장음표시 사용
141쪽
332 De vim, es morsim Epicuri, CAPUT IL rguitum thra ambitione, varicatisque
Tenim sese ita gessisse Epicuriis arguitur praenimio quodam vanitatis studio , ut videlicet ex seipso doctus, s iensque sectus videretur. Id primum circa Nauliphanem ex Empirico demonstr Id. i. adis. Di m emm, inquit, ipsi ra figet discipuli, Maia. prorsas tamen idpemerauit, vivideretur aselsu doctus,
is , ab se fri Tybitosophis. De Pamphilo Ciceronis. Drari declarat ,Ostendens enim quare Epicurus eum contemneret inquit, ne quid e quam didicissemideatur. Ac rursus idem Cicero nallucinatunae Epicurum dicit, cum quidem gloriaretur, inquit, mi
videmus in eiusfriptu , se magiarum babuisse nusium God in non praedicanti sic pergitin tamen Acile equiadem credam ,sicut mali aedisicij domino glorianii se Archia tectum non Huc facit,qnta cum Apollodorus scripsisset Epicurum audiuisse Lysiphanem, & Praxi-phanem: Hoc ipse non dixis, inquit Laertius, αμ' ἐα Του, sed audiuisse se iseum. Quod spectat ad Democritum
quem pro Democrate substituendum iam monui se mus in ecce ut occinat Plutarchus. Postquam enim proposuit aliquas ex gloria, iuxta Epicurum, voluptates proficisci, excipit: 'id-ni ita friat, is tam insane tumescent, urensque gloria studio, ut praeceptore se
142쪽
habuisse ab a di dedigabinae mitibus cum De Ocrito rixetur, a qua tamen totidem merbu decreta si uratio est. Notanda haec postrema verba ; siquidem aliud continent damnatum ambitionis caput, quod exstat etiam apud Clementem, dum Epicurum praecipua decreta a Democrito surripuisse dicit. Metio quoque eius si apud Laertium; memoratur quippe Epicurus, is
Democriti libros de Atomis, & Aristippi de Voluptate tanquam suos usurpauisse. Videtur etiam Lae
lius indicare librum, qui Canon inscribitur, cum dicit fuisse , qui in Epicuri vita tradiderint Canonem ipsum descripsisse ex Nausiphanis Tripode. Hic porro Tripus sit Ie videtur liber sic inscriptus a Nataphane. Neque enim intelligi potest, quod Epicurus ex dictamine squasi nempe uiuae locis oraculo) librum illum scripterit; cum qui id asserunt
Nausiphanem negent ab Epicuro fisisse auditum. Caeterum ex hac vanitate, atque ambitione factum esse conuincitur, quod Epicurus iactauerit se unum inuenisse verum, ac primas sibi idcirco deberi neis inter Philosephos. Id cum Plutarchus, tum ab innuunt; nullus est tamen, qui rem apertius, quis, Cleomedes conficiat: 'ucu , inquit, acsi aliquu esse gloriatur,sese reputans dignum, qui in Philosophu numeraturaneque id solum, sed in primas etiam sese . occupare afirmans. In quo sane seipsum Thersiss audaciorem esse ossendit. Iste enim gloriatur flum tanquam ex optimatibus mnm,-Taum i orum aequalu s nequaquam meri sibi is raucu primia arrogat. At ii pra
143쪽
multa spientia es sicientia usirmatbe solum et erum inuenisse, ac se idcirco iudicat dignum, parteu primas teneat. 'ocirca videtur quis mihi multo iunus in sum
ac paucis interpositis: Non pudet eum, inquit, stipsum Pythagorae, Heraclito,er Socrati interponere, ac, et ripi mam inter ipsos sedem occupet, pondare: adsimidiamum est assacrilegi inter Sacerdotes, sacrorum Antistites sese collacare tentaverint, primum inter eos locum sibi vendicantes aut si quis Sardanapalam cogitet de laborum tolerantia cum Hercule contendere conantem ,
clavam, Leoni que exuuium urpantem, ipsique dicentem: bis ego rebus sium te dignior. Huc sque Cleo me ks. Adiici posset ad declarandum Epicuri ambitionem , atque vanitatem quod legitur apud Lae lium,ipsum laudibus extulisse, & assentatione prosequutum fuisse Idomeneum, Herodotum, Timocratem,ut quae ex operibus suis invulgata adhuc serent, evulgata facerent
CAPUT III. ccul ur uiam 4maledicentia e a omnese antiquiores Thilosophos. CVin ea itaque ambitione Epicurus sitisse videatur, ut praeterri omnibus Philosophis voluerit, enectum est, ut quemadmodum Praeceptores suos insecbitus
144쪽
insectatus est, ne ab illis quidpiam didicisse videre tur ; ita aduersas Philosophos onaneis, qui insum praecesserant, arguatur sudisse scommata, & probra, ut illos videretur longo post se habere interuallo. Istud declarat imprimis Plutarchus,cum de Epiclino,
ac Metrodoro loquens: . .ejunt inqui interibomines sedissima vocabulasumsitates, cantitationes , iactatio- ras ortationes, homicidia, suspiratι , corruptela grauedines, ea aduersus Arictoreum, Socratem, Ptiagoram Protagoram, evisassum,Heraclidem,Hipparchum, aduersῖs quem non virorum Eguinium congerentes esse in ρ Idem prope Cicero testatur, docet enim, ut lib. i. Epicurus aduersus Tythagoram,s Empedoclem dixerit, D r.
cum , contumeliosi me, inquit, Aristotelem Irit, PHLui Socratico turpissime maledixerit, metrodori sedulusui fatrem Timocratem, quia nescio quid in Phia losophia dissentiret, totis moluminibus conciderit. Videre etiam scommata licet, quibus singulos prcsciderit, apud Laertium. Nam Platonem appellauit tureum ; fastum,ut puto,innuere vescias, quem fastu alio Diogenes calchat : Platonis vero discipulos , Dionys ope*tatores, moram, opinor Platonis taxans in aula Dionysj: Heraclitum κυκη- w, seu perturbatorem, acta innuens circa Ephesum: Antidorum is,quas donis adblandientem. Quis fuerit tamen isto Antidorus, ille-ne cuius nomine inscriptus est Epicuri liber, an alius, incompertum habeo in Cyzicenos i θρους - ελα , inimicos Graeciae. Notare sorte Apollodorum, & simileis voluit, cum
145쪽
L. i. ex Clemente Alexandrino felicitatem ille ponereeprom. c, in oblectatione animi ; quasi secus ipse sentiret. Alioquin enim pro Cyzicenis Cyrenaicos substituerem, cum heic scilicet de Philosophis, non
de nationibus agatur; Cyrenaicorum autem cele- bris Secta tunc tuerit, quam ipse quoque potuerit secere velle exosam, ut a qua etiam circa volupta- tem non mediocriter dissentiret. Taceo autem commutationem sectu faciliorem inter istas voces, quam si quis supponere velit Cytraeos, aut Cynicos: ut taceam & Coloten ipsum a Plutarcho redargui, quod aduersus Cyrenaicos dixisset.Adhaec Dialecticos dixit πολυφθονερ , vaiae imidos. Notauit autem
Megaricos, seu qui ex Euclidis Secta Dialectici dicti
senti, litigiosissimi enim fuerunt, qiλων κα τοι; ut alibi Laertius testatur.Ipsum Pyrrhonem ineruditum: quasi ipsius cohibitionem in assentiendo redar ens. Verum duo potistimum ex Laertio sint seligendi quos Epicurus infamare pnecipue voluisse videtur. Vnus est Aristoteles, quem discit W-ουσίαι 'πατάε , ψ deplor tum ,Wqui, morata patre Uuutantis, militast, aemedicamenta mendidisset. Fortassis autem notare Voluit seu ipsius , seu praecipue Nicomachi patris professionem; vel indicare etiam illud pharmacon, seu Venenum, quo Alexander interiit, quodque Plinius lib. ι. p. Aristotelu insemia excogitatum ait. Vtcumque vir. sit, constare videtur verba haec desumpta esse ex
146쪽
Epicuri Epistola,quae insciipta est σεδ
- οῦ, εἰς in θiniel non, ut opinor, Aristoteus sariisent lm adtac exsistens) paterna bona confium Usit, impetu quodam repentino arripuit militiam s ac ipsa male succo dente es advendendum medicamenta applicuit. Peinde men, cum pateret omnibus Tlatonis schola, quippe de . Academia propter commodam deambulationem dici potuit Peripatus; seipsim illi adiiciens , orationirique natura non repugnanto incubuit, ac non ita post . conuersiuia contemplationem est. Alter est Protagoras; hunc etenim dixit,ut Laertius habet, φορ πόρον κ' Qqce; ris, ψ Σήulum, temocrisistribam, per micos ludi-magia rarum. Porro quia heic Δημοκροτου lego,non Δηρ υ- Τον, ut vulgo;hinc fit, ut scribam,re ludititerarium fuisse non reseratur ad Democritum,sicut Interpretes acci- Diunt; non aduertentes duobus pin verbis specialem, ac propriam seri mentionem de Democrito.' Sed & Δl ρία legerat Illustrius, cum ista transcri- in Epis.
147쪽
tibiit. beret,& res plane conuincitur ex loco Athenaei, qui fuit ex eadem desumptus cpis oti.Adscribere hoc lo- co placet, quia valde illustrat quod Laenius habet tum hei tum etiam in vita Protagorae: Ο Γ πίκουρος &- ρια κή μου vult Casau- bonus ου legi, quod apud Suidana sit *ο iaα- sos i sed duarum rerum diuersarum φόρ, ψ videtur ordo concinnior, quam si *οφου genere prinmiso speciem superque apposueris)- ω--ει υ επι ἶνίν ἰδιαι Gωθία ,α res δεια φρωνα - Δίοῦ, ψ-9 κύμη qui α*' ων, ἰαῖ S C p. 4νθμη . Nareat Epicurus Sopbi- Hen Frotagoram exstortarum, ac lignorum baiulo ama - nuensem primuH Democriti Iusses admirationi habitum, propterscitam lignorum quorundam posituram adinvicem. Hisce initis adscitum ab ipsostum in quodam mico bteras docuisse, deinceraque ad argutationem applicuisse animum. Legere porro totam historiam viarius licet apud
Quod vitium etiam tribuitur Sectatoribus ipsim. Confirmari porro Epicuri in philosephos dica-
citas potest, ex eo, quod videtur Sectatoribus maledicendi fuisse exemplo. Vt nihil enim dicam de u Colote,
148쪽
Colote, cuius virulentiam, & mordacitatem duplici volumine Plutarchus repressit;cum tam male fuisset loquutus nominatim de Democrito,Platone,Empe docte, Parmenide , Melisso; docet ecce Cicero, ut lib. i. δε Metrodorus etiam,atque Hermachus contra Pythagoram,Platonem, Empedoclem dixerint;ac meretricula etiam Leontium aduersus Theophrastum scribere ausa fuerit. Memorat etiam, ut Zeno, Albutius,&alsi, quos tum nouerat, litigarent, ac Zeno praecia puc.Is enim,non inquit, qui tum erant, Apondorum,DBum, caetero queriebat maledictu s sed Socratem ipsum parentem Thilosophia, Latino returbo utens,
scurram Miticum Di se dicebat: cor sinum nunquam nisi besinum quasi cacaturientem evum vocabat. Adiicit Cicero, Velleium Epicureum sub persona
Cottae alloquens: Tu ipse paulo ante, cam tanquam Senatum Philosophorum citares, summos viros desipere, delirare,dementeis ope dicebas.An caeterorum omnium vice mentionem faciam Diogenis illius Babylonii, quem Athenaeus describit male moratum, maledicum, M.f. obtrectatorem, ελδεφη uas, risu caltato ne gibus quidem parcentem Z Antiochus certe , qui
Alexandro Antiochi Epiphanis Syriae Regis filio
successit, iugulari ipsum mandauit,eius maledicen
149쪽
CAPUT V. Veneralis eorum,q sunt obiccta,T Ouratio. Longa huc-vsque obiectio est sed breuis occurrit
facienda responso. Paucis nempe illam indicat Lacritus,dum enumeratis iis, quae citata ex ipso sunt, seu ad ingratitudinem, seu ad ambitionem, seu ad maledicentiam pertineant, ac ut declaret seu Tim cratem,seu Stoicos, seu alios, illa de viso innocente, ac immerito confinxisse, hoc uno verbo rem expli-
rim elogia, seu quasi argumenta contraria opponit ex pietate, humanitate, mansuetudine, & aliis, quae sub finem libri superioris retulimus. Idem porro etiam Illustrius uno verbo insinuat, dum illa eadem
obiectionum capita commemoraturus, eos qui illa obiicerent praefatur esse calumniatores, χαζ Et
sane cum Epicurus non modo vir bonus, verum etiam optimus fuerit,ut ex Cicerone est ante perspe- ctum; qui poterat esse erga caeteros adeo lenis, meὁ comis,adeo gratus, adeo amans , in suos autem prae- clytores, ac profestares sapientiae, quos a pubertate usque tantopere coluit, adeo acerbus, adeo austerus, adeo ingratus, adeo infensus Z Qua ratione se amicitam multi poterant illi addicere, si eius erat virulen- tia mordacitatis,malignitatis,quai Vt quid cane, &angue peius mortales omnes rufiigiunt Z Accepimus iam
150쪽
iam unde illi quaesita fuerit inuidia; unde evulgari etiam libri spurij, propter quos illius fama labor: it
quidni igitur Cicero, Plutarchus, Empiricus,sij, turbidos rivos deduxerunt ex coenosis sontibusὶId consideratione dignum ; cum tam multa in Zenone Stoicorum principe reprehendenda fuisse praedicentur, ut est apud Laertium;nihil tamen aduersus illum ab Epicuro euulgatum legi. In rosecto conuinciatur vel Epicurum exstitisse mitis limum virum,ut qui illi maxime pepercerit, quicum gereret grauissimas simultates; vel Stoicos illi imposuisse circa caeteros; quod ad Zenonem ipsi uti spectaret, nihil ausos fuisse comminisci, veritos, ne ea, quae obiicerentur, seu ea vera essent,seu falsa, fidem aliquam obti
CAPUT VI De an ditisne,ob quam arguitur in Praeceptores fuisse ingrarus. VT aliquid autem specialiter dicam de scopo,
quem ipsi propositum obiiciunt, cum fuisse arguitur erga praeceptores ingratus probabile quidem imprimis non est, ipsum ulla unquam effudisse
conuitia aduersus eos, quos proximo a parentibus habuit loco ; at non est fortassis penitus negandum,
quin illos non agnoscere pro Magistris potuerit, a quibus nihil frugi forsan didicisset. Si res porro ita se I