장음표시 사용
301쪽
logorum sententia esse finitum. III Ibnd ei iam quaesitum est utrum sacrificium suos essectus edat ex Opere osterato , nu ex OPere O Perantis.
Valor Saerseit Eucharistiae instritus est, esseclus Mero sinitus.
Prob. a. Pars. I Sacrificium Missae idem est cum sucrificio crucis , ut supra diximus. At nemo negat, illud esse valoris infiniti. Ergo eic. 2. Q Si sinitus e Set ejus valor, optandum esset fidelibus missae adstantibus , ut pauci ad eam Missam convenirent , ne iupIures distributus ejus fructus, minor esset in singulis, quod absurdissimum esse , patet ex ipso Ecclesiae Sensri , quae opiat, ut sideles omnes ad Parochia Iem Missam convenirent. 3. ' Sacerdos etsi ab uno stipendium acceperit, pro omnibus tamen vivis , et desunctis sacrificium osseri , quod injustum esset , si ejus valor esset finitus. Ergo. Prob. 2 a. pars. Effectus sacrificii in subjecto producitur pro ejus dispositione. At Deo subjectum infinitum est, nec infiti ita ejus dispositio. Ergo elc. Solpiantur Obeeta.
Ου c. I. Damnata est in Constantiensi Concilio ea ymoles propositio n.' XIX. 5ρeciales orationes aPylicatae uni personae per Praelatos, pel Religiosos non Plus prostint 'eidem . quam generales , ceteris Paribus. Atqui lino sequeretur ex nostra. senteritia ; si enim N issae valor infinitus est, noti plus prodest ei, qui supendium obtulit, quam celeris Ergo. U. Aeg. min. Et si enim itisinitus est Missae valor, effectus tamen producit varios pro dispositione subji cti. Porro qui sit putidium obtulit, melius celeris dispositus est, quia majorem ipso actu suo sidem , et devotio-
302쪽
362 Theol. Instit. Lib. VILI. Pars IV. SectII. cap. IV. Obie. II. Damnata est ab Alexandro Vre illa quorundam Casuiuarum thesis: Non est concr a justitiam pro pluribus sacrisciis st*endium accipere, et sacrI-feium unum offerre. Atqui thesis illa verissima esset , si valor sacrificii esset in sinitus: nemini enim noceret sacrificium unum osserre Pro Pluribus. Ergo et c. Neg. min. et SuρPositum. Stipendium enim , ut suo loco dicemus , non. datur Pro sacrificii pretio , quod Simoniacunι esset, sed pro sustentatione ministri. Cum ergo minister Sustentationem suam accepit
ab uno , nullo justo titulo acciperet absalio ; quem etiam mendaci promissione deciperet. Olle. III. Distiuguunt vulgo Theologi sacrificii Ductum in generalem pro tola Ecclesia, sρecialem pro eo , qui stipendium obtulit, Syecialissimum pro ipso Sacerdote. Sed haec distinctis evanescit, ubi valor sacrificii ponitur infinitus. Nam licet fructus , qui in Sacerdotem redundat , adhuc distinguatur ab eo , qui ad alios pertinet; tamen nulla distinctio est inter generalem , et specialem fructum cum infinita virtus in omnes manet pro Varia hominum dispositione. Neg. mir3. In eo enim adhuc constat illa distinetio , quia is , ' qui stipem erogavit , melius quam alii dispositus eSt.
Missae Sacriscium essecfus suos producit
Prob. Illud ex ορere Oρerato essectum preducit,quod non ex fide , ct sanctitate ministri, sed ex propria virtute operandi vim habet. Sed tale est Missae sacrifi-eium. Haec enim illa munda oblatio est, quae nulla indignitate, aut malitia offerentis inquinari potest, ut ait Tridentinum Sess. XXII. Cap. I. Qui epe in hoc Sacri- scio Christus primarius Sacerdos, iciemque Victima Deo acceptissima est ex sua ipsius dignitate , quantacumque suerit ministrantis improbitas ; magoaque esset totius Ecclesiae perturbatio, si fideles , antequam aut stipendium darent , aut sacrificio adessent, iudicare de-
303쪽
De saeramentis. 3oherent , quis improbus , quis bonus , quis melior sie
minister , ex quo ingens malorum Seges Oriretur. Eris
Objic. Quod agit ex opere operato , certissimum semper habet essectum. Atqui experientia Constat, pro multis osserri sacrificium , qui nihil inde emolumenti
spiritualis accipiunt. Saepe enim Pro Peccatoribus. ut Convertantur, Sacrificium offertur, qui tamen in pec- Cato obdurati moriuntur. Ergo. U. Dist. maj. Si sti ectum sit dispositum , cono. Secus, neg. Nam etsi sacramenta , ut Supra diximus, ex opere OPerato agunt , Suus tometi in subjecto disia 'positiones requirunt Inst. i P Sacrificium Missae propitiatorium est, ae proinde ejus est virtutis , ut ipsas auferat contrarias hominis dispositiones, ideo enim pro peccatoribus e tum obduralis ostertur , ut auferatur ab eis cor lapi deum. Ergo si ex opere operato B geret, certissimum semper haberet essectum. , , U. Dist. ant. Si contrariae dispositiones nondum ad eum gradum pervenerint, in quo Deus se non amplius propitium fore decreVit, Conc. Secus , neg. Cum so Ius noverit Deus gratiae, et misericordiae mensuram, clua erga varios peccatores uti ab aeterno decrevit , nescimus utrum peccata hominis , ejusque obduratio ad Cum pervenerit gradum , et cumulum , in quo Deus placari amplius nolit. Si enim eo jam pervenit , non aufert sacrificium contrariam illam dispositionem. Inst. u.' Si Sacrificium Missae ex Opere operato ageret, homini justo , in quo utique recta animi dis positio est, totam Simul peccati poenam remitteret ;ideoque unum sacrificium , utpote infiniti valoris , ad omnes simul Purgatorii animas statim liberandas sussiceret ; quod Ecclesiae sensui manifeste adversatur. Er
u. Neg. ant. Nam etiam in justis hominibus, et in animabus in Purgatoris patientibus Varia est dispositio , ex quo sit , ut non tota simul iis poena remi ita tur , ideoque sacrificia pro eis plura osserri iuvat i Dispositio autem illa in justis Viventibus ex vario cha -
304쪽
ritalis grlidii repetenda est iii defunctis vero ex vario eorum merito, quou duni viverent, Compararunt. Praesertim qui mogis solliciti in animabus defuncto Arum sublevandis fuerunt , aequum est, ut in eos ma- 'gis sacrificii virtus derivetur.
De Ministro Sacrseit Eucharistiae.
Ado. I. hristum esse in sacri scio missae primarium Sacerdotem , atque osserentem . . qui divina virtute panem , et Vinum in corpus , et sanguinem Suum mutans, in altari se sistit , Dcoque offert, jam observaVimus. De secundario igitur miniis stro hic instituitur quaestio. II. Iam supra diximus, Sacriscium requirere legiotimum ministrum: cumque i a consecratione natura
sacrificii Eucharistiae sita sit , idem est minister saetificii missae, qui et Eucharistiae consecrandae. Qua-Propter cum jam supra docuerimus, agentes de Eucharistia , ut sacramentum est , solos Sacerdotes rite ordinatos posse illam consecrare , jam nihil addendum est de legitimo Sacrificii Missae ministro. II l. Est tamen hic expendendum , utrum sacerdos rite ordiuatus , etsi curarii animarum non habeat his enim. certum est, esSe praeceptum celebrare pro 'opulo in Dominicis , festisque diebus . et praeterea frequentius prout ovium necessitas , vel pietas postulat)teneatur Sacrificium offerre , et quando. Deinde quaenam in Sacerdote dispositiones ad celebrandum requirantur.' Denique utrum possit Sacerdos una , eadem que die pluries sacrificium osserre.
305쪽
Meredos etsi a cura animarum να - , ymouerpeccat , si numquam celebret, aut fere numquam.
Prob. eoni. C etanum in 3. P. Q. LXXXILari. Io. muctorem contrariae sententiae, quae tamen jussu Pii qex ejus operibus expuncta est 1. ' Christus Apostol novi testamenti Sacerdotes constituens , Praecepit, ut offerrent illis verbis: Hoc facite. Σ.- Apostolus Heb. m. de omnibus sacerdotibus loquens aκ et omnis Ponis . si is ex bomisnus sumtus, pro hoministis constitutis tur in iis . quais sunt ad Deum, in erat dona, eeocri ia pro peccamis. 3' Non alium ob finem po- Restatem offerendi in ordinatione accipit Sacerdos, nisi ut offerat. Ergo hac potestate non utens similis est servo , qui tale utum a Domino acceptum abscondit. Dices. S. meronymus etsi Presbyter, ob reverentiam, et humilitatem Μissum celebrare numquam Volui Quidni ergo et alii poterunt tantum virum imitari tν. Transerat ane. quod certum non est. Neg. cons Paucorum enim exemplum , quos pro insigni sanctitate putamus extra ordinem spiritu Dei motos, parrocinium negligentiae aliorum esse non debet. Q. I. Quoties Sacerdos celebrare teneatur ,
M. Praecepto quidem divino id non esse definitum. sed Eeclesia I in Concit. Lateranensi IV. Cv. Dorantes De Cet. Alis. ) solentes , inquit, referimus . .
Eunt qui missarum solemnia pix celebrant quater in anno, et quod deterius est. interesse contemnum. . . . Haeci igitur , et similia sub Roma suspensionis inhibemus. ravem ergo culpam esse vix quater in anno celebrare, ex gravitate Poenae arguitur. 2. in Concit. Trident. ,
Sess. XXIII. cap. 34. de Res C ret, inquit, Discopus, ut ii Sacerdotes) saltem Dominicis, etfestis sollemni-
hus, si autem curam habuerint animarum, rum frequen-ιer, ut suo mraueri satisfaciant, missam selebrent. Qua Verba , etsi non praecipiunt Sacerdotibus ut singulis sestis Glebrent, sed Episcopis, ut curent, eos illis di Aus celebrare 3 tamen indicant ,eid esse saltem eorum Q. Tom In
306쪽
346 Theol. Inst Lib. VIII. Pars IV. Secl. II. cap. V.
muneri consentaneum, sicut consent anetiui est, ut Episcopi quotidie celebrent Cali. ult. de Prio. in G.
nisi justa dii causa impediantur. Q. II Estne laudabili , simplicem Sacerdotem gus in te celebrare tis. Valde laudabile est, si quotidie recte sit dispositus 3 quod tamen fortasse paucorum est. Celebris est sentetilia Boia aventui ac Lib. de praeh. ad uiss. ca'. S. Cum Sacerdos nou ex reperentia, sed ex negligentia CE-lebrare omittit, tunc quantum in ipso est prioat Trinitatem laude , et gloria , Angelos laetitia, P ccatores oenia, Iustos Subsidis, et gratia , in Purgatorio exi stetites refrigerio , Ecclesiam Christi speciali benes Cio , et selysum, medicina , et remedio contra quotidiana peccata , et infirmitates. Item non complet sibi injunctum magnae dignitatis obsequium , nec o sicium exer i debilae serottulis Dei , et tamen scriytiam est: Maledictus qui facit opus Dei negligenter. Noli tamen culpandi qui ob reverentiam , et metum . Ne frequentia negligcrntiam pariat, aliquando a sacrificio abstinent. Q. III. Potest Sacerdos Missam celebrare Prioatam , tibi nemo est , qui adsit , ρraeter ministrum ,
cui nemo combu , qui adsunt, Communionem acci
Ι . Sex modis, ut observat Bela arminus Lib. II. de Sacr. Miss. Missum dici posse privatam I.' propter Io-cum , sive oratorium privatum; 2. propter tempus, Hiem scilicet profestum 3. V propter finem, quia scilivet pro privalis osse riuri 4.' propter populi infrequentiam , quia Praetor Sacerdotem , ct ministrum , nemo aest qui adsit; 5. v propior sollemnitatis desectum , titariissae omnes praeter conpensualem , et sollemnem; 6. V quia Demo est praeter Sacerdotem, qui communicet. Priores quatuor Missarum privatarum species nulla alione Novatores cdarguunt. Nam I. V Christus in Privata donio sacrificium Celebravit , idque somper servavit Ecclesia vel Drgon te persecutione , vel alia Iau- dabili ea us1. a.' Diebus proscstis offerro sacrificium
quid venit y cum ipse Detis in veteri lege juge sacrificium quotidie edet,randuiti instituerit, ei Ecclesia χemper sacrisicium quotiete celchraverit. 3. V Pro pri-
307쪽
'a' a causa offervi saerificioni iii veteri lege v6luit Deus, Hempe pro ipso sacerdote, aut aliis offerentibus Pro Se victimas ; h, Doeta vero habemus locupleti,si num lenem Augustinum , qui refert Lib. I X. Confes. caP. ia. pro Matre sua Monsere oblatum esse sacrificium. Ceterum hae missae ita pro uno celebrantur , ut non omittatur etiam offerri pro omnibus. 4.VPopuli iustequentia nihil est, quod litem in cndant sminister enim tinius Ecclesiae personam gerit. Adsi Vero plures , vel pauciores , parum resert. Restant ergo duae Missarum privatarum species , in quas cacco surore debaechamur , nempe multiplicatae missae praeter sollemnem . et illae , in quibus praeter Sacerdotem siemo comminicat. Sed quod ad primum altissetA licet fateamur , saepe in multipli eatis hisce missis peccari vitio Sacerdotum ; tamen negari non pot- .st , Vel a primis saeculis , aucto sidclium numero , auctum etiam da merum et Sacerdotam ue et misslirum, cum hon possent omnes simul eadem hora ad idem sacrificium convenire. Quod vero phtetinet ad Μissas, in quihus nemo Eucharistiam sumit, vireret quidena Sancta Synodus, inquit Tridentimun Sess. XXII. eap.
G. ut singulis missis fideles Edsta res non solum spirituali. assectu, sed sacretine itali etiam Eucharissiae Perceptione communica int ; id tamen numquam lege sancitum cst. Nam x. Q Can. UILL Aρostri. permittitur , ut fideles Missae adstantes justa de causa a commutilone abstineant. 2.ς Vetustissimus mos est , in die Nativitatis 1res Missas a singulis celebrari Sacerdotibus et tamen fideles, etsi tribus adstantes Missis, nonuisi in una communicare poterant. 3. 't Chrysostomus Hom.
Ire in Epist. ad Ephesios, ad excitandlim fidelium
socordiam conqueritur , uietate sua saepe fideles nullos Communionem in Missa accipere, et tamen nec ipse, Dec alii Sacerdotes a sacrificando cessarunt. . ' Ut re liqua omittamus . de quibus consulatur Bellar minus,
numquid quia fideles tepidi sunt , Sacerdos seipsum spirituali cibo , et totam Ecclesiam fructibus sacrificii uberrimis staudare debet t
308쪽
aο8 Theol futtig. ib. VIII. Pars m. Seel. II. Cap. V. Ορροniant , Christum in ultima coena dixisse Apostolis: Hoc facite hoe est Eucharistiam distribuite, sicut ego distribui vobis. Sed non dixit Christus ;si nemo Eucharistiam accipere paratus sit, nec Vos illam accipite , nec sacrificium offerte. Praecepit ergo Christus , ut Apostoli sacerent quod ipse secit, si operis,
substantiam species , circumstantias vero Ecclesiae regimini reliquit, alioquin Eucharistia nonnisi Vespere, et quidem post coenam, celebrari posset, si omnia servanda essent Eucharistiae adjuncta , quae Christus
unt, Eucharistiam institutam esse , ut spirituale eonvivium , ideoque non celebrandam ubi convivae de sunt. Sed I. ' rectius dicerent, eam institutam esse ut sacrificium, cui semper tota Ecclesia spiritualiter adest. u.' Etiam in privatis Missis conviva non deest, ipse Nempe Sacerdos , qui in fine communionem accipit. Vide haec sustus apud Bellarminum loc. cit. Sanderum in Tract. de Misa. prio. Cla. Espencaeum Demiss. Prip. et Pub. Q. IV. Quidnam sint missae siccae , et utrum t lerandae rmissae siccae dicuntur, ubi omnia Peraguntur, et recitantur praeter canonem. Hujusmodi Missas GCtitias esse constat, cum in consecratione natura Sacri
scii posita sit ' quapropter eas summi Theologi Estius , Θlvius , aliique graviter reprehendunt. Nulla tamen generali Ecclesiae lege vetitae sunt ό ideoque Mercitus , aliique ex Episcopi venia celebrari posse
docent: sed satius esset alias orationes recitare, quam Sacerdotem totum instruere Sacrificii apparatum , atque omnia recitare, quae ad Sacrificium reseruntis, dum lamen verum sacrihciuin non offert.
309쪽
Praeter dispositiones, quae ad Eucharis am acci. Piendam necessariae sunt , Plures aliae ad sacrificium osserendum requiruatur. Prob. I a. pars. Sacerdos offerens , in fitae corpus, et sanguinem Christi manducat, et bibit. Requiruntur ergo tu eo omnes illBe dispositiones, quas ad accipiendam Eucharistiam necessarias esse, supra diximus. Prob. Ia yars. Sacrificium externum , ut inquit Augustinus , sacrificii interni sacramerium , idest sa-Crum signum est. Qui ergo sacrificium offert, curare
debet ut id faciat interius , quod exterius gerit ; hoc est offerat semetipsum Deo oblationem, et hostiam in , odorem suavitatis , et hoc sentiat in seipso , quod et in Christo Iesu , quem Deo offert. Sicut ergo Christus in seipso nihil reliquum habuit omnino sive in animo , sive in corpore , quod Don fuerit Deo Patri immolatum in sacrifieio crucis , quod Sacerdos in Μissa offert ; ita ipse Sacerdos sibi ipsi , et mundo
Persecte mortuus, exhibere se debet Deo in holocaustum , et oblationem latreuticani pro supremo Dei in se , et in res omnes dominatu, eucharisticam in gratiarum actionem pro heneficiis a Deo in creaturas omnes effusis , prostiliatoriam pro peccatis totius muta-di , impetratoriam pro novis a Deo obtinendis auxiliis, quibus omnes Christo persecte in aeternum conjuncti, Deo Patri fiant oblatio munda. et sacrificium acceptissimum Viderint ergo Sacerdotes, qui hoc sacriticium quotidie peragunt, si eo modo amoti ad alta re accedant i Deus enim non irridetur.
310쪽
3 in The α Instit. Lib. VIII. Pars IV. yecl. IL Gρ. V. PROPOSITIO III.
Quamvis olim non esset petitum , si qua esset neces, Silas, unum Sacerdotem plures in die cHebrare
Missas , hodie duabus utantum de caussis id licet, nemρe in festo Natioitatis Domini et in angustiis , in quibus Parochus duas Ecclesias regat , adeo inter se dissitus , ut non nossent utritisque Ecclesiaesdeles in diebus sollemnibus sacriscio ade33e.
Prob. a. pars. Valafridus Strabo Lih. de Rebus Eccles. Cast. 2 auctor est , Leonem III. Pontificem una die septies , vel novies Missam celebrasse. Ei Rω- fertus Archidiaconus de A. Alberto monacho reseri,qum duas in die missas celebrare consuevisse alteram Pro vivis , alteram pro dcfunctis. Vide Benedictum XIV. erudite hac de re disserentem Lib. De Iacris: Miss. Secl. V. Cap. I. 6. a. Prob. 2 a. pars ex decreto Aleωandri II. quoi Ecclesiae jam univexsae consuetudine receptum eSt. Suffcit docerdoti unam mitsanc jn die una celebrare. cno. SDycit. de Consecr. Diff. 1. Idem statuunt
cepto die Rotiritatis Dominicae , nisi causa nece85itatis suadeot, sessicit Sacerdoti semel in die unam
Prob. 3 a. pors. De sesio Naiivitatis Domini nulla est controversia, e ni Innocentius HI. et Ecclesiae consuetudo eo die tros Missas celebrare Sacerdoti permittat. De Parocho vero duas Ecclesias valde dissitas regente , ubi nullus alius est Sacerdos , quod in regionibus infidelium si equenter accidit, res est apud omnes Theologos explorata. Laudati enim Pontifices .in de-Crcto supra laudato caussam necessitatis excipiunt. At Nulla gravior videri potest necessitas, quam quae PD sita est de Paroelio duas Ecclesias valde dissitas regerne. Hinc Theologi rejectis aliis caussis , quas Vetercs reccusent , nempe si magnus Princeps , vel Epi-