장음표시 사용
161쪽
nis intercedat eum quibusvis etiam infidelibus, saltem iis, qui
Christi nomen, legem quomodocunq; profitentur. Secundo, ut sit duntaxat inter ipsos orthodoxos mutud. Si primum velint. tunc iam etiam fatente Hunnio, habemus controuersiam, quae hac ratione inter Christianos est, aut esse potest, quandoquidem fieri potest ut sit aliquando haereticus, qui violim fiebat,idq; etiamnunc accidit vel nouos libros canonicos Ecclesiae velit obis trudere, aut priores adimere, cuius quide controuersiaraudex nopoterit esse Scriptura Si secundum, tunc quidem prim divam de Iudice sententiam non satis explicallent, quinetiam iuxta sua doctrinam,icripturam udiciariam autoritate, nimis angustis terminis definiuissent, statuentes,eam esse iudicen illarum tantum coistrouersiarum,quae inter ipsos orthodoxos mutuo possent oriri; caeterarum verb,quae cum haereticis essent, Iudicem non esse.V de rursus a nobisne petere quidem, nedu impetrare possent, 'tin controuersiis, quae inter nos: illos sunt, scriptura esse propithiudicem, admitteremus: Quandoquidem illi nos, mos ubio magis illos pro haereticis habemus. Ita prorsus, ut si hoc sensit
duntaxat Scripturam elise voluerunt Iudicem earum controuerissarum, quae inter Christianos mutudeise possunt, iam plane viis ctoria ante eonflictum Catholicis cedere debeat. Deinde ver ne sic quide thes aduersariorum consistere posset. Quandoquidem haec controuersia, cuius iudicem Ecclesiam admiserunt Praedic tes, etia inter ipsosmet orthodoxos esse potest, ut manifeste pater, non solum ex veteri historia, attestante, non omni u omnino anis liquoru hac de re semper eandem fuisse sententiam sed etiam ex rebus gestis nostrae aetatis usq; ad concilium Tridentinum, ex quaesistar de quibusdam libris vere canonicis ante concilium Trid linum, a multis Catholicis fuisse dubita tum Quid quδd nee ipsi Luthetani interse,nec Hunnius cum Hailbrunnero,imone securiam. Nun ipso quidem per omnia consentit ut alibi a me demonstratum est. - . , . Atq; ex his quae hactenus diximus facile patescunt innum tae Hunniscalumni aevi mendacia,quae circa hanc rem in suo Apcis logetico et Tatiuit, sibiDeo volente, distinctius numeranda.
162쪽
Textus Praefationis. Cripturam esse UNICAMnormam doctrina, ultu
ac fidei Christianae,ut inprima sua thesi aperte professisunt; eum tamen Praedicantes tandem argumen iis Catholicorum icti auri debuerint, esse ALD VID FIDE DIVINA, Valgibili es CATHOLICA necessa riseredendum,quod ex solasu VNI scriptura susscienter non sistatu lag.aya .ara. uo pacto etiam quoadaturum,ais adeὸ quoadustum principase iusdisputationis punctum Cetholiri
contra Praedicantes triumpharunt.
M pudentissimum simul Mimprudentissimu rursuae alum niatorem hie agit Hunnius.Cum enim ablurisdu praecedens in praefatione Praedicantibus tributa de falsi crimine accusare non auderet, iam hoc falsi crime appellat: Cum tamen si praecedens nultu falsirimen est,neq, hoc elle possit, quandoquidem unu ex alio sequiatur, ita ut si scriptura non est iudex omnium controuersiaru Reliasio nis, ob eani qii id e caudam, quod aliquae Religionis controueriss ae ex ipsa scriptura diiudicari no possint, no poterit quoq; esse ipsa solari uniea norma doctrinae Religionis. E. Vnde omnia illa
testim Onia, quibus a Praedicantibuspraecedens absurdum esse Cois missum ostendimus,etiam ad hoc ipsum de iisdem comprobanduvalent. Sed quanquam haec ita sint, nihilo miniis ut magis eluceis stat veritas operae preciu erit, haec ipsa duo pronuciata, in hoc abis surdo Praedicantibus tributa separati mistendere. Igitur quod ad primi; dici: attinet, est illud ex thesi prima aduersarior manis itissimu,quae sic ad verbu sonat Verba Dei Prophetam,Euangeli rura Apostolo scriptis comprehensium DOCTRIN EGULTUS,ac FID EI Christiana, VNICAM,certam atri infallibilem normam, regulam, ac mensuram, cui propter Num Deum authorem DesperseχἈώena fit indubitanter agnoscimuι ' Audit hic Lector alteri,
seripturam V NICAM NORMAM doctrinae,cultus,
163쪽
fidei. Nune ad alterum pronunciatum ostendendu accedamus. Et primo quidem Hunnius in prima statim sessione,cum D.Gre serus inter traditiones non scriptas protulisset etiam hanc libros
hanc TRADITiONEM EsTi MoNivM Ecclesia Deis. Et infra. Vinest, inquit, quaestio de TRADiTIONIBvi, de quom utrimque internos CONVENIT, de his secundum quas dogmata internoso inter vos controuersa cognossenda es iudicanda siunt. Aliene igitur hoc a vobis affon'ItaHunnius,cuius hoc unicum testimonium ad insignem illam eiusdem impudentiam retundendam sussiciat. Sed adhue plura restant. Idem enim asserit Iac. Heilbroni erus Protoe Monae. Sess r. his verbis : Aduersarispotius videntur tergiversari,aud P '. roribus'cumfacere, mprobatur cripturam esse normamo admi rendine TRADITIONta,eam TRADITIONEM,Qferunt de librorum scilicet canonicorum numero, siue authoritate)δε quasnto nos PRORsvs NuLLA A conuersia. Et rursus pag. sequenti: Miror tinia quid quod urgeatur adeo hae traditio, cum de ea inter nos non fit conis yrouersia. Vtrinque enim sacram scripturam accipimus.
pho . . M., Rursu eadem pagina Hunnius circa eandem quaestionem
.pat iso. sic loquitur' sondeo per distinctionem, quodpatri auidem fide er
dendumsit, hos elisios libros esse canonicos i , non modopropter test scationem Ecclesia sed I propter interna cristria. Nihilominus vero non conficitur hine, uod intest ratio, licet necessario credenda, SI TPAR QvAEDAM VERBI DisINI,sive articulino caput doctrina
Christiana Ex quibus verbis ita licet augumentari conita Hunnuum: Nulla testificatio sue traditio, quae non est pars verbi diuini, potest esse εγηαφ', hoc est in sacra scriptura contenta, ut exterminis patet Sed testificiatio siue traditio illae Hos velistosfibros esse canonicοιὼ est traditio siue testificatio talis, Qua non est pars verbi diuini, ut aperte fassus est Hunnius: Ergo secundum Humnium non potest esse εγγραφ' scripta, siue scripturis contenta. Ac proinde cum alioquin fastus sit Hunnius, eam traditionem
esse diuina fide credendam quod negari nullo modo potesticonis stat
164쪽
stat,eti admisisse aliquid, diuina fide necessario credendum, quod tamen in scriptura sacra non contineatur. Iv. Illud quoque in hoc genere efficax argumentum est, quod in Sessis. etsi non nisi post ne redibilem unius quasi horae tergiuersationem,hac unicaqnaestione torti, anne credendum sit ali Ptoloe. Monaci quid diuinavi in tallibili fide, quod in scriptura no cotineatur,nec 3s ex ea sola uidenter deducatur, tandem confiteri sunt coacti esse omnino aliquid necessario credendum, tanquam historiam a Spiritu sancto TRADiTAM,4 quidem fide infallibili, quod tamen nee cultus, nec dogmatis,nec articuli rationem habeat Etsi postea cueos huius suae tam apertae consessionis puderet, in reuisione Pro locolli pro voce TRADITAM Hipposierunt vocem DESCRIPTAM, ut mox in eapite sequenti fiet manifestius.
GPraedicantium in praefatione relato ubi GL dentibinariumentis demonstatur, radicantes eorumve adiutores, per turpissimum falsi crimen, pro voce TRADITAM, in
Tratocollo supposisisse vocem DESCRIPTAM.
Textus praefationis. VOD Prae amus, thoesuumprobrum nonnihil tecgerent in Reufione Protocolli pro voce TRADI TAM Uposuerunt DESCRIPTAM et ara.
165쪽
o Cine dubio falsi crimen appeIlare debuit Prae
dicans, ne haberetur ipse cum suis fallator. Sed quia res una parte horrende iam cruciat Praedicantes, ita ut non lum Hunnius in suo Apologetico, iam in examine praefationis, sed etiam Praedicantes Neobur genses in sui Protocolli appendice,&VVirten bergenses in quodam germanico scripto quod Triumphum Iesuiticum inscripserunt nomine Reuisorum Pseudoeuangelicoru, qui Pro-tocolli: revisioni interfuerunt edito,&Gauglerus quoq; in deis sione suae germanicae versionis Protocolli contra Andream citanum,ei se opposuerint Verum etiam per se grauissimi momenti est, ita profecto ut considerata materiae grauitate, vel sisti se ficiat non modo ad omnem fidem Praedicantibus abrogandam, sed etiam eorum fidem seu perfidiam penitus detestandam: Ideo suis ea momentis diligenter ponderata est. Et quamuis hanc ipsissimam eme veritatem partim in oraefatione, partim in mea Relaistim parte. 3. c. o. apertissimis argumentis lit ostensum, ad quae illi nihil hactenus relpondere potuerunt: Iam tamen id diligentius adhuc&apertius commonstrabo. eorneo . Monaci . Est utem,Vtres tota probe intelligatur, controuersia de illis pag. 183. verbis Hunni Sessi3 prolatis: Multoties res=οnsium Hs esse aliquid necessario credendum,tanquam historiam aspiritu Sancto DE SCILPTAM, squide de infallibili, quod tamen nec cultψ, nec dogmatis, nec articuli rationem habet. Vbi circa verbum D EscRiΡTAM triplex oritur quaestio Prima,an Plunnius in colloquio dixerit Da
SCRIPTAM, an ver TRADITAM, atq; adeo an non primum vox illa DEsCRIPTAM, pro voce TRADITAM,contra rei gestaevi dicta veritatem si substituta, quod nos certissimum esse affirmamus; Prae dicantes autem aperte quidem fateri non volunt, etsi cu adeo firmis argumentis comprobetur, etiam aperte negare non audent, ut infra ostendetur. Secunda,an non haec vox studio cla opera Praedicantium, siue partisaduςrsae substiti ita sit,ut substitutam esse is- rapatebit, nec ipsis quidem Praedicantibususquequaq; abnuwtibus Tertia questio est,an non haec vox a Praedicantibus, vel orum asseclis proprii cum odi caussa, atq; adeo dolo malo fuerit sup- Dosita.Potest etiam quaeri,ubinam haec fraus, qua ratione com
166쪽
missa sit,&quisna in earticularist talis facinoris auctor Desingulis ordine agemus, sed eo breuius de posterioribus, quo minua in iis explicandis esse potest difficultatis , supposita primae quaestionis elucidatione.
Igitur, ut primam qua stionem aggrediar,in Colloquio dicta
ab Hunio fuisse RADITAM, non EsCRIPTAM, sed hanc
vocem primum postea suisse luppositam, his argumentis validissi me comprobatur. Primo quidem id demonstratur ex authentico Protocollo Bauarico, quod ab utriusq, partis Notariis aeuis tibus omnibus numero decem, propria manu subscriptum,sigiulis' singulorum appressis inuiolabilitarcofirmatum est. In eo eis nim vox illa,TRADITAM, leui litura se deleta reperitur, ut nihilo minus euidenter aquolibet legi Iossit: Eius verδ loco supposta inuenitur voxDEscRIPTAM,idq; une ullo alterius liturae vel rasu rete indicio.Et quamuis ad sdem hac de re faciendam apud quoslibet prudentes&cordatos abunde sufficiat ipsa praefatio Serenissimi Bauariae Ducis Maximiliani consensu Mauthoritate edita.&Pro- toeollo praefixa,absq; ullo alio argumento vel in strumento iramur ut Calumniatorum ora validius obstruerentur, adeoque ea res, utpote maximi momenti,4 ut spes est, in boni comm unis utilit tem plurimum redundatura, omni fide quam testatissima reddeiaretuωdcirco eius Serenitari cor ipse huinillime supplicaui ut ob commune bonti, publicum hac de re Instrumentu benignissime eonfici mandarer, quo ili ad non solum quibus opus esset ostendi, sed etiam publicis ruis manuat si omnium oculis obiici, caluismniatorum, quoru in maximus offerret numerus,maledictis opinponi pollet Quam etiam petitionem cum eius Serenitaspro suo ergi bonu conmiae propensis imo studio mox clementissima v lantate ratam h ibui; tete, idcirco cura&industria Nobilis Magnifici, amplissimi viri Domini Ioachimi Donrspergeri Iuris utriuL4me Doctoris Serenissimiq; hauatiae Ducis sepremiCacellarii aduocatis publicis Notariis viris integerrimis ae doctissimis, restibulque omni cxl eptione maioribus ascitis, hoe instrumentura
L.percon ictu, miniq; ad eu,quem dixi,fine traditu est,quod proini lc hoc loco de verbo ad verbu iusicendu duxi di sic se habet.
167쪽
Nomine Domini Ameu.Notum sit uniuersiis ac singulis, praesens hoc Instrumentum vi-- suris, lecturis, seu legi audituris,& pateat euidenter, Quod anno a Nativit te Domini ac Redemptoris nostri IesiuChristi M. DCIII indictione prima, die vero vigesima quinta me sis Februarij, hora octava, vel circiter, ante meridiem, Pontificatus S. , D. N. Domini Clementis V IL PP. anno undecimo, coram me Notario publico infra scripto in praesentia fide dignorum testium, specialiter ad hoc rogatorum acu catorum, personaliter constitutus fuit Magnificus,Nobilis,&Amplissimus vir,Dominus Ioachimus Donrsperger, Ser. , Princiis pisac D. Domini Maximiliani Comitis Pa . latini Rheni,Vtriusq; Bauaria Ducis, Dotnim ei clementissimi Consiliarius secretus supremus Cancellarius, iraefectus in Maria quarista invic atque ex clementissima voluntates authoritate Seren. , suae viva voce ex
posuit, necno a me Notario publico requi, si uit, quatenus in quadam coriouersia, quae
168쪽
circa Protocollum colloquii Ratisbonensis Anno sexcentesimo primo habiti, exorta est,speciatim vero quoad voculas TR A DITAM, Descriptam, in illa oratione Egidij
Hunnij, Praedicantis Lutherani, quae habetur sessione decima tertia, sic incipit: Multoties restonsum in c. ipsum mel authenticum, ac utriusque partis Revisorum nominibus Igillis confirmatum Proto- collum, quod in Archiuo suae Serenitatis inuiolate asseruatur, inspicere, nec non de rei veritate per unum vel plura, publicum publicaue Instrumenta testari vellem. Qua requisitione debito modo admissa, inspe ctione pr memorat authentici Protocollisolbs 7 3 cum omni diligentia facta, manis
ste deprehendi, in eo loco prius scriptum fuisse vocabulum TR ADITAM, iam vero vocula TRADITAM, leui litura vitamen nihilominus facile legi posset deleta, eius loco suppositum haberi vocabulum DESCRIPTAM; idq; quantum animaduertere licuit, sine ullo alterius liturae aut rasurae vitio Acta sunt haec Monachitin Ca-
169쪽
stro Nouo,&quidem in interiori Conclaui Cancellariae secretae,anno Dominiandietione, Pontificatu, die, hora supra scriptis, praesentibus ibidem Nobilibus, Clarissimisique viris Christophoro Geuualdo, Ioanne Simone Vangere ccio in GersdorfaunVir. Doctoribus ac suae Serenit Consiliarijs Aulicis testibus ad praemissa specialiterio catis atque rogatis
Ego IOANNES PFRONT OS ALDVS STAD- ri essensis gustanae L ERVS,Artium oPhil ophia Dioecesis, V. I. Doctor,publicus Magister Laicus Frisingensis Apostolica est Caesarea authori Dioecesis, ac ciuis Monacensistatibus, Romae, ae in Camera Apostolica eseu stiali authdi Imperiri Spirae approbatus se ritalepublicus, est iis tarichius immatriculatus dotarius , Romani Colligi, immatricula: Nunctempori remi Ducatis tus Notarius, intestormeρ Aula Iudici Monachi iuratus miosis omnitus, una cum pracausarum Patronus ore. Puta nominatis DominisTωbus in- supradicti praemis omnibus terfuisse, ervidisse,quodiscors es ingulis, dum ratione colla , tempore praefatis , subscriptua
tionisfierenteragerentur, una Dominus Notaris clementer eum pranominatis Dominis te requisitus, Protocollamauthem
sibus , se adiuncto Domino licum es ginta δειis manibus Amaris hie subscripto, praesens tenuis, loco supradicto diligerer interfui: Ideo hocpublicum In inserit n/ori, voce, raristrumentum , manu equidem DITAM militura deleta, -- alteriuos literscriptum ma rem ver ES CRIPTAM,
170쪽
n propriasib cripsi naui se sippositam inuenit Guas quin
publicaui, in dem es resimo voces,praedicto modo Protocollantum emissi um omnium, cotineri,ah om ita cut8 - cho Perialiter timenter mittitur, rite ac segetumefieri, ocatu es requisitus vidi si audiui. Id praesens Instrume tum etinis si si ira maiorem dem prae gora cisSic NuM NOTARIA Tvs ' menter etiam requisius. Sic NuM NOTA MATVs Cum ergo ex hoc publico inlicii mento sit testatissimum, in authentico illo Protocoli ilauarico, prius scriptum fuime vocem T, Amaa Am , deinde verbi ocem DEsCRIPTAM eius loco sup- politam, idq; sine ullo alterius rasurat,bturae, vel viiij indicio certe hinc liquidissime colligitur, ante Re uisionem in eo Protocoulo fuisse scriptam vocem TRADITA M. Audeat, si cui ex Praedia cantibus lubet, rem hanc tanta euidentia comprobatam in posterum negare amplius. Secundo vero idipsum de monitratur ex Protocollo, quod te
paratim in ipso Colloquio ex parte Serenissimi Basariae Ducis, tanquam publicus ColloquiiNotarius conscripsit clarissimus vir Leon hardus Treittvvein v triuique I. Doctor, Consiliarius Episeopalis & Syndicus in cathedrali Ecclesia Ratis bonae.In quo vox illa TRADi TAM sine ulla litura vel rasura adhuc legitur. Neque, dine dubio aliter icripserunt ali Notarij, etsi mihi eorum exemis plaria videre non Iicuit. Tertio idem colligitur ex antecede ptibus eiusdem loci Conis stat enim eo loco minime controuersium fuiste, an aliquid necesilario credendum sit, tanquam historia Spiritu sancto deseripta,
quod tamen nec cultus,nec dogmatis, nec articuli rationem ha-
hcat, sed hoc ab initio Sessionis is perpetuo a nobis quaestu futia se,an Ecclesia possit traditiones aliquas non scriptas, quae ad culis tum aut fide pertineant, necetiario obseruadas proponere: Seu id Sellian aliquid iude in f diibili credendasti siue vocetur articuis