De veteri ritu nuptiarum & jure connubiorum Barnabas Brissonius, Antonius Franciscus Hotmanus

발행: 1662년

분량: 566페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

31 8 ANT. HO TMANus Iib. ig. cap. 6. Quod Paulus, in L I. D. reris amotar., sic notat et Quia societas vitae

quodammodo dominam eam faceret. ideo surtum tantum facere,sicuti filia patri faciat. quia, inquit Caius, lib. 3.Inst.,marito filiae, Iio vero seroris loco erat. &est illis in consanguineorum numero. adgnascitur enim heres suus, in manum conveniendo, ut ait Ulp. tit.2 2 23. reg. ita ut in illis evidentius appareat continuatio dominii. I. insuis,.

D. de bb.Φpost. Et id eleganter ex Romu- Io retulit Dion. Hal.

contrario, si prior decederet mulier, habebat maritus, tanquam pater, jus successionis. quemadmotum innuit Cicero pro Fiaeco rargumento sumto a contrario tensu: cum ait, jure Flaccum hereditatem Valeriae pete re, quamvis in manum Sextilii eonvenisset; quia ea conventio, & dotis dictio sine ejus,

qui tutor erat, auctoritate secta erat. Itaque non est, Boethius reprehendendus , cum asserit, uxore, quae in manum viri convecnerat, defuncta, bona ad 'irum pertinere. Verum

322쪽

DE UET. RIT. Na PT. 3ἔν verum est tamen, successis temporis patres sibi eavisse, ac filias spondendo contraxis.se fidueiam, g. ult. Inst. de leg. adgn success.

ut, si sine liberis eae morerentur, ad eos rediret hereditas, Th. de . hered. aliter enim maritus erat heres, ut notat Servius, M. 7. AEneid. ad haee verba: Externusque An regnum quaritur heres. De Iure, inquit, traxit, ut non generum, sed heredem diceret. nam per eoemtionem fiso

mamimoniosibi invicem succedebant. Sed non 'puto, ex L num, D. de suis legis. induci . posse, posteriori jurisprudentia hoc jus sec- cessionis mutatum suisse: imo, successiones, quae ex S.C. Tertullianoin Orfieiano deserebantur , ad eas tantum, quae usu ductae ierant, pertinuisse, existimo.

Palis

Q Uovsi usu tantum esset . ducta mors nullam fuisse inter eos societatem,veria, simile est; nisi in quantum inter eos conventum erat. Itaque mulier doti dicebat, vel omnia sua bona, vel eorum tantum partem, prout libitum erat: L nulla lege, C. de jurii

dot. l. mulier bona, D. eod. tit. Dotis vero haec erat natura, qualis pacto conventacta. Pacta enim dotalia, quae dotis con O ditionem,

esset communio cum uxore ustu ducta.

323쪽

' 3χω ANT. HO TMAuus ditionem deteriorem non reddunt, servanda constituerunt. I. I. D. de pact. dot. Quodsi

racio nihil conventum filisset, iura dotium

constituta erant. Quae, ut in pauca conse ram, talia erant, ut nimirum dos proprium patrimonium sit uxoris,l. 3. g. ego emum, D. de minorib. & ea dote maritus utatur ad onera matrimonii sustinenda. Aliter enim, dote non praestita, inter virum & uxorem de alimentis pactio fiebat. l. D. ais in rem vers. I. creditor, g. si inter, D. -ἀG. idque constante matrimonio. Quamvis enim dotis causa perpetua esset, & cum voto ejus, qui dabat, ita contraheretur, ut semper apud maritum etas l. I. D. deis . GL tamen, ut ait Cic. in Topisu, maritus ea bona dotis nomine, id est, in bonis suis ea tantum habebat. I. quamvis, D. dejur. t. Nam licetaos a veteribus inter donatimum species adnumeretur; l. Mit. C. vi donat. tamen verius est, esse contractum. l. contractus, 23. D. de regul. Dr. Et ideo servum dotalem, heredem institutum, potest quidem maritus jubere, ut is vel adeat vel repudiet, modo nihil deminuat ex dote: eaque in re consultum erat, uxorem coram

testibus interrogari. I. servus dotalis, 3 8. D. μι matris. Soluto itaque matrimonio intererat, an mulier esset sui juris, an ineatris potestate, si divortio Blveretur matrimonium:

324쪽

trimonium: quia mulier, nisi causam divor tio praebuissa, ea, quae fiat jum erat, repet bat dotem, sive adventitia esset dos, sive prosectitia. Ulp. tit. 6. regul. l. qui homia 34. S. Mener, D. desolui. Isiabenam, C.μω. matrim. Si vero in patris esset potestate, pater agere poterat, adjunci a tamen filiae persona. 2. 2. 3. o. 4. D. sol. matri Idemque jus erat, si morte mariti di iaveretur matrimonium. I. ult. C. dejur. GLI. uis. Clist. mair. Si vero uxor prior mor

tua filisset, nihil intererat, an filias uxor, an sui juris decessita. Q vis aliter. posset eolligi ex rescripto Alexandri Imp. is l. 4.C. selin. mair. Sed disserentia erat, an esset dos prosectitia, an adventitia. Proseistitia ad patrem redibat, vel ad ejus heredes: l. 4. C. de fals caik alis. quintis in singulos filios in infinitum penes virum relictis. Ulp.rit. 6. Posteriori tamen jure aliter liberis prospectum suisse, constat ex L uni haecedit, C. de res uxor. act. Dos vero ad Aventitia semper. inquit pradicto tisul. Ulp., apud maritum remanebat; nisi is, qui eam dederat, stipulatus filisset eam sibi reddi. I. mortis causa, 31. s. 2. vers. sed dos, D. de donat. mora. eaus Liberis tamen deinde etiam aliter prospectum est. C. de bon. qua lib.

325쪽

CapuT XXVIII. uxoris usuraria tutor esset. 'Sao eum mulier sui juris in perpetua tuis tela esset, dubitatur quis ei mulieri usu

ductae tutor esset, an extraneus, an maritus.

Loquimur de cessico tutore. Nam de pupillis tutore, quae nubere non poterat, nulla

potest esse dubitatio. Et, eum ille cessicus

tutor idem ac curator esset, maritum non fuisse, verisimile est, eum curator non posset. l. 2. C. qui dari tutor. I. virum, D. de curat.'ν. l. 4. C. de exeusat. sui. Sed & nec mariti pater,ne labem pudoris contrahat. I. Erat, G. de exeus tui. Nam & Ulp. m. 22. reguLaarim t. Julia de maritandis ordinibus , ei mulieri, quam ex tac lege nubere oportet, tutorem Iri,si legitimum tutorem non habeat, ad dotem dandam, dicendam, promittendamve. Sed & non tantum ad dotem dandam nupturae, verum etiam ei quo- que quae jam nupta est: sed & ad dotem a gendam datur, & mutandae quoque dotis gratia curator dari potest. I ntiumum, D. M tui. curat.dat. Et hic dicebatur specialis curator. l. mulier, C. de jur. dot. ut O

in L sve tenerali, D. de jur. δει. Ιmo Mnriosae uxori non maritus, sed alter datur. Is cum istam S su autem, D.sol. matrim.

l. 2. G.

326쪽

DE VET. Ri T. Au P . yxς in integr. Et tutor ejus, quae nupsit, admonetur, ut ei curatorem petat, quo maturius possit rationem reddere ad ministrationis. l. admone, 7. C. qui pet. tui

mel curaτ. At posset objici his verbis Ulpiani, tutorem dari ad dotis constitutionem, ne maritus in rem suam auctoritatem praeberet;non etiam ad cetera bona administran- . da, cum nupserit. quo fit, ut, cum mulier sui juris sine tutore. esse non possct, mariatus videatur ei tutoris, vel, posterioribus temporibus, curatoris loco siisse : cum etiam Just. in s. pen. Inst. de excusat tundicat, marissina, uxorisua euratorem datum,

excusare se posse, licet se immisceat. Ego puto, tutorem quidem cessicum, sive curatorem, maritum non Bisse V nihilominus t men res uxoris administras, nisi aliter convenisset. Quod significare mihi videntur haec verba Justiniani, licerse immiscear: curii

praesertim, qui tutor erat cessicus, sive curator, non negotia gerere, sed auctoritatem tantum mulieri jam adultae praestare debeat. Cic. in Top. Non, quemadmodum, quod mu-

Bari debeas, recte ipsi mulieri me tutore auctore sol ut ita, quodam pupilla aur pupillo debeas ι recte piss eodem modo solvere. Quibus verbis constat, longe alia ratione mulierem esse in tutoris potestate quam- pupillum, ut ait Ulp. tit. ir. Hi, inquito vi Cicero,

327쪽

Cicero, pro Mur. , inve rum genera murum, qu3 pol te mulierum continerentur.

Et sane nisi in rebus, quae me seνοι dicebantur, tutoris nulla poterat auctoritas. At haec vel viro sic dabantur, ut ejus essent quamdiu matrimonium duraret; vel ho-nim custodia per libellum ei tradebatur, ut uxor ad sustentationem sui, quasique pec lium, eo meretur. I. si ego Sm, D.dejur. BL I. 3. C. ux. pro mari Quo casu etsi prohibente muliere nullum sit jus marito in his se immiscere: L hae lege, C. do pact. conv. tamen verisimile est, non prohibente administrasses L iat. C. de pact. eom. ι. mari-rm, C. de procurat. l. pen. D. ad Z Falcia. aut saltem auctoritatem administranti m

lieri praestitisse. Itaque videmus, apud maritum duplicis, iuris peculium plerumque luisse. Utputa, si servus est dotalis,potest habere peculium, quod ad virum respicit , dc quod ad mulierem. l. hinc quaritur, S. I. Mae pacia. Et hoc eo cautius observandum erat, ne, si quid ad eam ex hujusinodi contractibus inscio marito pervenisses, turpis quaestus aestimaretur. l. minius Mutius, D, de donat. inti vis. ux. Quint est eleganter a Plauto dictum in Casina, hiet verbis: -- Nam peculi probam nihil habere adderet

Clam viro: se quod habet partum, ei haia commodi est, min

328쪽

Da VEP. RIT. Nu T. viro aut subtrahat, aut flum

i nerit.

Et est quod Dion. Hal. in proaemio dise. F

ουσόας Et tamen apertissimi iuris est, uxorem, inscio marito, & donare & hypothecam constituere potuisse. l. vessis, C. Anvoca don. Lsiuxor, C. de pign. CapuT XXIX. . n. sacrificiis nuptialibus.

E quid vero eorum , quae ad ritus a I ptiales pertinent, praetermisisse conqueri quis possit, pauca hic addere opero pretium visum est, quae ad ius nostrum mi- Rus pertinere videntur: quae si etiam eruditioni,judicio, ac doctrinae B.Britanii omnes accepta reserant, non invidebo. Nam & in. istis, ut in ceteris , si quae sunt a nobis Aristasiis siperaddita, manum lucemque pra buisse profiteor. Sponsa igitur domum viri ingressa, tota dies nuptiarum in sacrificiis conviviis & saltationibus transigebam . Quapropter ea die vir, δc ea quae nubebat, in jus vocari non poterat. l. 2. D. dein jusvu. Debebant enim hac die litibus aeo 7 mes

329쪽

molestiis supersedere. Sacrificia autem silentio praetermittenda non sunt. Haud enim aliter faustum selixque matrimonium putabant Romani, nisi more solenni antea libas. sist. Sed , quia multa sunt-varia, praeci epua si enumeraverimus , ,huic nos operi a tissecisse , existimabimus. Primum uaque, teste Varr. bb. 2. De re rustica, porca immolabatur, quasi eo sacrificio, diis testibus, sedus matrimonii bene cessuum , Ninui labile futurum, promitterent conjuges. Nam ct mugures, inquit Varro, maxime nutriaces, naturam qua femina sunt, in mo-

tes, esse innam nuptiarum. Aristoph. itaque in Acharn. sie ludit in ambiguo vocabulo: cum, pro porcis juvencis Magareus sublatis puellae vestibus, ostense pudendo,

porca dicebatur, inquit Athen. lib. 9: Αἰ θήλει- ουτηι λεχθειιναν, - δελφυσκου- θ --ώ αδελφὰ ἔν'νετυρ ρλογῶ, - . Inde etiam Hesych. δελφακιεν pudendum muliebre esse ait. Quod, cum nondum pene adolevit, sed est adhuc tenerum & delicatum, est tamen ἀροῖον γήμου, adpellant; significantes, puellas dignas esse nuptiarum , licet non

stath.

330쪽

Da UET. Ri T. NuPr. 30 stath. in Hom. 6δ. e. latius explicat. Ideo autem porca immolabatur, quod nullum fieanimal adeo libidini deditum. Eustath. in

εια.Ea item ratione fieri id sacrificium Var. ro p o ante declarat: Absino, inquit, niscoris graine immolandi: initium primum ---rum videtur: quod isnuis Cereris porci immo larentur:'quia initiis pacis ,sedus cum δε- ritur , pecus occiditur: is quod nuptiarum initio antiqui reges ac sublimes viri in Herem ris , in eo unmone nuptiali, nova nupta es nov. maris. ,. primum porcam immolabam; prisci quoque Latini,stetiam Grin tum videtur. εce. His, fortasse porcam im -

Γ' iarunt, ut in sustipiendis liberis adeo secunda etantina, ut scispha

quae porcos triginta pepererati meid. S- -Dgens inventa pub ilicita sui.

viginta capitum fetus enixa. -

Hinc enim grundiles lares dictos esse tollan tur, apud Diomedem . Claudius Annia.

lib. I . oc Cassius in secundo bisoriarum. Ju-

In Italia ide

SEARCH

MENU NAVIGATION