Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

241쪽

- 96 -

τα μὲν πλειστα αδυνατα λύεσθαι, ' ποτὶ καὶοσα ανωτέρω των φρενον τῆς προσφύσιος κυφούται. Tay δἐ κατωτέρω μετεῖέτερα λύουσι κιρσοὶ γενόμενοι ἐν τοῖσι σκέλεσι, μάλ-

λον δ' k ι ἐγγενιμενοι ἰν τε κατ' ὶγνύην φλεβὶ καὶ ἐν τῆ κατα βουβωνα ἡ δέ τισι

ἔλυσε καὶ ' δυσεντεμ πολυχρόνιος γενομένη. Καὶ οἴσι ρι ἐν κυφουται ράχις παισὶ ἐουσι πρὶν ἡ το σώμα τελεωθῆναι ἐς αὐεισιν, τουτοισι φιἐν οὐδἐ ξυναύξεσθαι ἐθέλει κατα την ραχιν το σῶμα, ἀλλὰ σκέλεα μῖν καὶ χει- ρεις τελειουνται ταυτα δἐ ἐνδεέστερα γίγνεται. Καὶ ἶσοισι 'μῖν ἁν ἡ ἀνωτέρω των φρε- νων To κυφος, τούτοισι μῆν αῖ τε πλευραὶ

οὐκ ἐθέλουσι ἐς τὸ εὐήλ αύξεσθαι, ἀλλ' ἐς

τοὐμπροσθεν, τό τε στῆθος ogo γργνεται, αλλ' οὐ πλατb, αὐτοί ' τε δύσπνοοι γίγνονται καὶ κερχνίδεες ἡσσον γαρ .εορυχωμνἔχουσι αἱ κοιλίαι αἱ τὀ πνευμα δε ριεναι καὶ προπέμπουσαι. Καὶ 'γὰρ δὴ καὶ ἁναγκάζονται κατα τον μέγαν σπόνδυλον λυδιντον αὐχένα ἔχειν, Δς μὰ προπετῆς ἐν αὐτοῖσι ἡ κεφαλῆ ' στενοχωρ'ν μἐν ουν πολ

πνοιαν παρέχει τουτο τὸ ὀστέον, θν ' Eνωρ ι ν, ωτ' ἁν ἀναπιεχθῆ i. Δι' οὐν το τοιουτον σχῆμα ἐἴεχέβρογχοι οἱ τοιουτοι των ανθρώπων μαλλον φαίνονται ἡ ' οἱ πιέες φυματίαι τε ως ἐπὶ το πολύ κατὰ τὸν πνα-

μονα εἰσι οἱ τοιουτοι σκληρον φυμάτων καὶ

solvi nequeunt, praecipue vero ubi superiore parte, qua septo connectitur, in gibbum curvantur. Quae vero insta Sunt, eorum quaedam varicibus in cruribus obortis solvuntur; magisque etiam obortis tu vena, quae est in poplite et in vena ad inguinem. QuosdamZetiam ab hoe vitio diuturna intestinorum difficultas liberat. Et quibus adhuc pueris ante persectum corporis augmentum spina in gibbum attollitur, iis quidem corpus ad spinam augeri non solet; verum rura ei manus ad persectionem deveniunt, illas autem partes exiliores evadunt. Aequibus quidem supra septum transversum gibbus fit, iis quidem non in latum augeri, sed in anteriorem partem costae solent, neque pectus in latum, sed in acutum tendit, ipsique spiritum difficulter et cum stridulo sono trahunt..Iis namque invitates, quae spiritus excipiunt et reddunt, angustiores evadunt. Etenim

cervicem ad magnam vertebram in anteriorem partem recurvatam habere coguntur, ut ne caput pronum sit. Id igitur magnam saucibus angustiam exhibet, cum intro vergit.' Nam et iis, qui secundum. naturam recti sunt, os illud intro inclinatum, quoad repressum fuerit, spirandi difficultatem praebet. In huiusmodi ergo habitu homines illi gutturosi magis quam sani apparent, iidemque tuberculosi fiunt, ut plurimum tuberculis duris et crudis ad pulmonem obortis. Nam et plerisque tum gibbi, tum di

tentionis occasionem reflectiones huiusmodi asserunt, cum quibus vicini nervi communionem

242쪽

ματος καὶ ἡ ξύντασις τοῖσι μίστοισι διατοιαύτας ξυστρορὰς γίγνεται, νῆσι αν κοιμνωνήνωσι οἱ τiγοι οἱ ξύνεγγυς. VOσοισι δεκατωτέρω τίν φρενῶν το κύφωμα ἐστι, τοὐτοισι νοσήματα μἐν ἐνίοισι προσγίγνεται ' νεφριτικὰ καὶ κατἁ κύστιν ἀτὰρ καὶ ἀποστάσιες ἐμπυημα καὶ κατὰ κενεώνας καὶ κατὰ

βουβώνας χρινιαι καὶ δυσαλθέες καὶ τούτων οὐδετέρη λύει τὰ κυφώματα - ὶσχία δἐ τοῖσι

τοιού τοισι επι α ρκύτερα γίγνεται, ἡ τοῖσι ἄνωθεν κυφοῖσι η μέντοι ξύμπασα φαχις μακροτέρη τούτοισι ξ τοῖσι ἄνωθεν κυφοῖσι ελ δε καὶ γένειον βραδύτερα καὶ Στελέστερα, καὶ ἀγονώτεροι οἴτοι τοῦν ἄνωθεν κυφών. οἶσι δ' ἁν ηὐξημDοισι ' ξδη τι σωμα η κυ- φωσις γένηται, τούτοισι ἀπαντικρb μἐν τῆς νούσου της τοτε παρεούσης κρίσιν ποιέει θκύφωσις ανὰ χρονον μέντοι ἐπισημαίνει τι τίν αὐτ ν, Ισπερ καὶ τοῖσι νεωτέροισι, ὴ

λοὶ μέντοι si δη καὶ εὐφόρως θνεγκαν καὶ ὐγιηρος τρο κύφωσιν οσχρι γῆρως, μάλιστα δε

οἴτοι, οἴσι ἁν ἐς τι εὐσαρκον καὶ πιμελίδες προτραπηται τὸ σῶμα -ολίγοι μῆν si δη καὶειν τοι ,αων ὐπἐρ ἐξήκοντα ἔτη ἐβίωσαν οἱ δε πλεῖστοι βραχυβιώτεροί tim. Ἐστι δ' οἴσι καὶ ἐς τὸ πλάγιον σκολιουνται σπενδυλοι ξορ, 8 τρ πάντα μῆν τὰ πλεῖστα τὰ τοιαύτα γίγνεται διὰ ξυστροφὰς τὰς ἔσωθεν ' τῆς φαχιος προσῖυμβάλλεται δῖ ἐνίοισι ξύντ ε γοωψ καὶ τὰ σχῆματα, dφ' ὁκοῖα ἁν

ἐθισθώσι κεκλίνθαι. 'Αλλα περὶ μἐν τοsτων ἐν τοῖσι χρονίοισι τοισι κατα πνεύμονα νοσξ- μασι εὶ si σεται. habent. At quibus infra septum transversum gibbus exsistit, nonnullis renum et vesicae vitia superveniunt, sed et abscessus ad suppurationem tendentes circa laterum inanitates et inguina diuturni ac curatu dissiciles, quorum neutri gibbum solvunt. Iis vero coxae magis quam quibus supra gibbus exsistit, extenuantur. Tota tamen spina his quam illis longior. Pubes autem et barba serior et rarior increscit, et inlaecundiores exsistunt quam quibus superioribus

partibus gibbus est. At quibus iam adulto corpore gibbus fit, iis manifesto quidem praesentis

morbi solutionem gibbus affert, temporis tamen progressu eadem quae aliis vel magis vel minus se ostentant; plerumque,vero minus maligna illa sunt. Ac multi quidem cum facile tum smlubriter gibbum iam ad senectutem usque Sinstinuerunt, praesertim quibus corpus carnosum et pingue, est redditum. Ex iis tamen pauci annum Sexagesimum superarunt, pleriquo etiam citius moriuntur. Nonnullis quoque ad latus vertebrae in hanc vel illam partem oblique intorquentur, sed haec omnia aut pleraque accidunt, quod ad interiorem spinae partem humorum collectiones fiunt. Praeterea etiam quibusdam una cum morbo ad id consert habitus quo iacere consueverunt. Verum de his dicetur in diuturnis pulmonis morbis.

243쪽

ἐξιθυνθῆναι. Τουτο μῆν γὰρ, ' αἱ ἐν κλίμακι κατασείσιες ' οὐδένα πω ἐξειναν, Γνγε ἐγώ οἱ χμονται 'δἐ οἱ b τροὶ μάλιστα αξ τρ ουτοι οἱ ἐπιθυμέοντες ἐκχαυνουν τιν πολει αλον ' τοῖσι γὰρ τοιουτοισι ταυταεαυμάσιά ἐστι, ὴν ἡ κρεμάμενον Πωσὶ, θριπτόμενον, ἡ δσα τοισι τοιούτοισι ἔοικε, καὶ ταυτα κληῖ υσι -ὶ, καὶ οὐκέτι αὐτοῖσι 'μέλει, ὁκοῖον ἀπέβη απο του χειρίσματος, εἴτε κακὸν, ειτε ἀγαθον. οἱ μέντοι -τροὶ οἱ ταλτοιαυτα ἐπιτηδεύοντες, σκαιοί clσι , ' οἶς γε ἐγα ἔγνων τι μῆν γω ἐπιλυμ αρχαῖον καὶ ἐπαινέω ἔγωγε σφόδρα τιν προπον ἐπινοῆσαντα καὶ τουτο καὶ ἄλλο πῶν δ τι sa

χάνημα κατἁ φύσιν ἐπενορθς α δἐν γάρ μοι

ἀελπτον, εἶ τις καλως σκευάσας ' καλος --τασείσειε, κἀν ' ἐξιθυνθεναι ἔλα. Αὐτὸς μέλτοι κατησχύνθην πάντα τα τοιουτότροπα ἰητρεύειν οἱ τω, διὰ τουτο δ πρὸς ἀπατείνων μἄλλον οἱ τοιουτοι τρωθι. . 'Oκόσοισι μῖν ουν ἐγγῖὸς του αὐχένος

ακρίμα καταρρέποντα ' ἀλλὰ τούς γε τοι-οίμους εὶκος ἐπὶ ποδας κατασεισθέντας saan λον ἐίιθυνθηνα ' μέζων γὰρ ουτως ἡ καταρροφ ἐπὶ 'ταυτα. VOσοισι δε κατωτέρω τιυβωμα, τούτοισι εἰκος μάλλον ἐπὶ ' κεφαλῆν

κατασειεσθαι. Eὶ ουν τις ἐθέλοι κατασείειν, 90. At quibus ex casu spina in gibbum in vatur, iis sane paucis in directum reducitur. Etenim quae per scalam fiunt concussiones, neminem , quod ego quidem noVerim, restituerunt. Ea autem ii potissimum utuntur medici, qui magnifica quadam de se opinione vulgo lacum sacere student. Nam apud eiusmodi homines ista in admirationem vertuntur, Si aliquem pendere, proiici, aut tale quippiam viderint, semperque illa in vulgus spargunt, neque praeterea' quidquam pensi habent, num quid ex huiusmodi manuum opere rectum aut pravum com sequatur. Medi ei tamen, qui haeo student, quosi equidem novi, inepti sunt. Nam et commentum vetus est, et equidem vehementer laudo qui primus excogitavit tum hoc tum quodvis aliud inventum secundum naturam excogitatum: Neque enim dissido quin , si quis eo probe instructo probe concussionem moliatur, nonnulla' reduci queant, Ad huiusmodi tamen omnia istam adhibere medelam turpe existimavi, quod haec curationis ratio imposiores magis decet. 91. Quibus igitur secundum cervicem gibbus exsistit, ii hae concussione 'in caput facta minus iuvari posse videntur. Caput namque et summi humeri propendentes parvum pondusessiciunt. Sed hos, si in pedes demissi concutiantur, magis reduci consentaneum est. Ita enim maius habent propensionis deorsum momentum. At quibus inferiore parte gibbus est, ii capite demisso concuti debere magis videntur. Si quis ergo concussione uti volet, eam

244쪽

χρη σκυτίνοισι ' ὐποκεφαλαίοισι πλαγιοισι, θῆρινέοισι καταπορέσαι ευ προσδεδεμένοισι,

θλίγν πλέον καὶ ἐπὶ μῆκος καὶ ἔνθεν καὶ

ωεν η οσον ἁν τὰ σώμα του ἀνθρώπου κατάσπιοι ' ἔπειτα τὸν ἄνθρωπον ὐπτιον κατακλῖναι ἐπὶ λ κλίμακα χρQ κἁπειτα προσ-

σαι ρι ἐν τούς ποδας παρὰ τα πυρὰ προς τον κλίμακα μὴ ' διαβεβρταο ' δεσμο εοι μῖν, μαλθακ* δέ προσδῆσαι δἐ κατωτέρω

' ἐκάτυρν τον γουνάτων καὶ ἀνωτέρω προσδῆσαι δε καὶ ' κατα τα ἰσχία κατα δε τοὐς κενεῶνας καὶ κατα τὸ στρθος χαλαρησι ται νώνσι περιβαλέειν οἱ τως, δκως κωλύωσι την κατάσει - τὰς ' δἐ χειρας παρὰ τὰς πλευρας παρατείναντα ' προσκαταλαβειν πρὸς αὐτὸ τι σίμα καὶ stat προς τὸν κλίμακα. Oταν δε κατασκευάσης οὐτως, ανέλκειν τὸν

κλίμακα sit πρὸς τορ- τινα λιηλὸν, ξ πρῖς

ἀντίτυπον Lστω ' τοῖὸς δε ἀνατείνοντας εὐπαιδεύτους χρὸ λαι, δκως οριαλως ' καὶ ὶσορροπως καὶ ἐξαπιναίως 'ἀ iσουσι καὶ μῆτε ἡ κλίμαξ ἐτερορροπος '' ἐπὶ τὸν γῆν ἀφίξεται,

μῆτε αὐτοὶ προπετέες ωονται. Ἐπι μέντοι το ς ἀφιεὶς θ απι ἰστου καταπεπηγωος καρχῆσιον ἔχοντος, ἔτι κάλλιον ἄν τις κατασκευάσαιτο, &στε ἁπο '' τροχιλίης τα χα- λίμενα εIναι ὁπλα ἡ απὴ δνου. 'Aηδες μὴν

καὶ ' μκρολογέειν περὶ τούτω δμως δε ἐκ

τούτων ἀν των κατασκευων ' κάλλιστ' Αν τις νατασεισθε'. recte hunc in modum instituet. Scalae scorteos pulvinos aut laneos in obliquum substratos, paulo ampliore in latitudinem et longitudinem hinc et inde spatio quam quantum hominis

corpus occupat, probe adligare nonvenit. Post haec homine super scalam resupinato pedes quidem non diductos iuxta malleolos vinculo sane bene firmo, molli tamen, ad scalam devincire oportet. Alligare quoque supra et infra utrumque genu itemque ad coxas convenit; ad laterum autem inanitatem et pectus fasciae laxae sic circumiiciendae, ut ne concussionem prohibeanti Manus vero ad latera extentae iuxta corpus ipsum, non ad scalam demittendae. Scalaita instrueta ad turrim aliquam altam aut domus fastigium attrahenda. Locus autem, super quem concussio fit, renitens esto. Qui vero

attollunt probe edocti esse debent, ut aequaliter et aequabili libramento repenteque demittant, quo neque scala in ulteram partem propendens ad terram deveniat, neque ipsi proni ferantur. Ex turri tamen aut malo defixo, in quo insint

carobesia, commodior demissio fiet, si ex trochlea aut axe lanes laxentur. Sed sortasse molestus est longior de his sermo. Per hunc tamen apparatum maximo quis concuti possit.

245쪽

- 100 -αὶ . Εὶ μDτοι κάρτα ανω ε' τι bβωμα, δέοι δε κατασείειν ' πάντως, ἐπὶ ποδας κατασείειν λυσιτελέει, Ισπερ ξδη εἴρηται πλείων γὰρ οἱ τω γίγνεται θ καταποτ' ἐπὶ ταυτα. E. ιασαι 'M. χρ), κατα μὲν το στηθος πρις τὴν κλίμακα προσδῆσαντα iσχυρῶς, κατα δετον αὐχένα ας χαλαρωτάτ, τα , ῖσον

φαλην κατὰ σὴ μέτωπον προσδῆσαι πρὸς την κλίμακα ' ' τας δε χειρας παρατανωσαντα προς τὀ σωμα προσδῆσαι καὶ μὴ πρὸς πιὸν κλίμακα .το μέντοι ἀλλο σωμα ἁδετονε ι rari πλὴν Γοσον τ κατορθουσθαι clyνεκα Ελλη 'καὶ αλλιν ταινών χαλαρῆ 'περιβεβλῆσθαι οκως ' δἐ μῆ κωλίωσι οἴτοι οἱ δεσμοὶ την κατάσεισιν, σκοπέει ,τὰ δε σκέ- λεα πρ8ς μἐν τὸν κλίμακα ' μη προσδεδέσθω,

υτα ἔν. υτα μῖν τοιουτοτρόπως ποιητέα, ait πάντως δέοι ἐνωκλίμακι κατασεισθῆναι ' ὰσχρον μέντοι καὶ ἐν πάση τέχνη και οὐχ

β ιστα ἐν b τρικρ πουλῖὸν 6χλον καὶ πολλὸν

φύσιν τῆς ράχιος, οἱ, τίς ἐστι, ἐς πολλὰ γὰρ προσλοι G. Tουτο ρι ἐν γὰρ, τὐ προς 3ν κοιλ ν ῆμον οἱ σπόνδυλοι ἐντιο υ- οί es m Aλ λοισι καὶ δέδενται πρὸς ἀλλε- λους δεσμοδ μυξίδεἰ καὶ νευρῶδεI ἀπο χον- δρων αποπεφυκω - ῖς ιν νωτιαῖον. 92. Quodsi superiore admodum parie gibbus

exstiterit, omninoque cone Silane opus sit, eam

in pedes facere, velut iam dictum est, expedit. Ita enim maius eam in partem fit propensionis momentum. Ac obfirmari quidem peetus debet valide ad scalam alligando. Corvix vero quam laxissima fascia, eatenus ut dirigi possit. Ipsumque caput iuxta seontem ad scalam alligandum:

manus autem porrectae ad corpus, non ad scalam devinciendae. Reliquum tamen corpus solutum esse oportet, nisi quatenus dirigi queat alia atque alia parte laseia laxa circumdari debet. Sed videndum est, ne huiusmodi vincula

concussionem prohibeant. Crura vero non ad scalam quidem, verum inter se alligentur, ut ad spinam e directo propendeant. Atque haec quidem eo modo paranda sunt, si quis omnino ea, quae per scalam fit, concussione opus habet. Turpe autem est cum in omni arte tum vero in arte medendi vel maxime post multum e hibitum negotium, multum apparatum multamque de se excitatam opinionem, tandem nihil opis adferre. 93. Inprimis autem spinae natura cognoscenda est; qua re ad multas alias opus est. Etenim qua parte ventrem spectat ab interiore parte vertebrae inter se sunt aequabiles, ae mucoso et nervoso ligamento inter se devinctae, quod a cartilaginibus exortum ad medullam usque progreditur. Quidam etiam alii tendones ner-

246쪽

- I01 - Ἀλλοι δέ τινες τογοι νευρώδεες, διανταῖοι, vosi a summo ad imum in longitudinem pro- πρόσφυτοι παρατέτανται ἔνθεν καὶ ἔνθεν αὐ- tensi adnascuntur, et ab utraque parte ad eorum τῶν. AI δὲ φλεβῶν καὶ ἀρτηριών κοινωνίαι ἐν latera porriguntur. Venarum vero et arteriarum λόγ* δεδηλώσονται, ἶσαι τε καὶ οἴαι communitates quotque et quales sint et unde καὶ ὀθεν ωρμημέναι καὶ ἐν οῖοισι οἴα δύνανται,αοτύο τε ὁ νωτιαῖος οἷσι ἐλύτρωται ἐλύτροισι, καὶ ὀθεν ωρμημένοισι, καὶ Zm1 κραίνουσι, καὶ οἷσι κοινωνέουσι, καὶ οἴα δυναμένοισι. 'Εν δε τῶἐπέκεινα, ἐν ἄρθροισι ' γεγιγγλύμωνται προς ἁλλελους οἱ σπονδυλοι. Tόνοι δε κοινοὶ παραπάντας καὶ ἐν τοῖσι Π-ω μέρεσι καὶ ἐν τεισι ἔσω παρατίτανται. Ἀποφυσίς 'τέ ἐστι ὀστέου ἐς τό ἔgω μέρος asto πάντων τίν σπονδύλων μία απι ἐνὸς ἐκάστου απο τε τῶν μειζύνωναπό τε τίν ἐλασσόνων' ἐπὶ ri τῆσι ἀποφύ- σισι ταίτησι χ'νδρίων ἐπιφύσιες καὶ απ' ἐκεί- νων νεύρων ἀποβλάστησις ς δελφισμένη τοῖσι ἐἴωτάτω τόνοισι. Πλευραὶ δε προσπεφύκασι

ἐς το εἴσω μέρος τὰς κεφαλἁς ρίπουσαι μἄλ- λον, ἡ ἐς το in καθ' ενα δἐ εκαστον τοῦν

σπονδύλων προσθρθρων D καμπυλώταται δεπάευραὶ ἀνθρώπου εἰσὶ ' kοιβοειδεα τρόπον. To δε μεσοὐ τῶν πλευρέων καὶ τἄν ιστίων

τίν ἀποπεφυκοτων απι τίν σπονδύλων, ἀποπληρέουσι ἐκατέρωθεν οἰ μύες ari του αὐ- νος ἀρξάμενοι απι τῆς προσφύσιος. Abτηδῆ ἡ ράχις κατὰ μηκος ἰθυσκολιὰ ἐστι - ἀπδμἐν τού ιερου ὀστέου ἄχρι του μεγάλου σπονδύλου, παρ' ον προσερτηται τcν σκελέων ηπρίσουσις, αρι μἐν τούτου κυφθ' κύστις τε γὰρ καὶ γοναὶ καὶ ἀρχου τὀ χαλαριν ἐν τούτ* ἔκτισται. 'Aπι δἐ τούτου ἀχρι

initium ducant, quamque in quibus vim habeant alias declarabuntur. Tum ipsa dorsi medulla quibus involucris obvolvatur, unde ortum ducant et ubi desinant et quibuscum comminnionim qualemque vim habeant. Ultra autem

hunc locum vertebrae inter se cardinis modo committuntur. Tendones vero communes ad omnes tum exterioribus tum interioribus partibus porriguntur. Atque ex omnibus .vertebris in exteriorem partem ossis processus ex Singulis unus tum maioribus, tum minoribus eminet. His autem processibus adnata est cartilago, ex eaque nervi producuntur, tendonibus exterioribus assimiles. Costae vero interiorem partem magis quam exteriorem suis capitibus spectantes innexae sunt et cum unaquaque vertebra sigillatim committuntur. Maxime autem incurvae sunt hominis costae, eorum modo quae vaga sunL Costarum vero et ossium quae ex vertebris procedunt intermedium complent utri que musculi, qui a cervice initium: ducentes ad insertionem usque protenduntur. Ipsa vero spina in longitudinem ex recto obliquatur. Ab osse quidem sacro ad magnam vertebram usque, iuxta quam crurum nexus dependet, in gibbum incurvatur. Vesica namque et partes naturales rectique intestini laxitas deo in spatio sunt constituta. At inde ad septi transversi annexionem

247쪽

φρενων προσαρτῆσιος, Κυλόρδη καὶ παρα - σας ἔχει μων τουτο μούνον τd χωρίον ἐκτίν εἴσωθεν, ἁς δὴ καλέουσι φυας. Ἀποδὲ τούτου ἀχρι του μεγάλου σπονδύλου του

γάλη ἀπορραγεῖσα ἀπο τῆς ξυμφυσιος θένδο σπονδύλου ἡ καὶ πλειόνων οὐ μάλα πολλοῖσι γίγνεται, αλλ' θλίγοισι. Obδὲ γὰρ τα τρώματα τὰ τοιαυτα μίδιον γίγνεσθαι

ολε γὰρ ἐς τι ἔξω ἐξωσθῆναι DIδιόν ἐστι,

εὶ μῆ ἐκ τού ἔριπροσθεν ἰσχυρ* τινι τρωθε διὰ τῆς κοιλ ς, - ολ ω δ' ἁν ' ἀπόλοιτο, - n τις ἀφ' , λού του χωμυ πεσον ἐρείσειε τοῖα ὶσχίοισι ἡ τοῖσι Δμοισι, - ἀλλὰ καὶ οὐτως ἁν ἀποθάνοι, παραχρῆμα δε οὐκ ἀν ἀποθάνοι ' - ἐκ δε του Drισθεν οὐ ρ ἴδιαντοιαύτην ἔξαλσιν γενέσθαι ἐς τὸ ἔσω, εἰ μὴυπερβαρυ τι 'θος ἐμπέσοι των τε γὰρ

ὀστέων τῶν ἐκπεφυκότων ' Π-ω ξν εκαστον τοιουτον ἐστι, Dστε πρισθεν ἀν αὐτ/ ' καταγῆναι πρὶν ἡ μεγάλην φοπῆν εἴσω ποιῆσαι, τούς τε Γυνδέσμους ' βιησάμενον καὶ τα ἄρθρα τὰ ἐνηλλαγμένα. 'O τε αὐ νωτιαῖος πο- νο- ἀν, εὶ ἐξ ὀλίγου χωρίου τὸν περικαρι- προν ἔχοι , τω- 1ν Γ-αλσιν ἐξαλλομένου σπονδύλου, Πῖ τε ἐκπηδῆσας σπόνδυλος πι βιθν τον νωτιαῖον, εὶ μῆ καὶ ἀπορρεξειε ' πιεχθεὶς δ' ἁν καὶ ἀπουλαμ μ ένος πολλων dum meto in interiorem partem inclinatur. Solusque hie locus ab interiore parte musculos adnatos habet, quos quidem φυας nominant.

Ab hac autem parte ad magnam vertebram, quae est supra summam humerorum partem, ex recto in gibbum elevatur, imo vero huius, modi magis apparet quam est. Spina namque media sui parto eminentissimos, ab utraque autem parte minores ossium processus habet. Ipse usiro cervicis articulus in anteriorem par. tem inclinatur.

94. Quibus igitur vertebrae in gibbum proetuberant, iis abrupta compage una aut plures vertebrae magna vi foras protruduntur; quod paucis, neque ita multis accidit. Neque enim huiusmodi offensiones facile fiunt, neque in ex teriorem partem expelli vertebrae prompte possunt, nisi anteriore parte vehementi ictu perventrem vulnus accipiatur: hoc vero pacto homo intereat; aut nisi quis ex superiore loco delapsus, in coxas aut humeros impingat; sed ethoo paeto licet non statim, attamen intereat. At vero a posteriore parte non ita facile veris. brae suo loco desilire in interiorem possunt, nisi perquam grave onus aliquod corruat. Ο sium enim, quas in exteriorem partem promi, nent, unumquodque eam habet naturam, ipsum uti potius frangatur quam ut ligamentis et articulis mutuo inter se cedentibus vi adductis magno momento in interiorem partem inclinet. Dorsi item medulla ex parvo spatio inflexionem habens asiligeretur, uta vertebra hoc modo suo loco exsilierit, tum loco mota vertebra dorsi medullam comprimeret, si non etiam disrumperet. Ea autem compressa et intercepta multis magnis praecipuisque partibus torporem indvi

248쪽

kαὶ μεγάλων καὶ ἐπικαιρων ἀπονάρκωσιν ποιμῆσειε - 2στε οὐκ ἁν μέλοι τί b πρώ, δκως ἡ τὸν σπονδυλον κατορθωται, πολλών καὶ βιαίων αλλων κακων παρεύντων. Ποπε δε οὐδ' ἐμβαλεῖν οἴιν τε πρόδηλον τὸν τοιούτον, οὐτε κατα- , ob τε βλλφ τρόπιν ' οὐδενὶ, ει μθ τiς διάταμω τὰν ἀνθρωπον ἔπεὶ τα ἐσμασάμενος ἐς τὸν κοιλίην ἐκ του ἔσωθεν τρχειρὶ ἐς το ἔξω Lντωθέοι ' καὶ ταυτα νεκριμμεν οἴεν τε ποιέεDk ντι δὲ οὐ πάνυ. Διάτι οὐν ταυτα γράφω; 'Oτι οἷονταί τινες ἰητρευκέναι ἀνθρώπους, οἴσι ἔσωθεν ἐνέπεσον

ὰπόνδυλοι τελέως kπερβάνrες τα ἀρθρα κοις τοι γε μῖστην ἐς τὸ περιγε, ἔσθαὶ τἄν δα- τροφέων ταύτην δνιοι νομίζουσι κάὶ οὐδἐ νδέεσθαι ἐμβολης, αλλ' αυτοματα πιέα γLγνεσθαι τὰ τοιαυτα. Ἀγνοέουσι δε πολλοὶ καὶ κερδαίνουσι, δτι αγνοέουσι ' πείθουσι γὰρ τοῖὸς πέλας. yίαπατωνται δε διἁ τόδε - οἴ- ονται 'γὰρ τὸν ἄκανθαν τῆν ἐξήνυσαν κατὰ την τα&m ν τούς σπονδύλου ο αὐτο in ι, νοτι στρογγύλον αὐτων ἔκαστον φαίνεται φαυόμενον ἀγνοεύντες δα τα ιστί, ταυτί ἐστι - ἀπο ν σπονδύλων πεφυκότα, περὶ Αν θλιγον πρόσθεν εἴρηταν HI δὲ

την γὰρ πάντων των Iνθρωπος τηψκοιλίην ἔχει, ῶς ἐπὶ τ* μεγέθε δε απι του ὁπατ&ν ἐς τὸ ἔμπροσθεν, ποτὶ δἐ καὶ κατὰ

ceret. Adeo ut multis aliis urgentibus malis ad dirigendam vertebram medico curam intendere non liceat. Quare illud neque concutiendo, neque quapiam alia ratione reponi posse man, sestum est, nisi si quis homine dissecto, deinde manu immissa in ventrem contrectando interiorem protrudat; quod mortuo quidem licet, vivente vero nequaquam fieri potest. Quorsum igitur haec scribimus 3 Quoniam nonnulli exibstimant se eos sanasse, quibus vertebrae in totum articulis excedentes interiorem in partem prolapsae sunt. Quamvis quidem ab hac perversione facillime evadere posse nullaque opus esse repositionό, sed eiusmodi sponte sanescere quidam existimant. Ignari autem multi sunt, ex eaque ignorantia ad tueri' saciunt, quod alios ista persuasione imbuunt. At illud eos in e rorem induxit quod spinam , quae in ea dorsi parte eminet, vertebras ipsas esse existimant, propterea' quin eorum unumquodque attrectanti rotundum' appareat; neque intelligunt ea ossa esse, quae a vertebris procedunt, de quibus paulo ante sermo fuit; vertebrae autem longe in inferiorem partem abeunt. Angustissimum si quidem inter omnia animantia' homo pro magnitudine ventrem habet a posteriore parte in anteriorem, maxime etiam ad pectus. Quum igitur ex his ossibus quae supereminent aliquod valide fractum' fuerit, sive unum, Sive plura,

ea pstrie locus depressior quam hinc et inde redditur idqub iis imponit, quod vertebras intro

249쪽

- 104 ε τε πλέω, ταύτη ταπεινωπον τῖ χωρίον ces8isse eXistiment. Praeterea quoque eos etiam γίγνεται ἡ τὸ ἔνθεν, καὶ ἔνθεν καὶ διὰ τουτο in errorem inducunt eorum, qui vulnerati sunt. ἐξαπατώνται οἰόμενοι τοὐς σπονδύλους ἔσω habitus. Nam si incurvari conentur, dolor6 si οἴχεσθtat. Προσεξαπατμ δἐ ἔτι αὐτους καὶ ficiuntur cum ea parte qua vulnerati sunt rutis των τετρωμένων ῆν μἐν γαρ contendatur, simulque ossa fracta hoc mod6 πειρώνται καμπύλλεσθαι, ὀδυνώνται περιτε- potius carnem intus pungant. Sin vero in an νέος γενομένου ταυτη του δέρματος, ' τέ- teriorem partem nitantur, levius habenti nam τρωνται καὶ ἀρρα τὰ, ιστέα ' τὰ κατεηγοτα et cutis qua vulnus est laxior emcitur ossaque' ἐνθράσσει οἱ τω μἄλλον τὰν ' I ῆν δε intus minus pungunt. Quin et si quis eos hae λορδαίνωσι, ρήους εἰσί χαλαρώτερον γαρ τι parte contingat, in anteriora inclinati cedunt, δέρμα ' ταύτη γίγνεται καὶ τα οστέα ἡσσον isque locus inanis et mollis ad tactum apparet. ἔνυασσει ἀτὰρ καὶ 8ν τις φαίη αὐτών, Haec commemorata omnia insuper medicos sal,

κατὰ τουτο υπείκουσι λορδουντες καὶ τὸ χω- lunt. Ii autem cito et sine noxa per se con- ον κενεὸν καὶ μαλθακιν φαυόμενον ταύτη valescunt. Eiusmodi enim ossa omnia, quae φαίνεται. Ταυτα πάντα ταλεὶρ μένα προσ- laxa sunt, callo celeriter firmantur.

καὶ ασινέες αὐτόματοι οἱ τοιουτοι γίγνονται ταχίως γαρ παντα τα τοιαυτα ὀστέα ' ἔπιπωρούται, δσα χαυνα ἐστι.

- . Σκολιαίνεται ' μἐν ουν ραπις καὶ ροι- 95. Spina igitur etiam in sanis multis modis αίνουσι κατὰ πολλούς τρύπους καὶ γαρ ἐν distorquetur. Sic enim natura et usu rem se τρ φύσι καὶ ἐν τiii χρῆσι οὐτως ἔχει - habere compertum est. Quin etiam senectuti καὶ ὐπο γεραος καὶ ὐπι οδυνηματων ' ξυν- et doloribus cedit. Gibbi autem plerumque ex δο κῆ ἐστι. AI δε δὸ κυφώσιες αἱ ἐν τοῖσι casu fiunt, ubi quis in coxas aut humeros e

πτώμασι ος ἐπὶ τὴ πολύ γίγνονται, ξν ῆ dendo impegit. In gibbo enim ungm aliquam

τίσι ὶσιοισι ἐρεων, ἡ ἐπὶ τοὐς Δμους πων. vertebram sublimem soras eminere necesse est, Ἀναγκη γαρ Γ-ω φαίνεσθαι ἐν τρῖ κυφώ τι eas vero, quae hinc et inde sunt, minus; neque ἔνα μέν τινα ' ὐψηλύτερον τίν σπονδύλων, ea tamen a reliquis multum desiliit, sed sin-σοbς δε Dθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ ἔσσο ούκουν gulae parum, quod cum accumulatur fit mul-' εἶς ὐπὶ πουλb ἀποπεπηδηκὼς ἀπὸ τίν αλ- tum. Eam igitur ob causam etiam medulla spi- λων ἐστὶ, αλλα μικρον ἀν 'ἔκαστος ξυν- nalis eas perversiones, quando in circulum, Π0n διδοῖ, αθρόον δε πολb 'γίγνεται. Δια ουν in angulum earum perversio fit, facile sext. In

250쪽

- 105 - τουτο καὶ ὁ νωτιαιος μυελις εὐφορως φέρει strumenti autem, quo restitutio cogatur, labri-τM τοιαί πως διαστροφάς, οπι κυκλώδης αὐ- cam huiusmodi institui oportet. Lignum quidem τον - διαστροφη γίγνεται, αλλ' οὐ γωνιώ- validum oblongum in longitudinem incisum de Xρη δἐ 'τὸν κατασκευην του δαν - soditur. Licet quoque huius ligni loco in pa-κασμου τοιήνδε κατεσκευάσθαι' ἔξεστι μῖν riete oblongum aliquod cavum incidere, quod ξυλον ὶσχυρον καὶ πλατb, ἐντομην παρα- vel cubiti altitudine. vel ea, quam res exigit, μῆκεα εχον, κατορύξαι εξεστι δε ἀντὶ του a solo exstet. Dein velut columna querna, qua- ξύλου ἐν τοίχοῖ ἐντομην παραρορκεα ἐντα- drangula in latus, adhibetur, eo relicto a pa- μεῖν, ξ α irai ἀνωτέρω του ἐδάρεος, ' δκως riete spatio, ut aliquis pertransire, si opus sit, ἁν μετρίως ἔχIN ἔπειτα οἷον στόλον δρωνον, queat. Ac columna quidem aut tunicis, aut re τετράγωνον, πλάγιον παραβάλλειν απολεί- quapiam molli, quae tamen non admodum ce-ποντα agro του τοιχου, ἶσον παρελθεῖν τινα, dat, insternitur. Homo vero ubi lamentis, aut, ni καὶ ἐπὶ μῆν τὸν στόλον ἐπιστορέσαι si sustinet, multo calido balneo usus fuerit, ὴ χλαίνας, ἡ ἁλλο τι, Θ μαλθακον ρι ἐν ἔσται, pronus extentus reclinatur manibus Segundum υπείξει δἐ μη μέγα ' τὴν δε ἀνθρωπον πυρι- naturam ad corpus porrectis et alligatis. Tum εσαι, 'ν ν ἐνδα πται, πολλ* καὶ θερμ* habena mollis, abunde lata et longa duobus

λουσα κἁπειτα πρηνέα κατακλῖναι κατατε- perpetuis loris constans, media medio pectori

ταμένον καὶ τας μῖν χεῖρας αὐτου παρατει- quam proxime ad alas duplici circuitu iniicienda: ναντα κατα φύσιν. προσδῆσαι προς τι σώμα ' dein quod ex loris restat circa alam utrimque Iμαντι δε μαλθακ*, ἱκανως πλατέI τε καὶ ad humeros obvolvendum, demum capita ad

μακρῆν, ἐκ δυο διανταίων ζυμβεβλημένφ, lignum aliquod quod pistilli Armam habeat μέσφ κατὰ μέσον τῖ στῆθος δὶς περιβεβλῆ- deliganda, ea longitudine, quae supposito ligno σθαι, ἡ ος ἐγγυτάτω τον μασχαλέων conveniat, ad quod apposito ligno illo, quod

ἔπειτα τι περισσευον τει ιμάντων κατα την pistilli sormam habet, obnixo extensio facienda. μασχάλην, ἐκάτερον περὶ τοῖ/ς ωμους περι- Altero autem huiusmodi vinculo, tum super βεβλῆσθω ἔπειτα αἰ ἀρχαὶ προς ξύλον υπε- genua, tum super calces dato, capita ad eiuS- ροειδές τι προσδεδέσθαπαγ αρμιζουσαι τὸ modi aliquod lignum deliganda. Tum alia ha- μῆκος τψ goλφ τψ υποτεταμεν ' πρις δ τι bina lata et mollis ac valida mitellae in modum, προσβαλόντα τὸ υπεροειδες ἀντιστηρίζ ντα convenienter lata et longa cireum ilia ad coxas' κατατείνειν. Tοιομφ δέ τινι ετέρφ δεσμ* quam proxime firmiter in orbem circumdanda, χρη ἁνωθεν των γουνάτων δ αντα καὶ ἀνω- deinde habenae quod superest unaque utrumque