Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 4. Continens tractatum de sacramentis. 4

발행: 1828년

분량: 539페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

Dὸ saeramentis. tentione persectam, eamque semper . , Eoticiliare utate Sacramentum. Hatic sententiam Catechis-λnus Romanus a Pio V. Probatus, et ubique in Latina Ecclesia receptus, Ρarochis praedicandam tradit. Alter ω docet. contritionem utcumque Persectam non Semper ,.sed aliquando , in caussa scilicet ne eessitatis, hominem, an e sacramentum justificare. Quam sententiam inter Baji articulos 3I. 32. 33. o. II. damnatam, ab ipsoque Buo retra Ctatam, amplexus videtur mutis, licet eum alii benigne interpretentur de contritione Persecta morἔipo, non gradibus. Tertia, contritionem persectam esse eam , quae talis est dumtaxat ex motipo, Iicet vehenientia , et intentione sit debilis ; eamque semper justificare ante Sacramentum. Quarta, contritionem per sectam ex motivo , sed gradibus debilem, non semper, sod in causa, necessitatis hominem justificare. II. Illud etiam disputatum est' inter Theolo OS , utrum ad Sacramentum poenitentiae neccssaria sit conti itio illa persecta, quae jam hominem aute Sacramentum justificet : quam sententiam Magister Sententiainxtim , Hugo , Richardus motorinus , Antissiodorensis, . Halensis , Albertus M., S. BOnarentiara, imo cialii in. ipso Tridentino Coucilio, et post Tridentilium seculi sunt . NOS quid, sentiamus, sequentes Propositio.

contritio intensitate yerfecta semper hominem anis Sacramentum justscat. Prob. I. Ex Scripturis, et Patribus, qui ubique M.

sent, charitatem emeere hominem Deo charum Isau. XIV. ai. Otii diligit me, diligetur a Patre meo. .er ad eum Meniemus, et mansionem apud eum faciemus: si Itum

Dei adoptivum: I. Ioari. IV. 7. Omnis, qui diligit, en Meo natus est', ideo lue heredem regni caelestis: a pec- Rus mutidarum. I. Pet. IV.s, Charitas operit mulistis

372쪽

dmem mccatorum etc. Unde Chrysostomus Hom. m. in II. ad Tini. Ubi charitas est, Omnia stibia a sunt mα-la. Atqui haec vera esse debent saltem de charitatis persecta , quae contritionem tutensitate persectam pro ducit. Ergo etc.

Prob II. ex damnatione propositionum B i, quarum uua 3 i. sic bubet: Charitas perfecta, et Sincera,

quae est ex corde puro, eι conScientiα hona, et fde non. fcta, tam in catechumenis, quam in poenicentibus PolesineἷSe sine remissione peccatorum. Ergo etc. Adde. Couc lium Tridentinum a pepte declarare , contritionem Perfectam hominem ante Sacramentum semper justificare, particula enim aliquando non est adjecta verbo reconciliandi, ita ut significet, contritionem persectam alia quando iustificare hominem sed adjecta est persectioni charitatis , ita ut significet, contritionem aliquandincharitate esse persectam, et tunc semper hominum Deo

reconciliare.

Dices. Μagna erat eliaritas, et contritio peccatricis,

de qua ipse Christus ait Luc. VII. 47. -oniam dilexiemultum, et tameti nondum ei suerant dimissa peccata quBe tunc tantum remissa sunt, cum audivit a Chri

Sto : Remittuntur ei ρeccata mialta , quoniam dileaeit multam. Ergo charitas, et contritio quamvis vehemens, non justificat aui e Sacramentum. Η. Neg. ant Quo ad' am. Part. Dicitur enim: remu-runtur Peccata , quoniam dileait , non quia tempor praecesserat dilectio sine remissione peccatorum sed quia dilectio, et contritio ordine , et natura prior est remissione peccatorum. Adde. in Graeco textu habe ri : Remissa sunt ρκccata multa. Inst. Paulus persectissime contritus est, quando ab Anania audi. L. B ligare, et ablue Peccata Iua. Er go Persectis contritio numquam justificat ante Sacramentum vel Baptismi, vel Poemtentiae. Bina Augustiuus Tract. XIII. in Ioan . Quantumcumqtie catechumo nus Proscim, adhuc sarianam iniquitatis Portae , non ei dimittitur , nisi cum penerit ad BaρtiSmiam. 'N. Neg. cons. Licet enim contritio persecta ante Sa-eramentum justificet, manet tamen poenitens obligatus: Sacramento suscipiendo, cujus vilio in contritioue luse

373쪽

De Sacramensis. 115

plicito peccata ei remisya suerant. Dicitur ergo , Per Sacramentum ablui peccata tum quia, ex ipsius Samcramenti voto peccata diluuntur , tum quia , suscepto Sacramento, omnis omnino Sol Vitur Obligatio, quae remanebat . etiam dimisso peccato. Adde , quod in baptismo re ipsa suscepto remittitur omnis Poena etiam temporalis , ae proinde Saulus perfecte contritus habebat adhuc , quod 'n baptismo ablueret. Ad auctoritatem Augustini res potidemus , catechumenum , quantumvis proficere in moralibus Virtutibus Videatur , non justissicari , nisi in Baptismo. Non ait autem Augusti s , Catechumenum cliaritate perfectum nonnisi in ipso baptismo iustificari. Loquitur enim adversus eos catc-Chumenos , qui si hi de prosectu Virtutum blandientes, baptismum suscipere negligebant, quorum Charitate nam ullum imperfectam fuisse , Perspicuum est. Tractat Ilaec susius Collet: Tom. VI. Part. I. ubi multa a. lia , quo e contra opponuntur , argumenta dissolvit.

Contritio eae motisio quidem choritatis perfecta , sed gradibtis remisba , si quidem ejus debilitas oritur ex ipsa ooluntate non ti forti, non justifcat au- έe Sacramentum reiPSI SCeytum , . nisi forte in caussa necessitatis i Sed si debilis est propter infr-mitatem inferioris aPPetitus , semper hominem ante Sacramentiam Iustiscat.

Prob. a. Pars I. Scripturae nota 'uamcumque contritioncm , sed valde vehementem ad hominis justificationem Decessariam esse docent. . Ioel. II. II. Conpertimini ad me in toto corde pestro , in jejunis , et ira fetu , et in planctu , et scindite Corda pestra. Deuter. IV. 29. Si quaesieris Dominum Deum tuum, inoe nies eum, si tamen toto corde quaesieris, et tota tribulatisne animae tuae. Sic peccatricem poenitentem tanto doloris impetu contritam refert Lucas , ut lacrymis laverit pedes Iesu Luc. VII. 38. 44., et Petrum flevisse amare, hoc est magua doloris acerbitate , testatur Matthaeus

374쪽

376 Theot. Inu. Lib. VILI. Pars V. Can. VII.

Mutth. X I. . Illuc Patres talem esse debere dolorem amrmant, qui cum peccati magnitudinc comparari

Possit. Quam magna deliquimus , inquit Cyprianus

λιθ. LaρSrs, tona gratiditer deseamus. Ergo etc. Prob. LI. ex Ca techiasino Romano, cujus non liμ is est auctoritas. Sic cuim ait Part. II. De instit. Sacr. Poenit. Ut hoc concedamus, Contricione Pecca- α deleri , quis ignorat, eam adeo Dchementem , Ω- Crem , et incensam esse OPOrtere , ut doloris acerb

Ias cum Peccati magat udine aequari, conferri s possit 3 Et quoniam Pauci ad hunc gradum Perseoli-rrari, sebat eciam , ut a Paucissimis hac uia Pecculorum Menia speranda esset. Quare tri cesse fuit, iat cle- metirissimus Dominus faciliori ratione hominum stiluti consuleret, quod quidem admirabili consilio effecit. Cum clapes regni coelestis Ecclesiae cradidit. Prob. III. ratione theologica. Cum Contritio non multum est vehemens, idque ex ipsa volui late noti nimis Incensa , tune vigere adlluc in mente ullacium rerum' terrenatum , putandum est: hoec enim duo Charitas, et

cupiditas , ita sibi invicem adversantur, ut quantum uni decedit, accedat alteri. Atqui non videtur credi- e , hominem adhuc amore sui ipsius quodammodo Implicitum sine sacramento iustificari posse. Ergo etc. Prob. uo. Pars Ecclesia semper oravit, et sacrificia . 'obtulit pro defunctis catechum euis, et poeni lentibus. I'ulavit ergo , eos sine baptismo, et absolutio De Sacramentali in caussa necessitatis potuisse justificari. At qui nox erat Ecclesia, vel omnibus, vel saltem pluribus ex iis Catechumenis , et poetii lcntibus non fuissc eo Diritionem vehementissimam , sed adhuc imbecillem. Erreo talis contritio in caussa necessitatis justificat vel immediate, vel per novam contritionis gratiam , quam henignissimus Deus non denegat et , quem non negligentia , vcl contemtus Religionis, sed extrema necessitas beneficio sacramenti exclusit. Prob. 3μ. Para. Inseriores polentiae non semper illi pe- rio rationis parent, sitque aliquando , ut qui minorem

I:'e ur habere charitatem, et contritionem sensibilem, aue ortius diligat, atque doleat, imo longe sortioris uuaI itatio argumentum est , quod firma permaneat no

375쪽

De Vacramentis. Tsesum adversus externos tentationum impetiis, veru in .etiam Coratra rebollantes inscrioris appeti ius procellus: Cum contra qui velle metitissimam sibi videbatur haberct Contritionem sensibilem , prima leti tu tipuis aura prosternatur. Talis erat initio conversionis. AugrastinuS. Ergo cum contritio uis insivmitas non ovitur ex voluntate, quavjam Deus super omnia diligit satis sortiter, ut omnia Propter Dcum adversa superet licet adhuc volunιas Ilia malor , ct sortior esse . possit ) sed ex inserioribus potentiis, nihil ui deost . quoi uitius hominem tite Sacramcntum justificet. Illuc Scripturae, et Patres, nullae facta mentione graduum seu, blis illius contriti otiis . vim justificandi tribuunt charitati. Proo. VIII. l .

O diligentes me diligo; doun XIV. ai: Qui diligit

me diligetur a Pater meo. Hinc etiam Augustinus

Iroci. IX. in habere coeρerit homo cha ricalem, dpiritum 4 vcltim habebit. Et Troci V. in I. Ioan . Non discernuntur Filii Dei a filiis Diaboli, nisi

per raritalem. Qui habent charisalem, natι sunt eae mo, qui non habent , non suuli nati eae Deo. Diluuntur objecta. O Nic. I. corat. Im. pari. Scriptura, et Patres sine ulla e cepi lotic pronunciarit, per charitalem hominem Deo reconciliata. trigo quamvis in ipsa voluntate charitas exigua , et in insimo gradu sit, sempcr hominem auted acramentum justificat. U. Dιst iant. Sed hanc exceptionem ostendunt in iis

ocis , lia quibus Contritiotic in requirunt aerem, BC Ve', Ioca supra protulimus .cOΠC. Secus, Που.

. uu eVi. charitas, quantulacumque sit, ha- .hei quidquid ad naturam , et proprietates charitatis. pertinet; pracfert Creatorem creaturae; habet ylenitu- αι nem tegιs; denique utim quam excidit, ac Prolude non . . Patitur, ut homo illa praeditus damnetur. Ergo etc. U.. υἰSt. ant. Quantulacumquc charitas habet quid pertinet ad naturam chari latis in gradu remisso , DC oediis ac proinde non satis per se apto ad indu censam chali latis habitualis formam, conc Se rus, Her.

icut quivis vel exiguus caloris gradus habet quidquid

peruire in natu iam caloris, et tamen uou satio Per Se

376쪽

3 8 Theia. sistit. Lib. VLTI Pars . V. Cay. VII.

apius est ad excitandum ignem . sic de charitate sentiendum est. In iis enim qualitatibus, quae varios habere possunt gradus, non est putandum . euuilcm cIIccium produci posse a minore, qui a majorc earum qua litalum gradu producitur. licet ambo ejusti m sint generis. Quod autem ait Apostolus I. Cor. XIII. 8. Cha ritas nuntquam excidit , intelligendum est de charitate habituali, quae non excidit per supervenientem gloriam ut fides , et spes 'Objic. IID Damnata est a S. Pontificibus illa Bisi

propositio 3 ijCharilas Perfecta, quae est ex corde Puro, et couscientia bona, et fide nou sola tam in catechumenia, quam in Poeni leuti'us Potest esse sine remissione Peccatoriam. Ergo qualiscumque charitas Persecta uoti Potest Esse a remisssione Pec Catorum SejuriCla. Neg. cons. Damnata enim merito cst B i propositio , quia cum generalis sit, complectitur citam Charitatem intentione perseetam.

PROPOSITIO III.

Contritio sterfecta, quae hominem ante Sacramendum justificet. non est necessaria disρOsilio ad sacramentum suscipiendum. Prob. I. Ex iis Scripturarum , et Patrum locis quibus Supra Ostendimus , potestatem esse a Christo Ecelesiae datam non solum declarandi, Peccata eSSe re missa, verum etiam illa vere, et proprie dimittendi. Prob. II. ex Concilio Tridentino. quod cuna definiat, contritionem aliquando esse charitatem persectam, hominemque Deo reconciliare ante Sucra metitum, aperte Significat , id non seinper contiugere , sed passim coutri tionem esse imperfectam, hominemque Deo reconcilia re in ipso Sacramento.

Prob III ex Catechismo Romano , qui P. II. de Poenit. 3. 47. coninitionem persectam , de qua loquimur , negat esse necessariam ad Sacramentum dispositionem , quam doctrinam confirmavit Sacra Facultas

Parisiensis anuo MDCXXX V ΙΙΙ. damnans propositio uescontrarias Claudii Semen ol, tamquam quietis auimarum

377쪽

De Sacramentis. 379

Pertistbativas, communi, et munius ciatae Ecclesiae Pra-αi contrarias efffcaciae Sacramenti imininutio us, et in-suPer temerarias, et erroneas. Et Clerus Gollicatius in Comitiis anni MDCC. Haec , inquit , duo imprimis ex Morosancta senodo Tridentina monenda, et uicendaeSSe dMαι mus, Primiam ne quis Putet, in.utroque Sacramento Baptismi, et Poenitentiae) recutri, ut Praesitam,COnIricionem eam . quae Sit charitate perfecta , quae cum polo Sacramenti , antequam actu suscipiatur , hominem Deo reconcilicet. Ergo eto.

De contritione imperfecta , seu attritione. Ado. I. Contritionem impersectam , quae attritio Vin catur ab Scholasticis, eam diximus, quae ex violipo inst- Persecto concipitur , Dempe ex timore poenarum aeter Darum , vel ex consideratione turpitudinis peccati, quam lenus opponitur pulchritudini justitiae. Rursus molaui- uus, contritionem imperfectum esse duplicem se aliamnem Pe , quae adjunctum hubct aliquod charitatis initium , quaeque non specie , sed gradibus a coniritione Persecta distinguitur , aliam , quae nullum adjuuctum habet initium charitatis , sed ex solo poenae me tu , Vel sola consideratione turpitudinis peccati ortum habet. Il. Lutherani docent , attritionem malam esSe , Cum timor gehennae adversetur certi iudini fidei , hominem que reddere pejorem , et hypocritam, quem errorem concilium Tridelitinum damnavit. At Catholici saterii CS , eam bonam esse, disputant inter se , utrum at tritio illa, quae nullum habet admixtum charitatis initium , sussciat ad hominem in Sacramento justi si-Candum ; nam extra Sacramentum ad justificatione Mnon sussicere , apud Omnes compertum eSt. III. Advertendum autem est, timorem esse duplicem, Neryllem , et filialem. Timor servilis eorum est, quiu Peccando abstinent formidine poenae : timor filialis, et castus est eorum, qui peccatu ut oderuiat amore Dei, quem timent offendere. Porro servilis timor in t rura uaduplex alter quidem serpiliter serpitis , qualis eSt eo

378쪽

yum , ilui peccare veliciat , nisi metu Poetiae coitice rentur , alter voro simpliciter servilis , qui omnivo excludit voluntatem Peccandi.

PROPOSITIO LAttritio concestra ex timore poenae aeternae Per f-di m cognitae bona era , et viilιs. Est dogma sideι. Prob. Illa a tritio bona est atque utilis , cujus

ιiCum bonum cst. et utile. atqui moti puni attritionis, iride ex timore aciernae Poenae concipitur , bonum aes t. atque titile. Nam l. Scriptura, et Patres non FOltim peccatores sae Pe metu pocnae aeternae terrcnt, quod non succi eut, si limor iste malus esset , V ruinetiam ad hunc timorem nos hortantur. Timete eiant,

ait Christus Luc. XII. b qtii postquam Occiderit , habit potestate ρn mittere in gehennam. Itide Augustitius in Ps. CXXI LI. Bonus est , inquit , iste ti

mor , et titilis , qtio homo timet ne miliatur inia gehennam. Fac timore Poenae si nondum potes amors justititie. 2 Q Communis est sententia Patrum , Per timorem poenae duci hominem ad amorem boni. Timor Dei, inquit Augustinus Tract. IX. in Mare. Sic Mulnerat , qtismodo medici ferramentum putredinem tollit ; opus est ergo , ut intret timor Primo , Per quem peniat charitas timor 'medicamentum , Cham fas sanitas. Quia scilicet timor poenae peccandi Voliarita em aliqua ex parte covreet, impedit externum peccati opus, en piditatem. minuit , et consuetudinem Peccandi , donec incipiat dulcescere Deus atque ita timor parat charitati locum. Ninc merito Tridentinum Sess. V I. can. 8. definit : Si quis dixerit, gehennae mettim , Per .qtiem ad misericordiam Dei de peccatis dolendo confligimus , pel a peccando abStinemtis , Peo C tum es5e, aut Peccatores Pejores facere, anathemu .u.

. . . '

379쪽

De Sacramentis. Objectiones.

oti c. I. Qui odit peccatum formidine poenae, m 'gis Poeriam odit , quam culpam. Atqui hoc vitium

est, ut Patet Ergo et c. π, Dist. maj. Si formido poenae est simpliciter ser- ilis, excludetis scilicet voluntatem peccati di, neς. Si est Seroiliter sero lis, conc. Dist. etiam min. Villii inest plus odisse poenam , quam culpam . vitium iu quum ipsius timentis . conc. Vitium ipsius limoriq, quasi timor poenae nati ra sua postulet, ut Plus timeatur poena , quam culpa , neg. Igitur timere poeriam, bouum est , crini poena multim sit, quod sugere bonum est. Sed pii timet poenam , Potest peccatum magis, Xel minus timere . quam poenam. Si peccatum magis timet. iam nullum Vitium est odisse peccatum, et quia per se malum est , et quia post Mam habet sequentem. At vero peCoalum minus timet , qUum .Poetiam , jam vitium cst non timoris poenae qui bonus est , sed ipsius 1imen iis , qui non lautum timet pec- 'Caltim , quantum limendum est. Sicut ergo si oes informis, ut observat S. Thomas aca. Iae Q. AIX. art. 4. bona est quia quod in armis sit sidcs, non est si- dei ipsius vilium , scd hominis , sic timor etiam sem Fili er S roilis honus est . quia quod timor lolis sit, Don est ipsius timoris vitium , feci hominis , qui peccare vellet, si eum non cohibcrct bonus iste timor.

Inst. 1. ' Timor pocnae natura Iria est charitati contrarius , quia ab illa expellittir, sicut frigus ab igno. Nam I. Ioare. TV. 18. Perseos a charitasforas mittit

timorem. Ergo Natura sua intilias est.

BL Neg. ant. Ioannes enim ait, cliari intem expeIlere timorem , non tamquam sibi contrarium, sed ut minus, Persectum , sicut visio beata expellit fidem , ac spem. Inst. χ' Qui odit peccatum formidine poenae , agit ex amore sui ipsius, quia scilicet seipsum amat, nos ibi timet ; sed hoc vitium est, amor enim sui aedificat civitatem Babylonis ex Augustino , sicut amor Deoi vitalem derusalem. Ergo et D.

380쪽

381 Theol. Lst. Lib.. VIII. Pars V. cap. VII.

Dist. may. Agit ex amore sui ipsius , qui potest esse rcctus , atque ordinatus , nisi Vitio timentis per vortatur , Conc. Agit ex amore Sui ipsius , qui natura sua perversus est , neg. Igitur diligere seipsum , tantum abest, ut per se malum sit, quin potius sit prae- ptum ut exemplar amoris proximi. Diliges proxi. mum tuum Sicut telysiam, modo hic amor ad debitum finem, nempe Deum dirigatur. Quod si is, qui Peccatum odit timore poenae , amorem sui ipsius ad Deum non refert, sed in seipso tamquam in ultimo fi- Dc quiescit; vitium quidcin hoc est non amoris, sed amantis qui hono male utitur , et amorem sui ipsius intendit usque ad contemtum Dei, ideoque aedificat civitatem Babylonis. . - in 'Objic. II. Patres , praesertim Augustinus saepe do-Cent , eum , qui a peccato abstinet metu Poenae , esses ut lupus , quem canum latratus ab ovili arcet; premere intus malam voluntatem, quae timore deposito, aliquando se prodet'. Timor, quo non amatur justitia , sed timetur poena , serpitis est , quia carnalis est ; ideo non crucis it carnem. Vipit enim Peccandi poluntas , quae tunc apparet in opere , quando SPU-ratur imρunitas, inquit Augustinus Cone XXV. in

U. Dist. ant. Et hoc Patres esse dicunt vitiam ipsius timoris , neg. Vitium timentis , qui timorem illum , qui bonus est , noti dum resert ad amorem iustitiae, conC. Docent ergo Patres, eum, qui ex solo Poenae metu a Peccino abstinet, adhuc malam habere voluntatem , sed bonum esse timorem , quo saltem ex ternum opus peccati impeditur , atque ita fit , ut paulati tri , interruptis peccati actibus, succedat dilectio justitiae. Donec autem dilectio ista succedat , timens adliue malus est vitio suo , non timoris.

SEARCH

MENU NAVIGATION