장음표시 사용
171쪽
TReo r. Instit. Lib. VI. GR. IX. est exhibita : . misericordia Vero, quiae Deus a peccatorim Non Poposcit Poenos, quas juste poterat infligexe ; sed desedit ei potius mediaiorem , et sponsorem, ipsum Filiun suum, qui satisfaeere pro illo posset. Ex his patet, quo sensu Scripturae nobis exhibent Deum benevolum si . . mul, et iratum contra peccatores : henevolum quidem in locis in obieetiove laudatis iratum vero in aliis. Rom- Ι. 18. Repeta ur ira L ei de caelo super omnem impietatem. Ephes. II. δ. Eramus natura filii irae. Ex ergo, sive zelo iustitiae Plaeandus erat, ideoque satisfactionem exegit; ex benevolentiis autem ipse m diatorem dedit, accepit satisfaetionem , eamque Peπgratiam peccatori applieat, est possit poenitentiam ag
rast. Quando totum exigitur a sponsore, fictilis est xemissio , quae fit debitori ; nihil enim remissum est
a creditore, sed mutata est tantummodo Persona, quae solveret. Ergo.
N. Dist. arit. Si agatur de simplici restitutione debiti Pecuniarii, eonc. Si de satisfactione pro injuria illata, Boe interhst inter restitutionem pecuniae debline , et satis et nem pro irrogata injuria , quod in restitutione Pecuniae , cum creditor suum accepit , re quocumque acta sit solutio , nullum amplius contra debitorem ius habet. At i i satisfactione pro injuria semper ius habet Misensus, ut ab illo sibi satisfiat, a quo injuria it lata est; et misericordia erga eum utitur, si satisfactionem accipiat ab alio exhibitam , praesertim si ipse laesus medi itorem dedit, qui satisfaceret , et gratiam , Perquam satisfactio a mediatore exhibita res applicetur. OHic. VII. Injustum est, innocentem, qualis ervi Christus , sanctus , innoeetis intollatus , pleeti pro
Diu. ant. Si ipse innocens non possit, nec Velit e Pro reo Spotisorem constituere, e ans. . Si iPse inno--ΠS Possit, et velit se pro reo exhibere Vadem, ac Ponsorem , neg. Itaque Christus, utpote Deus, ac proinde sui' ipsius dominus, poterat se pro hominibus Vadem dare, et revera id voluit; oblatus est enim qui vae L. LIII. I. Non ergo iniustum suit, ut.
172쪽
De DearnaIlanis mystero. 160 Deiis proprio illo suo non pepocerit , sed pro nobis omnibus ilitim tradiderit. Rorn. I III, 32.
Inst. Leges divinae, et humanae, imo ipsa naturae lex vetat, innoceritem Pro reo sponsorem sieri , et
pro illo plecti eri,iiali Poctia. Leges quidem divinac ;
nam ipse Deus ι 6. iubet: Aon occidentur
putres pro fliis, ves fili pro Patribus, sed unusquisque
Pro Peccato stio morietur. EZectu. XVIII. IO. Anima, quae peccaMerit, ipsa morietur. Leges otiam liuinariae;
apud Graecos enim, ut testatur Plato Lib. IA. de Legib., et Romanos , ut videre est iu Codice legum Boman rum , hujusmodi sponsiones, et sponsores velabatitur. Denique id vetat ipsa naturae lex ; quis enim serat, ut dimittatur reus , citii reipublicae nocet , et lioetiae ad dicatur in nocetis , qui Lotio liblico vivit φ Ergo elc. H. Dist. avt. Si agatur de puro homilae, conc. Si de Deo homine , quo lis est Christus, neg. Loges igitur Veiant, innocentem homini m pro reo sponsi resti se-xi ; a.' quia homo non est suae vitae domitius; atque ideo sicut ipse Peccat, si sibi mortem Consciscat, ita peccat judex , si eum volentem morti addicat; a.' quia mors iunocentis prose reo nullum botium aD seri reipublicae , scd magnum incotimi Odum ; aufertrnim e mcdio civem bonum reipublicae utilem ; dimittit vero noxium. At Christus I.' suae vitae est dominus , et arbiter , quia Deus est ; imo potestatem
liabuit a morte resurgendi. Ioan. A. 18. Aemo tollit ιι timclyu meam a me : Sed ego Porio eam a meipso, et Potestatem habeo Ponendi ciam, et potestatem habeo iterum sumendi eam. a.' Ljus mors sanctificationem. et Vitam aeternam holuinibus promeruit Heb. X. 14. Graoblatione consummaoit in sempiternum sanctificatos.
Obdite. VIII. Si Christus vere , et proprie satisfecis Fet , vera esset doctrina Lutheratiorum, Calvin istarum, oliorumque, qui docvut , supervacaneas , et inutiles Prorsus esse satisfactiones uobtras pro riccatis. Atqui hoc Catholici negant. Ergo. U. Neg. seq. n. . Licet enim ad placandum Deum
Npn sit alia satisfactio necessaria post satisfactionem .luisti , qui unica oblatione consummaoit in semRite HMin Soracti icatos nece8saria tamen est satisfactio DO-
173쪽
Theylor. Instit. Lib. VI Cap. IV. sita ad fructum satisfactionis Christi percipicndum , s
vo nobis applieandum. Ut enim reus cum eo , quen Iast it, redeat in gratiam , Hon satis est, ut alius Pro ipso satisfaciat ; sed requiritur etiam, ut ipse reus clina sponsore suo conjungatur, utqyle ita I eneficium , sive
fructum satisfactionis reserat. Conjunguntur autem cui
Cinisio insanios quidem per bAptismum ; adulti vero per alia Sacramenta ἰ et Per opera satisfactoria, quae vim, et effectum habent ex merito satisfactionis Christi 'ita ut tantum absit, quod Christi satisfactio a de-hito satisfaciendi nos liberaverit . quin potius ipsa D stris operibus Virtutem satisfaciendi conciliet. Unde sit Apostolus Coloss. I. 24. Adimyles ea, quas desunt
Passionυm Christi, in Carne mea ; non quod aliquid passioni Christi ad plenam, atque persectam satisfacti nem defuerit ; sed quia requiritur adhuc, ut homines illam sibi applicent per bona opera , assi initarates Sechritio, configurati morti ejus ; eo quod voluit Claristus, ut satisfactio sua ignavis, et nolentibus Deo re-eonciliari per opera satisfactoria , noli Prodesset. Inst. Cum creditori satisfactum est, nihil adhuc rem auet a d bitore solvendum. Ergo. U. Dist. ant. ut sustra. Cuin agitur de restitutione debiti, conc. Cum de vera satisfactione , quae liuirro injuria Deo illata , n x In restiti itione enim ii Lili , rei' ad rem aequalitas fieri det,et ae proinde cum creditor rem suam accepit , iniustus est, si aliud exigit a debitore. At in satisfactione proprie dicta ,
Potest persona laesa eam accipere ea conditione , ut Ipse reus cum sponsore concordet per opera quaedam, quae nullum ex se meritum habent, sed liauriunt virtutem applicandi reo satisfactionem oblatam a spon-εore, ex ipsiuS merito satisfactionis.
objic. IX. Definiri non potest . e cuius potestate homines redemti sint. Noli quidem a potestatc Dci , hoc enim esset tyranuidis speciem Deo tribuere. Nec a Potestate Diaboli; tum quia diabolus, cum creatura Diasit, imo et ipse servus poenae, titillum ius habebat in homines ; tum quia si hoc verum est, dicendum csset, Pretiosum Christi sanguinem persolutum esse diabolo , quod ridiculum est, uedam impiissimum asserere. E
174쪽
i De Incarnarronis myster . 'o est. Utitur hoc argumetito Petrus Abaelardus, et
post eum Socinus. By. Patres uno ore docerit , hominem redemtum epotestate Diaboli , unde inquit Augustinus Lib XIII
de Trin. cap I3. : Placui sse Deo , ut Proyter emen-dtim hominem de diaboli Potestate , non potentia λα- holus , sed justitia cinceretur. Huno autem tyranni- eum acininatum diat olus in L milies cxercebat , non ut domitius , sed ut minister iustitiae Dei , qui su didera i potestati dii aboli eos , qui per Peccatum scrvi- uti ejus sese addixerant , ut docet Leo M. Serm. II. do flat. cap. 3. et EPist. aa Hasian. cap. a et LPretium ergo sanguinis Christi non diabolo, sed iustiatiae Dei persoIutum est cui iustitiae simul ac satis sicliam est, diabolus e iuro suo excidit. Vide Ioan Liriedonem Tract. III. de Caytio. et redempt. gen. hiam. , et Lauretii iuni Berii Lib XXVIII. , qui co- copiosissime de satisfactione Christi pertractant, et Sociniarioria in argumenta refellunt: praeterea Cla-
corollarium. Habentes ergo Pontificem magnum Iesum Filium. Dei, qui postquam una oblatione in Cruce redemti
Nein nostram consummavit; resurgens ex mortuis Penetravit caelos , neque per sanguin 'in hircorum , aut vitulorum, sed per proprium sanguinem antroivit semel in sancta, ut appareat vultui Dei pro nobis , ibique perpetuo Patrem pro nobis interpellat adeamus cum fiducia ad thronum Dei. Nihil enim est Q quoa per tantum Pontificem impetrare non possimus i modo ipsi toto corde conjungamur, eiukue imitari exempla , et mandata servare stii deamus: nihil eouuκ est, quod sine eo Possimus a Deo Patre expectare.
175쪽
, a Theosor. Instit. Lib. VT Cap. IX. S. II. . Utrum satisfactio Christi fuerit ex rigore justitiam
Socirrianos , Christum vere , j et proprie pro hominibus satisfecisse; disputant tamen Scholastici, I.' utrum satisfecerit Christus ex vera justitia , an ex misericordia , et bonitate Dei ; 2.' utrum ex stricta, aQrigida justitia satisfecerit. II. Ad strictam autem , rigidamque justitiam eo
.ditio ies omnino necessariae sunt sex. I.' ut exhibita satisfacito sit injuriae aequivalens. a.' ut sit volunt
Tia. 3. ' ut sit ex probriis bonis. 4. ' ut sit ex bonia alias indebitis. 5. ' ut sit ad alterum ; nemo enim sibi ipsi satisfacit. 6.' ut persona laesa satisfactionem exhibitam non possit reSPuere. III. Scotistae igitur docent, satisfactionem Christi Dori fuisse ad strictos iustitiae apices 3 putant enim , in est desuisse aliquas ex conditionibus paulo ante dictis. At contra Titoin istae satisfactionem Christi esse volunt ex
siricla, rigidaque justitia ; eo quod nusta ei conditio delacrit ex iis , quae supra positae sunt , eandemquσ Sententiam Tourneo , mitosae , L' Herminier, 'Grius, Suarea, aliique permulti sequuntur Theologi.
Satisfactio Christi fuit ex pera justiata.
176쪽
in infra demonstrabimus , inon Solum aequiV4leus suit, sed etiam redundans. Atqui solutio hujusmodi ad vexam justitiam pertinet. Ergo elC. Dices. Inter Deum , et hominem , inter Patrem , et Filium vera justitia non est. Ergo. Dist. ant. Non est Vera justitia inter Deum , et
purum hominem , nee inter Patrem, et Filium , qui hona propria non habet , Conc. Non est Vera justitia . 4nter Deum, et Christum , qui est Deus homo ; inter Patrem et Filium , qui praeter naturam divinam , habet sibi propriam humanam naturam hypostatim conjunctam , neg. Cum igitur Christus satisfecerit ut homo Deus per actiones theandricas, prosecto ut Dei habebat aequalitatem , ut homo bona propria, quae offerre poterat , quae duo ad Veram justii iam requi-
Christi satisfacsio non sotam aequi tens frit ;
. sed etiam excedens , ac redum m. Prob. I. ex Sc Ut. I. Ioan. II. a. Ose est yro itiα--lio pro peccatis nostris : non Pro nostris autem miram , sed etiam pro totius mundi. Psal. CXXIX. Copiosa apud eum redemptio: Bom. V. 2o. Ubi otiunda-oit delictum, seyer ab unda it gratia. Ergo etc. Prob. II: ex PP. I. ' Cyrillus meros. Cathec.XIII Non tanta, inquit, erat Peccantium iniquitas , quantα pro illis morientis juStitias non tantum nos, peccassemus , quantum Asse juste egit. 2. ' chrysostomus Hom.
X. in cap. V. ad Rom. Christus , ait, non modo tantum jupit, quantum laeseras Adam, sed et multo PI Nius ... multo enim Plura iis , quae debebamus , rependit Christus, atque adeo tanto Plura, quatito marsimmensum ad pusillam aquae guttam comparatum majua
esse possit. Clemens VI. in Extrava g. Unigenitus de Poenis. et Remis. Non guttam sanguinis modicam , ' quae propter unionem ad Verbum pro redemιione totius
177쪽
generis humani suffecisset, sed coρiose oelut ovοδ-dam ρro Mium noscitur es disse, a). . IlI. ratione. Persona Christi , quae se sui , temt , et humiliavit an humana natura ; Pt ex qua me ritum derivatum est in satisfactionem Christi est di gnitatis simpliciter infinitae. Malitia vero peccati non simpliciter , et absolute , Sed tantum extrinsecus et ratione Obvecta ii stata est. Ergo Christi satisfactio quae . eX persona Christi infinitum hausi meritom 'non solum aequivalens peceato est , Verum etiam re
- .. Solpuntur objecta.. atisfecit per actiones humanas. Atqui Mnmodi actionum sinitum est meritum. Erassatisfactio Christi non fuit inlinita ; ac proinde non:
imi peccato aequivalens. U. Dast. maj. Christus satisfecit per actiones humanas , non Imperatas a Persona Verbi , nex. Imperatas ab ipsa persona erbi, quae per naturam aSSumtam se se subjecit passioni . conc. Quare ne . min et cons. Actiones Itaque Christi , per quas satisfaciebat. non erant puri hominis, sed theandricae r quia per eas ipse Dei. Filius humil/auit sem tinsum , factus Obedaens usque ad mort m Phili'. II. 8. Ex persona a tem Verbi infinitum in aetioues Christi meritum deri
Inst. I. ' Persona Verbi se su iccre atque humilia--- non Poterat. Lrgo. St. ant. In natura divitia , conc. In natura assu ta , nem Pe humana , neς. ut patet ex supra laudatis Apostoli verbis. . t dist. 2.' Si ex persona Verbi meritum infinitum ira hristi actiones suisset derivatum. Christus per unicam eamque VeI miminam ex suis acti Oisbiis pro peccato Sati siccisset; quia meritum ex persona Vrebi derivatum an qua uictunque vel minimam Christi actionem fuisset
178쪽
De Incarnationis mysterio. 175ἱnsnitum. Ergo supervacue Passus , et mortuus pro peccatis suisset. U. Dist. ant. Per quamcumque actionem satisfecisset , si iis ei placuisset , con . Secus, neg. Quamvis iisque vel unica Christi oratio ad redimendum humanum penus su siccisset ὴ Voluit tamen Christus ad ostendendam nimiam charitalem suam, et peccati magDitudinem , ut in sacrificio crucis conSummaretur.re denatio nostra ; aliae Vero ejus actiones eatenus ad satisfactionem pertinerent , quatenus ad sacrificium illud ex Christi voluntate erant Ordinatae. Sic enim statu tum erat , ut mors NiSi a morte superari non posset , ut loquitur Augustinus Serm. CL de Tem . Inst. 3. ' Quid luid creatum est, non est infinitum ; Sed meritum actionum Christi est aliquid creatum. Ergo. H. Neg. min. Meritum enim non est aliquid physi cum , sed morale, scilicet aestimatio rei alicujus ; aQproiiade neque creatum est, neque increatum. Inst. 4. ' Poena peccato debita est mors aeterna Ceantis. Atqui Christus non tot pertulit mortes , quot sunt homines, et mullo miΠus mortem aeternam. Ergo. N. Reg. cons. Una enim Christi mors , imo una eius quaecumque oratio majoris dignitalis est, ac Pi lii propter personam Verbi , quam mors temporalis ,
Obic. II. Si Christus abunde satisfecisset, frustra essent satisfactiones nostrae , frustra sacramenta : denique falso diceret Apostolus Colos. I. 24. Adimpleo quae desunt passionum Christi , in carne mea. Ergo. N. Neg. ant. Iam enim supra diximus , haec esse necessaria , . non ad satisfactionem perficiendam , sed applicandam hominibus. Obie. III. Si Christus abunde satisfecisset, I. iniustus esset Deus , qui plus exegit quam debebatur et v. ' injuste adhuc dominarentur in nobis lot aerumtiae, et ipsa mors, quae peccati poena est : imo injuste prorsus damnarentur tot hominum millia, pro quibus a Christo abunde satisfactum est: κ. N g. seq. Ad Im. respondeo, iustitiam Dei aequi Valcitiem salistaclioncm exegisse ; sed quia satisfactio non Poterat esse aequivalens, nisi esset a persona iusinitaedi-
179쪽
1 6. Neol. Inst. Lib. VI. Ca . IX.
dignitatis ; persona autem haec non poterat exhibere satissaetioriem nisi influitam , ac redundantem ; ideo inju-' sius non est Deus , qui hanc satisfactionem .aecepit. 2m.. dico hujus vitae aerUm S remanere non ad poenam, sed ad agonem juδtitiσe , et maius hominum honum, ut sise prosequitur Augustinus Lib. IL dApecci merit. cap. 31. et seq. Ad Sm. Tot hominima millia perire , non quia pro iis suffciens satisfactio . imo et abundans exhibita non est; sed quia sua culpa
et justo , occultoque judicio Dei, noluit ipsis Christus
emcaciter pretium suae redemtionis applicari. Ex hac autem propositioiae consequitur , nullum esse tam graVe scelus, quod alicui Gebeat veniae desperationem injicere et nullumque esse tam magnum latium , modo sit nobis' ad salutem neccssarium , quod per Cluisti rherita , ac satisfactioilem sperare a Deo
Salis factio Christi fuit ear stricta , et rigida justitia.
Prob. Ad strictam, ae rigidam iustitiam conditiones omnino requiruntur, Sex, ut supra diximus; nempe ut sit aequivalens , voluntaria , ex propriis , ex inde- bitis , ad alterum , et non possit a persona laesa res spui. Atqui sex illae conditiones in satisfactione Christi sunt. Ergo Prob. min. i. ' Satisfactio Christi fuit aequivalens , imo et abundans, ut paulo ante demonstravimus Prop. II. Voluntaria suit, oblatus est enim: , quia lyse νο-
Biat L. LIII. I. 3.' et 4.' Fuit ex propriis, et iud bilis ; persona enim Verbi, quae per humanas Christi
actiones satisfaciebat , i nullius potestati subjecta erat , Plenum. habuit suarum actionum dominium , nec ulli r quidquam debebat, et praecipue immunis erat a debito mortis, quae est peccati stipendium, cujus Christus omnino capax non erat: 5.' Fuit ad alterum ; licet eni in persona Christi una sit, eaque divina, quae cum Patre, et Spiritu S. per peccatum laesa suerat, et satisfactionem accipere debebat ; tamen cum eadem Persona natu-
180쪽
De Incarnastiuis mysteris. ε as duas haberet, ac terminaret, quae distinctas habent actiones, et voluntates, spectari potest ut pirtute duplexaec proinde persona Verbi , quatenus naturam lium: nam terminabat , sibi ipsi , prout terminanti naturam divinam satisfecidi Cum enim una persona duo habet distincta jura , et vesuti patrimonio , potest ex Uno uia eri satisfacere. 6. ' Denique satisfactionem Christi nota poterat Deus non accipere i Don solum quia infinit erat, et redundans hoc enim noli sumit , ut qui laesus est teneatur satisfactionem a sponsore exhibitam a
cipere); Verum etiam quia ipse Deus sponsorem huna
miserat, ut satisfaceret, eiusque voluntas sponsoria non est a voluntate Patris distincta. Ergo. etc.
O te. I Satisfactio Christi non suit ex propi .
Christus enim satisfecit ut homo ; passus, et mortuus est ut homo. Atqui natura Christi humana , omuesque ejus humanae actiones sub Dei mancipio erant. Eroo non erant propriae , ac Proinde non satisfecit ex pro- Pr ιs, et cX consequenti non ex rigore justitiae. U. m. neg. ant. Adam. Dist. mu'. Satisfecit ut homo tantum, neg. ut homo Deus , conc. Ipsa enim Persona Verbi, quae sub nullius erat mancipio, Se sum iecit et , Per quam satisfecit, passioni. Porro sicuti insona Verbi , ita et ejus actiones tum divinae, tum humanae sub nullius erant mancipio. AM, Dignitas illa , ac meritum, quod ex persona herbi in actiones Christi humanas redundabat, Dei do num crat, a quo unio hypostatica essecta est. Ergo. H. Dist. ant. Erat Dei donum , quatenus unionem b-POStἀlιcam Supponebat, quae eximium gratiae Dei donum est, conc. Erat Dei dottiam formaliter, Sive natura sua,neg. Itaque latemur, unionem livpostaticam humanae naturae cum Verbo fuisse Dei donum. At posita unioue illa , ipsa persona Verbi infinitum in humanas
aristi actiones meritum necessario derivabat.
O*ιc. II. Quadquid creatum est, Deo debetur tirulo re g onis, servitulis, gratique animiis Atqui actionia Chri