장음표시 사용
191쪽
rtis. Ergo non pro ortutibus, sed mo solis Praedestitialis mortuus est Christus. ae. Dist. Cons. Pro solis praedestinatis mortuus est speciali, et efficaci ratione, conc. Secus, neg'. Quamvis Christus re lenitionis pretiit in Pro omnibus obtulerat periri tam n Do noli utuntur , dicuntur non redemti, Ii Uest noli consecuti redemtioriis esseclum, sicut qui captim apud barbaros dotinentur , si pretio redemtionis Pro ais soluto uti uolint, dicuntur non redemtia uac aulai-hita distinctione , sacile conciliari ssunt Patium I a,
eletrae Videntur esse contraria. Ad rem Prosyr Ad O ecl. . Gauor. Qui dicit , quod non pro totius mut da redemtione saloator sit crucifixus, non a I qacramentι hoc
est sanguinis Christi ) oirtutem, sed ad insi latium res ι-
Cit ραrtem, cum sanguis Domini nostri Iesu Curisti Pretium totius mundi sit, a quo Pretio extraneι Sunt, i aut delectati semitute redimi uoluerunt , aut Postr demtionem ad eamdem sunt seroitutem reoersa. AlBernardi vpro lonum peculiaris Praeterea responsio est, .
illum loqui contra Ahaelardu u qui Degabat. Christitim
aere, et Proprie hominiis redem se. Undo contra illum
nrguens concludebat Hernamius , imit m Abaelardum redemtum non esse , atque idcirco non posse gratias Nere cum redemtis alioquin unde solebat, Abaeta dum adlino Viventem non osse praedestinatum 7 . Obiic. V. Qui praedestinuit ilon sunt, ii, ii recipiunt ex morte Christi fructum , nisi gratias quasdam ic mPO TMm , gilias noti omnes , sed aliqui e reprobis accipiunt, it vocationem , sdem, justificationem. Ergo dicendum est cum Ians nio Lib. III. de Grat. Sesoat. ωρ. 25. eo sensu pro iis mortuum esse Christum , quatenus gratias temporales iis obtinuit ; quod Vero pertinet ad aeternam salutem non magis Pro iis mortuum es- - , qt rein pro diabolo. V. Neg. cons. Cum enim gratia sit semen gloriae, etyons artiae salienti in pilam aeternam Dan. IV. I i. nec hus umquam justificatos velit deserere, nisi ab usi Feratur , ut suo loco ostendemus; absurdum est, nedum impium asserere , Christum eo Sensa pro nonnullis r
Probis esse mortuum , ut impetraret iis temporales
192쪽
De Decernationis mysterio. 18'sas , sine ulla antecedi illi Voluntate perducendi eos ad
gloriam. νIqu. Ista antecedens Christi Voluntas odncors est Vo- Iutitati Patris , quR 1 uti omnes homines saloos feri ;utrumque min coiij xiiigit Apostolus I. Tim. II. nempe Deum velle omnes homines salvos fieri , et Christum dedisse semetipsurii redemtioilem Pro Omnibus. Atqui ex Augustino Lib. de corr. , et grat. cap. I 5. et chirid. cap. IO.. et I 3 et Gl. illa Patris voluntas intelligenda est vel perhmetaphoram quia Deus facit, nos id velle ; vci de generibus singulorum, quia Scilicet cxonuit statu hominum vult Deus aliquos salvos fieri; vesper disurihtitioni m accomni odiam , quia ricano fit salois, nisi ex voluntate Dei': et ex S. 'Ilionia illa mi votitiistas est sectindtim quid. et mera pelle ilat. I rgo. Dist. min. Si volunt f illa referatur ad actualcm gratiae largit; onem , donum. Perseverantiae , et ipsam gloriam, conc. Si reseratur ad praeparationem auxilio- Thim, quibus omnes solvi esse possent, si velletit: quavauxilia nonnulli in tempore noti acciviunt, Vel quia caerespuunt, Vel quia occulto , et pisto Dei judicio i iis Privantur, neg. Vide quae diximus Lib. III. de voluntate Dei antecedenti ad salutem perducendi otularabomines.
De LMareationis essentia, ea proprietcussuε. De essentia Incarnationis.
ἰX iis, quae bucusque de s hi isto disputata sunti
facile est Incarnationis definire naturam, ejusque proprietates, ut erat pxopositurn Cap. LI. 4. e plicare. Sechtidum nominis quidem vim , incarnatio es a unio Verbi cum carne , ut est Dan. I. 14. Ver sum caro factum est, unde et Graeci Patres eam dixergunt e-αρκωσιν. Sed quia non solam carnem Verbum assumsisse osteudimus, ideo in hoc non, ine, sicut et iuvorbis
193쪽
v. bis Evangelisine, caro per Synecdochen totam, eat humanam naturam. Quod rion est in Scripturis in sumin. Legimus enim Gen. VI. I a Omnia caro eqstur .erali piam suam, et Lucura. 6. Videbit omnis caro salisare Dei. At nonnulli Graeci Patres , ut haeretico- eorum errores Praecaverent incarnationem dixerunt εὐανθραμησιν, inhumanationem. Ceterum ut absoruta habeatur Incarnationis definitio , sit. F
dioini eum humaKa natum Mera, tota, ea interra in unitatem Penonoe , . ad redimendum Mere , . et proprie gen- humanum
. Prob. et e t. DicitDr .' Unio Pypostatisa, ut nomine incarnationis signifieetur non Illa Dci 'operati O , qua divinam , humanamque Naturam mire conjunxit, tuae quidem operatio toti Trinitati communis est; sed illius operationis essectus , sive termistis. Quemadmodum si tres homines operentur, ad unum ex ipsis veste induendum . operatio quidem tribus est communis, sed vestis assumtio unius est; 2. ' Verbi dioini, contra Parripassianos haereticos. 3. ' Cum humana natura , non persona, contra Nestoriumἰ qui dapli in in Christo personam invexit divinam, et humanam ; 4. 'hum na natura Dera, tota, et integrae, contra eos haereticos, qui negabatit vel Verbnin aSsumsisse Veram carnem, ut Phantasiastae, ve, carnem nostrae: similem ex Maria Virgine, ut 3 Valentiniani, vel assumsisse animam rationalem , iis Ariani ψ et Mollinawistae. S.' in i tua tem Personae, Contra Nestorium simul et Eut hen ; quorum ille duas in Christo esse personas astirmabat, 'bio vero asserebat incarnationem esse factam in unitatem naturae. 6. ad redimendum pere , et proprie onus
Iuvat autem hic quaestiones siquas inter Theologiis 'agitatas breviter expedire.
194쪽
π. Tres sunt hae in re Scholasticorum opiniones. Nonnulli putant , unionem θροstaticam esse qualitatem viliquam superna nraIem, quam aicunt gratuam tinionis , quae frinam personam , hia minamque naturam in Christo connectit. Alii vero , ut Suarea, ,et Uasque gasserunt, esse modum quemdam 4ubvaritiativi instinctum ab utroq.ue extremo. Alii denique, ut Cujerantis, Aiac area, aIiique post S. Thomam Verisimilius docent, nihil esse medium inter Verbum , et naturam humanam, quod illa nectat, ideoque uni utem ' hypostaticam nota aliud esse , quam resationem humanae naturae ad personam , Verbi, in qua sine ullo medio furiistit, sicut anima rationalis sine ullo stibstantiali medio conjungitur
corpori. Vide S. Thomam in III. Dist. II. Q. a. f
Q. II. Quid est unis hypostatica aclive spretata , ae unitio dici solvi , seu per quam Dei actionem
Verbum cami conjunctum est ri N. licet reipsa una sit, et simplicissima Dei aetio, tamen cima termini Varii si, , ideo lite distinguant ac ex gr. creatio ex nihilo , productio ex jam extante in toria ete. ideo censent Theologi noniiulii , creationem animae Christi, senerationem corporis, et utriusq- uniatronem cum Verbo tres esse distinctos acius,' tuorum tres
diversi distingulanti ir termini. Alii vero, D tro quidem judicio melius docent, unam esse, eandemque net - nem , qua natura Christi humana creata est, et Xerbo Conjuncta. Omnis enim creatio aliquam subsistentiam rei creatae dare debet' aeum stigi non possit res ulla creata, quae nullum habeat suppositum. Cum ergo D turae humanae in Christo suppositum sit ipsum Dei Verbum . Consequens esse videtur , per un m eandemque actionem Deum naturam Christi humanam et creasse, et Verbo Conjunxisse. Atque id congruentius Videtur sententiae
Patrum. Inquit enim Leo M. Epira. XI. ad Iulian.
Fiatura nostra non sic assumta eu, ut Prius creato, P. Ateia assumeretur , sed ut ipsa assumti Ne Coorerur. .
Q. III. Utririn finis is os rarisa omnium maxima si Z π. Assirma,c omnes Theologi , uno fortassis ex P
195쪽
Diarando, post unionem triuiti SS. Trinitatis rum , unionem h Ostaticam maximam esse omitium, viae excogitar a Possunt in quocumque composito. Nullaetiim maior dilitas excogitifri potest, quam si unum Cum oltero noti solum conjunctum sit, sed et in illo subsistat, Hine. Misardus Lib. V. de Consid. Cv. 8. Inter omnes, inquit, tinitates arcem emel unitas Trinitatis, in quo tres Personae uἡa sunt substantia , secundo loco itin. ρmecellit , in qua e contrario tres substantiae sumiana Di Christo Perasna. .
Q. IV. Utrub unio hypostatica faeta sit a primo
. u. Affirmant Catholiet omnes ἡ imo id fidei doma
est contra Nestorii errorem. Carnis adunatio . itiquit Athaliasius Lib. I. de Incarnm, n. 4. Dioini ole Verbi ex utero facta est . . . non quidem ejusmodi, ut trimerbi Moenium Paetuerit , Et Augustinus Lib. XLm de inrin. cap. a 3. quo homo esse coe it, eae illo ester Detis. Idem docent Loo M. Esest. XXV. H. XI.
/ . . Quod ergo Cyrissua Epist. Π. ad Successum dieit , duas esse Christi naturas ange unionem, non significat Hrdinem temporis , sed naturae ; quia scilicet natura Prius mi esse, quam uniri, ideoque mens nostra prius naturas duas intelligit existentes , quam conjuctas. Q. V. An υρostatica unis aici possit naturalis , et substantialis I l . . N. Dici debere naturalem, non quod ordinis natura αIis sit, sed I. v quia vera est , non sic tilia, ut asserebaut Phantasiastae v.' quia Physica est non moralis , ut asserebat Nestorius. ideo Cyrillus Mnathem. LII. unionem hypostaticam naturesem appellare non dubitat 4 et Petrus Diaconus Lib. de incarnat. cap. 3. Essentirieris, inquit , stoe natu adem factam naturarum unitionem Onωnimodis fatemiar. Ob eandem rationem , eodemque Mn- su D 'ascenus Lib III. cap. 3. eam appelaa substantialeui Hanc unionem substantialem dicinius, hoc est peram ;
Q. , VI. et trum tinio b ostatica sit indissolubilis p. U. in in-re errasse nonnullos. Etenim I. Or G
196쪽
De Incarnasio us mysteri A MIX. ad Aoitum, praetra ceu Ia reprehenditiis suod assisti arit, in siue ninudi corpora Gmnia, et ipsam Christi naturana humariam in aliudum fore redigendam. γ.' Marcellus Ancyranus ex Irusebio Lib. II. EMI. Nisi. cap. docuisse dicitur, Ch istum ultimo judicio peracto, quasi perlanctum omni ossicio
sub , humatium Naturam Telicturunt, Oamque redae lu-rum in nihilum. 3.' Ariatii resin Aaaianaeno Orat. XXXVI. ivitarunt , Verbum , instante Christi morte Conterritum ab co reoessisse: 4.' Acmmui ex Hi liba sensisse vidcmur , vcthum in uiduo mortis Christi a corpore recessisse , ut Tertullianus Lib. cone. ματ cap. M. Bilistus is Maith. cap. 33- n. 6. aliique svi 5. Gravissima exarsit anno MCCCCLXII. inter
bum in 1riduo mortis sal guini in passione in s eo junctum permanserit. Assirmatatibus Domini sis, Franciscanis regantibus, Pius desinire uoluit sed utrisque silentium indixit , licet in Dominicanorum sunteiriam Penderet. Vide Spotadanum ad au. 446a 6. ' Denique disputatur, utrum aliquae saltem sanguiaxis glutae vel in passisne , Vel Saltem ante passionem ut ni circumcisione j effusae a Christo in Ieri is reli- vitae sint, in Verbo iamen sejunctae. Huiusmodi enim reliquiae Hic t esse perhibentur ; ut in Galliis in v aculo Caristi assorvato , teste Inliocentio IIL Lib. I. de q/st. Missae Cap. s. et in terra sanguine coloris Massiliae tu aut ro Magdestinae a Dominicanis se vata, ite qua SI l vester in Rosa aurea λ: iuauiuae Di a tala Ultrea , de qua Baro uius ad ava DCCCIV. I auom in sancta Syndone , denique in iustrumentis
ain Eusinius Lib. IV. Dem. Frisug. east. 23. Epiphanius
197쪽
DAn duraturam. Quod quidem manifestum est ex Seripturis. quae Christum, ejusque Beςnum, et sacerdotium aeternum fore testantur. Dan. VII. I4. Potestas . ejus, yOteStas aeterna. . . . et regnum 6Ms, quod non com mpetur. Ps. CIX. et Nehe. VII. Tu es sacerdos in aeter- Intim. Beb. XIII. 8. Christus heri , et hodie : ipse et in saecula. Luc. I. 33. Regni ejus non erit Inis, qliodet in Symbolo profitemur. Idem docent Patres, B ailius Ep. LXIX. H. LII. Cyrillus Hieros. Cathech XV. num. 27. et alii supra laudali; qui Orsenis, et
Marcelli Ancyrani contrarium errorem refularunt eunde Concilium Chalcedonense desinit, utramque Cbristi naturam in unam Personam concurrisse indiuisibiliter , et inseparabili ter. π 3. ' Eadem fide constat, Verbam tum carni, tum animae Christi in triduo mortis conjunctum Permansisse , quod probatur non solum ex definitione Chalcedonensis Synodi paulo antet memorata , et ex Sym- bolo', in quo profitemur, ipsum Christum fuisse se pilitum , et 'descendisse ad inferos Christus enim non est corpus, aut anima sola ) sed etiam ex Scripturis. Nam I. Pet. III. I9. dicitur Christus in anima descendisse ad inferos , ubi et his , qui in carcere erant, syirialibus . . . raedicapit: et Psai. XV. suisse in sepulchro. Idem doccnt Ρatres. Leo M. Serm. XVII. de Pass. cap. 1. ait, ambas Christi naturIs in tantam umitalem. . . . conoenisse, ut nec supplicio Potuerit dirimi, nec mort se jungi. Et Augustinus Lib. conit. Felician. cap. 4. Sic in sepulcro carnem suam commoriendo non deseruit,sicut in utero Virginis connascendo formaoti. Uinc vulgatissimum in Scholis effatum ex Damasceno desumtum: Quod Deus assumsit. nunquam dimisit. Benigne ergo
accipiendi sunt Patres illi, qui Verbum ajunt in triduo mortis corpus deseruisse ; intelligendi enim Cessatione quadam Protectionis, atque defensionis ablinimicorum injuriis. U. 4. ' Dogma fidei non est, quamvis sit inter Catholicos certum, Verbum a sanguine Christi tu passione elluso non fuisse sejunctum. Dogma fidei, inquam, nori si, tum quia Pitis II. id definire noluit, tum quia non
extat post Pium II. hujusmodi desinitio. Quod enim Mi- qui
198쪽
De Incarnationis mys reHo- qui seribunt , id delinitum a Glemente VI. Verum non est ;'cum coegerit tantummodo Clem s Coneionatorem quendam, qui contrarium asseruersi , Puinodiam canere in Cathedrali Ecclesia Barcinonensi , ut. lestatur
Sylvener Rosiae ser. Traci III. ) Certum tamen est id,
atque exproratum inter Catholicos , tuta ex ini a Iaudato Damasceni effuto , quod Deus aSSumsit, numquatit dimisit, tum ex Exim v. Unigenitus De Poenis. ei R antis. apsilis Gementis P I qui hoc tamquam cerium hahet, cum ait, unicam sanguinis Christi guttam , . opter unionem cram Verbo luisse Fusscientem pro redem-' rione totius humani generis , tum denique ex communi Scholarum sensu i eo quo Suarea, aliique docent , coti rariam sententiam, licet non haereticam , tamen ut minus piam , ' adde etiam ut errori mn reiiciendam esse. F. Non est contra iidem , Dequae erroneum , SI dicatur, aliquam sangui illa suum , Praefurtim ante Passionem , ut in circumcisione , effusam , a Vesbo interris relictam, eum id declaraverit Pius II. Dist. ad Abb. . . Mariae Sancton. GP. Sesse. ROS. Gur. atque eam fictiletiliam seqvitur S. Thomas 3. P. Q. LIV. t. α de 'Eangi ii ne in circuitieisione effuso. Nam sauguis , qui
in phiala . Micubi asservari dicitur, ille potius esse sertur , qui ex imagine Chiisti a Iudaeis Beryti eonfixa , mana in pei hi tur, de quo vide Baronium in Mart)rol. 9. MMemb. es ini Aunia. an. DCCLXV ui vero in instrumentis Dominidae passionis apparet,
Eolor Potitis sati uicus , quam Sanguis est. Q. H. Utriam singulas hiariauae naturae. partes Verbiιm αμεσρe stye immediate assumserit U.' Carnem, sanguinem, et Mngulas partes ad integritatem iiii mann/ italia ae pertineti ius, s Hrbo immodi α- re assumtak eo ipso , quod iitiinediate nauarum humanam assumsit , Patres iameu docera Verbum assumsisse Corpus, mediante anima. Verbum incommistabile, ait Are-gustinus D. L. H. CXX. ι0.4. nihil in detestius conι- mutatum, particem Carisis essectura est, stationesi auama mediant . Similia docent Naaianaaenus Ortit. I. Amhrosius Tract. de symbolo cap. 13. Gregi orius M. Lib. XVIII. Morol. ωρ. 2 o. Quod dicinin est a 'atribus colima estinarisIas inserentes Christo rationalem' miniam 3 N et eo
199쪽
im Neoloe. Instit. Lib. VI. Cap. X.
eoque sensu intelligendum est, nempe Verbum non assumturum suisse corpus , nisi esset animauim. Q. VIII. Utrum Verbum assumaerit nasuram sin
gularem , et indipiduam. s. Ita quidem necessario sentiendum est natura enim non est , nisi an singularibus, et individuis. Quod
ergo nonntilli Patrcs scribunt. Daturam a Verbo assiimiam esse generulem, et communem. intelligendum est de natura eiusdem peneris, et conditionis, ad nostra. Nesas tamen est dic re, Verbum assu insisse ii dividuum naturae humanae, hoc enim humauam otiam significaret personam.
Q. IX. Utriam natura humana in Christo sicut propria caruit subsistentia, ita etiam caruerit propria existentia. N. Minime ; natura enim non existetis, nihil est ;Iicet non desint, praesertim e Thomistis, qui contrarium teneant, non solida tameti ratione fassulti. Quod ergo aliqui Patres docent ,.tiatinam Christi humanam habere exta iliam in Verbo, ut ait Damascenus Lesb. III. Cay..12. et Sophronius Hieros. EPist. Synod. apud Cone. VI.. t. XL significat tantum contra Nestorianos, naturam
humanant in ipsa Verbi bybstasi subsistere. Q. X. Utriam Verbiam a umere potuerit mituram incorpoream , aut irrationalem Z . U. Utrumque quidem potuisse. De natura enim iti- corporea id patet ex Apostolo Π h. II. 16. qui iii hoo charitatem Dei erga homines conlinendat, quod nusquam Angelos apprehendit, sed aemen Abrahae apprehendit:
poterat ergo Angelicam naturam assumere. De natura
Vero irrationali patet ex eo , quod paulo ante diximus ad Q. VI. v. 3. Si enim Verbum in triduo mortis
corpori inanimato , Et sanguini mansit, conjunctum , quidui inanimatam naturam potuisset assumere ' Sed neutrum decuit ; id enim decebat Verbum assumere , quod redimendum erat. Q. VI. Utrum tres distinae personae urim , eandemque naturam 3 aut una persona plures naturus
s. Quamvis de hac quaestione gravi I extiterit irato Scholasticos controversia , Thomistis assirmantibus , negantibus vero Scotistis: uobis tamen utrumque a Deo
200쪽
De Incarnationis mysteria. rs seri potuisse videtur. Primum quidem, quia sicut una
Dei natura in tribus personis est i ita una humana natura a tribus persouis RSSumi, atque in iis subsistere poterat, esset I. tunc Unus homo. in tribus Persoriis. Allertim vero multo magis , quia assumtione naturae unius non est ita exhausta Dei virtus , ut aliam naturam assumere eadem Pemona nequeat; et quia homo personam si nificat, esSet tunc unus homo cluas naturas habens. Sed hujusmodi quaestionys , quae Parum, aut nihil utilitatis habeut , libenter omittimus. I. II.
Utrum ratione naturali demonstrars possu, ' incarnaliariem esse possibilem, Ado. I, Non quaerimm hic de demonstratione, quae ab esturna Dei revelantis cuctoritate ducitur. Certurix enim est, ex quo Deus mysterium incarnationis per-aetum esse revelavit, evidenter hinc sequi , illud esse possibile ; ab actu enim ad yosse , ut ajunt, manis sta eonclusio est. Sed in eo veriatur quaestio , utrum ex intimis rei principiis evinci possit , possibilem esse in earnationem quod idem est , non repuguare. II. Haec autem demonstratio , quae ex internis deducatur rei principΗs , duplex est, positipa et negat
ore. Positiva demonstratio est , cum ex ipsa rei natu- ris possibilem eam esse ostenditur, sicut ex ipsa natura montis , atque auri ostendimus , montem aureum. Possibilem esse, At negativa domonstratio dicitur, cum non Possumus ex ipsa rei natura illam evidenter edocere , sed omnia argumenta, quae eontra 'objiciuntur, dissolvimus. IlI. Ethnici , Ego iani , , et recentiores inerediHEContendunt , mysterium Incarnationis non posse negatio demonstrari.