장음표시 사용
361쪽
dictum est, in qua vitii nihil est, ne pacti
quidem vim haberet , quod valde absurdum esset. Secundum sponsaliorum ius est, ut per ea aeque sere, ut per nuptias, adfinitas contrahatur. Nam & generi & nurus adpellatione sponsus & sponsa; item soceri dc seerus adpellatione, sponsorum parentes continentur. I. o. s. i. ct l. 8. D. de grad. Qua de causa, quae lex vetat genero vel socero invito testimonium denunciari, ea & ad sponsim& sponsae patrem producitur. l. 4. ως . D. de test. Sic lex , quae novercae & nurus
nuptias prohibet, etiam ad patris & filii Onsam perducitur. I. si
D. deris. - .&, quae socerorum ac gen rorum neeem parricidii crimine comprehendit, eadem etiam ad sponsos sponsasque Porrigitur. l. 4. D. de parricid. Quod vero Neratius ait, inter sponsem & spo sam adfinitatem contrahi;non quasi proprie dictumaeeipiendum est, sed improprie: quasi dixisset, neces litudinem. l. quod Servius, g. D. de cond. μή. dat. Tertium jus ex eo intelligitur, quod *onsalia multis casibus nupti rum sere vim obtinent. Qua de caesa Imp. testatur, multas ea de re controversias exsti tisse. l. s. C. de Mn. qua liber. Itaque. quem
admodum qui binas uxores: sic etiam qui binas eodem tempore sponsas habet, igno- mala n Mur. l. r. D. de his qui non
362쪽
DE SPONsALI Bunissam. Quod lege Iulia cautum est, ne marito uxoris landum alienare vel obligare liceat, idem etiam in sponsae fundo valere responsum est. des d. sit. Sicut pro illata uxorῖ injuria, marito injuriarum conceditur , t. r. in M. D. de injur. ita
sponso pro injuria sponsae illatia item apud
Labeonem, I . f. sponsum, 24. D. eod. Et, quod lege cavetur, ne dotalem uxoris sundum alienareticeat, etiam ad sponta landum productum est. l. A. D. de fund. dot. QMd'
constitutum est, ne quasdam uxores senat'-ribus ducere liceat, id ad sponsalia productum est. I. oratio, I 6. D. h. t. l. eum hic tus, 32. f. ult. D. dedon. int. vir. Sicuti amarito quaesita, uxor non adquirit , nisi
quoad usumfructum; ita nec a sponso quae sita, patri sponsae aliter adquiruntur. l. s. C. de bon. qua lib. Eo accedit, quod privit gium,uxori competens,etiam sponsae conceditur: veluti, si dotem dederit, & sponsalibus renunciatum fuerit, in exigenda dote ceteris creditoribus praeseratur. l. quaesitum,
onsa, 74. D. deIur. dot. Item, quod dicitur, parricidii teneri eum qui uxorem occiderit, etiam adversus eum valeat qui sponsam intersecerit. l. sed sciendum, 3. D. adleg. Pomp. de parricia. Quod constitutum
est, ne tutor Iupillam sitam sibi filiove suo
363쪽
36o UR. HO TMANu Suxorem adsciscat, id etiam ad sponsalia productum est. l. tutor, I s. D. h. t. l. Fq-rutor, fio. s. s. D. δε rit. nupt. Postremo, jus accusendae uxoris adulterii, quod lex Iulia marito, jure quodam praecipuo,& ante extraneos, concesserat, impp. Severi & Antonini rescripto etiam ad sponsum productum est, ut sponsiis intra dies 6o extraneis praeseratur.
l. si uxor, i 3. f. divi, 3. ct s. si minor, 8. l.
miles, a . s. quarebatur, 7. D. adi. Iul. de adult. l. propter, s. C. eod. Ac mihi non ali
num videtur, insignem Philonis locum,& ad hoe institutum magnopere pertinentem, adscribere. est autem in kllim tib. de certis lego.
νοδειε, id est: Sunt, qui medium
quoddam crimen esse censent, intersurum adulterium,interceptum concubitum; eum post contracta sponsalia, nondum celebram nuptiis, alter intervenit, qui vi, aut dolo, puellam comprimit. at, meIudice,hae quoque adulteriisseries est: sponsaliorum enim eadem qua nuptiarum vis est: eum viri es, uxoris nomina, atque
364쪽
DE SpoNsALI Bux 36x atque alia quadam, in conventu frequentia propinquorum perscripta sunt. Et in eandem sententiam Tertullianus, lib. de virg. vcl. Desponsista enim quodammodo nupta. Tamen inter quodammodo de vere satis interest, duntaxat in lioc loco. Atque his . quidem casibus magna inter sponsalia de nuptias communio est. In aliis autem quibusdam hae notari disserentiae possunt. Nam inter impuberes contrahi sponsalia possunt; nuptiae non possunt. l. p. l. 9. D. t. Sponsalia promissione constant, ac proinde nec praesenti traditione & acceptione, nec nisi verbis suturi temporis contrahuntur: l. I. l. quasitum, s. D. eod. nuptiar
vero verbis praesentis temporis, & praesenti puraque traditione & acceptione, constituuntur. I. pen. D. de don. int. vir. Itaque in sponsalibus deductio in domum nullius momenti est ; in nuptiis necessaria est. d. L pen. Praeterea, uxor in mariti familia esse dicitur, L quieungua, Io. C. de remiat. lib. I 2. Lyen. g. Iulianm, D. quod fals tunaurit. R in ejus domo domicilium habere: Lexigere, s. D. deIud. sponsa, ante nuptias contractas, non habet. l. ea qua, 32. . D. M munis. Donatio inter virum & uxorem
non valet ; inter sponsum & sponsam v let. l. eum his flatus, 3 a. f. pen. D. de δεπ. m. . Uxor virum lugere jubetur; sponsa
365쪽
3σα FR. IIo TMANus6onsum non jubetur. l. uxores. s. D. de his qui mi. infam. Quae luget, nubere sine infamia non potest; sponialia vero, quia futuri temporis sunt, contrahere potest. LIN. eod. Quod lex vetat, ne liberta, patrono nupta, ei invito nuncium mittat, ad sponsam non porrigitur. Lin eo jura, 4s. f. q. D.de ris. nupt. Superest postremum jus sponsaliorum , ut certis casibus impune ac sine fraude repudium mittere liceret. Quod etiam argumento illo confirmatur , quod superius dicebamus, Jus, ne poenae metu
sponialia adstringere liceret, perditis resp. temporib. inductum fuisse. Nam eontrarii
juris vestigia haec remansere: quorum tamen quaedam ad poenam arrharum sponsa-1itiarum pertinere constat: Si sponsus, qui in eadem esset provincia, nuptiis moram biennio longiorem saceret: I. 2. C. h. t. Si sponsus extra provinciam triennio amplius cunctetur, atque illa sua cun ratione sponsam sua spe Dustretur: ι. C. de repud. Si qua turpitudo sponsi sponsaeve detecta esset: si nova ipsius religio, vel superstitio potius, detecta vel suscepta Risset: si quod in studinis vitium appareat virilis impotentiae quod liberorum spem adimat. L s. g. his tibia, C. h.
rit. Atque haee de sponsalibus,ri . ni &Justinianici ratio fuit.
366쪽
us. 363 C a P u T V. De jure sponsaliorum, ex lege Mosaica,
Christianorum, tam Gracorum, quam Latinorum, institutis.
ΡοηRo, quid de sponsalibus pie & ad
nostram religionem adcommodate dici possit, considerandum est. Primum autem ex lege Dei totius disputationis sundamentum hoc constituendum est, Deut. 22: Si quis cum ea puella, qua viro alicui, desponsa est, concubuerit; producitote-ilium fi liatam ad portam urbis, e que lapidibin obrui tote : puellam, quia in urbe vociferata non es; virum, quia eum uxore propinqui concubuit. Quibus ex verbis multa, quae ad
sponsaliorum ius pertinent, notari poς sunt. Primum, quod sponsalia non humana, sed divina lege instituta, atque a nuptiis distinctastini, tempusque aliquod inter sponsionem & traditionem, inter sponsaliorum &nuptiarum diem, interpositum. Quod etiam Josephi & Mariae exemplo, item que Deut.
cap. 2O., aperte confirmatur: ubi Moses vetat eos, qui sponsalia contraxerint, praelium anire , 3c, cum omnes in proeinctuerunt, sic pronunciari iubet: mis est, qui uxorem δε-s Uavit,nee dum eam duxit 8 revertatur δε- mum, ne in hoc prelio moriatur, O alim tuam Q α ducα.
367쪽
ducat. Item, cap. seq. ubi Moses certis in causis spatium illud intermedium luctus seminarum adtignat. Quod cum ita fit, consentaneum est, nuptias inter Christianos non satis pie, sine praecedentibus sponsalibus, copulari. Alterum est, quod eodem divino instituto suum cuique eorum jus proprium ac peculiare adtributum suit : ut videli-eet aliud sponsi & sponsae, aliud mariti &uxoris jus esici: velut in concubitu, quem inter conjuges apostolus honestum adpellar, I. Cori inter sponsum & sponsam divina lege improbatur, G2o. 7. Hine il- Iud Ambrosii, lib. epist ., ep. 66 : Si quis δε- sponsata sibi tradita utatur, coniugium -- dat: qui aliena expugnat pudorem, adulterium Deis. ubi sine dubio ad illud Virg. alludit:
fugium vocat; hoc pratexit nomine culpam. Tertium est, ut, quantum ad perpetuam vitae societatem, par eademque sponsi & sponsae, quae conjugum, ratio haberetur, nisi
quid ante nuptias vitii detectum esset, quod iusium nuptiis .impedimentum adserret. Nam mulier sponsa ita proprie sponto devota, destinata ac decreta est, ut jam pro defignata uxore numeretur. Quod etiam locus ille Matth. demonstrat, cap. I. Μήφο
368쪽
age metue Mariam uxorem tuam capere. id
est, adsciscere& abducere. Quamquam haud
scio, an non aeque commode ita converti posset: Ne metue Mariam tibi uxorem --
Riscere: quasi σου pro re i ustirpatum esset. Sic. ex contrario sponsus filiae diserte nominatur gener, Genesis. ubi adolescentes, qui Lothi filias propediem uxores ducturi erant, ipsius generi vocantur. Itaque priscis ecclesiae Christianae temporibus synodus sexta in
Trullo habita , cap., in eandem sententiam ita decrevit: o' τίω μνησαρῶμν,
sevi desponsam alteri mulierem, vivo ipsius sponse , in societatem nuptiarum adsciveris, criminis adulterii reus esto. Quod decretum Imp. Leo Philosophus, religionis, ut apparer, studiosissimus, ratum in suo imperio jussit esse. Novesi. i 8.- vest. 7 . ubi etiam jus Romanorum antiquissi num restituit, ut poenae adjectione sponsaliorum vinculum adstringere liceret. Ejus autem decreti rationem Imp. Alexius Comnenus hane
profert, quam Leo quoque prius indicarat squia, Christianorum instituto, ab Israeliis, ut credi par est, sumto, sponsalia certa preca tionis formula, quam δολομι- adpellant, ita
consecrabantur, mi Deus illorum auctor,
arbiter ct conciliator adgnosceretur. Nefas
369쪽
366 FR. HoT MANus igitur piis illius aetatis hominibus videbatur. quod Deo auctore constitutum erat, levium hominum arbitrio dissolvere : ut Christus dixit, si uos Deus conjunxit, homo ne dise-rat. Verba Comnent,propter illorum auctoritatem, adscribemus: οὐκ oλίνν
μνης οις id est : Non ex suum his incommodum atque absurdum em- sequetur, necasionem in nuptiis fieri solitam, insponsabbm pronunciatam, pro vano qu2dam-ina, additamento emfieri, o . Iupervacanea numerari r quasi Deus inter personas per sponsalia eonjungendas messi ror sive arbiter adhibitus non fuisset. Et hae de causa Leo Philosophus, ut jus civile cum illo sextae synodi decreto conciliaret , ac violandae religionis occasionem praecideret, superstitiose constituerat, ne usitata in sponsalibus precatio sive benedictio deinceps pronunciaretur , sed in diem & ad tempus nuptiarum disserretur: Leuoniam, inquit, tum demum verra dissoluta sponsalia videntur, eum post eam consecrationem pronunciatam repudium mitritur: Novell. Leon. 74. Commodius igitur
370쪽
DE SPONsALI Bus. 36Itur Alexius, de ad synodi sententiam aptius, constituit, ut ea wnsecratio sponsalibus restitueretur : & ea demum sponsalia justa, id est, legitima , persecta & absoluta haberentur, quae inter puberes contracta, Dei precatione consecrata essent, atque ita non minus indisselubilia, quam ipsae nuptiae,
ma, ineoncussa, indissolubilia maneant: quippe eum Dem arbitrum se atque auctorem, me mediatorem inter eos qui conjunguntur , interponat primam hane vita conjunctio nem per sacrarum precum initiationem em firmet. Ac magnopere notandum est, cum illis Orientalibus Impp. etiam Occidentales in summo sponsaliorum iure consensisse. Nam Carolus Magnus , lib. Franc. leg. 1. cap. Iq3 De conjugali, inquit, melatione requisisti, Si desponsatam alii puellam alter in matrimonium possit aeripere. Hoc ne fiat, modis omnibus inhibemus: quia illa benediaio, quam nuptura sacerdos imponit, apud fideles sacrilegii cujusidam instar est,s ulla transtressione violetur. Quatuor igitur haec sponsaliorum jura a Christianis Impp. constituta Q sunt.