Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

221쪽

- 76 - τούτοισι εὐαπόλυτά 'ἐστι απο τρν πλευρέων καὶ του στῆθεος καὶ δια τουτο δύναται καὶ ἀνωτέρω πολi ἀνάγεσθαι καὶ κατωτέρω δταν

ιστέον ἐς τι κατωτέρω ἐπιρρέπει ἐς τουτογαρ ' ἐπιφορίτερον αὐτὸ αμα τιμ Δμφ καὶ

το βραχίονι κάτω ' ρέφαι μαλλον ἐς τιβνω. Oποτε οὐν ταυτα τοιαυτά ἐστι, ἁξυνετέουσι δσοι το υπερέχον του οστέου ἐς τοκάτω καταναγκάσαι ' OIονται οἴύν τε εἶναι.

Λλλὰ δηλον ὀτι τὸ κάτω προς τι ἁνω προσακτέον ἐστί τουτο γαρ ἔχει κίνησιν, τουτο γάρ ἐστι καὶ τι ἀποσταν ἀπὸ τῆς φύσιος. Δῆλον οἶν, δτι ἁλλως μὲν οὐδαμῶς ἐστι ἀναγκασαι τουτο, - 'αὶ γὰρ ἐπιδέσιες οὐδέν τι μαλλον προσαναγκάζουσι ἡ ἁπα-ναγ γυ- - εὶ δί τις τὸν βραχνονα πρὰς τῆσι πλευρησι ἐοντα ' ἁναγκά i ὼς μάλι

τὸ ἶστέον τὸ ἀπο του στήθεος πεφυκος, οθεν ἀπεσπάσθη. Eὶ ουν τις τῆ μἐν ἐπιδέσι χρ τοτρ νομίμων του ταχέως Ευναλθεσθηναι εῖνεικα, ἡγhσαιτο δε τἀλλα πάντα μάτην εἶναι

' ἁν ξυνίοι ἰητρεύοι τε ἀν τάχιστα καὶ κάλλιστα . Κατακέεσθαι μDτοι τὸν ἄνθρωπον μέγα τὸ διάφορόν ἐστι καὶ 'μέραι ἱκαναὶ τεσσαρεσκαίδεκα, es ατρεμέοι, εἴκοσι δε παρι-

. Et μέντοι τινὶ ἐπὶ τἀναντία η κλως καταγε', ὀ οὐ ' μάλα γίγνεται, Ιστε τιμεν ἀπὸ του in θεος οστέον υποδεδυκέναι, denter se gerunt, qui exstantem ossis partem deorsum cogi per se opinantur. Verum inseriorem partem ad superiorem adducendam esse perspicuum est, cum ea motionem habeat et a naturali sede recesserit. Patet . igitur hane aliter nulla ratione cogi posse. Vincula namque nihilo magis adducunt quam abducunt. Quod si quis brachium quam maxime ad latus adductum sursum propellat, sic ut quam acuti simus humerus appareat, eo i modo plane fiet ut cum osse, quod pectori adhaeret, unde est avulsa, adaptetur. Is igitur cum recta intelli, gentia utetur, tum etiam optimam et celerrimam curationem instituet, qui legitimam delibgationem, uti celeriter coalescat, adhibuerit, reliquaque omnia praeter commemoratum habitum vana reputaverit. Decumbere tamen hominem valde ad rem pertinet et satis sunt dies quatuordecim, ut summum viginti, si quieverit.

63. Quodsi cui contra iuguli fractura eveniat, id quod non admodum siccidit, ita ut os quod

est a pectore subiiciatur, quod est a summo

222쪽

τὸ λ απο τῆς ἀκρωμίης ὀστέον υτερέχειν hum καὶ ἐπωχέεσθα ἐπὶ του ἐτέρου, οὐδεμιῆς με- magγάλης b τρείης τα τά γ' ἀν δέοιτο - αὐτος meri

γαρ ὁ ωμος ἀφιέμενος καὶ ὁ βραχίων ἱδρύοι mitti ἀν τὰ ιστέα προς αλληλα καὶ φαυλη ἄν ut ii τις ἐπίδε τις ἀρκέοι καὶ ιλ αι αἰ ἡμέραι τῆς

aon eo modo fractillam partem proli την φυ γ μεν απαγαγειν ἀν δεοι, αναγα- quidem humero cur γινυατιν ωμον ξειοτ* βραχίονι, Drπερ reducendum erit, vel

καὶ πρωθεν εἴρηται οταν Π τα ἐς την Atque ubi ad pristi i , ην φύω, ταχεῖα ἀν ἡ Ελλη - qua curatio celerriuεI . Τὰ μὲν ουν Υπλεῖστα των παραλλαγ- mum igitur ubi alia μάτων κατορθοῖ αὐτὸς ὁ βραχίων ἀναγκα- chium in superiorem ηόμενος πρις τὰ ἄνω. 'Oσα δἐ ἐκ των ἀνω- Ea vero, quae e SVP θεν παρολισθάνοντα ἐς το πλάγιον ηλθε, 8 latus aut insta tendi ἐς το κατωτέρω . απος νοι ἁν τήν κατερ- nus decubitus, si θωσιν, εὶ ο μῆν Δνθρωπος υπτιος κεοιτο, κατίδε τὸ μεσηγb των ὐμοπλατέων υιηλότερότι 'ολίγ* -οκέοιτο, ως περιρρηδὸς εν τἀνάγοι τις παρα τὰς πλευράς παρατεταμέ- brachii caput vela, protrudat, alte νον, ὁ Π b τρος τῆ μὲν ἐτέρη χειρὶ ἐς την componat. Sic enim quam maxi κεφαλὸν του βραχίονος ἐμβαλών τι θέναρ lem sedem reducet; verum, quo τῆς χειρὸς ἀπωθέοι, τῆ δ' ἐτέρη τὰ oreta est, os superius ad inferiorem Iris κατε ιτα redire οὐ οἱ τως ἁν μάλιστα minime solet. Plerisque igitur ubἐς την φύσιν ροον ἁτὰρ, ' σπερ ξδη ευν' rint, hie habitus auxilio est, ut dται, ' οὐ μάλα τὸ ἄνωθεν οστέον ἐς τὴ κάτω tera cubiti gibbo ita sursum huic ιλέει bποκνειν. Τοισι μῖν ουν πλείστοισι, latur. At nonnullis quidem, uti οταν ἐπιδεθω τι, τὸ σχῆμα ἀρργει, παρ' αὐ- in superiorem partem humerus paτας τὰς πλευρὰς τὸν ἀγκωνα ἔχροντα, οἱ τωe cubiti vero gibbus ad pectus addῖς τι ἄνω τὀν ωμον ἀναγκάζεσθαι ἔστι δ' extrema ad summum humerum ab ολ μἐν τιν ωμον ἀναγκα ειν δει ἐς τὸ ἄνω, admoveri. Quodsi tecumbere nol

223쪽

- 78 - θος παραγειν, ἄκρην δε τὸν χεῖρα παρα το oportet, ut humerus maxime sublimis maneat ἀκρώμιον του πιέος Δμου ἴσχειν. 'Hν μεν Sin vero obambulet, fundam ex mitella saetam ουν κατακέεσθαι τολμρὶ, αντιστῆριγμα τι ad cubiti eminentiam circumdatam, de evilo προστιθέναι χρη, ῶς ἁν ο ἱ μος ανωτατω Suspensam gestare oportet.

ῆν δε περιάν, σφενδόνην χρὴ ἐκ ταινίης

ξε . Ἀγκῶνος δε αρθρον παραλλαξαν μἐν 65. At vero cubiti articulo ad latus aut e πρὸς πλευρὸν ἡ ἔξω, μένοντος τού ogέος teriorem in partem dimoto, acuta ipsius parte του ἐν το κοίλφ του βραχίονος, ' ἐς ἰθb in brachii cavo remanente, in directum disten-

κατατειναντα το απωθεῖν οπίσω καὶ tione facta, id quod eminet intro et ad latus ἐς τὸ πλάγιον. . . propulsandum est.

ες . Tα δἐ τελέωο ἐκβαντα li ἔνθα - 66. Quodsi prorsus in hanc vel illam partem ἔνθα, κατάτασις μῖν, ἐν β ὁ ' κα- exciderit, distentio quidem, in qua brachium

γeὶς ἐπιδέεταρο ουτω γαρ ἁν το καμπο- fractum deligatur, adhibenda. Sic namque omλον του αγκωνος οὐ κωλύσει. 'Εκπίπτει δὲ biti flexus nullo modo impedimento suerit, po- μαλιστα ἐς τὸ πρω πλευρὰς μέρος. Tας tissimum vero in laterum locum prolabitur. κατορθίσιας, απάγοντα δτι πλεῖστον, α ς Restituetur autem in suum locum, si quam μη 'φαύη τῆς κορίνης η κεφαλὴ, μετεωρον plurimum obducendo, ut ne brachii caput acu- περιάγειν καὶ περικαμπτειν καὶ φνὶ ἐς ἰθρ tum ossis processum contingat, suspensus es βιαζεσθαι, αμα δἐ Dθέειν ταναντία ἐς ' ἐκά- cumagatur et circumflectatur, neque in dire-τερα καὶ παρωθέειν ἐς Ἀρην ξυνωφελοίη ctum vis adhibeatur, simul autem utraque ex δ' ἁν καὶ ἐπίστρε λις αγκωνος ἐν τοί τοισι, parte in contrarium impellatur et in sedem ἐν το μῖν ἐς το οπτιον ἐν το δε ἐς τὴ πρου- compellatur. Ad haec quoque contulerit, si νές. Ἐσσις δε σχῆματος μἐν, ' ὐλίγον ἀνω- cubiti gibbus modo quidem in supinum, modo τέρω οεκρην την χεῖρα του αγκωνος ἔχειν, etiam in pronum contorqueatur. Ad curationem τον βραχίονα δἐ κατα τας πλευράς ουτω vero, quae ex habitu quidem pendet, spectatn καὶ ' ανάλη γις καὶ θέσις ευφορον καὶ summam manum paulo cubiti gibbo altiorem,eυσις καὶ χρῆσις ἐν κοιν , ῆν ρῖρα μιῆ κα- brachium vero ad latera adductum tenere. ΕΟ-κος πωρωθῆ πωρουται δε- b1σις dem quoque modo et appensio et positio faciles

δἐ ὀθονίοισι κατα τον νόμον τον ἀρθριτικον seruntur et natura et usus communiter conse- καὶ το οξυ προσεπιδεειν. runt, si modo callus, qui cito concrescit, prave non obducatur. Quantum vero ad curationem

224쪽

κατατειναιε σημεῖον δέ' οὐ γαρ δύνανται ἐκτείνειν του δε ἔμπροσθεν , οὐ δύνανται

σὸν φλέβα τὸν κατὰ 'τον βραχιονα σχιζομένην διαψαύοντι.εθ . T τα δὲ ταχέως διαπωρουται ἐκ γενερο δε βρα τερα τα κατω του σίνεος ὀστέα, πλεῖστον τὰ ἐγγύτατα τού πρχεος,

δεύτερον, χειρος, τρίτον, δακτύλων ' βραχίων δε καὶ Γλμος ἐγκρατέστεροι διὰ την

πλείω ἐγκρατεστέρη. Μινύθη τις δε σαρκων,

τατασις μεν ἐν α ρματι 'ἐγγωνί arsi vi πρῖς βραχίονα την μῆν γαρ μασχάλην ἀνα-Aαβοντα ταινίη ἀνακρεμάσαι, ' κωνι δἐ E cy c ποθέντα τι παρα τῖ Φθρον βάρος attinet, quae linteis instituitur, ea lege articulari fieri debet, ut et acuta cubiti pars insuper

devinciatur. 67. Rursus autem maxime excandescit cubiti

gibbus doloribus et sebribus cum incontinenti corporis iactatione et meracae bilis vomitione, idque maxime ob torporem, si cubitus parte posteriore elabatur, secundum id, si anteriore. Eadem vero curatio utrisque adhibetur. In pinsteriore quidem prolapsus reponitur, si porrectum brachium in diversa contendatur. Cuius rei indicium est, quod extendi nequit, ut et in anteriora prolapsi, quod minime flecti potest. Hic autem imposito duro aliquo convoluto, ubi extenderis, super id repente inflectendus est. 68. At diductorum ossium indicium ad contactum venae, quae in brachio scinditur, patet. 69. Ea vero callo celeriter obducuntur. Quibus autem ex prima origine ista excidunt, iis ossa insta noXam, quae cubito sunt proxima longe breviora evadunt, deinde quae in manu, tertio quae in digitis sunt. Brachium vero et

humerus propter nutritionem validiora sunt. Itemque manus altera propter opera etiam longe

validior est. At si exteriorem in partem articulus exciderit, inferiore parte carnium si imminutio ; sin minus, adversa parte illi in quam sit prolapsus.70. Cubiti gibbo in interiorem partem aut exteriorem prolapso, repositio quidem inflexo habitu rubiti ad brachium fieri debet. Ex ala

namque fascia excepta suspensio fit, extremo vero cubito snppositum pondus aliquod ad

225쪽

ἐκκρεμάσαι, ἡ πρσὶ καταναγκάζει ὐπεραιωρηθέντος δε του Αρθρου αἱ παραγωγαὶ τοῖσι θέναρσι, ως - ἐν χερσί ἐπίδεσις ἐντομον τρ5 σἈμματι καὶ ανα ιις καὶ θέσις. - . TA H.ὁπισθεν, ἐξαίονης ἐκτειναν διορθουν τοῖσι - - αμα δε δεῖ ἐν τῆ δι-ορθίσι καὶ ἐν τοῖσι ἐτέροισι. 'Hν δε εμπροσθεν, ' πιχ. φὶ δθόνιον ξυνειλιγμένον, εὐογκον,

ξυγκαμποντα αμια διορθουν.

της κοινὸν καὶ τὸ σχημα καὶ ἡ ἐπίδεσις. Δύναται δἐ καὶ ἐκ τῆς διατάσιος κοινῆ 'ξυρι-

πωτειν ἁπαντα.

ογ . Tων Π ἐμβολέων αἱ μῖν ἐξ ' ὐπεραι- ρσιος ἐμβάλλονται, αι δἐ ἐκ κατατάσιος, αἱ δε ἐκ περισφάλσιος αἴται δε ἐκ τίν ὐπερ

βολέων των σχημάτων ἡ τη, ἡ τη, ειν τέχ

πρόσω καὶ κ co κατα τι ἔτερον ὀστέον,ογκον μαλθακον οποθεὶς, ῆν μὲν Eνω, κατα- articulum appenditur, vel manibus deorsum Viadducitur. Tum sublimi sublato articulo ossa manuum volis adducuntur. Hoc ' in habitu

deligatio, appensio et positio velut in manibus fieri debet. 71. At ubi in posteriora prolapsio facta est,

derepente extensione facta manuum palmis di, rectio fiat, simulque haec in directione tum in ceteris usurpanda sunt. Quodsi in priorem partem prolapsio facta sit, circum linteum convolutum et in iustum tumorem sublatum innectere simulque dirigere oportet. 72. At si in alteram partem inclinet, una cum directione utraque facienda sunt. Habitus vero et deligatio ad curam communiter spectant. Possunt quoque et ex distentione communiter omnia contingere.

73. Articulus autem. reconditur partim quidem in sublime elevando, partim distendendo, partim vero circumoberrando. Idque dum ha bitus in hane vel in illam partem excedunt, celeriter fieri debet. 74. Manus articulus in interiorem aut exteriorem partem luxatur, plurimum autem in interiorem. Signa vero in aperto sunt. Si quidem intro prolapsio fit, digiti inflecti, si extra, extendi nequeunt. Reponitur autem si digiti

supra mensam positi partim quidem extenduntur, partim vero in diversa contenduntur, idque quod eminet aut prominentiore palmae parte, aut calce simul protruditur et deorsum

226쪽

- 81 - στρ ας τὸν χεῖρα, γ ν δἐ κάτω, - ν. pellitur iuxta alterum os; supposito ante aliquo Πωσις δε, κονίοισι. molli ac tumido, si superiore parte exstat m, i conversae, sin inferiore supinae. Curatio autem linteis perficitur.

οε . 'Oλη δε ἡ χεὶρ ολισθάνει θ ἔσω, 8 75. At tota manus in interiorem, vel exterib ἔξω, ἡ ἔνθα, ἡ ἔνθα, μάλιστα δε εἴσω ἔστι , orem, vel in hanc illamve partem prolabitur,x δτὴ ἡ ἐκι- D ι δ' ὀτε σὴ potissimum vero in interiorem. Est ubi ossis

ἔτερον τῶν ὀστέων διέστη. Tουτοισι κατά- accrementum emovetur, interdum quoque alte-τασις ὶ πη ποιητέη καὶ τὴ μἐν ἐgέχον rum os diductum est. His valida distentio ad- ἀπωθέειν, τι δε ετερον ἀντωθέειν, δυο εἴδεα hibenda et os quidem omnino propellendum ἀραι, ἐς τοὐπίσω καὶ ἐς τι πλαγιον, 8 χερσὶ unaque duobus modis in posteriorem partem et ἐπι τραπέος, ἡ πτέρνη IΠαλιγκοτίτατα in latus, aut manibus supra mensam, aut calce H, καὶ. ἀσχεμο ' τ p 'δἐ χρόν* κρατύνεται impulsio fieri debet, Facile autem rursus era' ἐς χρησιν. I; σις, ιθονίοισι se ν τῆ χειρὶ candescunt et deformitatem habent, tempore καὶ 'τ0 καὶ νάρθηκας μέχρι δακτύ- tamen ad usum firmantur. Curatio linteis si, λων τιθέναι' ἐν νάρθη τι δἐ δεθέντα ταυτα mul et in manu et in cubito perficitur, seru- πυκνοτερα λύειν ἡ τὰ κατθγματα, καὶ κα- laeque ad digitos usque imponendae. Haec ταχύσι πλειονι χρέεσθαι. vero serulis deligata crebriuti quam stacta resolvenda et copiosiore perfusione fovenda. ος . 'Eκ γενεῆς δἐ βραχυτέρη ἡ χεὶρ γι- 76. At manus a primo ortu luxata brevior γνεται καὶ μινυθησις. σαρκῶν μάλιστα τἀ- fit, et carnes adversa parte quam in quam lmναντία ἡ θ τι ἔκπτώμα ηὐξημένφ δἐ τἀ xatio laeta est potissimum imminuuntur, adulto

ιστέα μένει, vero OSSA permanent.

οζ . Δακτυλου δε βρυον ολισθὸν μῖν εο- 77. Digiti articulus ubi exciderit, facile quibσυιον. Ἐμβολὸ δἐ κατατείναντα ἐς ὶθb τὀ dem cernitur. Restitutio vero in directum con- μῖν ἐξέχον ἀπωθέει , τὸ 'δε ἐναντίον ἁντω- tendendo et quod eminet propellendo, alterum θέειν 'σις δὲ ' θθονίοισι. ἐμπεσον H, autem in contrariam partem impellendo. Cu-ῆπιπωρουται εξωθεν, 'Eκ γενεῆς G ῆ ἐν αὐ- ratio linteis fit. Quodsi restitutus non fuerit, ξεω ἐξαρυρσαντα τά θστέα ' βραχύνεται τὰ exteriore parte callum contrahit. Quibus autem κάτω του ὀλισθρματος καὶ αι σάρκες φνο- a primo ortu aut dum adolescunt ossa pro-θουσι τἀναντία μάλιστα ἡ το ἔκπτωμα lapsa fuerint, ea infra luxationem breviora eva-ῆυξυι νιν δε - οστία μίνει. dunt et omnes adversa parte quam qua prolapsi ο

227쪽

j, Γνάθος δε ὁ λίγοισι ' τελέως in ρησε το οστέον γὰρ τὸ Afro τῆς Ξνω γναθου φυκις υπεζύγωται πρὸς το ori τὸ οἶς odiri προσπεφυκότι, δπερ ἀποκλείει τὰς κεφαλάρτῆς κάτω γνάθου, τῆς μἐν ανωτέρω ἐον, τῆς

Ω κατωτέρω τών κεφαλέων. 'Τα δἐ ἄκρα τῆς κάτω γναθου, τι se, διὰ τιμῆκος οὐκ si is ἔκδυτον, τὸ δ' αἶ 'κορωνόν τε καὶ ὐπερέχον Miaρ του ζυγώματος ἄμα τε ' ἀπ' αμφοτέρων 'των Ξκρων τούτων νευρώδεες τένοντες πεφύκασι, ἐξ Iν ἐξῆρτηνται οἰ μύες οἱ κροταφῖται καὶ μασσηρες καλεόμενοι διὰ

τουτο δε καλέονται καὶ διὰ τουτο κινέονται,

φαλῆς. Δι- μεν οὐν ἐν σπασμοῖσί τε κάτετάνοισι ' πρώτον τουτο τι ἀρθρον ἐπι ρμαίνει gυντεταμένον καὶ διότι π γαὶ καίριοι καὶ καρουσαι ' αἱ κροταφίτιδες γίγνονται, ἐν

ἐΕαρθρέειν, - ταδε τὰ α α αἴτιον δε καὶ τωε, - οὐ μαλα καταλαμβανουσι τοιαυται

ἀναγκαι βρωμάτων ς ε τον ἀνθρωπον χανέειν μέζον i8 ἶσον δύναται ἐκπέσοι δ' ἀναπ' οὐδενὸς αλλου σχμματος ρ Afro του

saeta est potissimum imminuuntur. Αdulfi F vero eadem magnitudine perseverans78. At maxilla paucis adhuc in totum emota. est. Os enim a superiore maxilla procedens cum eo osse, quod sub aurem anneyum est, quasi sub iugiatii cogitur, quod maxillae inserioris caput interclusit et uno quidem capite sublimius, Misso vero depressius exsistit. Inserioris item maxillae extremorum unum quudem ob longitudinem non facile elabitur; alterum vero recurvum est et supra os imgale eminet. Simul quoque ex utrisque extremiae nervosi tefidones exoriuntur, ex quibus annexi suns musculi, qui tempbrales' et mast beatorii dicuntur. Qui quod ex his dependeant, itide appellationem et motionem sumpserunt. Efenim inter edendum et loquendum et in reliquo oris usu maxilla superior quiescit. Capiti namque connectitur, non articulorum modo eommittitur. At insorior maxilla movesur. . A ticulatione namque es superiore maxilla et capite diducitur. Quam igitur ob causam convulgi ο- num ac nervorum distentionum hic articulus ubi contrahitur primam de se signigeationem edat, aut quam ob rem temporum vulnera perieuli plena, sint et altum soporeus inserant , alias dicendum grit; quod vero non admodum prolabitur hae causae sunt. Illud quoque in causa est, quod nulla tanta ciborum necessitas hominem supra quam possit hiare cogiti lanullo autem alio habitu prolabetur quam si

228쪽

μιστάκις διακινέεται, ταυτ καὶ ἐς τ4ς κατατάσιας δυνατώτατα ἐπιδιδόναι ς απερ καὶ τα δυματα τὰ εὐδεψητω - πυιστην ἐπίδοσιν ἔχει. ΓἈρι οἴ ουν ὁ λόγος, ἐκπώπτει μεν γνάθος θλιγάκις σχάται se τοι πολλάκις ἐν χάσμησι, Ι σπερ καὶ Ελλαι ολλαι μυον παραλλαγαὶ καὶ νεύρων τουτοποιέουσι. ' Δρ ν μἐν ου' ἐκ τειδε μάλιστά

τἀναντία σου θλιηθρματος καὶ του ιστέ τι κορωνον ιγκηροτερον φαίνεται παρα την

καὶ γνδιδόναι Δς μάλισταε επειτα ἐξαπιγης σπισαι τρισὶ σχῆμασι ὁμου προσέπντα τιν

ων ' δεῖ μῆν γὰρ παράγεσθαι ἐκ τῆς δα- στροφης vi τὸν φύσιν, δει δε ἐς τοὐπίσω

μωσθήναι τὴν γνάθον την κατω, δεῖ πο- quis vehementer hiando maxillam in alteram

partem contorqueat. Ad id tamen ut excidathyc consori, quod ex pervis aut musculis, qui iuxta articulos sunt, aut ad leos annectuntur, quicumque in usu erebro dimoventur, si in evtendendo plurimum concedere solent, non Secus Oed ni. i rgo ut .ad .institutum sermonem redeam, maritia raro quidem excidit, laxatur tamen plerumque hiando, mo secus atque in aliis musculorum et nervorum im lationibus

illud usu venit. Ubi vero ocidit, his potissimum indiciis patet: inferior maxilla in anteriorem partem prominet et in alteram luxationis partom pervqrtitur, ossisque extremitas, quae recurva est, ad supqxi prem immittam magis intumescit et aegri inseriores maxillas difficulthrcommittunt. Atque his quaen m repositio c0nveniat, satis patet. Uno enim vulner tu c putcontinente, viter inseri em .m illam homine qu m moderate putest hi 'nte ad mentum tum interiore tum exteriore parte digitis apprehendere debet, ac primum quidem maxillam in

hanc vel ,illam p tem manR . deductam aliquamdiu commovere, tum 'egro imperare ut

maxillam relaxet et simul destuqenten adiuvetatque quam maxime fieri possit doneed t; deinde ad , tres figyras simul adhibito consilio

bito impulsu in suam sedem transferre. Si quidem ex perversione ad naturalem sedem inferior maxilla ideducenda iust et in posteriorem

partom propellenda. Tum aegφr his obsequens maxillus committere ac minime hi re debet. Ac

229쪽

μενον τού τοισι ξυμβάλλειν τας γναθους καὶ μη πάσκειν. H ἐμβολὴ μἐν ουν αὐτη καὶοοκ ἀν γένοιτο ἀπ' ἄλλων σπιμάτων. 'Ι - τρείη δε βραχεῖα ' αρκέει ' σπλῆνα προστιθέντα κεκηρωμένον χαλαρω ἐπιδέσμ* ἐπιδεB.

Ἀσφαλέστερον δε χειρίοιν ἐστὶ ὐπτιον --τακλωαντα τον ἀνθρωπον, ἐρείσαντα τὸν κεφαλὴν αὐτου ἐπὶ σκυτίνου υποκεφαλαίου ας πληρεστάτου, - Δς ῆκιστα bola νε προσ-

κατέχειν δέ τινα χρη - κε λην του τετρωμένου.

οθ . Ην δ' αριφότεραι αἱ γνάθοι ἐξαρθρῆ-σωσι , - μ ἐν Ιησις hi αυτρ. Ευμβάλλειν δ' ἔτι ἔσσον οἴσοι τὸ στομα δύνανται καὶ γὰρ προπετέστεραι αἱ γένυες τούτοισι, 'ἀστρα Πες δέ, τι δἐ ἀστραβῖς μάλιστ' ἀν γνοίης τοῖσι

ὁρίοισι των ἶδοντων των τε αγω καὶ τίν κάτω κατ' ἴξιν. Tούτοισι ἴ- ιφέρει ως τάχιστα

ἐμβαλέειν, ἐμβολες δε ὁ τρόπος πρόσθεν εἴρηται. 'Hν δἐ μη ἐριπών, κίνδυνος περὶ τῆς φυχες υπο πυρετ ν Ευνεχέων καὶ νωθρῆς καρίσιος piues δε καὶ ' γαστηρ ω χωρέειν τούτοι τι χολώδεα, ακρητα, θλίγα καὶ iv ἐμέωσι, ἁκρητα ἐμέουσι ' οἴτοι ουν καὶ θνῆσκουσι δεκαταῖοι μάλιστα.π . Ην δἐ κατ ii η κάτω γνάθος,'ῆν μὲν μη ἀποκαυλισειν παντάπασι, ἀλλὰ g - αγ ται τι ὀστέον, ἐκκεκλιμένον δε εν, κατορθωσαι μῆν χρη το ιστέον, παρά γε την γλ τσαν πλαγ'ν ὐπείραντα τοῖα δακτύλους,

σι δἐ ἔξωθεν ' ἀντερείδοντα, Δς ἀν ξυμ pc- D 'καὶ ὴν διεστραμμένοι tam οἱ ὁδόντες οἱ

κατὰ τι τρωμα ' καὶ κεκινημένοι, ὁκοταν τὸ reponendi quidem ratio haeo est, quae ne alio quidem habitu administrari possit. Curatio vero brevis satis est, splenia incerata adhibita, laxa

vincula alligata. Tutius autem minus adminventur homine supino inclinato, eius capite seorteo pulvino bene sarcto obnixo, ut quam minime cedat. Praeterea vero vulnerati caput aliquis contineat. 79. At si utraque parte maxilla luxetur, e dem sane curatio est, sed os etiam minus committere hi possunt.PEtenim iis mentum in exteriorem partem magis promovetur, minime tamen torquetur. Ac minime torqueri potissimum ex dentium finibus deprehendes, cum inferiores superioribus ex adverso respondent. His quam celerrima repositio conseri, cuius ratio supra est explicata. Alioqui nisi intro reverterit, periculum ex febribus assiduis et tardante alto, sopore vitae imminet. Ii quoque biliosa, sincera pauca alvo excernere solent etsi vomitus adsuerit, sincera vomitione reddere.

Moriuntur igitur ii etiam sero decimo die. 80. At ubi inferior maxilla fracta suerit; si

quidem non omnino transversa haesa est, verum os adhuc cohaeret, sed in aliquam partem incli,

natur, illud quidem digitis ad linguam in latus

adductam appressis, tum vero exteriore parte

quoad expediet obnitendo, dirigendum. Ac si dentes iuxta vulnus distorti sint et dimoti, ubios in suam sedem collocatum fuerit, non tan-

230쪽

οστέιν κατορθωθρ, ζεύξαι τοὐς ὀδόντας χρη tum duo proximi, verum etiam plures, prae- ο ἀλλ λους, s- μονον τοὐς δυο, αλλα cipue quidem aureo filo, vel certe lineo inter

καὶ πλέονας, μαλιστα ' μὲν δὸ χρυσίφ, ἔστ' se sunt colligandi, quoad os confirmetur. De-ὰν ' κρατυνθ ρ τι θστέον, εὶ M sta', ' λωφ inde cerato et paucis spleniis iniectis paucisque επειτα ἐπιδεῖν κηρωτε καὶ si νε τι καὶ ὐθο- sasciis non Aiade appressis, sed laxioribus, vin- οισι θλίγοισι, - ἁγαν ἐρείδοντα, αλλα ctura facienda. Nosse namque oportet linteo- χαλαρο . Εὁ γαρ εἰδέναι χρη δο ἐπίδεσις rum deligationem malae fractae parum quidem ὀθονίων γναθου καταγε ς μικρὰ μὲν ἀν prodesse, si recte adhibeant; sin prave, magno-c φελέοι, εὶ χ πτος ἐπιHοιτο , μεγαλα δ' pere laedere. Crebro autem circa linguam at. αν βλάπτοι, εὶ κακώς ἔτι Moiro: ΓIυκινὰ re trectaudo investigare, diuque renitendo digitis παροι την γλωσσαν ' ἐσμάσασθαι χρη καὶ os inclinatum dirigere convenit. Ac praestaret πουλὰ ν χρονον αντέχειν τοῖσι δακτύλοισι κα- id semper fieri, sed non licet τορθούντα του δεστίου τι ἐκκλιθέ ,αριστονει, εὶ αὶεὶ δύναιτο, ambobχ οιον τε. f. Ην δῖ'αποκαυλισθε παντάπασι τὸ 8 I. Quodsi os transversum omnino fractumhστέον, - θλιγάκις iri τουτο γίγνεται, - sit.' quod tamen raro accidit, eo quidem, quo κατορθούν sth, imo οστέιν οὐτω, -πειρ dictum est, modo in suam sedem collocari de- εἴρηται. VOταν δε κατορθωσης, τοὐς ιδόντας be: Quo laeto dentes inter se, velut ante di-χρη 1 ζευγνύναι, iiως, πρίσειν ευσαι μέγα esum est,hcolligandi. Id enim magnopere ad γαρ ἁν ξυλλαμβανοι ἐς τὸν ἀτρεμίην προσQ quietem contulerii, idque. magis si quis rectem καὶ ' ει τὶς ορθος γήεις 2σπερ χρ' eos coniunxerit filorum extremis recte nexis. τας αρχας ράφας. 'Aλλὰ γάρ iob μῖδον At vero universam per manus curationem ex- ἐν γραφii 'χειρουργ'ν πἁσαν ἀτρεκέως 'δη- acto scriptis prodere non est facile, sed ex γέεσθαι, αλλα καὶ α ιν οποτοπέεσθαι χρη his quae scripta sunt ipsum etiam excogitare ἐκ τον γεγραμμένων. Ἐ-τα χρη δέρμα- oportet. Deinde ex corio Carthaginiensi, cuius τος Καρχηδονίου, -- ῆν μἐν νημιώτερος εν ὁ quidem cortex exterior, si puer sit qui vulne- τρωθεὶς, αρκέει τ* 'λοπφ χρέεσθαι, ην Ω ratus est, satis fuerit, sin adultus, ipso corio τελειωπος ε ν, αὐτ* τψ δέρματι, - '' -- utendum, incisa habena trium digitorum, vel μύντα δὲ εἶρος M ' τριδάκτυλον, ξ ea quae congruit latitudine sublita gummi ma-δκως ἁν αρμι ν, οπαλείψαντα κόμμι την xilla, quippe firmius adhaeret, qua transversa γνάθον, - ἐμμενέστερον γαρ , - προσκολκ fracta est extrema corii parte agglutinetur,