Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

332쪽

α . Περὶ δὲ ἀδένων οὐλομελ ς οδε ἔχει. γύας μὲν αὐτοῖσι σπογγώδης, ἀραιοὶ μῆν

α σι ἐλαιωδες καὶ αὐ ς θρύπτεται καὶ ἐξαπιλλυται. 3 . ΓΙονέουσι δε οὐ κάρτα, ἀλλά τψ αλλφσῶματι, ἐπὴν πονέωσι, τὸν ὶ ν νούσον μεταδιδόασι - παύρα δἐ καὶ τφ σώματι ξυμπονέουσι. Aι νούσοι, - φύματα γίγνονται, καὶ χοιράδες ἀναπιμίκτι, καὶ πυρ ἔχει Nυσι δε ταυτα, ἐπῆν is οδες πληρωθί τι τῆς απὸ τού ἄλλου σῶματος ἐπιρρεουσης εἰς αὐτούς ἐπιρρέει δε ἐκ τού ἁλλου σίματος δια τωθέ λεβgν, α ὶ δι' αὐτών τέτανται πολλαὶ καὶ κοῖλαι, Ιστε ἀκολουθεῖ, το ορον, ὀ τι ἀνἔλκωσι, εὐπετέως ἐς αὐτούς κῆν πουλυL Universa glandularum natura ita se habet. Earum natura spongiosa est, rarae sunt et pingues, neque carunculae sunt reliquo corpori similes, neque aliud quid corpori simile, sed Diabiles et multas habent venas. Si dissedes, sanguis copiosus effluit. Specie albae sunt et qualis pituita, ad tactum vero lanam reserunt. Ac si multa vi digitis subigas, glandula humorem emittit oleosum et ipsa conteritur et dissolvitur. 2. Neque vero admodum aegrotant, sed reis quo corpori, cum laborant, morbum propriumpore una laborant. Morbi sere hi sunt: tubercula et strumae suboriuntur, febrisque detinet. Quibus afficiuntur, ubi humore ad eas in reliquo corpore confluente impletae fuerint. Ex reliquo autem corpore inquit per venas, quae per eas multae et raras tendunt, ita ut humor, quemcumque attrahant, facile ad eas consequatur. Qui si multus et morbosus adfluat, reli-

333쪽

- 188 -

καὶ νοσίδες, ξυντείνουσι ἐπὶ σφοῖο τι ἀλλοσωμα καὶ οἱ τω πυ-Gς ἐξάπτεται καὶ αGρονται καὶ φλογιοσι. . . γ . 'Αδένες δε ὐπεισι ἐν το σώματι πλε ους καὶ μείους ἐν τοῖσι κοιλοισι αυτου καὶ ἐν τοῖσι αρθροισι, καὶ 8κου ἐν τοῖσι ἄλλοισιρορηδῶν, καὶ κατρι τα αἱματώδεα χωρία οιμ. ἐν M τὸ ἐπιρρέον ἁνωθεν ἐς τὰ κοῖλα ἔκ- δε μενοι ἐπὶ σφέας ελκωσι, οἱ ri, vi τὰ γ

ραυτίκα, οὐκ αν ἐπιγίγνοιτο οπίσω . καταναισιμουται γαρ καὶ τι πουλυ καὶ σὴ θαργον ἐς τοὐς αδένας. P. Καὶ ούτω τὸν πλεον ν του ἄλλουσάματος τίν ἁδινων κέρδος ποιευμἔνων, τροφῆ ξύντροφος αύτοῖσί ιστί ως δκου τελματώδεα, ἐκεῖ καὶ ἀδένες σημεῖον, 3κου γουαδην, ἐκεῖ καὶ τρίχες ἡ γὰρ φύσις ποιέει

λαριβάνουσι, οἰ μἐν τὸ ἐπιρρέον ἐκδε μενοι, ος καὶ ἔμπροσθεν εἴρηται, αἱ δῖ τραπτῆν απι των ἀδένων ἐπικέρδειαν ἔχουσαι p5-ονταί τε καὶ αἱ ξονται, ἀναλεγόμεναι τό τε περισσὸν καὶ ἐκβρασσύμενον ἐπὶ τας ἐσπα-τιάς. 'Oκου γλρ αυον τῖ σωμα, οὐτε ἀδὴν,

οὐτὴ θρίξ τα δἐ ἁπαλὰ καὶ πονεύμενα καὶ κάθυγρα, ἀδενίδεα καὶ τρίχες ἐκεῖ φύονται ἀμνες δη καὶ κατὰ τοῖν οὐάτοιν ἔνθα καὶ

quum corpus glandulae distendunt atque ita labris incenditur et attolluntur atque inflam.

mationem concipiunt. 3. Glandulae autem in corpore subsunt plures et maiores in ipsius cavis et articulis et

ubi in reliquis humor adest et locis sanguiue redundantibus: aliae quidem ut id, quod ex superioribus locis in cava instest, exceptum ad

se trahant; - aliae ut in articulis subortum ex laboribus copiosum humorem, quemcumque articuli emittunt, excipiant. Atque ita superfluus humor in corpore minime redundati siquid enim statim suboriatur, non tamen postea succedet nimia corporis humectatio; etenim tum multa tum pauca in glandulas expenditur 4. Eoque modo reliqui corporis abundantiam glandulis in luero ponentibus alimentum est accommodatum: quippe ubi uliginosae corporis

partes, ibi etiam glandulae sunt. Quod hoe indicio constat: ubi glandula, ibi quoque pili. Νatura si quidem glandulas et pilos creat, et ambo eandem utilitatem habent. Illae quidem id, quod influit, quemadmodum ante dictum est, excipientes; pili vero ex glandulis luerum

nacti producuntur et augentur, quod in extremas partes redundat et expellitur colligentes. Ubi enim corpus siccum, ibi neque glandula, neque pilus inest; tenerae vero et labore agitatae partes ac humectae, glandulosae sunt, ibique pili crescunt. Glandulae nempe etiam sunt

334쪽

189 - ἔνθα καὶ ε τέρωθεν κατὰ τὰς σφαγὰς του τραχθλου, τρίχες τε ἐνταυθα εκατέρωθεν ἐπὶ τησι ριασχάλνσι ἀδένες καὶ τρίχες βουβῶνες καὶ ἐπίσειον ἰκέλως μασχαλινσι Δεινας καὶ τρίχας ἔχουσι. Tαυτα ρι ἐν κοῖλα των ἐν τίν σῶματι καὶ μῖδα ἐς περιου γ πρου, καὶ γὰρ πονέει ταυτα καὶ κινέεται μελιστα τίν ἐν το σύρματι. ε . Τα δ πιλα , ὁκοσα ἀδένας ἔχει μουνον, οἷον ἔντερα, - ἔχει γὰρ καὶ ταυταἀδένας ἐς τι ἐπωλοον μείονας, - τρίχας οὐκ ἔχει. Καὶ γὰρ ἐν τοῖσι τέλμασι τῆς γες καὶ. καθύγροισι οὐ γ/εται τι σπέρμα οὐτ' ἐθέλει ἀναβαίνειν τῆς γῆς ἄνω, ἀλλ' ἀποσμεται καὶ αποπνίγεται τρ πλεονεξίη βιρται γὰρ τὴ σπέρμα. Bιῆται δἐ καὶ ἐν τοῖσι ἐντέροισι ἡ πληθῖὸς καὶ τὸ θ ον πουλο, καὶ οὐκ ἐμ πσαι τρίχας. οἱ δε ἁδένες μεί- να ξ που ἄλλοθι του σῶματος ' καὶ νέμιον-

ται ἐν τοῖσι ἐντέροισι ἐκπιεζόμιενον τι πλαδος τὰ δε ἔντερα ἐκ τῶν τευχέων ἐς το ἐπίπλοον ἐκδέχεται καὶ κα σι τὸν ρορασίη τὀ δ' ἐπίπλοον διαδιδοῖ τοῖσι ἀδέσι. ς . 'Eχουσι δε καὶ οἱ νεφροὶ ἀδένας καὶ γπι οἴτοι κορίσκονται πολλῆς υγρα ς μεί

ἐόντες ' οὐ γὰρ ἐμπίνεται τοῖσι νεφροῖσι τοὐγρον τι ἐπιρρέον, ἀλλὰ διαρρέει ἐπὶ κύστιν κάτω, ὁ στε δ τι ἁν ἀποκερδάνωσι ἀπὸ τρυ

ad utramque aurium partem et utrimque advenas iugulares colli, pilique ibi ab utraque parte. Sub alis glandulae sunt et pili. Inguina

et pubes, non secus atque alae, glandulas et pilos habent. Hae quidem inter corporis partes cavae sunt et facile humoris abundantiam evcipiunt; ex omnibus enim corporis partibus hae maxime laborant et moventur. b. Reliquae autem, quae glandulas tantum habent, velut intestina, - habent enim et haeo glandulas ad Omentum maiores, - pilos non

habent. Neque enim in uliginosis et humectis

terrae locis semen nascitur, neque Sursum emer

git, sed humoris redundantia, quae vim semini insere, putrescit et suffocatur. Quin etiam in intestinis redundantia et humoris copia vim inseri, neque pilos exoriri sint L Glandulae vero maiores sunt quam alia corporis parte, et expressam ex intestinis redundantem humiditatem depascuntur. At intestina ex vasis ad omentum pertingentibus humiditatem excipiunt et emi, tunt, omentum vero his glandulis transmittit.

6. Sed et renes glandulas habent, hi si quibdem multa humiditate redundant. Sunt autem hac parte maiores quam aliae quaevis glandulae.

Neque enim qui influit humor in renes imbi, bitur, sed infra ad vesicam defluit. Quare quidquid ex ductibus lucri saetant, id ad sese ab

trahunt.

7. Sunt et aliae in corpore glandulae admo-

335쪽

i90 - νες σφυοὶ πάνυ, ἀλλ' οὐ βούλομαι ἀποπλαναν τον λ γον' ἐς γαρ τοῖὸς ἐπικαίρους

τα μέρεα εκάτερα Dis καὶ ἔνθα ἀδένας ἔχει, καὶ παρωθμια καλέονται οἱ ἁδένα ουτοι

χρε' το δε' ἡ κεφαλάρ οπερκεῖται ἄνω κοίλ ἐουσα καὶ περιφερῆς, καὶ π ρης τῆς περὶ

αὐτὸν ἁτὀ του αλλου σώματος πρασίης καὶ ια αναπέμπει το σωμα ἀτμους ἐς τὸν κε-

φαδὸν παντοίους ἀνω, οί ς αυθις ἡ κεφαλὴ οπ- ὰφ-σD οὐ γαρ δοναται ἐμμένειν τ/ἐπιρρέον οὐκ ἔχον ενθα ἔδρην,- μὸ τὸν κεφαλῆ ν πονέη τύτε γαρ οὐκ ἀφίησι, a 'αυτου κρατέει ἐπῆν δε ἀνὴρ τῖ' ἔλειν, ἐς τους ἀδίνας ἡ ἐορ γίγνεται, καὶ οὐδἐν λυπέει τὸ ρευμα, ἔστ' ἀν θλίγον τε ἡ καὶ ξύμμετρον καὶ ἐγκρατέες tam οἰ ἀδένες - ῆν γὰρ πουλῖὸ ἐπιρρυ i, ῆν μεν η δριμb καὶ χο- λ δες, φλεγμαίνει καὶ ἀνοιδΘκεται καὶ ξυντείνει ο τραχηλος, καὶ οἱ τω προῖει ἐς ους κῆν μεν ἐς εκάτερα τα μέρεα, εκάτερον si ν

ματώδες καὶ πουλο καὶ αργον, φλεγμαίνειδὸ καὶ 2 δε καὶ στασίμου ἐόντος του πρου, χοιράδες ἐγγίγνονται αὐται αἱ νουσοι τρα-χθλου. η . Mασχάληω δέ, - Ευρρέει μῖν καὶ ἐνταυθα, ἀλλ' δταν πλῆθος θ δ μεῖς οἰὶ ρες, καὶ ἁδε γίγνονται φύματα. Κατα

ταυτα, καὶ ἐν το- βουβωσι, - ελκει τὸν dum parvae. Sed nolo mea oratione longius aberrare, cum ad insignes tantum haec nostra oratio instituta sit. Nunc autem ad institutum sermonem revertam, de integra glandularum n, tura dicturus. Utraque colli pars hine et in glandulas habet, quae tonsillae vocantur, in

hunc usum comparatae. Caput cavum et rotundum superiore parte situm est et humidit,tem ex xeliquo corpore circum Se compleotitur: simulque corpus vapores cuiusvis generis sursum ad caput transmittit, quos rursus caput

retro demittit. Neque enim quod influit, cum illic sedem non habeat, immorari potest, nisi caput morbo afficiat; tunc enim non dimittit, sed illio retinet. Ubi vero de attractione remi, gerit, fluxio fit in glandulas, quae nullam adfert molestiam, quoad pauca et moderata fuerit, et glandulae eam continere valent. Si enim e i-oga suerit fluxio et aeris et biliosa perseveret, inflammatur et intumescit et distenditur collum; sicque ad aurem procedit. Et si quidem ad

utramque aurem, utraque auris, sin ad alteram,

altera dolet. Quodsi pituitosa, copiosa et lenta fluxio fuerit, item sic inflammationem concipit et cum humor sit stabilis, strumae generantur. Hi desti morbi sunt.

8. Quod ad alas attinet, - eo quoque Gn- fluit; sed cum copiose fluit, vel acres sunt humores serosi, etiam ita tubercula oriuntur. Eodem modo res se habet in inguinibus: -

336쪽

απο των ὁ περκειμένων ὐγρασίην ὁ αδξρο καὶ ἁλλως εὶ πλῆθος λαβοι, βουβωνουται καὶ διαπτυῖσκεται, καὶ φλεγμαίνει ἰκέλως μασχα- λησί τε καὶ τραχθλφ τα δ' αὐτὰ καὶ δοκέει παρέχει:/ ἀγαθά καὶ κακά. Καὶ ταυτα ἐν ἀμφὶ τῶνδε.θ . Tis δὲ Dτερα ἔχει κόρον πουλὼν απετε σιτίων καὶ ποτίν εχει δἐ καὶ τηρο υτι τού δέρματος πρασί μ' αἱ τη πασα ἀπαναισιμουται ὶκέλη τε πρόσθε νούσους δε οὐ ποιει - πο Δ, δκωσπερ ἐν τοῖσι αρθρωτι γίγνεται συχνοὶ γάρ τοι ἀδένες καὶ α προτέες, καὶ οὐ κοῖλοι, καὶ οὐ πουλύ πληθος ἐπαυρισκύμενοι ο ἔτερος του ἐτέρου, ἐπεὶ μαλλον πλεονεκτεῖν ἐθελοντων ἐκάστων οὐδεὶς πλῆθος ἔχει:/ δύναται, ἀλλ' ὀλιγου ξυρρέοντος ἐς πολλὰ δαιμομDου - 1ς ἐστι ι . H κεφαλη καὶ αὐτὸ ἔχει τὰν ἐγκέρα- λον ἴκελον ἀδενι- ἐγκέφαλος γὰρ καὶ λευ-κθς καὶ ψαφαρδες, ἶκωσπερ καὶ Δαες, καὶ ταὐτὰ ἀγαθα τοισι ἁδέσι ποιεῖ τὸν κεφα- λε ἐουσαν γὰρ διὰ τὰ εὶρημένα μοι ' - μωρέων ὁ ἐγκέφαλος ἁποστυδει τὸν ογρα- ο 'ν, καὶ τὰς ἐσχατιας ἔξω ἀπο-λλει τι πλέον ἀπὸ των ροων. Mείζων δ' ὁ ἐγκέ-pαλος των ἀλλων ἀμων καὶ αἱ τρίπες μεί-

ους ς' αἱ βλλαι τρίχες μείζων τε γὰρ ὁ

κέφαλος καὶ ἐν eo χωρ* κίεται. ια . Ποιίει δὲ νούσους καὶ ῆσσονὰς καὶ ριεί- νας θ οἱ ἀλλοι am ' ποιέει δε, οκύταν ἐς τὰ κατω του σίματος τὸν σφετέρην πλεονεμν ἀποστείλη. Ρεοι δἐ ἀπδ κεφαλ οεις ἀποκρΘιος, δι' Irων κατα φύσιν, δι'

glandula humorem e partibus superi agentibus attrahit, et praesertim cum'copiosam fluxionem accipit, inguinum tumor βουβίν dictus oritur et suppurat et incenditur non secus atque in alis et collo. Atque eadem tum bona tum mala praestare videntur. Et de his quidem

hactenus.

9. At vero intestina inultum a cibis et potibus explentur. Quin et humiditatem sub cute continent, quae tota veluti prior absumitur. Morbos vero plerumque non facit, quemadmodum in articulis fit. Crebrae quidem glandulae et expassae neque cavae sunt, neque admodum altera alterius copia fruentes; nam quum singulae plus habere velint, nulla copiam habere potest, sed pauco humore assiuente et in multas partes diviso aequalitas illis est. 10. Caput quoque ipsum glandulae simile habet cerebrum. cerebrum enim et album et hiabile, quemadmodum etiam glandulae eademque bona quae glandulae capiti praestat. Cerebrum enim opitulatur et humorem, qui propter praedictas causas adest, aufert et fluxionum redundantiam ad extrema soras demittit. Est autem cerebrum maius ceteris glandulis et capilli maiores sunt quam reliqui pili: est enim cerebrum maius et in amplo loco situm.11. Morbos autem et minores et maiores parit quam reliquae glandulae. Parit vero cum ad inferiores corporis paries copiam, qua redundat, mandarit. De capite autem fluxiones ad secretionem usque fiunt per aures secundum

337쪽

ιφθαλμον, διὰ in τρεῖς οἴτον καὶ αλ-λοι δ' -υλο υ φάρυγγα, ἐς στομαχον ἄλλοι διὰ φλεβί, ἐπὶ νωτιαῖον, la τα ὶσια,

οἱ πάντες ἐπτά. ιβ . Oυτοι του τε ἐγκεφάλου λύματά εἰσι

Ουτω δἐ καὶ τῶ ἄλλον σωματι, ὴν la τἀDδον ἀπίωσι καὶ μῆ-, Jχλος πουλύς D-δοθεν καὶ δριμ, , μῆ, εὶ προοιτο ὁ ἐγκέφαλος αγμα, τὰς ἐπιρροας ἐσθίει καὶ ἔλκοῖ καὶ σὴ μῆ, ἐπιον ὴν ῆ πλῆθος, κατιὼν ἁλις οὐκ ἀνέχει θ ρόος, ωτ' ἁν ἐξαρύηται τὸν πληθύντου κατιόντος καὶ το μῆ, ἐπιρρέον ἀποπέμπων ἔξω, ἔτερον δε ωδα μενος la τὸ ὁμοῖον

αἰεὶ καθιστάμενον, τά τε υγρὰ λκει καὶ ποι-Dι νούσους. Ἀμφω δε D ακηδίη καταγυιοι τὸν φύσιν καὶ ρ ν --, δυ' ωτον κακία

- μὸν γάρ παθη της φύειος δυσφορέου σιτι πλῆθος, καὶ ὐδάξον τι ἄλογον καὶ οὐ ξύνηθες δν ὁ δε ἐγκέφαλος πήμα Ισχει καὶ

αὐτος οὐχ υγιαίνω αλλ' es scis δάκνοιτο, τάραχον πουλῖὶν ἴσχει, καὶ ὁ νοος ἀφραίνει καὶ ὁ ἐγκέφαλος σπαται καὶ ἔλκει τον ὀλον ἄνθρωπον, ἐνίοτε δ' οὐ φωνέει καὶ πν γεται, - ἀποπληξ' τίη πάθεi τουνομα.

naturam, per oculas, per nares, tres numero.

Mias per palatum in Ruses, in gulam, aliae

per venas in medullam Spinalem, in coxendi 12. Eae si discedant, cerebri purgamentagunt et nisi discedant ipsi morbum creant. Ad eundem autem modum etiam in reliquo cor pore, si intro et minime foras diseesserint, turbatio intus multa. Ac si cerebrum aerem fluxionem dimittat, partes in quas fluxio fit rodit .et ulla at. Atque si affluens humor magna copia fuerit, consertim descendens fluxio non cessat, donec exhauserit copiam humoris doseendentis et id quod adfluit foras emittens, aliudque quod d sui simile semper consistit suscipiens, humorea attrahit et morbos sedit. Amboque neglect curatione hominem debili, tant: ad si patiatur, duo sunt mala: nam naturae assectiones copiam aegre serunt et id quod mordet et praeter rationem neque consuetum est. Cerebrum autem ipsum quoque affectione laborat ipsum non recte valens, sed si morde atur, mult m h et perturbationem et mens desipit et cerebrum convulsionem sentit et totum hominem trahit, interdumque voce destibtuitur et suffocatur; - cui affectioni apose Hae nomen est. Verum interdum non fluxio acris, sed copiosus humor descendens id sarit

338쪽

ἀλλοια πέων, φέρων τῖ ηθος της νούσου σεσηροσι μειδι μασι καὶ ἀλλοκότοισι φαντα- ιγ - Ἀλλος ροος, ἐπ' oφθαλμοῖς, καὶ οι- δέουσι αἱ &διες. Εὶ δε ἐπὶ ρDας ὁ κατάρρους, οδαξονται μυκτηρες καὶ ἁλλο οὐδενδεινόν - αῖ τε γαρ οδοὶ τοίμων εὐρέαι καὶ ἱκαναὶ τιμωρέειν σπιν συις δε καὶ ἀξύστροφον τὸ ἀπιθν αυτησι. Τὰ δε ουατα, σκόλιος μἐν πορος καὶ στενός - ὁ δ' ἐγκέφαλος πλησίον ἐὼν αγο ῖσι ἐριπι αεται νοσέοντος δε τὸν νουσον ταύτην, τὰ πολλὰ ἀποκμει καὶ το οἶς απυ της πυκινης ἐορς καὶ ἀνὰ χρονον κεχωριστῶ τε καὶ ρίει δυσωδες πυον.

καὶ οὐ πάμπαν θανατώδεες.

ρέουσι μῖν καὶ αἱ κοιλίαι τοίμων, νοσίουσι

νάδες ' κορισκονται γαρ του φλέγροατος οἱ πνευμονες καὶ γίγνεται πυον καὶ τουτο διεσθίει τοῖὸς πνεύμον ς καὶ οἱ νοσοντες οὐ

pαῖον περιγίγνονται ' καὶ ξ γ c ιη του ἰητρου, καὶ ην ἀγαθος καὶ ἡν ἀγχωους, τα πολλαἀξυνετέει τῆς προφάσιος. Αλλη νουσος δια

Et mens perturbatur et homo obambulat varia cogitans et varia videns, morbi consuetudinem circumserens effuso risu et peregrinis imagin tionibuS. 13. Alia nutio fit in oculos, qui intumescunt. Quodsi ad nares defluxio decumbat, mordentur nares, nihilque aliud gravius accidit. Earum enim amplae sunt viae et quae sibi auxilium ferre possint; praeterea vero minime coactum quod per illas sertur. Ad aures vero quod attinet, - meatus quidem tortuosus et ngustus, cerebrum vicinum habet ipsis appressum. Quod eum afficitur hoc morbo, plerumque et auris secernit de frequenti fluxione tandemque secessit et fluit pus pravi odoris. Hae fluxiones soris

sunt conspicuae neque omnino letales:

14. Quodsi fluxio parte posteriore per palatum deseratur, pituita ad ventrem deveniente, horum ventres fluunt, sed non negrotant; verum

pituita insta manente volvuli oriuntur. Aliis si per palatum ad fauces inulta et frequen; fluxio fiat, morbi tabifici nascunturi implentur enim pulmones pituita et pus oritur, quod pulmones

exedit, neque aegrotantes facile evadunt et medicus, etiamsi bonus et sagax suerit, sere causam ignorat. Alius morbus a fluxione de capite per venas ad medullam spinalem. Fertur autem inde ad os sacrum medulla spinali adfluxum ducente

χρόνια. ἄλλοισ

339쪽

194 Qλεβων ἐπὶ νωτιαιον απι καταρρου κεῖα ς εωσει δἐ ἐντευθεν ἐπὶ τὀ ἱερὸν ὀστέον ἀγομτος την μιρμην του νωτιαίου καὶ ἐναπέθετο τιμι κοτύλησι τον ὶ Νων καὶ ῆν ποιέη φθίσιν, μαραίνεται ο ἄνθρωπος καὶ ἁδε ζώειν οὐκ ἐθέλει Uὸ γὰρ πονέει τὸν σπαθην καὶ α τὰ ποδε καὶ μηρὼ παρέπονται καὶ Κεὶ τελέως δυ-ται χρονοῖ πολλο μελεδαινέμενοι καὶ οἱ τως ἀπηύδηκε καὶ θνῆσκει. Ταυτάμοι περὶ i&ων ατο κεφαλες εἴρηται. ιε . Καὶ παθεα ἐγκεφάλου καὶ αλλαι νοήσοι, παραφροσυναι καὶ μανίαι, καὶ πάντα ἐπικίνδυνα, καὶ πονέει ὁ ἐγκέφαλοο καὶ οἱ ἄλλοιαδένες ἔχει γὰρ καὶ τονον καὶ αλλη γνοδος ἐνταυθα πάλιν του σώματος. ις . 'Aλλὰ καὶ ἀδένες ἐν τοῖσι στῆθεσι, μαζοὶ καλέονται, - καὶ δὸ αείρονται γαλα ποιεουσι, τοῖς δε οὐ ποιέουσι γάλα, οὐ ποιέουσι μῆν αἱ γυναῖκες, οἱ δε ἄνδρες οὐ ποιέουσι. Tii τι μῆν γὰρ γυναιξὶ αραι τε ἡ φύσις καρτα τῶν αδένων, Oσπερ τι ἀλλοσώρια, καὶ τὸν τροφὴν, ῆν τινα ἔλκουσι ἐπὶ σφας, ἀλλοιουσι ἐς τι γαλα καὶ απι τῆς μητρης παραγίγνεται ἐπὶ τους μαγω ἐς

την μετα τον τύκον τψ παιδίφ τροφὴν, θντινα ἀποπιέζει, εὶ υπερβάλλει, τὰ ἐπιπλοον ἐς τὰ ανω στενοπιρούμενον baro του ἐριβρύου. Τοισι δε αρρεσι καὶ ἡ στενοχωρ' καὶ πυ-

et in coxendicum acetabula deponitur. Quodsi tabem saetas, homo contabescit et ita vivore non potest. Cito enim laborat et simul pedes et semora consequuntur, Semperque plane contabescunt multo tempore curati atque ita exhaustus moritur aeger. Haec quidem de stu. xionibus a capite dicta sint. 15. De Deo penime corru O cf. adn.16. Sed et glandulae sunt in pectore; -.-- mammae vocantur; - et attolluntur in iis, qui lac producunt, non vero in iis, qui non producunt; producunt autem mulieres, viri vero non producunt mlieribus enim rara admindum est glandularum natura, quemadmodum reliquum corpus, et nutrimentum, quod ad se attrahunt; in lac mutant. Quod ab utero ad mammas pervenit ad pueri alimentum post partum editum, quod omentum, si redundet, e primit ad superiores partes in angustiam re dactum per laetum. In maribus vero et loci angustia et densitas corporis multum consert

340쪽

το μὴ εἶναι μεγαλους τοὐς ἀδίνας τι γὰρ

ἄρρεν ναστόν ἐστι καὶ οἷον εἶμα πυκνῖν καὶ θρέοντι καὶ ἐπαφωμένω τι δἐ θῆλυ ἀμιθνκαὶ χαύνον καὶ οἷον εἴριον ὁρέοντι καὶ ἔπα- φωμένον, οστε τὸν ρορα ν οὐ μεθ*σι τι ἀραιὸν καὶ μαλθακόν ' τι δε αρσεν Obκ ἁντι προσδέξαιτο, πυκνον τε ἐθν καὶ ἀστεργῖς, καὶ ὁ πόνος κρατύνει αὐτου τι σίγμα, Ιστε οὐκ ἔχει δι' οἴ λῆφεταί τι τίν περισσῶν.

Oυτως ἀναγκάζει δδε ὁ λόγος καὶ στοεα καὶ μαγος καὶ το αλλο σωμα τίεσι γυναιξὶ

χαυνα καὶ μαλακὰ εἶναι καὶ δια την ἀργ ν καὶ δια τὰ προειρημένα ' τοῖσι δε ἀνδράσι τὰ

ἐναντία.

ιζ . Ποιέουσι καὶ Οχὶ φυματα τῖ γάλα ἀποσεποντες ' ἀγαθά n ἔχουσι τοῖσι ἔμπροσθεν ωοῖα ἀποστεμ υσι τὸν πλεονεμντου ἄλλου σώματος. Μαρτύριον ' - τεσι

γυναιξὶ, ἰῆσι ἀφαιρεῖται νοων si ἁλλη τινὶ ξυμφορiii μαζῖς, καὶ η φωνη θρασεῖα καὶ

ὐγρὰ εὶς στύμαχον καὶ πτυελίζουσι καὶ την κεφαλὸν ἀλγέουσι καὶ ἀπὸ τίνδε νοσέουσD ὶθν γὰρ ἀπὸ τῆς μετρης καὶ ἐπιρρίον τι γάλα, ὀ σπερ μετίετο καὶ ἔμπροσθεν ἐς τἁ ἄνω τεύχεα, οὶκεῖα οὐκ ἔχον, ξυν-

τυγχάνει τοῖσι κυρίοισι του σώματος, καρδίη, πνεύμονι καὶ ἀποπνίγονται. ad glandularum parvitatem. Mas enim conseditim plenus est ac vestis instar tum visu, tum contactu densus; mulier vero rara et laxa et lanae similis tum visu tum contactu, quippe humorem non emittit id quod rarum et molle est. Mas vero cum densus sit et humorem non

desideret, nihil suscipit et labor eius corpus roborat, ita ut desit, per quod recipiat aliquid superfluum. Ita haec ratio sateri cogit et pectus

et mammas et reliquum corpus mulieribus laxa esse et mollia, tum ob vitam desidem, tum ob praedictas causas, viris vero contra. 17. Mammae etiam tubercula pariunt, laeipsum putrefacientes. Commoda vero superioribus similia obtinent. et reliqui corporis redundantiam intervertunt. Testimonio hoc est: mulieribus, quibus per morbum, aut aliam quamdam calamitatem mamma insertur, v serox efficitur, humoresque ad gulam deseruntur, multa sputatione vexantur, capite dolent et ex his aegrotant. Lac enim ab utero veniens et influens, quemadmodum etiam antea ad superiora vasa transmittebatur, cum propria non habeat, in principes corporis partes incidit, cor videlicet et pulmonem, et suffocantur.

라틴어 텍스트