장음표시 사용
261쪽
De euhu et Lisocat one Si in torum pluris exempla Virorum sanctitate illustrium , qui magnates adorarunt Proiit in terrain pro more apud Orientales usitato imo cum ipse Deus precipiat Ec-cia. IV. I. Magnaeto milia cuui tuum , dicendum est , Aman diutinim hortorem affectasse. objio. V. Augustiuus Lm' de Vera Relig. cap. 55. ivbn sit, inquit, Mobis religio cuilius hominis rnor tuorum , quia Fi yie ouerunt non sis habentur , uetales quaerant hiariores sed ilium a nobis coli Ooliant , qus illuminante Melantur, meriri sui nos esse consortes. Issi in docent alii PD. ut Epiphanius m rest LXXIX. Ambrosius in Cv. I. su Rom. aliique.
U. Neg. cons. Damnant enim Patres cultum divi Num sanctis exhibitum vel ab hacreticis i quales erant illi, qui Angelis osserebant sacrificia, quos redarguuut Chrysostomus, et Theodorems ; item Collyridiani ;qui B. Virginem colebaut, ut Deam, eique per quasdam mulieres offerebant sacrificia quos reprehendita V ni .: vel a 4uperstitiosis Christiauis , quos si aliquando errare videt Ecclesia in cultu Sanctorum , semper instruit, vel corripit, ut fiacit in laudatis vex-bis Augustinus. Objic. VI. coni. am. pari. Ecclesia instituit sestos dies in honorem Sauctorum, eoru inque sestOram Ob- sex vatiouem singulis fidelibus praecipit. Ergo custus Sanctorum singulis necessarius est necessitate Praeceρti. N. Neg. cons. Iu festis elii in illis Eeclesia non aliud fidelibus praecipit, nisi ut adsilit sacrificio Missae , et aliquando etiam ut vacent ab operibus servilibus, suo pol int liberius alia pietatis ossicia pexagere; quae duo pertinent ad Dei cultum. Finis quidem praecepti Ecclesiae est honor sanctorum ; sed si quis siue sanct rum contem tu , qui semper sacrilegus est, ad huuc fitiem nou advertat, dummodo sanctu obeat duo illa religionis munera, satisfacit Ecclesiae Praecepto. Vide ista latius apud Iac. Lutomum, Iodocum Clislo-Waeunt, Belzarnainum etc.
262쪽
virum lieistim , pium , et utile sit Sanctos immccio. Ado. Non est quaestio de illa invocationis spetie, o quam supra diximus esse ipsum summi
honi , sive ultimi finis desider: um certum enim est , illa ratione nonnisi Deum invocari posse ; sed de iu- vocatione latius intellecta pro precibus ad eum dir elis , qui nos aliquo pacto ad ultimum .finem cons quendum adjuvare Potest.
Dormα frii est, ἰicitum , pium , et titile esse εanstos
eum Christo regnantes inpocare , ut a Deo per Iesum Christum benescia nobis impetrent. Prob. I. ex Serim. I. Licitum est, pium, et utile invocare Angelos ; hoc enim sanctos viros secisse Ser, plura commemorat. Sic Loth oravit Angelum Gen. XIX. I8. et seq. item Iacob Gen. XL II. 16. Ergo
et sanctos. a.' Licitum est, pium, et utile invocare , sanctos Viros adhuc Viventes, mortales, peccatis saltem venialibus adhuc subjectos, necdum omnino de sua prae destinatione securos. Sic Israelitae Samuelem orant L Ree VII. 8. Ne eesses pro nobis clamare ad Dominum. . . tit staret nos, et Apostolns Rom. XIV. 3o. Obsecro, inquit, vos , fratres ... Mi adjuoetis me irn orationi
bus oestris pro me ad Deum. Imo Iaeobus Apostolus omnibus i inuat Me. V. I 6. Orate pro inMicem, ut saloemini : multum enim palet deprecatio justi assi a. Et ipse Deus amicos Iob iubet ad eum eonfugere, ut oret pro ipsis. Ite ad scrotam meum Iob , et ... Ora- his pro νοbis : Iob. XLII.6. Ergo a fortiori licitum est invocare Sanctos cum Christo regnantes, majori charit te ferventes jam de sua immortalita e securos, de nostra incolumitate sollicitos, ut Ioquitur opria s Lib. de Mortalitate. Hoc argumentum Protestautibus
crucem figit; nec se inde umquam e tricare Potueri
263쪽
De euhu , et Inoocatione sanetorum. 2M Prob. II. ex PP. I. Auoustinus Sem. XVII. de Verb. Apost. Injuria est, inquit , Pro martyre OP re, cujus nos deb mus Orationibus commendari. Ει in PsM. CV. expende is illa verba: Si non noses electus ejus stetisset in confractione, ait: non ita dixit stetisse in confractione, ut frangeret iram Dei, sed in eo ractione, idest in plaga, qua illi feriendi erant, nisi objecisisset seipsum pro eis : ubi demonstraetum est, intercessis Sanctorum quantum pro aliis palem. a.' Cyrillus Hieros. Catechesi V. Cum hoc sacri cium inerimus, faciamus etiam mentionem eOrtim , qui ante nos obdormi runt, Patriarcharum, Pro 'hetarum, Amstolorum . . . ut Detis orationibus illorum suscipiat preces nostras, 3. Patres Coi,cilii Chalcedonensis Act. M. Fraoiantis pose mortem piMit , Mart)r pro nobis Oret. 4. Idem denique defitii tuiti est in Concilio generali VII. Acr. VI. et Tridentino Sess. XXV. Decr. de ornerat. et Religis Sanct . ubi declapavit, Sanctos una cum Christo. xe-ynantcs Orationes suas Pro hominibus Deo osse re hontina, atque utile esse , suPyliciter eoa inpocare, erob beneficia impetranda a Deis Per Filium ejus Iesuma Christiam Dominum nostrum, gui solus noster Redemtor , et Saloator est, M eortim orationes , opem, auxiliumqtae consigere. Prob. III. ratione. Sanctos pro hominibus adliuo viventibus orare , discimus ex Scripturis, et Traditione tiam II. Machis. XV. ia. et seqq. Gitas, qui suerat summus Ponti sex , et Ieremitas Usopheta orant pro populo Israel , et Tob. II. ait Angelus Raphael Tobiae: Quando orabas cum lacrymis . . . ego Obstili orationem tuam Domino. Unde Gregorius Naziando orat. XIV. de Patre suo defuncto ait: Nunc magis Prescit nobis precibus, quam antea doctrina; iiamque alii Ρatres testa tur a . Si ergo illi in Caelo pro nobis ora ut, bonum est s a) Eusebius List. IIII Pirae . Ev. Ca'. 7. Ba vlius
264쪽
est, et utile ad eoxum or tiones confugere. Vide saeae sustus apud. DaMenρortium, Nie. Fabriam, et Nesselliam in peculiaribus Traetatibus De inoocatione Sanctorum Ioannes Garetitis Collectanea edidit testimbuiorum e S Patribus pro invocatione Sanctorum , Multa etiam de his habet Bella minus urneb, aliique Tegentiores-Solotimur obectionesia s
yie. I. Ille soIus invocari potest: in quem crede-xe Possumus aut enim ApostoIus Ronr. X. 14. Quomodo invocabunt, in quem non erediderunt Z Atqui iniueum solum csedere possumus. Credere enim in aliquem est in eo spem nostram coluocare , eumque di- Mere ut summum bonum. ETgO. N. Dist. ant. Ille solus invocari potest invocatione atrietius intellecta pro desiderio summi boni , conCInvocatione latius aicta pro quacumque oratione, neg-Vuli rego Apostolus , nemiuem posse Deum invocare,
nisi prius in eum crediderit. Quid inde
Obie. II. I. Tim. II. 5. Unus Deus, unus et me- .diator Dei et hominum homo Christus Iesus. Atquν si sanctos. etiam invocamus , plures iacimus mediat res praeter Cliristum ; ergo invocatis Sanctorum iu-juria Christi est. M. Dist. maj. Unus mediator primarius, qui sua ipsius merita Deo Patri osseri , et pro suci ipsius merito pranobis intereedit , eonc. Unus mediator aiaulute texcludens alios, qui meritis ipsius primarii mediatoris innia
Motur , neg. Alioquin illieitum esset etiam nos orationibus hominum viventium eommendari, quod salsum eMe, eX ipso Apostolo patet, ut supra ostendimus. Isino intercessio sauciorum auget, non minuit gloriam Christi mediatoris cujus merita tanta sunt, Ut etiam Vise tutem sanetis tribuant intercedondi apud Deum pro no his. Sic Cicero Caesarem laudat, eo quod DOD Solum
sibi pepercerit Pompui partes seculo , verum etiam pro aliis intercedo i potestatem fecerit. Apposite Augustinus Lib. II. eonti Pamnonian. Hic nempe Chriatus ) est unus , σt pertis mediator noster, et adPOca
Pro quo nullus interpellat, sed ipse pro omui s.
265쪽
De cultu , et Inoocatione Sanctorum 263 cliquando quidem Per membra Corporis sui, quas Prose inoicem sollicita sunt. Ideo EcclPia orationes omnes, ei iam illas , in quibus sumagia Synotorum exposcit , per Christum Dominώm nostrum concludit. Inst. Ex concessis Christus mediator primarius ex suis ipsius meritis pro nobis inter dit; aliorum vero intercessio. si quid valet , ex Christi meritis valet. Ergo hahelitibus mediatorem longe polentiorem , quam omnes sancti, et Angeli simul, inutile est ad istos confugerc. H. Neg. cons. Voluit enim Deus , ad gloriam Sanctorum suorum augendam , quaedam Per eorum ora. tioties Oncedere.
OHic III. Sancti nihil cognoscunt eorum, quae hie aguntur , unde dicitur Eccle. II. 5. Mortui nihil n
perunt am'lius. Ergo orationes nostras nou audiuut,
ac proinde inutiles sunt. u. Dist. ant. Non cognoscunt naturaIiter quae hic aguntur: Conc. Supernaturaliter , Deo illis revelante , neg. babemus enim in Scripturis arguntenra, ex quibus consis, Sanctos non latere aliqua, Piae hic aguntur, at tu, ad eos pertinent. Sic Luc. XV. I. Beati gaudentὰe menitentia hominum peccatorum. Luc. XVI. IS. Ahaham cognovit preces Epulonis , licet chaos magnin tuler illos firmatum esset- Possunt , inquit A gusinus Lia. de cura Pro mortuis cap. 15. Spiritus
nutuorum aliqtia, quae hic aguntur , quae necessarim est eos nosse irilia Dei reMelante cognoscere,
sist Proyhetae, dum Mo pioereat, cosnoscebant quae illis πιι Manda , Dei proxidemia judicabat. Ceterum quamvis arieti ignorarent Singulas preces nostras nequeenin hoc Ecelesia defitiivit, utrum sancti orent ta tu in ro nobis generatim , an singillatim ) non mi uus
lanae utilis esset invocatio nostra 3 cum Deus , cui placi haec inter triumphantem , et militantem Eccle- Siam alicta societas, possit per se dare , quae nos
sanctum orationibus expectare Videt.
n. t.' Ut sancti pro notas orent, oportet primo, Devi ipsis revelare proces nostras. Nonne ergo melius erit itim confugere ad ipsum Denm Patrem nostriam ustinuin, ab eoque postulκω, quae Volumus, in Mo
266쪽
α64 Appendiae Lib. VI. GR. V. mine Filii eius Iesu Christi, qui dicit in Evangendi
Ioan XVI. 23. Amen , clunem dico oobis si quid μe-eieritis Patrem in uomine meo, dabit μωhis . . . . et seq. v. 26. In illo die im nomine meo ρεtetis'. et nora dico Mobis, quia ego rogabo Pacrem de vobis : 6sσenim Pater amat Mos. s. ως. cons. Licet enim amet nos Deus , mulitatamen magis amat sanctos , quoriura orationibus nobio
quaedam concedere decrevit. Omnes Samii , mqui Gregori ira M. Gyra. Moria. cap. qui irae Dei Oh-Wimi, db ipso acc*i-ν, ut coαι α imi etiam per 33ionis, Hus systoriantur, atque ut in dixerim, cum ipso friguustae confra ipsum , e que λολα ois sibi oρmnii secum. Inst. a.' Chrysostonins in Cay. a. ad Colos. Regia enιΠ2,. iuquii , tantus ciae Deus annuit, aum alii rarit pro nobis, quam cum ipsimet ora s , etiamsi plurisus malis plenissiatu. Ergo.. g. cons. Beprehendit eriim Chrysostoreus eos, qui nihil ipsi Oxare. volunt, dicentes esse Sanilos itimesia Di pro iis oxent. Nos contra dicim , Mandum esse Deum. per merita Christ et utile esse eiam sanctorum interceisiouem , Cbristi meritis innixui adllibere i slia 3. Ipse Christus docens Apostolos or di
modum Matth. VI. 9 voti aliud ipis praecepit, ii si
t dicererit : Pater nosten, qui es in caelis etc. . Eho stra aedilimns proces ad sanctos. ia . . , I.
cons. In lautua evim , ac praecelIenti ima oratione Dominica voluit Dos edocere Clixis , quid . et quo. Ordine peteremus. Non tamen vetuiti naquod in ea oratione petimus , intercessionibu, inam 'ne,'r in petam,us. Nam in oratione illa merit iam Ct Iristi me Diio nulla est, et tamen Demo sanus dii rit, M0n posse nos petere per meri ta Christi. Ergollicet
non stat mentio intercessionis. sanctorum, nou Ses Litu irien , ill am esse Vcii tam . Inst. B iove homines oceasione invocί oui
san Clorum obliviscuntur Christi ; imo Dei ipsius pu-
antrε , .sanctos esse primos botiorum , quae PoFilan . uctores. Et quod longe est delerius ; quihusdat ora
267쪽
De culati , et Inoocatione Sanetorum. AESMint sua salute , et vera pietate solliciti: putantes, non posse damnari qui sancto alicui sit devotus. Quis
numeret superstitiones , et nugas , quae liac in re invaluerunt apud vulgus i Ergo satius esset omnem penitus prohibere sanctorum iuvocationem.
U. Neg. Com Si enim ob paucorum abnsum , qui corrigi sacile potest diligentia Pastorum , quibus E clesia in Concilio Tridentino omuem salsae devotionis extirpationem commendavit ; si inquam, ob paucoriunabusum ipsa invocatio sanctorum abolenda eSSet . abo
tendae quoque essent Sacrae Scripturae abolenda saerameuta , et quidquid boni a Christo , vel ab Ecclesia institutum est , cum constet, homines vel indoctos , vel impios hisce omnibus abuti ad suam, et aliorum perditioDem ; quod absurdum est ). . . Scholio a.
Utrum autem non solum sanctos cum Christo Te-snarites, sed et animas piorum, quae in Pumatorio sunt, inVocare juvet, ac liceat, magua inter Theologos agitata controversia est. S. Thomas enim id negare videtur za. Iae. Q LXXXIII. art. 11. et in IV. Dist. XV. Q. V. art. 5. ideoque Thomistae non pauci ejus
Buctoritate commoti negantem sententiam Secuti sutit ,
quos collegit IoaA es Erracobaldus peculiari Disseriatione de hoc argumento. Sed cum Thomas non ex professo rem pertractet, ut advertit Dirius, ideo ex apsa Thomistarum Schola Theologi contrarium aia firmant , ut laoii solum ipse Θωιus, sed et Eslius, Gottius, aliique , ita ut assirinalis sententia communis inlcr Thcologos videatur ; cui favet etiam fidelium Persuasio, et usus. Praaclare Estius: D Si dives Ep γ Io, inquit , apud inscros constitutus pro fratribus
M suis erat sollicitus, erga quos tamen veram carii v tem non habebat , quanto magis animae in Purg torio jam de sua salute securae, et Veram erga nosv charitatem habentes pro nobis oraut ι' Requirit enim γ hoc quoque membrorum ejusdem Eorpoxis in cari-ε r P,erunt , Thires
268쪽
M tale munio ; praesertim cum Non ignorent, mon certo sciant , nos indigere ruffragiis alienis Itaquen sic nos . et illi mutuam praestamus operam , dum tios pro illis , illi pro nobis orant, quomodo Viven B tes oratius pro invicem , ut salvemur. Nec magis, ab illo caritalis ossicio eos impedit poenarum lice. , hilas . quam divitem Epulonem impediebat, ne pro, fratribus sollicitudiuem haberet. Quamvis enim aniri mae Purgatorii sint in maximis poenis , non tamen . iis impeditur intentio mentis in quodcumque volu rint , qtiemadmotium accidit nobis in hae vita. Suntn enim iti magna animi traiiqii illitate. Unde et somnus Μ paeis eis tribuitur, et quiescere dicuntur hi Christon apud Augustinum Trael. LX IV. in M. et in Canona Missae e Bisu ergo excipiendi sunt, qui sum- D ma consdentia, tamquam ex tripode, pronunciant, HVocationein animarum Purgatorii popalarem ess rabusum eum tam gravium Theolainum auctoritate , Iationi sque nitatur.
De ciatu Sanctarem Reliquiarum. Ado. D Eliquias dicimus non solum cineres, e
. o ossa corporum sanctorum , sed etiam Ue- les , aut alia, quae eorum usui, dum viverent, in-' εcivierurit.
Licitum , et pium est Sanctorum resigmas penerari.
Prob. I. ex Serlat. Deus Sanctorum rexquias miraculis illustravit . easque reIigiose fideles venerati sunt.
Nam t.' per pallium Etiαe si Elisti eo adhibitum fluenta Jordanis stupendo prodigio d)usit, ut Propheta per si
269쪽
De cultu e Inoocatione Sanctorum 267tuit Reg. 21. 3. ' Ossa Ioseph a Moyse honorifico ex AEgypto transkia pro 'helasse dicuntur Eccli. IX. 13. 4. ' Mulier, quae sanguinis fluxum patiebatur, religiose tetigit fimbriam vestimenti Christi, et illico satia ta est .a plaga i Iuth. IX. ao. S.' Fideles religiose deferebant ad aegrotos , et vexatos a spiritibus malignis Sudiaria. et .semicinctia Apostoli Pauli , et sanabantur Act. XI. II. 6.' Ipsam umbram Apostoli Petri fideles venerabantur , ita ut in plateas ejicerent infimmos, ut Veniente Petro saltem umbra illius Obumbraret quemquam illorum , et liberarentur ab Dyirmitatibus suis Act. V. 15. Ergo etc. Prob. II. ex PP. I. ' BasiIius in Psal. veteri lege si qtiis moriebatiar, horum morticina hiabebantur ahominiationi: contra si mors cuipiam irrogatur pro Christi nomine, μretiosissimae si ni reliquiae Sanctorum ejus.' In priori lege dicebatur Sacerdotibus, et i aaraeis : Non contaminabitur super tillo mortuo : modo Mero quisquis Ossa marbris attigit, nonnullam sanctis Cationis communicarionem percipit ex ea gratia , qua illius corpori insidet. a.' Nazian genus Oraι. III. sic indulianum invehitur. Tune illos reperitus non es, quibus Praeclari honores, e csta Constituta sunt, a quibus dae
mones expelluntur, et morbi curantur, quorum corpora tantumdem POSSunt, ac Sanctae eorum animae sive ta
garitur, sisee honoremur φ 3.' Augustiuus Lib. XXII. do CD. caρ. 8. refert miracu)a , quae in Africa in reli giosa circumgestatione reliquiarum S. Stephani patrata sunt, et Epist. CCXII. M. CLI L. Gallam, et Sim-yliciolam Qui titiliano commendatis j Portant Sane, iu-quit , reliquias beatissimi, et gloriosissimi marbristat boni , qtiae non ignorat sanctitas νestra , si e
et uos scimus , quam conoenienter honorare debeatis.
Idem docent Ambrosius Epist. XXII. de miraculis init Vetitioue corporum S. Geroasti, et Protasti. Ister Myums , qui ex professo scribit contra Vigilantiam , Gennadius De Lectis. Dogm. caρ. a. qui contrariam Lententiam ita notat : si quis contra hinc sentemiam venerit, non Christiantis, εed Lunomianus , . et Vigi tantianus creditur Ergo. Prob.
270쪽
Prob. III. ex perpetua II cclesiae praxi. Primo enim neculo fideles resigiose servabant, et vencrat aritur CR-thedram Iacobi Apostoli, Eusebio Lib. VII mst. cai' i5. ΑItero saeculo ossa S.Ignalia, et S. Polycavi martyrum magna reverentia fideles Poluerunt, ut couatat ex Aecis S. natii apud Ruinari. μου. Io. et 22. Et ex Epistola Ecclesiae 8inymiensis apud Euses turn Lib. m. can. S. Tertici saeculo corpus, et sanguis S.Cypriani religiose a fidelibus culta sunt, ut testantur Acta α'ud Ria nari. ρ. 218 De praxi Ecclesiae Saeculo quarto testis est Hieronymus Lib. coni. Vigilant. aliique iun Ieri. De saeculis posterioribus res est apertissima; ipsi enim Iecmomachi onctas reliquias colendas esse Consedebant. Ergo. Tandem id probatur ex Conciliis εἰ arthaginensi V. can. 4. Nicaetici II. Bracarensi. III. Lateranensi IV. et tandem Tridentino Hyess. XXV. BM-ntrarium sentientes damnati sulat. Ergo eis Solouretur objectiones.
objrc. I. Deus Moysis eorpus Iudaeis occuliunae e voIuit, ne illud venerarentur. Ergo etC. H. DiSt. ant. Ne venerarentur cultu latriae, in quam Mant Proui , et quam Postea serpenti aeneo imPende-Tun Onc. Ne venerarentur cultu relativo , neς. Obsec. II. Christus Mat h. XXIII. 29. Pharisaeis exprobat, quod sepulchra propheturum extru erint , Rtque. ornaverint: Vae Mobis, Soribus , et Pharisaei Iraiaritae, qui aediscatis sepulchra Prophetarum, et smaeatis monumenta iustorum. Eugo hoc supers Itiosum est-π. Dist. ant. hristus e xprobat, Pharisaeis quod e stru eri ut sepulchra prophetarum propter eorundem Pha- Tisaeorum hypocrisim , conc. Propter superstitionem , aut idololatriam, neg. In eo ergo sita erat hypocrisis , quam Christus eo Ioci Pharisaeis exprobat , quod a HKicantes sepulchra Prophetarum, ut vidcrentur alienim scidere patrum suorum , qui prophetas occiderant,
interim nil ximi im scelus meditabantur, 'nemPe mortem
ipsius Clo isti, Prophetarum omnium Domini. Quapro-Pler aediscando sepulchra illa publice testabantur se in silios eorum , qui prophetas interseuerant. Testi-