장음표시 사용
141쪽
stum eodem Ioeo: Siculpater habet vitam insemetipsisie dedits iatio habere visam insemetipso inpotestatem dedit ei etiamjudiciu aistiti, 1 cere,sui fili- homini est. Audii iiis . npossum ego a meipso facere quicquam sicut audio judico: judicitim meum iustum est ubi nota. Hunni, hae omnia esse pronunciata a Christo in disputatione co-tra Iudaeos.Et quid opus est multisὶ Voles ne Praedicans,ut exSymbolo Apostoloru eradamus illum Articulum: Inde venturm emis- dicare vivos ta mortuos. lesne ut eius loco substituamus: Moyses, aut verba quae locutus est Christus,ventura sunt judicare vivos mortuos Quid ergo sibi volunt illa dicta Christi ab Hunnio citata Certe ex eis colligi non posse, quin Christus &hic in terris ossicium judicis sustinuerit, citerum venturus sit judicare vivos mortuos, ex symbolori supradictis Scriptura testimonijs luce clarius est quid ergo In primo dicto solum vult Christus, siua a cuiatione apud patrem opus non fore, neq; Iudaeos a se tantu, sed etiam per scriptura Moysis in qua Iudari praecipua fiducia posuiste videbantur, velut per infallibile regulam fidem in Christumultis locis praecipiente,accusari& condenari Sunt enim in Scripturis multa simisia,ubi quod negatur, non negative simpliciter sed cuIoan. s. certo respectu,&comparative accipiendum est. Ioannis e No Ioan. l. quaero voluntatem meam,sed eim qua misit me Ioannis Ir cui credit in me,non credit in me,sed in eum qui misit me e c. In poste tori l co,ut ex adiecta antithesi patet, se imo est, non de judicio defini-d Milonis praeci , quod videlicet ad veritatis decisionem spectat se a de judicio absolutae condemnationis poenas scelerum a reis e gente: Venerat enim Christus fatuare mundum. non damnare. Sed ubi, Hunni, dixit Christus quae in eadem Proto colli mna Christo tribuisydo egos rem mem judicabit vos in nouis NHunn. rastris. an non execrabile scelus hoc est, Christo tua illa verba nox ego;
'lie assingere ' quae nunquam eo loco habentur ' At dixerat Christus
prius Egononjudico eum. Ira est, sed non dixit hoc postea,cum de nouissimo die loqueretur. In hoc mundo non judicabat, hoc est, nori damnabat Christus quem qua, ut supra explicatu est:at nusqua negauit, se in nouissimo die judicaturum Estnel hoc Huntii scriptilias re,an sic etcrat deprauare an hoc est Scripturis in Colloquici
142쪽
i sim uicisse,an turpiter prodidis. Concludo hune de Christi
iudicio locum contra Hunniti, cum s. Augustino: Audite, inquit, August. τυα quomodo dicissitim, ego nonjudico eum, cum dicat alio loco paterno in D Iudicat quemquamsed omne udicium dediolio: Nisi quia intestigendus,mod nonIudico eum. Quare non judicat modo' attende quo equitur. Non enim veni nquit , ut judicem mundumsed ut salvolaem mun- m. unc ergo est te in misericordialostea eritjudicis,qui misericordiam inquit, re uirium cantabo tibi Domine Sed de ipse etiam futuro nouissim udicio videte Prid dicar suis'ernit me, ta non a ripis verba mea,habet quijudicet eum Sermo quem sicut umari-dicabit eum in nouismo die No a IT, quispernit me nona ripis verba mea, EGO NON IVDIC eum in noui modis, ime enim si dixisset, non video quomodo possit non esse contrarsum illa sententia,ubi ait Fater nonIudicat quemquamsed omnejudicium deis dissilio Cum ero,dixit quispernit me,&non accipit verba mea,habet vijudicet eum. exspectantibi aute quisnam illa esset secutin adiunxic
Sermo que loeutvisum ille judicabit eum in nouissimo die: Satis man eis stauit emet seu udicaturum innovissimo die Sei um quippe sicut est VHm annunclauisse sium ianuam posuit, qua ipse ad ovespassor intraret. Ita Augustinus qui sic plane hic dilputauit,tanquam si ex instituto,&Humiri deliria refutare, &eius execrandam illam imis posturam, falsi crimen,inColloquio comissum notare voluisseti XXXIII. AB svRDv PR. I CANTIUM.
Textus Praefationis. PIRITUM Sanctum, quatenuspraeciseserSex pturam loquitur,eo modo quo hactenussemper locu tuses,acproin sabud interim necdieat, nee . elat,non iam quidem ita clara ententia erroviiltera pars uidenter sciat, e causeam obtinuise alteras causa cecidisse.Se osse tame ea ratione,quatenus, is dixit esseZσει plura loquitur,ho acere,quae est aperissima implicatio contradi
ctionis. Et tame quirituu hoc Ho asseri Praedicantibus blashemacrgia . .
143쪽
I Praedicans se confixisse obiectum de contradiis ctione in suo Apologetico. Sed scilicet Cornici oculos. Contradictio vera Praedicans non configitur. Hanc autem verissimam contradictionem esse, cum per se manifestum est, tum fusius declaratur a P. Iacob. Greisero eap. i8. se responsi,& in digressione 1 contra Hun
Addit,salta nune addi verba illa si aliud interim nec dicat, nee fariatὰ quae in Protocollo,nusquam habeantur. Sed calumniatur Praedicans. Non enim ignorat, verba Protocolli a nobis non reeitari, nisi eum id distin, charactere indicatur. Sensus autem ipse planissime in Proto collo habetur loco citato. Vbi sie loquiis tur D. Grellarus Hoc nonpotest facere Spiritussanctus, ut 'R OEC IS E Darititur per hane scripturam, quae restrictio saepius etiam postea indicata est. At nec illud se negasse in Colloquio, quin altera pars quae veritatem tuetur euidenter sciat se vicisse. Sed nee in praefatione dicitur, id per se separatim Praedicantes negasse, sed duntaxat connexum illud : Videlicet euidenter scire lane se causam obtinuisse;& alteram, se causam amisiis, Quod a se negatum esse neq; negat Praedicans, neq; negare potest. Itaq; calumniator est Hunni us,dum quicquam hie mala fide relatum indicat. XXXIV. ΑΒ svRDvM PRAEDICANTI v M.
Textus Praefationis. UOD obseruatio Paschatis non si cultus diuinus Pag. II.cutaein quod quipertinaciter negentPUha celebrandum esse die dominica sit fecerunt olim 'uartadecimani ab omnibus pro haereticis habili nonsim haereticι. PS a C
EpETIT hie Hunnius prius illud absurdum idemq; his verbis luculentius asserit, sthinoulitata menti,
144쪽
quia earet mandato Dei, solum ab Ecclesia licet utili ean is est,n-Πitutum, recte negatur esse cultum Dei. Satis est Hunni, hoc scire Christianum, ut te Iudaeum fugiat,qui Pascha veteris testamenti pro cultu Dei agnoscis, noui non item Plurali me dicta sunt in examine Hunnianae Relationis cap. 8. Circa secundum repetit ex suis dictis quaedam ex Protocolis Io, sed ea prudens praetermitto, ut ui Proto collo refutata. Illud tamen dissimulandu non est. Ait e non negasse simpliciter Quartadecimanos sui e haereticos Sed verba Huniscitata pagina sunt clara. Cum enim D. Gret serus probasset hoc argumento esse ar Prol. Monach. ticulum fidei,sive dogma Religionis quod negauerat Praericans pys Pascha Hel e blandum esse die Domitii co uipertinaciter coxtra rium defendit illa est hae reticus ergo Pasiha cele andum die Dominiaco,est articulu dei. Respondit Hunnius his verbis. ω Schismatia cin,itai 2 E GATVR antecedens. Rursus cum D. Gretserus probatione subiunxisset: Esi uartadecimanus: Ergo est haeretiam. Hunnius respondit. NEGO CONfEQUENTIAM. Annon hoc est simpliciter negare, Quartadecimanos fuisse haereticosiNeque refert, qudd postea suam ipse sententiam videatur voluisse corrigere. . Nihil enim noui erat Hunnio eandem propositionem in Colloquio negare.& rursus concedere. XXXV. An svRDVM PRAEDICANTIUM.
Textus Praefationis. VANGELIUM . Mathaei esse canonicum,no esse articulum essed tanquam traditionem quandam hdstoricam: fide solum historica, ob historicam , testificationen Ecclesiae
VANGELIVM S. Matthaei esse Matthaei siue annonicum non tanta non esse articulumstanet dogma fidei, nevanem verbi diuini Pag.na. N. 2D. STR
145쪽
TRvMQv hoc, quod in praefatione Praedicastitibus pro absurdo ob ij citur, negatin tanquam falsi crimen suggillat Praedicans. Ait enim accurato u- dis per totum colloquium se minxisse inter disparatas hasi quassiones, num Euangelium OLattheisit Maris thaliae proindefaedis um utrobiiDiscrimen committi, cum velut a Praedicantibus dictum refertur EuangeIium Matthaei elle canonicum, non esse articulum, nec dogma udei,ne partem ver bi diuini: Sed tanquam traditionem quandam historicam fide solum historica ob historicam testificationem eredendum esse: Ego verbe conuerse assero, H unnium, non praefationem utrobiq; se m .s,Is erim dissimum falsi crimen committere, cum percalumniam sua aper α lum tissima dicta negat &ait,se inter duas illas quaertiones accuratos-dio per totum Colloquium distinxisse. Quod falsum esse aded Deci volente ex ipsis protocolli verbis tellatum faciam, ut spere Hunnio,vel ob nancinicam suam impudentem ealumniamin me dacium, omnem imposterum fidem a viris eordatis abrogatu triremi etiam simul tacite cogitabunt illud, quid nunc cogat Praedia
cantem, suamet tam aperta dicta tegere, negare,& retractare Amdiamus ergo Protocollum. Primo cu Sesssio. D. Gretserus inter quaestiones ex tragitione.
non ex scriptura dijudicandas obiecisset eria hanc, an Gangelium Nicodemisi Nicodem tem an Epistola ad Fhilemonem sit eano mea,
necne: ex instituto suam hac de re sententiam declaraturusHufiius inter caetera ne respondet Uuodintinet censura aerarum Scriptu rarum noui testamenti um canonicarum,tum apoc pha : Certum
est,eam Ecclesia censiuram pertinere, o HAD Ips per st dogmata, sed ad Is To RiAM. Vbi hic, Hunni,est tua distinctio' II. Pag. seq. 23r. est enim in Protocolli numeris error uniue sm ait Hunius absiurdum esse Alfirmare,quodperscriptionem doctinis
auctafuerint dogmata,articuli, Seorum numer-Euent aute secum dum Hunnium aucta, i coiicederetii articulum siue dogma fidei
esse,quod Euangelium S. Matiliae, sit cauonicum.Vbi ergo Hunnimauet hic tuad itinctio' ' III.
146쪽
III. Ibidem Hunnius generatim ita loquitur: Sis S D primitiva testificatio externa de libris noui testamenti, itidem no re gensetur interaniculos ei, nisi sone ita Synagoga Iudaica testimonium prodet articulo habeatur e refertur Usepius dictu sibi ad
externum,&historicum testimonium.Vbi distinctio tua Hunni3 IV. Ex Seis in prodeat primus Iacobus Hailbronnerus, qui pag. 2s'. sic loquitur: Aduersuro potius videntur tergiversari, taditoribu fucum facere, dumprobaturimipturam noα esse normam,ta admittendas esse traditiones eam traditionem asserui erat au em sermo de hac traditione, quod hic velisse liber sit canonicus9 de qua inter nos prorsus P vLLA est controuersia. c. Et cum dixissiet, Proto Monaae etiam tempore Cis Ilis, Onolorum necessari credoniamfuisse, P-PFripta Mysiis ophetarum esse canonica,ta nihilominus Christum M. poriolose usurpasse ro nisa norma Eligionisi interrogatus a me, anne ergo hanc traditionem praeter scripturam credendam admitteret Resipondit his verbis Intellexi Dominum Doctorem pro confessosumere, quod admistam aliauam traditionem. Restondenoroprie de hoc negocio loquimur,no est traditiosed βία EI J-νic A Troucco primitiuata Apostolica Vide Hunni,quam hiemale est tu; distinctioni Loquitur enim Hailbronne rus de ea traditione, perquam constat scripta Moysis&Prophetarum elleranonica,& dicit esse meram testificationem. . V. Sed audiat Hunnius rursus seipsum pag. 262. Cum enim deum conuersus dixissem suaso domine Doctor iuua titum G sam his sane verbis respondit Respondeoper distinctionem,quodpari quidem e medendumsit, hos vel illos libros esse canonicos, idi non modo opter testificationem Ecclesiaesed&propter interna Cristria. 1ihilomisus vera non conficitur hinc, quod illa tes Fificatio licet necessari medendiisit 'PAR VAEDAM UERBI D iv 4,sive articulus cieapurdomisa Christiana. Num ergo adhuc negabis, Hunni, te
negasse, articiuam elapartem verbi diuini esse,quod Euangelium S, Matthaei, seu alius quispiam Scripturae liberi eadem enim est omnium ratio)sit canonicus. Adbue tuam distinctionem urgebis 'adhue dices, te in Colloquio semper distinacisse inter duas illas quaestiones'&c.Sed pluta adhuc supersunt,quibus te conuincam,
147쪽
VI. Cum siquidem taxassem illud Hunnisdictum his verbisn
tetur hoc rursia conatur idipsu,quod dixit,retexere, ta negare, quod traditiones eiusmodi constituant articulumsidet, respondit Hunnius. Proto Monas Credendum est, no curarticulussidet,sed ut testificatio historica c. P g λβ VII. Suam illam distinctionem rursus euertit Hunnius his verbis: Pag. 26 i. Respondeo auod dictum est de testificatione historica, vigore istius necessario credendum nobis esse, libros Apostolorum anonicos esse velab hoc vel ab alio Apostolo Friptos, iterum ali iterum pro uoco ad Frotocolumquod autem e duersarius ex historica testificatione, architectaturpecubarem articulum, id multoties iamprotritumorefutatumen Si igitur,ut ais Hunni,hoc toties ipse protrivisti&refutasti, quomodo nunc iterato id vis statuere erigere. IX. Sed necdum finis est. Nam cum his verbis argumentu M. ι urgerem: Dissiculis litteris notetur quod D. Hunnius disti,non esse articulumsidet,quod omnes libri in Tibbyssint canonici. Iactant embum,verbum,&tamen non credunt . Mox his verbis relpondet Hunnius: Non est negatum quodsit desis e liud est quando quid creditur,ut HISTORIA eerta cui fidem derogare nefassit. ALIVD vicissim est, eum quid creditur,m dogma, sarticulus Religionis Annon haec tussiciunt, optime Lector, ad immanem illam. Hunnij calumniam impudentiam retundendam, qua dixerat, sibi falso quippiam impactum esse, seq; distinxilic semper inter duas illas quaestiones, an liber quisquam sit canonicus,&ansit huius authoris,& hanc quidem non constituere fidei dogma, ted illam. Adeo scilicet oportet desperatae causae tutores extrema etiam ac desperata remedia tentare. Neq; refert, quodHunnius aliquando in ter duas illas quaestiones distinguere voluisse visus est. Comperintum enim est ex Protocollo, Hunnium in hac re adeo nutante, vario, ac incerto gradu incessiIse, ut sibi ipse consentientia mini. me loqueretur. Verum de illo discrimine Hunniano fusius etiam
a me acthim In examine Relat. Hunn. cap. 18.
148쪽
nisum demonstrari ex visione quatuor animalium I zechielis, O socat sis Pag. IC
Mi etiam exinternis Cristris es inscriptione.
GNos CIT sua dicta Praedicans, sed contendit a surda non esse.Veru ab urdissima esse,luculenter de monstraui in examine Hunn Relat cap. I 8. Id solumodo hoc loco ad impostura Hunni detegendam obseruabit Leehor,n5 negare Catholicos,quin his. quae in manibus habemus, quatuor Euagellis iam ex Ecclesiae traditione cognitis, recte accomodari possit vino illa quatuor animalibum,ut non raro S S. Patres secerunt:Sedhoc solucontra Praedia cantiu ineptias negare posse remota Ecclesiae traditione, ex eius. modi visione demonstrari, aut sussicienter colligi,ha e quae modo in manibus habemus esse canonica Evangelia.Similiter no negamus, esse quaedam Critiria, quibus velut adminiculis roboretur fides nostra,quae Ecclesiae traditione, de hoc aut illo Scripturae libro habemus,quod si canonicus. Sed hoc tantu pernegamus, posse nos exinternis Critirijs aut solis, aut adhibita simul inferseptione libri, sine Ecclesiae testicatione certos reddi, sufficienterq; edoceri,quinam libri sint eanonici,qui non sint.Id enim tanquam prorsus nouum insulsem,is ab omniauthoritate&ratione alienum figmentum Praedicantium detestamur.
Textus Praefationis. Vsi testificatio delibriscanonicis, no ad hodie nam, sed ad primitivam Ecclesiam pertineat. Pag. a. die Praedicantes eni ariti tam longas aures habensi oublata etiampraesentis,es totius Ecel
sa, qua inter nos drprimitivam intercessit, tectificatione est e, o meiprimitiasticia ales cuiorem immediate
149쪽
EXi v IMA Praedicans, fore, ut hoc absurdum mox euanescat, si verba sua recitentur. Ergo recitemus, fificatis. inquit loco citato, Ascriptu canonicisynon ad hodiema Mona Ecclesiamseda rimitivam pertinerici Trimitiua Ecclesia expas ua originalib.rsario eanonem eρnstituerepotuerunt. Hodierna ver E clesia Ononem iam ante constitutum agnoscit esse verum. Scillaei abcque testificatione intermedia Ecclesiae. tam hae ratione non inariis. n... se is ρὐμῶς te gelium Matthai esse Matthai. Ita Hunius. Ralatirap. a 'ΠςygQ qu nutriam absurditas an magis enituit Sed hae de re vluribus a me alibi actum est. XL. AasvRDv PRAEDICANTIUM. Textus Praefationis.
stus. Nes vero hanc iniuriam ensere debent Catholici . quia oportet scapham appellar scapham, ligonem ligonem in in Ecclesjs PraedicanIium non est iniuria Pet a M.
Pp ROBAT hoc dictum Hunnius hancq velut optimmum suae doctrinae articulum collaudat, nihil tamen hic noui ad eum stabiliendum affet t. Ego vero scire velim,eur ergδ non in symbolo Apostoloru positus; M.ti, hi. h sui, im nec in Augustana confessione expressus, ne a seripe arti e .lo Philippo Melanchthone Augustanae colasIionis Architecto simia amat hi. pliciter approbatus, cur ab omnibus veteribus non solum igno ratus sed e tia refutatus fuit'Et si nullo nouo Articulo Eccles post Apostolorum tempora facta est auctior, ut toties dixit Hunnius, cur hunc tam nouum tam ante inauditum nobis obtrudunt 3 Sed
de execrabili hae Praedicantium calumnia fusius a me actum est non solum in Relatione par 2. cap. I. sed etiam in Examine cap. I. 42.4 dicentur plura in refutatione Apologetici Hunnianu . - CAPYT
150쪽
Praedicantium quin decari in prafatione notatis.
Textus praefationis. VOD Dein illi atthaei a J. Euntes docet omnes gentes,baptizantes eos οὐ doce tes eos seruare euidenterqu adinsanuisectet.
, VETu R. hoc suum Absurdum Hunnius hoe sylle gisino. Eijuxta mandatam Christi bapti indaseunt omneuentes Ergo sinfantes. εAntecedens est verum veruigisurta consequens optime, Hunni, coepisti, pergem od 3. Mer citatisChristi verbis hune etiam geminu Syllogismum subnecte. Si juxta mandatum Christi docendae lunt omnes gentes:ergo infames: Antecedens est verum: ex citatis verbis Christi: verum igitur&conssequens. Num placet Hunni hic Syllogiimus tibi'Sat scio,non placet. sed nec prior mihi. It que reiiciatur uterq;. Tu vero Hunni ex ipsis Christi verbis di-dieisses dudum, dictum illud Christi; omnes gentes e ob addi tam ab ipso Christo limitationem per voculas, decere docentes ad infantes per euidentem aliquam consequentiam trahi non posse, si infans non eIses, aut malitia infans esses. XLII. VasvRDv PRAEDICANTIUM. Textus Praefationis.