장음표시 사용
111쪽
i 68 Theolog. Institui. Lib. VI. Cay. III.
in eo dispar est utriusque rei ratio. quod anima, MCorpus partes Surit non completae ad se invicem ordinatae , ut totum homiriem constituant i at Verbum, et natura humana hujusmodi non sunt. Falsum tamen est, quod ait PMquea , EutVchianos in eo tantum errasse, quod Vellerit, in Christo rem nere quidem integram humanam, divinainque naturam et nihilominus Christi naturam dicendam esse unam ;sicut anima, et corpus dicuntur unus homo, quam vis animae, et corporis integra natura permaneat.
Si enim hoc verum esset, jam quaestio inter Eutychianos, atque Catholicos fuisset tantum de Domineae quod absurdissimum ea. Objie. m. serrulus is lex .drintis , quo auctore glori batur Eutyches Epist. I. ad Successum ait, Post uniationem non dioidimus naturas, nec in duos secamus hos illum : qui unus est, et indipidiatis. Sed unum d rimus Alium , et quemadmodum locuti sunt Patres tinaxa
naturam Dei Verbi incarnatam sa). Ergo.
U.sNeg. cons. Nomine eui in naturae hyinastasim , si
ve personam intelligit Cyrillus , hoc est naturam; quatenus est per liypostasiu terminata , non 'litatenus intellectu ab hypostasi distinguitur , quod ex ejus sc po perspicuum est. Disputabat crii in contra Nestorium, cujus palmaris error erat, in Clivisto duas esse perSoncis, et duos filios, sicut duae sunt uaturae. Ut ergo probet. rillus, unum esse Filium, non duos, ait, unam esse naturam incarnatam, ii rurain, inquam, sua lis Stas. 1erminatam; si enim loqueretur de natura, prout i tellectu ab hypostasi distinguitur , nou sequeretur unum. me Filium ; cum unitetis citatiuius nonnisi ab unitate hypostabis repet da sitta' His, aliisque similibus C riui verbis nonnulli . praeis
sertim heteroduxi , contendunt. Cyriuum in Nesιorio evia Cessi,se motum, atqlM . in contrarium errorem declinasse,
quos supra Ne4ιorio favisse, indicavimus. Sed quam immerito id fur alit, tum ex iis quae supra diximus ,, tum ex nostr :s respoubis ibus Pisisti .
112쪽
De Incarnationcs myMerio I Id vero clarius confirmatur ex ipsis, rilli verbis .
toti enim ait, unam esse naturam Otiisti, sed unam esses naturam Dei Verbi incarnatam. Cum ergo ait, unam esse naturam Dei Verbi, jam a noscii integram, et inconfusam Daturam divinam , Cum Bddit incarnaram. naturam humanam ostendit. Unde haec rilli sententia Non tam fovet, quam confodit Eutychia nos , ut o servant Teodorcius Dial. II. Eulogius Alex. amd Pso titim Cod. CCXXX., aliique. Ipse Cyrillus hac rati Ne mentem suam exposuit, cum hae de re argueretur Epist. II. ad Sticcessiam. Si dicentes unam Verbi na- ωriam tactiissemus , ac minime sistinxissemias inciarn tiam, excluso propemodo dispensationis musterio esset tia orti ortasse oratio non in ta . Sed quia Hi illa in hi ma- nilale perfectio, et essentiae nostrae declaratio illata.esvoum diximia inca natom, se sinunt bactito inniti ariandri Deo. Hinc Patres larillo antiquiores, imo etiam poste riores, ot Eutychiatiis advorsissimi, eadem locutione usi sunt et ipsa Synodus Lateranensis sub Martino I anno DCXLIX. Act. I . can. 5. flatuit: Si quis secuniam Sanctos Pires non confletur , ProPrie , et secundum
Meruatem , unam naturam Dei Ve/ιi incarnalamc. . . Condemnatus sit.
Quam salso autem Euluctuarii, rillo auctore gloriar titur , hinc patet, quod compulsus Eutνches a Basilio Seletieiensi in SDiodo Coiis tantii p. ut sateretur Cum CFrillo et Athanasio tinam naturiam Dei Verbi in rnaram , id pertinaciter detrectavit. Vide Acta Conculi Cheslcedonensis apud Labbδ. Inst. a. ' Idum Cyrillus Epist. II. ad Successum: Diias idem, inquit, naturas unitas asserimus , Post unionem e , sublata jam illa in duo diMisione, tinam esse in d tis Filii natiaram tamquam unius, sed inhiamanarram, et incarnatam. Atqui dum Bit duas Nattiras ianitas, intestigit naturam , prout ab hypostasi distinctam; alioquiit agnosceret etiam in natura humana di ypostain suam , et duas personas ante unionem, quod in haer sim Nestorii recidit. Ergo dum ait, post unionem u-Nam esse naturam Filii , de uatura intelligetidus est, non de hypostasi.
113쪽
. U. Neg. Cons.'Scnsus euim Cyrilli est, quod Ihet
humana Christi natura Dumquam extiterit ante unionem eum Verbo, tamen cum ordine natur,e prius mente
concipiatur esse aliquid , quam alteri conPingi, po sumus naturam humanam in Christo duplici ratione oonsiderare ; primo quidem ut est in se ipsa , deinde ut est Verbo Dei unita. Si priori modo naturam humanam consideremus, iam menti objiciuntur duae nat rae; una quidem Verbi divini, quae sine dubio habet Verbi hypostasin; altera, humana, quae et ipsa hypostasin aliquam habere debet vel ptopriam , vel alienam.
At si consideretur haec humana natura prout est Ver-ho Dei unita , jam sublata illa duplici cogitatione dii
rum naturarum , unica se menti objicit natura ; et pec sotia Verbi non quidem sola , sed inhumanata, et incarnata , hoc est cum alia natura conjuucta, quicnon in se, sed se in Verbo subsistit. Inst. a. V Idem Cyrillus E 'ut. II. ad Successum ait. naturam divinam et humanam in Christo sola metitia, eogitatione distingui. Sed ignorant, inquit, quaecumque non sola mentis cogitalione distingui solent, eo yrrersus metiam in diise sitatem distinctam omnifariam, ac PriMatim a Se mutuo se rari. Ergo non re ipsa natura humana , atque divina in Christo distinguuntur. Dist.'ant. Et distinctionem, quae sit per mentis cogitationem opponit disti iactioni , quae intercedit inter . res propria hypostasi terminatas , conc. Opponit omni distinctioni reali, neg. Cyrillus itaque ea, quae hyPostatice coniuncta sunt, ait, sola cogitatione distingui: uti- tur Iue ad id probandum exit inplo animae, et Corpori& in homine , quae dicit ita unum hominem eostituere , ut sola cogitatione dis inquantur. Sicut ergo distinctioi aDimae, et corporis realis est; ita distinctio inter naturam divinam . et humanam. iobjic. IV. Omnis.natura existens propriam habet tir postasim: ideo l. tot subsistentiae agnoscendae sunt, quot naturae exis tentes: et vicissim tot naturae; quot hypo stases Ergo vel in Christo agnoscitur una persona COn tra Nestorium , et una dicenda est eius natura VeIduae naturae ponuntur, et duae dicendae sunt Personae.
114쪽
re In amation im fer s. . t xv. Dist. mil.1Omnis natura creata, quae modo sibi naturali existit ,' corro. Omnis omnino natura, neg. Primum enim natura di Vina , licet una sit, tres haliat hypostases ; deinde natura creata modo naturali existens, Propriam habet Subsi, letilium'; ideoque ituli una est in rebus creatis exemplum alicUius naturae , quae propriam subsistetitiam.noti liabeat. At inde Don sequitur, crea- am naturam a nobi tori personu supernaturaliter assu mi non posse , ita ut non sui juris sit, sed alieni.
Ostendistir contra Monothelisas, duas in Christo
Ggnoscendas esse Moliantales , et operationes.
Ado. I Ex Eutyclitana haeresi prodierunt ut supra i' diximus cap. II., monothelitae , qui unata dumtaxat
in Christo esse asserebant Voluntatem , atque oper
II. Observandum autem hic est, Inonotheluas disti xisse inter ευεργεὐν , OPerationem , et Moliarita- , lem : eo quod Domine overationis noti ipsam actionem , sed agendi facultatem intelligebant 3 at nomine Dolumagis ipsum voletidi actum, quem Scholastici Oolitionim orpellant. Licet ergo primi Monothelitae Lutychinni e sent ij tamen clam in partes suas plures traxerint Cath licos duarum naturarum assertores , ne hos offenderent, Non audebant aperte unam operationem ponere in Chri sto ; sed satis habebant , si nec una, nec duae dicere tur. Cum cnim natura suis potetitiis , seu facultatibus, . quae ab illa individuae sunt, spoliari non possit, si . aperte una in Christo asseratur ενεργ&α, seu operatio, λtitia etiam natura agnosci debet. At duas voluntates , Seu Θείη τα politiones costanter negabant admitti pos-εe in una persona , nisi ponantur contrariae , quod Chiisto indignum est. PRO a
115쪽
Duae sunt in Christo ooluntates , et operationes, diuina et humana. Fidei dogma est. . Prob. I. rlat. De voluntate divina nulla est quaesito. Atqui Christus habuit voluntatem humanam, distinctam a divina voluntate , qtiae ipsi cum Patre, et Spiritu Sancto communis est. Nam Mith. XXVI. 39. ait: Pater mi, si possibile est, transeat a me calix ister . verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu. Luc. XXI et. Verumtamen non mea ooluntas, sed tu lati Ioan .VL38. Desce tili de caelo, non ut faciam voluntari m me bsed coluntatem ejus, qui misit me. Philipp. II. 8. Vian. litisit sein lipsum factus obediens usque ad mortem Psal. XIX. In capite tib i scriρέum est de me, ut facerent voluntatem suam ἰ Deus meus, volui, et legem tuam in γuedio cordis mei. Quae Ioca opertissime osteiiciunt vo- Iuniastin unam imperantem, ait ram obedieutem , quae utique non est divina , sed liuinati a. Ergo. Prob. II. ex PP. I.' Allianasius Lib. de Incarnatio
ne Perhi ait : Cum dicis Christus: Pater, si feri ρυtest,
transeat etc. duas hic voluntates ostendit, unam Mid Iicet humanam , quae carnis est Propria , alteram di pinam. Nam humana Propter carnis imbecillitatem imor tem de recatur; dipina pero lysius est Prompta. a.' s- senus Lib. Contradiction. coni. A 'olliua . in Actis VI. n. Act. I III Quoniam igitur alia est Ooluntres humana, radia diWina, tumquam eae natura hominis loquitur.3 ' Augustinus Lib. III. coni. Maiimin. cat'. uo. Hae humana ooluntas crat Pro Drtuna aliquod , et tamquam prioartim potens. Idem alii communi consensione do
116쪽
rum haeresis erupit, damnata est primum in Conedio Lateranensi sub Martino L. ; deinde iii Concilio VI
Prob. ratione. Monothelitae illi , retiΙ elim Uinianis unam in Christo naturam statuebant, revin cuntur ex dictis contra Eutychianos. Qui vero cum Catholicis duas asserebant naturas , facile refelluntur. Quaelibet nati ira suas habet essentiales sacultates , et actiones; alioquin vera natura non est. Humana vero natura intelligi non potest sine intellectu , et voluntate ; alioquiu truncus , non humana natura est. Atqui
ex concessis Claristus Veram habuit naturam divinam, atque humanam. Ergo. a.' Si Christus humanam v luntatem et operationem non habuisset, non potuisset utique mereri. At Christus revera meritus est, ut suo loco ostendemus iusserius. Ergo. 3.' Id Christus assu insit, quod reparavit, et sanavit, ut communiter docent Patres. Humanam autem praecipue volautatem
Sanandam susceperat. Ergo elo.
Ex dictis sequitur , non solum voluntatem superiorem, et rationalem fuisse iii Christo, sed etiam inferiorem, et Daturalem, sicut in ceteris hominibus ι nisi quod haec in Christo perfecte superiori voluntati subjecta fuit, sicut omnes aliae ejus potentiae, et ipsa supe-xior voluntas voluntati divinae ; ita , ut unum fuerit in ipso το ηγεμονικον, si Ve Principium regens omuia, utque gubernans.
obie. I. Athanasius Lib. De Sestitur; christἱ tida
Mentia : Verbum , inquit ... ex priina formatione for-νuam, hominis in seipso restituit, carnem oero suau sine carnalibus cuyiditatibus , et sine humanis cori tationiblu ; Moluntas enim solius DioinDatis erat. Ergo. Ut aut Voluntas solius Divinitatis erat in Christo regnaus, atquc imperans, omnemque noxiam cupidi taleari e xcludens , conc, Sola omnino, et Omnem oner
117쪽
ion- , etiam rationalem , laudabilem reriovem , et neg. Ita Athanasium explicat Theophantis Abbas in Q nori Avi. VIII. et merito ; Iegenti enim totum. Athanasii Librum constat. illum adversus eos disput re , qui negabant, Verbum divinum humanam naturam integram assumsisse , eo quod alioquiu , iiiquiebant , Verbum etiam peccatum adniisisset unde eorum obj ctionem proponens Athanasius , Sed objicitis,
Omnia. assumsit, omnino quoque meruem , cogitani maxim .humanam assumsu ; alpat i os bile est, in huis, manis collationibus peccatum non Maoari. His erg* , respondet, peccatum non esse necessariam naturae pro
prietatem ; ideoque Verbum assumsisse quidem nat tam integram , sed a pravis cupiditatibus , et cogita sinibus immunem ; quia scilicet solius Divinitatis v Iunias imperabat. Objic. II. Gregorius 'ssem scribens contra Euno-mium, et laudatus in Histola Sergii ad Honoriram a . Acta VI. Syn. act. XLI. ait Dipinitas Per coryus ,
quod induit, hominum omnium reostra salutem operatur, ut propria carnis sit perPessio , Dei autem. Operatio. Ergo una tantum in Christo est operatio divinitatis. U. Dist. ant. Dei est operatio, quae humanis Cliristipvsionibus, ad hominum redemtionem, meritum , ac dignitatem tribuit, conc. Secus, rum. Viat igitur 'ne u s , humanam Christi naturam passam esse , et in hao passione utique suas edidisse operationes , obediendo scilivi voluntati Patris, aliaque agendo, riuae passionem comitata sunt. Sed hanc passionem nullius suturam fuisse pretii ad hominum salutem, nisi Divinitas operata esset, imperando milicet plissionem, eique infini tum propter unionem hypostaticam meritum tribuendo
O ic. III. Diovsius , qui vulgo dicitur Areopserita Epist. m. ad Ca m haec habet: Ab incarnationis tempore More secundum Deum diWina gessit Chri-M- , nec . hυmana, secundum hominem: perum Deo
Miro facto nomm quandam theandricam, seu Deio rilem operationem Myresiae in olla. Ergo uitica suit in . Christin operatio in andrica : seu Deiotrilis. 1 I N. h. rima Dionysii loco pessime abusos esse Mono-th-- per turpissimam fraudem προ-
118쪽
De Incarnationis mysterIo. 1 iacam subsiluebant unam ', et ita toxium Proserebant, tinam quandam thyo/adrieam operationem expressit:
quae quidem fraus tum in Concilio Lateranensi Act. II., Him in .Concilio VI. generali Act. XI detecta , atque explosa est. U. a.' Dist. ant. Nooa haec operatio, quam Dionysius commemorat, unicam operationem in Christo probat. neg. Νoii excludit duas operationes , conc. Itaque
in Christo triplicis generis operationes agnosci debent divinae , humanae, et theandricae. Divinae, quae scili-eet ad solam Deitatem pertinent , sunt Spiritum Saniactum una cum Patre Spirare, Mundum conservare etc. Humanae VPro , esurire , sitire , pati. Demum theam. deleae sunt divinae, et humanae naturae Communes, ut
ex. gr. tactu D Ortuos suscitare. Quamvis dici potest , omnes Christi operationes suisse theandricas, quia neo divinas operationes gessit si paratus ab humana natura, nec humanas sine imperio divinitatis. Vide Petavium
Lib. VI. de I icarn. cap. 4. et Lib. VIII. Passim Objio. IV Curillus Alex.LLib. IV. in Ioan . ait:
Christus omnipotenti suo jussu, ut Deus, et rursus tactu sanctae carnis pio cando , unam et eamdem utrius Πιe d monstrat DPerationem. Ergo. H. Dist. ant. Unam , et eam dein quoad opus ess Cium, conc. Unam otannino formaliter , neg. SenSus enim est . in miraculis a Christo editis utramque naturam . divinam et humanam', unum eundemq. eiu elum fuisse simul operatam.
Objic. V. Non potest adstrui humana voluntas in Christo , quin contraria divitiae adstritatur. Ea enitis verba ' non mea poluntas sed tua fiat, aliaque his similia, si de vera , et deliberata voluntate accipian tur , ostendunt, aliud voluisse: hristum , aliud P trem. Atqui hoc est Chrisio indiguum. Ergo.
κ. Neg. j. Ea enim verba : non mea poluntas etc.
indicant , duplicem suisse in Christo voluntatem hum
Nam, et utramque Deo subiectam , et consentangam I. ' voluntatem inseriorem, et quodammodo naturalem, qua mortem refugiebat; 2. ' voluntatem rationalemi quaariori cupiebat, ut Patri obediens homines redimeret. Uiraquc autem voluntas divitiae voluntati eousona erat.
119쪽
VoluIt enim Pater , ut Christus et in parte inferiori
mortis horrorem operiretur , et in superiori Patris mandato se subjiceret. Obio. VI. Actiones sunt supyosus m , ut commune, et jam vetustate tritum Scholarum adagium. Ergo ubi unum est suppositum, ut est in Christo , una debet agnosci operatio. u. os . ant. Actiones Sunt suppositorum , quia supposito tribuitur actio , tamquam principio quod operatur , et agit, Conc. Quia a supposito efficitur, tamquam a principio quo fit operatio , neg. Alioquin di-eendum esset, in Deo tres esse operationes ad exim , quia personae tres, sive tria supposita sunt. Ubi ergo una est persona , unus est operans; sed si persona illa duas habeat naturas , profecto unus oPetans duas op
rationes habebit; quia principium, quo operatio elic citur , non suppositum , sed natura est. obie. VII..Instrumenti, et principalis agentis una est operatio. Atqui humana Christi natura instrume tum divinitatis appeIlatur a Patribus. Ergo.
Div. maj. Si instrumentum est inanimum, ut se Ta in manu artificis, conc. Si instrumentum est anim tum , ut humana Christi natura , Una est operatio in iis operibus . in quibus ut merum se gerit instrumentum, conc. In aliis , neg. Instrumentum itaque animatum propriam habet operationem. Nemo enim dixerit , servum non ha re operationem Propriam , quia ab Aristotele servus dicitur domitii intrumetitum. Fatemur tamen , etiam instrumetitum animatum unam habere operationem cum principali agente in eo ue- solio , in quo merum instrumentum est. Unde inquisci. Thomas 3. P. Q. XIX. art. I. ad 2. eratis , quae est humanae naturae in Christo , in quantum. σΛι instrumensum dipinilatis, non est alia. ab OPeratione Dioinitalis , non enim est alia saIMIIio , qua
SHoas humanitas Christi , et Diuinitas ejus. Habee/amen naturis humrana in Christo , in quantum est nα- raedam, ProPriam op rationem praeter dioinam
OH D. VIII. Concilium VI. damnavit omnes serae Ecclasiae Patriaretias, serum scilicet Alexandrinum ,
120쪽
De Incarnati mis mysterio. M ipsumque Boinatiuin Potitisaein Nonorium. Ergo P gnavit contra MDiversalis Ecclesiae traditionem.
U. Gg. cons Quod enim attinet ad Sergium, ' rhum , Paulum , serum , aliosque Mouothelitas , manifestum est, ipsos contra traditionem pugnasse, eti Scripturam ut is uid enim tam sollicito curabant, uti nec una, nec duae dicerentur in Christo operationes , nisi quia majorem Calliolicorum numerum Frtim scebant i Cur.vix exorta haeresis stati in damnata est
in Concilio II ierosolymitano , et Lateranensi pQuod vero spectat ad Honorium , nonnulli putant, Acta XI. Synodi fuisse a Graecis corrupta, insertumquciis nomen sonorii , ut non soli Orientis Patriarchae , sed ipse B. Potiti sex damnatus videretur. Ita Pighius, Nositis , Baronitis , ininius , Bellarminus, Gretserus , Dti pallius, Iannertis, ali ue. Quod quidem comme
tum sacile refellitur : I.' ex mira consensione omnium Codicum: a.' ex Edicto Constantini Imperatoris, Romanae Cathedrae observantissimi, in quo edicto Π noritim cum ceteris monotlielitis damnat: 3.' ex Co
eiliis VII. et VIII. oecumenicis , in quibus iterum, et tertio Honorius damnatus est: 4.' ex SS. Pontificibus Leone II. Epis. ad Constantinum apudPLabbeum Tom. VI. Cqncia. , et Hadriano II. in Disi. quae exi. in Acr. VII. Coneil. VIII. apud Lahbeiam Irim. VIII. Concit. 5. ' denique ex nube testium Graeco rum , et Latinorum , quos vide apud Petapium , metrassium , Argentreum , aliosque. Alii putant, Honorium revera Iapsnm in haeresim veItit privatum Doctorem, ut ajutit Theologi, qui Pontificem ex cathedra falli posse negant, vel etiam ut Pontificem ex cathedra, ut asserunt nonnulli Thelogi , qui illud Ponti scis privilegium oppugnant. Nec tamen inde sequi ajunt, ipsam Ecclesiam in errore Monothelitarum haesisse. Sed et isti resutantur ex ipsis Honorii Verbis ; legenti enim ejus Epistolas , quae habentur in Actis VI. Synodi, facile patet, ipsum non negasse VO Iuntates duas, et operationes , divinum, et humanam:
sed reiecisse tantum a Christo voluntatem carnis coUtra Voluntatem spiritus concupiscentem ', quia mon est assum