장음표시 사용
211쪽
quana in carne suisκ Venturum , ii sine dubio exesi dunt oumem incarnationis modum, alioquin satia esset eoriun doctrina. Quemadmodum si Verbum .venisset in carne impassibili, falsus esset qui assereret Filius Dei nequc uam omit: noli est incarnatus etc. inteli i- gens non venisse eum in carue passibili. Obio. III. Christus dicitur esse ante omnem crea- tiaram Prov. VIII. 22. Dominus possedit me in initio Diarum suarum , πιιιequam qHidquum faceret a 'rλ-cipio : Primogenitus omnis creaturae Coloss. I. I 5. Atqui non venit revera. ante ornuem Creaturam , sed in plenitudine temporis. Ergo praedestinatus est lintequam decerueretur rerum creatio, ao proinde venisso etiam non Pecoante hominς,ου. Dist. maj. Christus est ante omnem Creaturam ,
ut Deus, cono. Ut homo, subdist. Ratione dignitatis, cone. Ratione ordinis , seu intentionis, Itaque recitat g Scripturae loca Proprie significant, Verbum ab e turrio fuisse genitum a Patre , cum praesertim in Iaudato loco Prooerb. VIII. ipsa S. pientia post ea verba Domitius Possedit Πιe, quae securadum Hebraicam phr sim siguificant: Dominus genuit me, ut diximus Lib. III. subjungit: cum eo eram cuncta Comyonens. Et in laudato Apostoli loco Colos. I. dicitur: Qui est imago Dei initibilis, primogenitus omnis creaturae : quo niam in ipso condita sunt unipersa in caelis , et irererra , oisibilia, et iuWisibilia . . . Omnia Per ipsum, et in ipso creuia sunt , quae de Verbo Dei manifeste sunt intelligenda. Sed quia nonnulli Patres ea Ioca de Christo homine tutellexerunt , ideo dicimus, eum esse
ante omnem creaturam , Omnis Creaturae primogeni-εum , lita omnes. dignitate antecellit ;' unde dicitur ei iam Jeremiae XXXI. 9. Ephraim Primogenitus meus, eum
tamen Constet, eum reveru primogentium nou suisse.
Obio. IV. Christus ex Apostolo est finis, ad quem
Omnia creata reseruntur , Caput omnium liomimi in , ct
Angelorum, omnis principatus, et potestatis Colos. ILxo. Heb. II. Io. Decebat eum, Pro 'ter qMcm Omiaia, et Per quem Omnia ... auctorem salutis eorum Per Passionem consummari. Atqui sinis in intentione prior est, quam media. Ergo Christus prius praedestinatus est, quam
212쪽
De Learentionis mysterro. omnia creata, ac proin te praedestitiatus est etiam ante praevisum Adaini peccatum ἱ iocoque venisset , etiam homine non peccante. U. Neg. cons. Primo quia Christus est omnium stiis , ut Deus ; unde in laudato Apostoli Ioco dicitue propter quem omnia , et Per q-m omnia, qu3e convinniunt Christo ut Deo creatori. Deitide quia Cli risius etiam ut homo, Propter divinam personam , et iiii in tum meritum , res omnes infinito intervallo praecellit dignitate i ideoque posito incarnatiotiis decreto propter homines redimetidos , Voluit. Pater ut ad Christum omniti 'ferrentur , esse'. i ipsorum Angriorum caput. OHie. v. Curinus Lιb. I . TA sotiri cap. Η 'ra-Dndatur , inquit, idest prae te, tinatiir . an e nos Chri
sitis, es in illo nos Omnes super discam tir , idque ante initium nitindi in praescientia Dei, tit c .m ordine dirina benedictio m alediction m antecess rit. Ium ad iii Creator noster c hrisitis nostrae salutis fundam n ιιm elicim ante inirium mDndistin stipi . tit hi mae aricatione coderimus in USO riaratis revoi aremtim I rgo Christus praedestinatus est ante prat visioni in porculi. U. Aeg.,cons. Iuli elaim cymilia ς ι Claris tu in prae defrinalum esse ante croelioriona boni in is , cjusque Pec calum sed Dora ante p ccati praevisiuia eiu , quippe ita subdit: Seribat enim, mortales nos fretiaros ver Pe catum, et ideo ex misericordia sua ante fac tila constiωttiit, tit L er m Stium hε mo feret. uuar quidem se tentia plave osleiadit, verba Γla A quae in obiectione posita Sutit , Praeparicatione raderemus , non signit Acare condItiotiora incertam , sed certo suturam. Objιc. I. Adaiu ante lapsum cognovit ilicarnatiotiis mysterium, et Heva o formalionem ex suo latcre esse Iguram Ecclesiae s I risto coi jungetidae. ut tamen non auit sui uocali insescius , ut docet Augustinus Zib, .ue Gen. . ad lit. ωρ. I 6. Ergo Christus venturus tui Νset. Cilam nota peccante Adam. U. Am cons. Non aliud enim sequitur ex Augustiis D soctrina . nisi Adalia cognovisse suturamilucartiati
O mi est. In operibυ Dei nilia est inordinatum,
213쪽
rio Theolog. Instit. Lib. m. cap. X.
Ainui rectus orito non patitur, ut quod est persectins . nempe Verbi i carnatio, reseratur ad minus perie e tum . sive ad hominis redemtionem. Ergo assirmati dum est. Non esse litino unicum incarnationis sinent , ita ut . homine non peccante , Filius Dei rion veniret. H. Din.-nlιn. Rectus ordo non patitur, ut quod matris persectum est ad imperfectius reseratur , tamquam ad sinem ultimum , conc. Tamquam ad finem proximum, qui ad alium sinem sive ad bonum longe majus, atque Persectius reseratur , neg. Itaque Incarnatio reser ur quidem ad finem proximum redemtionis hominum , sed Tsa hominim redemtio ad finem ultimum gloriae Dei dir
gitur , ad quam omnia reseruntur tinioena enim proyter semetiysum ορeratus est Dominus. Prop. AVI. 4.
Inst. Magis amatur finis , quam media. Erho si h
minum redemtio est unicus Incarnationis sinis, magis Deus amasset homines, quam Veibum incam tum, sive Christum, quod absurdum cst. N. I. ' Hoc argumenium nimis probare. Cum enim adversarii sateantur , adventum Christi in curiae passi-hili ordinatum esse ad finem redemtionis hominum, s niteretur , Deum magis amasse homines , quam Verbumaearne passibili indutum , quod cum sit absurdum , dicen-Hum esset, Verbum assumturum fuisse carnem passibilem , etiam non peccaute homine , quod nemo sanus
assirmaverit, π. u.' Dist. ant. Magis amatur , quam meata,
i sit sinis ultimus, cono. Si sit siuἰs intermedius , subridist. Aliquando, conc. Semper , neg. Sic aliquis aurum impendit, ut componat mesticinam , quam minus auro diligit, quia medicina finis est medius ad alium finem ordinatus, hoc est ad sanitatem, quae magis diligitur, quam ipsum aurum. Pari ratione Deus Verbum. incarnatum ordinavit ad hominum reparationem , quM
minus diligitur , quam ipse Christus , quia hominuinreparatio sinis est medius , qui ultimo resertur ad Deivloriam , imo et ad gloriam ipsius Christi reparatoris. Obie. VIII. Si Verbum non fuisset incarnatum ,
homine non peccante , sequeretur humanam naturam laetari posse de peccato , utpote ex quo in tantam cla-gnitatem evecta est. Sed hoc absurdum est. Ergo.
214쪽
neamn tionis rusterio dia 2 sed ex Dei bolinate in nos derivata sunt ; imo qui quis de Incarnatione Filii Dei vero gaudet, nihil magis , quam peccatum odisse debet, ad quod abolen- . dum Filius Dei venit. Canit quidem Ecclesia. O felix culpa, quae tutem, ac tantum meruit hubera red rorem l Sed eorum verborum is sensus est , homiliem reum aeternae mortis esse felicem , quia culpa ei per . talem, ac tantum Redemtorem dimissa est.
Utrum Lucumatio fuerit conoeniens Deo , homini, et tempori , quo Peracta est. . Ado. I. Sociniani, et cetera lineretici, qui Incam xionis veritatem impugnarunt, mutendunt, nequaquam fuisse coiiveniens , sive nequaquam decuisse, ut Deus
IL Hie igitux qa aerimus , uti is incarnatio fuerit convenietis Deo, homini, totique uuiverso, ac tempori.
Incarnaris fuit Deo conoeniens, hoc est dioinam majestasem maxime decuit. Haec propositio, vi et tres se queaues, ad Mem pertinec.
Peob. Illud maxime Deum deeuir , in quo maxime eius attributa resulgent. Atqui in incarnatione 4 divina attributa maxime refulgent, ut bonitas , sapientia , omnipotentia , charitas , misericordia , iustitit. Ergo. i. In incarnutione maxime refulget Dei bonitas. Ea . enim est natura boni , ut se cum aliis communicet, ut 'S. Thomas observat. At in incarnatione maxime Deus seipsum cum Creatura communicavit, ita ut fieret Deus homo , et homo esset Deus. Ergo. a.' Dei sapientia maxime in incarnatione emicuit, Per quam scilicet decentissimam invenit ratiouem jungendi simul misericordiam , atque justitiam, hominemg. ab irreparabili ruitia liberandi. . a.' Omnpotentia , per quam duo extrema infinite; O a di-
215쪽
distantia tam arcte secum conjuncta sunt, ut homo non solum Deo eonjunctus esset , , sed esset vere Deus.
Charitas ; Sic enim Deus dilexis mundiam,
lium suum unigenitum daret. ParticuIa autem illa sic amoris magnitudinem ostendit, ut advertit Choso
5.' Misericordia; et iustitia , quia 'myris Filio suo inon perercit,' sed pro nobis omnibus tradidit illum, ita ut insinita misericordia simul, et infinita justitia Dei maxime in hoc mysterio eluxeritit, ut simra contra S ciuianos explicavimus GP. IX. S. I. sego. ete.
objecta reserarimur. Obie. I. Non decet summam Dei majestatem humia Iem Deri, imo exinaniri. Atqui haec omnia .equuntur ex incarnatione- Ergoipe. Dist. m0. Non decet summam Dei maiestatem humilem fieri etc. in propria natura , conc. Iu natura humana, neg. Verbum enim Dei in natura divina neel exaltationis nec humilitatis est capax , sed haec secit in natura , quae humilis fieri , atque exaltari poterat. Ideo secundum hanc naturam milia it semet*sum , et Deus exadlauit illam , et don te illi nomen, quod est super omne nomen Phil . LI. 9. Inst. Ipsa assumtio humanae naturae adeo Vilis, et abiectae, si cum Deo comparetur , summam dedecet Dei maiestatem. Ergo. u. Neg. aret. Non enim potest esse Deo indignum , quod infinitam ejus charitatem , potentiam, sapientiam maxime ostendit. Obie. II. Prodigalitas non lauaem meretur , sed iuvitio est. Atqui prodigalitas est vitam pretiosissimam Filii Dei morti tradere pro vilissimis peccatoribus, qui etiam alia ratione, et modo liber&ri poterarit. Ergo. u. Ner. min. Filius enim Dei traditus est morti, tiora ut a morte absumeretur , sed ut mortent moriendo de-Strueret , et resurgens immortalis mortuos vivificaret, in quo non prodigentia est, sed maxime Dei sapientia, Potentia , aliaque attributa elucent. Polerat quidem alia Tauoue homini lapso succurra, sed nulla erat aptior ad
216쪽
De mysferio Deamationis. 'dii, Dei glesiam ostendendam , quam incarnatio. Beliquas objectiones Socinianorum supra magna ex Parte OCCupavimus , ubi de Christi satisfactione sermo suit. . . PROPOSITIO II. . ν Incarnatio fuit homini maxime conperiens.
Prob. Vel homo accipitur in andisaduo pro illa si gulari humana natura , quae a Verbo assumta est, Ve in specie pro toto hominum genere. Atqui utroquemocio incarnatio fuit homini maxime conveniens. Nam 1. illa singularis natura ad tantam evecta est dignitatem , qua nulla major excogitari potest, ut sei licet homo ille esset Filius Dei naturalis, caput hominum , et Angelorum , et cultu latriae adorandus. Totum hominum genus mirum in modum evectum , ac nobilitatum est, non solum propter conjunctionem natura unius individuae cum Verbo Dei, qui honor in t tum genus redundat, verum etiam quia ex incarnati ne facta est omnibus hominibus yotestas flios De
et esse divinae consortes naturae.
Incarnatio fuit etiam Arsetis, istique rerum mi persitati maxime comoeniam- Prob. 1. Quia de ipsa hominum salute gavisi sunt Angeli. Si enim de uno peccatore poenitentiam ventctgaudium est Angelis Dei Luc. XV. I. ' quanto magis a . de universaIi omnium electorum conversione, et SQ . te y a.' Quia hac ratione Angelorum ruina reparata est per homines, ut diximus in supeliora Libro Part. II. d.' Quia per peccatum omnium creatarum rerumia ordo turbatus erat , cum homo exeaturis, quas iecerat Deus in gloriam suam , usus . sit ad inserendam ipsi Deo injuriam ; quae quidem ordinis perturbatio Pex incarnationem ablata est; imperfecte quidem in hac vita, Persecte Vero post resurrectionem; unde ait Apostolus Rom. VIII. I9. Nani expectatio creaturae repelationem
217쪽
fliorum Dei expectM : panitati enim creatura iubeetus ese non Molens , sed proρter eum , qui subjecit eam im sile. Et EPhes. I. I o. Proposuit. . En disPensagio e Ple nisu imis temporum insta urare omnia in Christo, quae in caelis , et quae in terra sunt in ipso. 4. ' Denique quia eum Immo totius universi sit veluti quaedam summa , et omnium creaturarum delibatio . qtrod homini
debet. ut in re simili docet Gregorius M. Hom. A XIX.
euinstwtias, ordinatissininis ' euo Ergo certissime t uendum est, incarnationem tempore convenienti eiae peractam, licet ejus rationem reddere nesciremus. Conveniens e iit grande myste sitim , tantu.3que Rei emtbrem multa' saerula ' antec derent , Iani ita sequerent.. mlta quidem saecula ari r . Deederent. ut praedictus a Prophetis , postulatus 'at Patriarchis , diu' expectatus' ab omnibus, magno eum amore , ae desiderio exciperetur : Quanto major judex pensebat, tinnio Iongi praeconum series praece
dere debebat, inquit Augustinus Dare. XXXI. in Ioan.
Multa Vcro saecuIa sequerentur, ne nimis vota Iide- . vetust esse tanti benes eis Iargit Io. Ergo. Dices. Post lapsum hominis uniculis remedium Vesui esse Deira , . Xerbi 'inc 'istionem. Ergo convenientius
mdebatur , statim poa. Adae' lapsum homini perdigo
suecurrere , statimque' erbnm Dei' incarnari, quam - Permittere tot hominum nititia in aeternum damnario Nise ant.' Et hoc remedium proderat etiam iis , j qui mearnationem praecesserunt, si fidem haberent ira i hristum vetiturum , eone. Secuta Statim enim post ' lapsum hominis revelavit Decis' Maae: venturum libera
brem in cujus fide fundata tias tum est Ecclesia , un- de dicitur Chris uas Apoc. XIII 8. Agnus Ocelsus M origi-- mundi. Quod autem multi hac fide abiecta' perierura. '
218쪽
De Incarnationis. sterro. IIS cespa ipsorum est ; non enim statim liberatorem Veni re oportebat, ne aut ipsum redemtionis beneficium lesceret, aut parvi aestimaretur peccatum, quod tam cito , tamque facile reparabatur.
Etsi Pater etiam , et Syiritus Sanctus Poterant inca nari. conoenientius taθιeunit incarnari Filium.
Prost. I a. pars, quae apud Theologos omnesteerta est, atque eXplorata. Eadem virtus assumendi, et terminare di naturam humanam, quae est in Filio , est etiam ita Patris, et Spiritus Sancti persona. Ergo. Prob. sta. yars , ad fidem Pertinens. i. ' Quia cum omnia per Verbum facta Stat , eONVeniens erat , ut Per ipsum omnia repararentur, ut advertit Leo M. Sem. XII. de Pass. Dom. et ante cum A thanasius Lib. de Incarn. ex Apostolo Hob. II. .' Nam artifex , a S. I mas, per caradem artem, qua opus condidit, Iud restaurat ; si forte P sumdetur. a.' Quia . magis decebat, ut unus , et idem esset Filius Dei ab aeter no genitus ex Patre , atque in tempore genitus ex Vise
gine Matre. Vide S. Thomam 3. P. Q. III. art. 8.qui et alias hujus decentiae a Patribus etiam traditas
De necessitate Acarnationis. i
Adoert. I. Necessitas duplex est, absolui ,, est pol thetica. Absoluta est, qua res in quavis hypothesi, aut caussa aliter se laon potest habere. 'pos irai mi, Per quam , statuta aliqua hypomest, se res aliter habere nequit. ΙΙ. Certum est, incarnationem non suisLe absolute secessariam ; solus enim Deus ens absoIute necessa
Tium est. Cetera omnia lex liber i Dei yMuntate Pen dent. Quaerendum . est ergo i. uti uiμ tu aliqua ῬR U
thesi incarnatio necessuia suit. .
219쪽
III. Pliari s .iulein lite quaestiones agitantur in Scholis, I. uirum in hypothesi creationis mutidi neceMaria suerit incarnatio ; i. ' utrum necessaria suerit ita Dpothesi peccati primi hoinitiis ; 3. ' uti una ita eah Pothesi , qua Deus homilium lapsum voluerit utcuin Iae reparare , incarnatio fuerit necesssvia; 4 ' deuique utrum Decessaria suerit incarnatio in ea byothesi , qua Deus hontinem lapsum P r condiguam satisfactionem repar
IV. Certum itaque est. i. in hypothesi creationis mundi necessariam Dona suisse incarnationem. Supra enim ostendimus contra Scolistas , Verbum Dei non fuisse in carne venturum , si homo non peccasset.LΣ Nec suisse necessariam incarnationcm , posito peccat primi lio minis ; poterat enim Deus peccatum sine ullae remissiotic pulti . Incarnalio enim maximae Dei missericordiae opus est Irit. III. 5. Secundum suam miserico
diam salinas no icti. SaprXl I. II. Quis imputabit tibi, si perreri it Hali mos quas itis cistia Ll si omnibus debitum
Phlictam r . em tur, Mon i uste redderi tur , hi luit Au ausimus Lib. dei nat. et grat. ca'. 5. 3. Certum est opud I'aires , ε tian, posita voluntate. mi liominem la-rsum τι purandi, non suisse ad id in ruationcm neces-- famam: Uoterat enim Deus peccetitum sine Condigria S tisfactione condonare tiis neget , inquit Lernardus Epist. CXC. au Invoc. Cay. S. omnis leuti ad manus Disse alios, atque alios m idos nocurae redem tionis i αὶ tV. Quaslio tritur solum rustat, utrum Deus noIue rit ho initiein , nisi per condignam satisfactivitem repse
Tare , et uirum in. Ea' b3pothesi , quod Deus hominem per condignam satisfacitonem liberare statuerit, incarnulim Filii Dei fuerit necessaria xv Ut au cm res clarius explieetur , repetendum est i r 'supra de satisfactione , et restitutione diximus. ι
220쪽
Bestitii Ios enim est redi lii roret , clitae debito sit aequalis. habita tantum ratione rei ad rem ; salissactio vero COm- Pensatio est injuria' per peccatum irrogatae . qtrae habita ratione persona 'lapsa'. et laedcralis, sit aequivalens ; hociest tantum restituat honorem , quantuli mi ablatus.' Il. Injuria autem crescit pro di initate Personae
Iaesae, et vilitate laedentis. Sic ni pior est iniuria illata Begi , quam rustico , et major illata ab Ilomine plebejo quam a nobili ..E contrario satisfacito decrescit Pro dii nitalo personae , . coi Offertur . et vilitate satisfacientis. Sic honor Begi exhibitus ab homiliae plebeio pro trihilo m rutatur: lΙl. Iam vero ex iis , quae supra contra Socinianos msputavimus , certum est , Deum noluisse laomin m . nisi γ'r'dondignam satissaetionem liberare. Hac igitur confli uia hi polliosi, Non di sui re I heologi , ut Scotus , Dinandus , Piamdanus , Richardus , qui contenderent, Ptiram creaturam. hoc est Verbo divino hypostatice nodi Coi jura tam . PDiu sse tanta exnritari gratia , Ut Pro pec- Caio suo , vel alieno posset condigne satisfacere , ex quo sequitur , etiam in ea hypothesi , quod Deus condignam
Pro peccato satisfactionem exigere statuerit, non Iuisso incarnationem absolute necessariam. Sed Nos ex Commuis ut Theologorum sententia contrarium affirmamus.
Nulla pura Cremtura , quantumose Walia exornota , poterae condines Deo satisfacere pro peccato suo,s et Hieno mortali , pel pentali.
Prob. I ex Scriptura. Apostolus Heb. X. 4. absolata pronunciat, nullis hominum saerificiis potuisse abes ri Peccata, ideoque concludit , sacrificium Christi suis
se Decessarium : Impossibile enim est sanguine tauro-rtim et hircorum auferri peccata. Ideo ingrediens mundiam dicit: hostiiam , et oblutionem noluisti : Corpus autem aptasti mihi. Ergo. Prob. II. ex PP. i. ' Basilitis in ea verba Psia. XLVIIT. Eratere rion redimit , redimet horno Non homo, iugiat, i mritus , sed homo Deus Iesus Christus,