Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversanae .. Tomus 3. Continens tractatus. De incarnatione. De grazia. 3

발행: 1822년

분량: 594페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

vitia nullus alius condignum inerre poterat stretium.

unus pro omnibus mortuus justum pro Omnibus pretium exsoloere Potuit , si perρessionem illam puri cujusdam hominis esse dicimus p 3.' Augustinus Enchir. Cay. IOS, Aeque per UsMm liberaremur mediatorem Dei, et homά- m Iesum Christum , nisi esset et Deus. 4.' Anselmus ex professo id demonstrat in Libro Cur Deus homo , tibi lamen nonnullis Visus est , excessisse modum , quasi posito hominis peccato, incarnatio fuerit a isolute necessaria: Disi quod benigna interpretatione Possumus ejus verba excipere , et emollire. Idipsum

Prob. III. Ut satisfactio condigna sit, debet esse in juriae illatae aequivalens, ex propriis, et indebitis. Sed

Nulla pura creatura , quamvis gratia exornata , potest Satisfactioncm reddere Deo aequivalentem iniuriae, ex Propriis , et indebitis. Primo enim non potest reddere satisfactionem aequivalentem ; quia injuria peae peccatum Deo it Iuta, cum crescat pro maiestate personae laesae, et vilitate laedentis, est infinita saltem extrinsecus ; Vel ut aliis placet Theologis , superioris est ordinis e satisfa-Ctio vero a creatura evhibita , cuin decresciat pro majestate Dei ossensi. , et vilitate creaturae , est infinite P LVa , ac proinde nunquam injuriae acqui valens. Se-Cundo non potest satisfactionPm reddere ex propriis , et indebitis, quia quidquid est, et habet creatura , Dei CSt, et Deo debetur : Paralip. XXIX. II. Cuncta quire in caelo sunt et in terra tua sunt. Ergo etc. Haec autem ratio Don solum pro mortali peccato, Sed etiam

Pro veniali valet. Quidquid enim sit de quantitate injuriae, sive ossensionis , quae in peccato Venim est, Numquam pro illo potest creatura' satisfacere ex Pro

Priis , et indebitis

-- fa) Leo M. frem. I. De Natio. Fulgentius Lim. δε

222쪽

De IncarnasIonis mysteris. Obseeta diluuntur. xis obis. I. uomo justus per actum persectae charitatis,

et contritionis potest tantum Deo reddere honorem , ouantus ipsi per peccatum etiam mortale est ablatus. Ergo potest pro eo digne satisfacere. U. Neg. ant..et cons. Cum enim iiij fria Deo irrogata moraliter itillia ita sit, vel superioris ordinis; honor vero a iusto exhibitus nihili aestimetur; manifestum est, non posse justum Deo tantum exhibere honorem,quantum Peccato abstulit ; Sed etsi tantus esse posset honor ,

quanta iniuria ; tamen , .cum nihil possit justus Deo Teddere ex propriis, et indebitis, sequitur , numquam

Posse condignam exilibere satisfactione . Inst. I. ' Per acium perfeciae charitatis, et contritionis restituitur Deo ratio ultimi finis, quae Per Peccatum erat ablata. Ergo.

s. Neg. cons. In restitutione enim sufficit reddererem ablatam, non item in satisfactione. Sic qui perii juriam viro nobili vestem publice laceraverit, Non digne ei satisfacit , si pretium vestis restituat. Inst. i a.' Malitia peccati non est infinita. Ergo potest tantum augeri.charitas , et contritio justi , ut possit injuriam Deo illatam . adaequare. U. Dist. ant. Malitia peccati non est infinita , si spcetetur , ut priotio oppositae rectitudinis , conc. Si spectetur ut injuria Deo illata , Non est insnitaph3 Fice , et intrinsecus , Irans. Moraliter, extrinsecus , et ex

objecto sa) neg. Itaque duo in pcccato consideranda

sunt privatio recti ordinis , et linuria Deo illata. Pri-Vatio quidem finita eμ, quia opponitur vel rectitudini Creatae, vel rectitudini incrcatae quidem , hed quantum Mrealuxa ejus pari cep, esse potest. At injuria iliata Deo m x liter , extrinsecus, et ex obiecto.infinita est, quia cilicet ex infinita majest te Dei ossensi infinita aesti matur , vel superioris ordinis.

223쪽

dillo Theolor. Institui. Ub. VL. cap. X.

Inst. 3. ' Homo purus per actum Persectar charitatis , et eontritionis delet peccatum , etiam quoad iniuriam Deo illatam ; imo et meretur de condigqo vitam aeternam. Ergo potest condigne pro injuria satisfacere. U. Dist. ant. Delet peccatum etc. Virtute, et merito satisfactionis Christi , conc. Ex virtute sua , neg. . Objic. II. Homo est suomI In actuum dominus , et arbiter. Ergo. potest aliquid Deo offerre ex propriis , et indebitis. N. Dist. ant. Est dominus suorum actuum sub Dei tamen mancipio, cui illos dcbet titulo creationis , conc. Semis , ner. Ita enim Deus homini Iibertatem dedit , ut omnes actus suos ad Deum , sub cujus mancipio

est. reserat.

. Obie. III. Peccatum veniale non inscrt Deo infinitam injuriam. Ergo potest pro illo pumis homo satisfacere. u. Trans. ant. neg. cons. Quidquid enim sit de inj-xia , quae est in veniali peccato , certum est , non posse hominem pro illo satisfacere ex propriis. et indebitis. Inst. Ergo posset homo iustus propter uitum veniaIepeccatum excludi a vita aeterna , aeternoque supplicio plecti. Falsum eonsequens Ergo. H. Neg. 'seq. mo. Licet enim:homo non possit proveniali Peccato satisfacere', potest tamen satis pro illo

pati ; quia justitia Dei non patitur , ut per peccatum , quod Dei amicitiam non solvit ; homo in peepetuum a

Deo separerur et inter inimi eos Dei, alque rebelles iis aeternum pii matur. Porro ad satis patiendum non re quiritur aequalitas illa inter personam laesam, atque dentem , quae requiritur in satisfactionc.

. Corollarium. IlI. Si ergo Deus noluit hominem perditum , nisi per

eondignam satisfactionem re itinere , ac salvum sacere , hinc sequitur , ilicarnationem , posito hoe Dei decre-- , suisse necessariam. II. Cur autem incarnatio necessaria suerit, alias etiam musas tradidere Patres 3 praesertim quia nemo fi peccatis, redimere Poterat, nisi esset ανα-ροητος hoc est Dat in sua Peccta expers , cuiusmodi nec homo , nec Ange . Ius ,

224쪽

De Incarnationis mysterio. 221 Ius, nec ulla fugi potest creatura. Vide Aulanasium Oral. II. coni. Arian. cui concitiunt Etisebius Caesariensis, Eusebius Encissentis, serillus Alex. , Ambrosius, Augustinus etc. Id 1. ea ratione , quia qui peccare potest , hoc ipsum quod non labatur , Deo acceptum reserre debet. Quod quidcm nevocari ad ea, quae diximus ;facile potest, quia scilicet imita creatura satisfacere valet ex bonis indebitis. Idem serme dicas de aliis causis , quae proponuntur a Patribus. III. Cum tantus hostis sit diabolus, atque peccatum, ut d eum superati tum ipsum Dei Filium incarnari

necesse merit ; nonne manifesta illorum insania est, qui rursus cum eo inire societatem , ejusque servitio se addicere non reformidant , stulte praefidentes se suis viribus cum ipsis placuerit, evasuros p

De caussa meritoria incarnationis.'

. Ado. I. Gaussa meritoria illa est ; cui aliquid redditur tamquam praemium.

II. Meritum autem duplex est , ae proinde etiam clausa meri Oria duplex , de condigno , et de congruo. Meritam de condigno illud est , cui stricto jure, sive ex justitia debetur praemium. Μeritum de congruo est id, cui praemium ex quadam decentia debetur, sed potest sine ulla injustitiae nota denegari. III. Quaeritur ergo, utrum aliqui homines incarnati nem Filii Dei merulerint vel de condigno , vel de eo gruo. Quae quidem quaestio agitari potest vel de veteribus Patriarchis , quibus incarnatio prmissa est, Vel de B. Maria Virgine, Vel de ipsa Christi numana natura, de qua 'iam supra diximus Cap. VIII. S. V. Prορ- έ. IV. Potest autem incamatio spectari , vel in se ipsa, sive ut aiunt quoad substantiam, vel quoad quasdam eircumstantias temporis, loci, generis. '

225쪽

i PROPOSITIO I.

Veteres PMriarchae neque de condigno, neque de conet; otio Potuerunt meori inearnasionem quoad sub- 'similiam, tuam tamen merui sunt quoad aliquas circumstantias, non quidem de condigno '

Pris. 1 a. pars. Nemo potest mereri id , quod est cujuslibet meriti principium, et causa. Atqui in stata naturae lapsae'sola incarnatio Filii Dei est origo , et principium cujuslibet meriti . Deque enam in hoe

Main ni aliquid fieri potest, nisi per gratiam, quae

ex meritis Christi tribuitur. Ergo. Prob. 2a. pars. I. ' Abraham obedientia sua promeruit, ut ex ejus genere nasceretur Christus : Gen. XXoI8. Benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae, quia edisti' ooci meae. a.' Item David meruit, ut Christus nasceretur ex sua familia: De fructu oentris tui yonam' super sedem ttiam Ps. CXXXI. 3o. Daniel precibus suis

meruit, ut tempus adventus Messiae maturaret: Da n. IX. 23. Ab exordio mecum tua rum egreSSus est Semmo . . . Se Maginta hebdomades abbreriatae sunt super postutum tuum etc. Ergo . ., Prob. 3 a. yses. NuIIum potest esse meritum de eou- digno, nasi promissio divina praecesserit, ut suo loco dicem ; neque enim Deus creaturae , nisi ex sua imius promissione obligari potest. Atqui Deus numquam proniiserat, ut qui tale opus faceret ἰ ex ejus stirpe nasceretur Clisistus. Ergo totum Patriarcharum meritum non fuit de codigno , sed tantum de congruo. Obis.. Cont. am. art. Christus natus ex illa gente , illo tempore, aliisque circumstantiis est principium omnis meriti. Ergo nulla incarnationis circumstatilia cadere potuit sub meritum, etiam de congruo. N. Ata'. ant. Lae enim eircumstantiae ad meritum Christi fuerunt prorsus adiis horae , hoc est aequo Christus principium omnis meriti extitisset, si ex alia Mu- is , aliove tempore, et modo natus esset. Sehο-

226쪽

. Scholion. ' i . SoIent Gentiles , et increduli compellare Christianos :quare ex Judaeis potius , quarn ex alia gente omnium hominum Sctvator oriri dehuu ' Haec tamen interrogatio stultitiae plena est, non solum aula ex quacumve sente natus suisset Christus, eademJ quaestio si ri posset, ac proinde Suisceret hic , sicut in aliis quae captum hominum superant, confugere ad altitudincm divitiarum sapientiae et scientiae Dei ; verum etiam, quia responderi facile potest, congruum sui Se , ut ex eorum Potius periere nasceretur Christus ,

aula majori erga Deum fide, pietate , et obedientia

oruerunt.

B. Virgo Maria non meruit de condigno hanc lincam tmnis circumstantiam, ut ipsa Dei mater esset, meruit tamen' de congruo. i ρars. Ad meritum de condigno, ut pales ante diximus, praeter cetera requiritur divina promissio, et pactum. Atqui nulla talis promissio , nullumque pactum intercesserat luter Deum . et B. Virginem. Ergo. d Probi 2a ρqra. I. ex Patrum auctoritate , qui do

veni, 2 irginem aliquo modo. eam raemisse digiti- - , ut Hieron)mus , qui in Epist. ad Eustoch.

ait: Propone tibi B. Virginem, quae tantae μιuit Furi tit Mater Domini esse mereretur. Augustinus Lib. NM. et oia. cap. 36. concistere et parere meruieeum quem constar, nullum habuisse peccatum. Greg raus an Lib. I. Reg. Cap. a. meritorum Merticem MSqυσσα εotium Dioinuauis erexit. Atqui B. - Virgo Dei m aer M 'meruit de condigno. Ergo de congruo. . e ipso Ecclesiae sensu , quae ita canit rquem meruisti portare, Resurrexis, sicut dixit. ' ' . . Ob-

227쪽

obretiones diruuntur. Objie. I. eom. am. pari. Qui uon potuit ipsam inoearnationis substantiam mereri de congruo, nee illud

mereri potuit, quod in ipsa incarnationis notione eomprehenditur, imo et prius supponitur. Atqui esse Dei matrem in ipsa incarnationis notione includitur , im et supponitur. Ergo si B. Virgo non potuit de congruis ipsini mereri incarnati onem neque matris diguitain mereri potuit. U. Dist. m . Qui non potuit mereri incarnationem , nec illud potuit 'oreri quod in ipsa incarnationis no

tione includitur necessario, eouc. Libere , neg. Licet decretum incarnatiouis, ejusquc natura id etiam comprehendat. 'ut aliqua Christi mater esset , non tamen necessario requirit, ut filius Dei ex hac potius, quam ex Illa matre nasceretur. Ex mor tis igitur B. Virginis Congrunin. suit , ut ipsa potius eligereturi' l. Unicum est in Deo decretum ab aeterno assumendi carui m ex hac Virgine. l . cum nota possit unum ab altero distingui , si D. Virgo ipsam verbi incarnationem mer m non poluit, neque illua

potuit increri , ut ipsa Dei maior esset.. v. ant. Unicum est in Di o decretum . sed in tute duplex, conc. Secus, neg. Cum enim incornatio non necessario postularet, ut haec, et non alia cligeretur Virgo , quae Mater I ei esset, sine duo recte in decvcto incarnationis disti ligulinus , quorum unum siue allo alicujus merito sintvit Deira , aheruin voluit rependi de cong ιι o muri iis B. Virginis, licet ianico , et simplici aciu utrianique is creverit.

Inst. a. Quidquid grCliae B. Virgini. tributum est a Deo, id totum ei donatum est co .consili O , ut mali. Dei esset. Ergo nullo pacto distilia in ipsani mci cri

potuit. . t

U. Dist. an . Ut esset Mater Dei congruis umeritia Praecedentibus , conC. Sociis, neg. Sicut ex eo quod Deus gratiam peccatori troiic dii eo sine, atque consili ut iustificetur , raon sequitur . IFei calorem Dori mrrUTi duo

228쪽

me. Dedit enim ei Deus gratiarum Plenitudinem , ut Per bona opera ex gratia mereretur de congruo Mater

Dei esse. -

Inst. 3.' Merita p. Virginis . sicut et omnium hominum oriuntur ex meritis Christi ex ipsa Virgine Dati. Ergo tantum abest, iit mereri potuerint mitris dignitatem, quin potius illius essectus sunt. N. Dist ant. Uriuntur ex titerilis Christi ex ipsa Vi φine nati , hoc est quaieuus ex ipsa , et non ea alia natus es, neς Generatim , hoc est quatenus ex aliquin irgine natus est, eo ιc. Ad meriti an enim Christi nishil contulit, quod ex hac potius , quam ex alia Vim

gine natus sit. Licet ergo ouuatum merita innitantur

meritis Christi ex Virgine ' Nati ; poluit tamen haec

imo de eongotio mereri, Sicut revera meruit, ut eAipsa potius nasceretur Christus, quam ex alia.

Ob o. H. Matris Diu dignitas in Scripturis deseri-hitur Ut magrium gratiae sonum B. Virgini impertitum Liac. I. 3O. Inoenisti gratiam apud Deum : ecce conc*ies etc. Ergo nullum agnoscit meritum. ν. Neg. cons. Quod erum rependitur meritis ex ipsa gratia I ei adquisitis , non immerito dicitiar gratia, Praesertim si mreita illa non sunt de cond*no , sed de Congruo, Cum ipsa vita aeterua , quae sine dubita rependitur meritis de condigno, in Scripturis dieatur gratia Rom. VL. 23. gratia Dei s ira aeterna , non quia non datur meritis , sed quia gratis data sunt ipsanierita, quibus datur, rit suo loco dicemus.

I VII.

Utrum, et Dae files M)sterii Incarnationis necessaria sis necessimie medii ad salutem. Ado. I. Praeter necessitatis dividonem in absolutam, et υρotheticam , de qua supra diximus 3 alia etiam valde iis itala apud Theologos divisio est in necessitatem- medii, atque ρ aece 'ti. Prima est eorum , siue quibus, etiam sine eulpa ignoratis , sinis obtineri non potest Altera eorum est , quae sine culpa negligi uequeunt Propter Praeceptum, sed Si sitie culpa isuoxcutur, a suu-TOm. 3II. Ρ '

229쪽

e lion excludurat. Ceterum quae uecessaria sunt . res sitate ni dii . sunt ei iam necessitate praecepti necessa via ; quia lex natur e iubet , unumquemque adhibere medio. ad salui m Dcccssaria. II In consesso est opud .omnes Catholicos, notitiam musterii incarnationis. Non esse necessariam necessitate

medii parvulis ante uςum rationis decedentibus et quia si eis mala voluntas Adami nocuit, prodest etiam eis hona voluntas Ecclesiae , in cuius fide baptizati salu

tem consequuntur. ε

III. Ex qlio etiam sequitur. hane notitiam non esse iis adultis necessariam , qui id aliam iii baptismo accertam nondum . per peceat uua a uiseruiat, Vel quia amenes ab infantia non sunt libertatis, et precati capaces; .el quia in ipso initio usus rationis, quando nondiim hanc noli iam ullo modo poterant accipere, moriuntur. Devis aenim eis non denegabit regni caelestis haereditatem , ad quam , utpote filii adoptio iis , ius habent Quaestio igitur restat de adultis nondum justificatis.

Post Grenngelii promulgationem . notitia mysterii Incarnationis adnitis nondum justis uis. ne essaria est necessitate medii ad. Salutem. Est communis Theologorum doctrina. Prob. I. ex 'θt. RI . 18. Sicut Moyses Meahaoit se entem in deserto , ita exaltari oportet tam hominis : ut omnis , qui credit in *sum, nompereat, sed habeat Vitam aeternam . . . Qui non Credis , jam judicatus est: quia non credit in nomisae leniti Filii Dei. Act. IV. II. Non est in alis aliquo scutis. Nec ensm aliud nomen est suia caelo darum hominibus, in quo oporteat nos salseos feri. Ergo. Prob. II. eae VP. 1. ' Augustinus Lib. ue correP. gegrat. cap. I. Nemo, inquit, liberatur a damnatione,

quae facta est per Adam, nisi per fidem Iesia Christi Ab hae damnatione non se liberabunt, qui poteruraedicere. non se audiisse Epangelium Christi. a.' Ante eum Irenaeus Lib. III. v. ai. Ignorantes, inquit, eum s a

230쪽

De ncarnation is mysterro. die vut M Virgine est, Emmanuel, priseantur munera ejus , quod rat pita aeternu. Idcm alii docent a). Prob. III. ex desinitione S. Pontificum. Inuocentius XI. anno I 679. has inter alias uamnavit propositiones. Ia. Nonnisi files unius Dei necessaria Midetur necessitate medιi , non autem e licita remuneratoris. aa. .Fides late dicta ein testimonio Creaturarum , S milioe motioo αd justificationcm stisicit. 3a. Absol rionis eayam est homo , quantumpis laboret, ignora eta mysteriorum fidei, et etiamsi Aer negligentiam etiam culpabilem nesciat . Merium SS. Trinitalia , et Aearnationis Domini. Ergo

PROPOSITIO II.

Etiam ante Christi adpensum necessaria erat necessitate medii ad salutem Mes Redemptoris , licet non adeo e licita. Prob. I a. pars. I. ex Verbis s. Petri Aet. IV. I a. qnae generalia sunt, et omnibus hominum statibus apiari possunt: Non est in alio Gliquo Nee enim villud nomen est sub caelo diarium hominiuus , in quo Oporteat nos sui os feri. Prob.II. ex PP. I. Leo M. Serm. LXIIT M. XIV de passione ; Una, inquit, es jus i M uniMersoriam temporum Sanctos, et ad eandem idem, et syem pertinet 'quidquid Aer mediatorem Dei, et hominum Iesum Chri iam Dei nos constemur factum, pel patres nostri adoraoere faciendum, Augustinus eandem doctrinam constanter docuit. Sic Dis. CXC. H. CLUIL Cujus,

inquit, hominis , ejusdemque Dei , 4oluberrima Meetiam illi Dsti saloi facti stini, qui, Priusquam Mevi

ret in carne , crediderunt in carne,pentiamin. Eadem namque Mes eu et nostra, et illorum quoniam hoc

illi crediderunt ius rum , quod nos credimus favium.

SEARCH

MENU NAVIGATION