De vita et moribus Epicuri libri octo. Authore Petro Gassendo Diniensis ecclesiæ præposito

발행: 1647년

분량: 265페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

161 De vita.moribus Epicuri, tib r. illud ,- ζαχεῖ - , quod est apud Laertium)ille respondit, etiam madefactos aqua lupinos dulcescere. Haud abs re etiam memorant Chrisippum ibid. . idcirco interiisse,quod suave merum,γλυκι- α idotiebibisset inter sacrificia. Taldem haud abs re Stoici notantur aliter dixisse , aliter vixisse , propici illud. - Satyrici:

Fugerunt trepidi Uera,ac mans ta canentem

nec desunt, qui putent ad eos pertinere , quod Quintilianus habet, dum, PQn, inquit, virtute, ac studia, is taberentur Thilos' laborabant,sed multum, trictitiam, dissentientem a caerem habitum pessimumoribus praetendebant. Quareluam ut id de omnibus interpretandum censeam, absit. Ad Horatium quod attinet, ille, curn esset Epicureus, scomma id vulgare iocando admisit, ut suavem, & tranquillam vitam melius persuaderet amico, cui statim ante dixerat: lib. I .ep - Omnem trede diem tibi diluxisse supremums' Grata superueniet, quae non sterabitur bora. Ad illud B. Chrysologi nihil aliud dicendum est, quam quod elicitur ex dictis libro secundo circiter finem de adfectu sanctorum Patrum in Epicurum declamantium.

172쪽

LIBER VI

CAPUT VI. Responderi r demum obiectu de siuia foeda,

noxia.

REspondendum seret specialius, & accuratius

ad ea,quae allata sunt ex Timocrate circa foediatatem vomitionum quotidianarum, & similia sed ea excutiuntur uno verbo a Laertio, dum insanire illos dicit,qui Epicuro talia obiiciunt. Et fortassis quidem potuit Epicurus vomitione uti ad stomachum exonerandum humoribus superfluis,ac praesertim longe a pastu, digestioneque iam peram ; cum & hanc praxin suisse Romae ante tempora Asclepiadis fe-quentissimam narret Plinius: sed vomere illum solitum prae luxu, aut potatione liberiore, ingurgitationeque quadam, achmit sibi ipsi fidem. Vt enim praetereant quantum id repugnet iis,quae memorata sunt de summa viri magalitate,sisque etiam,quae de tenuiuiistu ab ipso conlcripta referentur alias; quaeso quaestons adeo persim,ut huic vivendi instituto sapientiae studium praetexere ausi, praecipue vero in oculis tantae ciuitatis, in qua professorum sapientiae tantus

numerus, & aemulorum obseruantium, obtrectantiumque tantum studium. Fidem quoque derogat sibi quod obiicitur de immodicis, ac fortunae Epicuri imparibus sane, impensis. Vbi certe panis hordeaceus , fabae, aqua, assis unius viritim impendium, X et

173쪽

I vita moribus Epicuri,

similia solum audiuntur i, nihil est opus tanta profusione. Quanquam etiam illae impens, elevarentur, si diceres tantum fuisse conuiuentium, simul nempe cum Epicuro philosophantium numerum, Ut vita etiam Attica mina tam multis, licet parcissime viactum curarent, foret satis : cumque reditus Epicuri tanti esse nequiuerint, factum supplementum ex iis, quae opulenti amici conferrent. Verum, seu Timocratis libri sunt simposititi j t, seu Timocrates reuera ab Epicuro disceuit, grauiter videlicet ferens illius obiurgationem ob Metrodorum fratrem offensum, uti apud i 'lutarchum est ; possimi esse omnia prorsus commentitia. Quod ad vinum attinet ab Epicuro post illatum, cum iam prope deficeret; quoerso te, i, nisi inhumano, intolerabile sit, hominem vexatum tam magnis , tamque diuturnis doloribus , atquectiam prae balnei debilitatione animo descientem,

vini ruri siquid ad exhilarandum cor , excitan

dumque spiritus sorbere Z Nisi vero tanta agendum, censendumque inuidia esst, ut istud crapulae imbuatur: quemadmodum fieri videas apud aliquos, qui ex vulgata versuum Lacriij interpretatione illud desumunt,ac in ore habent: --sitientius hausit

aue merum s hinc Stygias ebrim hausit aquas.

Sane & textus Graecus id non habet, &, si haberet,

lusus foret, ac licentia poetica;cum praesertim nosset Laertius Epicurum non vino ingurgitatum , neque inter vomitus exhalasse animam ; sed sana mente .

praeditum,

174쪽

LIBER VI. 16s

praeditum; ad absenteis amicos scribentem; eos, qui aderant, commonentem. Quid dicerent isti, si ut

Plato in nuptiis coenans mortuus esset Z Si ut Arcesilata fecundu calici u hau tu, ακραθον ἐμφορηθεὶς φλαυλs ut Lacydes, factus prius paralyticus ex et beriore potatione , λυποσίας; quae omnia sunt apud Laertium, & ex Hermippo maxime. Ne referam quod Athenaeus memorat de Xenocrate, illum scilicet uno lib.io.

haustu sorpsisse vini congium , hoc est pilatas treis Parisinas, atque semissem. Vt ista autem praeteream, sussiciat mortem obitam ab ipso constantius, quam aut a Zenone Stoicorum patre, qui ex Laertio sese o 7 strangulauit 1, aut sexcentis similibus, qui pari modo vitam finierunt ; Speusippo, Menippo, Metrocle, &aliis. Fortitudinem certe eius in stranguria, & torminibus Cicero aperte commendat; &cum Stoici hos lib. i.Tisse morbos ad edacitatem potius, quam ad natiuam complexionem,cuius sibi nemo est author,reserunt,

patet quo genio ducti id faciant. Ac declamat quidem , & metas Grammatici excedit Suid . Qim tamen non videat frequenter viros optimos eodem morbi genere, & cum eisdem doloribus, quibus obiit Epicurus, interire Θ Sunt, qui id statim reserant ad ultricem Dei iustitiam, quemadmodum Suidas. Sed hoc ut negandum omnino non est, ita omnino asseri non potest,quin iniuria sat eidem iustitiae,qui e plerosque sonteis praetergreditur. Si enim ex acerba morte inferas prorsus ultionem diuinam , nonne prorsus ex tranquilla beneuolentiam inseres 3 Quid

175쪽

i De-s moribus Epicuri,

dices verὁ vel de uno Dionysio , cuius impietatibus lib. 3- grauissimus enumeratis pergit Cicero O Dpiter Iulmine percussis , nec culapi u m sero, diuturnjque morbo tabescentem interemit s atque in Aolectulo mortuin in D manita rogum inii est. Sed haec altioris sunt disquisitionis: & quod presentem attinet locum, memorare sessicit Aristotelem 'prime sensisse desectus, qui nobis a natura insunt, estis non l. i. adu. exprobrauon*, sed commiseratione dignos. Pluta οἰ- chus certe humane se in eo uno gessit erga Epicurum , quod reserens morbos, qui tam Epicurum, quam amicos eius abduxerunt: Haec quidem, inquit, non exprobramus s quippe qui nouerimus Fberecydem, Ch Heraclitum grauibus morbis laborauisse sed possula- mus,dcc. Vt Pherecydem porro memorauit,qui mortuus est phthiriasi, M Heraclitum, qui intercute ; sic adiicere poterat Antisthenem, & Polemonem, qui interiere phthisi;Lyconem,qui podagra; Cleanthem, qui gingiuae putredine ; & sic de innumeris aliis.

Quod postremis pectat ad ea, quae Epicurus sepul-

cro suo incidi iussine urgetur ; constat profectὀ Suidam studiose nimis collegisse rumusculos omneis in Epicurum ventilatos, dissimulatis interea iis, quae

seu vera,seu fide digna aut compererat,aut comperiare potuerat.Verba lane quae obiiciuntur,nullo modo exstant in tota serie testamenti,quod apud Laertium conseruatum integrum est. Seu vero testamento,

ιι i a. codicillis Epicurus illud mandasset, Cicero non . praetcrmisisset, qui curiose adeo obseruauitEpicuri

omnia,

176쪽

omnia, quibus posset disciplinam illius coarguere. Heinc nihil necesse refellere comparationem Epicuri cum Sardanapalo, caeterisve similibus; maxime cum perspicuum ut, eos, qui huiuscemodi comparationes instituunt, longe prorsus abesse ab ea Epicuri sobrietate,quae superius descripta est.

LIBER SEPTIMVS

DE OBIECTA

EPICURO VENERE.

CAPUT PRIMUM. Seclamarur in Epicuri Hortum,quasi in Lupanar infame. ID E et v R imprimis Epicuri hortus, suisse

quasi prostibulam, quis Scorta Graeciae con-N uenirent. Ecce enim partim a Plutarcho, partim a Laertio, partim a Cleomede recensentur meretrices Leontium, Themista, Philaenis, Nice. dium, Erotium, Hedia, Marmarium, Bodium, Phaedrivm , praeter Cyzicenam illam meretricem, qua communi iure cum Polyaeno Epicurum sitisse in hortulo usum Plutarchus testatur. Scribitur porro lue.eis. apud Laertium Epicurum simul, atque Metrod.

177쪽

4 ι8 M-s moribus Epicuri,

rum rem habuisse cum. eisdem meretricibus ac nominatim cum Leontio. Ac ne munus quoddam adLupanar necessarium deesse posset, ibidem adiici- tur, unum ex memoratis illis Epicuri fratribus lenocinium exercuisse. Cum autem Clemens Alexandrianus sapientem in Horto quaternionem cum meretrice memorat, significare, opinor, vult Epicurum, Metrodorum, Polyaenum, Hermachum, ac meretricem Leontium. Vt vero de ipsa Leontio, quoniam

euasit prae caeteris celebris,aliquid adiiciam, Athenaei verba naec sunt: De igitur Epicurus amicam habuit

Leontium, quae propter artem meretriciam rumore crebro

celebrata eLy. Haec erὸ cum Philosephiae revisset operam dare, scortari non demtit s sed in bortu rem habuit cum Epicureris omnibus, ac propalam cum Epicurosa δεῖ mi ipse fuisse se multum de easellicitum in suu ad Herma tam Di Diu declarauerit. Non memoro heic Danaen huius Leonth filiam scortatam similiter fuisse, exstitisseque nominatim Sophronis Ephesij amasiam, uti apud eumdem Athenaeum est Possemus iam adtexere,quod superius attigimus circa noctiarnam illam Philosophiam, synagogetique mysticam. Siquidem praeter comessationes, & compotationes possunt ea intelligi, quae in nocturnis Bonae Deae sacris patrari quondam obiecta sunt, Et non inepte quis intelligat ex hoc contubernio desumptum, quod Plutarchus scribit Corniadem quasi ex Ephemeride repetere solitum,quoties cum Hedia, & Leontio rem habuis- set, Thasium bibisset,opipare coenasset. Ex hoc certe esse

178쪽

esse videtur cur Epicurus iterum cum Sardanapalo conseratur,dum inter scorta purpuram nens, sua illis pensa distribueret. Cur item illud sodalicium comparetur gregi sociorum Vlyssis, ac iam a nostrorum plerisque dictae Magorum synagogae. Cur denique nonus Epicuri sinulis dicatur Circes , Augiaeque stabulis,& ut nostrorum plerique declamant,Paradiso illi Mohananaedis, in quo, ut ipse Mohananaedes ex vulgari versionein ait: Qicquid volunt beati praerio quasiumque, i, quomodocumque volunt, moluptates babeno, qualiter, bi, in quando, st quantum, quoties volunt ine mora,es dissicultate. Ita quidem, ut quas his ixores habuerunt fideleu, babeant es issici te

rae concubinae eruntiantistarum vero non erit numerus,oc. c.

CAPUT II. Iterum Epicuri amores, s accepta ex iis damna. SEd vi specialius aliquid circa Epicuri amores

dicamus, exstat ecce apud Laertium velut fiagmentum Epistolae, quam ille ad Leontium scripsit: Πα αν Αεον ον,οιου κροτοθορυcου-ενέ- ω sic enim videtur melius apud Suidam, quam Ορε- πλων apud Laertium legi) ρώαννόνὼς os εο finem O postinem , chara Leontiola , quo nos tumultuoso

plausu impleuisti, tuam legenteis epifistulam. Quo loco sibi quis pene persuadeat audire illas delicatulas Poetarum cantillationes,

179쪽

iro De vim , s morsim Epicuri,

Pande puelZa,pande capitalos, Vt adpareat vero Epicurum ad extiemum usque senium deperiisse Leontium, cum ipsa eius morositatem aegerrime interim ferret, exstat ecce inserierit. in io. Epistolarum Graecanicarum Epistola quςdam Leon-th ad Lamiam ex secundo libro Alciphronis, hocce

c- λων, occ. mibil s, Ut mihi miδε- ltur, repuerascente sene importunius: sto sane modo erga me Epicurus Ure se habe omnia improbans,omnia inseu piationem mertens, literas ad me ambagiosasscribens; abacturus sane ex horto issam Venerem, tametsi Adonis f- ret, natus iam, mi est annorum octoginta. .Absit istituamore tenear, qui Oscatet peaculis,Wplane morbidus est, contractus prae senio, nec iniuria mesiera ginans propitiis, 5 c. Verum ut ad amatorias Epicuri ipsius Epiauc cit. stolas redeam, idem Laertius istud ad Tnemistam Leontei uxorem scriptum ab ipse memorat, olis qr,

nisi mos ad me accesseritu, quo me cumque mos , , IN milia euocaueritu,possim,velsaepivi volutatus,impelli. Ac

paulo post idem Laertius: Rursum, inquit, ad Themistam scribens, adhortandum es se ipsia putat, uti ast

180쪽

LIBER VII i 1

est Theodotus in libro praesertim quarto contra Epicurum. Aadit Laertius scripsisse eumdem ad alias quoque meretrices. Sed ecce quid ad Pythoclem formosum adolescentem, scriptum ab illo referat,

, φησι , πῖοσλκοῖ ιμερτὶ ' , ψ οθεον, E K Sedebo, inquit, opperiens exoptatum tuum , Umeluti iei alicuius,ingre sum. Pythocles hic est, quem natum annos duodevicinii Plutarchus scribit fuisse is i. adis . monstrose ab Epicuro deprcedicatum,cuique,muliebria cita pateretur, fuerit apprecatus ut omnia sine reprehentione , inuidiaque contingerent. Ad eumdem puerorum amorem pertinere possunt blandulae illae appellitationes, ut cum Epicurus ex eodem Plutarcho diminuta, ac infracta voce Coloten vocare consueuit Κολωδαέ ω, ψ Κολ Τουμον, colitulum, Glotisium.

Adtexi iam posset obiecta Epici 'desdia, quae

praeter hortorum ad delicias comparatorum amoenitatem, impromptu caussa esse videatur quamobrem fuerit tantopere ad venerea intemperans. Sed adnotare solum iuuat, cum ex molli desidia, adiun-mque intenmerantia notum sit corpus cssici enc

ue,fluxu e minatum ; nihil mirum videri,si co pus Epicuro contigerit, cuiusnodi supra obseruauimus descriptum a Suida fuisse. Heinc cum Plutar- Γλ desan. chus obiiciat nihil profuisse nec Epicuro, nec Epicureis ad decantatam illam corporis bonam assectionem, seu probam con titutionem, quod omnem actionem deuitauerint, quae honoris studium attinο-

SEARCH

MENU NAVIGATION