Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

281쪽

- 136 -

γουνατος ἔλκος πω, σαμενον H-ολωθη, ω- βληθὸν μῖν καὶ ἐμμεῖναν ἔτι βιαιότερον , καὶ

πὶς αἱ 1 σωτηρίης.ριδ . Ωυτὸς H λόγος καὶ περὶ τών κατὰ τὸν ἀγκῶνα ἀρθρων καὶ περὶ τῶν του πῆχεος καὶ βραχίονος οσα γὰρ ἀν τούτων ἔξαρθρῆσαντα ἐξωχη ελκος ποιησάμενα, πάντα,

' περιγενομένοισι. Θανατωδέστερα δἐ -- ἐμβαλλομένοισί ἐστι τὰ ἀνωτέρω τών ἀρθρων, ἀτὰρ καὶ τοBI ' μη ἐμβαλλομένοισι κινδυνω δέστερα αὐτὰ ταρτα. Εὶ δέ τινι 'τὰ ἀνωτέρω ἄρθρα ἐgαρυρσαντα, ἐλκος ποιῆσαντα ἐξ οι, ταύτα ' ἁν ἔτι καὶ ἐμβαλλόμενα ταχυθανατίτερα ε' καὶ μὴ ἐμβαλλύμενα 'κινδυνωδέστερα ὶη 'δὲ ρδη εἴρηται, οῖ τις ἐμοὶ δοκέει ἐπιτηδειοτατη μαι. με . VOσοισι δε βρυα δακτύλων ἡ ποδος ἡ χειρος, ἐξαρθρεσαντα, ἔλκος ποιθσαντα ἐgἔσχε, μῆ κατενσιτος του θστέου, ἀλλὰ κατ' αὐτὸν τὸν ξύμφυ ιν ἀποσπασθέντος, τουτοισι V 8ν ἐμβληθέντα ἐμμειγν, ενι μέν τις κίνδυνος σπασμού, ῆν μὰ εο σαο δμως δ' ἐστὶ agιον ἐμβάλλειν, προει- ποντα ὀτι φυλακῆς πολλῆς καὶ μελίτος δέεται. I bάλλειν μέντοι ρθωτον καὶ δ

νατώτατον καὶ τενικώτατόν ἐστι, τ .i μοχλίσκ*, ἄκσπερ καὶ ἡρωθεν εἴρηται ἐν τρ positum quidem permanserit, maiore adhuc viet celerius quam supra dicta hominem praee,

pilat, non repositum Vero multo. magis periculosum quam superiora; una tamen haec fa lutis spes est.

114. Eadem est ratio in artieulis ad dubii igibbum et in cubito et in brachio. Ex his enim,

ubi luxata cum ulcer' eminent, ea omnia, si recondantur, mortem p nsen reposita, spem salutis afferunt. At iis, qui evadunt, claudicatio parata est. Articuli autem superiores, si recondantur, mortem magis afferunt; sed et iidem non repositi perieulum maius habens. At si cuilam periores articuli laxati cum ulcere foras emi. neant, ii cum recondantur mortem magis afferunt, non repositi quoque maiori periculo sunt expositi. Sed et quaenam curatio mihi maxime accommodata esse videatur, iam exposui II 5. Iam vero quibus digitorum aut pedis aut manus articuli luxati cute vulnerata excesserint osse non fracto, sed ab ipsa conpexione avulso, iis, si repositi permanserint, convulsi onis quidem periculum, nisi reota curatio ashibeatur, impendet. Operae pretium tamen est, ubi praedixeris multa cautione εt diligentia opus eSse, ad , repositionem aggredi. Faeillima autem maximeque essicax et artificiosa repositio est, quae per vectis molitionem fit, velut supra in ossibus fractis et eminontibus diutum est. D

282쪽

- 137 - καταγνυφάνοισι καὶ ἐξίσχουσι o MM σεμτα ἀτρεμέειν Δς μαλιστα χρῆ καὶ κατακεῖσθαι καὶ ι λιγοσιτέειν Παμινον δὲ καὶ φαρμακεύσαι ἄνω κούφ* τινὶ φαρμάκ* τι δἐ ἔλκος B τρεύειν μἐν ὴ ' ἐναίμοισι τοῖσι ἐπιτέγκτοισι se οἴει 'κεφαλης ιστία κατεηγότα ἰητρεύεται, ' καρτα ψυχρὸν δὲ μηδεν προ φέρειν. Ηκιστα μῆν ουν - πρώτα αρθρακινδυνίδεα ἐστι, τὰ δέ τι ' ἀνωτέρω κινδυ

στα ' τεταρταια γὰρ ἐθντα ἐπι 1μαίνει τησι παλιγκοτίησι μάλιστα. οἷσι ἀν ουν μὴ αὐτικα γίνηται ἐμβάλλειν, oπερβαίνειν χρῆταύτας τὰς εὶρ μέγας ημέρας δ τι γἁρ ἁν

ἐπιγένηται, ' ἐκβάλλειν τι ἄρθρον δεῖ ταυκαὶ θερμ* τέγγειν Δς πλειστάκις ' καὶ τοδλον σωμα θερμίς καὶ λιπαρως καὶ μαλθα--ς ἔχειν, καὶ μαλιστα κατὰ τὰ ἁρθρα κεκάμφθαι δε μάλλον ἡ ἐκτετασθαι πEν τῖσωμα χρε. Προσδέχεσθαι μέντοι κατὰ τοῖὸς δακτύλους τὰ ἄρθρα τὰ ἐμβαλλύμενα ἀποστατικὰ ἔσεσθαν τὰ γὰρ πλειστα ουτω γίγνεται, ὴν καὶ πιούν φλεγμονης ὐπογένηται , ως, εὶ μη δι' ἀμαθιην τών δημοτέων

ἐν αὶτίη εμελλε ὁ Α τρις εσεσθαι, οὐδεν ἁνπάντως οὐδ' ἐμβάλλειis ἔδει. Tὰ μἐν ουν κατὰ τὰ ἄρθρα ιστέα ἐξίσχοντα ἐμβαλλύμενα ουτω κινδυνίδεά ἰστι, Δς cps t. inde quam maxime quiescere convenit ac decumbere modicoque cibo uti. maestat quoque et levi aliquo medicamento sursum purgare. Ulcus autem aut medicamentis, quae cruentis vulneribus protinus imponuntur et perfusioni sunt idonea, curandum est, aut iis, quae fractis calvariae ossibus subveniunt, nihilque quod valde

sit frigidum admovendum. At primi quidem

articuli minimum periculo sunt obnoxii; superiores maius periculum habent. Eodem autem vel certe postero die recondendi sunt, tertio aut quarto minime. Quarto enim die recrudescentis mali notae maxime eduntur. Quibus ergo non protinus repositio contigit, hi dies transmittendi sunt. Quidquid enim intra docem dies reconditum fuerit, convulsionem sacere existimandum est. Quodsi recondito articulo convulsio accedat, is protinus expellendus est et calida subinde perfundendus totumque corpus tum praecipue circa articulos calide, blande et molliter continendum. Verum inclinatum magis quam intentum totum corpus esse convenit. Exspectandum tamen est ut reconditi digitorum artiouli abscedera debeant. Plerumque enim id accidit. si vel levis inflammatio subsit. Adeo ut nisi in imperitiae culpam apud vulgum medicus indurreret, nihil omnino reponi oporteret. Atque ossa quidem ad articulos soras 'eminentia ubi reconduntur, hune in modum, velut dictum est, periculum adserunt.

283쪽

φαυλη πικίσει τῶν τοιουτων ἐλκέων. Ἀτ καὶ ἶσα μη κατα τα αρθρα, ἀλλὰ κατ' ἄλλην τινA ISιν τίν οστέων ἀποκύπτεται, καὶ ταυτα ἀσινέα ἐστὶ καὶ ἔπι μαλθέστερα τών ἐτέρων καὶ Zσα κατα τοὐς δακτύλους οστέα ' κατεηγότα ἐξίσχει μη κατα το ἀρυον, καὶ ταυτα ἀσινέα ἐστὶ ἐμβαλλύμενα. 'Aποκό- φιες δε τέκειαι ιστέων καὶ κατα τα ἄρθρα

καὶ ἐν ποδὶ καὶ ἐν χειρὶ καὶ ἐν κνεμη, τοῖσι παρα τὰ σφυρὰ καὶ ἐν Grai, τοισι παρατους καρπους, τοῖσι πλείστοισι ἀποκοπτο-

ριἔνοισι ἀσινέα γίγνεται, ὁσα ἁν ριὴ αὐτίκα λιποθυμιη ἀνατρέ φ 1 ῆ τεταρταιοισι ἐουσι πυ-

ρεσις ξυνεχῆς ἐπιγένηται.

ρι' ποσφακελίἴιες μέντοι σαρκων καὶ

ἐν τρώμασι αἱμορρόοισι, γενομένων ἀποσφιγ-gίων ἰσχυρών, καὶ ἐν ὀστίων κατῆγμασι πιεχθεῖσι μαλλον τι του καιρου καὶ ἐν ἀλλοισι δεσμοῖσι βιαίοισι ἀποληφθέντα ἀποπίπτει πολλοῖσι, καὶ οἱ πολλοὶ περιγίγνονται των τοιούτων καὶ οἶσι μηρου μέρος τι ἀποπίπτει καὶ των σαρκων καὶ του οστέου καὶ οἷσι βραχίονος ' ἡσσον δε πήχεός τε καὶ κνήμης ἀποπεσούσης ἔτι εὐφορως περιγίγνονται. οἴσιμῖν οἶν καταγέντων τῶν ὐστέων ἀποσφίγξιες αὐτίκα ἐγένοντο καὶ μελασμγοὶ, τομοισι ἐν ταχεῖαι ' αἱ περιρρχιες γίγνονται καὶ II 6. At quaecumque ad digitorum animi

ex toto praeeiduntur, ea plerumque sunt in. noxia, nisi quis sub ipso vulnere in animi de liquium incurrat, iisque ulceribus queevis em ratio satis erit. Sed et quae non ad articulos verum ad aliam quamdam ossium reptitudinem praeciduntur, etiam haec innoxia sunt et ad huc ceteris promptiorem sanationem recipiunt. Quae item in digitis ossa fracta cute eminent,

non ad articulos, haec etiam innoxie reconduntur. Praecisiones autem ossium ex toto et

ad articulos et in pede et mauu et in tibia nonnullis ad malleolos et in cubito; quibusdam ad primam palmae partem, plerumque citra noxam fiunt, si non protinus animi desectus oppresserit, aut quarto die febris assidua ae.

cesserit.

117. Carnium tamen siderationes cum in vulneribus sanguinem landentibus, validis saetis constrictionibus, tum in ossium fracturis supra modum pressis et quae aliis devinctionibus vehementibus intercepta sunt multis decidunt et horum plerique supersunt et quibus pars aliqua semoris et brachii tum carnium, tum ossis decidit; ulna vero et tibia decidente minus sacile serunt et supersunt. Quibus igitur hactis ossibbus constrictiones et denigrationes confestim accidunt, iis quidem, quum iam antea OSSacesserint, celeres fiunt abruptiones et quae casura sunt, cito decidunt. At quibus integris

284쪽

των τῶν θστέων οἱ μελασμοὶ γίγνμεν σάρκες ταχέως θνῆσκουσι καὶ - δε δωσέα βραδέως ' αφίσταται, ορια τού μελασμού γένηται καὶ πάμπαν τεθνῆκν καὶ ἀναλγέα is, ἀφαιρέειν dum emortua κατὰ τι αρθρον, προμηθεύμενον δκως μὴ 'πι- sub dolore ani τρώσκνς ὴν γὰρ οδιο θρ ἀποταμνόμενος καὶ latur. Eiusmoi ιρπω κυρση τεθνεὸς τ τη, ῆ ἀποτέμνει iam confestim irat, κάρτα κίνδυνας ὐπὸ τῆς ιδονης λιποθυ- quidem os hoc

μεσαι 'αὶ δε τοιαύται λιποθυμίαι πολλους abscedere vidi. παραχρημα ξδη απώλεσαν. Μηρου μὲν ' ουν simo die circa ιστέον φιλωθἐ, ἐκ τοιούτουλτρόπου ὀγδο κο- sententia etiari σταιον εἶδον ἐγώ αποστα si μέντοι πιρμη tamer

τούτη τί ἀνυί- κατὰ τὰ γου ἀφηρέθη erat. εὶκοστα η, ἐδύκεε δέ μοι καὶ ἐγγυτέρω si quae γάρ. ἀλλ' ἐπὶ τὸ προμηθέστερον ἔδοξέ μοι tibi

τι ποιέειν. i θμὸς δε ιστέα ἐκ τοιούτου enim μ ελασμου, μάλα κατὰ μέσην την κνεμην nudata ossa d&ντα, ἐεικοσταῖά μοι ἀπέπεσε ἶσα ἐψιλώθη et validitate et αὐτών. Διενέγκοι μῖν γὰρ ἄν τι καὶ ITr se celerius aut it ἰητρε*ς ἐς τὸ θασσον τε καὶ βραδύτερον τὰ venae denigrato G φιλούμενα ἀποπίπτειν διενέγκοι δ' ἀν vald e intereeps

Tibiae

285쪽

ὰφικνειται, ἀλλὰ ἐπιπολαιότερα ἐκπιπτει. Διὶ ' οὐν ταύτας τας ' εἰρημένας προφάσιας οὐκ ἔστι D. οὐνομα ἀριθμου τ* χρόν* θέσθαι

ἐν ικων ἔκαστα τούτων κρίνεται. Προσδέ-

χε αι δε μάλα χρῆ 'τὰ τοιαυτα ὶματα ἐσιδίειν γαρ Φοβερώτερά ἐστι, ἡ ἰητρεύει

δε διαιτης ἐπιμελέεσθαι χρῆ , Δς κατα δωναμιν ἀπύρετος - , καὶ ἐν σχεμασι δικαίοισιεκετίζειω δίκαια δἐ 'ταυτα, μνειν ' μετέωρον ποιήειν μ δε ἐς τὸ κατω' ἐέπον, ἀλλὰ ααλλον ἐς το ανω, ποτὶ καὶ ἔς τ' ἀν τελείως περιρραγρ αἱμορραγιέων-γaρ ἐν ποοτν τρηχρον κίνδυνος διὰ τουτο 'ουν οὐ χρὴ κατάρροπα τα τρώματα ποιέειν, ἀλλὰ τα -

ναντία. 'Επεὶ οταν γε ὁ χρόνος ἐγγένηται πλειων, καὶ καθαρὰ - ἔλκεα 'γένηται, οὐκ ἔτι ' τὰ αὐτα-ἐπι δειά ἐστι, ' αλλ' ἡ εὐ ἐῖα θέσις, καὶ ἐνίρτε ἐπὶ τι καταρροπον

ποντα - ἀνὰ χρινον γαρ ἐνίοισι τούτων υπο- στασιες 'πύου γίγνονται καὶ ὐποδεσμίδων ἀίονται. Προσδέχεσθαι δε χρὴ τοὐς τοιού τους ανὰ χρόνον υπο δυσεντεμης πιοσθαν καὶ γὰρ ἐπὶ τοῖσι μελαινομένοισι τοῖσι πλείστοι τι ἐπιγιγνεται δυσεντεμ καὶ ἐπὶ ram αιμορραγίησι ἐξ ἐλκων' ἐπιγίγνεται δἐ Δο ἐπὶ

το πουλύ, κεκριμένων hy1 των μελασμίν καὶ

ad medicationem sint formidabiles. Iisque omni bus levis medicatio satis est. Ipsa enim per

se sola solvuntur. In victu autem adhibend,

diligentia, ut quoad eius fiori poterit, labri ad

versetur et iusto habitu collocetur. Iustus au tem corporis habitus is est, ut neque in sublime sublatum sit, neque deorsum spectet, sursum tamen magis, idque praecipue, quoad circum. circa ex toto abruptum fuerit, tum enim profluentis sanguinis periculum impendet. Eam igitur ob causam vulnera declivia non collocari, sed contra debent, quandoquidem procedentdi iam tempore, atque ubi ulcera pura fuerint, non amplius accommodatus est hic habitus, sed

recta positio interdumque in declive tendρns

convenit. Temporis namque successu horum

nonnullis pus suboritur et subsistit, atque ideo fasciis primum iniectis velut subligaminibus opus hahent. In his autem sperandum est fore ut procedente tempore cruentis deleotionibus corripiantur. Nam et plerisque in his, quae denigrantur, et in sanguinis ab ulcero prosus o-nibus, cruentae deiectiones superveniunt. Atque id plerumque fit iam iudicatione absolutis denigrationibus et sanguinis eruptione. Perturque id impetu largo et vehementi, sed neque multis diebus perseverat, neque letale est. Nam neque ii cibos admodum aversantur , neque alias inedia conducit.

286쪽

ριη . Μηρου δἐ ὀλσλμα κατ' Iισχιον In 118. At semur coxa χρὴ ἐμβάλλειν, .ῆν. ἐς τὸ ἔσω μέρος ολι- in partem prociderit, - αγαθη μἐν με καὶ δικα' καὶ κατὰ Haec quidem proba e φύσιν η ἐμβολή καὶ Mi τι καὶ αγωνιστικὸν turam repositio est, s ἔχουσα, οστις γε ' τοισι τοιούτοισι si δεται comparata, si quis lκομφευομενος. Κρεμάσαι χρη τον ἀνθρωπον affectet. Homo a pedit των ποδων, πώ ς μεσοδμην δεσμίν. δυνατω domus trabe vinculo vi' μῖν, μαλθακ* δε καὶ πλάτος ἔχον τους suspendatur, quatuor Re πιδας διαειν χρη, δσον τέσσαρας δακτύ- aut etiam minus disinrλους απ' αAλθλων η ααὶ ἔλασσομ ri que insuper lorum laκαὶ ἐπάνωθεν τῶν. ἐπιγου δων προσπεριβε- eandem trabem pertingβλῆσθαι πλα ibi af τι καὶ μαλθακ*, ανα- vero affectum duobus τε ν ἐς την με M N τι δἐ σκέλος το inrum intentum esse stσιναρον ἐκτετάσθαι χρἡ ως δύο δακτολους sere cubitos, aut pauμαλλον του ἐτέρου. ἀπο δε της γῆς την terra recedat. Manus

κεφαλὴν ἀπεχέτω -ς δύο 'χεας θ 3λ φ re aliqua molli alligan

287쪽

ἐρ τῆς κοτύλης, ἄμα δἐ τω θστέν τούπεχεος ' ἀποριοχλεύει καὶ ἀναγκαζει ἐς τὸν ἀρχα-ν φύσιν θλισθάνειν. Xρη δε παγκάλως

μἐν τοῖσι δεσμοῖσι ἐσκευάσθαι, φρονέοντα A' καὶ ejς ὶσχυρματον τον ἐξαιωρούμενον εἶναι. θ . 'sὶς μῆν' οὐν καὶ πρωθεν ευνται, siue γα τὰ διαφέρον ἐστὶ τίν φυσίων τοῖσι ἀνθρώποισι ἔς - εὐέμβλ1τα εἶναι καὶ δυσέμβλ τα τὰ αρθρα καὶ διότι μέγα διαφέρει, εἴρηται πόσθεν ἐν τοῖσι περὶ Δμου. 'Κνίοισιο ρ σφι ρῖς ι ἐμπίπτει ατ' οὐδεμιῆς παρασκευῆς, ἀλλ φολίγης μἐν κατατάσιος, δσον

τῆσι χερσὶ κατιθυναι, βραχείης δε κιγκλί-σιὴς ' πολλοῖσι δὲ ξυγκάμψασι τῖ σκέλος kατα το ἀρθρον ἐνέπεσε, ξδη ἀμίφ ίσφαλσιν

ποιησάμενον. Ἀλλὰ γαρ τὰ πουλυ πλείω οὐκ ἐνακοώει τῆς τυχούσης παρασκευ ς διὰ τουτο ἐπίστασθαι μῖν χρη τὰ κράτιστα περὶ εκάστου ἐν πάση ' τν τέχνη ' χρέεσθαι' δὲ οἷσι ἀν Agη εκάστοτε. Ευ νται μῖν οἶν

τριποι 'κατατασίων καὶ ἐν τοῖσι ἔμπροσθεν γεγραμμενοι σι , -- χρέεσθαι τούτων, δως

ἁν παρατύπν. Δεῖ γὰρ ἀντικατατετάσθαι ἰσχυρος, ἐπὶ θάτερα μῖν του σκέλεος, ἐπὶ θάτερα δἐ τού σώματος ῆν γὰρ εὐ καταταθρ, οπεραιωρη θησεται η κεφαλὴ του μηρουθ ρ τῆς ἀρχα- εδρης καὶ ἰλν ἐν υπεραιμ

sui aeetabuli sublime serri cogit, unaque cubiti osse molitionem lacit et in pristinam sedem retrudit. Vincula autem quam optime quidem accommodata esse oportet eumque, qui sublimis appenditur, prudentem et quam validissimum.

II9. Quemadmodum igitur supra quoque di

ctum est, multum homini homo natura praestat, in faciliore vel dissiciliore articulorum repositione; itemque dictum cur multum intersit, supra cum de humero ageremus. Nonnullis enim absque ullo apparatu, sed ex modica intensione , quae manuum directione fit, levique agit,tione semur intro revertitur. Multis etiam crus, qua commissura est inflectentibus, id facta dircumactione iam in suam sedem reverti L. At multo saepius - evenit ut non cuilibet cedat apparatui. Quocirca quae quidem in universa arte hi singulis plurimum praestant scire convenit, in usum vero ea adhibere, quae ad singula accommodari videbuntur. Extensionis ergis rationes etiam a me in superioribus Metae stas, ut ex his qua uinque suppetet in usum adhibberi possit. Vehementem enim in diversas partes extensionem fieri oportet, ut in alteram

quidem crus, in alteram vero corpus adducatur.

Nam si probe extensio fiat, Amoris caput supra pristinam sedem sublime efferetur, sicque in sublime evectum non iam saei te prohibeatur quominus in sua ipsiu, sede considat, adeo ut

288쪽

- 143 - πασα, κέει μαλ σις τε καὶ ' διόρθωσις 'ἀλλα γὰρ ' καταλείπουσι ἐν τη κατατα δία τουτο Οχλον πλειω παρέχει,11 ἐμβολε. Xρὸ ουν οὐ μόνον παρα τον ποδα τα δεσμΣῆ,ρτήσθαι, ολλα καὶ ἄνωθεν του γούνατος,δκως μὴ κατα τῖ του γούνατος αρθρον ἐν mi τανίσι η ἐπίδοσις - μαλλον η κατα τι ' τουὶσχίου θρον. οἱ τω μἐν ουν 'χρη την κατάτασιν τὸν προς τὸ του ποδὸς μέρος ἐσκευάσθαι' ἀτὰρ καὶ τὸν ἐπὶ θάτερα κατάτασιν

μη μουνον ἐκ τῆς Ἀπὶ το στηθος καὶ τὰς μασχάλας περιβο ς ἀντιτείνεσθαι, ἀλλὰ καὶ ἱμάντι μακρῶν, διτταν, ἰσχυρίμ, προ εγUI, παρὰ τὸν περίνεον ' περιβεβλ μέν , παρατεταμέν* ἐπὶ μῆν ' τα ὁτισθεν παρὰ τὸν ι άχιν, ἐπὶ δε τα ἔμπροσθεν παρὰ την κληῖδα, προσηρτημένω 'πρις την ἁρχην την ἀντικατατείνουσαν, οἱ τω διαναγκάζεσθαι τοῖσι

μὲν ἔνθα διατεινομένοισι, τοῖσι δε ἔνθα, δκως δε ὁ ἱμὰς ο παρα τον περίνεον μη περὶ τὸν κεφαλὴν του μηρου παρατεταμένος ἔσται, αλλα μεσηγb τῆς κεφαλιῆς Η καὶ του περινέου ἐν δε τρ κατατασι κατα μῆν τὸν κει λην του μηρου ἐρείσας τὸν πυγμὴν, ἐς

το H-ω 2θείτω - ῆν δε μετεωρίζηται ἐλκύ- μενος, διέρσας τὸν χεῖρα καὶ ' ἐπιgυναφας τῆ ἐτέρη χειρὶ, ἄμα μῖν ξυγκατατεινέτω, ἁμα δε ἐς το ξυναναγκαζέτω ἄλλος δέ τις τι 'παρὰ τὰ γου του μηρού ἡσύχως

ω τὰ ἔσω μέρος κατορθούτω. ρκ . Ευηται δὲ καὶ πρόσθεν 'ἡδη, δτι ἐπάξιον, δστις ἐν πολι πολυανθρώπη ἰητρευρι, ξύλον κεκτῆσθαι τετράγωνον ως ἐξάπι χυ γ' etiam quaevis molitio ac directio satis sit. Sed

enim parcior extensio fieri consuevit, ideoque maiorem molestiam repositio adsert. Neque ergo pedibus solum, verum etiam supra genu Vim cula iniici necesse est, quo non magis genu quam coxendicis articulus cedat in extensione. Atque hunc in modum ad pedes extensionem paratam esse convenit. Sed et neque circa pectus solum et alas circumiecto vinculo in di, versa contentio fieri debet, verum etiam loro

longo, duplici, valido, leni ad interfoemineum interiecto, quod posteriore quidem parte iuxta

spinam porrigatur, anteriore vero per iugulum ad aliud initium contra tendat, ita vis adhibbenda est, his quidem una parte, aliis altera distensionem molientibus. Ita tamen ne lorum, quod ad interlaemineum demittitur, supra semoris caput porrigatur, sed intra caput et inter-Demineum medium deducatur. In ipsa vero extensione semoria quidem caput obnixo pugno exteriorem in partem propellendum. Quodsi qui trahitur sublimis pendeat, inserta manu, eique altera coniuncta, simul quidem extendendum et in exteriorem partem impellendum.

Alius autem semur ad genu leviter interiorem in partem dirigat.120. Operae pretium vero esse etiam supra dictum est, ut qui in percelebri civitate medicinam factitet, 'ignum sibi comparet quadram

289쪽

- 144 -

ὀλιγον ευρος δῖψος δίπηχυ, πάχος

ς εν μοσμένας, ινίσκον ἔχειν ἐκατέρωθεν επειτα ἀρκέει μῖν ' ἐν τιμ ημΘεὶ τω ξύλου, - οὐδἐν δε κωλύει καὶ διὰ παντος, - ἐντετμῆσθαι ος καπέτους μακρὰς πέντε ἡ διαλειπούσας ἀπ' ἀλλελων ' ας τέσσαρας δακτύλους, αὐτας δε ἀρκέει ' ευρος τριδακτυλους εDoti καὶ βαθος ουτως. Ἐχειν δε κατὰ μέσον τὸ ξύλον καὶ καταγλMφην χρῆ βαθυτέρην, ἐπὶ τετράγωνον, ὼς τριἄν δακτολων, καὶ ἐς μἐν την καταγλυφὴν ταύτην, δυνδοκέη προσδεῖν, ξύλον ἐμπηγνύναι ἐναρμοντὴρ καταγλυφρi, τι δἐ ἄνω στρογγύλον, ἔμ- πονειαι δἐ, ἐπῆν ποτε δοκέη gυμφέρειν,

με is τού περινέου καὶ τῆς κεφαλῆς τούμηρού. Tουτο τι ξύλον εστεὸς κωλύει τὸν ἐπίδοσιν ἐπιδιδόναι τὰ σωμα τοῖσι προς onvἔλκουσι ' Mοτε γὰρ ἀρκέει αὐτὸ τὸ ξύλον

τούτο ἀντὶ τῆς ἄνωθεν ἀντικατατάσιος , --οτε δε καὶ κατατεινομένου τού σκέλεος μεν καὶ ωθεν, αὐτὸ τι ξύλον ' τούτο , χαλαρον

μέρος. Διὰ τούτο γὰρ καὶ αἱ κάπετοι ἐντεισμέαται, Δς καθ' οκοίην ἀν αὐτέων ἁρμόση,

ἐμβαλλομενος ἴ-ύλινος μοχλὴς μοχλεύοι, si παρὰ τὰς κεφαλὰς τει Αρθρων, ξ κατἁ τας κεφαλὰς τελέως ἐρειδύμενος ἁ μα τῆν κατα- σασι, ῆν τε ἐς το ἔξω μυες ξυμφέρη ἐκμοχλεύεσθαι, ῆν τε ἐς τὸ ἔσω, καὶ ῆν τε στρογγύλον τον μοχλον ξυμφέρη μαι, ἡντε πλάτος ἔχροντα - αλλος γὰρ ἀλλαν τίν

gulum sex sere cubitorum aut paulo maius luitudine iambitali, cuius crassitudo dodram talis L satis est. Id praeterea hino ετ inde in longitudinem incisuram habeat, .ne molitio con venientem altitudinem excedat. Postes insuper asellos continentes, breves, validos, utraque parte insertos habeat. Tum satis quidem est

si in dimidia ligni parte, nihil tamen prohi besquominus etiam per totum, quinque aut sex fossulae longaee, quatuor inter se digitos distan. tes incisae sint. . Quibus trium digitorum lati ludo eademque altitudo sufficit. In medio vero alte exsculptum cavum in quadratam figuram ad tres sere digitos lignum habere oportet, in quod, ubi opus esse videbitur, lignum cavo accommodatum, superiore autem parte, teres defigatur. Defigendumque id, ubi conserre videbitur, medium inter semoris caput et intors mineum. Quo erecto prohibetur corpus quominus concedat, cum a pedibus trahitur. Interdum namque hoc ipsum sesum loco e tensionis, quae a superiore parte in diversa adducitur, abunde est. Interdum vero dum crus utrimque extenditur, hoc ipsum lignum in hano vel illam partem laxius incumbens idoneum suerit ut caput semoris exteriorem in partem molitione impellat. Ea enim . de causa incisae sunt lassulae, ut ad quam congruere videbitur domisso vecte ligneo aut iuxta ipsa articulorum capita, aut in ea penitus impacto una cum extensione, vel externam vel interiorem in partem, prout conducere videbitur, molitio ades, beatur , idque sive texetem, sive latum vectemeSSe expedit, cum alius aliis articulis magis

accommodatus sit. Haec autem per vectem molitio cum concussione ad omnes crurum arq

290쪽

- 145 - ἀρθρων αρμόσει. Wχρηστος δέ ἐστι ἐπὶ πάν- ticulos reponendos perquam est accommodata. των των ἀρθρων ἐαβολῆ, των κατὰ τὰ σκέ- In eo autem, quod in quaestione versatur, ro- λεα, αυτη ἡ μόχλευσίς ' gbν τρ κατατάσι. tundum vectem esse conducit. . Ubi vero exte-Πυὶ οὐ οὐν ὁ λογος ἐστὶ, στρογγύλος ἀρ- riorem in partem prolapsus est articulus, latus ρι ει ὁ μοχλὸς εἶναι' 'τω μέντοι, ἔξω ἐκ- est accommodatus. Atque post haec machin, πεπτωκύτι Ουν πλατυς ἁρμόσει ει ι. Ἀτι menta si vis adhibeatur, non videtur mihi ullus τούτων τῶν φ χ νέων καὶ ἁναγκέων οὐδἐν articulus repositione frustrari posse. ἄρθρον μοι δοκέει,οιονότεαεἶναι ἀπορ ναρκα . Εοροι δ' ἄν τις καὶ ἁλλους τρύπους Ι2l. Quamquam etiam alios. huius,articuli τουτου του ἁρθρου ἐμβολης' εὶ γὰρ τι ξυ- recondendi modos quis inveniat. Etenim si λον τὸ μέγα τουτο ἔχοι κατὰ μέσον καὶ ἐκ magnum hoo lignum medium et ad latera po- πλαγίων pλιἁς δυο ' Δς ποδιαίας, υφος δε stes duos pedales habeat ea Qtitudine, quae δκως ' ἀν δοκέοι ξυμ*ίρειν, τὸν μῆν ωεν, idonea esse videbitur, utraque ex parte unum, mi ν λ ἔνθεν, ἀπειτα Γύλον πλάγιον ἐν ἐν tum lignum transversum super postes tanquam τρσι φλιρσι ος κλιμακτηρ, ἔπειτα διέρσειε scalae gradus imponatur, dein integrum crus τὀ υγι ἐς σκίλος μεσηγυ των φλιέων, τι δἐ transmiserit inter postes et quod affectum est σιναρον ἄνωθεν του κλιμακτηρος ' ἔχοι αρμό- adaptarit supra gradum exacte accommodatum οντος ἀπαρτὶ προς τὸ Οιος καὶ προς τὀ ad altitudinem articuli, eo loco quo excidit, - θρον ῆ ἐκπέπτωκε ρκῖδιον 'δἐ ἀρμιζειν facile autem est accommodare; gradum enim τον γὰρ κλιμακτῆρα υι λιτερον 'τινι χρῆ aliquanto altiorem iusto sacere oportet et vesti- ποιέειν του μετρίου καὶ ἱμάτιον πολύ πτυχον, mentum multiplex, quemadmodum congruum M ἁν ' ἁρμογ, υποτείνειν baeo τι σώμα - erit, sub corpore substernere; - post haec ἔπειτα χρη ξυλον ἔχον πλάτος μέτριον καὶ lignum convenienti longitudine et latitudine ad μῆκος αχρι του σφυρου bποτεταμένον ὐπὸ malleolos usque cruri subiiciendum sto ut ultra τι i σκέλος εἶναι, ' ἱκνεύμενον ἐπ' ἐκεῖνα τῆς semoris caput, quoad . eius fieri poterit, seratur κεφαλῆς του μ ρου Δς οἷόν τε ' προσκαταδει et ad crus, quemadmodum aequum videbitur, δίσθαι δὲ χρη πρὸς τὸ σκέλος, ' δκως ἀν alligandum. Deinceps dum crus extenditur, sive