장음표시 사용
71쪽
Theol. Instit. Lib. VI. Cap. III.
dicun ar non manu hominum, sed per miraculum ὁέvii. Nitus formatae , quales fuisse memorantur tinnirines
Abgari, et Veronicae, de quinius vidc Grelamim Lib. de Minia. Christi non matu act Henschelitum ut ud Boiadanii. ad 4. Feb. et alios i tamen qnia imagines illae
utrum genuinae, aut ad vivum expressae essent , se lasse non constabat , Patres neque picturis , neque testimonio eorum , qui Christum viderunt , innituntur , sed lassium Scripturarum locis paulo ante recitatis, ex quibus nihil certi inferri posse vidimus. Η, 4.' Major Veterum Dumerus, Christum vultu mi nime speciosum fuisse assirmat, quorum testimonia col- egit Bigaltius Dissert. de piatu Christi ad calc. ορρ. S. priani. Contra Hieronymus Epist. ad Principiam, Chrysostomus in cap. VIII. Matth. et mm XXVII. Christi faciem sidereum quoddam decus habuisse docent, per quod uno Verbo Apostolos ad se traxit. Recentio-Tes vero tum pictores, tum Scriptores vultui Christi pulchritudinem quantam possunt maximam tribuunt. N. 5.' Nos mediam ineuntes Viam , verisimilius putamus Christum, nec idem habuisse laciei pulcritud mem, quae intuentium oculos polliceret; nec talem d formitatem , quae averteret. Corpus enim a Spiritu Sancto formatum , deforme esse non potuit ', sed ipsa membporum apta dispositione, colore temperato, qualis est in homine persecte sano , virilem decorem, et V mustatem habere debuit. Vide Calmet Dissert. in Isaiam Sandinum Histor. familiae Sacrae, Molanum De Sacr.etmaginib. Lib. IV. cap. I., SerV Exercit. XLVII. Alias autem quaestiones de humana Christi natura , ejusqiae dotibus expediemus inserius , ubi eontra Euty- Chianos docuerimus , ipsam, non fuisse a divinitate con- sumtam. Nunc de duarum naturarum coniunctione , quod tertio loco propositum erat , disserendum est.
De hypostatica duarum naturarum conjunctione. DE duarum naturarum conjunctione in Chi isto duo ιunt, ut supra diximus , contrarii haereticorum errores. Nestoris enim duas in Christo naturas, duas-
72쪽
De Incarnationis mysterio. 6sque personas esse affirmabat; ideoque nec B. Virgineide Dευτοκον Deiparam) esse dicendam, nee communicationem isomnaum in Christo agnoscendam putabat. Con intra Eubches ita unam in Christo statuebat personam ;ut unicam etiam adstrueret Daturam. Sed quia nonnulli recentiores helerodoxi ex odioe Catholicorum. Nestorium, et Eut)chen defendere conati sunt, quasi ex male in tellectis eorum verbis , praecipiti sententia damnati es- sunt: α); ideo contra eos disputantes, primum omnium revera eos inierrorem, qui eis tribuitur , impegisse de monstrandum est; deinde error ipse refellendus. Incipi mus a Nestorio , de quo acrius certatum est; nam de Eutychete clarior res , quam ut demonstratione in
Ostenditur, Nestorium repera duas in Christo persone in pomisse , unionem υροsta licam negaue, idi matum communicationem rejecisse.
Nestorius reMera in eos declinarii errores, qui Uia objiciuntur. Prob. Proy. I. ex vetetum testimoniam Leonis M,' rilli Alexandrini, Vince uti Lirinensis, Eoagrii, Libserati Diaconi, Cassiani, Theodoreti, aliorumq. qui M. storis coaevi, vel proximi, imo et nonnulli, ut Theodoreius , amicissimi fuerunt b).. Putidum enim est dic
ab David De Rodon in Libro De Supposito si qui trietatissu Curiae Suprem e Tholosanae igni damnatus est Elias saurinus Apologia eontra Iurteum, Albertinus Calvinista , Baetius in Dictisnari V. De Rodon , aliique. Ad eorum opinionem accedere videtur Dupinus in Biblioth. Tam. IIL parι- a. Qui tamen ea, quae pro Nestorio scripserat, re
bin Leo M. Folita CXXIIV., at XCVII. er Diu. XLVI. M. AXIII , Cyrillus passim in suis . p., Liri.
73쪽
te, illos Nestorii sensum non assecutos , qui cum eticolloqui, ejusque scripta legere potuerunt , nunc vero post tot saecula melius Nestorii doctrioam intelligi. Prob. II. ex Ecclesiae judicio in pluribus synodis, uuas non satis perspectam habuisse Nestorii mentem, ineptum est opinari. Damnatus enim ille est I. in Concilio Romano sub Celestino anno CCCCXXX., 2.
in Concilio generali totius AEgypti , in quo Concilii
Romani sententia probata est , et publice significata. Nestorio. 3. R in Conciliis Ephesino , Chalcedonensi , et Constantinopolitano II. Oecumenicis. Prob III. ex ipsius Nestorii Scriptis , ac Vocibus. Ille enim negavit utilouem hypostaticam , et unitatem personae in Christo, qui asseruit, eum qui de Virgine natuS est , non esse Deum , sed in ipso Deum iuhabitasse, tamquam in templo ; ideoque B. Vuginem non esse dicendam Matrem Dei , sed hominis , qui Deum stabat. Atqui ista docuit Nestorius. Aut enim in L anathemati. Dio contra se illum: Si quis eum, qui ede
Emmamuel, Deum oerunt esse dixerit, et non potius ira biscrιm Deus: hoc en inhabitasse .eam, quae Secundum Ποδ est, naturam, Per id quod unitus est nostrae, quam
de Maria Virgine suscepit: Matrem etiam Dei Verbi,
et non potius ejus, 'ru rat Emmanuel, nuncustasierit . .... . αHalhema sit. Et in onathemotismo V. Si quis u-Π-ι esss Post assumtionem hominis naturaliter Dei Filium dixerit , cum sit Emmanuel, anathema sit. Idem docuit'Nestorius Serm.'IM. et Vra et Epistola ad Cyrilluni, Epistola ad Caelestinum Ρontificem , alii S-qxie monumeratis , quae habentur in actis Concilii E-Phesini; unde haec ejus vox publice ferebatur, test. Thesdoro An Frano , et Acacio melitinensi act. L. ejusdem concilii: Bimestrem, aut trimestrem Deum non adoro Ergo. Prob. IV. Si Nestoritis recte sensisset de hypostatica hone , subscripsisset utique expositioni fidei, quae a
nensis Comu onitor. I. cost. Im Ev gryus Lib. I. Dist. Cama. , Liberistus Breviar Cap. 4. Cassianus, Lib. I. de Im
74쪽
De Incarnalionis mysterio. di Concilio Ephesino edita est ', saltem cum ejus amita annes Antiochenus , et Theodoretus , explicatis omnibus vocum ambiguitatibus , pacem eum Cyrillo inierunt. At semper in sua sententia pertinax, licet Episcopatu exauctoratus , et ini exilium Pulsus usque ad momiem duravit. Ergo. Vidst Natalem Alex. Dissert. VL
Sotiruntur argument prs Nestorio. Obio. I. Ille recte, et eatholiee sensit de Incarnaistione , qui ait Christum, non esse hominem solum, sed hominem , et Deum,: non esse duos Filios , aut Dominos , sed unum ; naturamque divinam, et humaenam in unam convenisse. hypostasim Verbi: qui denique Concedebat tandem, ut B. Virgo De*ara diceretur. Atqui haec omnia docuit Nestorius Nam x.' Sem'. ML damnat Paulum Samosatenum , qui nobis Dominicam humarii mem nudam a Deitate delirat. 2.' Serm. . AL ait. DioAio non est, neque conjuncsionis, neque βο-
tentiae, neque sitiationis, neque huius, quod est Chr
Stus . . . . Non enim habemus duos Christos, pel duos Filios. 3.' ist. ad Caelestinum docet, utramque naturam Propter Conjunctionem summam, et inconfusam iutina persona Verbi Gomini. 4.' Sem. VI. Dixi, inquit, Iam saestius : si quis inter pos simplActor , flos inter- quoscumque alios, Moce hac Θεοτμος gaudet; apud me uulla est de poω inoidia. tantum ne Hrginem faciat Deam , Et clarius Serm. XLI. Filius Dei natus est Deus Verbum, et homo; Ergo quαe yeperit, propter unitatem dicatur Dei genitrix, ΘEor M. Ergo.
u. Dist. m0. Qui ista d ocuit sincere , et, in sensui catholico , Conc. Subdole, et in sensu haeretico, ne . Familiare enim est haereticis, ad vitandam Catholi-eoruin invidiam , justamque damnationem , haeresim suam)verbis ambiguis exponero ut feci.t Pelagius/in Synodo Diospolitana. Nestorius itaque asserebat. I. Christum noti esse hominem solum ; quia, ab ipso ortu conjunctus suit morali nexu cum Verim Dei, iton quia humana natura hypostatice Verbo juitata est. 2. ' Pro
75쪽
Theolog. Institui. Lib. VI p. IV.
stum Uuum eSSe , Non duos : quo sensu etiam dicit Ap stoIus I Cor. VI. 17. Qui adhaeret Domino, unus πiritus Et ipse Christus Joan. XVII. Σ2. Ρatrem orat, ut sideles sinc unum , Sisut et nos unum sumtis. 3'. Divinam humanamque naturam diccbat in una Verbi Persona, consistere , nomen Prasonae usuIpans Dou pro h Ostasi
aed pro dignitate, et honore, quemadmodum in ji roeivili pater , et filius una persona Crusentur , ut Observat Concilium codastantinop. II. Anath. 4o. B Virginem concedebat appellari Deiparαm , eo quod genuissct hominem Deo unitum , qui homo Proplex eximiam eius dignitatem improprie Deus appellari pote inrat. Ita ipse Nestorius Musum aperit suum Ερist. ad Caelecuinum: NOrninetur, inquit, de Wrgine hoc Ver-
Deipara) propter inseparabile templum Dei Verbi ex ipsa D non 'Mia ipsa sit sMater Dei Verbi.
Inu. Nestorius agnoscebat et vocem θεοτοκος, et retia quas catholici dogmatis formulas, dummodo non acci-Devetitur in sensu et Apollinaris. Ergo non ab horrebat a catholico dogmate , sed si quid novi visus est protulisse , eo consilici secit , ut magis recedereta doctrinis haereticorum, in quo imprudeutiae potius, quam haeresis accusari potest. Η. rast. ant. Ita loquebatur quia dogma cathoIicuimeum Arit , et Apollinaris, haeresi confundebat, Coracia Secus , neg. Aestorius itaque ut catholico dogmati con
saret invidiam , illud accusabat haeresis Arai et Pollinaris , qui quidem unitatem personae in Christo
posuerunt, Sed haeretico sensu.
Obνιc. II. Viri summi Ioan res henus, et cum eo orientales Episcopῖ complures , TheodoretuS Cyren gis, Acacius Beroensis, aliique impense faverunt δε estO-rm. Ioannes quidem Antiochenres Epistola ad Nestorium
P. I. Conc. Ephes. cast. 25. testatur, ipSum eadem Sue re, et sentire, qtiae Saucti Patres, Ecclesiaeque Doctores. Theodoretus in Lyist. ad Alexandrum Hierapol Conqueritur , inique venerabilis, et sanctissimi Episcopi dogma fuisse.da uinatum. Acacius Beroeensis ira L pist. ad Coerillum P. L. Conc. Ephes. cap. 23. ait, Ne ιlaritimi in vocibus quibusdam ' errasse i at Catholicuna tenui te . sensum non secus ac Paulinus Antiocherm.
76쪽
. De Incarnatronis D nemo. 73 olim licet tres liypostases in Triuitate Degaret, Cath
Iicus tamen erat. Alia veterum testimonia pro Nestorio vide apud Christiantim Lupum Schol. ad seno hes. Denique Socrates Lib. VIL Hist. Eccl. cap. 3 a. Do , inquit, dum ejus libros lustro, hominem
steritum rePerio . . . . Nec tamen mihi Oidetur imitari Paratam Samosatenum , aut Photinum , et Dominum omnino simplicem hominem dicere ; sed solam Deiparae pocem tamquam larpam reformidare. Ergo.
o. Dist. ant. Et hi quidem decepti sunt partiri amicitia Nestorii, partim subdola valii hominis loqueti
di ratiorie , conc. Recte SetiSum ejus assecuti ' Sunt,
neg. Duo itaque fautores Nestorii aΙiquandiu deceperunt , primum amicitia, quae illi intima erat praesertim cum Ioanne Antiocheno , et Theodoreto ; tum Verborum anahages quibus haereseos virus tegebat , maxime in laudata ad Ioannem Antiochentim Epistola. Caeterum iidem, detecta fraude, Neatoris anathema dixerunt , imo Ioannes Antiochenus , inita pace cum CFrillo , Synodum Ephesinam recepit, et Imperatori auctor fuit , ut eum in Oasim pelleret in exilium , ubi lingua vermibus scatente periit. Theodore-rtis vero licet in serilium , etiam pace cum Orient Iibus inita , minus aequus ; tamen publice Nestorio anathema dixit tum in Concilio Chalcedonensi, tum in Lib. IV. Haeret. Fabul. cap. I a. ubi Nestorium iliter
haereticos recenset. Judicium Vero Socratzs non tanti est, Ut totius Ecclesiae sententiae praevaleat, tum quia The logus non erat Socrates i tum quia non aliam rationem
defensionis suae profert, nisi Verba Alastoria, quae Man-nena Antiocheniam, Theodoretum , aliosque deceperant. Soholion.
Licet Nestorius aliqua ex parte a Paulo Samosate No , ac Pholino abesset, quia fatebatur, Verbum Dei esse personam a Patre distinctam , ab aeterno subsisten- em , et Jesum Christum suisse Verbo Dei conjunctum; in eo tamen cum illis haereticis consenti at, quod Chri- . tum purum hominem asserebat, morali tantum nexu Deo conjunctum. Utru que igitur verum est, et ipsum
77쪽
74 Theolog. Lutit. Lib. VI. Cay. IV. scilicet Patili Samosateni haeresi in excitasse quod i
obiecit Clerus Costantiliopolitanus Act. I. Concu Eρhes.) et ipsum a Patili dogmate abhorruisse, quod ait Socrates, et . ipse Nestoritas saepe professus est in Smu nibus. Vide Marii Mereatoris Epistolain De discriυά- 4,ie inter haeresim Aratorii, et Pauli Sam alent.
Pro M I. ex iis Seripturae locis, quibus supra demo atravimus , Christum esse Deum; si enim duplex esset in eo persona divina, et humana, nonnisi absurde; imo et cum blasphemia dici posset, hominem Deo Eo iunctum esse Vere , et proprie Deum. Deinde ex clarissimis eiusdem Seriptum: instimoniis, quae uni, eidem que personae in Christo divinam attribuant, huimanam-Αue naturam ; divinas, humanasque proprietates. Ita. an. IIL Is . Nemo ascendit in caelum, nisi qui - πυ-ι caelo , fitas h lais ς qui est in caris; quomodo autem filius hominis, qui in terris erat', in caelmesse dici poterat, nisi ejus persona una ' eademque esse divina Verbi persoua y Huic similia sunt alia loca complura , ut est illud Ephes. IV: i o. Qui descendis, ipse est et qui ascendit stiρer omnes caelos, ut i loel Omnia. Item GaI. IV. 4. η Iisti Detis Filium suum , fa- etiam ere muliere. Nihil vero est enucleatius , quam
1uod ait Apostolus Phitim. II. 6. Qui cum in formalai rasel, non raρinam arbitriaeus est esse se aequalem Deo: sed semetipsum exinanisit formam semi reccipiens, in similitudinem homirrrum Detus, et hi seu inpentus ut homo. Humilιapia semetipsum factus obediens iraquae ad mortem etc. ubi manifesturti est, illum ipsum, qui, in forma Dei, hoc est uarura Deus erat', lacuun homi
78쪽
De Incarnationis Mysterio. finem , humiliatum , et crucifixum. Quod et Ioannes eu I. 14. dicit : Verbum caro factum est: et Ecelesia profitetur in Symbolo tum Apostolico , tum Nicaeno dicens unum Dominum Dostrum'Iesum Christum , silium Dei unigenitum , ex paetre tiatum , ante omniassecula , Deum de Deo etc. Propter nos homines, et propter nostram salutem descet disse de caelis, incam vim de Spiritu Sancto ex Maria Virgine , sacrum homi-Nem , passum , crucifilium, sepultum etc.'Quibus verbis nihil excogitari poterat , clarius. Ergo. Prob. II. ex perpetua Patrum traditione, quam Concilium Ephesinuin Nestorio opposuit. Longum esset singulorum testi in ollia recitare , quae leguntur Part. L. et Aet. I. Concilii Ephesini, quaeque sustus a Coccio Lib. IL Thesa uri, et Petauio Lib. IV, De Incam. recum
tur. Satis sit unum , aut alterum proserre. I. ' Dionysius Alexandrinus in Epist.-Θnod. ad Paulum Sanιoω- tenum eum refellit , duas hryostasei, et duas personas αsseverantem unius Christi, stoe Christos duos, duos 7us Ilios. a.' Athanasius Lib. de Incarnat. Homo , inquit,
una Persona , et renum animal est ex syiritu, et Carnacompositum': ad c us similitudinem intelligendum est, Christum tinnm esse personam, et non duas. 3. Ambrosius Lib. De Incarnat. eap. 5. Utrumque unus, ceuntis in utroque , hoc est oel dioinitate, pel co ore ἐNon enim alter ex Patre, alter ex Virgine; sed idem
aliter ex Patre , aliter ex Virgine. 4. Νaetianaenus orat. XIII. Non duo factus , sed unum ex duobus Feri sustinens ; Deus enim ambo sunt, id quod GSSum psit , et Uuod est assumptum. Naturae duae in unum concurrentes , et non , o flii. Innumeros habes ali in Actis Ephesinae synodi. De se illo autem , et εο quentibus Patribus non est amb.endi locus. Ex ha aulem traditione Symbolum , quod vulgo dicitur Ath
nasii , sic habet : Qui licet Deus it , et homo ; n'
duo tamen , sed unus est Christus. Unus autem noraconoersisue diornitatis in carnem, sed assumtione hu manita lis in Deum: Unus omnino non confussione sub
Tntiae, Sed unitati yersonae. Et Concilium Ephesi nutu Gn. III. idipsum definivit: Si quis in uno Christo is ἐπιμω PQ ι uiationem dioidit, sola leas connexione,
79쪽
76 Theolog. Instit. Lib. VI. Cap. IV.
quae sit secundiam dignitatem , pel auctoritatem , NON Potius ea , quae sit secundum naturalem unionem, CUMjungens, anathema sit. Quod et confirmatum est iis
tribus sequctitibus Conciliis oecunieiticis , Chalcedo- nsi , Costantinopolitano II. et III. I. rgo et . . Prob. III. ratione ..Si in Christo duplex esset Peu Oua , divina et humana , destrueretur Incarnati oliis mysterium , quod Apostolus vocat magnum Sacrament m , masterium absconditum a saeculis in Deo ; nee Christus ab aliis sanetis multum differret. Destrueretur quidem mysterium Incarnationis ', ex eo enim quod Verbum Dei moraliter cum humana Persona Conjun satur, in eaque inhabitet, dici nota notest Vorhum sa- Cium esse hominem , ut patet. Non disi aret vero Christus multum ab aliis sanctis a quia etiam illi conjunctus est Deus , iii eisque habitat, teste eodem Christo Dan. XIV. 23. atque ideo Dce homines redemisset , cum redemtio , ut Patres doeent, nosque infra probabimus, nonnisi a persona insiuitae dignitatis fieri potuerit. Ergo. Scripserunt contra Nestorium,ex veteribus Procrus
Episcopus Cyzicenus variis Iramiliis, et Epistolis quae habentur in Bibliot. PP. CFrillus Aleae. passim in suis Operilaus , praesertim Libris quinque Contradictionum
contra Nestorium : Marius Mercator Dissertations contra Nastoria anathematismos , aliisque scriptis, quae eruditissime illustravit Garnerius ε, δε-nes Cassianus Libiis VII. de Incarnatione, Leontitis B aminus. Exx centioribus vero suse Petapius, Thomassinus , Nat
Iis Alexander, Bellarminus , Witassius, Gurneb et Objectiones. objic. I. Patres passim docent, V.ςrbum asstimSisse hominem, ut saepe ait Augustinus Serm. LXVII. a VIII de Verbis Dom. Trael. XXVIII., tu Dan. et
M. Atqui homo personam humanam si cat. Ergo. v. Dist. maj. Locutione impropria, conc. Propria, neg. Hominem eruo dicunt pru humana naIura. Ante
exortas enim haereses mirum non est, si iminus caute
Iocuti sunt, Putantes se ita intelligendos , sicuti in E
80쪽
Inst. I. Damascenus Lib. III. de Ud.' αρ. II. , et Anselmiis Lib. de Incarnat. , docent, Filium Dei
Non assu nisisse natiaram'humanam in communi , sed in indioiduo, nempe hunc hominem. Atqui natura humana iii individuo humana persona est. Ergo. N. Neg. min. Fatemur enim , naturam a Verbo as sum tam non esse naturam in geuere , siVC in abstracto, ut Scholae loquuntur ; talis enim natura non existit Sed ad humatiam personam constituendam non Susicit, naturam esse individuam , ut et supra caP. L explica-Vimus , et infra sustus ostendemus ; sed re Iuiritur etiam , ut subsistat in se et non in alio nobiliori
Ast. I. Patres Erihesinae Synodi ut certum ponunt, aute conjunctionem Verbi cum humana natura duas fuisse personas. Siae enim habet Can. III. Si cytιis De uno Christo h cistases ρost unitionem dioidit. Ergo Ilut saltem humana Christi persona antequam Conjugeretur Verbo. Atqui Verbum assumendo hominem ni hil in eo destruxit. Ergo remansit etiam Post conju
elionem humana Personu . U. ππ.m . Non enim exstitit ante unionem cum Verbo humana natura ; sed in ipsa creatione assumta est, et in ipsa assumtione creata. Firmissime lene ,
inquit Fulgentius Lib. de Fide ad Pet. ca'. 18, et
nullatenus dubites, carnem Christi non sine dioinitate conceptam in utero Virginis priusquam susciperi tur a Verbo, sed ipsum V rbiam Deum suae carnDp acci Plion incarnatum , ipsamqtie carn m Verbi incarnatione con-Hρtam. Quod ergo dicunt Patres Post unitionem, non signi sicat, extitisse naturam ante ianiliotae in i Sed naturam .ab ipso suae creationis momento , sive instanti conjunctam vel bo , non habere separatam,' aut distinctam Personem, ita ut ante unitionem et post unitionem Non ordinem significet temporis , sed naturae. Quamquam si Poneretur, ante unionem extitisse naturam. et per sonam humanam ἔ tamen in ipsa uuiotie persona Iurmatia evanuisset; sicut duae aqune guttae antequam in unam conjungantur, et coalescant, disi inciam ha ut subsistentiam , quam in ipsa linione amittunt. dic Propte rea Vrabum humanam naturam assumendo, aliquid in