Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 4. Continens tractatum de sacramentis. 4

발행: 1828년

분량: 539페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

168 Theol distit. Lib. VIII. Pars III. Cap. V. 4. R Clemens VIII. et Lenedictus XIV. loquuntur de Graecis , qui Latinis Episcopis subjecti sunt. Ii quippe snullam habent delegationem , Nec a Summo Pontifice, .. qui potius prohibet, eos confrinationem dare, nec ubEcclesia Graeca, cum Latinis Episcopis subsint. Imo omnes hae peculiares constitutiones Innocentii III. et Clementis VIII. et Benedicti XIV. potius Pro Bant, Romanos Pontifices permittere ceteris Graecis Confirmationem, cum excutio frmel regulam in contrario. OHic. II. Nullum potest adferri testimonium , aut 'exemplum sive cx Scriptura, sive ex patribus quatuor

Priorum saeculorum , Unde appareat, presbyteros extra ordinem consirmare posse, cum e Contrario Con-

Stanter doceant, ad solos Episcopos jus confirmandi pertinere. Ergo etC. Neg. cons. Scriptura enim , et Patres priorum saeculorum loquuntur de ordinaria potestate confirmaudi , quam certum est ad solos pertinere Episcopos , Non negant tamen , presbyteros id posse extra ordinem , etsi de hac extraordinaria potes late sileant , quia sertasse nondum se obtulerat necessitas illa ur-. gens Committendi presbyteris hoc ossicium. Obie. III. Si Presbyteri extra ordinem confirmare possent, id esset vel ex potestate ordinis, Vel ex po- :testate jurisdictionis, vel ex utraque simul. Atqui nihil horum fingi potest : non primum ; nam Si eX PO- testate sui ordinis confirmarent, profecto sine legitima, delegatione , illicita quidem . sed lamen rata confirmatio esset i non alterum , alioquiti Episcopus electus, et nondum consecratus confirmare posset i non tertium, quia potestas jurisdictionis adjecta ordini non essicit . Ut ratum fiat sacramentum a ministro , qui ordine, ad illud ministrandum necessario , initiatus non esti sicut jurisdictio accedens potestati ordinis sacerdotalis , aut aconalis non essicit , ut Presbyter possit ordinare Presbyteros; autDiaconus Eucharistiam consecrare. Ergo. Confirm. Potestas Episcoporum dandi Consrmationem non utique in ipsis ratione jurisdictionis est, aliter Pos-5ent eam etiam Diaconis , et in serioribus Clericis delegare. Ergo est ratione ordinis. At quae Ordinis Sutit , non possunt Malide concedi, sicut concedi Diaconis Po-

172쪽

De Sacramentis. 369lesias consecrandi Eucharistium non potest. Ergo PO-iestas cotisirmandi non potest presbyteris concedi.

Hoc argumentum mire torquet Theologos, Et revera anti ponderis est , ut in contruriam SentCntiam nobtraheret, nisi Ecclesiae praxis tum antiqua retiueret. Quare ulcumque ad argum culum.

Resp. Simplicem presbyterum habere potestatem coit firmandi extraordinariam ex ordine simul, et jurisdi- csione: hoc est, habere ex ordine facultatem inchoa- iam , et incompletam, ut possit delegari ad conssirmationem ministrandam , quae potestas per legitimum dispensationem redditur expedita. Ad confirm. Pariter aespondeo, potestatem Confirmandi in Episcopis ex ordine completam csse, atque

expeditam, sed cum in presbyteris sit eadem sucultos incomρlela, ut possint delegari, scquitur, Potest alcinconfirmandi, licet in Episcopis . sit c X Ordine, Posset lamen presbyteris delegari. Vide Bellarminum, Gouet, Totir His , ali US, . Scholion.

I. Graeci, et nonnullii etiam Latini, inter quos Satiinerou Tract. XXVI. in Acta Ayost. Tom. ia. Dasilius Poncius Releci. de Conser. docent, Posse unumquemque Episcopum iii sua dioecesi committere presbyteris facultatem confirmandi. At ceteri sere omnes Latini Thcologi, a solo Summo Pontifice delegari posse prcsbyteros ad conseretidum hoc sacramentum, assici aut et merito, cum ad solum pertineat Summum Pontificem universalis Ecclesiac curionum, ac disciplinae rigorum temperare, in iisque dispensare. Graecorum RutEm Cou- suetudo confirmandi per presbyteros etiam ex Summorum Potiti ficum auctoritate proficiscitur, qui erim cou- suetudinem vel a principio expresse approbarunt, licet nunc ejus rei memoria in lania. temporum antiquitate perierit ; vel saltem tacite i scientcs cuim, Cruccos prcsbyteros cor firmationem dare, nec ri Probantes, id probare censentur.

II. Non desunt Theologi , qui asserant, simplicem Presbyterum sine delegatione confirmantem, illicite quidem, sed tamen Malide hoc sacramentum mini. trare ,

173쪽

a o Theol. Insιiι.L ib. VIII. Pari ΙΙΙ. Οαρ. N. ideoque damnant quod Legati Nicolai I. iterum consur

malunt Bulgaros a Presbyteris Photianis coufirmatos. Eorum sententia, quam sequitur etiam auctor Theologiae Lugdunensis, audacior est, uultoque traditi O-nis tandamento uititur. .lII. Presbyteri, qui ex Pontificis dispensatione confirmant, uti debent chrismate per Episcopum conse crato , ut docet Eugenius IV. in Decreto, omnesque Theologi. Sed tamen Laurentius Berti etiam presbyteris sucultatem consecrandi chrismatis committi posse opinatur. Nunc quae de subiecto , aliisque ad confirritationem pertiuentibus supra proposuimus, expedie D

da sunt, '

C A P. VI.

De Suhjecto, ceremoniis, aliisque ad Con malione ἡ

I. . Una Confirmatio persectionem essiciat , et aug- metitum vitae spiritalis in Baytismo acceptae, patet, subjectiam confirmationis esse omnes, et Solo homines baptizatos, ideoque frustra eam iniuistrari non baptigatis, et sacrilege accipi a peccatoribus it. Quaelibet autem aetas huiG sacramento apta est. In Latina Ecclesia per duodecim saecula ministrabatur insantibus statina post baptismum; tria enim haec sacramenta simul, baptismus, Confirmatio , et Eucharistia dabantur, quod nunc etiam sit in Ecclesia Graeea. Cum ergo confirmandi mox Eucharistiam accestiu-ri essent, mos inolevit, ut Cousirmatio nonnisi jejα-Mis, atque a jejunis daretur. Postea tamen Latinis sa ius visum est, Confirmationem pueris ministrari , Postquam usum Tationis adepti sunt , ut cognoscam, quantum Spiritus S. donum accipiant; non tamen mullum disserendum esse, Cay. I. diximus. Catechismras Romanus: Si duodecimus, timuit, annus non exstect-dias Mideatur, usque ad semimum certe hoc sacramentum d erri maxime conoenit. Sed si pueri ante usum rationis jamjarn morituri sitit, optandum est, ut iis Sacrametatu; hoc iniuistretur autequam vita excedaut, ad aug-

174쪽

De Sacramentis III mentum gratiae, et gloriae. ob reverentiam autem Sacramento debitam melius est, si Sacro metitum Confirmationis a jejunis ministretur , atque accipiatur , ut observat S. Thomas, idque etiam canonibus Scinctium est, qui tometi noti ubique vigent, ut lex iacccssario

servatida.

III. Cere moraiae confirmationis apud Graecos haesum. I. 9 Chrisma consecratur ab Episcopo, admixtis triginta luitique aromalum generi hus a ' idem Sacerdos, qui insolitum baptizat, peracto baptismo, fundit super Deophytum orationem , qua Spii. . Sa Delum ita vocat. 3. Chrismate tingit neophytiam, faciens siguram crucis in fonte , et in Oculis et in narthus , et i/s utraque aure, et in pedibus, dicens: signactiliam doni Spiruus Sancti, ut inquiunt Euchologia; sola tamen uticito horaiis essentialis est, utpote quae in utra que Ecclesia lum Latina, tum Graeca semper est adhibita. 4.' Beci latitur quaedam ex Epistola ad Roma nos . et ex Evangelio , precesque sutiduntur, ut Deus

Baptismi, et Confirmationis gratiam in neoplxylo

IV. A.' In Ecclesia vero Latina chrisma CCnS Cru

lur ab Episcopo feri a V. in caena Domini, sola bal sami, et olei mixtione sum precibus in Pontis cali descriptis. IV Baptietalus onertur Episcopo a Patrino, qui

et ipse debet esse.aul ea confirmatus, ab eoque munere

excluduntur ii , qui ab ossicio Patrini excluduntur ita

Baptismo. 3. v Episcopus per manuum impositionem invocat super neophyliam Spiritum S. ad robur. 4. RFacit signum ita fronte tantum , dicens: Suno te signo crucis etc. et si expedire judicaverit, nomen confirmatidi immutat. 5. Q Levi alapa maxillam confirmati percutit, dicens Pax tecum. 6. Q Denique orat, ut Deus in eoti firmato gratiam jugiter conservet. V. Qui de horum rituum antiquitate, et significa tione plura nosse cupit, adeat Sacramentarium sire gorii , M. cum nolis Menardi, Marlenittin . Vicecomitem , Caiatium , Duransitim, aliosque doctissimos Viros , qui de ceremoniis Sacramentorum eruditissima scripserunt Commentaria.

175쪽

De Sacramentis. a 3

SECTIO

De Eucharistia , prout est Sacramentiam.

De oariis Eucharistiae nominibus. Lariis nominibus Sacramentum hoc Vocatur a Pa- tribus , cum non Posset unum omnes ejus pro prietates explieare. Dicitur I. ' Eucharistia a verbo Gracco ευκαρισων, quod gratiarum actionem significat, sive bonam gratiam quia scilicet , ut observat Chr)sostomus , in ea Corpus , et sanguis Christi in gratiarum actionem Deo ossertur , et a fidelibus accipitur , tanquam omnium donorum maximum. 2. ' Eulogia, idest benedictio ex verbis Apostoli I. Cor. X. I 6. Caliae benedictionis , cui benedicimus , nonne communicatio sanguinis Christi est y - .3.' Communis , quia per illam tum Christo , tum Fidelibus omnibus conjungimur , ita ut unum coi pus evadamus , ut ait Apostolus I. Cor. X. II. Unus panis , unum comus multi Sumus, omnes , qui derans Pane Partic amul. Viaticum ex Concit. Nicaeno Can. 13. tum

quia sidcles in via hac , qua ad Patriam pergunt, hoc

Sacramento roborantur , tum quia morituris Prael tur , ut peregrinationis Suae Viam feliciter absolvant. 5. Sanctissimum Sacramentum propter ejus praeectoris Sacramentis excellentiam. Denique De singula Nomina prolixius recenseamus , dicitur etiam Ctiena

Domini ex Apostolo I. Cor. XI. et Chrysostomomm. XX. in I. Cor. Corpus Christi ex Tertulliano Lib. de Oratione Cap. tili. Panis caelestis ex August. Dist. CXX. Panis Domiaiores , Panis Chrias i.Panis Angelorum etc. De hoc igitur Satramento quaeremus I.' quBenam sit ejus natura, Sive essentia; 2. v quid contineat; 3. 'quaenam eius materia; 4. ' quae sorma; 5.' quis Minister; 6.' quod sufjectum I. v quinam usus; 8. V quis essectus : quae omitia Capitibus absolvemus octo.

176쪽

I 4 Theol. Instit. Lib. VIII. Pars IV Seet. I. p. II C A P. II.

De Essentia, seu Natura Eucharistiae. Ado. Uucharistia vulgo definitur: Sacramentum Corporis , Sanguinis Christi sub speciebus panis, et Mini. Sed quid in Eucharistia praecipue Sa cramenti rationem habeat, utrum scilicet Corpus ipsum Christi, et Sanguis , lin vero panis , et Vini Species , inter Theologos disputatur. Scotistae enim contendunt, species panis, et vini esse id, in quo Sacramen- . ti Eucharistiae posita natura est. E contrario Sylvius in 3. Par. Q. LXX HI, Estius in IV. Dist. 8. I. 3. aliique Thom istae volunt, id esse ipsum Corpus, ct Sanguinem Christi , non absolute , sed quatenus sub visibilibus panis , et vitii specibus continentur. Ne desunt, qui opinantur , essentiam Eucharistiae in Consecratione sitam esse , per quam Corpus , et Sanguis Christi sub panis , ct vini speciebus fit Praesens.

Essentia Eucharistiae non in Consecratione , nequctiu solis sρeciebus sita est. sed in i so Corpore et Sariguine Christi, quatenus sub Veciebus est να-

is , et pini. VPrζλ a. pars. Sacramentum Eucharistiae, ut suo Ioco demonstrabimus , non in actione transeunte Si tum est, sed in re fixa, et permanente. Atqui Consecratiis Permanens non est, sed transiens actio. Ergo et . Prob. 2α. Pars Ecclesia ex Scripturarum et Patrum auctoritate docet, Sacramentum Eucharistiae praebere gratiam, adorari a fidelibus, perfici a Ministris,

esse animarum cibum , et futurae gloriae pignus, et symbolum. Atqui solae panis , et vini species non tribuunt gratiam ., non adorantur a fidelibus , non per-1iciuntur a Ministris , non sunt cibus animarum , et laturae gloriae pignus, et symbolum. Ergo etc.

177쪽

De Sacramentis. I SProb a. pars. Corpus, et Sanguis Christi absolute

moti est aliquid visibile, atque sensibile. Atqui Sacra mentum est sensibile , ac visibile signum. Ergo Corpus et Sanguis Christi, qualenus sub visibilibus speciebus continetur, proprie Sacramentum est. Confirmatur ex Can. Hoc est De Consecr. Dist. 2.tibi dicitur, Sacramentum hoc duobus constare, visi-hili scilicet elementorum specie, et invisibili Domini Nostri Carne, et Sanguine : et ex S. Thom. in IV. Dia. I. art. I. ad a. ubi ait: Ex speciebus, et Corpore Christi unum fieri Sacramenitiam. . Ergo etc. Solountur Objectiones. . objic. I. con. 3 m. Part. Sacramentum eX materia, forma constare debet. Forma igitur ad ipsam essentiam Sacramenti pertinet. Atqui Consecratio est sorma Eucharistiae. Ergo in Consecratione saltem ex parte sita esse debet Eucharistiae natura.

U. Dist. maj. Sacramentum dum esscitur, sive inferi , ut riunt, ex materia , et serma Constare dc het , cono. Cum iam factum est, sive , ut aiunt. in facto esse, neg. Consecratio igitur forma Eucharistiae est e sed hoc habet prae celeris hoc Sacramentum, ut, Paracla etiam actione Sacramentali , Permaneat : per

manens autem hoc Sacramcntum Situm esse non potest in actione , quae praeteriit. Objic. II. coni. 2m. Par. Innocentius III. Cαρ. Ciam Marthae De celebr. Mis. tria in Eucharistia distinguit,

scilicet Sacramentum , rem Sacramenti , et Sacramen istum simul, et rem Sacramenti, aitque , species panis, et vini esse Sacramentum tantum. Concilium etiam Trid. Sess. XIII. can. I. docet, Corpus Christi esse in Sacramento Eucharistiae. Ergo non ipsum Christi Corin Pus , sed solae species rationem Sacramenti haberit. m. Dist. ant. Innocentius III. ait, species esse Sacra

mentum , et Concilium Trid. Corpus Christi esse in

Sacramento, accipiendo Sacramentum ex Parte , Conc.

Integre, neg. Sacramenti igitur nomen usurparunt pro ea paric, quae Visibilis est , alque sensibilis: nec est in. uetum, ut per senecdoehen pars pro toto usurPetur.

178쪽

Inst. .sacramentum debet esse visibile , ct sensi bile signum invisibilis gratiae. Atqui non Corpus Christi . sed solae panis , et vini species visibiles sunt , alque sensibiles. Ergo solae Sacramentum Eucharistiaci

constituunt.

RI. Dist. mo. Debet esse sensibile Vel per se, vel per Aliud, Conc. Per se tantum , neg. Sic in Ρoenitentia cordis contritio , et in Matrimonio ex nonnullorum sententia ) consensus triateria est', quamvis utrumquo Non per se . sed per exteriora signa visibile sit. Objic. ΤII. coni. 3m. yart. EX iis, quae in I a. ProP. Parte dicta sunt , ideo Solae species non Sunt Eucharistiae essentia. quia Sacramentum hoc gratiam Praebet, adoratur etc. Atqui hoc convenit Corpori Christi absolute. Ergo etc. N. Neg. min. Corpus enim Christi gratiam praebet, . adoratur etc. quatenus sub visibilibus adest panis , ct vini speciebuS. Seholion. Quamquam quae sunt visibiles Encharistiae species, anum tamen , non dupleX Sacramentum censendum est ; ium quia duplex illa species unum repraesentat, Mempe Passionem . et Moriem Christi , in qua Sanguis a Corpore separatus est, atque essu Sus , tum quia rid Nnum . eundemque essectum , scilicet spiritalem animae resectionem ordinatum est. Nunc haec definitio, quom tradidimus Scripturarum, et Ρatrum testimo in Diis contra haereticorum blasphemias , fusius , quan - tum et rei dignitas postulat , et instituti brevitas Pa- . titur , demonstranda est sa).

a Haec duo sacramenta , Eucharistia , et Poenitentia at explicarentur fusius , atque accuratius , rerum dignitas Postulabat. Poterit tamen Praeceptor , si ei Videatur , haeci redigere ad hreviorem modum , si in unaquaque Propositi DC , NHO , aut altero argumento contentus , reliqua praetermittat. Ita et iis , qui promptiori sunt ingenio , rerum c Pia non deerit , nec tardiorum memoria praegravabitur. HOC consilio in hac altera oditione pauca , quae Putavi adjicienda . tu timulis posui potius , quam in Orationis conteStu. J

179쪽

De Sacramentis.

Demonstratur pera, et realis Praesentia Corporis, et Sanguinis Christi in Eucharistia.

Quinam meretici eatholicum dogma impugnaperint.

I. 'Dost veteres Μanichaeos, primus Ioannes Eri. A gena natione Scotus Saeculo IX. amrmavit, teste Binomaro Bemensi Lib. I de Praedest. ρ. 3I. Sacramenta Altaris non esse perum CO MS, et Merum Sanguinem Domini, sed tantum memoriam peri Cor- Poris , et Sanguinis. H. Berengarius Archidiaconus Andegavensis eam Iiaeresim ex Ioannis Scoli libris haustam Saec. XI

Iatius disseminavit, quae in Conca. Rom. primum deinde in aliis Provincialibus Italiae, Galliae, et Germaniae Synodis quindecim damnata est. Pluries Berengarius errorem riuravit, semper lamen in IIaeresim Telapsus est, donec Turonos prosectus , abdicatis saeis Culi pompis, et ex animo ejurata haeresi, fidelis, et Catholicus defunctus est anno ΜLXXXVIII. Petrias de Bruis, eiusque discipulus Henricus. Gnde Petrobrusiani, et Henriciani dicti sunt, necnon Colonienses, Albigenses, aliique id genus Manichaei, Non soIum Corporis, et Sanguinis Christi praesentiam

in Eucharistia negarunt, verum etiam ipsum Sacramentum penitus Sustulerunt, ut constat ex Petro Guniacensi ejus aevi Scriptore Dist. 2. coni. Petrobrias. aliisque. IV. Saeculo XIV. WAI ias varie de Eucharistia Io- Culus est, nam aliquando eam esse adorandam docuit si Minister sit bonus, aliquando eam, ut merum Panem despiciendam. Ceterum haec haeresis cum suis Aucto axibus jamdiu extincta , et seputia fuerat, Cum Protestames ad turbandam Ecclesiam Saec. XVI. exorti sunt.. therias licet maxime exoptaret Corpo- via Irisu Vcritatem in Eucharistia negare, tamen virus. Irim. IV. 1 a

180쪽

i s Theol. Insfit. Lib. VIII. Cap. II. Pars IV. Sect. I.

cius evidentia Scripturarum, id non est ausus. sed tantummodo ipse jusque discipuli contra transsbst an trationem lolis viribus insurrex Prunt, assere iii s. Pan Um, et vinum esse in Eucharistia cum Corpore, ot Sanguine Christi. I VI mi inquit in L Pist. nil Armnlinenses, Possec aliquis mihi perstiti fere nihil esse in Eucharistia, Praeter Panem, et Cinum; magno ille me benescio deoιn-Cἰret. Iam saepe grapibus cnris in hac materia desuda Mi, et oidebam. me hoc modo plurimum Paρa tui incommodo esse. Pertim me capitim pidi. ntilla elabendi ora relicta. Teaetias Eo augelii nimis nyertus est. Ex quibus verbis patet, quo spiritu isti homines agebantur.

VI. At ejus Discipulus Carli stadius in Germania, et Zuinglius , OEcolampadiu ς , Bucerus in Helvetiis , quod Lutherus ausus Dori erat, nsseruerunt, Eucharistiam merum esse signum, et saguram Corporis,

et Sanguinis Christi , eaque de causa Sacramentum dimi sub l. VII. Ioannes Caloinus , licet Zuinglii sententiam

sit secutus, tamen ita doctrinum suam homo dolosus temperavit, et involvit, ut medius quodammodo inter Eiicromentorios , ct Lutheranos incedere, noviquo dogmalis potius magister, quam aliorum sectator videretur. Pri illo enim ait Lib. IV. Insiit. cap. II. ita

coena vere dari nobis Corpus Christi , idque verbiso deo magnificis , ait non aliter Catholici veram Christi praesentiam soleoni exponere. Deinde haec omnia destruens, nil id fieri per sdem . quia scilicet per Panem , et vinum Encharisticum , excitata fide, Corpus Christi , quod in coelo est, menti nostrae fit Praeseris, et ii a virtutem in nos suam diffundit. V IlI. Denique Sociniani ipsam sacramenti rationem Eucharistiae denegant. doce utes, panem et vinum in

Eucharistia nihil aliud esse, nisi gratiae jam accepi ae

Commemorationem.

X. Contra hos errores Concilium Tridentinum Ses. XIII. can. s. Si quis negareris, inquit, in Sanctissimae Eucharistiae Facramento contineri vere,realitercee Substantialit 'r corytis, et sanguinem. tina cram anima,

et dioinitate Domini nostri Iesu Christi sed dixerit tantummodo esse in eo, ut signo, mut iura, qui Sacra

SEARCH

MENU NAVIGATION