장음표시 사용
341쪽
. De Sactrament s. 343eramentalem Sacerdotis non esse actum judicistim , sed nudum minisιerium pronunciandi , et declarandi, remissa eSSe Peccata constenti , modo tantiam credaέ, se esse absolutum , aut Sacerdos non serio sed joco absoloat . . . anathema sit. Cap. I. Quoniam igitia. natura , et ratio judicii illud exposcit , ut gententia in subditos dumtamat Proferatur , Persuasum 3emPer in Ecclesia Dei fuit, idque perissimum esse Synodus haec confirmat, nullius momenti absolutionem eam esse debere , quam Sagerdos in eum profert , in quem ordinarιam , aut subdelegalam non habet
Dogma idei est , in ministro Sacramenti poenitentiae necessariam esse duplicem potestatem , ordinis scilicet Sacerdotalis , et jurisdictionis.
Prob. a. Pars I.' Christus non omnibus , sed soIis Apostolis Ioia XX. 23. dixit: Quorum remisseritis Peccata, remittuntur eis. a.' Ecclesiae perpctua traditio ea verba semper ititellexit dicta solis Apostolorum in Sa cerdotio successoribus. Ambrosius Lab. I. De Poenit. Cay. 2. Ius hoc , inquit, solis Permissum est Sacer doribus. Innocentius Ι. Epist. ad Decent. Cap. T. Cecs-rum de ροndere aestimando delictorum , sacerdotis egi judicare. Adde Patres supra laudatos , ubi ostendimus, Poenitentiam esse sacramentum , aliosque innumeroS, qui quoties de Poenitentia loquuntur , toties solos Sa. Cerdotes ejus ministros appellant. 3.' Absolutio est judicialis ministri actus. Absurdum autem est, in Soci tate omnes esse judices , cum lio e munus Solis cori
cessum sit magistratibus. Ergo in Ecclesia iis tantum absolvendi jus est . quos Spiritus S., Posuit regero Ecclepiam Dei, Episcopis scilicet , et Presbyteris. Prob. I a. pars I. ' Christus Apostolis praeter pote-Stalem ordinis, etiam jurisdictiouent, addidit liis verbis Ioan. XX. ai. Sicut misit me Pater, et ego mitto MOS. u. R Concilium Lateranense IV. Can. 21. Si quis, iu-quit. . . alieno Sacerdoti potuerit justa de causa confieri peccata licentiam Postulet, et obtineat a Prost i
342쪽
3 4 Theor. Inst. Lib. VIII. Pars V. cor . III.
Sacerdote, cum aliter ipse illum non Possu iamOD re: et Eugenius IV. in Decreto: minister hujus Sagramenti est Sacerdos habens auctoritatem absoloen dipet ordinariam, pel ex commissione susterioris. 3.
Sacramentum Poenitentiae in forma judicii institutum est a Christo. Atqui nemo judicare potiust, nisi illos , in quos, jurisdictionem habet ., sive subditos. Ergo elo.
objectiones. Objic. I. coni. Im. part. Fideles omnes hortatur Jacobus Iac. V. I 6. Confitemini ergo alterutrum Pe Cata Mestra, et Orate Pro invicem , ut saloemini. Ergo omnes fideles excipere possunt aliorum consessio Mem , ideoque et absolvere. U. Nex. cons. I. ' quia particula illa ergo snbnectit hanc sententiam praccedenti, in qua dixerat Apostolus: sirmatur quis in pobis, inducat Presbyteros Ecclesiae etc. Nullus autem esset nexus, nisi consessio etiam Presbyteris facienda esset , quibus cum Confitemur ,
recte dicimur confiteri alterutrum , hoc est homines hominibus. u.' Quia non ait Apostolus : confitemini est rumum, et absoloile , sed orate pro inMicem, itavit humilis consessio infirmitatis suae provocat alios adorandum. Vel ergo verba Apostoli explicantur de Sa- ramentali consessione, et de solis Presbyteris intelligenda sunt ; vel de humili consessione extra Sacramen tum , et haec cuilibet ex fratribus fieri potest, ut Deum pro nobis deprecetur , ideoque in causa necessitatis olim haec humilis consessio , ubi Sacerdos Nora esset, Iaico fiebat. ut testatur Magister Sentent. L. b. IV. Dist. 17. . et S.. Thomas Supyl. 3. Pia Q. VIII. art. 2. ad 2.
Objic a I. Cyprianus Eoist. XL praecipit, ut absente
Presbytero , poenitentes in mortis periculo a Diaconis absolvantur. Ait cnim: Si Pres ter resteritis no uerit, et timere exitus coepit, astud Diaconum quoqtie exomologesin facere delicti sui possint, ut manu eis in Poeni te aliam imposita , oeniant ad Dominum cum Paze ,
quam dari eis s Iarb res , litteris ad nos factis desi- 'deraperant. Eandem disciplinam in Galliis , et Hispaniis viguisse varia Concilia declarant. Quin constat,
343쪽
De Sacramenili. 3 5 olim Diaconos plebem , sive Parochiam rexisse, quod
sine potestate absolvendi fieri non potest. Ergo ete. U. Dist. ant. Praecipit , ut a Diaconis pocnitentes absolvantur a poenis Canonicis, quibus a communio lacerant Seclusi , conc. A peccatis , neg. Cum ergo ur gente mortis periculo', Copia Sacerdotis non esset, non
aliud fieri poterat , quam ut poenitentes qui tunc diu
R Communione ante absolutionem circebantur, ut ira tradicemus , saltem Ecclesiasticae communioni restitue
rentur , quod ministerium per minores etiam clericos eXerceri potest ; atque ita contritione justificati viaii-Cum a CClperent. Cum autem pauci essent aetate illa SacCrdoles , necessitas eoegit praeficere Plebibus quibusdam , sive Parochiis Diaconos , qui baptizarent ,
Praedicarent ; et Decessitate urgente , poenitentes Sallem R Poenis canonicis absolverent, et viatico munirent. Objic. m. coni. an 'Mart. Si Sacerdotes in ipsa inaugurulione non acciperent potestatem dimittendi peccata , frustra Episcopus iis manus impotiens diceret: Ac-C ite Spiritum Sanc iam , quo iam remiseritis Peccatu, remittiantur eis. Atqui hoc absurdum est. Ergo Cic. U. Neg. maj. Datur enim in ipsa ordinatione potestas orditiis, qua possunt sacerdotes peccata re millere,
quando erunt ipsis subditi , in quos potestatem illum
eXercere valeant. Cum enim hoc sacramentum iu CD
disserat ab aliis , quod ad modum judicii institutum e4t, ideoque exerceri non potest, Disi in subditos, da-ia Presbyteris in ordinalione judicandi , et absolvendi PQ sestate , dandi adhuc supersunt subditi , quos judi QR re , ei absolvere possint ; hoc autem sit cum datur eis iurisdictio vel ordinaria , vel delegata. Q. I. Quid est ordinaria. qti id delegata jurisdictior Ordinaria iurisdictio est, quam habet illo, cui
Cura est animarum , qua cura dimissa , cessat ejus Dr
dinari a jurisdictio, nec quemquam amplius potest absolvere , nisi delegatam jurisdictionem obtinuerit. Talis est Parochus in sua Parochia Episcopus in sua Dioc-cesi , Sunianus Pontifex in Ecclesia universa , susterio res Regulares in sua familia. D legata vero cst, quae committitur Sacerdoti curam cinimarum non habenti.
Q. II. Potestne ille , qui ordinarlam jurisdictionem
344쪽
346 . Thaol Inst. Lib. VIII. Pars V. Cap. III.
habet , absoloere alienos liabditos in sua 'arochia , aut suos in aliena parochia ; Mia dioecesip. 1. Q Cum Ecclesiae Consuetudo serat, ut Parochi Se mutuo adjuvent , potest Parochus in sua Purochia alienos etiam subditos absolvere , iurisdictio tamen , quam in illos exercet, non ordinaria , sed deIegata est, qx consensu scilicet Episcoporum vel tacito , vel expresso , ideo lue poterit, si justa causa esse videbitur , ab Episcopo auferri. I. ' Cum Parochi ordinaria jurisdictio non locum, sed personas subditorum respiciat , posset eos Parochus in aliena dioecesi absolvere ; sed ne qua hinc oriatur perturbatio , expedit, ut
Pastor loci ordinarius moueatur.
Q. IlI. Quis possit jurisdictionem delegare pH. Quamvis ex generali regula , qui ordinariam jurisdictionem habet, delegare possit, Cone ilium tame
Trident inuin ad extirpauda mala in immera , quae ex delegationibus indignorum oriebantur, statuit Sess. XXII. de Res Cap. I b. ut nemo delegatus ad Se Culares absolvendos censeri debeat , nisi ab Episcopo per examen , si illi videbitur esse necessarium , aut
alias idoneus judicetur , privilegiis , et consuetudine quacumque , etiam immemorabili abolita. Ipsi igitur Parochi absolvi non possutat, uisi a Sacerdote arero
Hoc decrcto vetera Regularium privilegia in absolvendis saecularibus abolita sunt, ut saepius declara runt Summi Pontifices Pius V., Gregorius XIII., aliiqueis Ιmo Gregorius XV. in Constitutione , quae incipit In Scrutabili , at aluit , ut etiam ad absolvendas moniales suo regimini subjectas, indigerent Regulares approbremtione sipiscopi. Sed ad Regulares ipsos absolvcudos , imo et Novitios , ct familiares in Monasterio habitantus opus approbatione Episcopi non est; cum iurisdictio ad eos absolvendos in eorum superioribus ordinaria sit, quam et delegare possunt non solum aliis Regularibus vel ejusdem , vel alterius cujussiumque or dinis, verum etiam , si eis Videatur, cuicumque sim'plici sacerdoti etiam non approbato , nec ejusdem di cesis. Vidc Ferraris ' Aprobatio. ari' a.
Approbatio autem sieri debet ab Episcopo poeulteu
345쪽
De Sacramentis. ' . 347tis , ideoque approbatus in una dioecesi , non censetur in ulla approbatus. Potest vero Episcopus approbationem suam certis codrcere limitibus loci , temporis , persona uini ', imo illam , si ci libuerit, revocare, aut Novo examini approbatos subjicere sti). Illud etiam advertendum est , opprobatum generatim non censeri approbatum ad Moni alitim consessiones excipi cudas , . scd spcciali ad id approbatione indigere ex Corasti lutione Clementis X. quae incipit: Sunerna. Q. IV. Potestne aliqnando oclide absoloere miniSterjtirisdictione carens , Eccl sia defeestim supplente 'U. Pol est cum adest liliatus coloratus, ct commutat Serror, Ut in eo ex. gr. qui curatum bene si Citim nota
legitime possidet , vel cujus approbatio Cessavit, dia suspensa , limitata , revocata est, si tamen ab OmHibus , ut legitimus Curtilus , aut opprobatus habeati τ. Quod quidem ex commutii Doctorum consetista iridiactum est ex simili quadam iuris civilis constitutio uc L. Barbarius D. de Olbi. Prael. Ecclesia tamen ea tali . tum potest, quae Ecclesiastici juris sunt supPlcre, Moia quae juris divini , ut eae gr. dc secium ordinis ii Sacerdote , aut contritionis in poenitente.
Q. V. Quid de artictilo, pel periculo mortis lConcilium Tridentinum Sess. XIV. Cay. 7. Pisiadmodum, inquit, ne hac ipsa occasione oliquis Pereul, in eadem Ecclesia Dei custoditum semperfuit, ut urit' la sit reseroatio in articulo mortis ; atque ideo sinueSSacerdotes quoslibet poenitentes a quibtisseis PeccatiS, et
CenSuris absolpere possiant. Quae verba etiam de PQ Ticulo mortis , et de omnibus sacerdotibus cliam degradatis, suspensis, ct cI cominu uicalis vitaradis Communis Theologorum sententia intellexit ; cui contraria gnoni opinio de cxcommunicatis vitandis uiliit ium
a De Regularibus tamen constituit Pius V. Bul. Romani Pontiscis an. 3573. , et Clcmcns X. Bul. Superna , ut Si praevio e amine ab Episcopo generatim , et in Perpetuum opprobati suerint, non possint ab collem Episcopo sed tau
tum ab Episcopo successore iterum ad Qxamen revocari. Semcus tamen est si approbati fuerint ad tempus, aut sub lax mula ad nostrum bene 'taciliam.
346쪽
348 Theor. List. Lib. VIII. Pars. q. cap. IV.
commodat. Si tamen adsit approbatus Sacerdos, pro habilius est, non modo illicitam, sed 'et irritam fore absolutionem a simplici Sacerdote datam , nisi uut Consessio antequam approbatus adveniret , inreperit , aut hic moribundi complex in turpi peccato fuerit, a quo absolvendus est, aut justa de causa nolit approbato sacerdoti ipse moribundus confiteri , aut approba tus Sacerdos ejus consessionem vel justa de causa, vel iniqua , nolit audire. Vide Card. de Lugo de sacri Poeniι. Disp. XVIII. feci. a.
Ado. L. Q Uaesito de iurisdictione Mitiistri ad aliam
necessario Hos vocat, utrum Episcopus , et Summus Pontifex possint ceria peccatorum genera , Siste Certos Casus sibi reservare absolvendos, ita ut uerno sive Or-
dinaria, sive delegata jurisdictione instructus , ab iisa olvere Valeat. II. Lulli erant asserentes , absolutionem non esse a
Clum iudicialem , sed concionem ad excitandam fidem, quae sola eonfitentem justificat, ex consequenti potestatem reservandi casus damnant , et irrident; cum mmo, inquiunt, impedire possit , quominus fides iustificet. Quamvis ad terrorem aliorum atrociora quaeda u , et publica scelera ad Consistorium deserenda statuerint, non ut reus a superiori tribunali absolvatur , qui iam per fident coram Deo iustificatur , sed ut ceteri discant , erimina illa esse graviora. IlI. At Catholici docentes , absolutionem eSSe vere actum indicialem, ad quem jurisdictio necessaria est, ex Consequenti amrmant, jurisdictionem inferioris ja- dicis sicuti potest certis coarctari limitibus , loci, tem PDriS , Personarum, ita etiam posse in aliquibus pec-Cntorum speciebus ita arctari, ut ab iis judex inferior irrito absolvat. Quare sit.
347쪽
Dogma fdei est, posse Summum Pontificem , et
piscopos reserpare sibi casus , a quibus inferiores Sacerdotes, etiam in foro conscientiae, absolνere nequeunt, nisi facultate ad id delegata. Prob. I. Quod universa facit Ecclesia, id utrum seri possit, aut faciendum sit disputare , insolentissimae insaniae est, ut Verbis utamur Augustini. Atqui Ecclesia universa hanc potestatem 'in Summo Pontifice, et Episcopis agnoscit, ut patet ex Conciliis oeciam eis Dicis ab universa Ecclesia receptis Sic Concilium viennense Clement. Religiosi : Quibus , inquit, etiam
in pirtute sanctae obedtentiae , sub interminatione maledictionis aeternae districtius inhibemus, ne a casibus sedi Apostolicse , aut locortim ordinariis re- seroatis quemquam assoloere Praestimant. Ergo etc. Prob. V. Ad absolutionem iurisdictio necessaria est, ut supra ostendimus, Ecclesiae autem est dare Sacerdoti subditos in quos jurisdictionem habeat , et exerceat. Sic in ipsa dioeceseon , et paraeclarum divisione alios aliis dedit subditos. Potest igitur statuere , ut qui graviora quaedam admiserint peccata, nulli inferiori judici, sed superiori stabdantur. Boc est autem reservare casus. Ergo etc. Hinc merito Tridentinum Sess. XVI. can. 2 ' Sio quis Sixerit , EPiscopos non habere 'res res errania sibi casus , nisi quoad externam. Policiam , atque ideo casuum reseroationem non prohibere , quominus Sacerdos a resematis pere ab- soloat , amathema sit. . . Sed hac in re tria potissimum inquirenda sunt; iQuaenam requirantur conditiones, ut casus aliquiseenseatur reservatus. a.' Quinam possint reservare casus. 3. ' Quinam absolvere a reservatis. Q. I. Quae requirantur conditiones , ut casus ali quis in indioiduo censeatur reserνatus. Quatuor. I. ' Culpa certo gravis'. nam venialia cum non sint materia necessaria Sacramenti , non res vantur. a.' Actus externus 3.' Consummatus, nisi
348쪽
iii canone , vel edicto reSerVentur etiam actus , qui nil ultimum, et consummatum disponurat, ut provocatio , et acceptatio duelli. 4. ' Iurita Haberi peccatum a pubere commissum. Incipit autem pubertas in masculis ab anno I 4., in seminis a 22. Completis. Ca-Sus autem reservatus est, etsi Peccator reservationem ignoraverit. Q. 'is. Quinam possint reserpare casus.
U. i. V Summus Pontifex vel jure divino, vel ut Donnulli volunt , ex ipso Episcoporum consensu, Primae enim , inquiunt , reservationes Casuum sedi Apostolicae factae sunt in Conciliis provincialibus, deinde oecumenicis: quae sententia quanti facienda Sit , expendere non vacat. 2. ' Episcopi. 3. 9 Congrcgatioties sive Capitula Regularium. Q. Us. Quinam possint absoloere a reserpatis. I. Q Iii articulo mortis quilibet Sacerdos, ut deelarat Tridentinum Sess. XIV. Caρ. 7. Si autem poe- Nitens praeter spem cotivaluerit, et casui reservato Censura etiam erat adnexa , adire superiorem debet sub poena reincidentiae , ut aiunt, in eandem censuram Caρ. Eos qui 22. de Sent. excomm . in 6. 2.9 Extra mortis articulum absolvere polost is, qui reservavit, et qui a reservante specialiter delegatus est , Vci speciatim , vel etiam generatim , ut in jubia Meis. Si tamen absolutio ex prava poenitentis dispo- . sitione fuit irrita manet adhue reservatio. U. 3. ' Episcopi absolvere possunt a casib M S. Pontifici reservatis subditos suos , qui prae infirmitate , aliove impedimcnto sedem Apostolicam adire nequeant, ut sunt mulieres , senes , valetudinarii, Pueri , pauperes etc. Caρ. Ea noscitur. Cay. Quod de his. Cay.
De cetero de Sent. excommunic. a . .
U. 4. Q Episcopi ex decΙaratiotie Concilii Tridentini
re Qui tamen propter temporarium , hoc est non Perpe tuum impedimentum absoluti sunt exceptis pucris eo ces aute , sedem Apostolicam sub poena reincidentiae adire
349쪽
De Sacramentis. 351 Sess. XXIV. de Res Cap. 6. absolvere possum ab
omnibus peccatis, censuris, et irreguinaritatibus ex delicto occulto, ex copio homicidio volunturio , et delictis ad forum conletiliosum delatis. Post Tri lcntinum a Summis Pontificibus excepta est etiam liacre sis, licci occulta , modo ore , vel signos satis prolata : nisi quod Episcopi possunt abjurationem haeretici in 1 oro
exierno excipere, et tunc eum absolucre. Quoties autem Episcopis est absolvendi potcstas , possunt illam simplici etiam sacerdoti speciatim delegare. Quamvis autern gravis inter rheologos agitola controversia sue rit, utrum haec Tridentini concilii facultas casus etiam Comprehcndat post con Cilium reservatos; verisimilior lamen Stiares ii sententia est . Omnes comprehendcrC', etiam rescrvalos post concilium Tridentinum, ex copiis iis, in quorum reservatiotic adjecta est Cinti silla, quae Sallem scisci olim concilii constitutionem abrogavit U. Ἀ 5. V In casu necessitatis, Puta cum poenitetis noupotest sinc infamia , aut scandalo Superiorem adire , potest, CN commutat doctrina , Sacerdos, cui potestas Don est absolvendi a reservatis, absolvere illum directen non reServati S, in qua Bbsolutioiae etiam reservata indirecte rem illuntur , onero lamen imposito Superio-Tem, Cum Primum poterit, adeundi. α) Excepta hac Causa , id non licet , uec Valet absolutio. 6. ' Qui tempore Itibilaei , peractis operibus a Pontifice praeceptis, oblitus est in Consessione peccatum aliquod reservatum , potest deinde per alium Sacerdotem absolvi ; si tamen specialis sit delegatio, dubia res est apud Theologos. π. 2.9 Cum peccata Summo Pontifici reserventur propter censuram exceptis duobus, quae sine cerasura reservata sunt , scilicet munerum acceptio a Re-
laribus, nisi ante fiat restitutio; et salsa accusatio, vel impulsus ad accusandum salso Sacerdotem sollicitationis ad turpia occasione cori sessionis b) ablata censu -
a Sed aliis placet , debere tunc poenitentem contritione justificari , perinde ac si non esset copia Sacerdotis.
b) Simonia in ordinatione, etsi casus reservatus CSt cum Censura, lanacti ex constitutione Sixti V. cliam poccalum corSim a censura reservatum est Buli. Sancinna 5. Jan. i588.
350쪽
ra cessat reservatio. In casibus tamen Episcopalibus; qui reservantur non Propter cen uram , εed prqpter ipsum pecca tum , secus se res habet, nisi Episcopi elarius mentem suam significent. Qui a summo Pontifice facultatem obtinuit general2m a reservatis absolvendi, non Potest tamen aensibus ab Episcopo reservatis absolvere ut saepius Summi Pontifices declararunt, et res ipsa clamat imo subgenorali seculiate rion ventu ut, quae specialem vel specialissimam ut a junt. reservationem habent, ideo- que nonnisi speciali facultate remitti possunt sa) Nunc quoniam demonstravimus, Poenitentiam esse Sacramentum , ejusque ministros habere a Christo potestatem peccata omnia remittendi , jam de ipso Poenitentiae Sacramento accuralius pro instituti brevitate
agendum est. C. a Specialem reservationem habere dicuntur casus I. v cum edicitur , ut a nemine quosis priMilegio munito absolvi possint. v.' cum ipsi R. Majori Poenitentiario absolvendi facultas adimitur. Specialissimam vero reservationcm ha-hent. I. Q cum edicitur, ut absolvendi facultas concessa non Censeatur, nisi in specie nominentiar , ut est Praesertim haeresis , et simonia in ordinatione. u. cum reservatuΓ Ca-Sus donec certa a poenitente conditio adimpleatur. 3. ' cum iCensura . lata est ab homine per sententiam Particularem , quo in genere etiam monitoria ad finem revelaridi continentur , cum res ad forum Ecclesiasticum deducta est.
Tractat liaec fuse , et luculentius Auctor Baptismi laboriosi I m. m. it Baltesimo laborioso qui etiam ea talogum
recen sci Casuum S. Pontifici reservatorum. Casus autem ab EPiSCOPO reseryatos unusquisque in suae Dioecesis Synodo inveniet. Quaenam vero in hujus Sacramenti ministro, qui simul et Pater , et judex , et medicus poenitentis est, requi . tur sanctitas , quae prudentia, qui zelus Salutis anima-xum, egregie pertractat Haberi in Praxi Sacrameniti Poenat.
no que etiam tu peculiari dissertatione Tom. VHI. breviter explicabimu .