Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

342쪽

lΠΕΡΙ ΚΑΡΔΙΗΣ.

MCRIGUS EST LIBER AB EODEM MEDICO RECENTIORE, A QUO LIBRI DE FRACTIS, DE ARTICULIS ET DE GL DULIS.

344쪽

χροιην δὴ κατακορῆς φοινικέα. Καὶ περιβέ- β ται χιτῶνα λεῖον καὶ ἔστι ἔν αὐτ* πρω

καὶ αναλίσκ6υσα, λάπτουσα τού . πνεύμονος

ἐκδέχεταί τι πληθος καὶ ἀσσα προσαιρύ-

1. Cor figura quidem metae similis, colore autem saturate puniceo, tunica laevi circum tegitur, in quo humor modicus, qualis urina

inest, gus cor in . vesica versari existimes. Ea vero'de causa exstitit, ut valide in custodia saliat. Humoris autem tantum habet, quantum maxime ad aestuantis medelam satis sit. Hunc humorem cor in serum vertit, pulmonis potum elambendo ebibens, assumens et consumens.

2. Nam cum quis bibit, maximam partem inventrem demittit. Gula enim velut infundibulum et potus copiam et quaecumque assumimus excipit. Bibens autem dimittit etiam exiguum quid in pharyngem eiusmodi et tantum, quantum clam per impetum influit. Epiglottis enim operculum exactum, neo quidquam quod poturit maius admittit. Cuius rei hoc est indicium. Si quis aquam coeruleo colore aut minio inqui, natam valde sitienti potui exhibeat, praecipue vero sui, quippe quod pecus neque curam adhibet neque mundum est, deinde bibenti iugulum secuerit, potu coloratum reperiet. Verum non cuiusvis hominis est illa operatio. Non igitur nobis fides est detrahenda de potu, num

345쪽

οὐρανὸν, ὁκόταν παλνδρομίη 1 τι πνευμα παλινδρομέει δεπικατὰ δίκη οὐ γάρ ἐστιανθρώπου φύσιος τροφὴ ταυτα κως γὰρ ἀν- θρί-υ τροφηi ἁνεμος καὶ υειρ τὰ διαε αλλὰ μάλλον τιμωρίη Γυγγενέος παθης.

καὶ νῖδε πααπαν εὐρυκοίλιος. καὶ λαγαρωτέρ

τολλο τῆς ἐτέρης, οὐδε τε καρδίης νέμεται

τὸν ἐσχα is, ἀλλ' ἐγκαταλείπει τον οὐρα- γιν στερεον, καί εστι 2σπερ ἔξωθεν προσερ- hominis arteriam ad usum aptam reddat. Verum quanam ratione aqua affatim irruens molestiam et multam tussim exhibet 3 Hac, inquam, de causa, quod ex adverso exspirationi Oeeurrit Nam quod propter impetum innuit, cum iuxta parietem feratur, aeris sursum egressioni non obsistit, sed quamdam vel laevem ipsi viam

humectatio praebet. Hunc autem humorem una cum aere a pulmo . abducit. l. - 3. Aerem itaque cum medela fuerit, retro et peri eandem viam, per quam adduxit; ex necessitate' reiicitit Humoris vero partem quidem in suam i. e. cordis vaginam exspuit, partem etiam rursus una cum aere foras serri permittiti : Raetiam sublevat palatum, quando spiritus retro sertur. Iusta autem ratione retro . recurrit o Neque enim haec homine, alere possvns Nam quomodo ventus et aqua, cruda cum sint, in hominis . alimentum cedant 2 Verum adversus connatam assectionem potius auxilio sunt 4. Sed ut ad institutum sermonem revertatur nostra oratio, cor musculus est yalidus, non nervo, verum carnis spissamento. Ac duos discretos,habet in uno amictu ventriculos, utrinque quidem . unum, qui inullo modo inter se sunt similes. Alter enim . alteri adiacet es eum

eo conninus est . -- .dexwr; linquam , t ei qui a parte suam. sedem fixit; - sed hic etiam in totum amplum: cavum habet et . longo caltero laxior est, neque .cordis, extremam partem os . Uupat, Sed extremum mucronem solidum relin-

346쪽

ατα, τρεμ ατα δε οὐκ ἔχει οὐάτων' ταυτα quit et quasi foris adsutus est. Alter vero subiacet et maxime quidem situ respondet mammae sinistrae, ubi etiam saltus eius se prodit. 5. Parietem autem*habet crassum et intus tanquam lassula excavatur,' quae est ad instar pilae. Quin etiam pulmonem subit et eius ci cumiectu caloris inc ementum blande moderatur; pulmo enim natura frigidus; quin et inspiratione perfrigeratur. 6. Ac ambo quidem interiore parte sunt asperi ac velut aliquantulum erosi et sinister

magis quam dexter. Connatus enim a natura ignis in dextro non est, ut mirum non sit sibnistrum asperiorem esse factum cum intemperatum inspiret; ideo quoque crassus est subre-sactus, ut tutamini sit a vi caloris. 7. Eorum vero oscula aperta non sunt, nisi quis cordis auriculas eiusque caput praecidat, tuncque duplicia oscula in duobus ventriculis erunt conspicua. Vena enim crassa ex una decurrens, si secetur, visum sallit. Hi sunt huiuanae naturae sontes, hincque flumina' excur-Tunt,' quibus eorporis alveus irrigaturi in At ehaeo vitam homini conserunt, et si 'resiccata fuerint, homo perit. 8. Prope autem venarum exortum, ventriculis diroumobducta sunt corpora mollia, cava quae aure8 quidem nominantur, sed aurium foramina non habent. Neque enim clamorem obaudiunt,

347쪽

λακὸν ελητικίτερον, ἐπιδόσιας ἔχον. 'Εχρῆν

ἐπιόντος. ruam, quae solida . se deberet, visuus forma ii eiusmodi propter subsantiam suam ad fingen- uin aptam; tum totum ad attractionem notum

rit 6 adposuit solles, quum mudum soruaci. hus lasoriis rubri, ita ut per hos spiritum sibi

ubiiceret. Cuius orationis inde sumas argumentum, quod cor tota sua natura agitari cedinas, auros vero privatim tum intumescere, tuin honsidere.

s. Atque,e m ob caurom, quod sentio, ve- nulla' quidem in Muthtrum ventrieulum respirationem efficiunt, interia vero ip alterum: quod enim muJle eat, mogis nitrahit, quum d e possit. Nobis Butem oporteunt supra sitas cordis partes magis perfrigerari; sed eat etiam calidi aliquintum in dextris, adeo ni ob eam affectionem instrumpotum aptum Mespe-

hκοιον ἀράπαι διαπετέες, ζώσαντες παντη culis, velut arato στοματα κτηδόνας ἐμβαλλου ἐρ στερεὸν undique cingunt τὸν καρφν. οἴτοί μοι δοκέουσι οἰ τύνοι τού tihm flamedia σπλάγχνου καὶ των αγγει - ἀρχαὶ et Hsceris esse ne

348쪽

του αῖματος. Εὐπορέει δε τὸν τροφὸν ἐκ τῆς ρογιστα δεξαρι, νη διαβάλλουσα σας ἀκτῖνας

των υ ίνων. et quae oerenses mirum quam pulchre claudunt orificii e-r idhe' gort m sio si quis veteri g instituti probe gnarus, mortui' animalis cordecte to: illarum' aliam quidem 'figat, aliam illi adplicet, neque aqua, neque spiritus thiectus in eo8 penetrarit Magisque id obtineat' in sL nistrae cordi A partis ΣεGraniis; tali enici iusta

rationsidi exactiorem gunt molitionem adeptae. Mens' enim humana' in, sinistro' ventriculo a

n lita insita est es' reliquis anim16 imperat. 11. Neque vero nutritur cibis ad potibus , qui ex inseribis vendie prodeutis, verum ex

pura et clara abundantia ex sanguinis secretione

ortae Abundat autem nutrimento, quod e sibi proximo accepit, radios immittens eζ digitibuens

alimentum secundum naturam sibi proprium tanquam ex ventre es intestinis. Ne vero quae in arteria insunt in fluctuatione constituta obbum remorentur, via, quae ad ipsam tendit, conclusa est. Arteria enim magna ventrem et intestina depascitur et alimento non primario reserta est. Quod vero arteria magna non alatur eo sanguine, qui cernitur, ex hoc manifestum est. Iugulati animalis aperto ventriculo sinibstro, in totum solitudo apparet, praeter serosum quemdam humorem et flavam bilem et membranas, de quibus iam a me dictum est. At arteria minime sanguine destituta est, neque dexter ventriculus. Hoc igitur vas, meo quidem iudicio, hau de causa membranas habeti

349쪽

ιβ . Tο δ' αὐ φυθμενον ἐκ τῆς δεξι ς, ζυ- 12. At rursus quod ex dextro ventriculo lar γουται se ἐν καὶ τουτο τρῖμμβολε τῶν i6 tur, id . quidem etiam ipsum membranarum νων, πλὴν . Ob καρτα ἔθρωσκε ori. ἀσθενε*ς commissura coniungitur, sed propter imbecilli ἀλλ' ἀνοίγεται σωι - ῶς αἷμα tatem non magno impetu salit. Verum aperitur παρασχεῖν αὐτο εἰς τὸν τροφην, κλείεται δε quidem in pulmones, ut iis sanguinem ad ali ἐς τὸν καρ γ οὐχ αρμοῖ, δκως ἐσίη sat, ὀ mentum praebeat, ad cor autem clauditur, non

88ρ, οὐ πανυ δε πουλύς ασθενῖς. . γαρ ἐν- plane tamen, quo aer quidem ingrediatur, ne. 5Mi. το θερμον, δυναστευθμ ενοη ρεμιτs i que tamen admodum multus. Imbecillum enim, λαρου τι αδερα γαρ οει φυσι θερ- ibi est calidum frigidi copia superatum. . Neque μον, οὐδε γὰρ ἀλλο τι οδωρ, ἀλλὰ enim sanguis natura calidus est, - nam neque νεται - δοκέει δἐ τοῖσι πολ Θι. φύει θερμόν. alia quaedam aqua scalida est), - festi calefit: Περὶ δε καρδίης τοιαυτα εὶ si plerisque tamen natura calidus videtur. Et de corde ista quidem a me dicta sint.

350쪽

ΤΑ ΠΛΕΙΣΤΑ ΕΠΙΤΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΕΙ ΤΙΝΩΝ, Α ΣΥΝΕΓΡΑΨΕ Ο ΑΥΤΟΣ, ΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ Κ. T. Λ.