Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

발행: 1864년

분량: 776페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

μονίοι τι ἄρχεσθαι χρη ἐπιδέοντα ἀπο τουοὶδρματος του ἐν τοῖσι ακροισι πάνυ χαλα-

ρώς καὶ ἔπειτα ἔπινέμεσθαι τὴν ἐπιδέσι λὶ ἐο τὰ ἄνω, καὶ πεπιαθαι μῖν μηδαμῆ, ηρ- μάσθαι δε μάλιστα κατὰ το ἔλκος, τα δε ἄλλα ἐπὶ 'σσονι Tα δἐ ιθύνια τα πρώτα, ταυτα μῖν καθαρὰ ἔστω καὶ μὴ στεναρ τι δἐ πλεθος τών ὀθονίων ἔστω, οσον περ καὶ ἐν τοῖσι νάρθηξι es ἐπιδέοιτο ἡ ὀλίγν ἔλασ- κ. 'Κπὶ δὲ αὐτὰ το ἔλκος ἱκανὰν σπληνίον

προσθεν καὶ θλιγοσιτέειν. Εὶδέναι A. χρῶ es τε σαρξ εἴ τε νευρον τι ἐμεσούμενόν ἐστι, οτι οἱ τω πολλ* μῖν ἡσσον νέμεται ἐπὶ πλεῖον, πολλ* δἐ θ σον ἐκπεσεῖται, πολλ Hὶσχνοτερα ' τα περιέχοντα ἔσται, εI τις ἀπολυσας τὰ δθόνια ἐπιθείη ista τίν καθαρπι- κων φαρμάκων ἐπὶ το ἔλκος. Καίτοι καὶ si ν

ται ἐκείνως γῆ ἐτερως -τρευόμενον καὶ θάσσον μειλου i. Πάντα. μὴν ἔστι ταυτα ὀρφῶς ἐπιδεῖν καὶ μετρίως ἐπίστασθαι. Προσξυμβάλλεται δὴ καὶ τα σ 1ματα ἁν οἴα χρὴ εἶναι καὶ ἡ ἀλλη δίαιτα καὶ τίν οθονίων η

σθαι, τα δ' ἐπίδοξα ἡ ἀναπλώσαι, οὐ χ-

θρρωδίειν ' τουτον τον τρόπον τῆς ὶητρείης comprimi, verum ita aptari ut maxime ulceri

firmata, minus autem reliquis partibus sentiantur. Haec autem prima lintea munda neque angusta sunto eaque copia quanta si cum serim

lis deligatio fiat aut paulo minus. Ulceri vero splenium impositum cerato albo illitum abunde

est. Caro namque aut nervus ubi nigritiem conceperint; ut praeterea etiam decidant necesse est. Neque enim acribus talia, sest lenibus xe-hit ambusta curare oportet. Tertio etiam quoque die solvere. ac rursus deligare convenit, ferulas autem non apponere, tum magis etiam quam antea conquiescere . et cibo abstinere. Animadvertendum qRoque est ubi aut caro aut nervus excidere debeant, hoc modo multo mi nus late serpere multoque citius decidere, ac

proximas part longe P graciliores fieri quam si quis resolutis linteis ulcus quopiam ex medic, mentis . purgantibus curet Quin etiam si quod suppuraturum est exciderit, citi's sub illla :om ratione quam sub alia tum carno implebitur, tum celerius cicatrice obducetur. Haec quidem

in eo vertuntur omnia ut rectam et moderatam

deligationem instituas..Ad quod elim insuper conserunt ponueuientes habitus et reliqua victus yatio ac linteorum habilitas x 28. Quodsi sano recenti vulnere deceptus

ossium abscessum suturum noli existimaveris,

quae tamen educi debere spes est, nullo modo sormidandus est hie curationis modus. Nullum

182쪽

ῆν μὴ κάρτα πιέζωντα υτι τῆς καὶ τὸ ἔλκος καὶ τὰ περιέχοντα

ἀποστάσιες, οὐδεμιῆς μεγάλης μεταβολης multa mutatione opus est, tantum la3 δέονται, ἀλλ' η ' χαλαρίτερον ἐπιδειν, ως ctura adhibenda, ut n pus intercludaμη ἀπολαμβἁνηται τι πυον ἀλλ' εὐαπόρρυ- facile effluat: saepiusque dum os absce τον η, καὶ πυκνότερον μετεπιδεῖν, DY' αν solvenda nullaeque serulae apponendae. ἀποστη τὸ ωτέον, καὶ νάρθηκας μη προσ-κθ Oκόσοισι δ' ἀν μείονος ιστέου ἀριττασις ἐπίδοξος γένηται , ῆν τε ἐξ ἀρχηι

προγν*ς ῆν τε ' καὶ ἔπειτα μεταγν*ς, ολ τῆς αὐτῆς ὶητρείης δεῖται , αλλὰ τὰς μἐ κατατασιας καὶ τὰς διορθώσιας οἱ τω ποιέπλους, πλάτος μD ' ἡμισπιθαμιαίους, μὴ ἐλάσσους, - ὁκούιον δ' ἄν τι 'τι τρομα θ, πρις τουτο τεκμαίρεσθαι, - μῆκος δε λα- τέρους μῆν oλίγον, ἡ Ιστε δὶς περι-Iκνέεσθαι περὶ τι τετρωμένον, μακροτέρους δε σανψ 8 οστε ἀπαξ περsi κνέεσθαι, πλῆθο: δἐ oκοσους ἁν ξυμφέρη, ποιησαμενον, τούτους ἐν οDφ μέλανι αὐστηρ* βρέχηντα

υποδεσμὶς ἐπιδειται, ' περιελίσσειν, κἄπειτα σκεπαρν διν παραλλάσσοντα τὰς αρχὰς ἀφιέναι. υτα κατα τε αὐτὰ τὀ ἔλκος ποιέειν latifucine quidem semidodrentali neque minora,

come tura au Iu Lumen ra Vulnere cuiusmom

suerit sumpta. Longitudine autem paulo qui, dem breviora quam ut suo circumactu membrum laesum bis comprehendant, multo tamen longiora quam ut semel circumducantur. At multitudine tot sacere oportet, quot res postulat. Haec vino nigro austero intincta ex medio initiosacto velut fascia, quae ex duobus capitibus primum circumducatur, convolvenda ac deinde alternatis capitibus asciae modo incurva demi, tenda. Atque haec supra ulcus et hinc atque

183쪽

- 38 - καὶ κατὰ το ενθεν καὶ Dθεν του ' ἔλκεος καὶ hinc adhibenda sunt, ac ne comprimi quidem. πεπιέχθω μἐν μη, ἀλλ' δ γ υμασμου ἔγε- verum eatenus ulceri adhaerescere ut obfirmen κεν του ελκεος προσκείσω. 'Επὶ δε αὐτὸ tur debent. Ulceri autem ipsi ceratum, quod

σι ἔλκος μιτιθέναι ii τι τίν picem habeat, imponendum; aut aliquod ex iis, ἐναίμων, si1 τι τῶν ἄλλων φαρμάκων, δ τι quae cruentis vulneribus adhibentur, aut aliud Εύντροφύν seri ' ἐπιτροί-ι. Καὶ ξν μἐν η aliquod medicamentum, quod perfusioni sit ac- 'Oρη θερινη ἰῆ, επιτέγγειν τῶ οDφ τους σπλη- commodatum. Ac aestate quidem spilania vino νας ' συχνα 8ν δε χειμερινὴ η i, εἴρια subinde imbui debent, hieme vero lanae multae

πολλὰ ρυπαρα νενοτισμ ένα οἴνν καὶ ἐλαὐ succidae vino: atque oleo madentes superius po- ἐπικεΘθω. 'Iξαλεν ' δε χρη υποτετασθαι καὶ nendae. Q Pellis vero caprina: substernenda et αναπορρυτα ποιέειν, φυλάσσοντα 'τους υπορ curandum ut humores sacile emant, defluvia ρύους, μεμνημένον δο οἱ τόποι οἴτοι ἐν τοBι vitanda, mente reputanti loca haec, si longo αὐτοῖσι σχῆμα τι πολλὸν χρόνον ' κείμενοι tempore eodem hahitu perseverent, curatu dis ἐκτρίμματα δυσήκεστα ποιέουσι. ficiles attritus contrahere. λ . VOσους δε μὴ Ois τε ἐπιπιι bi rim 30. At qui, nullo ex ante dictis modis, aut διά τινα τούτων τἄν εὶρημένων τρόπων, si ex iis, qui postea reserentur, sub vinculis sanari τίν εὶρησομένων, τούτους περὶ πλέονος χρη queunt; iis maximam curam ad hibere oportet, ποιέεσθαι, Zκως εὐθέτως σχή σουσι τι κατεη- ut partem fractam recte atque e directo collo- γος τού σώματος κατ' i Hυωρίην προσέχοντα catam habeant, ea:animadversione ut tacitetur τον λύον καὶ τ yi νωτάρω δε μαλλον ὴ 'το potius quain dependeat Quodsi cui recte atque κατωτέρω. Et δε τις - μέλλοι καλcς καὶ expedite opus exercere in animo est, is machinas

ευχερώς ἐργάζεσθαι, Agιον ' ἐν μηχανο- adhibere necesse habet, quo iusta ac minime ποι si τασθαι, δκως κατάταων δεκα*ν καὶ μῆ violenta distentione pars fracta intendatur, quod σχήσει τὰ κατεηγὸς του σώματος praecipue in tibia sacere licet. Quidam igitur μαλι στα δ' ἐν κνῆμ' ἐνδέχεται μηχανοποι- semper crure fracto ἡ sive vinculum aliquod, sivesειν. Elσὶ μὲν ούν τινες, οί ,ἐπὶ πασι τοsibi nullum adhibeatur, pedem summum ad lectum τῆς κνὴμης κατεγμασι -ὶ τοm ἐπιδεομί- aut aliud aliquod lignum iuxta lectum delassum νοισι καὶ τοτασι μῆ ἐπιδεομένοισι τον πόδα devineiunt. At hi quidem ut nihil utile affe- ακρον προσδέρυσι προς την κλίνην, ξ προς runt, ita plane nocent. Neque enim haec pe-

ἄλλο τι ξύλον παρὰ τὸν κλίνην κατο ξαν- dis vinetura quidquam ad extensionem conseri, τες. ουτοι μεν ουν παντα κακα ποιέουσι, cum reliquum corpus nihilominus ad pedes d*- ἀγαθον δε οὐδέκ' οὐ τε γὰρ του κατατείνε- fluat eaque,de causa non amplius extenditur, σθαι ἁκος ἐστὶ : τι προσδεδωθαι τὸν ποδα, ae neque quidquam ad directionem conducit, Ooδεν 'γὰρ -ον το ἀλλο σωμα προσχ*- quin i etiam 4 obest ConverSo namque lin. halazρρσει πρὸς τον ποδα καὶ οὐτως οὐκ ἁν ετι vel illam partem reliquo corpore, nihil prohib

185쪽

μόσουσι ἐς τὰ απαιωρήματα, ἐπιμελεύμενος δκως τὰ ἄκρα τίν ράβδων μῆ ἐς τον χρωτα, ἀλλ' ἐς τὰ ἀκρα των σφαιρίων ἐγκέλσει.

πλέω καί τινι μακροτέρας ' τάς ετέρας των ἐτέρων καί τινι καὶ βραχυτέρας καὶ σφώκρο

τεραι ἔνθεν καὶ ἔνθεν των σφυρων. Tαύτατοίνυν es καλῶς μιν χαροπο 'sese, ν τε ' κατατασιν καὶ δικα*ν ἁν παρἔχοι καὶ ηιαλὸν

κατὰ την ὶθυωμν, καὶ το τρώματι πινο οὐδεὶς ἁν εω τὰ γὰρ ἀποπιέσματα εI τι καὶ ἀποπιέζοιτο, τὰ μῖν ἁν ἐς τὸν ποδα ἀπαγοιτο, τα δἐ ἐς τον μηρω αἶ τε ραβδοι εὐθετώτεραι, αἰ μἐν ἔνθεν, αἱ δε ἔνθεντων σφυρων, οστε μὴ κωλύεσθαι τὸν θέσιν τῆς κνῆμης τό τε τρωμα ' εἰ κατάσκηπτον καὶ εὐβάστακτον' οὐδεν γὰρ ἐμποδών, εἴ τις ἐθέλοι, τὰς δύο των ράβδων τάς ανω

βούληται ἐπιβάλλειν, ὼστε τι ἐπιβαλλομε-

νον μετέωρον ἀπο του τρώματος εἶναι. Uμῖν ουν αῖ τε σφαῖραι προσηνέες καὶ μαλθακαὶ καὶ καλαὶ καὶ καιναὶ ραφεῖεν καὶ θ

ποιέοντα α χα ποιέεσθαι.

λα . Tούτο n, οἱ πλειστοι των τρων τὰ κατεγματα καὶ τά μεθ' ἔλκέων καὶ τὰ ἁνευ

si lubet, magis ac minus distendere possis. Vir gsteque hinc et inde ex utraque malleorum parte collocandae. Haec igitur si recte molitus sue ris, et iustam intentionem et ex directo aequa. bilem praestabunt, vulnerique nullum dolorem afferetit. Nam si quae fiunt expressiones, partim quidem ad pedem, partim vero ad semur ablegantur, virgaeque hinc atque inde a malle. olis rectius collocantur, ut ne tibiae situm impediant. ac probe vulnus decumbat ac sustinere

aliquid possit. Neque enim quidquam prohibet

duas superiores virgas, si quis velit, inter seiungere ac leve aliquid, si lubet, iniicere, ita ut iniectum sublime supra vulnus exstet. Orbes igitur si lenes, molles, firmi, et recens consuli fuerint, virgarumque intensio, velut iam dictum est, recte facta sit, optimum erit instrumentum. Sin horum quidquam non recte procedat, oberit inagis quam profuerit. Cetera autem artificia pariter aut recte aut nullo modo molieuda sunt; turpe enim et ab arte abhorrens aliquid molientem in ipso artificio deficere. 3I. Fracturas porro tam cum ulcere quam

sine ulcere plerique medici primis diebus lana

186쪽

δἐ χρῆ πάμπολλα καὶ πάνυ καλίς εὶργασμένα καὶ μὴ τρηχέα των γὰρ θλίγων καὶολαύρων θλίγη καὶ ' δύναμς. 'Oσοι δε ἐπὶ μίαν ξ δυο ἡμέρας ευια ἐπιδέειν δικαιουσι, τμη δἐ καὶ τεταρτη ιθονίοισι ἐπιδέοντες

aris ουσι καὶ κατατείνουσι τιτε 'μαλιστα, οἴ τοι πουλύ τι ὶ τρικης καὶ κάρτα ἐπίκαιρον

ματα, Δρ ἐν κεφαλαί η εὶρῆσθαι καὶ ρι, λί- ωας δὲ πάσας φυλάσσεσθαι χρῆ ἐν ταυτησιτησι ν μέρη τι καὶ ὁκοσοισι ἁλλοισι τρίματα ἐρεθίζεσθαι εIθισται. To ἐπίπαν γὰρ η τρίτη καὶ τετάρτη ἡμέρη ἐπὶ τοισι πλείστοισι τῶν

τρωμάτων τίκτει τας παλιγκοτ ιας, καὶ ο α

γὰρ οὐκ ἐπικοινωνέει των ἐπικαιροτατων ἐν

τρικη, ob κατὰ τα ελκεα μούνον, ἀλλὰ καὶ κατ' ἄλλα πολλὰ νο ματα; εἰ με τις

φθσειε καὶ τἄλλα νο ματα ἔλκεα εἶναι '

ἔχει γάρ τινα καὶ οἶτος ὁ λύγος ἐπιείκειαν - πολλαχη γὰρ ς δέλφισται τα Dερα

τοῖσι ἐτέροισι. 'Oκόσοι μέντοι δικαιουσι eὶ -

suceida curant, neque id ab arte alienum videtur. si quidem igitur, qui ad recens vulnerata linteorum inopia lanam comparatam habere coguntur, iis magna venia debetur. Neque enim in linteorum penuria quidquam lana longe melius ad haec deliganda adhiberi potest. Et vero quam plurima, tum probe carpta neque aspera esse debet. Pauca namque et prava parum habet virium. At qui imo aut altero die lanam deligare aequum esse putant, tertio. vero et quarto iniectis linteis comprimunt, tumque plurimum distendunt, ii in eo, quod in re medica inprimis est advertendum, admodum inscienter se gerunt. Tertio namque et quarto die duriter et aspere vulnerata minime tractari debent et, ut uno verbo complectar, iis diebus omni specilli demissione aliisque, quibus vulnera irritari solent, abstinendum. In totum enim pleraque

Vulnera tertio ac quarto die recrudescere consueverunt, tum quae ad inflammationem et sordes tendunt, tum quae ad febres deveniunt. Atque hoc praeceptum, si quod aliud, magnum est operae pretium attendere. Quid enim est praecipui in re medica usus non in ulceribus modo, verum etiam multis in aliis morbis, cum quo communionem non habeat 3 Nisi si quis reliquos quoque morbos ulcera esse dixerit; quae sane oratio quamdam habet probabilit,tem. Multis enim modis alii cum aliis cognationem habent. At qui lanis uti aequum cem sent, quoad septem dies praeterierint, deinde tum intendere tum componere et lasciis devincire, ii non perinde inscientes videri debent. Nam et maxime accommodatum inflammationi

187쪽

- 42 θω τι, ἔπειτα κατατείνειν τε καὶ ' κατορθουν

καὶ - ω n ἐπιδεῖν, οἶτοι οὐκ ἀν ἀξύνετοι ὁμοίως si νὴ ν καὶ γὰρ τῆς φλεγμονῆς το ἐπικα γχατον παρελέ λυδε καὶ τὰ ὀστέα χαλαρὰ καὶ εὐθετα μετὰ ταύτας ταις ἡμέρας ἁν ε'. Πολλο μέντοι ' ησσαται καὶ αὐτη ἡ μελέτη τῆς ἐξ ἀρχες τοῖσι 'ὀθογχι τι ἐπιδέσιος κεῖνος μD γὰρ ὁ τροπος εβδομαίους ἐθντας ' ἀολήγμάντους ἀποδείκνυσι καὶ παρασκευάζει νάρθηξι αελέως ἐπιδεῖν, οἶτος δὴ ὁ τρόπος πουλύ υστερει, βλάβας δε τινας καὶ ἀλλαο ἔχει, ἀλλὰ μακρον ἁν εἴη πάντα γραφεIν. λβ . Oκόσοισι δ' stν τά θστέα κατεηγοτα καὶ ἐξωχ'ντα μὴ δον ται ἐς τὸν ἐωυτίν χί-

ρην καθιδρύεσθαι, sin ἡ κατάστασις σιδεριαχρη ποιέεσθαι ἐς τουτον τὸν τρόπιν, Dπερ οἱ μοχλοὶ ἔχουσι, Our ι, λατύποι χρίονται, τὸμD τι πλατωπον, τὸ μ τι στενώτερον εἶναι δἐ χρὸ και τρια καὶ u ' πλ , Δς τοῖσι μάλιστα ἁρμουσι ἄν τις χρε αιτο ἔπειτα τούτοισι χρῆ μα τρ κατατάσι μοχλεύειν bποβάλλοντα προς μἐ, τι κατώτερον τού οστέου τὸ κατίτερον ἐρείδοντα, πρὸς δε τὸ ἀνίτερον ' το ἀνωτέρω του σιδηρίου,

των ὶσχυρματά ἐστι τρία ταυτα, ἴνου τε

περιαγωγὸ καὶ μοχλευσις καὶ σφενωσις.

tam τἄν ἔργων τίν ὰσχυροτάτων οἱ ἄνθρω-

tempus praeterierit et ab his diebus ossa laxari et bene coaptari poterunt. Ista tamen curandi ratione longe potior est quae per exordia sa- scias devincit. Haec enim septimo disi mei tuti deligationi per serulas suscipiendae plane idonei reddantur, quod in illa multo posterius didit; sed et alias quasdam habet noxas, quas

longum esset percensere.

32. At quibus ossa fracta cute eminentia in suam sedem collocari non possunt, ea hoc modo reconduntur. Ferramenta sacienda ad vectium

similitudinem, quibus in lapidicinis utuntur, hae

quidem parte latiora, altera vero angustiora. Tria autem aut plura etiam esse debent, quo maxime accommodata in usum adhibeantur. His deinde sappositis una inter extendendum ita molitionem aggredi oportet, ut ima sui parte inseriori ossi, summa vero superiori inn, tantur, non secus, ut uno verbo complectar,

quam si quis ad lapidem aut lignum commovendum validam vectis molitionem adhibeat. Sint autem serramenta quam maxime fieri potest valida, ne inflectantur. In eoque magnum est subsidium, si et serramenta sint idonea et convenientem quis molitionem adhibeat. Ex

omnibus namque machinamentis, quae convenienter ad usum homines comminiscuntur, v

lidissima haee tria exsistunt: aselli circumactio, per vectem molitio et cunei adactio. Ac nisi aut unum aliquod, aut omnia adhibueris, nihil

188쪽

- 43 -

ποι ' ἐπιτελέουσι. Oi κουν ἀτιμαστέη αἱ τη

τεραῖα, τριταῖα δε μιη, τεταρταῖα δε λῆκιστα, καὶ πεμπταῖα. Καὶ γὰρ μη ἐμβελ- λοντι o si ντι δε ἐν ταύτησι τεσι ἡμέρησι, φλεγμονὴν ἀν ποιῆσειε καὶ ἐμβάλλοντι οὐδενῆσσον ' σπασμὸν μέντοι ' ἐμβάλλοντι πουλὼἀν μάλλον ποήσειε ς' ἀπυρσαντι ' ἐμβάλλειν. Tαυτα ευ χρη εἰδέναι καὶ γὰρ εὶ ἐπιγένοιτο ,στα ιις ἐμβάλλοντι, ἐλπιδες μἐν οὐ πολλαὶ σωτηρίης λυσιτελέει δε ὀπίσω ἐκβάλλειν τὸ ὀστίον, εὶ Οχν τε ' G1 ἀόχλως. οὐ γὰρ ἐπὶ τοῖσι χαλαρωτέροισι τρυ καιρουσπασμοὶ καὶ τέτανοι ἐπιγίγνονται, ἀλλ' ἐπὶ τοῖσγ Dτεταμένοιι μἁλλον. II μ ρυ 'ουν δελιγος, οὐ ' χρὴ ἐνοχλέειν cis τρσι προειρη-μίνησι ημέρησι ταύτησι , ἀλλὰ μελεταν δκωορκιστα ' φλεγμ ανεῖ τῖ ἔλκος καὶ μαλιστα ἐκπυρσει. 'Eπὸν δε ἐπτὰ ημέραι παρίλθωσι,

ii θλίγαν πλείους, ξν ἀπύρετος ῆ, καὶ μη

ex his omnibus, quae magna vi nituntur, pedifici possit. Quare negligenda non est haec pervectem molitio. Hac si quidem ratione aut nulla alia ossa in suas sedes reconduntur. Quodsi

Sane pars ossis, quae super aliud effertur, minime idoneam vecti sedem exhibet, sed acutum

quid prominet, illud seMpro utrimque limam

dum, quo firmius vecti insideat. Eodem autem die aut postero molitionem et extensionem afhibere convenit, sed non tertio, quarto vero et quinto minime. His enim diebus lacessita ossa, etiamsi suis sedibus:restituta non sint, inflammatione tentantur, sto nihilominus etiam ubi restituta fuerint. Quin etiam reposito oss0 multo magis excitabitur nervorum distentio quam non reposito, quod probe nosse convinnit. Etenim si reposito osse nervorum distentio supervenit, in angusto spes est. Praestatque, si id sine molestia fieri possit, os retro compellere. Neque enim his, quae iusto laxiora sunt, nervorum distentiones et rigores cedunt, sed his, quae magis intenduntur. Ut autem redeam ad id, de quo iam semo est, his prae- dietis diebus nullam molestiam exhibere opo tet; sed operam dare ut ulcus quam minime inflammatione tentetur , maximeque ad pus perveniat. Elapsis vero septem diebus aut etiam paulo pluribus, si febris absit, neque ulcus inflammatione vexetur, tunc minus obstat, quominus reponere tentemus, si id nos consequi posse non diffitemur. Alioqui nil opus est semstra aut sibi molestiam aut alteri exhibere. 33. Ubi igitur ossa in suam sedem compuleris, discessionem lactura sint necne, quaenam

189쪽

ν ὐθονίων ἐπὶ πασι τοῖσι τοιούτοισι τὸν ἐπίδεσιν ποιέεσθαι ἐκ μέσου του ιθονίου ἀρχομενον vi ἐπὶ τὸ πουλυ, Δς ' ἀπὸ δύο ἀρχέων ὐποδεσμὶς ἐπιδέεται - τεκμαίρεσθαι δὲ χρῶ προς τὴν μορφην του ἔλκεος, ἶκως si κιστα

σεσηρὴς καὶ ἐκπεπλιγμένον εσται παρα τὸν

ἐπίδεσιν ' τοῖσι μεν γαρ ἐπὶ . Ωgia ἐπιδεῖν

' ξυντρόφως ἔχει, τοῖσι δε ἐπ' αριστερὰ, τοῖσι δὲ ἀπὸ δύο ἀρχέων. λδ . Oκόσα Π κατηπορεμ ιστέα ἐμπεσεῖν, ταυτα εὶδέναι χρῆ δτι ἀποστῆσεται, καὶδσα τελέως. ἐψιλώθη τῶν σαρκων ' φιλουται

δὲ ἐνίων μεν τὸ ἄνω μέρος, μετεξετέρων ὁ

κύκλοθεν ἀμφιθνρσκουσι αἱ σάρκες, καὶ τίνμἐν ἀπο του αρχαίου. τρώματος σε πρισται

Diα τρν ιστέων, τίν δ' οἱ καὶ τών μἐν μαλ- λον, τἄν δε ἔσσον καὶ - μἐν σμικρά, τἀδε μεγάλα. Διὰ ουν ταυτα τὰ εὶρημένα οὐκ ἔστι ἐνὶ θνύματι seriis, οκοῖα τὰ θωτέα ἀποστήσεται. Tα μἐν γαρ διὰ σμικροτητα,

est δι διὰ ' τι ἐπ' ἁκρου ἔχεσθαι, θασσον ἀφίστασαι - δε, διὰ τὰ μὴ αφίστασθαι,

αλλὰ λεπιδουσθαι καταδερανθέντα καὶ σα

παν τάχιστα τούτων ὀστέα αφίσταται, Γντ ισται μῆν αὶ ἐκπυρσιες, τάπισται δεκαὶ κάλλισται αἱ σαρκοφυια καὶ γὰρ ' αἱ υποφυόμεναι σαρκες κατὰ τὸ σιναρὸν, αυται Ρ μετεωρίουσι τὰ ὀστέα ως ἐπὶ τὸ πουλύ. Oλος μην ὁ κόκλος του ὁστέου ξν ἐν τε σαρακοντα ημυησι αποστρ, καλῶς ἀποστή-

ad ea curandi ratio accommodari debeat, iam est expositum. Ac si quidem discessura ossa speraveris, in his omnibus deligatio ex linteis, quo dixi modo, ut plurimum a mediis orsa instituenda est, velut quae ex duobus initiis primum fascia circumdatur. Ulceris autem forma in considerationem adhibenda est, quo quam minime hiantibus ad diductis labris sub vindulo exsistat; interdum enim accommodate vinculum ad dextram ducitur, interdum vero ad sinistram, aliis etiam ex duobus initiis ortum habet. 34. M quae suis sedibus ossa restitui non

potuerunt, ea discessionem esse factura nosse conVenit, nec non quae prorsus carne nudata sunt. Nudantur vero quibusdam parte superibore, nonnullis quoque in orbem quoquoversus carnes emoriuntur. Et nonnullis quidem ex olim facto vulnere ossa quaedam cariem experta sunt,

aliis vero minime et his quidem magis, illis autem minus, ac partim quidem parva, partim

etiam magna. Ob relatas igitur causas uno verbo explicari non potest, quo tempore ossa secessionem sint factura. Quaedam enim ob parvitatem, nonnulla etiam quod in summo contineantur, celerius discedunt. Alia vero mi, nime, verum arefacta et carie tacta desquamam

tur. Ad haec etiam multum inter se curandi rationes disserunt. His igitur in totum celem rime ossa abscedunt, quibus citissime pus coit, celerrimeque etiam atque optime caro producitur. Quae enim in laesa parte caro subnascitur, ea sere in sublime ossa attollit. Totus tamen testae ossis ambitus, si quadraginta diebus discessionem facit, recte abscedere existi,

190쪽

κνεῖται, 'ξ καὶ πλείους' τὰ μὲν γὰρ 'πιαιότερα τῶν ιστέων θασσον ἀφίσταται τα δε στερεώτερα, βραδύτερον τὰ δε ἀλλα ταμείω πολλιν ἐνδοτέρω, ἄλλα δ' ἄλλωe. Ἀποπρίειν δ' ὀστέον ἐξέχον ἐπὶ τωνδε τἄν

μυου δέ τινος δοκέη δεῖν παρελθειν, κα οἴεν

τι τίν σαρκίων, καὶ δυσθε ν παρέχη, ψιλιν δὲ τυγχάνη ἐὸν, καὶ τι τοιουτον ἀφαιρέειν q. To δ' ἄλλο οὐδἐν μέγα διαφέρει, ομε αποπρῖσαι, οὐτε μ' ἀποπρῖσαι. Σαφέως γὰρ εὶμαι viti δτι ωτέα , 3σα τελέως στερέεται τρν - ἄν καὶ ἐπιγραίνεται, ' πάντα τελέως ἀποστμεται. Oσα δε ἀπολεπιδού- σθαι μέλλει, ταυτα οὐ χρῆ ἀποπρίειν τροκμαίρεσθαι δε χρὴ τ ον τεταγμDων -- μείων τὰ τελέως αποστησόμενα. λε . 'Iητρεύειν δε τοὐς τοιούτους σπληνεσι

καὶ τη οἰνηρη ἰητρε , ο σπερ καὶ προσθεν γέγραπται 'ἐπὶ τρν ἀποστησομένων ὐστέων.c υλάσσεσθαι δε χρῆ μη κάρτα ψυχρολτέγγειν τὸν πρῶτον χρονον ' ριγίων γὰρ πυρετωδέων κίνδυνος κινδυνος δῖ καὶ σπασμίν προκαλέεται 'γὰρ σπασμον τὰ ιυχρά, ποτὸ

βραχύ τερα τὰ σώματα ταύτη γενέσθαι, Γνἀμφοτερα τὰ ὁστω κατεηγοτα καὶ παρ λ-λαγμένα ' τρεύεται καὶ οἶς ολος ο κύκλος του ὀστέου ἀπέστη. λς . ' Οσοισι δε μηρου ἶστίον ἡ βραχμονος ἐξίσχε , οἶτοι οὐ μάλα περιγίγνονται. Ταγορ ιστία μεγάλα καὶ πολυμυελα καὶ πολ-

mandus est, cum tamen quaedam sexagesimum et ultra attingant. Rariora quidem certe ossa citius, solidiora tardius, quaeque etiam minora sunt, multum insta hoc spatium atque alia alibter discedunt. His autem de causis os eminens praecidi debet, si in sedem suam compelli nequit, ac tantum non reponi per se videatur, si detrahi queat, - si noxium fuerit et carnem aliqua ex parte vulneret, repositionisque molestiam asserat, et denudatum sit. Reliqua praecidantur nec ne non multum refert. Prorsus enim constat quae carne in totum privantur et arescunt, ea penitus quoque discessionem esse laetura. At quae in squamas resolvi sperantur, eae praecidi non debent. Ex propositis autem indiciis coniiciendum est, quaenam penitus dis-35. Qui ita se habent curandi sunt per splenia et vini perfusionem, veluti ante scriptum est de ossibus abscessuris. Cavendumque ne valde frigidis per exordia perfundantur, horroris enim cum febre nervorumque distentionis metus impendet. Frigida namque nervorum distentionem accersunt, quandoque vero etiam exulcerant. Nosse autem convenit illic brevius necessario membrum fieri, ubi utrumque os fractum et aliud super aliud. excedens curatum fuerit, cuique totus etiam testae ossis ambitus disceSserit. 36. At quibus semoris aut brachii os eminens est, ii aegre supersunt. Nam cum OSSa grandiora sunt et medullosa, tum vero multi et

SEARCH

MENU NAVIGATION