장음표시 사용
131쪽
VO D nulli in primitiua Ecclesia fuerint Prophetae.
Vis quoq; adeo pudendi dicti, quia pudet Hunnium,iam negat. Sed bene est in oculis hominum ver-lari Proto collum, quod citata pag. l . haec Hunia ij verba hibet Ἀσιηδεο. Fantu loquitur de ea Ecclesia inprimis, qua tum per omnium gentium orbem predicatione Euangeli colligebatur. In nouo testamento ea Ecclesia P R OP H ET AG oce loquentes audire MINIME POTvIT, ste pridem hac mortaδε vita defunctos. Cum igitur Ecclesia Dei etiam noui testamentis erstructi, sesuperfundamentum non modo Apostolorum, sed etiam Pro ' Nurum, d ver Propheta eo tempore 2 ON ' ISI in siriptura sint exaudiebantur omnino existimo neminem esse qui hanc inuictum G immotam solutionem de fundamento Scriptura Troph tica se postolicae, vel impertinentem, vel etiam falsampronunciare audeat. 2 tam illa coniunguntur in textu Hic certe generatim negat Hunnius Prophetas voce loquentes in Ecclesia primitiua audiri potuisse,generatim quoq; asserit, Prophetas non ni in Graptura exauditos fuisse.Vnde etiam dictum hoc in Colloquio a me generatim acceptum iesulatum est his verbis, qtiae habentur in cit.ita
pagina r8. Deindefalbum est, tunc nullasfuisse GProphetas, quorum doctrina tanqua undamento Ecclesiodeles niti debuerint 'si enixis soli simul vlig. Propheta etiam erant 2 Apostolus quos de Prophetis Ecclesiae p= mitiua apertam mentionem facito ad Corinth. a. Ephes . Quam etiam responsionem Hunnius nullo verbo vlterius impugnauit Neq; refert, quod iam Hunnius suum illud dictum de Prophetis veteris testamenti interpretatur De quibus etiam duntaxat Apostolum illic locutu esse dicit. Imprimis enim non iam de Hunnisinterpretatione litigamus, seduc eo quod verba Hunni per se sonare videntur, quae generalia esse superius ostendimus. Deinde si de Prophetis veteris testamenti duntaxat lo
132쪽
quutus est Hunnius tunc profecto omni absurdo absurdior est illa contequentia qua nix citato loco Ephes a Vbi dicitur, fideles aedificatos esse super fundamentum a postolorum: Prophetarum, exsiculpere nitebatur Hunnius in hunc sensum Perfundamentu Prophetarum intelligitur eo loco duntaxat doctrina scripta Prophetarii veteris testamenti ut pote qui alia ratione docete in Ecclesia primitiua audiri non potuerunt: Ergo etiam per fundamentum Apostolorum eo loco intelligenda est determinate sola doctrina Apostolorum scripta, non autem generatim, ut ego dicebam, doctrina Apostolorum seu Scripta, seu voce praedicata, qua- vero etiam isti in primitiua Ecclesia non potuerint exaudiri, nisi insitis Scriptis. Itaq; si de verbis Hunnij,ut sonant, loquamur, manet Absurdum Hunnio in praefatione obiectum. Si Hunni j
interpretationem admittimus, nouum exoritur, non multo laudabilius praecedente. XXIII. AnsvRDvM PRAEDICANTIUM.
VO mi S. Paulin ad Roman.rs non ausi uit,fas aliquidisse dicere, etiam Pontifex non habeat amthoritatemferendi leges in Ecclesa Pag. I p.
T hoc quoq; Dp m sappellat Hunnius, nec alia ob causam, quod quod ut ait, qui legit hae, non aliter
potest ex ipsa liter judicare,quam nostra, inquit,rαιλι- riverba. Sed mentitur calumniator. Nam qui legit haec in praefationela non limis oculis, ut Praedicans,
sed sinceris, non aliter potest ex ipsa literavi typo judicare, quam
non verba quidem Praedicantium ea enim, si quando recitabantur, peculiari typo a caeteris in praefatione distincta sunt, quod hietamen factum non est ysed vim insulsissimi argumenti, quod ex illo loco Apostoli inepte extructum, saepius eo tra suam conscientiam obtruserat H tinnius,referri.De qua re videat Lector citatam paginam Proto colli, item pari iOI. Iop. IIJ. cc libere judicet.
133쪽
Textus praefatio nis . VO D locmille S. Pauli a Timoth.s. Omnis Scria plura ere. utilis est ad docendum &c. Praed cante interprete irasi intelligendus oratiis, de iota utilis est, id est cienses PQ r o .esrc.
GNosci bellam suam Scripturae interpretatione Hunnius, sed ait,de hoc a se copiose dictu esse in suo Apologetico pag. 33 . Sed Hunnius tunc scilicon huius turpissimi Absurdi notam delebit, quando
ventus maria siccabit. Videat Lector Protocollum vὶδ Apolog loco citato,&Examen Hunn Relat. cap. 7. ut. 2- - XXV. AnsvRDUM PRAEDICANTIUM.
Textus Praefationis. IVO I Ecclesia r. ad Timrub. s. de olum dicatur Columnain firmamentum veritatis, quia uisorit,eo eruat, est propagat acram Scripturam pag. rap. Quod cum itidem Synagoga Is ,2 uafacili setiam ipsa Praedicantibus erit viij columnae si imamcntum Veritatis. Et quidni cum cathedra Moysis sit aeterna.
VRi hic rursus insanus Praedicans, cla per sitsi crimen injuriam sibi fieri clamitat. Nam se duo membra responsionis posuisse, cur Ecclesia dicatur columna ct firmamentum veritatis. Vnum autem hic recenseri tantum,alterum malitiose taceri Verum si ob verba lilmultuatur Praedicans, quasi eius verba non omniar eitata sint, tunc Vanus impostor est. Iam enim aliquoties monui. verba Praedicatatium in praefationedon recitari, nisi cum diuerto
134쪽
typo, quod tamen in proposito nequaquam accidit, nisi in recitatione illius Epiphonematis Hunniani, de perpetuitate cathe dcie Mosaicae a reliquis secernuntur. Alias enim absurditatem breuissimis duntaxarsymbolis indicari verius, quam enarrari. Si ver,de re contendit, quasi videlicet re ipsa aliquid amplius tribuerit Ecclesiae Hunnius, quam quod in praefatione relatu est,aut quasi verum non sit, eius quidem sententia fideliter relata, Synagogam Iudaicam, non minusquam Ecclesiam Christianam dicendam elle, columnam 2Armamentum veritatis, itidem calumniator est. Quid enim in proposito amplius tribuit Ecclesiae Hunnius, quam Synagogaei Ait, quia etiam a se dicta fuerit columna veritatis, ratione Testimoni)θuod veritati in Scripturis comprehensperhibet Ecclesia vi quavispotius Appliciasustinere malit, quam eripi sinat veritatem in verbo diuinosiripto coelisiu nobis comendatame quod iam in praefatione queri rur omissum.
Sed hoc aut omnino idem est cum eo,quod prius liceti ut est
in verbis profusus, tautologiae schemate probe exercitatus diuersis verbis, iis scilicet, quae in praefatione habentur, dixerat Hunniusci aut profecto si alitor explicetur, ab Hunnio in Colloquio nunquam a Tertum est,nec asseri poterit unquam, quamdiu Hunnius, hoc est Luheranus Praedicans est. Quod ita manifestis.
simum facio Tripliciter enim intelligi potest, Ecclesiam perhibere testimonium etia singuinis profusione, si opus sit, obsgia tu veritati in Scripturis comprehensae. Primo quia omnibus
veritatibus in Scriptura contentis, ita constanter adhaereat,ut Ecelesia tota nunquam vitavi possit ab ulla veritate fidei dimoueri, ac proinde sit prorsus quo ad res fidei absolute infallibilis. Et hic sensus verus quidem catholicus cst Ecclesiamq; Christianam
a Synagoga huius temporis maximo discrimine separat, fundatus in illo Christi Matth. iis Porta inferi nonpraeualebunt aduersu eam: Sed in Hunnio oppugnatus, non receptus est nec recipi ab eo potest, quamdiu Lutherum recipit, pro utentem se collapsam, plucimis erroribus uniuerso orbe Christiano inuolutam Euangeli doctrinam primum rursus erexisse S restaurasse. Secundo,
quia Ecclesiacu testatur hos vel illos libros esse canonicos, simul
135쪽
etiam in genere saltem testatur, veritates omnes in ijs contentas; evise diuinas,& a Deo reuelatas. Teri. quia in particulari quoque declaratin profitetur aliquas veritat iri tura comentas, eisq, ita adhaetet, ut etiam si opus sit , i illis ponime sit parata. Et hi duo modi procedunt iii id i octrina Hunnuaed adeo nec Ecclesia Synagoga distinuu ut D tabcipiam et propaga tione&conseruatione Scripturae distri. cui utur, ut caecus siet, qui hoc non videat. Constat enim, nec dissilentur ipsim et i raedicantes, etiam Iudaeos hoc tempore perhibere testimonium Scriptura sacraeve teris Testamenti Neq; hoc tantu, sed etiam quibusdam veritatubus in Scriptura contentis ita constanter id haerescere, ut etiam parati sint vitam pro ijs fundere,verbi gratia, quod Deus unus sit, ossit creator coeliri terrae,quod sit uitus vindχ x malorum, diu. remunerator bonorum, quod fidelis in pron issionibus, quod Α-brahae factae sint promissiones de aduentum asiae, &e. Deinde idem esse .Ecclesiam hac quidem ratione te tis de veritat bis in scriptura contentis,& custodire, siue construare,c propagare sacram Scripturam, ex hoc patet, quia Scriptura propagari non potest. nisi testando eam Deo reuelante esse conicriptam, diuinas in ea veritates contineri, quod sine aliquarum veritatum aperte in ea cotentatum qualicunq; fide, professio ine fieri non potest. Ex quibus iam satis patet, non solum nihil iniuria tributum esse Prae- .licantibus, sed etiam simul clarius elucescit illa Praedicantium absurditas, in praefatione notata ut gratiae potius Videantur agendae Hunnio, qui sua calumnia huius declarationis occasionem praeis buit,quam irascendum.
UO D institutum istad Rechabitarem Hierem. 31. non ad Dei cultum, sed ad disciplinam solum quadam domesticam spectet. PS. III. Plurimi; emmistens patrumfamilia j ocrum e
136쪽
Prinaicantium ordine2 is tam ipsi, quam flij rerum Ninum riori bibant, domos non arctificent, vineam agrum. α sementem non habeant, ut Rechabiω fecerunt.
surdum esse remittens Lectorem ad Protoeollum: ex quo ego Lectori integrum permitto judicium. Dolet tamen interim Hunnio, quod patribus familias Praedicantibus, eorumq; filijs haec Rechabitarudomestica distiplina adeb in praefatione studiose sit comendat quam ipse non minus, quam Chameunias ciliciaq; Monachis exinteoro vult relicta. Sed miror hominem inhumanu novo onere velle grauatos Monachos, quos alioqui humanis traditionibus aded praegrauato deplorare solet. Quin potius relinquant Praedicantes traditiones humanas Monachis,& hanc domesticam disciplinam Rechabitarum in Scriptura adeo manifeste commenia datam, ipsi amplectantur, ut quo erga Scripturam sint studio,non tantum voce,ut hactenus, sed etiam re ipsa ostendant , Iam vero quod non solum ipsi Omosu' adeo ampla si latina,& hebraica
phrasi aedificant, sed etiam domos, vinem iamrosu ortos,praedia, Nona feria moLis,annuos reditus Monachorum4 Ecclesiae, stib praetexta
tu sui Picudoeuangeli sacrilege deuorant, valde prosecto a Rechabitarum instituto procul absunt Agnoscit credo Praedicans
suas calumnias jure retortas. XXVII. AiisvRDv PRAEDIcANTIUM.
VOL omnes haeresessu lanter ex Iola Scriptura refellantur, separata omni alia infallibili Getessat
authoritate ac traditione,pag. . . cum tamen
137쪽
RI MuM ait Hunnius, non esse absurditatem, sed veritatem: Posterius negat se falsos esse. Sed hoe esse mendacium, ex mera desperatione confictum satis ottendi in examine Relationis Hunnianae cap. I 8.&paulo post instansius ostendetur illum vero per- niciosissimum errorem esse, omniumq; haereson fontem luculenter commonstratum est tum in Colloquio Sess. s. a. ra . tum in Responso Iacobi Greiseri ad theses Hunnianas, tum in Relatione pari. I. cap. II. tota sere pari 2 tum inspccie contra Hunnianas cathamnias in examine Hunn. Relationis cap. Icce M. Quae Lector vehitatis amans consulat. XXVIII. AasvRDYM PRAEDIcANTIUM Textus praefationis.
VOD aduersari, visapra dictum est, duo loca in allegalis a se inctorum patrum te monise deprauarum,. institutosiu deseruire viderentur.
A C in recalumniae imposturae Hunniana superi us luculenter detectae simi, quibus nihil addere opua 'st, cum nec ipse Hunnius quicquam hic addat. XXIX. PRAEDICANTIUM.
Textus praefationis. VOD ea dogmata de quibus internosin illos controuertitur, simpliciterin necensario credenda & cognoscenda non sint. sng. o. aluo vix aliquid παν- F nt' dicere potuisen aduersari, Certe hac ratione amplissimam facultatem omnibus concesserunt,Lutheranam serim deserendF. Cur enim Dmperti ciser retineatur, sua necessario teneri non debet t
138쪽
VNNIus, ut ictus ille piscator, sero iam vulneri emplastrum adhibet. Ait verba sua illic sonare duntaxat, de dogmatibus Catholicorum, mae ipsi extra Scripturam habent. Sed hoc mendacium est, non
pharmacum. Dictum enim illud Praedicantium gerie cale est, ut ex Protocollo patet in ciuo sic habent eorum verna. randoquidem igitur de us dogmatibus, de quibin intrenos et aeri ιμ- . controuertitur controuertitur autem utrinq; etiam de dogmati 'laus Pseudo euangelicorurperspicue nihil doceturin sare ripturis. q. od tamen aeque parum fatentur Catholici, quam parum Gregorius de Valentia omnia omnino dogmata necessario omnibus eredenda in Scriptura satis aperte contineri dixit arbitramur. illa simpliciter re necessari credenda scognsenda non esse. Vnde verissime conclusum est, Praedicantes facultatem omnibus feciD se sua sectae deserendae. Quam autem insulserupueriliter Praedicantes eo loco, verissima alioqui doctrina Gregorii de alentia abusi sint, ostensum est in Protocollo. pag. 3s Illud profecto impudenter facit Hunnius, quod eam Gregorij sententiam ebnunc rapit, quasi dixerit omni omnino dogmata Catholicorum perspicue fere in Scripturis ipsis doceri, cum ex contextu mani testisIimum lit, locutum eise duntaxat de iis, quae alioquin etiam in specie in Scriptura, non extra Scripturam traderentur, idq; ociscatione controuersiae illius, quam de perspicuitate Scripturae C tholici cum haereticis habent,
V in legitimi atque etiam supremi magia an Jententiam latam, in aliqua controuersia dubia, qua
ad eum diiudicanda flectet, liceat subditis exentiis naincerias e recedere,s aliter illis videatur Pet.
139쪽
Ere illud a se dictum esse, ex Protocollo vult videri Praedicans liberum sit ergo hac dere judicium Lectori exactis Colloquij. Quod vero ait Hunnius,subditum, si facto examine deprehendat, sententiam eistiam supremi Magistratus esse aduersam Scripturae, ab eius sententia recedere polle, inter nos minime controuerti-tur Sed de his duobus I. Vtrum fieri unquam possiti utrubdutus vere deprehendat sententiam supremi capitis Ecclenita, Romani Pontificis, in aliqua dubia fidei quaestione latam, Scripturis aduersam esse,atq; adebanis in definienda dubia fidei quaestione, scripturae sensu aberrare possit. II. Vtrum subditus de eiusmodi sententia sibi iam legitime denunciata, adhuc amplius dubit re,&quaestionem mouere possit, eamq; sub examen vocare, an ver,ei in obsequium fidei captiuando intellectum' sine mora debeat acquiescere, de qua re supra, in examine Hunn. Relat. cap. 7. Scripturae autem testimonia,ad quae nihil in Colloqui, nobis responsum esse vanissime actitat Praedicans, insta pertractabimus, quando plura Praedicantium absurda referemus.
surdorum Tradicantibus in praefatione obiectorum.
XXXI. AasvRDv PRAEDICANTIUM. Textus praefationis.
VO D in ausi de nulfus a Deo constitutu tum de per quem ante cliem extremum judicij, ita manifes fa controuersiarum decisio,vipartiam litigantium altera evidenter sua se causam εbtinuisse,alteraseamisisse Pas. λε.
140쪽
ER Mo est de judice habente absolutam in terris potestatem judicandi, cuius videlicet sententiae abiaque omni ulteriori tergiverIatione partes absolute stare teneantur. Neq; vero hanc suam esse sententiam, negat Praedicans, sed significat potius, ea Scripturis ellia conformem, Ma se in suo Apologetico defensam. Sed quia superius de Ecclesiasticae Hierarcniae ratione fatis fuse conistra Praedicantes actum est, ola haec ipsa Hunnij absurditas, tum in
Relat mea pari 2 cap. . tum in examine Hunnianae Relar cap. I 8 satis a me copiose refutata est, nihil attinet hic eam fusius per tractaret XXXII. AasvRDv PRAEDICANTIUM.
Vol in dissaratione eum Iudaeis Christin no M. stinuerit officium Iudicu:nes,sed η , est ver
bumsuum constitueri Iudicem Pag. u.
E FENDIT etiam hoc Αbturdum Hunnius, 3c Chimstum Dominum in cuius contumeliam vergit, eius patronum asciscit, adducto eius testimonio Ioan is s. I a. P oliteputarequod ego accusatum m os apud patrem est qui vasa usit incuses. Et Ioannis II. Siquisa dierit verba mea, ta non crediarem.ego nonjudico eum. Non enim v
m 40uduem mundum, sed os uem mundum. Qui reimit me, re accipis verba mea,habet quijudicet eum Sermo quem locutussis, in judicabit eum in nouissimo die. Sed eur,mi Hunnii dissimulas eaetera, quae apud Ioannem in locis citatis leguntur Praestabo tuam negligentiam. Ita enim Ie gimus Ioannis s. et en paterjudicat quemquam: omnejud I . cium dedissilio, ut omnes honorificentsilium cui honorificant Patrem. Et tu, Hunni honorem Iudicis ei vis abrogare Audi rursus Chri-