Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 4. Continens tractatum de sacramentis. 4

발행: 1828년

분량: 539페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

. IV. Quae autem de baptismo dicturi si mus, an octo sapita partiemur ; dicemus enim I. ' de ejus malerici, de forma, 3.Q de auctore. 4 ' ministro, 5. - do subjecto , 6. R de effectibus , 7. - de necessitate i 8. Utandem de ceremoniis. CAP. II.

. De remota Baptismi materia. Adν. η Issis Manichaeorum nugis , qui ab aquδε , a L quasi a malo oria Principio, abii arren tes baptismum igne ministrabant; quorum magis miseranda caecitas , quam resutandus est error; Lul herus. in colloquiis semposiacis dubitavit primum uirum baptismus non aqua, sed alio liquore ministratus valeret, renique ait divino judicio commi uendam; deinde seclusi audacior eodem libro asseruit , lacte, vino, cerVisia, s denique quocumque liquore , quo ablutio fieri posset, mi Distrari recte posse baptismum. Id vero Protestantrum doctrinac consentaneum est : si enim sola homi Nem, justificat fides , quidquid eam fidem exciture Potest, eumdem essectum habet. Hinc Calointis et Beam ad metaphoram detorquent quod ait Christus Ioan. GL

Aquam Meram , et naturalem esse materiam remotam

, nece3saniam Baptismi , dogma indei est.

Prob. I. Solam aquam veram . et naturalem Christus instituit Baptismi materiam. Inquit enim Ioan. III. S. Nisi quis renatus fuerti ex aqiata , et Spiritu Sancto, non Po/est introire in regnum Dei. Quod autem hic vera , et naturalis aqua intelligenda sit , patet , tum ex eo quod aquae nomen simpliciter usurpatum Pro prae ei Pua aquae specie , quae est aqua vera et Daturalis ἐpCcipitur , tum ex eo quod Apostoli ipso Christi ore, ed.Cii, nonnisi veram, et naturalem aquam tu bapti-

. . i

92쪽

De Sacramentis. mgando adhibuerunt. Sic Petrus Acet. I . 47. cum vidisset in totam Cornelii familiam effusa Spiritus Sanci dona, numquid, inquit, aquam quis Prohibere Potes tit, non bazizentur hi, SPiriliam Sanctum. acceperunt, sicut et nos 3 et Act. VIII. 36. dum irent perinam Filippus et Eunuchus) Menerunt ad quamdam

Gquam : et ait Euntichias : ecce aqua , quid Prohibet me bapti ari y . . . et descenderiant uterque in aquam IPhilippus, et Eunuchas , baseli ινit eum. Ergo. Prob. II. l atres omnes affirmatit, Christum a Joanne baptizatum , ut conla tu sude satiotissimae carnis aquae tribueret sanctificandi virtutem. Atqui aqua Veru et naturali Christus a Joanne baptizatus est. Ergo etC. Prob. III. EocIesia pro certo sciriper habuit, tantur Iem a Naam necessariam esse baptismi materiam ; a luum enim naturalem semper in baptismo adhibuit, eosque,

qui aquam in baptismo repudiabant, damnavit ut, haereticos , quales fuerunt C aut , Manichaei, Seleuciani , Calliari etc. Vide Teutullianum Lib. de mys. ca'. . et Augustiuum Lib. de haeresibias caP. 47. et 59. Id ipsum definivit Innocentius III. in caρ. Majores DoBuρι. et Eugenius IV. in Decreto. dure igitur Tridentinum Sess. VII. can. a. De Baptismo ita λsiui-Vit: Si quis dixerit , aquam Meram , et natiaralfm Nora esse de necessitate haytismi , alque adeo perba illia D. N. I. C. nisi quis renatus fuerit ex aqua elia. aumetaphoram detorserit, anathema Iit.

. Solountiar Objectiones. .

- Objic. I. Stephantis II. de quodam Presbytero, qui

deficiente aqua, baptismum vitio mitiis traverat, re , spondit: Atilia ei adscribitur cu a. insaniss sic Permaneant in ipso Baptismo. Narrat et tum Nicephorus Hist. Lib. III. cap. Judaeum , deficiente aqua , bapti Zutum esse a retia. Ergo non isa necesSaria videtur aqua

ad baptismum , ut ejus defectus alia materia suppleri

non possit. - .

Neg cons. Data enim veritate decreti Stet hani II. quod Critici rejiciunt ut apocryphum tum quia ira Lollectionibus cauonum Gullic nae, et Romuliae Eccle-

93쪽

so Theolog. Insiit. Lib. VIII. Pars II. ca'. u. siae non legitur , tum quia in tribus codicibus , qui illud habent, tribus diversis Poutificibus tribuitur

tion suerat Pontifex de valore Baptismi interrogatus, sed de poena irroganda Presbytero, qui sic illum mi- nistraverat, ut patet ex ipso decreti contextu et . uit enim , nullam Presbytero culpam adscribi. si ideo iuvino baptizavit , quia aqua non aderat: Nam si aqua,' inquit, adfuit Praesens . excommunicetur, et poenitentiae submittatur. Verba autem illa: infantes sic permaneant in ipso Βαρtismo , vel per amanuensium oscitantiam irrepserunt in textum, Vel ita legeuda furit . t nulla ei adscribitur cuιρα ,si infantes sic Permaneant in baptismo. Ad am. Si vera narrat Nicephorus, baptismus ille

irritus suit.

Objic. I s. cum Seleucianis aρud Augustinum Lib. de haeresib. cast. 59. De Baptismo Christi dicitur Luc. III. i 6 Ille oos baρtilabit Sρiritu Saneto , et igni. Ergo potest ignis esse materia baptismi. Neg. cons. Verba enim illa tutelliguntur per metaphoram, Vel de igne charitatis, qui spiritualis effectus est Baptismi, vel de missione Spiritus Sancti , qui super Apostolos in specie ignis descendit ; quod congruit verbis Christi Act. I. 5. Vos autem baρtizabio . mini Sρiritu Sancto non post mullos hos dies. Inst. Dgo merito Calpinus verba illa : Nisi quis renatus fueriι ex aqua, per metaphoram intellexit; si enim ignis per metaphoram accipitur , quidni et aqua lW. Neg. seq. Tum quia aquam Deo Apostoli, nee Ecclesia per metaphoram explicavit, ignem vero non nisi per metaphoram Ecclesia semper accepit: tum quia, ut

advertit Estius in V. Dist. LII. I. I. ex ipsa utriusque loci comparatione quaedam differentia se prodit in primo euim divitur: Ille pos Mytia abit Spiritu Sancto, .eι igne , ubi ignis Spiritui Sancto postponitur, quo siquidam cius effectus, contra vero in posteriore loco aqua praeponitur Spiritui Sancto : Nisi quis , inquit, renatuε fueriι ex aqua, et Spiritu Sancto.

94쪽

De Sacramentis. :

Corollaria.

quocumque modo etiam cinere , aut mineralibus particulis imhula, ad coquendas etiam carnes adhibita , modo tantum non contraxerit spissitudinem, rut speciem mulaverit , Semper Vera et naturalis cetisellar aqua ,

atque ideo ad baptismum ministrandum idonea. II. Aqua vero ex herbis, floribus, tructibus. aliisque, Corporibus ex Pressa. , non naturalis aqua , sed artificialis est, et baptismo inepta. Sed quia non desunt qui putent, maximam iis in liquoribus esse partem aquaQ . naturalis, dubia materia est, ideoque in extremae necessitatis caussa adhiberi potest.

. . Scholion.

Cur Christus solam definivit aquam naturalem ut baptismi elemetitum ἶ I. ' Quia sic voluit, a.' quia 'Ilaec signi sicandis baptismi effectibus est aptissima, 3.' Iuus communior est, et inventu saeilior ', non enim possunt vivere homines , ubi aqua non est.

De proxima Baptismi materia.

, Ado. I. Proxima Baptismi materia est ablutio, quae tribus. modis sieri potest, mersione , effusione , aspersione. II. Graeci Schismatici Latinam Ecclesiam erroris arguunt, quod hodie baptismum non ministret immersi ne , quam putant ad valorem baptismi necessariam.

95쪽

Dogma idei est , palere Baptismum sipe immersione sipe es sione, sise adspersione datum is modo suffciens sit ablutio.

Prob. I a. Pars. Ecclesia per X m. saecula baptismum trina immersione ministravit ad mysterium Trinitatis significandum , ni constat ex Canonibus qui dicuntur ostolici Care. XLIX. Tertulliano Lih. de coron. mil.cαρ. 3. Ambrosio Lib. II. de Sacram. P. I. Leone mnieron vino denique , ut alios omittamus innumeros, ex S. Thoma, qui saec. XLII. adhue vigere baptismum Per immersionem , testatur 3. P. . O .L XVI. art. I. Idem etiam constat ex veteribus Libris Ritualibus tum Grae- eis, tum Latinis. Vide Marte ne Lib. I. ca'. Lart. l4. Iosephum Vicecomes Lib. IV. Cap. 6 Menardum in notis ad Sacramentiar. Gregorii. Licet aulem nonnulli Hispaniarum Episcopi sexto saeculo mersione in unum adhibuerint ut os obstruerent Arcinis qui Ox triplici baptismi mersione tres divinas esse substantias stulte coa-

cludebant , ut perspicuum est ex Epistola Gregorii M. ad Leand. Hispal. Lib. I. Epist. 43. qua baptismum

Probat sive una , sive terna mersione datum ; tame quod ad mersionem ipsam pertinet, numquam a CO muni more 'deflexerunt Hispani. Ergo ex traditione Constat, valere Baptismum immersione datum. Prob. 2ha et 3 . Pars. Ecclesia non ita judicavit ne-eessariam immersionem in Baptismo , ut non probaverit etiam aspersionem , Vci infusionem. Ita Iuv quam

Vis 'ctiniet , id est qui graviter decumbentes infusione, Vel aspersione baptizabantur, si postea cola luisse ut, Promoveri ad ordines pro hi herentur ex Concilio Laodicaeuo Can. XII. nisi insigni commendarentur Pietate, eo quod potius metu mortis , quam charitate ad religio uem compulsi videbantur, numquam tamen iterum baptizati sunt: unde a Cypriano Ehist. LXXVI. ad Magnum rite dicuntur baptizati . licet, inquit, non isti εint, sed perfusi; quentituatnenini mo oere non debet, quod si Pergies et per nisi Mideantur aegri. a.' Frequens erat

96쪽

De Sacramentis. sy,

quando infusione haplirant. Maronitae

te is, hoe dogmate habemus Proleslontes, licet non ex Scripturis , sed ex tradii Due probe ur.

- SODuntur Objectiones. Oblio I Materia proxima baptismi est, quam cliristus Draescripsit, quam Eccleὲia Semper et ubique seris

97쪽

Ecclesia probaus baptismum Cιinicorum, et aliorum . qui aliter, quam immersione abluti erant, declaravit, immersionem licet a Christo, et Apostolis adhibitam,

non esse lamen essentiolem baptismo, sed accidentalem, et pro temporum, locorum, atque hominum varietate mutabilem. Quod ut luculentius paleat , respondentiis directe ad singula. Ad im. Baptismus non solam immersionem , sed quamcumque ablutionem etiam apud Hebraeos significa-btit. Etenim Marci VII. 3. mentio occurrit haρtismi calicum et urceorum: et Luc. XI 38. Pharisaeus miratus est quod Christos ad prandium accubuerit non haptia autus, idest illotis manibus, ut constat conferendo loca Marci UIL. et Matth. SU. eum textu. Lucae XL. Ad. am. Pelagius II. modo ipse sit auctor eius Epistolae , aliique Veteres, scribunt adversus haereticos, qui divinarum personarum Trinitatem negantes , non solum trinam immersionem tunc ab Ecclesia receptam, sed aetiam ipsam verboro in formam mutabant , ut inspso baptismi ritu haeresim profiterentur suam. Dicunt ergo, trinam invocationem Trinitatis esse ad baptismum necessariam, quae invocatio q'ia tunc simul cum trina mersione fiebat . ideo utrumque conjungunt ,

quamvis non parem utriusque neccssitatem eos existi, Inasse, patet i nam baptismum Vel unica mersione , vel essu sione ratum habebant nec umquam repetendum

putarunt , dummodo mysterium S S. Trinitatis saltem

in forma esset eXPressum.

Ad 3m. Ecclesia exemplo Christi, et Apostolorum

adhibuit in Baptiέmo initia ersionem, non tamen ut ab is solute necessariam ; probavit enim Baptismum insu-sio no , Vel adspersione datum Clinicis. Ad. 4m. Mors, et resurrectio Christi aeque per quamcumque abluisonens significatur. Ablutio enim quocumque modo fiat in Baptismo, significat peccatorum abstersionem, et destructionem, quae est mors veteris' hominis . et gratiae insu tonem, quae est spirituam lis animae res erectio. Licet autem immersio non esis,

set necessaria; potuit etiam Apostolus ad illum abluendi modum alludere, ut vim, et potestatem baptismi magis .xplicaret.

98쪽

' De SacramenEgo . Saltem Uegari non pol est, tutius erat Baptisma Per immersionem. Nam I. v Cyprianus in cit. Dist. ad Magnum interrogatus de valore baptismi Clini eorum,. respondit: Si quιs existimat, eos nihil consecutos, eo

quod aqua salutari tantum perfusi sint. . . non decia P/antur , rιt si incommodum languoris epaserint, et conoaluerint, baptizentiar. a. μ Cornelius Romanus Pontis ex iti Epist. ad Fh h. Antioch. Iaptid Euseb. H. E. Lib. VI. cap. 43. dubitavit, utrum Nopatianus Vere baptizatus esset, eo quod graviter decumbens baptizatus erat in Iccio: Si tamen, inquit. MViascemodi baptismum suscepisSe dicendus est. 3.' S. Tliomas 3. P. Q. LXVI. ara . . ait: Tutius est baρtHare per modum immersionis, quia hoc habet communi se usus. Atqui in sacramentis conserendis' non licet relinquere tutiorem sententiam, ex Innocentio . AI. supra laudator Ergo. U.- ως. m . Ad I m. prianus non dubitavit de Valore baptismi per insusionem , ut patet ex ejus Ver bis supra recitatis, quibus firmiter suam exposuit sententiam, subjungit tamen , ut si qui sint hac in re in firmiores, ita ut dubitationem deponere non possint , non dccipiantur , hoc est non agoni contra Conscien tiam, sςd si convaluerint. baptizentur; qua in re riani in judicando firmitatem, charitatem, et mode stiam mirari debemus. Ad. 2m. Dubitabat Cornelius, utrum revera νονα-tianus in lecto etiam in sione baptigatus esset, idest essectum baptismi fuisset propter ejus nequitiam' con-

Ad. 3m. S. Thomas non dubitat, valere baptismum per adspersionem, aut infusionem, aitent in cit. loco et . dicendum quod immersio non est de neoessitate baptismi. Cum ergo diciti, tutius esse. Baptismum per immer sionem, quae tunc temporis adhuc ubique serme in Ecclesia servabatur , non opponit in ius rei dubiae, sed tutae sicut ealidius opponitur calido. Corollarium. Ergo aqua in glaciem, nivem, gran dinom durata, inepta est ad Baptismum, nisi pri cu- lor solvatur , glacies enim ablutioni inepta est.

99쪽

m Theol. Instit. Lib. VIII. Pari II. cap. It

nitum,i quo olim catechumeni trina mersione nudi baptizabantur , quaque rutione per Diaconissas mulierum pudori consuleretur eruditu Asel'hus Vicecomes, Edmundias Marte ne, aliique it cribunt. Hic ritus nulla Ecclesiae Latinae lege prohibitus sensi in desuescere Coepit. Primum in Ilispania unica inersio adhiberi coepit, ut constat ex laudata Epistola Gregorii M. que in morem Aleuinus Epist. LXIX. ad Lugdunenses reprehendit. Deinde saeculo XIlI. ut constat ex Sozhoma , nonnulli trina infusione bnptizabant, qui mos paulatim invaluit, evasitu ire communior. Ccterum in Bituali Romano jussu Pii V. edito tum immersio, tum infusio Pro varia Iocoria in consuetudine servanda praecipitur. II. Gravissimis autem Ecclesia Latina rationibus trinam infusionem probavit. I. ' ob commodum h ptigandorum , praesertim insantium, qui ob tenerioris aetatis infirmitatem non sine aliqMo vitae periculo nudi mergi Possunt, cum praesertim timeri possit, ne quod ali- quando contigit, insans , e ministri manibus in imum . delapsus Baptisterium , susso cetur ; ob mulierum. Pudorem , cum praesertim cessaverint Diaconissae ἔ3.' ob ministrorum infirmitatem , qui ad ullis mergendis , atque attollendis, rit . sunt hodie hominum Daci ac vires , ViX pares esse Possent. Ill. Diximus , ablutionem debere esse suscientem. Sustici eas autem tunc est ablutio, cum ipsum bapti gandi corpus tanta aquae copia . persunditur , ut Commutii hominum aestimatibne homo ablutus dici possit. uitio uota est salis abluius , I. V qui vel una aquae pullula adspersus est , 2. V qui illi vestibus , aut Ca pillis est obvolutus , ut aqua culcm minime Pertingat; ideoque monet Rιtuale ; ut si crinitus puer baptizandus sit , minister capillos itinc inde dimovedt, ut aqua culcm nitingat; . 3. ' dubium est bapti a si puer citi necessi latis Cau Sa baptigetur ita secundinis . quibos obvolvitur , vel in manu, aut in pede; quapropter si

vivos e secunditiis evolvitur, vel integer cx utero matris egrediatur, baptizandus est ea conditione Isi tum es

100쪽

De sacramentis. 9

baptizatus ; 4. v inta ablutio sufficiens censetur, qua abluitur una ex praecipuis corporis partibus, maxime vero caput , in quo omnes hominis sensus vigent, ut monet S. Thomas 3. d. Q. LXVIII. art. ii . ad 4 et Ri- uale. Romanum; haec autem ubi uti O, qua ipsum catechumeni caput aquis obruitur, immersioni aequivalet. IV. Disputant hic Theologi. utrum rite baptizatus esset Puer , quem morti proximum aliquis in puteum, aut in flumen conjiciat certissime suffocandum eo q'od non possit illum alia, ratione abluere. Quidquid delea .

quaestione sit , id , certum cst . numquam lmere innocentem occidere, quacumque de causa, aut praetextu.

. De forma Baptismi. ADI. Ihil hic moramur formulas, quibus olim

LI haeretici baptismum depravabant. Duae sunt autem apud catholicos receptae Baptismi sormae, altera scilicet apud Latinos, altera apud Graecos , ut ex eorum Ritualibus libris perspicuum est. Latinorum forma est: Ego te baρtiao in nominθ Patris, et Filii et Spiritus Sancti. Gr.ecorum Vero: Γαρt iacitur Iersus Christi N. in nomine P viris, et Filii, et Spiritus Sancti Utrariique larinam ratam , ao legitimam. esse , Patet tum. ex Decreto Eugenii δ' qui utramque probavit licet ex errore pro baptizatur habeat bayliaetiar), tum ex constanti Ecclesiae Praxi; neque enim unquum aut Latini Graecos, aut Graeci Latinos de corrupta baptismi

forma accusarunt, si paucos excipias recentiores solii- Smaticos, qui contra majorum suorum doctrinam etiam hac de re contendere cum Ecclesia Catholica Volueruntia II. Controversia autem inter Theologos est, I. ' utrum

verba illa: Ego te baptizo, aut his similia, baptizasurserous Christi, si hi semper adhibitaς 2.Q uuurn sint essentialia, ita ut iis praetermissis, irritum sit baptisma 3. V utrum valeat baptismus , si uni tantum Persona SSi Trinitatis nominetur Magister etaim Sentensiarum putat Valere 4. 9 utrum valeat, si dicatur tantum in nomine Christi, ut docuit CVesanus, vel saltem valoe-

SEARCH

MENU NAVIGATION