장음표시 사용
91쪽
V. Neg. cons. Non enim ad eum modum intesti- gelida in Christo circuininsessio est, quo modo in dD-vinis personis niuelligitur, quae propter eamdem naturam in se inviccm perfecte insunt, hi commeant , sed dispari ratione propter naturarum diversitatem.
Utrem Christus Fuitis Dei adopitiuus dicI possit. Ado. I. Felix. et . Elmandus , ut supra diximus , Hispani mpiscopi docuerunt saeculo. VIlI. Christum situm Dei adoptivum dic dum esse: quem exrorem damnarunt Hadrinnus I. in Epistola ad Episcopos Disponiae , Concilium Francos diisse , aliaeque Pr vinciales synodi. U. Aed non est adeo .expeditum, uirum Felix, et Elipandus Christo tribuerint filiationem adoptivam eo euSu , quo Nestorius; hoo est negando naturalem illi gionem , et unitatem Personae ', an vero assemaverint, Christum esse adoptivum secundum maluiam humanam. Scotus in III. Dicu. X. Qu. I. docet, Christum dici posse silium Dei adoptivum , dummodo non negetur xilius Daturalis ; Patres vero hanc locutionem vilasso Propter haereticos, qui ea abutebantur, 'unde Scot stae pulant; Felicem et Elipandiam ideo damnatos quia Christum ita dicebant adoptivum , ut uegareut Naturalem, nihilque a Nestoria disserrent. I u. Durandias, aliique contendunt , Christum dioi posse salium Dei adoptivum, si addatur secundum M
ιtiram humanam , sive ut homo. γIV. Thomistae, aliique passim Theologi docent Christum nullo paeto diei posse Filium Dei adopti-Vum , quam visi addatur , prout homo . imo Felicem, M Ei andum eo sensu damnatos r licet non negarent cum Nestorianis unitatem personae Christi, ei quo I ἐλιionem uat Mis.
92쪽
Felix, et Elipandus non negarunt Christum Filium Dei naturalem , et unam in eo Personam dioinam Prob. I. Qui agnoverant in Christo idiomatnm communicationem, ii unitatem porsonae, ideoque)iliationem naturalem in Christo agnoverunt. Atqui Felix , at mi andus idiomatum communicationem in Christo consessi sunt. Ait enim Elipandus in Confessione frit ad Carolum M. missa aute Concilium Franeosordie se : Dei Filium , quem Scriptura Sacra testatur Pro salute htimani generis , Deitate exin-ita , hominem factum, circumcisum , baptiaatum , flagellatum , Cru ei um , mortuum Sestiatum , Semum , Peregrinum , DProsum , et quod deterius est , non solum ab Angelis , sed etiam ab hominibus minoratum permem esse dicitim. Ergo et C. Prob. II. Felix , et Uipandus utinam in Christo personam disertis verbis consessi sunt. Cujus gloriam S cundum dioinitatem stupem c lestia, et nivniaudinem Contremisciant terrena, et qui dicit: gloriam meam alteri non dabo , homo interior in una eademque Dei , et hominis Persona deglomeratus. Ergo. Prob. III Concilium Francos ordiense , aliique auctores , qui Felicem , et Eli andum resutarunt, Non pugnant Contru eorum errorem , tamquam aperte olimati Nestorio damnatum ; sed tamqnam novam haeresim recens exortam: et si quando ex damnatione Nestorii illam impugnant, id faciunt arguendo potius , quaeseertam desinitionem opponendo. Ergo etc.
Telm, et Elipandus Christum filium Dei adoptioum
dixerunt, non absolute , sed secundum humanam
Pmb. I. Hadriantist L. in Epistola ad Episcopos Πώspaniae Felicem , et Elipandum ait, dixisse Christum a Puom secutidum earnem. Mauris, inquit, Persidi e
93쪽
so Theolog. Instit. Lib. VI. cap. UILinter caetera rejicienda de adoptione Iesu Christi s
Prob. II. Concilium Francosordiense in Epistola ad iscopos Hispaniae loquens de Epistola Felicis ad Ulpandum , ait : quam adoptionem qui scri 'sit Epiastolam . ad Christi Ooluit transferre humanicarem. Prob. III. Elipandas in professione fidei ad Cae Iuni Μ. de Christo ait: Filius adoptivus humanitate, Et non adoptious dirinitate.' Prob. N. Idem testantur Ionas Ametianensis Lib. de Cultu Mar. , et Ado Viennensis in Chronico ad an . DCCXCIII. Ergo etc.
Christus sello pacto diei potest flius Dei adoptiotis.
Prob. I. Scripturae Christum , etiam ut hominem, filium Dei proprium , innigenisum , dilectram , Merum appellant, numquam adορέisum, Rom. VIII. 32. Qtii pro ιο Νιο suo non pepercit , sed . Pro nobis omni-εtia tradidit illum : quae vecta de Christo homine intelligenda sunt, ut paret. Imo Christus, ut se a cet xis Ascerneret, numquam Patrem hi Evangelio eom-muui nomine Patrem nostrum appellat , sed Patrem mpum, et Patrem Mestrium Dan. XX. II. . quo senatura filium, nus adoptivos ostenderet, ut passiri Patres observant. Ergo sa . . Prob. II eae PP. I, Hilarius Lim. LII. de Trin. Hic, inquit, Christus 'rus, et proprius est fiatis, ori gine , non auοytione , Meritate, non nuncupatione. et v Augustinus Tram. VII. in Ioan. oriebat , ut ille baptisaret, qtii est flius Dei unicus , non adOmisus. 3.' Gregoriua Lib. I. Morat. c . 6. Omnes, qui ex Me Deo nascuntur, overat , quia non ut ce
94쪽
. De Incornatiortis sterio. ems adoptio, sed natura illum dioinitatis exaltae sis Ilinc merito muriantis I. Synodus ForbjuIensis Batis ponetasis , et Francosordiensis contrariam Felicis et Elipandi sententiam damnarunt. Prob IIl ratione. Adoptio est assumptio personae extraneae ad haereditatem, ad quam jus non habet. Sed liristus, etiam ut homo, non est Persoua extranea, sed ipsa persona Verbi, humynam habens naturam. Eruci Theolog. Dogm. Lob. VIII caP. 1. et seσs. Ex Dr fesso autem scripserunt contra Felicem, et EIipandum δε heraus , Alcιιinus , Paulinus Aquilediensis et Asobardus. Iide etiam in C di de Aurusere scribit Concilia Hispaniae Tom. IV, et Natalis Alex. L st. Es. Suec. VII L. Solorantur Objecta.
. Obic. I. Apostolus Rom. VIII. 29. vocat christum mamogenitum in multis fratribus , hoe est hominibus
ei per lidem , et Charitatem. Coniunctis. Ergo narem eum ipsis adoptionem habet, licet valde praecellentem. m. cons. Ut enim dicatur Christus in multis fratribus primogenitus , satis est, ut habeat naturam humanam excellentis' Matiae donis ornatam ' et per allum In alios dissundendam et quae gratia in cet is quidem hominil us adoptionem facit; non vero iis Christo , cujus p sona tion est adoptionis capax. eum
Fit Proprius , et naturalis Dei filius. 'Inst. Primogenitus debet ejusdem cum ceteris Da tribus esse conditionia , licet inter ipsos. singuIaribus
u. Din. ant. Si eius persona non sit jam,ab aeter Do alterius conditionis 3 cono. Secus , her. λ
95쪽
9a Theolog. Instit. Lib. VI. Cop. LII.
Objic. II. Iretiaeus Lib. III. cast. II. Propter hoc enim . inquit , perbum Dei homo , et qui Filius D E est, Filius hominis fuctus est, immixtus Verbo Dei, tit adoptionem perci 'iens sit Filius Dei. Ergo etc. U. πω. chns. Verba enim illa ut adoρti em perciariens non reseruntur ad Christiam , sed nil reliquos homines ; ita ut ea sit Iraenei sententia : iddo ΓIius Dei factus est homo , ut homo sumet filius Dei. Subjungite.1im Irenaeus: Non enim Poteramus aliter incorru te-ἰum , et immortalitatem scolaere, Misi adunati fuissemus incorruptelae , et immortalitati : Quemadmodum aut m adunari possemus incor Pietae, et immortalitas
nisi prius incorruptela , et immortalitas facta fuisset
id, quod nos ut absorberetur quod erat corruptibilo ab incorruiit Ia , et quod erat mortale , ab immort
Iitate , ut Iliorum adoptionem Perc*eremus 'Obio. III. Hilarius de Christo loquelis Lib. II.
Trin. ait : Ita potestatis dignitas non amittitiam dum earnis humiliam adoρtatur. Ergo natura humana vere adoptata est ; proin id Christus est secundum naturam humanam adopti Vus. Η- Dist. an . Natura humana adoptata est impro- 'prie, hoc est sine meritis Praecedentibus assumta, conc. proprie, neg. Adoptio enim Proprie Personam , non naturam,assicit. Nonnulli ellain Putant, mendosum esse ullarii locum . et pro adostiatur, legendum adoratur.
Objic. IV. mlde'honsus, et Iulianus Toletani Episeopi in publicis Missarum precibus non dubitarunt
Christiam hominem adoptivum dicere. Ergo. H. i. ' Idas Hilde 'honsi. et Iuliani preces non sui se ab Ecclesia probatas. M Iitis est, inquit Concilium, Franco sordiense iii Distola 'nodica ) testimonis Dei Patris ccedere de suo flin , quam Hilde honsi Mestri , Vtii cales Oobis ComPosuit PreceS.
H. a.' Ante exortam haeresim Sanctos illos considentius locutos, nec tamen dixisse Christum Filium adoptivum , sed hominem adoPtiMum , quod heuigile , et catholice explicari laotest accipiendo hominem pro
natura humana, quae digitur adoptata, seu assumta erho.
Objic. V. Gratia fauetineans adoptionem esscit. Αt
96쪽
De Incarnatiotiis Hysterio. 93 qui Christus homo gratia sanctis alite fuit ornatus ,
ut dicetnus inseritis. Ergo. U. Dist. maj. Iii subjecto idone conc. In omni rhus Neg. Cumi ergo persona Christi non sit adoptionisicapax i, quia Filius ii ci naturalis est, in eo gratia adoptionern non facit. Inst. Gratia essectu suo formali carere non Potestis Atqui adoptio essecius formalis gratiae sanctificantis est. Ergo vel Christus gratiam sanctilicantein non habuit , vel habuit adoptionem. H. Dist. maj. et vιλ..5 on potest gratia curere es- sectu I mali primorio. conc. Secundorly, qualis est optio , 1leg. Ysseclus ergo formalis Primiarius gra- . iae est reddere licinitium Deo gratum: quo essec usratia carere non pote,i. Adoptio nutem est essectus gratiae secundarius; quo effectu numquam curet , Cuiu, inubjectum est adoptionis capax. Eo autem caruit in
Christo , cuius persona , cum esset filius Dei natur; lis , adoptionis Capax non erat. Objic. VI. Christus, ut Itomo , non est Deus i Com municatio enim idiomatum, ut supra dictum erat, non Valet , ubi propo6itio re ρlicativa est. Ergo , ut homo , Don est filius Dei naturalis , ideoque est ad pii vuS. V. Neg. cons. et parit. In illa enim proposistone Christus tit homo non est Deus ' homo, Deus pro natura accipiuntur, ita ut sensus sit: Natura humana in Cliri-εto non est natura divina. At tu hac Propositione Christus ut homo, non est naturiadis, sed adoptious Dei
illus : homo personam designat, quia siliatio Pers nam respicit. Cum ergo persona Christi naturalis sit Dei filius, hinc falsum est, Christum , ut hominem , . non esse filium Dei naturalein . sed adoptivum. Inst. 1. ' Cliristus, quatenus Deus est, Filius.est Dei naturalis. Atqui ex concessis Christus, ut homo , Non est Deus. Ergo Christus , ut homo , non est fi lius Dei naturalis. U. Neg. maj. Si enim Christus esset Filius Dei, qualetius Deus es etiam Spiritus Sanctus esset Filius Dei, quia ei ipse Deus est. Est ergo Filius Dei, quia a P ire procedit per generationem aetertiam. Cum ergo Chri
97쪽
n Theotor. Insti . tib. VI. cap. VII.
Christus , etiam ut homo, sit persona illa ab aeterno a Patre genita, quae in tempore humanam assumsit naturam , hinc mi am, ut homo, naturalis est Dei Filius. Inst. a.' Atqui Christus, ut homo, non est genutus ab aeterno ex Patre , sed in tempore genitus a matre. Ergo. N. Dist. aris. Non est ab aeterno genitus a Patre ,
sed in tempm e a matre aecundum naturam fissumtam,
Conc. Ratione personae , quam significat nomen illud homo , ner. Cum enim in Christo uua persona sit, duae naturae, ideoque una sit in illo Filia io, sed duae . senerationes , altera ab aeterno ex Ρatre, altera in tempore ex matre : hinc Christus . secundum humanam quidem naturam , non est a Patre ah aetereo g . nitus ; sed secundum personam . quae hane naturam habet, ae terminat' quod sufficit , ut sit Mius Dei naturalis, etiam ut homo , hoc est ut persona hum
nam habens naturam. Inst. 3. Ergo si secundam naturam humanam nori est genitus a Patre, non est filius Dei naturalis secundum humauam naturam, ideoque adoptivus. H. Neg. sequelam. Natura enim non est subjectum
filialionis sed persona , quae hanc naturam habet τquae persona in Christo divina est. Seholion. QuamVis, nostra sententia . Aliis, et Elistandus ideo damnati sint, quia dicebant, Christum etiam ut hominem esse filium Dei adoptivum : tamen cum no nulli Theologi cathoIiei doceant, F licem , et pandum dixisse Christum adoptivum filium eo sensu , quo Nestorius , nec addidisse verba illa νrout homo , hine abstinemus ab inurenda ha reseos nota iis, qui christum , prout hominem , esse illium Dei adoptivum dicunt ; licet ea propositio merito ut temerario ,
et erronea notari possit. Temeraria quidem , qui nusquam Scriptura, aut Patres ea locutione tisi sunt: erronea vero : quia omnes sere Theologi ecnsent , m
a Propositione sequi, plures esse in Christo phrsona
98쪽
Expediunfur aliae quaestiones, quae ex undare personae Christi oriunt..
Q. I. An Christus dici possit praedestinatus Illius Dei.
v. Apostolus Rom. I. 3. et seq. ait: Qui factus est ei ex semine David secundum carnem, qui proedistinatus est ilitis Dei in rimine secundum Spiritum mincti carionis ex resurrectione mortuorum. Ea verba nihil habentdificultatas secundum Graecorum Patrum , praesertim Origenis , Chosostomi, Theophilacti interpretatiouem, qui praedestinatum idem esse docent, ae declaratum ;hoc est Iesum Christiam ; qui factus est ex semine D vid , declaratum esse Filium Dei ex virtute miraeut rum quae patravit, ex sua resurrectione eX mortuis , et ex missione Spiritus Sancti ad homines sanctifica dos. Sed quia Latini Patres , praesertim Augustinus, praedestinatum hic in proprio sensu ' intelligunt, sei- Iieet ab aeterno destinatum , ac praeordinatum ; hinc . Nam quaestio est, quo sensu Christus praedestinatus appellari possit. Durandus enim in III. dist. m. Q. 3. negat, id dici posse , servata Verborum Proprietate.
Christus rere , et proprie dici potest praedestinastis Filius Dei ; hoc est praedestinatus adflicissionem
Dei naturalem , et ex consequensi , ad gloriam. Prob. I a. pars ex auctoritate Patrum Latinorum, Praesertim Augustiui, qui Tract. CV. in Ioan. n. 8.
absolute pronuntiat: Quisquis Flium Dei praedestinarum negat, hune eundem Ilium 'hominis negat: idemque repetit, et docet aliis locis ca). Prob.
99쪽
.ss Theolog. Instit. Lib. VI. cap. VII.
Prob. II. Quamvis persona Christi, quatenus divi nam terminet naturam , ab aetertio filius Dei natur Iis sit ; tamen non ab aetoriis, sed in tempore homo. Homo autem ille in tempore natus Iesus Christus est filius Dei. Aiqui quidquid est a Deo Dotum in tempore , praedestinatum est ab aeterno. Ergo ab aeterno praedestinatum est . ut hic homo esset naturalis filius
Dei; ac proinde Christus Vere , et propriae filius Dei
Prob. Ia. pars. Glaria est filio Dei naturali debita. Atqui Christus praedestin tus est ad stiationem Dei. Ergo et ad gloriam. Dices I. in Greco Apostoli textu non est πρ ορι- θεντος, Praedestin tus rat; sed oριδεντυς , qui deviratus m. Concinit Syriaca versio , quae habet et unitus est suus Dei ; et Graeci Patres. Ergo male ex Iaudaia Apostoli sententia Christus dicitur praedestinatus situs Dei.
ν. Neg. cons. Cum enim' verbum οριζειν utrumque 2 nificet, decla rare, et ante definire, sicut patet ex Cv. XXII. Lucae o. o. ubi dicitur , Christum obtulisse se morti κατα το πισμνου secuindum quod desinitum est; hinc Graecorum , et Latinorum Patrum interpretationes secum non pugnant. Qui enim ab aeterno praedestina tus est, in tempore declaratus est filius Dei, adde, non esse vero absimile , olim in textu Apostoli scriptum esse προὐριθευτος , Sicut legerunt veteres, Epiplianius Nae s. LIV. , Irenaeus Lib. III. cap. .18. Edit. Masmet, Origenes Lib. II. Periarcon cap. 4. ; Latini constanter habuerunt semper, qui 'rsedestinatus est. Dices II. Non minus praedestinatio , quam adoptio ad personam refertur. Ergo si Christus non potest fi-
Iius Dei dici adoptivus, quia ejus persona filius est Dei naturalis , pari ratione non potest dici praedestinatus silius Dei , quia ejus persona filius Dei est ab
N. Dist. ant. Diverso modo ., conc. Fodem modo , nex. Adoptio enim respicit Persouam extraneam ; ac
proinde impossibile est, qui filius naturalis est , fieri adoptivum. At praedestinatio non respicit necessario Personam extraneam. Qui unim filius Dei naturalis est
100쪽
De Deremtationis myst rio aeterno in natura divina, potest fieri filius Dei naturalis in tempore in natura assumta; iduo iue ad hano initationem ab aeterno Pracdestinari. Seholion. . Q.Ι. Haec Christi praedestinatio est pradestinationis no ' strae 'exemplar , et causa. Exemplar quidem; quia sicut homo ille , nullis praecedentibus meritis , praedestinatus est lilius laei ; ita in statu naturae lapsae qui libet praedestinatus hine praecedentibus meritis ad gratiam , et gloriam electus est. Est etiam Praeclarissimum lumen praedestinationis, et grestiae sese Saloator, qui ut hoc esset . quibus tandem stiis vel Vertim , Pel ei praecedentibus meritis , natura humana, quae in illo est, con ara ilZ in auit Augustinus Lib. de ρra dest. Sanct. cap. 15. Causa vero; quia elegit nos Deus in ipso ante mundi constitutionem Ephes. 1. 4. II. Subjectum ergo praedestinatiotiis est persona Climsti, quatenus Naturam terminat humanam; terminus v
xo , ad q'em est praedestiuatus , est fuatio Dei natu xalis : et debita ei gloria.
Utrum Christus dici possit totius Trinitatis, aut Spiritus S. Filius. H. Miu me. Persona enim Christi solius Patris eqἐFilius. Nine morito reprehenditur Berct crustii Historia Populi Dei, qui saepe Christum filium Dei Unius, et Trivi appellat: quae doctrina supponit aut Nestoria nam haeresim , aut Felicis , et M. αndi , . Tom. III.