장음표시 사용
321쪽
De ceremoniis, quibus missa celebrari debeat. I. Praeter ea, quae generatim supra diximus de ce-Yemoniis Sacramentorum, duplex est quaestio de Missae ceremouiis , altera cum haereti eis, altera cum ea-εholicis. Haeretici singulas Missae partes, ut Superstitiosas, sacrilege traducunt. Catholici quaerunt, utrum Rubricae, quae ritus Missae definiunt, directipae tantum , an Praeceρtime sint i et rursus , uirum grave, an leve peccatum esset, eas Sine contemtu, aut Scaudato non Servare . .
II. Quod ergo ad haereticos pertinet, praeter illa, quae generatim de Sacramentorum ritibus supra diximus, non vacat hic strigillatim corum blasphemias refutare. Vide Bellarminum Lib. II De Sacris miss. qui singulas Liturgiae partes a Lutheranorum,' ct Calvinistarum cavillationibus suse vindicat. Hinc Triden - inuin Sess. XXII. cari. I. Si quis dixerit, ceremonias, Mestes , et externa signa , quibus in missartim celebratione Ecclesia catholica utitur, irritabula impietatis esse magis, quam .cia Pietatis, anathema sic. III. Quod ad Catholicorum quaestionem attinet, exceptis quibusdam, quae pro opportunitate Sacerdotis gerenda dicuntur, quae pauca sunt, reliqua sine dubio Praecepta sunt, nisi absurde dicere Velimus, Ecclesiam in re, qua nulla gravior esse potest, nihil praecepisse,
Cum tanta sollicitudine minora praecipiat. Hoc tamensa tendum est, non omnes Rubricas ita graviter obligare , ut earum omissio, modo sine contem tu sat, peccatum grave Censeri debeat. Peccat ergo semper Sacerdos Rubricas non servans, sed gravius, Vel levius, pro rei gravitate. Qua in re nonnullorum Sacerdotum vel oscitantia, vel . religionis, pietatisque desectus maxime lugendus cst. Sed expendere singillatim, quid gra-- ve, quid leve in Rubrica videatur, nimis longum esset, et fortasse supcrvacaneum. De Matutino, et Laudibus ante inissam recitandis, id videtur tenetidum ,st non justa
322쪽
3 24 Theol. Instit. Lib. VIII. Pars IV. Seet. LI. Cap. IT.
de causa ante missam non recitantur , Sallcm venies e
PeCcatum esse; cum videamus, id in pluribus Conciliis suisse praeceptum , tamquam valde decentem ad sacrificium celebrandum dispositionem a). IV. Ceterum quae nos toto Iloc Capite strictissime
Proseculi sumus, multorum sunt Voluminum argumen
tum. Consulendi sunt Cardin. Bona de Rebus Litumgicis, Bone dictus XIV. De Sacris. Miss. Edm. IIa tene, Morinus, Gavantus , Meratus , Graiicolas , alii
Ado. I. ΓΤ in hac quaestione de Missae stipendio
I a peccatum est in utramque Pariem; non mulli enim stipendium accipere , omnino illicitum , et Simoniacum opitiati sunt : alii contra tam laxas , et scandali plenas hac de re opiniones Vulgarunt , uteturpissimum rerum sacrarum commercium induxissent, nisi Sedes Apostolica eas damnasset. II. Duo in celebratione Missae , sicut et in aliis sacris actionibus distinguenda sunt , labor scilicet , qui operi intrinsecus inest, quique extrinsecus. Labor operi intrinsecus est, sine quo persici opus Don potest, sicut ex. gr. Celebrari Missa non potest sine praepa- Tatione, recitatioue precia , genuflexionibus ele. Latior vero eatrinsecus est a pet iis voluntate superad- . diliis. ex. gr. ut Missa tali hora, loco ve celebretur, qui celebranu incommodet. III. N os primo utrum Missae stipendium accipere liceat, expendemus; deinde quaenam tu stipendio vitanda sint.
Vide tamen Benedictum XIV. De Sacrificio Missae.
323쪽
Prob. I. ex Apostolo I. Cor. III. I 3 Nescitis , quoniam qui in sacrario operantur, de sacrario sunt edunt , et qui citiari deserpitini cum altari participant i Ergo. Prob. II. ex universae Ecclesiae praxi antiquissima , quam damnare , insolentissimae insaniae est , ut
inquit Augusciretis. Prob. III. ex omnium Theologorum consensione , quorum princeps S. Thomas a G. 2ae. Q C. ara. Σ.Sα. Cerdos, Non accistit pecuniam,quasi Pretium consecrationis Eucharistiae, aut missae decantandae, sed quasi stipenditum suae sustentationis ... non tamquam Pretium mercedis, sed tamquam stipendium necessitatis. Prob. IV. ratione. Stipendium est ablatio Voluntaria a fidelibus iacta ad susten laudos ministros. Atqui hoc non modo uon vetitum est, sed etiam laudabile. Ergo eic,
Dices. Haec stipendii disciplina multa invexit tum inter fideles, iam inter Sacerdotes mala gravissima , dum illi putant , se prctio Missas emere ; isti de stipendio , quasi de mercede rerum vilissimarum paci untur ; Missas , quas alioqui non celebrarent , pro stipendio celebraui, atque utinam aliqui hac de causa plures in die Missas horrendo sacrilegio non celebras
U. Neg. cons. Nihil enim adeo sanctum , in quod nou possit abusus irrepere, nec propterea abolendum, quod bonum est , sed extirpandurn, quod malum cM. Notinc Plura circa Eucharistiam , pracscrtim in commutilone Paschali, sacrilegia committuntur ' a Q. I. Quodnani est honestiam missae stipendium 8. Vel illud est lege desinitum , vel non. Si desini. Q Tractat haec susius Van-Espen in iure Cavonico,
324쪽
tum est , jam res. est extra eontroversiam ; si desiti tum Non est, servanda Ioci consuetudo ab Episcopo Probala. , ita ut qui majus acceperit stipendium ab βliqino , qui lege in , aut consuetudinem ignorabat, re- Siti uere teneatur quod plus accepit , nisi ille admoti ius , Sponte sua voluerit ultra Iegem, aut consuetudi
Q. II. Qui minora ρro pluribus missis accepit stipendis , Potestne minorem missarum numerum celeb are, tot scilicet, qιιοι consueto stipendio respondeanthFuerunt quidem . qui id assererent Casuhtae 'sed eorum doctrinam Urbanus VIII. damnavit an. MDCXXV. Permittit tamet, Tridentinum Episcopis . ut imminutis beneficii redditibus, aut ita mutatis rebus, ut quod aetate sun datorum congruum erat stipendium, jam sit inconveniens , permittit, inquam . ut Missas Tedigant ad minorem numerum , quia in iis caussis ipf. sundatores , si viverent. Missarum numerum Vellent minutum. At acet pere a pluribus stipendium , Singuliεque promittere, se Missam celebraturum, et mox Promissis non stare , eontra justitiam , et fidelitatem. st, Viamque aperit malis , ac scandalis Q. III. Potestne is , qui . ex Onere Benescii certoe die celebrare tenetur , υι Parochias 'in Dominicisine tisque diebus , accipere pro ea missa stipendium' minime. Ipsi enim Benescii redditias Missae celebrandae stipendium sunt. Atque ii a Urbanus VIII definivit laudato decreto anni MDCXXV. Q. IV. Utrum possit is, qui jam missas stipendium accepit . aliud instiper accipere apylicaniis ominerenti fructum , qtii in ipsum Sacerdolem tiamqtiam ministriam ex Socrifcio redundat pAlexander VII. eam quorundam Casuistarum, domnavit opinionem anno MDCLXV. Duplicarum stipendium potest Sacerdos pro eadem missa licite acci-Pere , astylicando petenti partem etiam specialissimam tructus jsimet celebranti correspondentem idque POει secretnm Urbani VIILQ. V. Qui motis eonsueto accepit stipendium, ρο- testne inde paraem sili retinere , committendo alteri Sac . doli Missam cel brandam minori , et conSuet-
325쪽
A' Non potest ; id euini Urbanus VIIJ , et Ale
xander VII. ut illicitum damnarunt in ea Dominilamve cutiorum thesi : Potest Sucerdos , cui Mιs,ae celebrandae traduutur, Per alium satisfacere colluto illi minore stipendio , atta Parte Stιyen ιιι stbr retenta. Transscrens enim in alium celebrationis Opus , nullo iusto titulo Partem sibi pecuuiae retineret Id tamca Qxbendundum uota est 1. V ad Ecclesiae o Economos , qui possunt Partem stipendii relinere ad noStias, Dum, lumina , alia I ue ad sacrifieium necessaria Suppeditanda. a. R Ad Beneficiarios, Cappullanosia et a: ochos , qui etsi per aIios satisfaciunt alias tamen Draeter missae celebrationcm ouembus subsunt. Q. VI. Potestne Sacerdsis celebrare Missam Pro iis Qui in posteriam stipendia oblaturi sunt Zω Eum abusum Paultas V. in literis uii Hispaniae; Nuntium prohibuit. Non enim potest in saturum SL. erificii fructus esse SuspensUS. D. VII. Licetne Sacerdoti plura accιρere stipennia pro Missis , quas praeWidet, non posse nisι diuturnumnosi tempus celebrore ' . . . I, in U Non potest , nisi admonitus is , qu Stipendium obtulit , consentiat. Fieri enim potest , ut cum Missam Sacerdos ille celebrabit, jan, caussa cessaverit ob quam caussam stipendium est Oblatum. Quanta autem dilatio permittatur, ex caussa, ob quam sit Pen dium ossertur, prudenter nestimandum est. Si Caussa vel ignoretur , Vel. ipsa per se brevius spatium non reuuirat . ultra mensem disserri Missam non posse Be-
Tu, XIV. Tom. III. Notisio. De eleemos, ex DC
ercto S. Coug. Conc. II. μι. i 655. ostendit. Id ta- meu consultius Videtur admouere Sempe eum , itu stipendium offert, quantum P0St tempus missa pro e celchrari possit, ut si ei Videatur, alium quaerat Sam
326쪽
QVamvis qui semel sunt iIluminati per Baptismum,
et signati per Confirmationem Spiritu Sancto, gustaverunt etiam donum caeleste , eorpus scilicet . et sanguinem Christi, ii si rursus in peccata ruant, et sanguinem testamenti pollutum ducant, in ipio salicti IIcali sunt, misericordia videantur indigui ; voluit tamen Dominus palere adhue eis salutis januam , du-gusiam illam quidem , at mi e dissicilem , Poenitentiae Sacra meritu in , non ut delinquendi spatium , Parat remedio, sed ut immensae ' erga nos charitatis argu- metitum praeberet , quo inagis nostra vicissim erg eum dilectio f)agraret. Irae indignans , at lac Videum lata manae salutis hostis, omnes eo, intendit nocendi ar- es , ut tantum remedium vel per haereticos e mediis Mileici, vel per infideles ministros inutile imo ex
De nomine, et desinitione Poenitentia D Oenitentia a poena derivatur , ut poenitere ide ra - - af Poenam tenere , ut loquitur Auctor L ih. de Mera es scitia Moenil. Caρ. 20. ast. Augustinum. Du Plici autem ratione spcctari potest, vel ut virtus suae--m , qua male acta corriguntur , vel ut Sacramen tum ' atque ideo duplici modo desiniri. Si spectetur tu Virius, juxta Novatores quidem, non aliud signi sigat, nisi novac Vitac propositum , non veleris odium, atque tristitiam 3 quippe apud ipsos o lima poenitentia escus Ma visa ; cum sola fides sine ullis satisfactionis operibus ustificet. At Catholici Scripturas , et Patrum tradi iionem Seculi, negant, veram esse posse poenitentiam, si duo simul complectatur , peccati scilicci odium , et novae vilae instituendae propositum. Nam Scripturae quidem quoties pociatientiam describunt, aut praeci Piuui, Fempei tris lilium, gcmitus,jejunia, sordes commemoraui
327쪽
De Sacramentis. 329 Ioel. II. 13. Conoertimini ad me in toto corde Vc- Stro , ἰn jejunis , et infletu, et in Planctu , et scindito
Corda vestra , et non Destimen a pestra. Luc. X. 13.
Si in TFro , et S)donefactae fuissςnt Mirtiales, qυαο factae suns iri sobis , olim in cilicio, et cinere sedentes
Poeni lercnt. Consonant Patres omnium saeculorum Grae
et , Latinique. Salis sit pro omnibus Augustinus Serm. CCCLI. al. Homit. L. Non su&rcti, inquit, ad POenitentiam mones in melitis emendiare, nisi etiam satisfiat Deo Per Poenitentiae dolorem , Per humilitatis gemi-ἔΠm, Per contriti cordis sacrificium, cοορerontibias la- conras. Quod adeo evidens est, ut ipsi Scriptores Pro - 1 uni eodem sensu poenitentiae Domen usurpent fu . II. Quapropter quidquid Novatores cavillatitur ex origine Graeci nominis μετανοια, quod dicunt male trutis latum esse in Latinum nomen Poenitensia, Certum cst , iii in l/οτμνοιαν apud Graecos , lum. Poeniicialiam opud Latinos Scriptores sacros , pro sanosque , duo Si mul significare , odium vitae veteris , et Propositum DO Uae. In odio autem vitae veteris etiam Propositum Continetur justitiae divitiae, quantum si cri potest, satisfaciendi. Poenitentia ergo, si specletur ut Virtus malencla corrigens, desinitur: Virius moralis infusa, qua homo mo petiar ad odium , ac detestationem Peccasicommissi, cum eis caci proposito non Peccandi in Posterum , justitiaeque dioinae satisfaciendi. lli. At vero si poenitentia specletur tit Sacramenium, dc sinitur Sacramentiam a Christo institiatum ad dέ-lenda peccata post fulismum commisSa,Pcr aclias Pse Nitentis, et absoliationem Sacerdotis. Sacramentum addet uda Peccata genus est, in quo poenitentia cum impli- Smo, et Extrema unctione convetiit. Rcti quae desiuitio Dis verba disserentiam explicant, qua Poeni lentia a re liquis Sucramentis distinguitur. Quia enim instituta esta Christo ad modum judicii , ideo pertinere non PO
328쪽
33o Theol. Iustis. Lib. VIII. Pars IV. Cap. IItest, nisi ad Peccata baptinatorum ; Quid enim mihi de iis, qui foris sunt , judicare y inquit Apostolus I.
Cor. V. I 2. Et eundCm ob causam . requirit absolutioncm judicis . et actus poenitcntis externos, peccati scilicci consessionem , contritionem , ct satisfactionem Salicua in volo , ex quibus actibus cognoscere judex Valeat , utrum poenitens absolvendus sit. IV. Dissert autem virtus poenitentiae a Sacramento, I.' in eo quod poeultetitiae virtus etiam interna esse Potest Sacramentum vero . cum signum sit sensibile. exteriores actus requirit. 2.ψ Quod virtus poenitentiae sit pars , Sacramenium vero totum , quod praeter Poetiitentis actus, absolutionem etiam Sacerdotis complecti
tur. 3 ' Quod Poenitentiae virtus suit quovis temporc ad gratiam , et justificationem obtinendam omnibus ne cessaria, ut ait Tridcnlinum Sess. XIV. Caρ. I. Sacra mentum Vero poenitentiae a Christo institutum est ad Corurn obluenda peccata , qui Baptismo initiati sunt. V. Igitur deinceps de poenitcntia loquemur tantum modo ut Sacramentum cst , quod priticipio vindic bimus ab haereticorum cavillationibus.
Quid haeretici contra Sacramentum poenicentiae commenti sint , quidque contra eos Ecclesia catholιca doceat.
Ado. I. Raontanus , a quo Montanistae qui et IMI Cataphryges, et Peputiani a loco, in
quo invaluerant , dicti sunt ) sccuuilo Ecclcsiae saeculo peccata distinguens in graviora , Puta homicidium . idololatriam , macchiam , ct leviora ; ista qui dem docuit , ab Ecclesia remitti posse , illa vero soli
II. Nooatiantis Bom. Ecclesiae Presbyter tertio saeculo primus Antipapa contra lcgitimum Pontificem Cornelium a temulentis Episcopis ordinatus, adjutore No Muto Carthaginensi, e schismate in haeresim lapsus do-Quit, ut Monianus, graviora crimina dimittendi pote blatem non esse Ecclesiae datam. Imo multi vcteres,
329쪽
De Sacramentis. ' 33 cquorum auctoritatem Tridcntinum sequitur, t Slanlur, ipsum omnum potest alcm. etiam quoad leviora peccata, Ecclesiae ademisse, quod tamen ejus assectae Novalia Ni temperar sint. Hi De Ambrosius ipsis exprobrat, quod
Magistrum suo etiam judicio damnaverint , agnoscentcs potestatem Ecclesiae dimittendi peccata Icviora. Lis. I. De Poenit CaP. 2III. IValdenses saeculo XIII., nec non Anci sua , Joannes estis , et Hieronymus Progensis saeculo XIV
et XV. errarunt tantummodo circa Ministrum Poeni interitiae , sicut et aliorum Sacramentorum , d a Ceni 'S , malos Sacerdotes absolvendi a peccatis non habere potestatem , sed Sacramentum ipsum non negarunt, ut in Histor. Parint. demora strat BOssueltis.
liae anceps fuit. In Libro De Caselisitale La lonica primum Poenitentiam inter Sacramenta recenset; imo in ejus Catech/nno Minister nudi in poenitentis Confessi Me, ait: Ergo ex Chrιsti mandato remitto tibi peccata Iua in nomine Patris , et Filii, et Spiritus Sancti NOX Bit, Non esse Sacramentum proprie dictum. At quo in eadem dubitatione I lanchion , aliique Liauioram uti cluarunt. Celerum qui Poenitentiam inter Sacramenta FeCensent, docetit, absolutionem non esse actum judicialcm , sed nudum ministerium pronunclaudi vcrba CO iacionalia ad excitandam poenitentis fidem. V. Primi ergo Ztioinglitis , et Calpinias aperte Por Nilentiam ex albo Sacram ctilorum expunx 'runt, Verba illa Christi Dan. o. 22. Quorum remiseritis Peccata , remiιluntur eis , ad praedicationem Evangelii in epic de torquetites. Hanc igitur hac resim Tri denti nuru Vexs. XIV. damnavit cau. I. Si quis uixerit, In Ecclesia Catholici
Poenitentiam non esse Dere, et ProprieSacramentum, aua
thema sit. Can. a. Si quis Sacramenta confundens,iPSum Laptismum Poenitentiae Sacramentum esse dixerit, quasi haec duo Sacramenta distincta non sint, atqtie ideo Pse nitentiam non recte sectindam post naufragium labulam
GPPellari , anathema sit. Can. 3. Si quis dixerit , Merba illa Domini Saluatoris: Aeoli ite S 'iritum Sanctum etC. Mon esse intelligenda de με cestate remittendi, et retinen- ιι Peccata in Iacram nlo poenilentiae , sicut Ecclesιta
330쪽
33a Theol. Instit. Lib. VIII. Pars V. Cap. II
Giholica ab initio semper intellexit, detorserit autem, conIra institialiovem huius Sacramenti ad auctoritatem Praedicandi Eoangelium, anathema sit. Hoc igituPsidui dogma primum adstruetidum est.
Dogmasdei est, Poenitentiam esse Sacramentum Mere et prsprie dictum, atque a Baptismo distinctum.
Prob. a. pars. I. ex Script. Christus Dominus Macth. XVI. s. promittit Petro, ac deinde MMιh. XVIILI 8. omnibus Apostolis, so daturum ligandi, atquc sol Vendi potestatem , quom deinde eis , jam Sacerdotio in ultima eoena inauguratis, post resurrectionem tradidit Ioan. XX. aa. sis verbis : Accipite Spiritum
Sariccum, quoriam remiserisis Peccata, remittuntur eιs, et quorum retintierilis relenta sunt. Atqui verba illa Sacramentum proprie dictum eviderater demonsti aut .Tria enim ad Gonstitu cudum Sacramentum necessaria Suut:
Fignum ex tertium, promissio gratiae , et iustitutio divina. Habcs autem in iis Christi vcrbis signum exle num , quo et Sacerdotes vidcre queant, quorum remittere peccata debeant , quorum retinere ; et sidulesCognos re , an peccata sibi vemissa , vel nota remissa sint. Ilabes etiam gratiae promissionem peccata enim. Non remittuntur, quin simul gratia ius undatur, ut in , superiori. Lib. VII. demonstratum est. Habes denique divinam institutionem ; tum quia Apostoli ad hoc ministerium missi sunt, tum quia . data Apostolis ligaridi , atque solvendi potestate , sidelibus vicissim imposita Necessitas est absolutionis Apostolicae ' alioquin illa Nulli prorsus esset usui. Nihil auinin ineptius a Cal-Vinistis excogitari poterat , quam verba Christi inici ligenda esse de praedicatione Evangelii, L. quia prae dicatio Evangelii omnibus sive insidelibus , sive sidelibus etiam obduratis i peccola vero nec Omnium Sol Venda , Nec omnium retitienda esse , ipsa Christi distin Ctio demonstrat; a V quia I vangelium praedicans nunquam diei potest retinere peccata , sed tantum solvere; Si quis enim praedicationi ic luctetur Don a Praedicante,sed a sua