Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

발행: 1864년

분량: 776페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

ἔξω, ἔσω δὴ τὰ πλεῖστα. Σεμεῖα δ' εἰ σημα ἰὸν μι ἐν ' εσω, ξυγκάμπτειν τοῖὸς δακτύλους οὐ δύνανται ῆν δ' ἔξω, ἔκτείνειν. 'Eμβολὸδῆ, οπῖρ τραπέος τούς δακτυλους ἔχων, τούς μἐν τείνειν, τους δ' ἀντιτείνειν, τὸ ili ἐξίχον η θέναρι ἡ πτέρνι1 αμα απωθέειν προσω καὶ κατωθεν κατὰ τὸ ἔτερον ιστέον, - κον 'τι μαλθακον in θεὶς, κῆν μιῆν ἄνω, καταστρέψας την χεῖρα, ἡν δἐ κάτω, ἁ--κἹησις, ιθονίοισι.ις . 'Oλη in 1 χεὶρ ὀλισθάνει ἡ ἔσω θεξω, 8 ἔνθα ἡ ἔνθα, μάλιστα δε ἔσω iis δ' t τε ἡ ἐπί σις ἐκινὲθη ἔστι iv δτε τὴ ἔτερον τει ἶστων διίστη. Tούτοισι κατάτασις ἰσχυ - ποιητέη καὶ τι ριὸν ἐξέχον απωθέειν, τι δ' ἔτερον ἀντωθέειν, δύο εἴδεα αρια, καὶ ἐς τοὐπίσω καὶ ἐς το πλάγιον, ' χερσὶ ἐπὶ τραπάρος, ξ πτυνη. Παλίγκοτα δὴ καὶ ἀσχῆμονα, το χρόνω δε κρατύνεται ἐς χρῆσιν. Ιησις θθονίοισι ξύν τ ρ χειρὶ καὶ τψ πήχεὶ καὶ νάρθηκας μέχρι δακτυλων πιθίνα ἐν νάρ' ξι ει δεθέντα ταύτα πυκνότερον λύειν ἡ τὰ κατεγματα, καὶ καταχυσι ' πλέονι υμθαι.

γνεται καὶ ἡ μνύθησις σαρκων μάλιστα τἀναντία 8 ως τὸ ἔκπτωμα ηὐγμένον δὴ 'τὰ

parte luxatur, plurimum Vero interiore. cuius rei signa manifesta sunt Si quidem intro pro. labitur, digiti flecti, sin extra, extendi nequeunt. Repositio fit digitis supra mensam positis. si partim quidem extenduntur, partim etiam in diversa contenduntur, idque quod eminet aut

prominentiore palmae parte, aut calce simul in anteriorem partem protrudatur, et inferiore parte ad alterum os molle aliquid in tumorem sublatum supponatur, si superiore quidem parte eminet, manu conversa, Sin inferiore, supina. Curatio linteis perficitur. 16.ΘΑt tota manus in interiorem vel in exteriorem, vel in hanc illamve partem luxatur, in interiorem vero maxime. Est ubi ossis accrementum emovetur, interdum quoque alterum os dissidet. His valida distentio adhibend, et os quidem eminens protrudendum, alterum vero contra propulsandum, unaque duobus modis in posteriorem partem et in latus aut manibus supra mensam, aut calce impulsio fieri debet. Quae vero rursus excandescunt et deformitatem habent, tempore tamen ad usum firmantur. Curatio linteis simul cum manu et cubito adhibetur, serulaeque ad digitos usque apponendae. Haec ferulis deligata crebrius quam stacta resolvenda et copiosiore perfusione fovenda. 17. At manus a primo ortu luxata brevior evadit et carnes altera ex parte quam luxatio iacta est potissimum imminuuntur, adulto vero

ossa permanent.

18. Digiti articulus luxatus sacilis quidem cognitu. Reponitur autem in directum contendendo et quod eminet protrudendo, et quod

contra est retrudendo. Curatio vero est asOOm-

312쪽

- 167 - οισι ἐπίδεσις. Μη ' ἐμπεσὸν δε ἐπιπωρουται

σαντα τὰ ιστέα βραχύνεται τὰ κατω του θλισθε κατος - καὶ αἱ σάρκες μνύθουσι 'τἀ

δἐ σα οστέα μένει. ιθ . Μηρού ἄρθρον ἐκπίπτει κατὰ τρόπους τέσσαρας εσω πλειστακις, ἔξω δεύτερον, ταδ' αλλα ὁμοίως. Σημία κοινον μῖν τι ἔτερον σκέλος Πιον δε του μῖν εἴσω παρα τιν περίνεον φαίεται ἡ κεία α , Ευγκαμπτουσι

δε σάρκες, μαλκττα δε ἔξω. Oυτοι κατοκνέουσι θρθουσθαι καὶ esλέονται ἐπὶ τὸ bici

ἱλποβαίνειν, ὼς Οχέη, τψ δ' ἀποβαίνειν, - α γω δύναται ΟχDιν, - Ισπερ οἱ ἐν ποδὶ ἔλκος ἔχοντες. Κατὰ δὴ τι ροιἐς, πλαγιον ξύλ* τῶν σῶματι ἁντικοντέουσι, τι δε σιναρον τρ χειρὶ -ἐρ του γούνατος καταναγκάζουσι, ας ιχέειν ἐν τῆ μεταβάσι τὰ σωμα. D ων κάτωθεν, εὶ χρῆται, ἡσσον μνύθει - οστία, μαλλον δἐ σάρκες. modata quae per lintea fit deligatio. Nisi autem restitutus fuerit, exteriore parte callum contrahit. Quae vero a primo ortu aut dum adolescunt ossa prolapsa fuerint, ea insta lux, tionem breviora evadunt et carnes adversa ex parte quam in quam prolapsio facta est, potissimum imminuuntur. Adulto vero ossa eadem magnitudine permanent. 19. Femoris articulus quatuor modis exeidit,

plurimum interiorem in partem, deinde in exteriorem, reliquis vero modis similiter. Huius rei indicium commune quidem alterum crus; intro vero emoti proprium, ubi in interlaemineo coxae caput tactu percipitur, neque ut antea crus innectunt. Crus vero multo longius videtur, nisi utroque in medium adducto distentionem feceris. Etenim pes et genu exteriorem in partem seruntur. Si igitur a primo ortu, aut dum incrementum accipiunt, exciderit, semur brevius evadit, quam calamitatem minus tibia, cetera vero pro ratione sentiunt. Carnes autem imminuuntur, maxime tamen parte exteriore. Ii in dirigendo corpore negligenter se gerunt et ad sanum crus convolvuntur. Quodsi

cedunt, crus vero attollunt. Quo enim brevius,

eo levius est. Quodsi iam adultis illud accidit,

ossa quidem eadem magnitudine perseverant, carnes tamen quo ante dictum est modo imminuuntur et crus circumvolvendo velut boves in dunt. Ad lateris autem inanitatem incurvantur , sani cruris extra prominente coxendice. Hoc enim ut subeat ad vehendum necesse est, illud vero ut extra seratur. Neque enim vehere potest, non magis quam quibus pes ulcere laborat. Ad cruris quoque sani latus baculo cor-

313쪽

- 168 κ . Tου δὲ ἔξω τἀναντία καὶ τὰ σημεια καὶ αἱ στάσιες καὶ το γόνυ καὶ ὁ τοὐς ἔσω

νεες παθουσι οὐχ ομοίως Γυναυξεται κατὰ τον αὐτὸν λύγον ἰσχνον ἁνωτέρω τινὶ, οὐχ ὁμοιως. οἷσι δε πυκινὰ ἐκπίπτει ἐς τὀ ἔξω ἄνευ φλεγριοχῆς, ἱ γροτέρ* τψ G χρονται ο σπερ ὁ μέγας τῆς χειρῖς δάκτυλος φιάλιστα γαρ οἴτος ἐκ-τει φύω οἷς μἐν ἐκπίπτει φιΞλλον ὴ ῆσσον, καὶ οις μὲν ἐκπίπτει χαλεπίτερον ἡ νον, καὶ οἶσι ἐλπὶς

θ σον ἐμπεσεῖν ' καὶ οἷσι οὐκ, ἁκ τούτου καὶ οἷσι πολλάκιe ' ἐκπίπτει, Ι σις τωτου.

'Εκ γενής δε, ἡ ἐπ' αὐεισι, ὸ ἐν νούσ*, μάλιστα γὰρ ἐκ νούσου, ἔστι μῖν οἶν οἷσι ἐπισφακελίζει το ιστέον, ἀτὰρ καὶ οἴσι μη, πάσχει set ἐν πάντα, ησσον 'δεῆ τὰ ἔσω, ξυπιο στος ἐπιμεληθει ι, οῦστε καὶ 3λφ βαίνομτες τψ ποδὶ διαρρέπειν διὰ μελίτης πλεί-

. στης τοῖσι νηπιωτάτοισι ' ἐαθέντα κακουται,

πλὴν ἔσωθεν, ' ἐξεχέγλουτοι, ροικρὶ μηροὶ,

Α prima autem origine, aut in adolescentia, aut per morbum ubi ista accidunt, ac praecipue certe per morbum,

interdum quibusdam os sideratur, sed quibus id non accidit, omnia quidem 'patiuntur, sed minus quam quibus intro luxatio laeta est, si proba et diligens curatio adhibeatur, adeo ut toto pede insistentibus crus divergat. Multa cura haec vitia tractanda sunt in tenellis. Si sibi permittantur in deteriora ruunt, probe cinrata vero iuvantur. Totum erus illis, licet ali

quanto minus, extenuatur.

21. At quibus hunc in modum utraque ossa exciderunt, ii eadem patiuntur: - carnosi ta men excepta parte interiore, admodum promi'

314쪽

τα , ἐωυτου ἔκαστον του σώματος autem ca

315쪽

- 170 - ρεσεται, - οἴτοι μάλιστα κακουνται διατην τίν νεύρων καὶ ἄρθρων ἀργίην' καὶ τιγονυ δὶα τὰ est μένα ξυγκακωται. Eυγκεκαμμένον οἶτοι ἔπντες ὁδοιπορίουσι 'ἐπὶ

δια χρῆσιν. . ODι δἐ ἐς τοὐμπροσθεν, σημεῖα τἀναντία, ὁπισθὲν λαπαρὸν, ἔμπροσθὲν ἐγ- χον, ρκιστα ξυγκάμπτουσι esυτοι τὸ σκέλος, μάλιστα δε ἐκτείνουσι ' ὀρθος ποῖὸς,

σκέλος ωον, πτέρνα βραχέ i ἁκρως ' ἀνέσταλται. ΓΙονέουσι μάλιστα οἴτοι αὐτίκα καὶ ουρον Bχεται μάλιστα ἐν τούτοισι τοισι

ἐξαρθρῆμασι - ἐν γάρ τινοι ri ἔγκειται τοῖσι ἐπικαίροισι. Tl ἔμπροσων κατατέταται, ἀναυεμ, νοσώδεα, τα θηρή τὰ ὁπισθεν στολιδίδεες. Ohi μημένοισι, οδοιπορέουσι ' θοὶ, πτέρνη μαλλον βαίνοντες ' se ει ἡδυ-

ναντο μέγα προβαίνειν, κἀν πανυ σύρουσιδέ' s ιι θει δὴ si κιστα, τούτοισι δε η χρῆσις

α ια, μαλιστα δε μισθεν ' δεα παντος του

σκέλεος δρωτεροι του μετριου, γλου δίονται κατὰ τι αν D. Ota δὴ ἐκ γενεῆς 's αὐξανομένοισι, χρηστως μὲν ἐπιμεληθεῖσι ἡ χρῆσις, ὀ σπερ τοῖσι νοξημένοι - ἀμεληθεῖσιδε, βραχ', ἐκτεταμ νοπι πηρουται γυ τοί- τοισι ' μάλιστα ἐς ἰῆ τὰ ἀρθρα. N δἐ τ ὰὐστων ' μειῶσιες καὶ αἱ τον σαρκῶν μνυθ - σιες κατὰ λογον. At quibus ex primo ortu aut per adolescentiam aut per morbum affectio ista aut luxatio acti dii, - quibus vero in morbis id fiat, dire

tur, - ii maxime propter nervorum et aruerulorum ignaviam noxam sentiunt. Genu quoque ob enumeratas causas vitium sentit, quo inflexo Moulo uno aut duobus innixi incedunt. Crusvero integrum, quia in usum adhibetur, bene habitum eSt.

23. At quibus priorem in partem semur exiscidit, iis contraria Eigna adsunt, posteriore parte molle est, anteriore prominet, crus hi minime

inflectunt, maxime vero extendunt; pes rectus est, crus aequale Hi statim dolore maxime conflictantur, urinaque praesertim in his laxationibus supprimitur. Femoris

enim caput ad insignes nervos incumbit. Loca interiora contenta sunt, posteriora in rugas contracta. Quibus adultis ista accidunt, ii recti inambulant, calce magis incedentes, quin si admodum progredi riderent, etiam valde calce incederent. Pedem autem Per terram trahunt. Femur minimum imminuitur ob usum, Praecipue vero posteriore parte. Toto crure iusto erectiores baculo ad crus affectum indigent Quibus vero ex prima origine, vel adolescentibus haec accidunt, ii si probe et diligenter

curentur, crure non secus atque adulti utuntur.

At neglecti si crus breve, extentum est. Ipsi enim maxime mutili sunt quod ad rectum habitum maxime spectat. Ossium autem et carnium imminutiones pro ratione fiunt.

316쪽

Ω, η ἐκ τού ξυγκεκαμῖθαι καὶ ἐκλακτίσαι posteriorem prolabitur. At reconditur subioξέως, ξ ξυνε ιξας ταινίης ὀγκον, ἐκ ρον- conflexione et excalcitratione, aut si circa oθεὶς, αμφὶ τουτον ἐξαπνης ἐς ἔκλασιν αφεῖ volutum lasciae globulum in poplite positu ναι το σιγμα, ' μάλιστα δε αυτη των ὁστισθεν' ut derepente corpus in genua flectatur pernδύναται δε καὶ κατατεινόμενα μετρίως, Δσπερ seris. Idque praecipue luxationem in posterio ἀγκων, ' ἐμπίπτειν τὰ δασθεν. vi δε Dis si restituit. Possunt quoque quae posteriorem

317쪽

α ἐκ του ξυγκεκάμφθαι καὶ ἐκλακτωαι, ἀταρ καὶ ἐκ κατατάσιος με 'ς. H διόρθωσις ἀπασι κοινῆ . 'Ην δε μὴ ἐμπων, τοισι μῆνδπισθεν Γυγκάμπτειν οὐ δύνανται, ατὰρ οὐλδ τοισι ἄλλοισι πανυ τρο μνολι δἐ ' ρου καὶ

λόγον των πρωθεν.κς . Τὰ δε κατὰ τὰ σφυρὰ κατατάσιος

ἰσχυρος δεῖται, Θ τῆρσι χερσὶ, 'ξ Ελλοισι

κ . Τὰ δε ἐν ποδὶ, ῶς τὰ ἐν χειρί.

8 . Τὰ δἐ ἐν 'κνεφν ἴ- κοινωνέοντα καὶ μη ἐμπεσοντα, ἐκ γενεῆς καὶ ἐν αὐξῆσι ἐξαρθρήσαντα, ταί τα ἁ καὶ ἐν χειρίκθ . VOσοι δε πηδῆσαντες ανωθεν ἐστη - ξαντο τε πτάρνη, Ιστε διαστῆναι τὰ θστω καὶ φλέβας ἐκχυμωθηναι καὶ νευρα ἀμφιθλασθῆναι, ξταν γένηται οἴα - δεινότατα, κίνδυνος μἐν σφακελίσαντα τὸν Hωνα πρε-γματα παρασχίῖν. Καὶ 'ροιίδη μῖν τὰ oreis,

partem luxantur moderat Sextensione, non se.

ous ad cubiti gibbus, in suum locum reverti. Quae vero in hanc vel illum partem excesse runt, consterio et calesumi impulsio reponit, sed etiam modica extensio. Restitutio omnium communis est. Ac nisi . repositio facta fuerit; neque ubi posteriorem in partem excidit, sed neque cum olim in partes excessit, nectere admodum queunt; semoris vero et tibi ab Os anteriore parte imminuitur. Ae si interiorem in partem excidit, valgi magis evadunt, exterioribds autem partibus imminuuntur. Quod si exteriorem in partem prolopsum est, vari magis, claudi vero minus efficiuntur. Crassiore namque ossis paris gestantur atque interioribus partibus imminuuntur. At quibus a primo ortu aut dum adolescunt luxatio lacta est, si quin modo prius dictum est se habent. 26. Quae circa malleolos luxantur valida intensione, quae per manus, aut alia quaedam adhibetur, opus habent et directione, quae simul utrumque essiciat; quod omnibus com

mune eSt.

27. Quae vero in pede accidunt, velut ea, quae in manu, fiunt. 28. Quae vero in tibia fiunt consensionem habentia et a primo ortu exciderint, aut dum

adhuc corpus augetur luxentur, eodem se habent modo ne quae in manu.

29. At quibus ex alto desilientibus in calcem

innixis, ossa desidunt, venae subter cutem Sanguinem transmittunt ac nervi contunduntur; ubi haec gravissima accidunt, periculum quidem est ne iis siderata ossa per totam vitam negotium saciant. Et ossa quidem fluxionibus patent, nerVi

318쪽

- 173 - τὰ δε νευρα ἀλλ8Aοατι κοινωνέοντα. 'Eπεὶ καὶ οισι αν καταγεαι, ὴ υτι τρώματος ola

κοινωνέει τουτοισι, ἡ ἐκ κατακλίσιος ἀμελέος ἐμελάνθη η π έρην, καὶ τούτοισι ' παλιγκοτώτατα ἐκ τρν τοι οὐ ν. Εστι δQδτε προς σφακελισμο γίγνονται πυρετοὶ υπερθεεες, λυγγοδεες, τρομώδεες, γνώμης απτι- μενοι, ταχυθανατοι καὶ επι φλεβων αἱμορ- ρθων πελι σιες κωὶ γαγγραινίσιες. Σημεῖα των παλιγκοτη πω ῆν τὰ ἐκχυμίματα καὶ τὰ μελασματα καὶ τὰ περὶ ταυτα o G σκληρα καὶ υπέρυθρα η ῆν γω ρον σκληρύσματι πελιωθρ, κίνδυνος μελανθῆναι 'ῆνδ οτοπήλια, ξ καὶ πέλια καὶ μαλθακὰ καὶ κεχ μέγα, ξ υπόχλωρα καὶ μαλθακl, ' ταυτα

ἐν πασι τοισι τοιούτοισι ἀγαθά. χ σις δε,

R 'τ ταμ μαλλον τοισι φλασμασι καὶ οθονίοισι πλέοσι κα μαλθακωτέροι τι χρῆσθαι '

vero inter se consensionem habent. Quum etiam quibus confractis, vel a vulnere velut in tibia, aut semore nervis dissolutis, qui cum his conspirant, vel ex neglecto decubitu calx denigrata fuerit, sic his quoque e talibus recrudescere

mala consueverunt. Interdum autem ad siderationem accedunt febres valde acutae, singultuosae, cum tremore, mentem conturbantes, citam perniciem adserentes atque insuper venarum,sanguinem landentium livores, et sider times. Signa recrudescentis mali sunt: ubi sanguinis effutiones et denigricationes et partes circum sitae subdurae et subrubrae sunt: nam

si eum duritie livida fiant, periculum est ut nigrescant; - sin sublivida, aut livida sint et mollia et diffusa, aut subnavo et viridi colore et mollia, haec in huiuscemodi omnibus bona sunt. Curatio vero A quidem febris absit, perveratrum confert, alioqui non exhibendum, sed potui aqua mulsa agida exhibenda 30. At ubi pes vel solus, vel cum adnato

osse excessit, interiorem in partem magis excidit ac nisi recondatur, coxae semoris et tibiae pars ex adverso luxationi respondens temporis successu extenuatur. Repositio eadem quae primae iuncturae manus debetur, contentio vero vehementior; curatio pro lege articulorum.

319쪽

- 174 -

ἀπαιωρέεσθαι, μιηδ' ἀπαναγκά σθαι. Ιησις A, πισο ρη, sit σπλήνεσι οἰνηροῖσι, θερμο , ἁπασι γαρ τούτοια τὸ φυχριν κακον, - καὶ

λουται λεπτώς. Τούτων τἀ μέγιστα κινδυνωδέστατα καὶ - ανωτα . 'Ελπὶς δε μούνη σωτηρ*ς, ἐαγ μη ' ἐμβάλη, πλῆν τὰ κατὰ δακτύλους καὶ χεῖρα ἀκρηπι ταυτα δἐ ἐμβάλλειν, ἁλλὰ προειπέτω τοῖὸς κινδύνους'

Quodsi quiescant, minus quam in prima manus iunctura morbus recrudescit et quod quietem agunt tenuior victus ratio imperanda. Quae vero a primo ortu aut dum adolescunt accide runt, eam, quae prius dicta est, curationem 31. Quandoquidem nonnullae ex prima ori, gine luxationes, si parum elapsae fuerint, in statum naturalem redigi possunt, praesertim vero ubi pes intro convertitur et varus emeitur. Neque enim id uno modo accidit. Huius autem eurationem institues quasi ceram fingendo partibus conformatis cerato quod resinam accipiat adhibito, lintea copiosa, soleam aut plumbi laminam non ad cutem alligando. Ad quam partium exceptionem et corporis habitum accommodatum esse oportet. 32. Quodsi luxata vulnerata cute exstent, SI-nere ea praestat, ita sane ut non dependeant, neque retro adducantur. Curatio vero cerato

quod picem habeat, aut spleniis vino maden. tibus, calidis - his enim omnibus frigus nocet - instituenda et soliis, per hiemem autem lanis sordidis, integumenti gratia; cataplasmata

ne admove, neque deliga: victus ratione tenui utendum. Frigus, pondus multum, eo ressio, vis adhibit , habitus corporis constitutus, haec sane omnia certam habent perniciem. Mindice autem curati, turpiter claudi fiunt. Etenim si ista in pedibus aceidant, pes contrahitur et si qua alia in parte idem accidit, pro ratione

evenit. Ossa non admodum abscedunt, parum enim nudantur et tenuibus ei reum cicatricibus obducuntur. Horum quae maxima et superio' rem locum tenent, periculi sunt plenissima. Unica vero spes solutis, si non reponantur,

320쪽

δτι ἐμβαλλομDων, θανατοι ' τα μέγιστα

' καὶ τα ἀνωτατω μαλιστα καὶ τάχιστα.Ποδὸς δὲ ἐκβαντος, σπασμος, γάγγραινα καὶ 8ν ἐμβληθέντι ἐπιγένηταί τι τοίτων, 'ἐκβαλόντι ἐλπὶς, ct τις ἄρα ἐλπίς ob γαρὰπο των χαλώντων οἱ σπασμοὶ, ἀλλ' απιτῶν ἐντεινοντων.

λδ . Ἀποσφακελλος μέντοι σαρκών καὶ ἐν τρώμασι αἱμορροοισι ἀποσφιγ νῖν καὶ ἐν ὀστέων κατήγμασι πιεχειν καὶ ἐν δεσμοῖς ἀπομελανθέν. Καὶ οἷσι μηρου μέρος ἀποπιπτει καὶ βραχίονος οστέα τε καὶ σάρκες, πολλοὶ περιγίγνονται, ως τα γε αλλα ευ- φορώτερα. οισι μὲν Ουν καταγέντων ' νὀστέων, αἰ μὲν περιρρεῖιες ταχειαι, αἱ δε τῶν ιστέων ἀποπτώσιες θ ἀν τα δρια τῆς φιλίσιος ρον, ταύτη αποπίπτουσι, βραδύτει praeterquam quae sunt ad digitos et ad summam manum; haec vero reponere, sed periculum praedicere oporte: At repositionem aggredi oportet aut primo, aut altero die, sin minus ad decimum, quarto minime. Repositio fit pervectium molitionem, curatio autem qualis in capitis ossibus et per calidia Veratro quoque statim postquam repositio iacta est, utendum. In reliquis autem probe novisse oportet, post repositionem mortem consequi, idque celerrime in maximis et superiore loco sitis. Pes autem ubi excessit, convulsio et sideratio fit. Quodsi repositione lacta aliquid huiusmodi superveniat, sola spes est, si qua restat, ut eliciatur. Neque enim ab his quae laxant, verum ab his, quae intendunt, convulsiones suu 33. At praecisiones quae in articulo aut circa ossa accidunt, dum non superiore parte, sed ad pedem, aut prope ad manum fiunt, sine mortis periculo sunt, misi statim sere animi desectione aegri pereant. Iis eadem curatio, quae capiti et per calida debetur. 34. Loes plurea peraime re labent, rid. adn. Melius Isteo leges dereri ta in lib. de Artio. 9117.

SEARCH

MENU NAVIGATION