장음표시 사용
461쪽
- 316 σωνται, μῆτε σημείων γενομένων λυτηρίων, μῆτ' ἐν ἡμέρη τι κρισίφνα ' καὶ ἔαν ἐκλελοι- ρατος του πυρετου καὶ ἱδρωτος ἐπιγενομένου, πυρρὸν οὐρον οὐρηθρ, λευκὸν o ιστασιν ἔχον, προσδίχου τούτοις οποστροφὸν πυρετου αὐθημερω αἴται δε αἱ oποστροφαὶ πεμπταῖαι κρινονται ακίνδυνοι. Καὶ si ν κρίσιος ἐπιγενομένης, ουρον ἐρυθρον οὐρηθρ υπόστασιν ἔχον ἐρυθρην,2 καὶ τούτοις υποστροφη γιγνεται του πυρετου αμ μερον καὶ ολιγοι ἐκ ταύτης σώζονται. Oταν μοστ ν ὁ καυσος, τα
ἐόντων τῶν Ουρων, καὶ τῶν ἀλλων σημείων μῆ-τα λογον ἐόντων, νουσος κρισίμη ἡμέρηαφῆ, υποτροπια ει πῖ δε καὶ ὐποστρέφει ἐν κρισίμη ημέρη τούτων καταλειπομένων
μ . Tα παρ' οὐς οἷς αριφὶ κρίσιν γενύμενα μη ἐκπυήσι1 τούτων απαλλασσομένων, ωο- στροφη γίγνεται κατα λογον τίν υποστροφῶν, ὁμοία περιοδ ἐπὶ τούτοισι ἐλπὶς ἐς θραέιεπίστασθαι, νὶν οὐρον παχῖ , οἷον σθλευκον ἐπὶ τοις κοπιίδεω τεταρταίοισι , kλεται τῆς αποστάσιος ἐνίοις δε τούτων καὶ αἰ μορραγίαι γιγνονται ἐκ τῶν ὐινών, si τις τροταρταίοις οὐ λυτικοῦ, καὶ τοῖς πυα αποχωρέοντα bγια ιν νούσοις.
462쪽
λασσομενοι ἐκ των νούσων, τοsτοις τὸν μα-
ιθων, ἡ κοιλίη ἐκταραχθε ῖσα χολωδεσι, θ41. Atra bile vexatis et phrenitide detentis
sanguinis profluvium per ora venarum, quae in ano sunt, bonum est.
42. Qui sponte, vel a morbis liberati insania corripiuntur, his dolor ad pedes deveniens, aut ad pectus, aut tussis vehemens oborta insaniam solvit. Quorum si nihil accidat, cum insania solvitur, caecitas sequitur. 43. Locus insertae Lectionis; vide ad .
45. Loeus incertae lecticiniis. vid. a . 46. In febre ardente si rigor corripiat, sudorem evoeare solet. 47. In febre ardente detento rigore succedente solutio contingit. 48. Tremores in febre ardente delirium solvit. 49. Quibus in febribus aures obsurduerunt, his, nisi febris solvatur, surorem accidere necesse est. Solvit autem sanguis ex naribus e fluens, aut alvus biliosa effundens, aut intesti-
463쪽
δυσεντερ' ἐπιγενομένη, 8 ιδύνη ὶσχίων ἡ
γονάτων. γ . πισοισι ἀν πυρέσσουσι ρῖγος ἐπιγένηται, ὁ πυρετὰς λύεται. in . VOσοισι ὀδύναι γίγνονται ἐξαπινης, τουποχόνδριον ἐπῆρται ἄνω καὶ ἐὰν περὶ τὸν νόθον πλευρὸν καὶ περὶ σκέλεα αἱ ὁδύναι γίγνωνται, τοίτοισι Ἀσις φλεβοτομ' καὶ κάθαρσις κάτω si γὰρ λαμβάνει πυρετὸςὶσχυρος ἀδυνατούντων των χωρA . νβ . Tris bδρωπος ἐυμον κατὰ τὰς pMβαο ἐς τὴν κύστιν ἡ κοιλίην του 5δατος μέσος, λύσις. . 'Hν ὐπὸ λευκου φλέγματος ἐπιμι D*διάρροια ἐπιγDηται ἰσχυρῆ, λύσις. - . Tπο διαρρο*ς ἐχομένοy ὶ υρης Πιροτος ἐπιγενόμενος ἀπὀ του αὐτομάτου, λύσις. νε . VO ι υπο διαρροι ς πουMν χρειον
λαμβάνονται ξυν β; χ', οὐκ ἀπαλλάσσονται, ἐὰν μῆ οδύναι ὶσχυραὶ ἐν τοῖς ποσὶ ἐριπέσωσι εὶ βούλεται διαστρορῆ γίγνεσθαιούσιος ἐπειδὰν μη διάρροια - , ἡ κενὸν διαχώρησιν πρις π αν λεβ Drιγιγνονται γὰρ
φυσαι ἔσωθεν ουσαι δῆλον τοίνυν οὐκ ἔχουσι οὐδεν bγρον, Ωσσε προσφέρειν, εὶ δεῖ, σῖτα ασφαλίς τ* οὐτως ἔχοντι. - . Εἰλεου ἐαγενομένου, οDον νυχρὸν διδου πίνειν πουλον ἀκρατον κατ' oλίγον, εως υπνος ωὶ σκελέων δαγη γίγνηται - λύει δἐ καὶ πυρετος si δυσεντήρου. . Κεφαλὸν περιωδυνουντι καὶ νοσέοντidnorum difficultas, aut coxendicum, aut genuum dolor suo cedens. 50. Quibus febricitantibus rigor aceidit; se-bris solvitur.51. Loo 'incertae lectionis. 52. In aqua intercute detentis, si aquosus humor per venas in alvum, aut vesicam emusti solutio contingit.
53. Si pituita alba detento vehemens alvi prost tum succedat, golutio contingit. 54. Cui gravi alvi profluvio detento D te
vomitus oritur, solutio contingit. 56. De Deo cormuplo viae a n. . 56. Loων integer non ea; of Mim
57. Capitis dolore gravi affecto, si pus per
464쪽
νη . 'Oκισοιm υγιαινουσι οἴας ς ἶδύναι 58. Quibus per sanitatem derepente capi γίγνονται ἐν ταις κεφαλαῖς καὶ παρα- dolores obveniunt consestimque vox deficit, ρεμα ιεφωνοι γίγνονται καὶ ρίγκουα, stertunt, intra dies septem pereunt, nisi sebi τιλλυνται ἐν επτα ἡμέραις, ἐαν μῆ πυρε- prehenderit. ς ἐπιλαβν. νθ . Κεφαλὴν περιωδυνέοντι σικων προσ- 59. Capite vehementer dolenti cucurbituli αλλο - ο τι αν τῶν ανω χωρίων πονρσιν admove; - quieumque e locis superioribus λι οδύνη ἐς ἰσια καὶ γούνατα καὶ ασθμα, luerit, solvit dolor ad coxendices et genua Eν τουτων γίγνηται. lorem et crebra spiratio, quidquid horum iξ .M'Οφθαλμωντι υπο διαρποί ς'αλῶναι 60. Lippitudine laboranti alvi profluvio o o πυρετου ἐπιμένον σπασαος ῆν 62. Si febre detentum convulsi iεται ὁ πυρετὸς αὐθημεριν, ἡ τῆν labris eodem die, aut postero, aut
δας ῆ, μανίην ἐμποιέει. αἱ φλέβες σpo omiαὶ ἐν ταῖς 64. Looua plene legitur Ep. LI. o προσωπον ἐρρωμένον Ῥῆ, καὶ ταμ μαλακα, αλλα ἐπηρμένα p,
465쪽
ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΙMΩN. DE DIEBUS IUDICATORIIS
α . Μέγα ' μέρος ἡγέομαι τῆς ταγης εἴ- I. Artis magnam partem esse duco, quae
ναι το δυνασθαι κατασκοπέεσθαι περὶ τίν, scripta hunt recte speculari posse. Qui enim
γεγραμμένων ὀρθώς o γαρ 'γνοῖὸς καὶ χρε- haec noverit iisque utitur, is mihi in arte non
ιμενος τούτοισι οὐκ ἄν μοι ' δοκέει πιγα multum selli videtur. Accurate autem anni tem- τί λλεσθαι καται τὸν ταγν. Δεῖ δὲ κα- pestatem ediscere oportet et morbi uniuscuius-ταμανθάνειν τὸν κατάστασιν τίν ωρων ἀκρι- que; quid bonum sit et quid periculosum sive βως καὶ τἄν νούσων 'ἐκάστης δ τι ἁγαθον in constitutione, sive in morbo; quisnam modi καὶ ο τι κινδυνωδες ἡ ἐν τη καταστάσι ἡ ἐν bus longus et letalis, quisnam longus et salu- τῆ νούσ*' ' μακρὰν δ τι νοσημα ' καὶ θανάσι- taris; quis acutus letalis, quis acutus salutaris. μον μακρὸν δ τι περιεστικόν os, ' δ τὶ θω ordinem dierum iudicatoriorum ex his contem- νάσιμον, δό-b δ τι περιεστικόν. Tάξιν τῶν plari et ex his sutura praedicero licet: tum κρισίμων ἐκ τούτων ' σκοπέεσθαι καὶ τι προ- etiam exiliis novisse datur quibus et quando λέγειν ἐκ τούτων εὐπορέεται M ' καὶ et quomodo vietus rationem instituere oporteat. ἀπο-τούτων ἔστι εἰδέναι οῖς, ''δτε καὶ ως δεῖ διαιτΞν. β'. Mέγιστον τοίνυν σημγεῖον τοῖσι μέλ- 2. Maximum igitur in aegris, qui superstites λουσι τίν καμνόντων ' βιώσεσθαι, ἐὰν μῆ futuri sunt, signum est, si febris ardens cete- παρὰ φύσιν ἡ ὁ καυσος καὶ τἄλλα δε νο- rique morbi eodem modo praeter naturam non σῆμ,ατα Δσαύτως οὐδὲν γὰρ δεινον τίν κατα fuerint. Nihil enim in his, quae sunt secundum φυσιυ 'γίγνεται, οὐδε θανατώδες ' δείμερον naturam, neque formidandum, neque letale ac-μ, ἐὰν ' μή, αἰ τὸ - ορη τ* νοσερωτι ξυμ- cidit; secundum vero, si ipsa etiam anni tempe- χεση oς γαρ ἐπὶ το που ob νικοη - stas, una cum morbo minime repugnet. Neque τού ἀνθρώπου φύσις την τού δλου μναρειν. enim sere contingit, ut humana natura universi Ἐπειτα δε, ἡν τὰ περὶ το πρόσωπον ὶσχναί- vim superet. Deinde si laciei partes extenuem νηται, καὶ αἰ φλέβες αἱ ἐν τησι χερσὶ καὶ tur, et venae, quae in manibus Sunt et Ozin ἐν τοῖσι κανθοῖσι καὶ ἐπὶ τῆσι ' ὀφρύσι ἡσυ- lorum angulis ad superciliis, quiescant, eum ην ' εχωσι, προτερον μῆ ἡ m. antea minime quiescerent. Tum vero Si VOX
466쪽
- 321 - Τουτο δὲ ῆν ἡ ψωνη ασθενεστέρη καὶ λειοτέρη γίγνηται καὶ τι πνευμα μανύτερον καὶ λεπτιτερον, ἐς την ἐπιουσαν ημέρην ανεσις τῆς νούσου ταυτα οὐν χρῆ σκοπεῖν πρὸς τὰς κρίσιας καὶ es παροι τὸ δικρουν τῆς γλ Πτρος kσπερ σιαλον λευκω ἐπαλείφεται - καὶ ἐνακρη τρ1 γλίσον ταὐτὸ τουτο γεγωνται, σον δε- εὶ μἐν ουν σμακρα ταυτα ε', ἐς
γ . TE H ὀsis τίω νοσημάτων γίγνεται
ἐς τὴν κεφαλὸν καταστ8. Ταδε ουν πάσχει το ἡπαρήοὶδέει καὶ ἀναπτίσσεται πρὸς τας
φρένας ori του esδρματος, καὶ εὐθύς ἐς τὸν κεφαλῆν ιδύνη ἐμπίπτει, μάλιστα δε ἐς
τοῖς κροτάφους καὶ ' τοῖσι οσὶ οὐκ os,
ἀκούει, πολλάκις δὲ καὶ τοῖσι ὀφθαλμοῖσι οὐχ ὁριν καὶ φρίκη καὶ πυρετος ἐπιλαμβάνει. Ουτα μἐν 'ουν κατ' ἀρχὰ ς του νοσρ- ματος αὐτ* γίγνεται διαλιμπάνοντα, τοτὲ
χρειος. τῆς νούσου προδεν, δ τε πόνος πλείων ἐν π*,σωματι καὶ αἱ κιραι σκίδνανται. τῶν
ὐφθαλμῶν, καὶ ' σκιαυγεῖ, καὶ ἰὸν προσφον
προσφερομένου του δακτύλου. Καὶ τας κροκίδας αφαιρέει ἀπι τίν ἱματίων, ' ῆν περ , δοκέων φθεῖρας εἴναι. Καὶ ὁκόταν το
remissior et exilior spiratioque rarior ac tenuior fuerit, in sequentem diem morbi remissio contingiti Haec igitur ad iudicationem in considerationem adhibenda sunt, et num linguae bisurculum velut saliva alba obducatur, numque in summa lingua hoc idem acciderit, minus tamen. Si quidem igitur exigua haec exstiterint, ad tertium diem morbi remissio exspectanda est: si vero aliquanto crassius, in crastinum; sin adhuc crassius, eodem ipso die. Quin etiam oculorum alba per initia quidem morbi nigroscere necesse est, si morbus invaluerit. Haec igitur si pura exsistunt, persectam sanitatem, remisse quidem tardius, vehementer vero citius contingere denunciant.. 3. At vero acuti morbi ex bile oriuntur, cum ad ieeur confluxerit et ad caput pervenerit. Sic vero assistituri iecur intumescit et propter immorem ad septum transversum expanditur, si, timque ad caput, praecipue vero ad tempora dolor ingruit, neque auribus acute audit, saepe vero Oculis non videt, horrorque et febris in. vadit. Haec igitur per morbi initia ei accidunt et quandoque valde quidem, quandoque etiam minus intermittunt, quoque magis morbi tempus processerit, eo corporis dolor maior est; oculorum pupillae dissipantur eorumque acies hebescit, sique digitum ad oculum admoveris, non percipiet, ideo quod non videat. Εum amtem non videre hinc; cognosces, quod admoto digito non iactatur. Et floccos ex vestibus Stragulis detrahit, si quos videat, pediculos esseratus. Cumque iecur ad septum transversum magis explicatum fuerit, delirat, sibique ante oculos reptilia et varias cuiusvis generis seras serri existimat et homines armatos, cum quibus pugnare videtur; et tanquam videat eiusmodi,
467쪽
παραφρονέω καὶ ' προφέρεσθαί οἱ δοκέει προσων ὐφθαλμίν υπετα καὶ ἁλλα παντοδαπαθηρία καὶ ὁπλίτας μαχομένους, καὶ αὐτὸς lαυτοῖς δοκέει μάχεσθαι, καὶ τοιαίτα λέγεrῶς ορέων , καὶ ἐπερπται, καὶ, ἀπειλεῖ, ξγμετιζ αμὰν ἐν thesint, καὶ ἡν αναστη, οὐ δύναται αἴρειν - σκέλεα, ἁλλὰ πίπτει. οἱ ποδες δe γίγνονταιαὶ λ υυ οἱ καὶ ὁκωὰν καθεων, ἀναχ m ἁπι σου υπνου, καὶ Do-πνια ορρὶ φοβεροι. Τοίτν δε γιγνώσκομεν δυἀπι ἐνυπνίων αναῖσσει καὶ φοβέεται πισαν ἔννοος γένηται, ἁ γεῖται. - ενυπνια τοιαυτα, ὁκοια καὶ τω σίματι ἐποχέπε καὶ
πέπονταὶ ς σπερ ξύλα, καὶ. τὸ στομα ἀνος, γειν οὐ δύνανται, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ δακμουσι. θαμινὰ καὶ ' κονται, καὶ το με φρενον πώπηγε, καὶ τὰ σκέλεα ob δυνανται ξυγκάμψπτειν, οὐδὲ τὰς χεῖρα ς καὶ .τὸν UD:oκω
δὲ θανατώδης ῆ, τὰ ποτὸν καὶ - βρίματα, ἁ προτερον ' ἐβεβρωκεε, διαὶ τὰς βως ἐνιοτεανέρχεται.
loquitur, irruit minaturque, si quis exire eum non permittat. Et si surrexerit, crura attollere nequit, sed cadit pedesque perpetuo sunt hi. gidi, cumque dormit, ex somno exsilit horren daqua insomnia videt. Quod autem propter insomnia exsiliat et terreatur, inde cognoscimus icum ad mentem redierit, insomnia eiusmodi
ponit, qualia corpore g sit et qualia lingua
locutug est. Istaque eiusmodi patitur: interdum vero per totum diem et noctem voce privatur eum multa et conserta respiratione. cum amtem delirium cessavit, statim ad mentem redit, et gi quis dum interroget, recte respondet et
omnia, quasi diduntur, intelligit, deinde rursus paulo post iisdem prostratusdoloribus decumbit. Hic morbus potissimum in peregrinatione accidit et si quando per deserta loca quis iter se cerit, etsi etiam aliter invadit. 4. Nervorum distentiones duae vel tres. Si
quidem ex vulnere' oboritur, sic aeger as fiebtur: maxillaeηvetur ligna rigescunt, os aperire non potest; oculi frequenter illacrymantur et convelluntur ; dorsum rigidum est; neque crura, neque manus, neque spinam innectore potest. Cum Nero j6talis . fuerit, poting et edulia, quae prius devoravit, per nares interdum eseunt.
468쪽
ων ' γενομένων ' ἐνίοισι δἐ καὶ ατο τῆς κειφαλῆς πυρετων γενομένων σπασμὸς ἐπιγιγνεται si δὴ δε καὶ υει τρωμάτων. οἶτος ελκεται,' εις τούπισω καὶ μὴ της ὀδύνης τι μετάφρενον πέπηγε : καὶ i τὰ si θεα; καὶ esμίζει, καὶ οὐτω σπειαι σφόδρα, Iστε ista λις κατέχεσθαι ,3 τώγ2παρεύντων μη ἐκτες κλίνης ἐκπίπτειν.ς ., o de τέτανος ἔσσον θανατώδης τον
λὴ ε est τὸν ἀνθρωπον καὶ ὲπυρετὸς σψωρος. Γλῶσσα ni ρεγνυται τρηχυνομένη. καὶ gηρὴ γίγνεται, καὶ το χρῶμα αἰ της irii μῖν πρωτον eo ιν ἐστι, οιον περ εἰωθε, προῖιντος δετου χρονου μελαωεται, καὶ 'εὶ.μῖν ἐν αρπησιφιελαίνοιτο, θάσσους αἱ κρίσι ut vim, hui ni στερον, χρονιώτεραι η . 'Iσχιάδες δε απὸ τίνδε μάλιστα γίγνονται, τοῖσι πολλοῖσD ῆν ' αλ l ἐν hλίφπουλον χρονον, καὶ τά ὶ ια διαθερμανθρ, καὶ ri οριν ἀναξηρανθ i τι ἐνειν. τοῖσι αρθροισιυπι του καύματος , 'sὶς δ' ἀναgηραίνεται, καὶ πήγνυται, 'τοδε ριέγα τεκμεριοπι ὁ γὰρ νοσέων ἐνστρέφεσθαι καὶ κιναιν τὰ αρθρα ου 5. In distentione ad posteriora, opisthotono
dicta, in reliquis eodem ut plurimum modo asscitur aeger. Oritur autem eum ad posteriores cervicis tendones. aut ex angina, aut uva, aut locis ad tonsillas purulentis affectus fuerit. Θ, busdam etiam ex eapite febribus: obortis convulsio accidit, tum vero etiam ex vulneribus. Hic in posteriora distrahitur et prae dolore dorsum et pectus rigescit et lamentatur et tam vehementer convellitur, ut vix ab iis, qui adsunt, contineatur, quin B lecto excidat. 6. Alia nervorum distentio minus quam priores letalis; ex iisdem autem oritur eodemque modo totum corpus convellitur. 7. At febris ardens non similiter ut praedicta oritur.
Sitis igitur multa et vehemens febris hominem detinet. Lingua autem exasperata finditur et resiccatur coloreque primum quidem pallida est, uti consuevit, procedente vero tempore nigresciti Quodsi quidem per initia nigrescat, celeriores iudicationes sunt; sin postea, tardiores. 8. Coxendicum morbi plerisque ex his potissimum causis oriuntur: si quis diutius in sole
versetur et coxendices incaluerint humorque, qui in articulis inest, ab ardore reficentus suerit. Quod autem resiccetur et concrescat. Id magno est indicio. Aeger enim articulos prae dolore, qui in iis est, neque inflectere, nec
469쪽
δύναται υπὸ της ἀλγηδόνος τίν ἄρθρων καὶ του ξυμπεπις ναι. 'Aλγέει δε μαλλον τροωφὼν καὶ τους σπονδυλους τους εκ πλαγίου τῶν ἰσχίων καὶ τὰ γούνατα ῖσταται δε ιλοδύνη πλεῖστον χρονον ἐν τοισι βουβωσι ' ἀμακαὶ ἐν τοῖσι ἰσχνοισι ὀξεῖα καὶ καυματώδης καὶ ἡν τις αυτον ἀνιστ ii 'ξ μετακινέν, es-μι ει υτο τῆς ἀλγηδονος, ἶσον ἀν μέγιστον ' δυνηται - ἐνίοτε δε καὶ σπασμος ἐπιγίγνεται καὶ ριγος καὶ πυρετω. Γίγνεται δἐ ἀπὸ χολῆς καὶ φλέγματος, γιγνεται δε καὶ ἀπῖαῖματος - καὶ ιδυναι παραπλῆσα ἀπθ πάντων τούτων καὶ 'γος καὶ πυρετος ἐνίοτε ' ἐπι
λαμβάνει βληχρος ' ἀλλὰ χρη βδε μελετῆν.
θ . Ἱκτερος δε ἐστι τοιοσδε, ο ορος καὶ ταχέως ἀποκτείνων ἡ χροιὸ θλη σιδιοεὶ σφόδρα ' ἐστὶ ut χλωροτέρη, καθὰ καὶ οἱ σαυροι οἱ χλωροί παρόμοιος δέ οἱ ὁ χρος, καὶ ἐν οἰ φ υφίσταται οἷον ι βιον πυρρον, καὶ πυρετος καὶ φρίκη. βληχρὸ ε. ἐνίοτε δε καὶ τὸ ἱμάτιον ουκ ἀνέχεται εχων, ἀλλὰ
δάκνεται, καὶ ἴδεται τα ἐωθινὰ, ἄσιτος ἐῶν, τα ἔνδοθεν - ἔπειτα μωζει τὰ σπλάγχνα Mἐπιτοπολύ. Καὶ οκιταν ἀνιστε τις αὐτον si προσδιαλέγηται, οὐκ ἀνέπται. Ουτος Δς
ἐπιτοπολῖὸ θνῆσκει ἐντὸς τεσσαρεσκαίδεκα ' huερέων - ταύτας δε διαφυγδεν πιαίνει. . . , H δὲ περιπνευμον' τοιάδε ποιέει πυρετος 'τε ὶ γρος ἴσχει, καὶ πνευμα πυκνὸν καὶ θερμον ἀναπνέερο καὶ ἀπορίη καὶ ἀδυναμιν εχροι, καὶ kιπτασμος, καὶ ιδυναι Θ τὸν movere potest et quia constricti sunt. D6lor
autem magis est ad lumbos et vertebras, quae ex obliquo coxendicum sitae Sunt, et ad genua. Dolor autem acutus et aestuosus plurimo tem.
pore in inguinibus simul et in coxendidita, insistit; et si quis eum erigat, aut de loco mo veat, ingemiscit quam maxime potest prae do. lore. Interdum vero etiam convulsio et rigor et febris supervenit. oritur autem a bile et pituita, oritur etiam a sanguine, et dolores ab omnibus his sunt similes et rigor et febris levis interdum prehendit. Sed ita morbum tractarε s. Morbus regius acutus et qui cito perniciem adfert est eiusmodi: color totus mali Punici corticem admodum refert, vel viridior est, quemadmodum lacerti virides; simile illi corpus est et in urina quod subsidet, velut ervum rubrum; et febris et horror levis detinet. Interdum
vero etiam vestem stragulam habere non sust,net, sed matutino tempore. ieiunus intus modi
detur et raditur, deinde ut plurimum viscera strepitum edunt et si quis eum erigat, aut albloquatur, non sustinet. Hio sere intra dies quatuordecim moritur, quos si effugerit, conva-10. In pulmonis inflammatione haec evenibunt: sebris vehemens detinet, crebra est et calida respiratio, anxietudo et impotentia vexat et corporis iactatio dolorque sub scapulis, ad
470쪽
2μοπλάτην καὶ ἐς τὸν κληῖδα καὶ ἐς τον σωθὸν, καὶ βάρος ἐν τοῖσι στένεσι, καὶ παραφροσυναι. Ἐστι δ' με καὶ ἀνίλνύς ἐστι,
ἔ- ἀν αρξηται miσσειν, πολυχρονιωτέρη δε
ἐκείνης καὶ χαλεπωτέρη. To δὲ σίαλον λευ-eον καὶ ἀφρωδες πτύει το πρωτον. Η Ωγλύσσα ξανθη, προχωτος δὲ του χρόνου μελαίνεται ῆν μἐν ουν ἐν ἀρχii μελαίνηται, θάσσους αἱ απαλλαγαί ῆν δε ἱ στερον, σχολαίτεραι ' τελευτώσα δἐ καὶ λ γνυται, κῆν προσθῆς τὸν δάκτυλον, ἔχεται τὸν δε ἀπαλλαγην τ ς νούσου σημαίνει ἡ γλώσσα, απερ καὶ ἐν τρ πλευρίτιδι ὁμὸίως.J Tαυτα δἐ πάσχει ημψας τεσσαρεσκαίδεκα τὸ ἐλάπιστον, σὴ πλεῖστον δε εIκοσι καὶ μία καὶ isi'σει τούτον τὸν χρονον σφόδρα, καὶ καθαίρεται ἀμα τε βηχὶ τι μῆν πρωτον πουλύ καὶ
ροδες σίαλον, ἐβδ ιν δε καὶ ὀγδόη, δταν
σιες καὶ διαθέσιες του σίματος, καὶ η νουσος
ια . Περι δἐ κρισίμων ' ν μερέων ξδη μέν μοι καὶ π σθεν λέλεκτα ' κρίνονται δε οἱ πυρετοὶ τεταρταῖοι, ἐβδομαῖοι , ενδεκαταῖοι, 'τω- σαρωκαιδεκα AI, ἐπτακαιδεκαταῖοι, εἰκοστροις mi μηρ ἐκ δε τούτων των oξεων τριακοσταῖοι, 'ειτα τεσσαρακοσταῖοι, εἶτα ἐξηκοσταῖοι δταν δε τούτους τους αριθμούς μυ-
βάλλη, χρονίη ξδη γίγνεται η κατάστασις
iugum et mammam, in pectore pondus et deliria. Interdum vero, quoad tussis coeperit, sine dolore est, sed illa longior et molestior est. Primis diebus sputum album et spumosum e spuit, lingua vero flava est, sed procedente tempore nigrescit. Si igitur per initia nigrescat, celeriores sunt iudicationes, postea vero tardiores. Tandem etiam lingua finditur et si digitum admoveris, adhaerescit. Haec accidunt diebus ad minimum quatuordecim, ut plurimum vero uno et viginti, quo tempore vehementer tussit unaque cum tussi reiicit primum quidem copiosa sputa et spumosa, at septimo atque octavo die cum febris in vigore et hinmida pulmonis inflammatio fuerit, crassius, aliboqui minime, nono vero et decimo die aliquantulum ex viridi pallescens et subcruentum, duodecimo autem et ad decimum quartum usque copiosum et purulentum.11. Ad de iudicatoriis diebus iam quidem
etiam ante a me dictum est. Iudicantur autem sebres quarto die, septimo, undecimo, decimo quarto, decimo septimo, uno et vigesimo. Post hos vero acutos trigegimo, deinde quadragesimo, postea sexagesimo. Ubi vero hos numeros superant, diuturna iam evadit febrium conditio.