장음표시 사용
461쪽
, De Sacramentis. 463Q. I. Utrum Sacramentiam extremae tinctionis mi nistrari debeat ante , Vel Post piaticum. H. In Ecclesia quidem Gracca sero per ante viaticum mi uisiratur, ut patet ex Graecorum Euchologiis. Idem Olim viguit in Ecclesia Latina , ut patet ex Yvone Carnotensi Dεcr. P. XV. Caρ. 26. aliisque monumen in
is , quae collegit Latinous, singulari Dissertatione, Marte ne lib. X. Cui .. I. aliique. Quae quidem disciplina laudanda cst cum exiretua unctio sit vel uti consummatio , 'et persectio sacramenti poenitentiae , ideoque abstergeri S peccatorum reliquias , animum reddat Eucharistiae accipicndae paruliorem. Ceterum Cum consuetudo hodio contraria variis in Ecclesiis inva erit ex falsa eorum opi Dione , qui Putant , eos , qui extrema unctione muri iuntur, jam esse deploratos i unusquis luc ritus Ecclesiae suae sequatur. Q. II. Utrum hoc Sacramentum iterari Possit. Tridentinum ita declaravit Sess. XIV. de exir. tinct. Caρ. 3. Quod si infirmi post susceytam hancinnc Iionem conoaluerint, itertim hujus Sacramenti stibissιdio juseari Potuerunt , cum in aliud simile pilae discrimen inciderint. Contraria ergo sententia Donnullo inrum Veterum , quos consutavit Petrus Cluniacensis I b. V. EP. I. uullo nititur tandam etito , nam Cum Iacobus pronunciet: Infirmatur quis in Oobis p indu Cat Presbteros etc. profecto quoties quis infirmatur , toties hoc Sacramento adjuvari potest , cum Praesertim non imprimat characterem , et Passim ex consuetudine Ecclesiae iteretur , non quidem in eadem infirmitate , sed . in UUva.
462쪽
έ6έ TheoI. Inst. Lib. VIII. Pars VL. CV. V.
Etsi Sacramentum Extremae tinctionis non est abs liate necessarium necessitate medii ; est tamen necessarium ex Praecepto dipino , et Ecclesiastico. Prob. I a. Pars. Posset homo absolute salvus seri per poenitentiam. Ergo Sacramentum extremae tria Cliotiis non est necessarium necessitate medii. 'Dixi autem absolute , quia si cui non possct aliud ministrari sacramentum , quales sunt ira sententia Thornistarum. , qui repentinoi morbo correpti nulla edunt signa contritionis, ei sacra metitum extrCmae unctionis necessarium esset necessitate medii. Prob. 2 a. Pars. De Praecepto divino constat ex ver-
his Iacobi. Infirmatur quis in Oobis i inducat Pr b-teros etc. ex quibus concludit Tridentinum Sess. XI Ide Extr. unci. Cay. 3. hujus Sacramenti ministrationem esse mandatum Dei; et Can. 3. anathemate Per cellit eos, qui dixerint, hoc sacramentum a Christianis absque peccato contemni. Contemnit autem , qui cum possit suscipere , nostigit. De praecepto autem Ecclesiastico res est manifesta ex omnibus Ritualibus Libris , et Synodis Dioeces an is , in quibus hoc Sacramentum ministrare jubentur Parochi.
De sectibus hujus Sacramenti. Ado. I. Tres huius sacramenti essectus Iacobus enu- metat, .' oratio fidei salvabit infirmum. a.' alleviabit eum Dominus. 3. R si in peccatis sit , dimitteritur ei. Esse autem in peccatis duplici ratione potest intelligi, nempe' vel esse adhuc in statu peccati, sire lethalis , Sive venialis, vel deleto per poenitentiam peccato cora si clari adhuc cum peccatorum reliquiis, sicut in mor bis corporeis accidit infirmis, mox ab aegritudine cori Valescentibus. Sunt autem reliquiast peccatorum incli natio tu malum, torpor, et hebetudo in bono. S. Tlio
463쪽
De.. Sacramentis. '. 46smas Lib. IV. coni. Gent. Cap. 73. aliique post eum Theologi addunt etiam inter peccatorum reliquias rea tum poenae temporalis post poenitentiam expungendum. II. Cum ergo Apostolus affirmet , dimitti per hociliaCramentum peccata , utrumque dimitti intelligendum est, reliquias scilicet peccatorum , et ipsa peccata, Si adhuc maneant. Quod cum non possit fieri siue gratiae manctificantis infusione ; Itino Thcologi post Tridenti-
Mum Sess. XIV. Cay. a. quinque recensen L sacra meu-ti hujus essectus; prior est gratia Hanctificans , ex quRCetcra fluunt: alter est abstersio reliquiarum precati: tertius remissio peccatorum sive lethalium, sive veniali-Mm ; quartus alleviatio infirmi, ut patienter, ac levius ferat morbi incommoda, mortisque immi uentis terroces , magnam divinae misericordiae siduciam concipiat , et facilius resistat lemationibus diaboli, quae proprie videtur esse cxtremae unctionis gratia sacramentalis, Quintus sanitas corporis , si expediati III. Sed disputatur inter Theologos, utrum Pecca ta sive Iethalia , sive venialia hoc sacramento dimittan-1ur per se, sive ex ipsius Christi institutione , an per Occidens , sicut aliquando sacramenta Vivorum per accidens primam gratiam conserunt. Nant Dominicus Soto in IV. Dis . XXIII. Q. I. art. 2. putat, tantum
peccati reliquias dimitti per se : Peccata Vero ipsa per accidens : Estius in VI. Dist. XXII. f. 4. peccata venialia per se , lethalia per accidens: Bellarminus , Maldonatus , Gurneo. Haberi , aliique peccata omnia , et eorum reliquias , per se dimitti docent, sed reliquias quidem peccatorum primario , peccata Veris secundario ; aliud est citim dimitti secundario , aliud Peae accideus. Haec gente uti a nobis verisimilior est. Ast. Tom. QV. M
464쪽
466 Theos. Inst. Lib. VIII. Pars VI. Cap. V.
Verisimilius est, Extremam unctionem per se primario quidem abstergere Peccatorum reliquias , et cillepia re infirmum , secundario pero delere Peccma tum lethalia , tum penialia , . et sanitatem corporas adferre.
Prob. a. pars. Palrcs tum Graeei , tum Latini hoc Sacramentum appet Inni tersectiomem, complemcntum , Consummationem sacramenti poenitentiae. Atqui non alio modo potest Sacramentiam pocultentiae perficere , nisi abstergendo peccatorum relic alas, quae post Sacra mentum illud remanserant . et novum robur , firmiusque auxilium praebendo ad superaridas leniationes longo graviores in vitae exitu. imminentes, quam illae, quae passi in Post sacramentum poenitentiae OCCurrruit, quibus Superandis salis holei ni prospectum est per gratiam PoeDitentiae sacrarrientalem. Ergo Sacramentum eXtremne Nnctionis per se primario institutum est ad abstergendas Peccatorum rei uias , et alleviandum infirmum. Prob. 2a. pars, peccata scilicet tum lethalia, tum Venialia per se hoc sacramcnlum dimittere I da co- hus sine ulla distinctione , aut exceptione ait: si ira Pecca is sit dimittenIur et , atqui hoc non magis de Peccatorum reliquiis , ae peccatis venialibus , quam .de Iethalibus intelligendum est , nam si de solis Peccato. Tum reliquiis , aut venialibus maculis loqui voluisset Apostolus , non illam addidisset conditionalem particu iam si in peccatis sit; constat enim , fideles omnes quantumvis justos aliquas habero vel veniales maculas vel Iethalium reliquias. Si enim dixerinιtis , quom atra peccatum non habemus ipsi nos seducimus , et veri-' ras in nobis non est I. Joan. I. E. ut tu Libro superiori ostendimus. I ' Ipsa Sacramenti forma . Indialgeat tibi Deus quidquid deliquisti', non minus peccata il)βa , quam peccatorum reliquias designat. Atqui Sa Cramenta, pcr se operantur quod significatur pei formam. Ergo etc. . Prob. 3 a. pars. nempe peccata ipsa Secundario Per Ianc sacramentum detexi 1.ς Verba illa Ap toli con-
465쪽
ditionilia , si in Peccatis sit dimittentur et , satis ostendunt, non esse Primarium Sacramenti hujus effe-Ctum peccatorum remissionem Extrema unctio primario sacramentum ViVorum est, ac proinde animam iam gratia Dei Viventem , solaque indigentem curatio- De supponit 3.' Si Extrema unctio primario ad peccata lethalia delenda instituta esset, non esset Sacramentum Hoenitentiae necessarium necessitate medii iis, qui post Baptismum lapsi sunt, ita ut etiam in Exirem unctione , qui in peccato mortali est, Votum Poenitentiae habere debeat. iDenique salutem corporis, si expediat , Secundarium esse huius Sacramenti effectum , patet, tum quia non Semper expedit, tum quia sacramenta primario ad spiritualia , non ad temporalia bona adipiscenda instituta
Ceterum qui sint primarii, qui secundarii effectus, Don magni interest. Illud tamen maximopere curandum, ut per idoneas dispositiones . Omnes effectus, sive primarii illi sunt, sive secundarii consequamur. Quos ruidem essectus .Pastores , quanti maxima poterunt iligentia , populum edocere studeant, ut eum a falsa , illa et irripia opinione abducant, qua sibi Persuadent, sacramentum hoc esse certissimum mortis nuntium ;ideoque praestantissimum divinae largitatis, et miseri-eordiae donum' maxime refugiunt, et perhorrescunt. Jain de ceremoniis hujus sacramenti dicere, superunca Deum est. Cum unusquisque Ecclesiae suae ritus diligenter servare debeat. ifi
466쪽
I quis aliorum Sacramentorum naturam, et ratiomem consideravit, facile persi ciet, 'R omnia 'ab or dinis sacra cuto da pendere ut siue Illo partim conlici , et administrari nullo modo queant, Partim sollern- Ni ceremonia, ac religioso quodam i ilia , ac cultu Ca-Fere videantur, verba su ut Catechismi Romani. I stigitur ordinis, sive ordina, nisSacra inentu in vel uti totius Ecclesiae caput, ac radix, Tio ublato , perire illa iri necesse Sit. Quamvis autem Don possint siue prolixiori disputatione . explicari ea omnia, quae ad hoc Sacrametatum Pertinent, The tamen institui ac brevi latis limites praetergrediamur 4 quae maxime scitu necessaria sunt, ca pitibus absolvemus septem I. de ipsa Oidi- .nis natura , hoc es utrum sit Verum, ae Proprium Sacramentum novae legis a. ' de variis ordinibus. 3. de singulorum ordinum i lateria , oc forma 4 'e elus ministro. b. de. subjecto, et requisitis in eo dispositionibus. 6. ' de cs cotibus I V de irregularitatibus, cyiae ab ordiuibus prohibent, ,
De ipsa ordinis natura, hoc est uirum sit Perumnopae legis Sacramentum. Ado. I. ordinis nomen proprie certum hominum Sta. : una desigHat , publicis muneribus obeundis destiuatum. Sed apud Theologos ordo signiticat actionem ipsam So-Cram , qua quis ad Eucharistiam consecrandum, aliave sacra religiotiis munia rite obeunda destinatur , ideoque melius ordinatio, quam ordo diceretur , nisi receptu jam usu nomen satius esset retinere. Sic autem de i- Niri potest: Ritus sacer, quo potestas spiritualis tradι- -tur ad Eucharistiam consecrandam , allape religis uis
miniaeria rite , et ea officio obeunda. Et quia ritus hin
467쪽
praecipue in impositione manuum peragitur; ideo veteres Ordinationem m*nuum impositionem appellorunt. Ii autem , qui hoc Sacramento initiantur , vocantur Ecclesiastici , et Clerici. Eeclesiastici quidem , non quia ceteri Ecclesiae membra non sunt , sed quia ipsi prae celeris ad publica Eeelesias munera ordinati :
clerici vero ciuia ipsi 3ux praecipua Domini hereditas , et Do initas hereditas ilior uin est. '
II. Lutherus ex albo Sacramentorum expunxit ordi
nem Lib. de Mopsioit. Bobn. Sibi quippo auguraba
tur , ut si rueret hoc Sacrasventuυι , pix subsisteret Pallatus. Concinit Cal viuus Lib. IV. Instit. Cap. 38. Mio lanium agnoscens Sacramenta Baρlismum , et Coenant, licet Caρ. i'. 28. ordinationem aliquo pacto videa-tUD Bς noscere.. Cetum m GODcedi Mi ' Novatores , non quemlibeι .e populo sacra ministeria attrectare Posse , sed eos ' ciui rite a olebo ad id ossicii destinati sunt , quam qui deni Mestitiationem improprie a Dpellari posse
Fiacram Culum coucedunt , sacram scilicet ceremoniam ab Ecclesia institutam initiamque aduex ni habe uiem o Er Bliae, aut charisci is ommissionem ιIII. Ex, tuo tu Ierunt . uultum esse inter UIericos .
et laicos discrimen, ita ut qui hodie est Clcricus, aut' Episcopus , crus laicus fieri possit, et qui hodie Iaicus, cras Sacerdos , si ila Populo placuerit, Peneε quem, ut ipsi ajunt , sacra potestas est. Ita docent Lutherus. Lib. de abrog. βIiss. et Calvinus Lib. IV. Instit. caρ. A. Qua iti re veteres haereticos sit ut secuti , de quibus Tertullianus Lib. de Praescript. cap. 4 i. graphice pin
gens nostri temporis haereticos, ait: Ordinationes eorum temerariae , lepes , inconstantes: nunc NeoAbitos collocant, nunc Saeculo Obstrictos, nunc aPOSIatas nostros, ut gloria eos obligent, quia perilate non POSSunt. Numquam facilius proscitur, quam in castris rebellium, tibi ipsum esse illic promereri est. Itaque alius hodie Episcopus, cras alius; hodie Diaconus qui cras lector, hodie Presbyter . qui cras laicus , nam laicis Sacerdotalia munera injungunt. Eundem errorem ante Lutherum docuisse Wic lectunt , auctor est Thomas valdensis Tom. IV. de Sacram Caρ. 7.' quem errorem Prium in omnium oportet evertamus. Sed cum,
468쪽
ordines plures sint, . majores, et minores, nec singuIi, Nostra quidem sententia , sacramenta sint, satis esteontra Novatores Glendere , aliquem saltem ex ordinibus esse sacramentum : λ .
Ordo , saltem aliquis , eSt .era m , et Proyrium novae Legis Sacramentum. Est dogma fidei.
Prob. I. ex Seripi. Ad sacramentum tria sunt necessaria , et sussciunt , latentibus adrersariis ; signum externum , Promissio gratiae , et institutio divina. Atqui tria haec in ordine sunt ait enim Apostolus M Tim. I. 6. Admoneo te , ut reSMScites gratiam Dei , quas est in te Per impositionem manutim mearum , et Trim: IV. i . Noli negligere griatiam , qtiae est irare , qtiae data est fibi per Prophetiam cum impositione manuum presbterii. Ubi manifeste hahcs signo in externum, manuum scilicet impositionem infusio taciti si v liae , et ex consequenti institutionem divinam: ne que enim Apostoli sine Christi institutione poterant gratiam signis externis illigare Ergo cic. Sed quaa Nova ores laudata Apostoli verha sane luce clariora conatitur in alienos sensus detorquere, Prob. V ex Traditiove. I ' Augustinus Lib. I . coni EAist. P Guen. Cay. 13. E licent, inquit, qtio modo sacrap. en αοι baptizati non possit amitti , et sacramentum ordinati possit amitti; si enim utrum aqυe sacramentum est , quod nemo dubitat , cur illiadnon amittitur , et illud amittisur Z Neutri Sacramento injuria facienda est. Ubi Vides , Augustiniam n Tr- mare ordinem esse Sacramentum ejusdem rationis , ac ipse Baptismus , idque s deo esse exploratum non 'nodo apud Catholicos , sed et apud haereticos . contra quos disputat. ut de eis nemo dubitare possit. χ' Leo M. Ep. LXXXI. ad Dioscor. Alex. ostendit; orditiationcm nonnisi a jejunis dandam , et accipiendam : Ut intelligamus , ait , quanta et acciρientium
des otione curandum sit, ne tantae benedictionis Sacramentum negligenter pideatiar implettim 3.' Gregorius M. vel alius auctor Lib. IV in Lm. I. Reg.
Cast. 5. Qui promoςetur ad Sacerdotium bene foris
469쪽
' De Sacramentis. 47iriveitur , si intus Pirtute Sacramenti roboretur. Ex quibus , oliisque testimoniis mirari subit, qua si Ontc1 litherus Lib. de Capl. Lobl. mentiatur , tanum Posse laudari ex veteribus 1 ιon1sium , qui ordinem Domitic Sacram rati doti iverit.
Quη propter recte Tridentitia Synodus Sess. IAIII.
cau. 3. decrevit : Si quis dixerit , ordiuem , fit e 1α Criam card nationem Non esse cere, et moPrie Sacra in tum a Christo Domino institutum , Mel esse fg-m cristi m qia ad Iam humanum excogitatum a Diris re-rram Ecclesiasticarum imperitis, aut esse tantum ri tum εριςmdam eligendi minis ros perbi Dei , et Sa
Objecta diluuntur. Objic. I. Ex citato Apostoli loco ad Timotheum Non potest concludi . pcr impositionem manuum prae bori gratiam ini; in iis . Nam in Graeco habetur χω 'σμα : Atqui charisma iii K ovo test mento est gratiag titis data . nempe virtus patrandi miractata , usiue videtur intelligendunt tuna ex verbis Apostoli I. IIul. IV. Isi. ubi ait , dulam esse Timotheo gratiam Per Prophetiam , hoc est ad prophetandum , tum ex Hieronymo Cominetiae. in h. I. ubi gratiam illam intei pretatur donum explicandi scripturas , et Chosostomo, qui tulerpretatur potestatem docendi , et praedicandi. O iue quidum gratia gratis data Timotheo suit perimpositio uom manuum . quia hic ritus crat apud Ue-hraeos , imo et apud Gentiles communis suffragium dandi per χο ροτονιγν , sive manus elevationem ; unde, suffragium orationum suarum ad Deum pro aliquo dabant Apostoli juxta morem Hebraeorum Cum ma Duum elevatione Super eum, pro quo orabant. Ergo etC. Transeat aut. quod ipsos confodit adversarios,
qui solam scripturam volunt esse fidei regulam ubi quo claram , non Vero catholicos , qui quod siletur-, aut obscurius dicitur in Scripturis, ex Traditionc demonstrant. Ad confrin. Dist. inin. Charisma in Novo I. e stamento significat gratiam gratis datam aliquando,, COHC. Semper , et praecipue , nex. Ipsc enim Apostolus L. Cor. XIL 3 i. Vocat charitatem, sive gratiain sancti si
470쪽
et Theol. List. Lib. VIII Pars VII. Cin . I.
Cantem Charisma melius , et excelletillus omnibus grati is gratis datis. Quod autem in hoc Apostoli loco gratiae sanctificans. ut Sacramentalis intelligenda sit, vel in He liquet, si nod gratiae gratis datae passim lunc fideli Bus tribuebantur, ut constat ex eodem Apostolo L Cor- . . 'Prodide nota suisset aliquid Timotheo singulare privilegium quod Apostolus commendat. Porro gratia illa data dicitur noti ad pro h etiam , ut inepte ea Ponunt adversorii , sed per Pro 'hetiam Praecedentem , ut ipse Apostolus explicat I. Tim. I. ib. sive per divi Num re Velationem , qua electus cst Timotheus ad murius Episcopa Ie , sicut ipse Paulus, ct Barnabas Pex prophetiam electi sti erant ad munus Apostolicum Act.
a III. I. Πieronymus vero , et Chrysostomias a SSC- Ietales , Timotheo datam suisse in ordinatione potestatem docendi, praedicandi , exponendi scripturas, no Megarat, datum fuisse Sacramentum , ex quo Potestas alta , et dona sJuxerunt. Denique sicut Christus Baptismum , qui opud Hebraeos frequentissimus erat , addi Stii talem Sacramenti elevavit , ita impositionem mi Nuum, quam satemur olim fuisse ab Πcbraeis usurpatam, evexit ad Sacramentum Confirmationis , et ordinis. Obsic. II. Ipsi Apostoli sine Sacramento facti sunt Sit CCI doles novi Testamenti ; ut docent catholici . lirgo et ipsi alios sine Sacramento ad sacra munia obeunda Gostiuarunt.
Η'. Nex. cons. Christus enim , ut diximus , ex Pomi CStale excellentiae , quarta in Sacramenta habuit , potuit siue extortori signo gratiam Sacramenti tribue re quod quid 'm Apostolis negatum est. lobi c. III. Petrus Apostolus I. Pet. II. 9. fideles om-Nes Voca troyale sacerdotitim, quod et confii mal Joannes ρoc. I. 6. dicctis: Fecit nos regnum, et Sacerdotes D o. Unde Tertulliatius Lib. de Exhori. ad Castit. ait: Nonne et Laici Sacerdotes sumus 3 Ergo sacra potestas toti fidelium congregationi data est a Christo quam tam eri , , C Oriatur Consusio , transferunt in unum per manuum limpositionem. Dinc videmus , Maili iam Act. I. 23. Omnium suffragio electum cum Iosepho Barsaba , ut 'Iudae proditori succederet, inter quos utpote dignitato