장음표시 사용
111쪽
ludentiani spicurei Diabla. Cum huiusmodi porro libri desideretitur,plurima tamen adhuc leguntur in libris superstitibus, quae Epicurum feriant. Cura tem Galenus, vir tantus,adeὀ male animatus in Epia curum fuerit,occasionem factam opinosiquὀd male affectus erga Asclepiadem, qui Hippocraticam medicinam penitus subruerat,viderit Epicurum es se, ex
quo Asclepiades sua principia desumpsisset: tametsi Sectae Princeps fieri, ut ambitiosus erat, vellet. Iam ut videas Galenum quoque aliud de Epicuro scisse, euulgauisse aliud; Nbrat imprimis Epicurum in de-
lib. io scriptione viri sapientis,quae exstat adnuc apud Lac tium, Venereorum usum damnasse. Nimirum cuna aliis locis suo tempore reserendis, tum praesertim in mm . librum tertium Epidemiorum Hippocratis scribens, ' ' hanc inde desumpsit Epicuri sententiam; Ἀηδε ρε
hil inquam prodese tenereori sum s praeclare agi, nihil noceat. Quin ex eadem consequenter descriptione nouerat, eum, qui sapiens fuerit; amore ca-ytum non iri; quae Epicuri sententia, est deinde miro a Lucretio amplificata. Sed de scrutator adeo curiosius Epicureorum operum ignorare non poterat, Laert. lib. quod citatum superius est ex Epistola ad Menoeceum, de suavi vita, quam non puerorum, mulierumque stultio paria non piscium usus,&c. quaequa omnino
112쪽
omnino separaria virtutum choro non possit. Nisi vero id ex illa Epistola coginouerat, ignorare saltem non poterat ex ratis sententiis, apud omneis notissimis,quarum aliquae Galeno interdum citantur,& ex quibus occasio lumpta conscribendi librum illum,
in libris tamen de placitis Hippocratis, & Platonis, distinxit primum tria quaedam tribus animae partibus
accommodata, seu familiaria, voluptatem concupiscenti, viistoriam animose, honestatem ratiocinanti,
ac deinde subiunxit: Diciti tu quidem solum id, quod pessimae animae parti est smiliare, flectauit voluptatem videlicetὶ bi sippus vero id, quod optimae, asserendo nos conciliari προς F υλον, ad Hsolum quod est bon
Eum. Quas scilicet Epicurus ambonemum abiurasset,s ς η, .aut nullam, nisi indecoram voluptatem affectauisset Z Sic alio loco de facultatibus naturalibus scribens, & Epicurum. praesertim, eiusque lib. i. ea'. Sectatores notans: x borum,invitissententia, nulta est intelligentia ammae congenita s nulla ratio consequutionis repugnantiae , diuisionu , compositionu s rerum iumrum, iniustarumque s honen arum ac turpium: sede ense, per sensu inferi dicunt in nobiis omnia, Κ hnaginationibis quibusdam memori que regi animalia. Ad haec, nullam tu anima , qua ratiocinemur , facultatem esse , sed sens M pasonibusque pecorum ritu duci nos, cumsilicet renuere, re puer e nibilpossimus. Hu aurboribω,Fortitudo. Pirit
113쪽
dentiare inperantia, Continentia, meraesunt nugae.Sic rur
sus alias,licet nomen Epicuri reticeat, haud obscure tamen in illum insultat, ut constat ex iis, quae supra attigimus ex Suida, & ex opinione circa usum pa lib. 3. tium suo loco commemoranda. iam, inquit, o b utram a liam, qui in hisce libris mersim, cooptari debeas, Flatonisee, Hippocratis,caeterorumque virorum, qui opera naturaesuspiciuntian aliorum,qui eam reprehem sint , quod non statuerit, ut per pedes excrementa usus rent. Di ebat enim adeo deliciis, qui dicere haec mihi est ausus, migraue 4set ipsielecto surgere ad exonerandum mentrem. Praemii sit nempe hominem ita comparatum esse , et i sola pedis exporrectione excrementa secerneret. id bune mel pati, vel agere minimes, cum plus este quas exercere contumelias in omneu parteu corporis e quomodo deprauare , corrumpere pulcherrimas animaedouisqui nempe mutilam, Ch caeca acultatem diuinam fecit,quasela homo peris est veritatem contemplari s ine plebilem vero voluptatem magnam reddidit, ac potentem. quae praeter legem, ac iniune exercet tyran idem, quaeque vim σ pessimam,o' maxime ferinam habet.Sic ille.
CAPUT IX. De sancitas Patribus, ac nominatim Clemente Lactantis, Ambrosio. EX his iam intelligi licet, quid agere potuerint ,
debuerintve Ecclesiae patres, quibus studium incubuit
114쪽
cubuit, & veritatis eminentioris,& honestatis moris. AEquiores certe in Epicurum esse non potucrunt, quam authores Ethnici, cum praesertim magna ex parte ipsoLmet Epicuri libros', ut apparet, non viderint: Neque vero etiam debuerunt;cum potiss-mum Epicurum talem esse crediderint, qualis vulgo depingeretur. Caeterum, quod etiam aliqui ex iis, quos germana Epicuri scripta minime ignorasse constat,prae seruore aliquando,quo virtutem populispersuadere conabantur, iuxta rumorem popularem in Epicurum dixerint, manifestum facient seligendi tres, unus ex Graecis,duo ex Latinis. Ille est Clemens Alexandrinus, qui, ut erat pereruditus, ita legerat sane illam ad Menoeceum epistolam n qua Epicurus nihil magis, quam volupta
tes obscoenas emorret, ut ex relatis mox ante con
stat. Legisse argumento est quod bonam Epistolael artem in suis habeat Stromatis, ac praesitionem il- lib.
iuuenis quis exstilem pbilosephandi moram trabat: nequesnex cum fuerit , philosophando defatigetur. od animae quippe sanitatem neque immaturus, neque intempe riuus est qiunuam,&c. Et tamen illam Epicuri de voluptatibus sententiam, velut non aduertens, aut dissimulans,Epicurum perinde notat, quasi decernentem bea- lib. tam mictoriam ,seu felicitatem, non mi hominum ratione
115쪽
-ios De vim,s moribus Epicure, victitantium stercoribM. Quin-etiam dicit Epicurluri
veritatem posthabere moluptati, bonam carnis con-Πitutionemrificare, aliaque id genus, quae profecto cognouerat as Epicuri mente aliena. Ex istis unus est Lactantius, cui csim libro te tio Institutionum verba sint, Spicuru/μmmum bonum in moluptate animi esse censit, Ari Appus in moluptate corporis , &c. mirum quomodo eodem libro verba deinceps haec habeat, verum ilisfortasse impunitatem
mitiis seuos opondit s de Epicuro loquitur in fuit enim
turpi voluptatu assertor, cuiuι capiendae caussa nasii hominem putauit. Alter Diuus Ambrosius, qui cum in sitis epistolis illam etiam partem, citatae ad Menoeceum Epistolae, quae de voluptate est, proserat, Etenim , clamat sisse, inquit, quia non potationta, neque comessationea, nequ filiorum soboles, vec feminarum copulae, nec piscium copia, aliorumque buissenodi , quaeiplendido usui parantur conuius uauem mitamsciunt f sed sobria disputatio, &c Cum etiam ibidem vir sanctus hoc addat de Epicuri sectatoribus, quod His,non immoderatae epula, non pol tiones voluptatissuauitatemgenerant, sed continens visu: Niligominus idem sanctus Praesul exaggerat alibi Epicuri sicholam dirumpi corporis delectatione, in Epicu reos afferenteusummum bon-m voluptatem esse,Hmare magis istam inquinamento corporis, qua brietate mea tu,& similia.Sed heic istorum miam esto
116쪽
CAPUT PRIMUM. curus arguitur,quod Deum aut nonprorsus, aut simulare coluerit.
VN C ut praecipuas attingamus in Epictumn criminationes,exordium facim ab ea,ρος est omnium grauissima,nimirum circa impietate. Tamessi porris quae praecipua obiicitur impietas ad doctrinam spectet, de qua seorsiun dicendum es , non desunt tamen qui mores etiam, de quibus iam agimus, pietate sua notent ,seu Deos, seu patriam, parentes,caeterosque respexeris. Ac krimum quidem Seneca ex opinione eius deducit, quod vereri Deum non debuerit.En illius verba: , Dei m inemm ficu omnia ita teti,omnem detraximpotentiam,C , idi. 'm quum timendiuesset, proiecim iliam extra metum. Pergin Hunc igitu eptum ingenti quodam,Hinexplic bio muro , disiunctumque a conjectu mortalium non habes quare merearis Nun illi nee tribuend nec nocendi materia est. Senecae Cicero consentit, Nam, quamobrem,inquit,D j colendi sint non intesisto, sto nec acce
117쪽
adu. non immerito Epicuro , sectatoribusque obiicere, quod abolean acriscia, mi teria , pompas ,statos dies; quodque proinde adimant quae sacra sunt debita Saccho, caeteri que Diu euperuatoribus,seu nuptiarumpraesidibiu, p. seu aliu. Sic Athenaeus : Apud spicurum, inquit, non libatio, non primitiae Diu ineruntur ed quod de indecora quadam muliere Simonides diciti Non immolatas saepe mictimas vorant. Deinde, quamuis Epicurus visus suerit Deos colere, hypocriteos tamen, seu sitnulationis impietas. η inurit .Hac de re ecce Plutarchi locum:Frecationes,
inquit,-adorationes,non ut quidpiam bu indigens, sed prae multitudinis metu simulat, voc sique contrarias tu, quas interphilosophandum ederet, pronunciat. Ac sacri iacans quidem mactantisicrificulo,ut coquo assistit, sacri cio tamen peracto disicedit, ind=ubmurmuram: quod quidem hominem oportuit lacere, sacrum feci s merumtamen diu ad me nequaquam aduertentibus. Ita filicet Epicurus fingendum e se existimat neque inuidendum esse,auti e sum fri et ulio hominum, qui cum gaudio peragunt icta. Hactenus Plutarchus , qui & post-modum ubi ostendit nec Epicurum, nec Epicureos superstitiosis seliciores esse, quatenus sacris,mysteriisque, necessi tale compulsi,assisl unt,subiicit, istos idagere timente in expauescenteu, ne detegantur, atque idcirco cum fincia populo imponere s apud quem etiam libros de Deo, na turaque diuina componant, inuolutos istos, nihilque bonae fetu continentes s dum opiniones interi ιas omnimode'seus pervestiunt, ac propter metum operiunt. Ex hoc est,
118쪽
cur apud Lucianum, cum Epicureus Hermon insi- ίου Θου, .nuasset honorem sibi aliquem, quod esset Sacerdos, deberi, Zenothemis Stoicus id cum risu exceperit, quasi facetum prorsus foret Epicureum Sacerdotem esse. .
quo e , t 'seuos Sectatores in Diis haleri voluerit. S Equitur alia impietatis species. Videtur enim
Epicurus Deos e mundo iustulisse , ut sese quasi nouum quemdam Deum mortalibus inueheret, &quos luberet faceret Deos. Siquidem Plutarchus commemorans illam Colotae adorationem , qua Epicurum de natura disserentem prosequutus fuerat : Spicurin ipse, inquit, gloriabundus Glanwό βίνος ,sic istam describit ; ως mco ut O υ p vμῶν πιν
s*νσιὶ θ v sues γῆν σε 'ον,39-Tibi enim, tanquam veneranti ea, quae tum a nota dicebantur, cessit cupiditas, caussam non babens naturalem, ut genua attingens nos compticterem, es quicquid msurpari soli tum est circa cultuum adorationes , precationesque exbib res. . o effecissi, inquit, mi'nos te micis sacrum deputaremud, ac Neneraremur. Et paulo pὀst: αρθα si
119쪽
Mθι πευ-r S-αφθαρ res δη νώ , incorruptiabituperge,inquit, nosque incoiruptibiliu etiam reputa. Ex quo Plutarchus censet ignoscendum iis, qui dicunt se quouis pretio spect aturos Tabulam, in qua ille quidem exhiberetur procidens, genuaque complectens ; iste vero reciproce &supplex , & venerabundus. His adde, quod idem Plutarchus ab Epicuro ad Idomeneum scriptum fuisse commemorat, τ απε
ad nos primitias adscri huisu corporu cultum. En vi aD sectarit honores diuinos. Quin affectasse quoque videtur,dum tot caeremonias in sui memoriam test mento fieri mandauit, ac id comprobante praesertim successu, cum Sectatores ipsum inter Diuos collocauerint, & celebreis essecerint θρmmccl βψs υπ Των super Atioso ritu cultas ase dies migesimo, ut apud Laertium Menippus obiecit. Quod porro inter Deos relatus a semioribus fuerit, declarat abunde vel unus Lucretius, haec enim de illo profat
potis est dignum ροlgenti pectore carmen condere pro rerum male Hate, iasique repertus Uve malet et ei bu tantum, qui fundere lauder Pro meritu ritu possit,qui talia nobuFectore parta sevo,quaesitaque praemia liquit'
Nemo, Ut opinor,erit mortali corpore cretus.
Nam si, t ipsa petit maiems cognita rerum Dicendum 'p, Deus in sui Dein, inclute memmi: princeps evita rationem inuesit eam, qua Nut e
120쪽
INundia peltatu apientia, quique per artessFlumbus e totu vitam, tantisque tenebrus tam tranquilis,'iam clara luce locauit. Neque vero est cur Lactantius existimet Lucre- stium laudare hoc loco voluisse aut Pythagoram, aut Thaletem ; Siquidem satis manifeste Epicurum indicat , dum commendationem concludens , haec habet: uotiu ego ingressu meneia, nunc rationes Persequor, ac doceo dictu, quo quaeque creata Are sint, &C. Quod denique Epicurus Sectatores suos facere Deos voluerit, consumare videtur, tum quod ille scripsit ad Menoeceum, fore , ut seu praeceptu parens iueret mi Deiri inter homines, no b θε ς muς: tum quod plutarchus proprium fisisse Epic
reorum asserit,it e meorum aequaleu iactarent.
CAPUT III. Teclaratur ut Epicurus censeri possi legitime coluisse naturam diuinam.
IAm, cum eleuare aggrediar quae Epicuro obiiciuntur,absit alia mente id praestem, quam exercitationis gratia Neque enim si ille fuit, ut esse potuit, impius, malignus, aut alia ratione vitiosus, ego is sum, qui patrocinium ipsius mordicus suscipiam, de 'et suco facto,exstitisse pium,bonum, temperantem