Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

371쪽

δε ἔχουσι ἔκφυσιν οξεῖαν εχουσαν ἐπίφυσιν χονδρώδεα, ενθεν νεύρων ἀπόφυας καταφερὴς, ὀ τπερ καὶ οἱ φιλο παραπεφύκασι ἀπιαυχένος ἐς οσφω, πληρεύντες δε πλευρέων

καὶ ακάνθης τι μέσον. Πλευραὶ δε κατά τας διαφύσιας 'τίν σπονδύλων νεων προσπεφύκασι ρ ὰπ' αὐχένος, ἐς ὀσφύν ε σωθεν, ἐπίπροσθεν δε καταιτο στηθος χαυνον καὶ μαλθα- κονίσι ἄκρον ἔχουσαι , εἶδος ' ροιβοειδέστατον των ζώων ' στενωτατος γαρ ταύτη ὁ ενθρω

γίας, ἡ πλευραὶ προσερτηνται, χαυν- δε καὶ χονδρῶδες. Κληῖδες δε περιφερέες. ἐς

ex quo nervus, qui in omendicis acetabulo est. originem ducit. Cuius aliquantulum obliqua est

connexio, minus tamen quam brachii. Coxen dix autem magnae Vertebrae, quae est ad os sacrum, vinculo cartilaginoso et nervoso inhae ret. At spina a Sacro quidem osse ad magnam vertebram usque in gibbum curvatur; vesteaque et geniturae pars destinata rectique intε stini quod est inclinatum, ibi sedem habet. Inde

vero ad septum transversum recta anteriorem

in partem inclinata tendit, qua parte lumborum musculi, φοαι dicti, exsistunt. Ab ea autem

parte ad magnam vertebram, quae est supra summam humerorum partem, recta in gibbum curvatur, attamen huiusmodi . magis apparet quam re ipsa est. Posteriores enim vertebrarum processus ea parte maxime eminent. Ipse autem cervicis articulus interiorem in partem inclinat. Vertebrae autem interiore parte inter se sunt aequabiliter connexae, a parib vero externa nervo continentur. Eae quoque in posteriore medullae spinalis parto articulis inter se committuntur. Parte vero posteriore proce sum acutum habent cum adnata cartilagine, unde exoriuntur nervi, qui proni seruntur, n0nsecus ac musculi a cervice ad lumbos adna-Seuntur, qui costarum et spinae intermedium opplent. Costae vero ad vertebrarum interstitia nervo annectuntur a cervice ad' lumbos interiborem in partem tendentes; anteriore autem parte ad pectus laxum et molle extremum habent.

372쪽

δἐ ' χηνδρώδης το προς ράχιν, ' τι iv ἀλλοχαύνη, τὸ ἀνώμαλον, ἔξω ἔχουσα, αὐχιμα δἐ καὶ κοτυλην ἔχουσα χονδρώδεα, ἐξ seo Βραχμγ κω - ἔχει, ευαπολυτος ἐουσα ιστέων:πλην βραχίονος.-Tουτου δ' ἐκ τῆς κοτύλης νεων - κεφαλῆ ἐξῆρτηται, 'Uνδρου χαυνου περιφερῆ ἐπι*υσιν ἔχουσα αὐ- τω δ' ἔγκυρτος ἔξω καὶ ἔμπροσθὲν πλάγιος, οὐκ Ορθος πρὸς κοτύλην. To δε συις ἀγκοῦ αὐτου πλατυ καὶ κονδυλίδες κά βαλβιδωδες καὶ στερεῖν, ' ἔγκοιλον ὁπισθεν, ἐν β ἡ κο- ράπη ἡ ἐκ του et i χεος, ο ν ἐκταθῆρ ἡ χεὶρ,

ἔνεστΓ ἐς τουτο καὶ τὰ ναρκίδες νευρον, δἐκ τῆς διαζωιος πει το5 τι χεος ιστίων ἐκ μέσων ἐκπέφυκε, περαίνεται. 3 . 'oστέα χειρὰς 1ὶκοσιεπτά ' ποδὸς εἴκοσιτέσσαρα τραχμ λου ἐς τὰν μέγαν ' σπονδυλον ἐπ oσφύος πέντε ραιος εἴκοσι

Formae prae ceteris animantibus maxime recurva sunt. Hac enim parte homo est angu tissimus. Qua costae non sunt, proceSSus est

singulis vertebris brevis et latus. At pectus sibi ipsi cohaeret, qua parte costae annectuntur obliqua interstitia habens, laxum quoque et cartilagineum. Claviculae parte anteriore rotundae ad pectus quidem breves motus, ad summum vero humerum erebriores habent. Sum. mus autem humerus, ἀκρώμιον dictus, ex lato scapularum ossa ortum ducit, in plerisque non aequabiliter. Latum vero scapularum Os ad sp, nam cartilagineum, reliqua parte laxum, soris inaequatala, cervicem et cavum cartilagineum habens, ex quo brachium motionem ducit, quod sacile de ossibus, si brachium demas, dissolubtur. Huius caput ex eavitate nervulo annexum est, teneram Gaetuliginem et rotundam adnatam habens, . Ipsum autem exteriore parte incurvum etianteriore obliquum ad cavstatem recta non sertur. Quod vero est ad cubiti gibbum, latum, tuberculosum, oblongas cavitates habens et .solidum, posteriore parte cavum est, in quod cubiti processus adnatus, qui κορίγλη dicitur, ubi manus extenditur, inseritur, quo etiam torpidus nervus, qui ex medio cubiti ossium interstitio

enascitur. terminatur.

2. Manus ossa septem et viginti numerantur; pedis quatuor et viginti; cervicis ad magnam vertebram usque septem; tu orum quinque; spinae viginti; capitis una cum oculorum ossibbus octo. In totum unum et nonaginta, cum

373쪽

- 228 'A Mili usu αὐτοὶ ἀνθρά που θστέων κατε- unguibus Vero emtum et undecim. Ex homini, μαθομεν, σπόνδυλοι οἱ Ξνω της κληῖδο ειν Vero ossibus ut ipsi didicimus, fio in hiltati πάλιν, ἐπ οἱ δε κατἁ τὰς πλευρας, Vertebrae supra es iculam una cum magna ἶσαι περ αἱ πλευραὶ, δώδεκα οἰ δἐ κατοι Septem numerantur. Ad costas vero totidεω κενεώνας, ἐκτὸς ἐν β τα ὶσια, ἐν τη θσpsi quot et costae, duodecim numero. Ad laterum πέντε. inanitatem praeter eam, in qua coxendi res, in lumbis quinque. Τὰ δὲ σπέρμα οἴον κηρίον ἐκατέρωθεν τῆς Semen Vero Velut savus ab utraque vesicis κύστιος ἐκ δ' αὐτον φλέβες ἐκατέρωθεν του parte est; inde autem Venae ab utraque meatuεοθρητῆρος ἐς τι αἰδοῖον τείνουσι. urinarii parte in pudendum seruntur. Λάρυγξ ἐς πνεύμονα καὶ αρτηρίην. Ποτον Larynx in pulmonem et arteriam ducit. Ρ6. δια φάρυγγος. καὶ στομάχου pari δἐ του- tus per sauces et gulam descendit, ex quibus των. ἐς ἁκρην κ&mν. in imam vesicam. Ητατος ποτε λοβοί ἐπὶ δε του τετάρ- Hepar quinque fibras habet, set autem quis του λοβου ἐπικεῖται ἡ χολὴ, ' ῆς το στόμα iste fibrae adhaeret, cuius osculum ad septum ἐπὶ φρένας καὶ καρ ν καὶ πνεύμονα φέρει. transversum, cor et pulmones sertur. Καρδψ υμὸν περίεστι. Cor autem tunica circumvestit. Το κίλον ἔχει ' νῖς μέ ν ηρτηται δε Homo intestina crassa maiora quam canis εκ τἄν μωρκώλων ταωτα δὲ ἐκ ναρων ἀπο habet; appendent autem ex medianis membra. της ράχιος οπι τὸν γαστέρα. nis, quae mesocola dicuntur. Haec vero ex nervis a spina sub ventre procedentibus. Νεφροὶ ἰκ νεύρων ἀπὸ ράχιος καὶ ωτηρίους. Renes ex nervis de spina et ex arteria. γ . Καρδιης πηγη, ξυγγενὴς φλἐφ, τείνει 3. Cordis sons, vena ei cognata, per septum δὶ φρενον si τος, σπλ νος, νεφρων ἐς transversum sertur, hepar, lienem, renes et m- ἰσχίοιο 'παμ γα προκνημίην ἐπὶ τὸν ταρ- xendicem; dein iuxta posteriorem tibiae partem

σω ετέρη δε ἐκ καρδίης iso μασχάλας, carnosam ad primam summi pedis partem, quast

374쪽

- 229 - κληῖδας, σ*αγας, κεφαλὴν, R ,'-τωπον, παρα - ωτα, ομους, μεταφρενον, στήθεα, γαστέρα δια πῆχεος ' δἐ δια μασχαλέων ἐπὶ πηχυν, 'ἐπὶ καρπόν.

y. Νεὐων ἔκφυσις ἀπο του ὶνίου ἄχρι παρα λάχιν, παρa ἰσχίον ἐς αἰδοῖα, ἐς μι - ροος, ποδας, κνῆμας, Γῆς χεῖρας ἀλλ' ἐς βραχίονας,J τἁ μῖν ἐς σάρκας, τὰ δε παρατὸν ' περόνην ἐς τον μέγαν δάκτυλο τὰ ' δ' ἐκ των σαρκών ἐπὶ τοὐς αλλους δακτυλο - ἁλλ' ἐς οριοπλατην, στῆθος, γαστέρα, ιστέοισι, ξυνδωμοισι - ἀπι δἐ αἰδοίου παρ' ἀρχὸν, ' κυτυλίδα τι μῆν Ανωθεν μι - ρου, το δὲ κατωθεν ἐπὶ τα γούνατα, ἔντευ-- γούνατι ξυνταθῖν, ἐπὶ τίνοντα, πτέρναν, πιδας τι δἐ ἐς περονηπι αλλα δ' ἐς τούς

αὶ μυισται σχί νται, τα μἐν ἔνθεν καὶ ἔνθεν του νεφρού ἐκατέρου, τὰ δε ἔνθεν καὶ ἔνθεν διατέτρηνται ἐς τούς νεφρούς. Καὶ εἶδος καρ ς οἱ νεφροὶ ἔχουσι - καὶ οἴτοι κοιλιῶδεες - ὁ δὲ νεφρις τα κοῖλα ἐωυτου προς τὰς φλέβας ἔχων κεῖται τἁς μεγάλας δ ἐκπεφύκασι ἐξ ' αὐτου αἱ φλέβες αἱ ἐς κωστιν, ' si εἶλκετο ro ποτον δια τών φλεβων ἐς τούς νεφροῖὸς, ἔπειθ' ἄκτορ καὶ J δια τῶν νεφρών διηθειται τὸ Γδωρ καὶ δι' αὐτών νού- τωι ειν ' ἐντέρων ξυνεπακολουθεῖ Σπογγοειδες γάρ ἐστι τὀ ἀπ' αὐτών ἐς την κυστιν

ταρσος dicitur. Altera autem ex corde 4. Gera peram e perturbatus es ab ea, quam oecupat, εede alienu8. 5. At vero venae illae maximae utraque ex parte bifariam dividuntur, partim quidem ab ipsa utriusque renis parte, partim vero ab altera et in renes foraminibus sunt perviae. Et speciem cordis renes habent iidemque cavitatem. Ren autem cavitate sua ad magnas venas situs est, unde prodeunt ex ipso venne in vesicam, qua parte potus per venas ad renes trahitur; deinde per renes quemadmodum aqua exeol tur, ita etiam simul per ipsa intestina consequitur. Spongiae enim est simile quod ab his ad vesicam tendit, illi eque urina a sanguine pedicolatur et secernitur, eamque ob causam sane

375쪽

- 230 - καὶ ἐντα5θα μθούμενον καὶ ἀποκρινόμενον

το ποτον Ευν κοιτο, ἶσον ἐγὼ οἶδα. ιτ . AI ' παρα τὰς πλευρὰς κατατεDουσαι κάτωθέν εὶσι ἔκάστης των πλευρέων, οὐ πρὸς κεφαλης, κατωτέρω δε καὶ ἀπο αρτυ ης. 'Λρτυε μἐν οἶν 'εὶθ' υπορρευσασα ' διαδιδοῖ τῶ σι πλευρὴ σι ρ ἀπι δἐ τῆς παχε ς απὰ καρδίης παλινδρομέει μία ἐς τὰ ἀριστερὰ ἐγκεκλιμένη. Ἐπειτα ἡ μὲν δια μέσων ' τἄνσπονδύλων μέχρις ἄκρων πλευρέων ποραεται, πλευ ρσι οὐκ ἐξ Ισου διαδιδουσα 'τρσιδεξιρσι καὶ τῆσι ἀριστερι σι διασχίδας - ' ἄλλ' ἴσας μἐν, ἀνωτέρωθεν δε ἐν τοῖσι δεῖιοῖσι ἀποσχίζεται.

ταύτην δια τουτο ἐσχίσθη, δ μετέωρος ἐγ- ταυθα ἐστι διά καρα ς πορευομένη. TE Mκατω πλευρέων ἡ αἱμόρρους ' π αχεῖα καλεομένη φλῆι τοῖσι σπονδύλοισι ' αὐτη ἐφ' ἐωυτῆς διαδιδοῖ καὶ ἐνταυθα προσέχεται καὶ

rubra est. Neque enim in renes aliae venae seruntur quam quae dictae Sunt, neque quantum ego scio, alius locus, ubi potus colliquatur. 6. Loei admodum incertae lectionis et inter.

7. A parte vero utriusque claviculae duae quidem venae suffum, duae emm Ssub pectore seruntur et partim in dextram partim in sibnistram in propagines discindunt'r . a itervici Sparte hae quidem magis, dua' vero magis ad cor, partim quidem ad dextram, partim vero ad sinistram, ex utraque parte iuxta costas restidunt et ab his inde, velut quae infra sunt

scinduntur, donec ei, quae infra a corde repudirit, commisceantur. 8. At vena, quae sanguinem fundit, ab artoria ibi scinditur ideo, quod hic sublimis est

per eor pro dens. Sed instae costas quae Samguine fluit et ora a est appellata per se verte, bris ramulos praebet et illic adhaerescit, neque amplius pendet, velut supra cum per iecur se

376쪽

εχει παρ' ἐκάστην πλευρὸν παρατεταμένας

προς ' σπονδύλων. μάλων ἐστι ἡ ὁ τῆς ἀρτηρ- τονος καὶ ὁ τῆς ἀπο του ατος et λε- βω. Πρῖς δε τὀ κάτω μέρος τῆς καρδω ομἐν Hbς τόνος ἀπ' αὐτῆς πρὸς σπονδύλων μαλλον ἐστι hio τες ἀρτηρίης, o δ' ετερος παρα καρδίην καὶ ἐς τα κάτω μέρη φρενών ἐτραπετο πὰ πρὸς φαιος - φαένα ἐντεύθεν δὲ ἀποσχίδω ἐς lω ἔκασται ἐπιφέρονται δι'

ὀστέων καὶ σαρκών περαιωθεῖσαι ἀλλελαις.

tur. Ad lumbos autem supra quidem est arteria, insta vero vena quae sanguinem landit, quae de iecore per septum transversum subli, mis procedit et ad cordis dextram partem ad iugula usque simplex sertur, praeterquam quantum eius cum corde communicationem habet, partim quidem iuxta ipsum leviter scissa, pamtim vero cordis ventriculum penetrans. Deinde a. corde in sinistram ad spinam simplex demittitur et ad superiora quidem corporis ad summas usque costas recurrit, et propagines habet a se ipsa iuxta unamquamque costam ad pecto- sinistram naturaliter protensas, ipsiusque recibtudo magis ad vertebras vergit quam arteriae extensio et venae, quae ex hepate proficiscitur. Ab inferiore vero cordis parte recta ipsius extensio magis ad vertebras est quam arteriae. Altera autem iuxta cor et ad inseriores septi transversi partes ad spinam appensas convertitur. Hinc vero propagines ad unamquamque rectitudinem seruntur per ossa et carnes se invicem traiicientes.

του νώτου παρα τῖν πνεύμονα υτι του στρ-

θεος ' ἡ μῖν ἐκ του δεξιου ἐς τι ἀριστερὸν ἡ δε ἐκ του ἀριστερου ἐς το δεῖιον. H μενουν ἐκ του ἀριστερου δια.του ατος ἐς τὰν

τὸν σπλενα καὶ νεφρὸν καὶ δαιν' ταύτησι

9. Venae autem crassae sic se habere natura videntur LEx umbilico circum lumbos per do sum secundum pulmonem, sub pectore altera quidem ex dextra in sinistram sertur, altera vero ex sinistra in dextram. Quae autem ex sinistra procedit per hepar in venem ac testem descendit, quae vero ex dextra in lienem, renem, ad testem. His pudendum pro osculo est. Α dextra vero mamma in eo endicem sinistram

Lit tesus δ δεύτερος eum pro ο δ' ἔτερος vulgatae, in qua

377쪽

τιτθου la τι ἀριστερον ἰσχίον καὶ t. τῖ σκέλος - καὶ ἀπο του ἀριστερου la τὰ δεξια. OH οφθαλμος ο δεξιις ἐκ του ἀριστερου καὶ ὁ ὁρχις κατὰ τὸν αὐτὀν τροπον ἐκ του δειξου ὁ ἀριστερος. ι . Λὶ παχύταται τον φλεβίν ah mps-

σοῦν σφυρίη τὰ ἔξω καὶ ω το ς ποδας ἀ- κει. Δεῖ οὐν ' τὰς ς βοτομιίας ἐπὶ τῶν Δ,

τῆς κεφαλῆς παρα τὰ Πτα δια του αὐχένος, ἔσωθεν opis τὸν ράχιν ἐκατέρωθεν pέ

ρουσι παρὰ τὰς ψύας la τοῖς θρχιας καιω

et in crus sertur et ex sinistra in dextram. Oculus vero dexter ex sinistro recipit, ad eundemque modum testis Sini Ster ex dextro. ,10. At venae crassissimae De modo natur, liter sρ habout . Earum quatuor paria sunt in corpore et quaedam quidem rex: capitis pane posteriore per cervicem, parte 'externa iuxta spinam ex utraque parte ad coxendices et crura

deveniunt, deinde per tibias ad malleolos externos et pedos pertingunt. In dorsi. igitur. et coxendicum doloribus ex poplitibus et malleolis

exterioribus venae sectiones facere oportet. Albturae venae e capite iuxta aures per cervicem parte interiore serundum spinam ad lumbos utraque ex parte in testes et semora tendunt

et poplites interiores, deinde per tibias ad mal.

leolos et pedes interiore ex parte. . Ad lumbo rum igitur et: testium dolorest ex poplitibus et malleolis interioribus venae sectiones sacere oportet. Tertiaρ venae ex temporibus per cedivicem in scapulas, deinde in pulmonem deseruntur perveniuntque una quidem a dextris iasinistr/s sub mammam et in splenem Q in re-nem; altera vero a sinistris in dextras ex pes, mono sub mammam in iedur et redem. Hae

378쪽

ἐς τὰ αριστερα υπὸ τιν Q λς να καὶ ἐς τὸν νεφρῖν, et πνείμονος υτι τιν μα ζον καὶ ἐς τὴ 'παρ digitos. Postea rκαὶ ἐς τὰν νεφρω τελευτωσι δε ἐς τὰν αρ- volas et cubitos χην αυται αμούτεραι. AI δἐ τέταρται απο vero inferiorem lτού ἔμ οσθεν τῆς κεφαλῆς καὶ των ὀφθαλ- e superiore parte μων υπο τιν αὐχένα καὶ ino τὰς κλμδας nit, altera vero a ἔπειτα ὰπὴ των βραχιόνων ανωθεν υτι τὰς ambae in pudendg καμπας επειτα διὰ των πῆχεων ἐς τοὐς venae ad hunc καρπους καὶ τούς δακτύλους' ἔπειτα παλιν Multae a Aτο των δακτύλων δια των στηθέων των χει- ventre peρων καὶ των πῆχεων ἐς τEς ξυγκαμπας' tum corpi δια δε τῶν βραχιονων τού κατωθεν μέρεος sis venislς τὰς μασχαλας ' καὶ ἐκ των πλευρέων ab exteri ἄνωθεν ἡ μὲν ἐς τὀν rλενα ἀφικνέεται, η mutuo in δἐ ἐς τὸ Απαρ' ἔπειτα ' ὐπὸρ τῆς γαστρὸς fundunt. ἐρ τι άδοῖον τελευτῶσι dia τε i. Καὶ αἱ faciendae. ν παχειων φλεβων ἐς τὸν κοιλην καὶ ἱλλο σωμα καὶ απο των ἐξωτατω καὶ

τῶν ἐσωτατω καὶ ἐς ἀλλελας διαδιδόασι; ἔσωθὲν ἔἴω καὶ αἱ 'Π-ωθεν ἔσω. Τας φλεβοτομίας ποιέεσθαι χρω, κατά τοίσδε

ιδυναι μεμαθρκωσι γ γνεσθαι Τυλλέγεσθαι - οἱ τω γὰρ αν sprαβολη γίγνοιτο μεγαλω ἐπ

379쪽

- 234 -

καὶ το ἔθος μεταστησείας αν, οστε ρω κέ ἐς τωὐτὰ χωρίον ἴδελέγεσθαι. ια . Η δἐ ἡπατῖτις ἐν θσpsi si ἔχρι τού 11. Vena autem ἐσαhica per lumbos extin

μεγάλου σπονδύλου κάτωθεν καὶ σπονδύλοισι ditur usque ad vertebram magnam insta et eum' προσδιδοῖ, ἐντευθεν μετέωρος δι' siπατος καὶ vertebris ramos communicat: deinceps sublimis διὰ φρενών ἐς καρδ*ν. Καὶ ' μἐν εὐθεῖα per iecur et septum transversum ad cor sertur ἐς κλη ς' ἐντευθεν δε αἰ μἐν ἐς τράπηλον, et recta ad claviculas. Dein aliae ad cervicem, αἱ δ' ἐπ' e μοπλάτας, αἰ δἐ ἐκατέρωθεν ἀπο- aliae ad scapulas tendunt; aliae ab utroque i καριφθεὶσαι κάτω παρα σπονδύλους καὶ πλευ- tere deflectentes deorsum ad vertebras et costas ρὰς ἁποκλίνουσι, ἐε ἀριστερῶν μῖν μία ἐγ- declinant, a parte sinistra una prope claviculas, γbς κλ Πων, ἐκ δεξιών δε ἐπί τι ' ταύτη a dextra vero altera ibi per spatium quoddam χωρίον ἁλλη, Πυκρον ' κατωτέρω ἀποκαμ- decurrit, quae paulo inseriore loco, quam ubi p&- ἡ δω/ μἐν ἐκείνη Arinare, προσίδωκε illa discessit ramos communicat cum eostis, τῆσι πλευρῆ i, Dr ἁν τη ἀπ' αὐτης τῆς donec obvia fiat'ei, quae a corde prodit, de- καρδίης προστύχη ἐπικαμπτομένη ἐς τά ἀρι- flectens ad latus sinistrum. Deflectens vero in-στερά - ἀποκαμφθεῖσα δὲ κάτω ἐπὶ σπονα- sta ad vertebras descendit, doneo perveniat ad λους καταβαίνει, ἔστ' ἁν ἀφίκηται 'δD- η loeum, unde hepatisa sublimis ferri coepta erat. si πατῖτις ξρεατο μετεωρ εσθαι, ἀποδι- ramos praebens reliquis costis omnibus et utri δουσα τρω πλευρῆσι τεσι ἐπιλομοις ἁπασαις que ramificationes ad singulas emittens, ipsaque καὶ ενθεν καὶ ἔνθεν ἀποσιδας παρ' ἐκάστην una manens a corde inde per aliquod spatium διδουσα μία ἐουσα, ἀπο μὲν τῆς καρδ*ς ἐπί magis ad sinistram decurrens et postea sub τι χωρίον ἐν τοῖσι ἀριστεροῖσι μEλλον ἐουσα, arteria sita, donec evanescat et pervenerit ad ἔπειτα οποκατω τῆς πιτηρίης ἔστ' ἁν κατα- locum, unde Iesalica sublimis fertur. Antea ναλωθρ ' καὶ ἔλθη δω/ η si πατιτις ἐμετεωρί- vero quam eo, pervenit, iuxta costas ultimas

380쪽

- 235 -

δπη δἐ ἐντευθεν, οὐπω οἶδα. xeyρένες δε κατἁ τὸν σπινδυλον τὸν κάτω

ebri ἀμφὶ ταύτας, καὶ πεφύκασι ἄνωθεν δεγενει, αἴται δὲ μ ιν τι ἐμφανέες. - Δύο δε παχεῖς τινοι ἀπ' ἔγκεφάλου bro τιοστεον του μεγάλου σπονδύλου ἄνωθεν καὶ πρῖς τού στομάχου μαλλον ἐκατέρωθεν τῆς ἀρτηρίης παρελθ γ ἐκάτερος εἰς ἐαυτιν ' ῆλθε ἴκελος ἐνί- ἔπειτα οἱ σπονδύλοι καὶ αἱ γέ-νες ξυμπεφύκασι, ' ἐνταυθα ἐτελεύτων' καί τινες ἐνδοιαστοὶ πρις ἔπαρ καὶ σπλῆνα ἀποτούτου του κοινωνῆματος ἐδόκεον τείνειν. Aλλος τίνος ἐκατέρωθεν ἐκ των κατὰ κλ1- duas in duas partes abiit, quarum altera ab uno, altera ab altero latere vertebrarum abiens evanida fit. Reeta vero vena a corde ad claviculas tendens supra arteriam sita est, sicuti infra ad lumbos sub ea, et ab hac pergit ad iecur, altera parte ad portas et fibram, altera ad reliquas visceris partes dein abierat paululum infra

septum transversum. Septum autem transve

sum hepati adnatum est, quod ab eo separare est difficile. Duae vero venae a claviculis hinc et illine sub sterno ad imum tendunt ventrem, sed quorsum inde abeant, ignoro.

Septum vero transversum iuxta vertebram, quae insta costas est, quo loco ren ab arteria Suspensa est, eam circumiens ex ipsa enascitur ab utroque latere nervum habens. Ibi vero a corde recurrens vena hepatisa terminabatur. Αvena se alica vero duae maximae persorant utrinque septum transversum et sublimes se-

Duorum autem crassorum nervorum a cere

bro sub magnae vertebrae osse superiore parte et magis gulam versus ab utroque arteriae latere pergentium uterque ad alterum accessit instar unius. Dein ubi vertebrae et septum transversum coaluerunt, ibi finiuntur et nonnulli dubii ad ieeur et lienem ab hac communione tendere videbantur. Alius nervus utrinque evertebris iuxta claviculam secundum columnam

라틴어 텍스트