장음표시 사용
121쪽
H8 Theolog. Instit. Lib. VI. Caρ. II
ret Iegi mentis ejus ; nam lex alia in membris, aut ν duntas dioisa non fuit, pel contraria Salpatori, quia su per legem natus est humanae conditionis. E ist. I. Et
Eiorest. II. monis Ste duas naturarum duarum operatioties
distinguit , Iicet imprudenter postea silentium, pacis quidem studio , iit ipsi videbatur , indicat. Merito igitur Honorium ab Iiaeresi purgant Moximus Mart)r , aunes IV. Honorii successor, et ipse Ioannes Abbas, qui fuit Honorio a Secretis , ct Epistolam illam pri inain Honorii ad Sergium scripserat. ide Natalem Alex. Dissert. II. in Hist. Et Saee. VII. P. Orsi in Upere Romae edito anno contra Defensio nem Cleri Giallicani , alios I. Tertio alii docent. Sunodum VI. VII. et VIII. ipso
que S S. Ρootificos , qui Honorium damnarunt, errorsyacti lapsos esse, Pulantes, ejus Epistolas 'haeretico animo , sensuque compositas. Licet eitim Concilia iadefiniendis fidei controversiis falli non possint i tamen in sarao , quod ab hominum testimonio pendet, errare posse Constat. Ita sentiunt Anastasius Bibliothecarius, Emmanuel Calecas , Io n. Turrecremata, Becanus . Feta 'ius , , Gonetus Contensonius . Cardinalis do
Laurea , Fratres lemburgici , illique ipsi , quos
Iro priore Sententia commemoravimus , Baronius, Bel, arminus, Gretserus, Melchior Canus , P. Annatus, aliique innumeri, quorum longissimam seriem texuit Carolus initasse. Vide tamen quae diximus Lib. II. de faciis dogmaticis.. Verum his omitibus omissis , respondemus, Honorium damnatum , et quidem merito , non ut haereticum Patet enim ex testimoniis supra prolatis, eum ab error suisse immunem; sed ut fautorem haereticorum i quia non Solum eos non damnavit, sed etiam Catholicis contra eos fortiter dimicantibus , silentium iudixit , salsae pacis studio ; quamvis a Sophronio monitus fuisset , Non esse amplius sitendi tempus. Plitic Leo II. Epist. ad Eρisco 'os Hispan Condemnatione mulctati Suut, inquit , Theodorus , ortis , Sergius cum Honoris qui flammam haeretici dogmatis, non ut decuit O- stolicam auctoritaIem, incipientem eaetinxit, sed nem
122쪽
Utrum humana Christi natura defectibus, Passionibus, doloribus , corruptibilitati fuerit obnoxia
Ado. I. Quoniam duas in Chrisis naturas integras , Et noti confusas permansisse ostendisus , videamus , utrum humana natura desectibus etiam , passionibus, doloribus . et corruptibilitati fuerit obnoxia. Humanae auiis rem naturae desectus Vel ad animum pertinent, vel ad Corpus. vcl ad utrumque simul. Animi quidem, veIanimi simul, corporisque defectus sunt ignorantia, cou-Cupiscentia, passiones, peccatum , peccandive 'potetitia. Corporis desectus ulli omnibus sunt communes , ut coe-
ruptibilitas ; alii quihusdam hominibus proprii , ut se-bres, aliaeqtie infirmitates ex peculiaribus ortae eaussis. Ii. Jam quod attinet ad animi desectus Gnostiei, 2 hionitae ,' Valentiniani, Ariani, Sociniani ignorantiam Christo tribuerunt. Hos secuti sunt Eutychitini quidam, ideo Amoetae appellati, contra quos scribit Gregorius M. Lib. VIII. Epist. a. Erasmus in cap. II. Luc. o. Calvinus in Harmonia in eodem errore versati sunt. III. Theodorus Mopsiaestenus concupiscentiam etiam spiritui reluctantem Christo tribuit. Scotus vero a-mavit , suisse in Christo saltem peccandi potentiam , quam a natura creata seiungi non posse putat ; Iicet ea potentia numquam ad actum prodire potuerit, pr
Iter ejus gratiae pleni tussidem , atque beatam, qua
IV. Eut hiani unam tantum agnoscentes Christi na- uram , disputare inter se coeperunt, utrum ea natui Passibilis , et corruρtibilis foret, an impassibilis, et incorruptibilis. Haec quaestio eos scidit in partes duas. Nonnolli enim post Iulianum Halicarnassens ra secundum Eutychiana principia, nempe quod humana Christinatura a Divitii tate absorpta suerit, docuerunt, carnem Christi etiam ante resurrectionem fuisse iucorruptibilem ipsum I. hi istum omnino impassibilem , neque illum, Nisi specie tenus passum esse, quod olim Phuntasiastae
123쪽
ποδια ηταν sive incorrupticolae r in quam haeresin etiam Iustimanum Imperatorem tu vitae exitu incidi se, scri t Alii Vcro, post Seserum Mona-elium , Christum Pa Subilem, ejusquae car in Corruptis vilem amrmabant , unde corrupticolae dicti sunt. Duare cum unam poneretit iu Christo naturam divinam . nc divinitatem ipsam pus6- esk doeuertiui, ideoque Σheopaschriae set appi llati, quorum princeps Petrua aphetis, seu Episconus ADtiochenus Tmasio'. Sancιus Deus , Sanctus sortis, Sancitis immortali addidit quo Paratis es Aro nobis, uae haeresi insecti sunt Iacobatae Eutychiani, qui adhuc in Oricnte sun de qvibus vide Nicephorum Lib.a k Ira Nisi. cap. 53. V- Potest autem aliquid dici corruptihile duabus rationibus ; vel quia obnoxium est mutationi, quae' corruptionem tenderet, nisi divina virtute imp oiretur vel quia re ipsa eorrumpi potest , et in pri- ma resolvi elementa. His igitur explicatis , omnia si
Ignorantia, et concupiscentia non fuerunt in Chrismhomane. Est Idei dogma. Ob. I a. pars I. ex Ser t. Ioan. I. λέ. Christus
vicitur plenus gratine , et peritatis. Coloss. H. 3. Iis quo m/u omnes thesauri sapientiae et sciensiae a scondita. Is XI. a. Requiescet super eum Spirituae Scrent/ae etc. Ergo et . . . ex PP. I. Augustinus Lib. II. De peceat merιι. .caP. 29. Onorantiam, inquit, nullo modo cred
aeram Φαιsse an homine illo, in quo Verbum caro factum est. a. Ambrosius Lib. V de Fide eap. 8. Nihil Die quo Uomperit mi flius. 3. ' Detiique universa E resia Agnoems ut haereticos habuit, almae damnavit. Prob. m. ratione rheologica. Non fuerunt a Ver-- assumti desectus illi , qui nihil ad hominum redem ...'
uonem μuiebant, ut iusta diceruus , imo dedocebant
124쪽
De Incarnationis rustreio. eum, qui Caput homilium , et blZgister suluims erat Talis erat ignorantia, et concupiscentia. Ergo. Prob. 2 a. Pars I. ex Script. Ioasa. VIII. 46. ait ipse Christus :. Quis eae vobis arguet me de peccato I Deb. VIII. 26. I ruis decebat ut nobis esset Pantifex, sanctuS, innocens, impollutus , Segrcgatus a Peccatoribus, etc. Bom. VIII. 3. Deus Filium stium mittens in similitudi nem carnis peccati. Peccatum autem appellant saera
literae non modo id , quod veram peccati rationem habet, sed et ipsam concupiscentiam ; quia ex pecea to est, 'et ad peccatum inclinat , ut docet Tridentis
Prob. II. ex PP., quiain laudatum Aposiou locum Rom. VIII. observant, Christum non in earne peccati fuisse ; sed in simili ludine carnis peccati. Tortullianua Lib. de Carne Christi cap. 6. Similitudinem. inquit, peccatricis cornis Diali intelligi, quod ipsa non pecc tris caro Christi fuit. Ei Augustinus Lib. I. de A Dpt.
et ConcuP. cap. i 2. Sine qua s cori cupiscentia ) concipi Moluit qui futtirus erat sine Peccato , non in camo peccati, sed in similitudine carnis peccati. Prob. III. ratione. Adam a Deo creatus est ah miti concupiscetitiae somite immunis; concupiscentia Vero , qua Per peccatum Sua ipsius culpa in seclus est, in posteros carnali generatione transfudi L Sed Christus non ut ceteri homines ex Adam genitus est sed virtute Spiritus Sancti, modoque supernaturali. Ergo non P tuit in eum reatissundi ex Adam concupiscentiae vilium,siolPuntur Objectiones.
Objic. I. coni. 1m. Part. Clarisius ipse professus est, se nescire judicii diem. Maro. XIII. 32. De die --.tem illo oel hora nemo scit ,reneque Angeli in caelo, neque Filius , nisi solus Pater. Ergo. U. Dist. ant. Nescivit judicii diem ut Deus , neg. Ut homo, subdist. Nescivit scientia naturali, aut etiam supernaturali, sed hominibus revelanda , conc. Nescivitvmnino, neg. Patres itaque ; qui ante exortos Agnotitas Contra Arium .pugnarunt , loco illo abutentem.ad Dypuguandam christi divinita em, satis habuerunt respon
125쪽
aaet Theol. Instit. Lib. VI. ρ. VIII. dere, Christum,. ut Deum, judicii diem non ignorasse
esto cuin them ignoraverit, ut homo : quae responsio satis erat ad obstruenda ora Ariatio mim idonea. Ita Nattangenus Orat. XXXVI. , Η ilarius Lib. I x de Trin Athanasius Orm IV. coni. Arian. , aliiq. at,ud Petu-vium Lib. II. ue Trin. cap. 3. Neque in hoc Ag Oetis patrocinantur ; isti enim unicam. in Christo Iaaturam fingentes, ipsi quodammodo divinitati ignorantiam
tribuebant. At posteriorum saeculorum Patres constanter
docent, in Christo, etiain ut homines, non fuisse ultimi diei ignorantiam ι sed illud dumtaxat uaturalibiis Nescisse viribus. Licet auterii jndicii diem supernaturali
scientia nosceret ; tamen quia non acceperat a Patre mandatum id hominibus reveIandi, recte potuit assirmam, se nescire diem illum ; sicut Sacerdos sine mendaciose nescire asserit , quae in Sacrameti tali consessione audivit ; quia scilicet illia novit non ea scientia, quae in usu est apnd homines, sed scientia divina , et incommN- metibili. Datio interpretationem confirmant verba Chri- fita Ioan. XV. 15. Omnia quaeciavique audivi a Patres 'λes , nota feci oobis: quae Verba nota significant, Cliristum non alia audisse a Patre, , quam quae AP atokis tradidit ; scd noli tilia audivisse revelanda.
Objio. Matth. Christus minutus est aet ων. . 34. interrogavit: Ubi Aosuistis eum λAtqui admiratio, et interrogatio ex ignoratione profi
Dist. maj. Miratus est proprie , neg. Improprie, Cong. Hoc est ita vultum composuit , ut mirari videretur; idque non ad homines sallendos , sed ad rei novitatem ostendendam. Interrogavit autem humano more , sicut Deus Gen. III. 9. Adam ubi es 3 et Gen. IV. q. Ubi est Abel frater tuus 8 ut advertit Chrysosto inus Noniit. de Lazaro. Objic. III. Luc. II. 52. Christus profriebat fastien--ἔia , et cietate , . . . αρud Deum , et homines. Ergo aliqlia prius ignorabat. Dist. ant. Proficiebat quoad usum, cono. Quoad habitum , ner . Sensus .enim est , Christum, quo magis
aetate Crescebat , eo majora sapientiae νuae argumenta
126쪽
De Incarnationis mysterio. 123 thanasius orat. III. coni. Aricin .., 'yrillus Lib. II contis A stor. alii itie. VidsVellosiliu in Adoersar. iu Ambros. Q. XIII.i Alii docent, Christum prosccisse scientia ex. perimentati , qua ea , quae iam ni et ite DoVcrat , usu. experiebatur; sicuo etiam accipiendum est illud Apostoli Beb. V. 8.. ciam esset Filius Dei, didicit ex iis, quae passus est, Obedientiam. Sed de his plura iu&rius . ubi de multiplici sci initia Christi sermo erit.
Objic. IV. La. VIII. 4. De Christo praedicitur;
Antequam Sciat puer s ocare piarrem 1utim, et matrem suam. Ergo.
. Aeg. cons. Illae enim op rationes, quae abusa membroriam P iidcha iit, ut locutio, paullatim in Christo explicabantur', prout ejus membra ad eas speratioties obeundas in dies persectiora evadebant, sicut in ceteris infantihm accidit : ne ibrie Christi insantia siclitia videretur. Non ergo ex ignoratilia , .sed ex im- Perlectione membrorum sactum est, ut Christus non Statim ac natus est , loqui , ambuIare , alia que Poreas operationes edere inceperit.
Passiones fuerunt in Christo ; non tamen quales sum in nobis rationi , et poluntati reluctantes ; sed 4tibditae, et obsequentes ejus Moluntati.
Prob. I a. pars. I. ex Script. Fuit in Christo metus, laedium , tristitia. Marc. XIV. Coepit papere . et medere . . . Tristis est anima mea usque ad mortem. ItuMarc. III. 5. Circumspiciens eos cum ira. 'Prob. ΙΙ. ex PP. t.' Athanasius Orm. III. - congis Arian. Decebat, hiquit , Dominum humana carnu Mestitum , hanc totam cum passionibus msyriis indusere. a.' Ambrosius Lib. II. de Fide cho. 3. Quia suscestit animam , suscepit etiam animae Passiones.
3 ' Augustinus in Psal. XCIII. Tristisiam assumSit, quomodo carnem: stiit enim tristis, stetit Erangelium ilicis. Vide alios apud Leontitim Lib. II coum. NeSeor. Prob. III. ratione. Si passiones, quas Scriptura tam I
127쪽
aio tribui ; V Me non sitissent , posset etiam de ves nie eamus eius dubitari : eadem eii im Scriptura, quae ills carnem tribuit, tribuit etiam passior es. Ergo. Prob. aa. yars. ex Scrno . Ille non habuit passi in s rationi, et Voluntati reluctantes , qui illas assumsit quando , et ubi voluit. Atqui passiones ' Aristus ainsumsit quando, et ubi voluit. Ba. LIII. . Oblamaeis quia ipse oomis. Io. X. Ego pono canimam
meam .... Nerno tollit eam a me : sed ero ροπο eam ct meipso. Et cum Lagarum suscitaturus erat a mortexion dicitur : Iurbalus est: sed turhapit seipsum δε-Gn. II. 33.
Prob. II. ex PP. , ex quibus unus pro omnibus sufficjat Augustinus Tract. XLIX. in Ioan. Quis enim eram Posset, niM selysum ipse turbaret ' T ruereris lunolens ; turbatus' est Christus , qfia pomis. Esurioia Iesus es Dertim est, sed quia νOIisu: dormioit Iesus , Mertim est, sed quia potuis: In illius 'otenaM ermines sie asses , ori non Uici. Idem alii doeent. Prob. III. natione. Quaevis passio rationem praeV Niens , eique reluctans , etsi peccatum non est, cum ei Voluntas adversatur λ est tamen vilium , et perturbatio, recto ordini repugnans , et ex peccato originali proma- Nans. Ergo nota potaIt e se in Christo , in 'quo summa Innoeentia, et Sanctitas, et FEctus ordo fuit, qualis decebat humanam naturam, hypostati Verbo coriunctam. Seholion. Has passiones , quae 'voIuntati non oblactarentur, sed obsequerentur, merito meronymus ait, non esse aPPerulandos passiones , sed Propassiones in cap. XXVI. Mati . Ut perurerem probaret assumti hominis , pere Coratristatus est; sed non passio ejus pere domina - ιν animo , perum pro Passio est.
Objectiones diluuntur. Obic. I. conmm. Part. Patres docent, christum passionis omnino expertem suisse. Sic enim ait Clemens Alex. Lib. VL Strom. Ipse altilem passionis erat ex Pera,
128쪽
De Incarnationis v sterio. Iastit quem niιllus stibii et motus .eclionis , neque ν talitas. neqtie dolor. Ergo. U. Dist. ant. Docent , Christiam suisse passionis expertem , et passionis Domen Stri eiu usurpant, Pro ea, quae animo dominatur , ut nobis accidi invitis, et rein luctantibus, eonc.. Et nom n passionis adhibent in se su Dostro. n Q. Passio ergo stricte ea est, quam n ni mus patitur invitiis , passio enim, sicut et 'in os Graece a pati nilo tioinen est mutuata. . Iust. Quae secundum voluntatem eveniunt, ea Inoer rem , atque tristitiam asserre non possunt. Ergo vel dicendum est, hujusmodi passiones contra Voluntatem accidisse Christo ; quod est contra alteram propositionis partem : vel non fuisse veras: quod Ost coutra primam. U. Neg. ant. Quae enim natura sua inlla sutit , ut rectum, et tranquillum naturae ordinem aliqua ex parto ἴerturberit, non possunt nou assurre animo moerorem, et secundum volu uiatem eveniant. Numquid enim siquis voluntarie seipsi im cultro lancinaverit dolorem nota sentici Z Anima , et caro Christi eum Verbo Delianica persona est , unus Christus est, ac Per hoc tibi sun/ma' Potestias est, secrandum poluntatis niatum tracta tir infirmitas. hoc est: turbaoit semetipsum. Augustinus Tract. XLIX. in Ioan .
Neque peccatum, neque peccandi Potentia , ullo' pacto fuerunt in Christo. Prob. I a. pars. ad sidem pertinens. I. ex Scrip. an. VIII. an, ipsc Christus. Quis ex pobis a guri me de peccato φ I. Pet. LI. 22. Qui peccatum non fecit , nec inperitus est dolus in Ore 6tis. Heb. IV. IS. Tetitatus per omnia pro similitudine absque peccato. Prob. II. ex Ulaitione Ecclo iae. Concilium enim Ephesinum Care. X. ita sanxit: Si quis dixerit, Christum pro a ipso .sacrificium obtulisse , et non potius pro nobis neque enim oblatione indigebat, qui peccatum omnino nescioil anathema ait. Ergo.
129쪽
idis Dolog. Mik. Lib. VI. cap. VIII.
Proh 2R. pars. Contra Seotum. I. Chi istus Dan. D I4. dicitur Sanctus Sanctorum; et Luc. I. 35. non modo Sanctus , sed Sanctum : nascetur ex te Sancitim , ooeabitur Filitia Dei. Quae vertia indieant substantiae ipsius . Christi sanetitatem ; ita ut sicut non potest a calore frigus, ita nec a sanctitate peccatum prosicisci. Prob. II. ei PP. I.' Augustinus - Lab. II. de ρε catoriam merit. cv. II. In c0us , inquit, non ea rum dioinitate , sed nec in anima , nec in earne , tilium Potuit esse peccatum. a.' Ante Augustinum oti
genes Lib. II. de Prisc. eαρ. 4. Anima illa in Deo posita est, ideo nec 'conoerilbilis , aut mutatilis' diei potest , quae inconpertibilitatem ex Verhi Dei unitare indesinenter ignita possedit. 3. Athanasius Orat. II. corum Apollinarem, Iandatus a VI. Synodo Acti VIII. ait, Christus esse sanctum natura sitia , et immutabilem ad madum. 4.' Ambrosius Lib. ineam. nat. ωρ - . Anima Christi est incapax peccath iaper unionem facta est impeccabitis. Idem alii do
Prob. III. Si esset in Christi humanitatu peecamIi potentia , posset haec ipsi Verbo tribui; sicut enim
actiones omnes, ita et potentiae, quae in natura sunt tribuuntur supposito. Atqui Verbum divinum habuisse potentiam peccandi Valde absurdum est. Ergo. Objeetiones Solpuntur. . .
Obiic. I. Potentia moriendi, aliasque infirmitates subeundi, non repugnat Christo. Ergo nec potentia peccalidi. Η. ως. cons. et Parit. Mors enim malum est phvricum , quod fieri a Deo non' repugnat. At peccaturi est nὶ Hyppolytus Martyr. O A' DL ad Theodos
130쪽
De Ineamatlanti mysterela. Ist est malum morale, quod magis Deo repugnat, quam
frigus calori, aut rotunditas triangulo. Inst. i. ' Naturae a Ieria o assiimiae non resignat
Iibertas. Aiqiii libertas potentiam peccandi offert. Ergo κ. Dist. maj. Nola repugnat lilκ'rtas contrarietatis , neg. Libertas contradictionis , conC. Libertas contrarietatis est potentia saetendi boni: m , et malum , quae potentia Christo repuguat , neque es Sentiam astituit, sed imperfectionem libertatis , ut ostendit .X. Thomas I. P. Q. LXII. art. 8. ad 3. At libertas contradictionis est sacultas , qua potest Vstur las Unum . vel aliud eligero honum ; quae iacultas substantiae rationalis pe sectio est : ideoque Verbo incar adlO noti remi pl. Inst. a.' Negriri non potest, humanam Christi naturam . in seipsa spectatam, seclusa scilicet statica unione , libertatem c Lurarietatis , ideoque peccandi potentiam habuisso. Atqui Verbum nihil immut
vit in assumta nulli ra. Ergo.
pr. Diat. min. Λihil immutavit ' sDum, cetne. Niliit morale , neg. Potentia linquo peccandi cum non sit ali lii id positivum , et physicum , Sed desectus ore
tae voluntatis, persoriae Verbi itic3rnati repugnans, licet suisset ita humana Christi Datura , si scorsim a Verbo extitisset , uoti potuit tamen in ea esse , posita uitioite υρostiariCa. .
Seholion. Ex iis, quae dicta sunt, sacile est animadvertere, Christi αυαμαρτησιαν sive impeccantiam , ab ipsa hypostatica unione repetendam esse ; ideoque eqse in Christo naturalem et substantialem, iron accidentalem et
adventitiam, ut contendit Durandus in III. Dist. XII. q. a. , aliiq. , qui docent, ex sola Dei beata visione, qua fruebatur anima Christi. oriri eius impeccantiam, Dori secus ac accidit in beatis P adeo ut visione illae exclusa, nihil absonum sit, quod anima Christi peccare sotuerit. At Patres, ut supra Vidimus , noti ex visionu ei, non ex gratiae donis, ullove extringincus addito Dei beneficio, at ex ipsa hypostatica unione sacrum assi mant s