장음표시 사용
251쪽
- 106 - θεν των πτερνέων τὰς ἀρχας τῶν διάντων πρὸς τοιουτόν τι ἴδεω προσδῆσαι - ' ἁλλωδε ἱμάντι πλατέI καὶ μω θακφ καὶ δυνατώ, ταινιοειδgi, πλατος ἔχοντι καὶ μῆκος ἱκανὸν,
i αυρος περὶ τὰς ὶξύας κύκλ* περιδεδέσθαι' καὶ ἐγγύματα τίν ὶσχίων ἔπειτα τι πειρασευον του ταινιοειδέος καὶ μια ἀμφοτέρας
τὰς αρχας τίν ἱμάντων πρὸς το ξύλον προ
δεσαι 'τὰ προς ποδί κἁπειτα κατατείνεIν ἐν τούτ* τίη σχῆματι ' ἔνθεν καὶ ἔνθεν, αμα
σειε, εὶ χρηστῶς σκευασθε*, εὶ μῆ ἄρα ἐξεπιτηδές τις βούλοιτο ' σθεσθαι. Toν δε ἰητρον
καὶ την ετέρην χεψα προσεπιθέντα ἐπὶ τὸν ἐτέρην καταναγκάζειν προσξυνιέντα, ῆν τε ἐς Hb ἐς τὸ κάτω περδύκη καταναγκάζεσθαι,
ῆν τε πρὸς τῆς κεφαλῆς, ῆν τε πρός τειὶσιων. Καὶ ἀσινεστάτη μἐν αὐτη ἡ ἀνάγκη ἀσινῆς δε καὶ ἐπικαθοσθαί τινα ' ἐπὶ τὸ κωφωμα ' αὐτο5 αμα κατατεινομένου 'καὶ ἐνσεῖσαι μετεωρισθέντα. Ἀτυ καὶ ἐπιβῆναι
χως τε ἐπενσεῖσαι οὐδεν κωλύω τὸ τοιουτοδε ποιῆσαι μετρίως ἐπιτεδειος Αν τις εἴη τῶν' ἀμφὶ παλ- ην εχισμένων. Δυνατωτάτη μέντοι τἄν ἀναγκέων εστὶ, εὶ ὁ ' μἐν τοῖχος , η ἐντετριηροίνος, ἡ τὸ ξύλον τι κατορωρυγμίνον, θ ἐντέτρωσται, κατωτέρω εἶ τῆς ρά- lori caput ad lignum, quod ad pedes est allibgandum, ac demum eo habitu simul quidem aequo libramento, simulque in directum extensio in diversa adhibenda. Neque enim magnum detrimentum huiusmodi distentis, si probe praeparetur, afferre poterit, nisi si quis de industria laedere velit. At medicus, vel alius quivis robustus ac minime imperitus sublimiore manus parte ad gibbum imposita, alteraque manu Emper alteram iniecta, compellere debet animam versione adhibita, num in directum deorsum, an vero ad caput vel ad coxas compulsio frucienda sit. Atque huiusmodi vis innoxie maxime adhibetur. Innoxium quoque est gibbo 'aliquem insidere simulque dum fit distentio sublimem se attollendo concutere. Quin etiam super gibbum pedibus insistere ae serri leviterque incutere nihil vetat. Cui rei moderandae satis idoneus fuerit eorum aliquis, qui in palaestra assueti sunt. Optime tamen vis adhibetur, si paries quidem quo loco excavationem habeat, aut lignum defossum, eo loco quo imcisum sit, insta spinam sit hominis quantum modicum esse videbitur; asser autem tiliamus, aut ex alio aliquo ligno, non tenuis, inmissus sit; tum super gibbum aut panniculus lacer multiplex aut parvus quidam seorteus pulvinus imponatur; - quam minimum tamen subiicere conducit, ea sola cautione adhibita, ne asser importuna sua duritie dolorem aliquem afferat; - gibbus autem quam maxime e directo
252쪽
- 107 - χιος του ἀνθρώπου, ὁκόσον ἀν δοκίη μετρίως ad excavatum parietem statuatur, quo qua ma- ἔχειν, σανὶς δε φιλυρίνη, μὴ λεπτη, ἐν xime exstat, ea parte asser impositus maxime ἡ καὶ ἄλλου τινος ξυλου επειτα ἐπὶ μD το premat. Asser vero impositus ab uno aliquo, οβωμα ἐπιτεθείη η τροχιύν τι πολυπτυχον vel duobus, si opus suerit, extrema parte vi am i σφυον τι σκύτινον υποκεφάλαιο vi ἐλά- duci debet. Alii autem corpus in langitudinem, χιστα ' μὸν υποκεῖσθαι ξυμφέρει, μόνον προ- velut ante dictum est, in diversa contendant. μηθεύμενον, ὼς μῆ ἡ σανὶς οπι σκληρόντητος Potest quoque et per axes distentio fieri, aut ὀδύνην παρὰ καιρον προσπαρεχ ' κατ' ἴξι' iuxta lignum delassos, vel eo m postibus utrim- δε εστω ως μαλιστα τρ ἐντομε τε ἐς τὸν que erectis: paulo exstantibus, vel ast ligni ve τοὶχον, το υβωμα, ως ἁν ἡ σανὶς, γῆ μάλι- tidem hinc et inde in ipso ligno defixis. Haee στα ἐξέστη κε, ταύτη μάλιστα πιυ ἐπιτε- autem vis tuis ad vehementiam, tum ad medio-θεισα. 'Oταν δε ἐπιτεθε, τον μέν τινα κα- critatem est accommodata, eamque vim habet ταναγκάζειν χρη τὰ α ον τῆς σανίδος, ἰλν ut si quis ad nocendum, non ast curandum, eam τε ἔνα δεν, ῆν τε δύο, τοῖὸς δε κατατανύειν adhibere cupiat, ad id multum valeat. Nam et τι σψιαὶκατὰ μῆκος, ως προσθεν ευνται, distentione sola per longitudinem in diversa τους μἐν τῆ , τούς δε τρ. 'Lξεστι δε καὶ facta, nulla etiam alia vi adhibita probe tamen h-κοισι τὸν καταυαν ποιδεσθαι, ν' παρα- distentio comparatur. Quin et citra distentio- κατορ καντα παρὰ το gsλον, ξ ἐν αυτο το nem si quis assere dumtaxat. at hunc modum γλ* τὰς φλιὰς των θνίσκων ' ἐντεκτηνάμε- utatur; sic quoque sufficiens compulsio fiet. νον, ῆν τε θρθὰς , ἐθέλης εκατέρωθεν σμ ιν optimum igitur est huiusmodi vim adhibere, οπερεχούσας, ῆν τε κατὰ κορυφην τού Γύλου quam tum intendendo tum remittendo, pro om. ἔνθεν καὶ Dθεν. Αἴται αἱ ΔΚάγκαι et ταμί- iusque arbitrio temperare licet et quae vel se-ευτοί ίσι καὶ ἐς το 'ὶσχυροτερον καὶ ἐς το cundum naturam compulsionem sucit. Quae
ἡσσον, καὶ ὶσχον εχου τι τοιαύτην, Ιστε, καὶ enim excesserunt, compressione in suam sedemia τις ἐπὶ λψιν βούλοιτο, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ l, - retiunt. Quae. veho praeter naturam coierunt,
τρείη ἐς τοιαοτας ανάγκας ἀγαγεῖν, κἀν me. quae secundum naturam intentiones adhibτουτο ὶσχυρίς δύνασθαι' καὶ γάρ ἁν κατα- hentur, componunt. Equidem nullam aliam vi- τείνων κατὰ μορκος μουνον ἔνθεν καὶ ἔνθεν - qua per vim compulsio fiat, neque melio οἱ τω καὶ αλλην ανάγκην οὐδεμίαν προστι- rem, neque aequiorem invenio. Neque enim θεὶς, δμως κατατείνειε ἄν τις 'ἱκανIς ἀλλὰ ad eam, quae in directum fit, spinae distentio-μην καὶ es φὶ κατατείνων, αυτε δε μουνον nem ab inferiore parte et ad os, quod sacrum τρ σανίδι ουτως - 'ι ποίη τις, καὶ ουτως ' ἁν appellatum est, iniectum vinculum retineat. λὶ καGς καταναγκάσειε. Καλαὶ οἶν αἱ τοιαυ- superiore vero parte iuxta cervicem et caput,
ται ἰσχοες esta, χῆσι ἔξεστι καὶ ἀσθενεστέρησι est quidem quod prehendi queat. verum illud
καὶ ὶ 'ροτυ σι, χρέεσθαι αὐτὸν ταμιεύοντα. adspectu indecorum est et hac parte exsupe-
253쪽
Μους οὐδἐόλκαιοτέρας' ἡ γαρ κατ' αὐ- ὸν ἁκανθαν ἰθυ se τῆς κατατασιος κα- ἔν τε 'κα κετὰ τὸ ἱερον ὐστέον καλεό- ον οὐκ ἔχει ἐπιλαβὸν οὐδεμία γανωθεν ἐπιλαβὸν μὲν . εχει, αλλ' ἐσιδέειν γε ἀππης ταοτ;ν γιγνομένη ἡ κατατα τις, καὶ dλας βλάβας ἁν προσπαρασχοι πλεονασθει Σπειρεθην δε δε ποτε Γ ον τον ἀνθ H
254쪽
- 109 - .. Oκύσοισι δε ἐς τὸ εἷτω σκολιαίνονται οἱ σπόνδυλοι υπὸ πτῶματος, ἡ καὶ ἐμπεσον-
τος τινος βάρεος, εἷς μἐν οὐδεὶς τῶν σπονδύλων μέγα ἐξίσταται κάρτα ως ἐπὶ τὀ πολῖἐκ τῶν ἁλλων, - ῆν δὲ ἐκστρ μέγα ξ εις,8 πλέονες, θάνατον φέρουσι - - Ωσπερ δε καὶ τροσθεν ευηται, κυκλώδης καὶ αἱ τη καὶ οὐ γωνιώδης γ γνεται h παραλλαγξ. οὐρα
λον Τῖσταται ἡ τοῖσι ἔξω κti postri, καὶ ποδες καὶ.δλα τὰ σκέλεα ψύχεται μῶλλον, καὶ θανατηφορα ταυτα μάλλον ' ἐκφων' καὶ ἡνπεριγένωνται H, μώδεες τὰ ούμ μαλλον
οἴτοι, καὶ τ νόσκελέων ἀκρατέστεροι, καὶ ναρκωδέστερο ' ξνὶ δἐ καὶ ἐν τ* ἄνω μέρεὶ μαλλον.τι λεῖμμα γένηται, παντὸς του σῶματος ἀκρατέες ' καὶ κατανεναρκωμένοι γίγνονται. Mηχανην δε οὐκ ἔχω οὐδεμίαν ἔγωγε, οκως χρη τον τοιουτον ἐς το αυτικαταστῆσαι, 'εὶ με τινα ἡ δια τῆς κλίμακος κατασεισις ὐφελέειν οι, τε Gη, ii καὶ Ελλη τις τοι τη Ιησις, ἡ κατάτασις, ο περ θλίγον προσθεν εἴρηται. Κατανάγκασιν Metis τών ' κατατάσι ουδεμίαν ἔχω, si τις ἀγγένοιτο, ὀ σπερ τ* κυρίματι τὸν κατανάγκασιν η σανὶς ἐποιίετο. ΓMς γὰρ ἁν me ἐκ του ἔμπροσθεν δα ' τῆς κοιλίης ἀναγκάσαι δύναιτο; οὐ γὰρ οἴόν τε. 'Aλλὰ μῆν οὐτε β - χες, ολε πταρμοὶ οὐδεμίαν δύναμαν ἔχουσι, στε τῆ κατα σι' ξυντιμ Ωι οὐ mi οὐδ' ἔνεσις 'φύσης ἐνιεμένης ἐς την κοιλίην οὐδἐ
ἁν,' δυνηθείη . Και μῆν αι μεγάλαι σικύαι 96. At quibus ex casu aut illabente aliquo pondere vertebrae interiorem in partem obli, quantur, iis quidem plerumque vertebra una non adeo multum ab aliis recedit; quodsi fiat ut una aut plures multum recesserint, mortem id adsert; - sed, sicuti antea dixi, haec quoque dimotio in circulum, non in angulum fit. His igitur urina et stercus magis quam quibus exteriorem in partem gibbus fit, subsistit, pedesque et crura tota magis perfrigerantur potiusque haec quam illa mortem adserunt. Quodsi evadant, iis urina magis proflua redditur et crurum impotentia ac stupore torquentur. Quodsi in superiore spinae parte magis in anteriorem partem inclinatio fiat, totius corporis impotentia et stupor accidit. Equidem eum qui ita assectus sit in pristinum statum nulla via restitui posse puto nisi si quae per scalam adhibetur concussio, aut aliqua alia eiusmodi curatio, aut qualis paulo ante commemorata est distentio
praesidium aliquod adferre possit. Impellendi autem modum, qui simul cum distentione adhibeatur, nullum habeo, qui quemadmodum asser gibbum impellere possit. Quomodo enim ab interiore parte per ventrem impulsio fieri queat 3 Neque enim lidet. Neque tusses aut sternutamenta aliquid saevitatis ad distentionem
conserunt. Neque vero natus in ventrem immissus quidquam efficiat. Quin et magnae cucurbitulae, quae attrahendarum nimirum vertebrarum intro inclinantium gratia admoventur, magno errore mentem implicant. Propellunt
255쪽
ἔσω ρεπόντων σπονδύλων μεγάλη αμαρτὰς qui eas γνίμους ἐστί ἀπωθέουσι γὰρ μEλλον ἡ ανα- bitulas aiσπίσι ' καὶ οὐδ' αὐτὸ τουτο γιγνίσκουσι οἱ tem curvπροσβάλλοντες ε οσω γὰρ ἄν τις μέζω προσ- superiore βάλη, ' ποσο y μαλ λον λορδουσαι οἱ προσ- que a suβληθέντες, ξυναναγκαζομένου 'εσω του δέρ- quos ad ματος. Ριπους τε ἄλλους κατατασίων ii quispiam 'οἴοι πρόσθεν εἴρηνται, ἔχοιμι ἀν λαῖν, - parvam ilhc ι οῖς ἄν τις δοκοίη τ* παμματι μαλ- scribo. λοπι Aλλ' οὐ κάρτα πιστεύω αὐτοισι ' δια, dicam, ε υτο οὐ γραφω. 'Aθρύον δε ξυνιέναι χρη anteriore περὶ τίει τοιοίμων, vi ἐν κεῖαλαί εὶρησθαι, esse obn
ἐστι καὶ τινάμωρα, τἁ δε ἐς το κυφον ὰσι- tem et u κα θανάτου καὶ οἱ ρων σχεσίων καὶ Σπον - ex toto 'κωσίων τι ἐπωαν οὐ γαρ ' ἐντεινει τοῖα ογε- rem Dari θρθους ει ναι ἡ ἐς το εθω κύφωσις ' δε λορ-yακτις ταυτί τε ἀμφοτερα , ποιέει καὶ ἐς ἴτα ἀλλα πολλὰ προσγίγνεται. 'Ε πεί τω πολύ πλείονες σκελέων τε καὶ χειρει ἀκρα- tum igitur M. illis, ut sumaatuere oportet: quae quid
.rtem inclinant, periculo et quae vero in exteriorem Iit noxa et periculo quod a suppressionem ac stuporeme. Neque enim gibbus in e
256쪽
- 111 - καὶ αποτοκους νοσημάτων χρονιους ποιέοντα noxas et diuturnos morbos pariunt et magna καὶ κοινωνέοντα ' τω αλλω σίματι ἐπὶ πλέον. etiam consensione reliquum corpus assiciunt.
Ἐπεὶ καὶ πλευρέων κατηξις τοιουτόν τι πί- Quandoquidem et in costis stactis tale quidpiam πονθe οἴσι μῖν γΔρ 'Eν καταγρ πλευρη, ς' accidit. Quibus enim costae stactae fuerint, aut μία ii πλέονες, ως τοῖσι πλείστοισι κατα- una aut plures, velut plerisque evenit, ita ut γνυται μὴ διασχι,ντα τά θστω ἐς τὰ Dis Ossa ad interiorem partem minime perrumpant, μέρος, μηδε ινιλωθέντα, θλίγοι μῖν ξδη ἐπει neque nudentur, pauci quidem adhuc febre ρέτηναν- ατὰρ οὐδε αἷμα πολλοὶ si δη επτυ- correpti sunt. Sed neque multi etiam sanguibσαν, οὐδἐ ἔμπυοι πολλοὶ γίγνονται, οὐδἐ nem exspuerunt, neque multi pus interiore t - ἔμμοτοι, ο5δε ἐπισφακελισιες των ὁστέω race collegerunt. aut ea quae fit per linamenta δίαιτά τε φαμ 'αρκέει 'ν γὰρ μῆ πυρετος curatione opus habuerunt, aut iis ossa vitiatag εχης ἐπιλαμβάνη αθτους, ' κενεαγγέειν sunt, hisque simplex victus ratio satis est. Ete- κάκιον τωῖσι τοιούτοισι, ἡ μὴ κενεαγγέειν καὶ iam si debre assidua non detinentur, iis inedia ἐπωδυνέστερον καὶ πυρετωδέστερον καὶ βη- deterior est quam cibus gravioremque dolorem δέστεροπι το γὰρ πλερωμα τι μέτριον et sebrem ac tussim excitat. Modica enim ventris τῆς κοιλ*ς, διερωμα των πλευρέων γίγνs plenitudo costas dirigit, vasorum vero inanitio ται ἡ δἐ κένωσις κρεμασμον μῖν τρσι πλευ- eas pendulas sucit, haeque suspensae dolent. ρῆσι ποιέει ο δε κρεμασμις ὀδύνην. Ἐξωθέν Ab exteriore autem parte iis quaevis deligatio τε 'αὐ φαύλ ἐπίδεσις τοισι τοιούτοισι ἀρ- satis est, sic ut cerato et splenio lasesisque le- κίεο κηρωτρ καὶ σπλῆνεσι καὶ ιθονίοισι ἡσω niter appressis vinculum aequale inducatur, aut χως ἐρείδοντα ομαλὸν την ἐπίδεσιν ποιέεσθαι, etiam laneum quiddam superimponatur. Costa λ καὶ ἐρι δές τι προσεπιθέντα. Κρατύνεται vero viginti diebus callo firmatur. Celeriter δὲ πλευρη ἐν εἴκοσι ἡμέρην ταχεῖαι γὰρ αἱ namque huiusmodi ossibus callus obducitur.
ἐπιπωρίσιες 'των τοιούτων ὀστέων. . DAμφιφλασθείσης μέντοι τῆς σαρκος 98. M.carae circa costas ex plaga, aut cam,
ἀμοὶ τρει πλευρρσι, ὴ οπὰ πληγῆς, pi uri aut renixu, aut alia re quapiam eiusmodi con-
πτώματος, ἡ υπὴ ἀντερείσιος, ξ ἁλλου τι- tusa, multi iam copiosum sanguinem exspue- νος τοιουτοτροπου, πολλοὶ ρδη πουλυ αἷμα runt. Ductus enim, qui per obtentam unicuique ἔπτυσαν οἱ γὰρ Οχετοὶ οἱ κατά τι λαπαριν costae inanitatem seruntur, et nervi a praecipuis τῆς πλευρῆς εκάστης παρατεταμένοι καὶ οἱ corporis partibus ortum ducunt. Unde etiam τόνοι απο των ἐπικαιφοτατων των ἐν τοὶ σί- multi ex tussi et tuberculis et pure in thorace ματι τὰς ἀφορμὰς ε υσι ' πολλοὶ 'ούν ξδη colleeto ea quae per linamenta fit curatione βηχίδεες καὶ φυματίαι καὶ ἔμπυοι ἐγένοντο indiguerunt et ad costae siderationem devene- καὶ ἔμμοτοι, καὶ θ πλευρη ἐπω κέλισε αὐ- runt. Sed et quibus carne circa costas contusa
257쪽
γένετο ' ἀμφιφλα ε τῆς σαρκὸς ἀμφὶ τῆσι πλευρσι, ομως δε βραδύτερον ιδυνί-
μενοι παύονται οἴτοι θ οἴσι ἀν ' πλευρῆ κα
μάτων τὀ χωρίον ἐν τοῖσι τοιούτοισι τρώμασι 'ὴ τοῖσι ετεροίοισι. Maia μῖν οἶν μετεξέτειροι καταμελέουσι τίν τοιούτων σινέων, μοελ-
λον ὴ ῆν πλευρη καταγη αὐτοισι ' αταρ καὶ Riσιος σκεθροτέρης οἱ τοιουτοι δέονται, εὶ
ξυνεστάλθαι, ἀτρεμέειν τε το σώματι ως μάλαττα, ἀφροδιαων τε απέχεσθαι, βρωμάτων τε λιπαρων καὶ, κερχνωδέων καὶ ὶσχυροῦν παντων, φλέβα τε κατ' αγκωνα τέμνεσθαι,
σιγαν τε Δς μαλιστα, ἐπιδέε αί ' τε τὸ χωρίον τὸ ' φλασθἐν σπλήνεσι μη πολυπτύχοισι, σαγοῖσι δε καὶ πολύ πλατυτέροι τι πάντη του ' φλάσματος κηρωτῆρ τε υποχρίειν, οθονιοι ri τε πλατέσι ει ν ται σι πλατείησι καὶ
μαλθακρσι emnetis, ἐρείδειν τε μετρίως, ὀ στρμη κάρτα πεπιέχθαι φάναι τὸν ἐπιδεδεμένον, μηδ' αυ χαλαρον - ἀρχεσθα δἐ τιν ἐπιδέοντα κατὰ τι φλάσμα καὶ ἐρηρεειαι ταί ' μα- λιστα, τὸν δε ἐπίδεσιν ποιέεσθαι, Δς ατὰ δύο ἀρχέων ' ἐπιδέεται, φῖνα φὶ περιρρεπὸς τοδέρμα το περὶ τὰς πλευρας εν, αλλ' lGDροπον, ἐπιδέειν δε ξ καθ' εκα ν γ ῆμυην, ξπαρ' ἐτέρην. 'Aμεινον δε καὶ την κοi ν
nihil tale supervenit, tardius tamen sic dolore liberantur quam quibus costa perfracta est, ab que in his casibus dolor locum magis quam in aliis repetit. Proindeque nonnulli huiusmodi noxas magis quam ubi costa perfracta sit ne gligunt. Quin etiam ii, si modo sapiant, diligentiorem curandi rationem desiderant. Nam et vietui subtrahendum totoque corpore quam maxime quiescere conducit, et venere abstinendum, tum eduliis pinguibus et quae saucium
asperitatem inducant, tum etiam validis omnibbus. Vena quoque in cubitu secanda et quam maxime habendum silentium. Supra locum contusum splenia non multiplicia, sed multa et tota contusione ex quavis parte latiora inducere, tum cerato sublinere et linteis latis sagetisque latis et mollibus devincire convenit modiceque apprimere, ut qui deligatur neque valde compressum vinculum, neque item laxum esse distat. Primum autem ab ipso colliso ordiri vinculum debet ibique maxime firmari. Deligationem autem ita sacere oportet, ut a duobus initiis deligari solet, ne cutis, quae circa costas est, in alterutram partem inclinet, sed aequabili momento seratur, singulisque diebus aut tertio
quoque die doligandum. Praestat quoque alvum levi aliquo medicamento, quod eam deiiciat,niorem habitum ducimus, paulo laxior adhibenda. Quodsi ab initio qui deunem exspuat, quadraginta diebus circ
258쪽
ἐρηρεισμένη μἄλλον χρέεσDi, ὁκόταν δε ἐς onem et deligationem diligentia adhibenda, albτιν απαλυσμον ἀγης, ἐπὶ χαλαρωτέρW καὶ oqui sere viginti dierum curatio abunde est.' ῆν μῖν αἶμα αποπτων καταρχας, τεσσε- Ex magnitudine autem vulneris temporis ratio ρακονθ μερον τὸν μελέτην καὶ τmν ἐπίδεσιν est ineunda. At qui huiusmodi contusa parvi ποιέεσθαι χρη ῆν δε μὴ πτύση τι αἷμα, secerint, iis etsi nullum deterius malum com ἀρκέει ' ἐν εἴκοσι ψιέρησι - μελέτη Δς ἐπὶ tingit, at locus certe qua parte contusus est το πολύ τρ ὶσχύι δἐ του τρίματος τοὐς mucosam magis quam antea carnem continet. χρόνους προστεκμαίρεσθαι χρ8. 'Oσοι δ' ἁν Αc ubi quidpiam huiusmodi intus relinquitur, ἀμελεσωσι τίν τοιούτων ' ἀμφιφλασμάτων, neque curatione quidem probe exprimitur, de-ῆν καὶ ἁλλο μηδεν αὐτοῖσι φλαύρον μέ ν terius certe se res habet, si circa os ipsum mu- γένηται, δμως τύ γε χωρίον ν ἀμφεφλάσθη cosum relinquatur. Neque enim amplius aeque μυξωδεστέρην τὸν σάρκα. ισχει ili πρόσθεν a carae os attingitur, osque morbis opportu- εἶχε. VOκου δέ τι τοιούτον ἐγκαταλείπεται nius redditur, multisque iam ob eiusmodi cam καὶ ριὸ εὐ ἐξιπολαι τε γε ἀλθέξι, 'ραυ- fas ossa longo tempore vitiantur. Quodsi non λύτερον μὲν, ῆν παρ' αὐτὰ τὸ οστέον ἐγκα- quae iuxta os sunt, sed ipsa caro mucosa Sit, ταλειpse i τι μυξῶδες οὐτε γαρ ἔτι ἡ σαρξ sic quoque tamen subinde morborum et dolo- ὁμοίως ἁπτεται του ιστέου, τύ τε ιστέον νο- rum reversiones fiunt, si quis sorte corpore sitos τερον γ γνεται, σφακελισμοί τε χροιοι affecto quodammodo. Idcirco deligatione tum ὀστέου πολλοBι ρδη aetro τοιούτων προ - bona tum late extensa uti convenit, quoad quae σίων ἐγένοντο. 'Λτὰρ καὶ ῆν ριὸ παρὰ τὸ in contuso facta est humoris effusio exsiccata Zστέον, ἁλλ' αὐτὸ ii σαρξ - μυξίδης ἔν, et absorpta fuerit et locus integra carne exple- 'δρα0ς ὐποστροφαὶ γίγνονται καὶ ὐδύναt AD atur, osque caro attingat. At quibus malum λοτε καὶ ἄλλοτε, ἡν τι τ* σώματι τύχη inveteravit, locusque dolore vexatur et caro πονρσας - ' καὶ δια τούτο τρ ἐπιδέσι aliquantum mucosa est, iis ustio optime mede- δεῖ αμα μἐν ἁγαθῆ , ἀμα. δἐ ' ἐπὶ πουλb ur ρο- tur. Et si quidem caro mucosa sit, ad os us-ηκούση, εως ἁν Γηρανθῆ 'μῖν καὶ ἀναποθρ que ustio pertingere debet, neque tamen os τι ἐκ ρ ρια τὀ ἐν τῆ φλασι γενύμενον, ipsum incalescere. Sin vero in intermediis co- αῖ, θρ δε σαρκὶ οι cI τι χωρίον, ' ἀψηται stis fuerit, ne sic quidem in summo adurereri τού οστέου ἡ σάρξ. Οἷσι δ' ἁν ἀμελη- convenit, ea tamen cautio adhibenda, ne adu- θεῖσι χρονιωθῆ καὶ ιδυνίδες τὸ χω ον γένη- rendo in ulteriorem partem penetres. Quodsi ται καὶ ἡ σαρξ υπιμυξος - , τούτοισι καυ- circa os contusio esse videatur eaque adhuc
σις 'σις ἀρίστη. Καὶ ξν μῖν αὐ λ ἡ σαρξ recens sit neque dum vitiatum os suerit, si valdo
259쪽
μυξώδης ἔν, ἄχρι του ιστίου καίειν χρὴ, μὴ μῆν διαθερμανθεναι τὸ ωτέον- ῆν δε μεσηγῖὸ τῶν πλευρέων se, μισαλῆς πιν οὐδ'
'ούτω χρὴ καίειν, φυλασσεσθαι μέντοι φλδιακαυσης πέρην. 'Hν δε πρις τ* ὀστί δοκέη εἶναι τι φλάσμα καὶ ἔτι νεαρὸν εν,
ση, - ἐκπίπτει δε κατα τέσσαρας τρύπους,
ἐς μἐν τι ἔσω πλειστακις, ἐς δε τὸ ἔgω τῶν αλλων πλειστάκις, ἐς δε το ὁπισθεν καὶ ἐς το ἔμπροσθεν ἐκπωτει μῖν, θλιγακις re OH μἐν ουν ἁν ἐκβρ ἐς το Dω, μακρότεροντι σκέλος φαίνεται, παραβαλλόμενον πρωτι ἔρυον, δια δισσας προφασιας ' ἐπί τεγο τι daro του ὶσχίου πεφυκ/ς ὀστέον τὸ ἄνω φεριμενον προς τὸν κτένα, ἐπὶ ' του ἡ ἐπίβασις τῆς κεφαλῆς του μηρού γίγνεται, καὶ θ αὐχῶ ν του αρθρου ἐπὶ τῆς κοτύλης bχέεται ἔgωθέν 'τε αυ ὁ γλουτος κοῖλος φαίνεται, Ξτε Dω ρειάσης τῆς κεφαλῆς
ρου ακρον ἀναγκάζεται Γ-ω ρωειν καὶ ἡ κνῆμη καὶ θ πούς se σαυτως. Λυ ουν ἔξωρμοντος του ποδος, οἱ ἰητροὶ δι' ἀπειρ νσιν ita πίδα πρψς τουτον προσισπυσι, αλλ' οὐ τομον προς τιν ωγιέα δια τούτοπουλῖὸ μακρότερον φαίνεται τι σιναρὸν τουίγγιέος - πολλα ρ δἐ καὶ αλλη τα τοιαυταπαραῖονεσιν εχει. 'ου μὴν οὐδἐ ξυγκαμ- exiguum quidem locum occupet, sic velut di
ctum est adurere convenit: Sin vero oblongus
locus sit, qui circa os attollitur, pluribus loci admittendum erit candens serramentum. De costae autem sideratione, ubi curationem per linamenta tractabimus, dicetur. 99. Femoris articulus ubi coxendice exciderit, quatuor in partes promovetur: in interiorem quidem saepissime, deinde in exteriorem, inte dum vero in posteriorem et anteriorem, sed raro. Quibus igitur interiorem in partem excessit, iis crus alteri collatum longius duabus de causis apparet. Ossi enim, quod a coxendice procedit et ad superiorem pectinis partem seditur, femoris caput insidet et articuli cervix
acetabulo vehitur exterioreque rursus parte nates excavatur, nimirum cum semotis caput in
interiorem partem defluxerit. Summa item se- moris pars ad genu et tibia similiter ac pes in exteriorem partem serri coguntur. Pede igitur extra vergente medici imperiti huic sanum, non
hunc sano admovent, atque idcirco crus ossem
sum integro multo longius apparet. Multaque etiam alias in his hallucinatio subest. Sed neque ad inguen crus nectere similiter atque s num possunt. Quin et semoris caput in interfemineo tactu prominere conspicuum est. Ad
his quidem indiciis semur interiorem in partem
260쪽
πτειν ' δύνανται κατὰ τὸν βουβώνα ὁμοίως τψo reici ἀτὰρ καὶ φαυομένη ' κεφαλὴ του
μηρού κατὰ τὸν ' περινεον υπερογκέουσα εὐ- δηλος ἐστι. Τα μῖν οὐν σημεῖα ταυτα ἐστι,
ἀλλὰ καταπορηθῆ ξ ἀμεληθῆ, ῆ τε ὁδοιπορίη
περιφοράδην τού σκέλεος Drπερ τοῖσι βουσὶ γίγνεται καὶ η 'ὁχη τις δε πλείστ' αὐτοῖσι ἐπὶ τού θγιέος σκέλεός ἐστι. Καὶ ἀναγκάπονται κατά τιν κενεῶνα καὶ κατὰ τὀ δε- θρον τὀ ἐκπεπτωκὸς ' κυλλοὶ καὶ σκολιοὶ ει-
ναι κατὰ δε τι γγι ἐς ἐς τὴ ἔξω ὁ γλουτος ἀναγκάζεται περιφεμ ε i εὶ γάρ τις ἔξω το ποδὶ του ροιέος σκέλεος βαίνοι, ἀπροθέοι αν τὸ σωμα τὴ ἄλλο ἐπὶ του σιναρούσκέλεος τὸν in σιν ποιέεσθαι' τι δε σιναρον οὐκ ἁν δύναιτο ιχέεινε πως γάρ; ἀναγκάζεται οἶν οἱ τω κατὰ του ροιέος σκέλεος τψ
οχέει μάλιστα τι σκέλος το οιἐς καὶ τιεωυτού μέρος τού σώματος, καὶ τι τού σινα- ρού σκέλεος μέρος. Κυλλαινόμενοι δἐ κατὰ τιν κενεώνα καὶ κατὰ τὰ ἄρθρα, μικροὶ φαίνονται καὶ τφ ξύλν ἀντερείδεσθαι ἀναγκά- νται πλάγιοι κατὰ τὀ οι ἐς σκέλος δέονται γὰρ ἀντικοντώσιος ταύτη ' ἐπὶ τούτο
γὰρ οἱ γλουτοὶ φέπουσι καὶ τὸ ἄχθος τούσίματος Οχεεται ἐπὶ τούτο. 'Ἀναγκάζονταιδοῦ καὶ ' ἐπικύπτειν τὸν, γὰρ χ ρα τ;ὶν κατὰ τὰ σκέλος τι σιναρῖν ἀναγκάζονται κατὰ ' πλάγιον.ειν μηρὸν ἐρείδειν, οὐ γὰρ δυναταιτο σιναρον σκέλος Οχέειν τὀ σωμα ἐν τρμεταλλαγῆν των σκελέων, 'ῆν ριὸ κατέχηται 100. Quibus igitur semur elapsum fuerit,
neque tentatum reponi potuerit aut neglectum suerit, ii crus circumvolvendo velut boves imgrediuntur, plurimamque oneris corporis partem Sano crure vehunt. Cogunturque ad lateris inanitatem et prolapsum articulum indurvi et obliqui esse. In sano vero crure nates rotunda eminerst cogitur. Si quis enim integri cruris pede in exteriorem part 1 convorso incederes, reliquum totum corpus protruderet ut crure
assecto veheretur. At qui fieri potest, ut crus affectum corpus sustineat 3 Cogitur ergo hunc in modum integri cruris pede in interiorem partem, non exteriorem, converso ingredi. Hoc enim pacto crus sanum tum eam corporis partem, quae sibi, quam quae cruri affecto imminet, maximo sustineat. Incurvati autem: ad Imteris inanitatem et articulos pusilli apparent et ad latus cruris integri baculo inniti coguntur. Hoc enim pacto conti renixu indigent, cum in
eam partem et nates inclinant et corporis pondus feratur. Inclinari item eos necesse est, cum manum e regione cruris affecti ad obliquum femur obfirmare cogantur. Neque enim crus affectum corpus sustinere potest, ubi per vices mutanda crura sunt, nisi ad terram appressum
contineatur. His igitur figurationum modis uti coguntur, quibus intro prolapsus articulus minime reconditus fuerit, nihil providente aegro