri r ergo tale sormale , & esse materiale in Petro distingimia: 1 lusqua ratione. Probatur antecedcias;
Petrus per id constituitur in esse hominis, per quod in esse hominis constituitur Paulus; in esse vero Petri non constituitur per id,per quod Paulus costituitur in esse Paul rergo esse homicis, & esse Petri in Petrono sunt ide. . Re negando antecedesn ad probatione negatur similiter antecedes,quod scilicet Petrus a
parte rei costituatur in esse hominis per id , quod in esse hominis consti tuitur Paulus; nam unusqni'; ha het suam naturam humanam distinctam, ut satis ostensum est.27. Ob et Quae distinguuntur de sinitione, destinguuntur an intellectum e sed in Petro esse hominis,&esse Petri distinguuntur di finitione φalia enim definitione definitur esse sermale , & alia definitur esse male riale : ergo in Petro esse hominis, Resse Pctri non distinguuntur per in-
tellectum . Probatur malor, quae distinguuntur definitione , habent diuersas essentias; definitio enim explicat essentiam rei di atqui essentia distinguuntur ante intellectum: er-
o quae distinguutui di finitione, di
inguuntur ante intellectum . Respond. distinguendo maiorem: tia diri vant ar definis one , disinis pontων πηte istethctum, si definitio tradatur de re, prout lix se est a pariste rei,concedo; s vero definitio traditur de re, non prout est a parte rei in se ipsa , sed tantu quod inte- lectus eam sic, vel sic accipit, nego. Possumus enim ea , quae a parte rei sunt unum, concipi ab intellectu vidistincta , &se definiti ; ista quam
uis distinguantur definitione, non propterea distingutitur realiter,quia a Parte rei non sunt plures, sed una
28sCb.3. Petrus ante omnem perationem intellectus est similis Paulo in natura humana, & dissimulis in ratione indiuidualit ei so haerationes ante intellectnm distinguatur; nam implicat idem respectu eis iusdem esse simul simile, & disi, mile secundum idem, eum sint contradictoria. 1 Respondetur negando consequentiam , & ad probatio nem dico, nullum esse in conuenies asserere, idem respectu eiusdem a parte rei simul esse simile .ide dissi, mile , licet non omnimoda similitindine , R dissimilitudine; eadem enim entitas caloris ut quatuor a
parte rei est simul similis, & dissimis
lis eidem entitati caloris ut quinquenam ditae istae entitates in calore siti similes, Et in tantitate caloris sunt dissimiles, & tamen tantitas caloris in his lantitatibus non distinguitur realiter ab ipso.calore. il PD
55쪽
ctionis per intellectum . Bonitas cois
DUBIUM TERTIUM. sequentiae patet a sum cienti partici
enumeratione . Maior ex se liquet, An naturae a parte re snt formaliter quia non est alius status,' in quo 29. R Ffirmat Scotus 7. met. q. I 8. batur; S: in primis quod uniuei sale& a. dist 3. quaest. I. conse- formaliter non conueniat naturae inquenter ad sua principia ; quia uni. secundo statu , res est euidens, quia uersale pro formali duo dicit, nem- natura in eo statu non habet aptitu-pe unitatem, & aptitudinem ad eta dinem ad essendum in multis 'sic sendum in multis r sed quaelibet na- enim est singularis, S propria unius tura a parte rei est una formaliter, mod vero no competat illi secundus quidem per Scotum habet unita se, & m priori statu, probatur du-tem formalem I & sim ut est in plu- pliciter; Primo , quia illi pro ut sic,ribus indiui quis : ergo a parte rei est omnino accidit esse 'niuersalem, vel sormaliter uniuersalis . particularem et ergo secundum quod 32. NihilominGs dicendum est , consideratur in tali statu, non est non dari a parte rei uniuei sale pro formaliter uniuersilis See. naeo quia formali, sed naturam fieri formali- natura setadum se cosiderata, solum ter uniuersalem per operationem dicit praedicata essentialia , ε' proaintellectus. Haec conclusio est iam prietates: sed uniuersalitas formali-
omnino in scholis recepta . Tradit ter , nempe aptitudo ad essendum eam S. Th. Opusc. I . 8e S 6. &cap. In multis , nec est praedicatum esset q. de ente & essentia , Vbi latὸ Cale. tiale , nec proprietas naturae; alio tanus 3 pro qua etiam videri possunt quin ubicunque esset natura, conia Suare χ disp.6. met sects Complut. ueniret illi talis aptitudo: ergo na
hic disp. I. q. s. Ioannes de S. Th. tuta secundum se considerata nolestq3. art. . & noster Stephanus Spi- formaliter uniuersalis . Utramque nutastis 3.1 log. Probatur quia ut hanc probationem paucis verbis ex natura sit formaliter uniuersalis,deis pressit S. Tli et t. cap 4 de ente ἰ Sehet ine simpliciter una,& non mul- essentia, ubi loquens de natura secu- tiplicata : scd nulla talis natura est i dum se, sic ait i F quaerariar', ut anu parte rei, ut constat ex dictis r ergo istis natura possis inci una, si plurer ρ
non datun a parte rei natura forma neutrum conradendum e r quia ethinliter uniuersalis. Dumq; ef erira intellectum hum
. Probatur secundo, quia)na nitatis r sevitumquὸροι est Abia tura in triplici tantum statu consita eideνe .
derari potest; vel secundum se, vel in 3 1. P . Fonseca , licdt obscvrd lo
statu eqntractionis , Vci in natu ab . quatur , asserit, naturam habere ali stracticinis per intellectum . sed i quam uniuersalitatem in statu potatura ncque considerata secundum se, sibilitatis, vel in aliquo priori ante neque in statu contractionis est uni. quam contrahatui a j singularia, qu rauersalis Armaliter riergo solum est uni u riale inquit est unum aptuvuiuersalis formaliter in statu abstra. esse in multis. sed natura humana
ro, in qua solum est difficultas, pro is
56쪽
possibilis antequam contrahatuT per singularitatem Petri, & Pauli, est una, Se est apta esse in multis: ergo natura humana possibilis est vesati er salis. II 3. Pro consutationo huius falis opinionis noto , qudd aptitudo,quffimportat uniuersale, non est ad etasendum in multis vase , in hoc sci.
licet ψ Mel ita illo; sed simul, ωpo
si liue debet resplecte plura. Vnd ElieEt non sit necessarium ad uniueris sale , actualiter este in pluribus;cum verba in definitione no dicant actu, sed aptitudinem 3 est tamen necesa sarium , posse positive terminari ad Pluralita ut pIura 'uasi componant, α integrent terminum adaequatum uniuersalis: sicienim propriὸ dicitur uniuersale essbunum in multis. I i3 . Hoc positio facile confutatur praedicta opinio, quia aptitudo P minPria uniuersalis est positiva indis urentia , seu habitudo adessendum in Iuribus . quae non amittitur preac , quhd uniuersale descendat adessendum in aliquo insertorie .sed i lis aptitudo non datur a parte rei in
natura considerata ante contractio ne maergo in ea priori naturai non
est uniuersetis iarmaliter . Probatur minor, quia in natura pro illo prici. ri ad summum potest intestigi aptitudo ad unum vagὰ su impium, idest, adhoc, vel illud r quando autem cS. trahitur ad unum , amittit hane indifferentiam , ut per se constat: ergo in ea pro ut sic, non daturna parte rei aptitudo propria uniuersalis.. 33. Ex dictis patet solutio ad fu-damentum Scoti, & Fonsecae ; diecienim naturam a parte rei non habere, neque unitatemi, neque aptitudinem, quae requiritur ad uniuersale: iolum enim datur in ea a parte
rei vestra eonforna Italis , aquae' non est aliqua una unitas in pluribus, supra diximus . Item solum est inaditarens negative 3 in quatit uiride se non est determinata ad hoc , vel illud . Nonivero habet a parte rei aliquam indifferentiam, seu comis municabilitatem positivam , ut ex
Per quem actum intellictui nataria
36. TT Abemus iam naturam seri I formaliter uniuersalem per intellectum . restat videndum permen in s actum fiat'. pia quo no to , quod intellectus noster duplici ter naturam c noscere potestu Pi bino , directe cognostendo eam iscunddim sua praedicata essentialia' non: eognitis singularibus, sed ab ipsis praescindendo. Secundo rest xe , quatenus postquam praeseindit per unum actum naturam l.sius inferioribus , per alium subsequentem c uoscit candem in ordine ad illa inferiora, ut aptam esse in illis, de praeditari de illis . ii J ryτ, Actus, quo Iritellectus eois gnoscit naturam non regnitis insedrioribus,t appellatur eaenisis pristisnua, quia praescindie naturam ab in . ferioribus, quatenus eam cognosci non cognitis illis . Actus vero, quo intellectus naturam sic praecisam eo gnoscitetursum in ordine ad inferio: ra ι ut aptam esse in illis, in raedi eari de illis, dieitur cognis ἰo restem
eomparativa treflexa quidem , quia versatur cirea naturam iam e nita,& praecisam per actum praecedom ire
comparativa viro , quia non attinia
57쪽
gii ii Iam absolute ι & secundum se tracta, est indisserens . de poteris
precisὀ, sed relaective, &compa. cla quolibet praedicari: ergo naturarat, e .id inseriora. 2 ι r per abstractionem praecisiuam sie 38. Hec autem comparatio duis una, &praedicabilis. de plutibus . νplieder seri potest': primo, simpli in Confirmatur quia tunc natura enciter appraehendendo natura in oris sermaliter uniuersalis quando Ita .dine ad sua inset lora ut aptam prae- bet in intellectu illas conditioncs . dieari de illis . non .i mrmando, aud eum quibus i parte rei esset uniue praedicax lo eam actualiter de ipsis , salis , si darentur uniuersaliae separa & hec appcllatur comparatro pu e. ta Platonis: sed. nuuta abstracta, EeSGlinda, praedicanao acta ι &haec praecisa babet in intellactu totum . dicitur eomp asio eomina . De his quod Plato ponebae 1 parteres in v omia b is actibus quaestio praesens nauersali leparato ergo natura ab procudit, per quem ex eis natura stracta , & praecisa, est in intellecta fiat formaliter uniuersalis . lar maliter uniuersalis 3 o. Prima lententia docet, natu. P. Sed haec opinio non placet , tam fieri sermaliter uniuersileni per & facile reijcitur , quia uniuersale abstramonem praecisiuam. Ita Di pro Armali est en&rationis: ergo nistandus i. dist 3 q . ad a. &inar potest resultare in natura Per abstra dist. 3. q)7. num. τ &la. Toletus ctionem intes lectus agentis. Neque q. x. uniuersat noster Stephantis Spi- possibilis . Antecedens satis ostensu. nula disp s. scct 4 Zia me . t. pareo est. Consequentia vero quoad ab 0, 13. a' e. 7.conci l &Sotus 'I- ειάtionem intellectus: agentis. , pamvni iurialium 3 litat isti duo ultima tet,quia ens rationis fieri non potest non loquantur de abstrinione prae. 1 potentix non cognoscitiua,. ut ita cisiuae intellectu postibilis, sed age . lacoe protrauimus. ι: sed in ectu,
tis . Fundamentum huiussententiae agens est potentia nis cognDicit tua a est: auia piri illum actum natura co. t Scemus in libris de anima tergcistituitur sermaliter,uniuersalis, per per elux abit actioncmi non potea quem se una S predicabilis de ptim resultare in . naturae uniuerses traxitibus , cum in hoc consistat essenti d bblhractura .verti, indelleavnviolasive id peo abstractionem ctus possibilis pnotatvr sic: intelleia
praecis iam mtura constituitur vetra nua cognostens naturam humanantidi praedacabilis de plutibus: ergo non cognitas singulari Mis, sermalia put ruinc absti actionem natura sit ter Ioquendo non cognoscit illam rmalitas uniuersalix Mincit pro- aliter ac est in se ; neque ibi fingiebatur, ει ρήm quoad unitatem,quia aliquod esse : ergo per talem comi
per abstractionem praecisiuam natu. tronem non Drmat ens rationi x, acta concipitur fine differentiis distim proinde nec reddit naturam serma: meo tibus : ergo initiali conceptu Istea uniue sidem. Vtraq; conseque remanet indistincta, ac proindῆ rna. tia Irate: δ N antecedens probatur , D inde quoad fucvndam pansem. paritate ι quia intellectus. cognosias.
quia natura tali pacto una, non est in pomo saporemλ, qui L parte rei contracta ad ullum individuum: sed est in illo, mere negative Ie habens nituta ad nullum individuum con- circa colorem elua, neque illum eo- groscit Disiliet by GOcrabe
58쪽
moseit aliter ae est in se, neque per
talem cognitionem format ens rationis: ergo si militet intellectus eois
gnoscens psaedicata communiat nais tura , mere negative se habens eire
singularitate& in quo consistit labni ctio praecisi non cognoscit
Naturam aliter ae est inse, neque e consequenti per talem cognitionem
formatem rationis ι talia enim predicata conueniunt naturae a Parte e Ii ibla iniri, 4 cibi ha is diu
M.t Diem inaturata parte rei est
contractae ergo abstracta a singularritate cognoscitur taliter die est in se. Sed contra , quia etiam sapori' poemo a parte reiiem coniunctus cum Colore. & nihilominus,intellectus
Cognoscens saporem, & mere nega liue se habens circa colorem, non attingit illum aliter ae est in se . Disco igitur, quod quando aliqua duo sunt identificata, dupliciten umina potest cognosci sine ordine balivdsvno -do pinEandyatiue accipieti do vnia mali Oromisto. Hlio modo positiuE , quia accipi: unum ut serparatum ab alio vum cognitiones triti 'ite'. Quando intellectus: comcipit naturam omissis conditionibus indiuiduantibus, αhirtastasi negartiue se hahondo; tunc non con deit
naturam niterueles citis sedit unci qualuta kbnes ille ilimn vidisti lictam a conditionibus i i diuiduantibus quia a parde rei Eatura nclest illi icta a profictis conditionibus; quod non set per cognitionem aeri si ual
se ; non tamen sequitur , uod ea natura si σc nim fit formaliter vaniuersalis, quia uniuersalitas rim
consurgit ex eo, quod intellectus appraehendat aliquod non ens admodum entis ἱ sed ex eo quod Maturam positive cognoscat Cum ordine ad inferiora e per cognιtionem autem pmeisivam, & non comparativam ,1 natura non cognoscit rcum tali ordine i ergo uniuertalitas
non potest resultare in natura per dictam cogniti nem . 3. En reiectione huius senten. hi ae)mgnet sum cienterl pr batumr, raturam ficti ormaliter uniuersale per abstracticinem eomparatiuMIT; sed difficultas est .an Pet abstracti
nem comparativam limplicem', an vero Mompositam. per qua dissi.
cultate diuisi sunt Auctorcs. Aliqui
enim volunt fieri per compositam .,
qu tim fundamentum est i quia vis niuersalit axest Telata rixationis. qua Natura respicit muIta, seu est in mul. tis et argo fit ab intellectu Per comis parationem, quae eadem natur, a tribuitur multi sui Sed hge est con paxatio composita et vigo pelles ipsam fi: In natura,vniuersalitas . Ραhatituriminor,non potest intellectus cor noscere naturam esse in multis, nνs intes lectualiter, Exprimat coniuxctionem cum illim importatam praly eria vastae sed ad hoe est necinaria
actualis pridicatio,' ut patet t. ergo .i' ηι,Alia veco dicunt fieri per abis stractionem: comparativam simpli. e quiand incntiam uniuersalis pol mei aptiti ci ad essendum4 in pli, rabiis, ves predicandum de plumbua non ipsa actitatis praedicatio ς gaee n.
59쪽
Mers le , seu pr-dicabile . D Thoma. sequuntur fere omnes eius discipuli, .lnter quos videra possimi Sancheκδib. 2. log q lls.Complutenses dis'. ω Ioannes a S. I Marta vi donet. Α & q. q. a I. at con,
-Π VIPromtur ratio8 e riuina ni iurisalitas Ioglaa , est relatio rationis ad multa 3 hoe enim sumitur ex definitione uniuersalis , quod est eti-
in meois r de mutilar leti alite relationem actuahs praedicationis in uertitur ista resatin unius ad multa. Iisiquidem ante actualem praediis cati ruem Inuenitur natura ipsa sine .singula alius, ut praedurabilis de multis; potent in n. qua potest prata .ri , praecedit actum praedicationis e ergo ante actualem praedicationem datur relatio praeditabilis ad multa rvtqui tac relatio colistituit naturam
uniuea fatem rcet go natura non conu
s ituitumvniueis lis per rei mon minuaris praecheationis, sed aptitudi .niri ad praedicandum de .multis . Constinatimquia prςdictato naturude suis inferioribus, ut est in propci filione facta per actum compositio nis, solum facit actu praedieatum aergo sile ponit praedicabile M quiamus aliquid dieitur medicibi se quam praedicatum ἶ prydicabilitas
autem est passio uniuersalis ergo nam tura prssupponitur uniuersalis ψ &uon fit per ipsam actualem pridiea.
rationis j prohatur I quia relatio rationis si per hoe quod apprehenda.
tur ordo inter aliqua , inter que talis ordo noti emesen in natura non
distinguatur realiter a suis infeliciis ribui , internat ivam . Ad inferiora a parte rei.non est ordo: ergo talizordi, solum est per intellectum . s. Dices: Uniuersale logicum consistere debet in . respectu natarae abstracte ad sua inferiora ergo et,quod ipsaInferiora cognosci r Tespectus enim n q ut sine tertiano gnosti . Sed inferinta constituun-etiit per inclusionem sui luperioris tergo uniuersale logi eum: riecessarici rellirit inchisonem in suis inferioribus , alioquin inferiora non habe bit , neque respiciet, siqui dem per hiac in clii sionem non statuuntur. Gul T.. Et confirmHuc quia iste actus comparatim , vel intelligit ristin anx
ii vel, melcue. aptam, adessendum in illis. Si primum , est crimparatio ptaedieationis, neque enim actu intelligitur in multis, nisi pi edicando naturam de imoliis Osi se iuulnim , sufficit, actus abstractionis piscillae est honstituendum istam relatio numiquia ista relatio est relatio aptitudia nigrid multa ' ergo ulte actus, qui sufficit ad ponendam luptarudinem , susticiti ad ponendam relationem aptitudinis 3 ponitur autem aptitu da peractum abstractiosis piret si
uae I ergo. t ui iuuiis id inb
si renem ipse instriona sunt ut 'men-tra includere, sic uri ipsam. superiti Sue potens ineludi , S sic terminant
60쪽
relationem superioris antequa eon sideretur actualis in elusio . Itaque si e ut actu aliquid est superius, quando actu ei conuenit aptitudo, ut includatur, R sit in multis; non quando .ictu ineluditur; ita actu sunt inferiora sub tin malitate infe xiorum , quando consideiantur, quo l actu eis conuenit posse includere,& contrahere su iam superius, non quando actu hac ludunt, tune R. dissipaturdi itinctio superioris . Ed inferioris . p. Ad confirmationem respondetur, quod aptitudo dupliciter po- teli considerari,vel negative, vel P sitiue i negatiud cit lota non rcpugnantia ad essendum in t tui ibus ; E ista non cognoscitur actu Eompara liuo, sed ipho actu absti actionis preis sius consequitur. Positi vh dicit ordinem ad ea , ad que hii bur aptatu dinem & iste ordo, seu rcIat o mi -- aliter non inuenitur, nisi quando ipsa aptitudo conci piatur cum aliqua comparatione , di ordInc ad suum terminum i I Quareitinus compara tiuus constituens sor mali ter viri uer
sale, non elh ille, qimoctii attribuitur multis, sed quo concipitur antii ad estendi mi in. multis, non aptita dine sumpta pro sola capacitate, ficu non Lepugnantiae, quae est aliquid absolutum . sed sumpta pro aptim. dine ordinata inde respicieiue positi ue ipsa plura. M. ni m. i. ii in i
I. DRIMA conclusio. Genus deS1Vnibile est. Et probatur, quia praedicari de pluribus disierentibus specie in quid, est ratio communis,
eodem modo , & aequaliter conueniens omnibus generibus: ergo est una r et go de finabilis. seu per unam definitionem explicabilis.
a. Diccs. Quod elidesnibile, aitum d finiri potest per genus, di dis fetentiam , aut per aliquod loco generis,& per aliud loco dissere ni is sedgcnus non potest dcfiniri per genus, aut aliquod loco generis, quia ad gemnus non datur genu D ergo genus noest di finibile F Confirmatur , nihil potest de finiri, nis species; quia hse
sola eomponitur genere, x differenistia i sed genux non est Decies , sed distii fbim praedicabila au spcete ex so genus non est dc sinibile. i
. Respondetui negindo minoia rem r Et ad probationem, & confirmationem simul dico , te curulam in tentionem generis,esse speciem qui, dam uni licitatis r unde cum spectra uaelibet componatur ex genere. Afifierentia, haec: etiam sceranda inrtcntio componitur ex unauersaliis