장음표시 사용
351쪽
De mαleris , et forma Sacramenti Poenitentiae.
Ado. I. . Um duplicem distinguant ΤheoIogi mate-
riarn, alteram circa quam versatur hoo Sacramentum, alteram ex qua constat ; noti est dubium quin materia circa quam hoe Sacramentum Versatur , sint peccata post baptismum admissa, non Solum gravia, et quantumcumque atrocia, Verum etiam
Veni alia; gravia quidem necessario. quia alioquin inutilis soret data Sacerdotibus solvendi, atque ligandi Potestas : levia vero libere , quia possunt aliis operibus , et sacramentis deleri. Sed coiitroversia est ii Scholis gravissima , quae sit hujus Sacramenti materia. ex qua Comportitur.
II. Scolus, ejusque Schida universa, cui hac in ye adhaeserunt ualdonatus, aliique Theologi, docent, nota
actus poenitentis , sed ipsam Sacerdotis absolutionem ESse materiam simul, et formam Sacramenti Poenitentio e ; materiam quidem, qualetius est sonus sensibilis; formam vero, qualenus remissionem peccatorum significat; necessarios lamen esse poenitentis actus, ut dispositiones, sine quibus Sacramentum essectu frustraretur. III. At I hsmistae cum reliquis Theologis affirmant, ipsos poenitentis actus , contritionem , confesSionem , et ratisfactionem esse materiam Sarea menti ; sermam Vero esse verba absolutionis a Sacerdote prolata: ita ut non possit ratum esse Sacramentum, quin essectum
IV. Burans det forma disputatur , utrum ad eius. Valorem necessaria sint indication verba : Ego te ab-SOlPq, an valeret etiam , si modo deprecationis proferretur, ut ex. gr. Absoluae te Dominias. Pro priore sententia stant Thomistac post S. Thomam O 'usc. AXI R. pro posteriore recentiores, praesertim mortitus, qui illam suse defendit, adhibito tamen tempera meu-to, ac distinctione , quam infra explicabimus. Denique quaenam Verba sint omnino aci formam Sacra enii Dccessaria , quaeritur. Q. Tom. IV. 23
352쪽
35. Theol. Inst. L ibi VIII. Pars V. cap. V.
Materia ex qua Sacramenti Poenitentiae sunt ipsius . Poenitentis actris , nempe contruis , confessio , et satisfactio, sed non eodem modo, scilicet duo priores ad essentiam, tertius tantummodo ad integritatem Sacramenti pertinet.
Hbb. I a. pars I. Partes sacramenti sunt materia, et forma. Atqui actus poenitentis sunt partes sacramenti, et quidem , fatentibus omnibus . non sunt sacramenti forma. Sunt ergo materia. Minor probatur ex Tridentini declaratione Sess. AIV. Cay. 3. Sunt autem quasi materia hujus Sacramenti lysius poenitentis actus,nemPUContritio ς confessio, ei satifactio. Qui quatenus in Poeniέente ad integritatem Sacramenti, ad Plenamque. et Perfectam peccatorum remissionem ex Dei institutione requiruntum, hac ratione Poenitentiae partes dicuntur. Idem docuerat Eugenius i In in Decreto. Icirgo et C. Dicuntur autem a Tridentino actus poenitentis quasi materia sacramenti, non quia perae materiae rationem non habeant , sed quia ejus generis materia non Sint, quae extrinsxcus adhibeatur, ut aqua in Baptismo , Clarisma in confirmatione , ut inquit Catechismus Romanus De Sacr. Poen. f. II. Neque Vim argument teVadunt Scotistae, cum respondent, actus poenitentis ideo partes Sacramenti appellarr, quia necessariae sunt Poenitentis dispositiones; uam alioquin etiam in aliis Sacramentis, quae Decessariae dispositiones sunt, Sacramenti partes dicerentur; si des ex. gr. Spes, charitas , paries Baptismi, quod nemo dixerit. Prob.IL Forma, et materia,' tamquam duae Sacr . mentorum partes, a se invicem distinctae esse debent. Atqui absolutio Sacerdotis, latentibus adversariis, sor- ma 'sacramenti est. Non potest ergo simul esse materia. Quod enim dicunt, absolutionem, quatenus est aliquid sensibile, esse materiam, nulla ratione dictumvst; nam omnis sorma Sacrametatorum, etiam ui 1nx-
ma est. debet esse scnsibilis , ideoque quod absolutio
353쪽
De Sacramentis 353 sensibilis est, non cssicit, ut materia Sacramenti cen-
Prob 2α. pars. Sacramentum poenitentiae ad modum judicii institutum est. Sed ad judicium duae partes essetitiales sunt , consessio rei, et sentcntia judicis : satisfactio vero Iicet ad judicii complemcntum et intcgritatem necessaria sit , non tamen ad ejus naturam pertinet, cum propter rei infirmitalem, aut praematuram mortem deesse Possit , aut etiam condonari. cinihilominus persectum esse iudicium. Ergo cura IIaec autem de ac lυ ali satisfactione intelligenda sunt ; nam satisfaciendi votum, cum in ipsa doni ritione sit implicitum, si omnino desit, deest ipsa contrilio, ideoque deest sacramenti pars essentialis.
Diluuntur objecta. Objio. Ι. Concilium Tridentinum vocat actus POenitenis dispositiones ad Sacramentum utiliter suscipieu-dum. Non Sunt ergo eius materia. Neg. cons. Sunt enim dispositio simul , et materia; dispositio quidem , quatenus poenitentem a4 remissionem peccatorum consequendam Praeparant, materia Vero, quatenus a Sacerdote per absolutionis sormam ad sacramenti rationem evehuntur. Inst. Materia .debet esse sensibilis. Sed contritio in. crior , et inVisibilis est. Ergo potest esse dispositio , sed non materia Sacramenti. U. Dist. maj. Debct esse sensibilis vel per sc, vel r signa, et esseclus , conc. Per Se tantum, neg. adem ratione dist. min. Contritio non est sensibilis Per se ipsa, cons. Per signa, et essectus, nempe bona Poenitentis opera . neg. Objic. LI. Si poenitentis actus essent Sacramenti materia 4 ipse poenitens ministex Sacramenti esset. Sed ioc absurdum est. Ergo etc..t. Neg. seq. maj. Minister enim sacramenti non iIle
si, qui mathriam suppeditat, sed qui illam evehit
per sormam ad rationem sacramenti. Inst. In aliis Sacramentis idem minister materiam Odhibet , et Proseri formam. Ergo et in hoc.
354쪽
356 Theot n. Lib. III. Para Via'. V.
. u. Disι. ant. in aliis Sacramentis, in quibus materi, . extrinsecus est applicanda subjecto, cono. Secus, neg. Oh ic. I9. Non est materia Sacra nil id , sine quo Sacramentum aliquando ministrari potest. Atqui potest aliquaudo ministrari ruenitentiae sacramentum sine consessione , ut accidit in moribundis, improvisa morbi vi correptis. Ergo etc. H. Dist min. Potest ministrari Sine consessione spe-ς latim, ac distincte prolata, conc. Sive consessione ge-ncrBli, Cotistisa, et interρretatroa, Subdist. Et hujusmodi
sacranientum in extrema necessitate ministratum cst
valde dubium, conc. Est certum. neg. Vel ergo moribundus antequam Sacerdos accurreret, aliqua Poe. Diteriti ac signa dedit, mitem vocando Sacerdotem UADulla. Si Sacerdotem salieni acciri optavit, jam habes consessionem quandam generalem, Consusam, δute re- ratio arre, qua per adstunt iuro testimonium cognita Sacerdos absolutionem imperiit ; vel nulla dedit poenitentiae sigria , et tunc Tho in istae quidem assirmant, Non esse impertiendam absolutionem, atqne ita nodum Ubjectionis secant; Mos vero quia in extrema Necessitate uti .possumus materia dubia in sacramentis necessitate medii necessariis , concedimus , posse saCerdotem uti sententia dubia Seotistarum , nisi ei aliunde Certo constet, moribundum nullam omnino, ne impcrsectam quidem habere contritionem , quae juxta ipsos Scolis las necessaria dispositio est. Sed Sacranae tum valde dubium est, . Inst. Ergo si dubia est Scotistarum sententia, dubia pioque erit contraria sententia Thom istarum, ela no--ra ; non enim Potest aliquid esse dubium, contrarium
Neg. seq. Eo enim sensu dubiam dicimus sentcntiam Scotistarum, quod nostra nondum definita sit, ut dogma fidei. Consulio qnim Tridentini Patres actus Poenitentis quasi maioriam Sacramonti dixerunt, ne Viderentur damnare Catholicos contraria 4entientes. Du-Tum autem' est, in extrema necessitate ita propriae 1ententiae inhaerere , ut moribundum sine absolutione Patiaris excedere , cum contraria doctrina habeat et wSa auctores Viros si aves, sique catholicos.
355쪽
Forma Saerament Poenitentiae sunt perha illa S cerdotis: Ego te absolvo a peccatis tuis in nomine Patris , et Filii, et Spiritus Sancti. Non tamere omnia , sed ea sola , absolvo te , ad sub st Dan
Prob. I a. pars. R Eugenius IV . in Decreto eam docet esse Sacramenti sormam. a. Eam praescribunt omnes Libri Rituales. 3. Q Ea est Sacramenti sorma, quae essectum sacramenti satis exprimit - formae enim Sacramentorum , quod significant, efficiunt. Sed ea verba satis explicant essectum poenitentiae , remissio in nem scilicet peccatorum Peu legitimum ministrum.
Prob. 2α. pars. In Vecto abso oo intelliguntur tum Protiomen ego , tum Verba illa a peccatis tuis. Verba vero illa. : Da nomine Patris etc. noti sunt ad explicati dum Sacramenti effectum omnino Mecessariu , Nesa Christo iustituta ut patet ex silcntio veterum ), sed
ab Ecclesia adjecta sunt , tum ad majorem reverentiam , tum ad explicandam originem , unde lania tu Sacerdotem ma uarit auctoritas. Restat ergo , ut illa solum verba Absoloo te ad substantiam formae pertineant ; quac communis Theologorum sententia est. Peccaret lamen graviter Salcerdos vel unum praetermittens verbum , in re tanti momenti Ecclcsiae praemceptum parvi pendenS , praesextim cum non desint, Mi saltem verba illa a peccatis tuis ad formae essen tiam putent pertiuere. Dices. Shi illa solummodo verba Absoloo te ad substantiam formae pertinent , reliqua supervacanea sunt. Resρ. Minime. Ρronomen. enim Ego auctoritatem
quaiadam signiticat verba illa a Peccatis tuis clarius explicant , absolutionem non proserri de censuris , aliove vinculo , sed de peccatis; deuique tu notu ins Patris etc. tum ad reverentiam , ut diximus , tum
ad explicaudam potest iis originem, adjecta sunt.
356쪽
Voluit aliquando apud Latinos , Maletque hodie astua Graecos forma absolutionis modo deprecationis prolata, sed jam aρtid Latinos irriέα est.
Prob. Io. Pars. Patres passim assirmant remitti pe eata poeni lentibus per orationes Ecclesiae , ut indulgentia Dei , nisi supplicationibias Sacerdo tim nequeat
obtineri, inquit Leo M. Epist. LXXXIII. alias XCI.
Ideoque Sacramentum hoc manuum impositionem appellant , quia in absolutione poenitentium oratio supePipsos fundebatur : Quid est enim aliud manus impositio , nisi oratio super hominem' inquit Augustinus Lib. III. de Βαρι. Ergo valebat tunc apud Latinos a solutio modo deprecandi prolata. Viguisse autem hunc morem in Ecclesia Latina per XII. priora saecula , probat morinus ex Sacramentario Gregoris M. er Alcuino Lib. de Dio. Osse. , et omnibus Bitualibus Libris usque ad illud saeculum. Prob. za. pars ex Graecorum Huchologiis , in quibus forma Sacramenti poetiit uti ne non alia Praescribitur , nisi deprecatio ; et tam ii nulla Graecis ea de re intent ala lis est ae Latinis tum iu Concilio Lugdunensi II. lum in Florentino ; imo Clemens st III. in InstrMetione de Risibus Graecoram Collegii Romani edita an. Μ DXCV. permittit 'Graecis deprecat di formam, ita tamen , ut si Latinos absolvant indicatioci forma utantur , et postea , si poluerint , dicant Orationem illam , quam pro forma ejusmodi absolutionis dicere fantiam conSMEDeriant.
Quod autem respondent Thom istae, in Euchoic iis, et Ritualibus Libris seruias Sacramentorum silentio Praetermitti propter arcani disciplinam , salsμm est. Nam licet prioribus ea saeculis disciplina viguerit, ut saepe diximus , ne infidelibus mysteria Religionis Panderentur ; tamen posterioribus nulla ratio silendi. erat , imo videmus in Bitualibus libris clare descriptas aliorum' Sacramentorum sormas.
Prob. 3 a. pars. Ad valorem hujus sacramenti noni Solum necessaria est Potestas ordinis, materia, et forma,
357쪽
De Sacramentis. ' 359 verum etiam iurisdictio , quam Ecclesia potest cor is Conditionibus dare M vel auferre. Cum ergo hodie Ecclesia Latina nonnisi ea sub conditione jurisdictionem
concedat , ut ' minister forma indicalisia utetur, quod Patet ex eo , quod communis hodie Latinorum Theologorum septentia docet non valere formam deprecationis, nec Eugenius OI V. nec Concilium Tridentiarum aliam sormam tradunt , nisi indica totam : imo Tridentitium luculenter declaret, alias orationes, quae dicuntur a Sacerdote . non pertinero ad absolutionis essentiam , licet eumderii habeant sensum , ac forma
iudicativa ; hinc sequitur , non valere hodie in Ecclesia Latina formam absolutionis , deprecandi modo
objic. I. Cont . I xu. yart. Forma sacramenta Poenitentiae est actus iudicialis , sive sontentia a Sacerdote prolata. Atqui sententia proserri nequit, nisi modo indica ioo: aliud est enim Ahsoloo , aliud ostio, Veloro , ut abSolsearis. Ergo non valuit umquam , ne CValere potuit forma absolutionis modo deprecationis. Atque haec sine dubio est doctrina S. Thomae O-Pusc. XXII. Cap. 3 I. Miror, inquit, qua itemeritate aliquis aSSerat, se solutum , quem habens cIapes non signiscat , se soloere, sed solum rogat, esse Sol endum. Ergo tum ratione , tum auctoritate tanti Doctoris constat, irritam semper suisse Oabstutionem admodurn deprccationis. ut Dist. maj. Est sententia prolata a sacerdote nommine . atque auctoritate propria , neg. Nomine Christi , cujus est instrumentum, conc. Eadem ratione , dist. min. Non potest nisi modo indicativo proserrisententia , Domine proprio , cono. Nomine Christi , neg. Cum enim Sacerdos orat , ut poeniteris absol-Va ur , satis ostendit , se judicare , illum esse absol-Vendum. Christus autem , qui est primarius SacerdOS , et judex, promisit, se absoluturum in Coclis, quem Sacerdos in terris judicaverit absolvendum per oratiUMem , qua Postulat, ut ille absolvatur. Quod quidem
358쪽
36o Theol. Instit. Lih: VIII. Pars V. Cap. m
aeon firmatur ex eo , quod etiam absolutio a censuris est actus judicialis , et tamen satetur S. Thomas. eam protiuticiari posse per deprecationem. Adde, quod supra advertimus, idem esse Absolνο te, ac Absolvat te Dom&us , subintelligendo Per me. Ad auctoritatem vero ejusdem S. Thoriae , quam non dissitemur esse gravis stinam, eadem responSione utimur , qua ipse solvit argumentum petitum ex auctoritate antiquiorum nempe Guille,mi Antissio rensis, Guill imi Parisiensis, aliorumque, qui docebaut, Valere formam deprecationis. Respondet enim S. Doctor , cos , si tunc viverent, non praejudicaturos communi sententiae magistrorum. Ila ergo i et nos respΘudemus , Doctorem egregium , si hodie Vi Veret, iusphctis Graecorum Euchologiis , quae tunc non era ut o pud Scholasticos pervulgata , per pecta etiam OECO-nomia Ecclesiae Latinac , quae, nunquam Graecorum
absolutionem irritam judicavit , imo illam probavit ,
a priore sententia discessurum. Objic. II. coni. am. Part. Quae forma semper Ualuit , valebit semper: Si ergo valuit aliquando, Valebit elium hodie deprecationis formula. Η. Dist aut . In sacramentis, quae non requi runt in ministro iurisdictionem, quam Ecclesia certiScotiditionibus potest dare, vel auferre, conc. In Sa Cramento poenitentiae, ad cujus valorem Decessaria illa jurisdictio est, ne
Absolutio non scripto, sed perbis pronunciari debet, n/ c Pote4t Malide ad absentes milli, sed Aroferenda ει per poenitentem moraliter Praesentem,et constentem. Prob. I a. Para. Absolutio , ut paulo ante ostendimus , est sorma Saeramenti. Sed hujus Sacramen i forma verbis pronunciari dei, t. Hinc Eugenius IV. in Decreto; Forma hi us Sacramenti sunt ver rabsolutionis , quae Sacerdos profert, cum dicit eis. Et Tridenti Dum Sess. XIV. Cay. 5. Docet Sancta Synodus , Sacramenti Poenitentiae formam. . . in illi ministri perbis ρυ5ilam e5Se. Elgo cle.
359쪽
Prob. 2α. pars. l. ' Verba illa: Ego te absοἰνο pin sentem hominem ssallem moraliter requirunt. 2. v Gemens VIII. hanc quorumdam propositionem damnavit anno MDCII. Licet per litteras, seu inter nuncium Cont- fessario absenti peccata SNcrament aliter confiteri , et ab ροψem abs n e absolutionem Oblinere. Ergo et C. Dices. Poenitentiae Sacramentum in soria a judicii ministratur. Atqui judex civilis sententiam potest scrip to proserre . imo etiam iudex Ecclesiasti eas in abso-
U. Neg. cons. et parit. Sententia enim indicis civilis , et Ecclesiastici dum de censuris tigitur ) est institutionis humanae . ne proinde ejus modum homines definire possunt. . At sententia Sacerdotis in Sacramento poenitentiae divinae institutionis est , ideoque irrita, 'si ab eo, quod Deus instituit , 'recedatur.
Soholion. I. Clemens VIII. contrariam doctrinam damnans , 'non novum jus condidisse , sed vetus vindicasse a contrariis Casu istarum interpretationibus videtur. Ac proinde quidquid noti nulli in contrarium scripserint cum IIIorino TOtirnelv etc., verisimilitas nobis videtur consessionem , et absolutionem inter absentes . etiam ante decretum Clementis VIII. illicitam. atque irritam suisse. Vide Sylvium 3. P. Q. IX. ari. 3. Lugo Disρ. XVI . GODet Disρ. VIL art. 4. etc. Nihil vetat tamen,
quin poenitens scripto consileatur . deinde praesens eam Consessionem generali in ore repelat , modo Sacerdos Omnia sibi memoriae praesentia esse amrmet. II. Diximus, saltem moralem necessariam esse Prae
sentiam ς quia potest aliquando poenitens aliquantum absens absolvi , si Sacerdos accurrere non valetis elata Voce audiri possit. Sic potest aliquando Sacerdos enues ira moribundum, e littore vel e Navi vicina naufragantem absolvere. III. Si Sacerdos in admonitione poenitentis occupa . tus, aut alia de causa mente evagatus formam absolutionis proserre oblitus fuerit potest poenitentem ipsum jam recedentem , quem revocare non pote St, abSolve re ὴ nisi longe recesserit, ut jam moraliter praeseus
renseri nequat. Si vero eum re o care possit, revocet
360쪽
36a Theol. Inst. Lib. VIII Pars V. CV. VI.
Consectaria Capitis su erioris de 'roferenda , Mel neganda, Mel disserenda absolutione. Ex iis, quae superiori capite dicta sunt de materia , et sorma Poetiitentiae , facile intelligitur , quando
Sacerdos absolvere, quando absolutionem negare, vel
disserre debeat. Quod quidem maxilui moniculi negotium est, et sortasse gravissimum omnium, quae tu Theo- gia universa tractari possunt. Mulii enim pereunt ob Sacerdolum hac in parte ignorantiam, negligentiam, mundanum liuiorem , vel amorem. Quid Ecclesiam Domini hodie ρerdit , nisi Cois fessariorum , et Pastorum blandiens adulatio , deliniens , demulcensque aS-seχιatio i inquiebat Sanctus Thomas illanooanus : et
Concilium Laleraue se II. Can. 22. Sane inter ceter tinum est, qMou Sanctam maxime Perturbat Ecclesιam,
falsa pidelicet poenitentia. Quod malum iam aetate sua
emergetis Cyprianus Lib. de laysis vehementius insectatur , dicens: Emersit noMum genus cladis, et quasi Parum 'ersecutionis procella saeoterit , accessit adcumulum sub misericordiae titulo malum fallens , et blanda Pernicies etc. Non minus tamen formidandum est, ne uimia poenitentes severitate perdantur. I. Cum contritio , consessio , et satisfactio sint materia Sacramenti ; hino sequitur, poenitentem vere Coutritum , qui peccatum consessus est, et satisfactionem accipere se profitetur , statim absolvendum , nisi obstet
aut Ecclesiae disciplina, aut cito relabendi periculum. Posita enim a poenitente Sacramenti materia , ius illo quodammodo habet, ut Sacerdos formam, idest absolutionem proserat. Nisi obstet, inquam t.' Ecclesiae di-εcψlinat, nam prioribus saeculis satisfactio absolutionem Praecedebat, ut suo Ioco dicemus ; Periculum cito relabendi, si enim poenitens in gravi, et veluti proxima relabendi occasione versetur, in qua scilicet vel propter ipsam tentationis vim , vel propter poenitentis fragilitatem. prudenter timetur, ne sit peccaturus, disserenda ei est absolutio , quamvis contrito , douec aut Ozea