Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

531쪽

- 386 -κς . Uκύσαι δε ἐν γαστρὶ δοκέουσι ἔχειν οὐκ εχουσαι καὶ πολλούς μῆνας ἐξαπατωμται, τίν καταμηνίων 'μὸ φαινομένων, καὶ τὶς γαστέρας ορωσι αὐξανομήνας τε καὶ κινεομένας, αυτα κεφαλῆν τε αλγέουσι καὶ in γλον καὶ omUγνδρια καὶ ἐν τοῖσι πιτθοῖσι γάλα οὐκ ἐγγίγνεταί σφισι, εὶ μὴ θλίγον τι καὶ ὐδαρές. 'Eπην δὲ τι κύρτωμα

τι τῆς γαστρὸς ἀπολυθρ καὶ λαπαραὶ γέ

νωνται, αἴται ἐν γαστρὶ λειονται, ὴν μετι ἀλλο κώλυμα γένηταί σφισι ἐπεὶ το πα- θος γε τούτο ἀγαθύν ἐστι μεταβολὴν ποιῆσαι ἐν τη οστέρη, οστε μετὰ τουτον τῖν χρόνον' ἐν γαστρὶ λαριβάνειν. Tῆσι δ' ἐχούσησι ἐν γαστρὶ τὰ ἀλγρματα ταωτα οὐ γίγνεται, ὴν μὴ Γυνεθεα 'εισι, καὶ γάλα ἐν τοῖσι τι θοῖσι ἐγγίγνεται. κ . Tὰς δὲ υπο των ρων τῶν πολυχρονίων ἔχομενας ἐρωταν, εὶ κεφαλὸν ἀλγέουσι καὶ οσφύν καὶ τὸ κάτω τῆς γαστρός ἐρέσθαι ' δὲ καὶ περὶ αἱμωδίας καὶ πιιβλυρύγμου καὶ βχων.κη .. Oκύσαι δε νῆστιες ἐουσαι ori λα ἐμέουσι πολλας 'μέρας, μῆτε ἐν γαστρὶ

ἔχουσαι μετε πυρεταινουσαι, πυνθάνεσθαι ελ-

τι νοσημα τουτο, επειτα ' δὲ καὶ παρθένοισι, τοῖσι δ' ἁλλοισι ἡσσον.κθ . ' O ινδε ανευ πυρετών οδυναι γίγνονται, θανάτους μῖν οὐκ Hτεργάζονται, πολυχρύνιοι δε αι πλείους ' εἰσὶ καὶ πολλὰς

μεταστάσιας ἔχουσι καὶ υποστροφάς.λ . in δῖ τρόποι πρωτον μιῆν τῶν περὶ 26. M quaecumque se concepi se existimant, neque conceperunt et multis mensibus decipiuntur, quod menstruu 90n z0mpareant et venter turgescere et moveri videatur, eae capitis ad cervicis praecordiorumque dolore conflictantur. neque lac in ipsarum mammis innascitur, nisi paucum quiddam et aquorum. Cum Vero ventris tumor dissolutus fuerit, ω'molles evaserint, eae, nisi quid aliud obstet, concipient: quandoquidem affectio ista ad mutationem utero asserendam valet, adeo ut post hoc tempus concipiant. Eae vero, quae conceperunt, doloribus illis non tentantur, nisi consueti suerint, iisquelao in mammis innascitur. 27. Quas autem longae fluxiones exercent, de capitis dolore, lumborum et imi ventris interrogandae sunt. Selacitari quoque oportet, num dentium stuporem sentiant, aut visus hebetudinem, aut aurium sonitum. 28. At quaecumque ieiunae multis diebus aliquantulum biliosa vomitione reiiciunt, si neque uterum gerunt, neque febre detinentur, interrogabis, num lumbricos rotundos una cum vomitu refundant. Id enim ni fateantur, ipsis affuturum praedices. Potissimum autem mulieres invadit hic morbus, deinde etiam virgi,

nes, reliquos vero minus.

29. Dolores vero, qui sine sebre invadunt, ne interficiunt quidem , ut plurimum diuturni

sunt multasque mutationes ac recursus habent.

30. Atque horum genera primum quidem in

532쪽

πτεσθαι εκάτερα αυτῶν In b' ὁκόσοι set. ἐναυτῶν ἀμβλυίσσουσι καὶ ἔρευθός τι εχουσι ἐπὶ σίν ' θφθάλμων καὶ κνησμυῖς ἔχει τιμέτωπον, τούτοισι ἀρῆγει αἶμα ςυἐν ἁπο του αὐτομάτου, καὶ ἐς ανάγκης ' ἁπλους οἶτος ὁ τριτος. οἷσι δε ιδύναι περὶ την κεφαλὸν καὶ τὸ μέτωπον. ἔκ τε τῶν ἀνέμων τίν μεγάλων γίγνονται καὶ ἔκ τρν ινυχίων οταν

αλφθῶσι ἰσχυροκοῦ, τούτους κοπι ι μἐν τέλειαι μάλιστα ἀπαλλάσσουσι, ' c φελέουσι δε καὶ πταρμοὶ καὶ βλένναι τῆσι μὶ γενι-

μεναι, μάλλον μἐν ἀπο του αὐτοματου, ci

μεναι τελέως, ὐστε καὶ βηχας ἐπιγενέσθαι, οἴ τε πταρμοὶ ἐπιγούμενοι τὰς ὀδύνας ρνφι ἡ σαοσωσι, φύματα ἀνάγκη ἐπιγενέσθαι καὶ ἀχροίας τοί stri. 'Oκύσοισι δε ὀδύναι ἄνευ ' προφάσιος γίγνονται καὶ πολυχρόν:οι καὶ ἐν πάση τρ κεραλρ. ἰσχνοω τε λύσικαὶ ἀμενηνοῖσι, προορEσθαι τούτοισι το νόσημα πολλ* χαλεπίτερον του προσθεν ην

δὲ καὶ ἐς τὸν τράχηλον τε καὶ ἐς τον νίτον ἡ ἰδύνη καταβαθιε τὴν κεφαλην ἀπολιπουσα καὶ αυθις παλινδρομέη ἐς τὸν κεφαλῆν, ἔτι χαλεπώτερον γίγνεται - τούτων δε πάντων nisi τον, εὶ Γυντείνοι τῆς κεφαλῆς ἐς τὸν τράχηλόν τε καὶ τον νώτον. Tὰς δε ελείας τούτοισι προσδέχωθαι ἐξ ἀποστα

εχουσι, ὴ ἐξανθεματα ἐν ' τοῖσι σώμασν λυσιτελέει δἐ καὶ πιτυρωθεῖσα ii κεφαλῆ. Νάρ- capitis doloribus spectantur, quorum quidam

leves sunt, quidam etiam longe graviores. Utrorumque'vero ea sic ineunda est ratio. Quibus quidem visus caligat et rubor quidam in ipsis oculis est, cum quadam frontis prurigine, eos iuvat sanguis sua sponte aut ex necessitate profluens. Atque hic modus simplex est. At quibus dolores capitis et frontis accidunt tum ex ingentibus ventis, tum ex frigore post vehementem aestum, eos gravedines persectae maxime liberant. Iuvant quoque et sternutamenta et mucosae pituitae in naribus ortae, praecipue quidem sponte fluentes, sin minus, vi expressae. Gravedines vero in totum ortae, adeo ut tusSes consequantur, et sternutamenta ubi succedunt, neque dolores sedaverint, iis tubercula et coloris pravitates ex necessitate aderunt. Quos vero dolores sine causa et diuturni et totum caput oecupantes iam graciles et viribus exhaustos affligunt, in his animadvertendum morbum priore multo esse graviorem. Quodsi in cervicem et dorsum relicto capite dolor descendat rursusque in caput recurrat, etiam gravior existimandus est. M omnium maxime terret, si a capite ad cervicem et dorsum pervenit Eos vero iuvari spes est, si abscessus aliquis eruperit, aut pus tussi reiectum fuerit, aut sanguinem per ora venarum landere sunt soliti,

aut pustulae toto .corpore pullularint. Ex usu etiam est caput porrigine tentari. Quibus autem torpores et prurigines pungentes per caput interdum quidem totum, interdum etiam aliqua in parte percurrunt, saepius vero frigoris ali-

533쪽

- 388 -

δαῖσσουσι, τοτἐ μἐν δῶ πάσης, τοτἐ δἐ M sciscitari oporiet, num etiam ad summam lin. μέρμο τινος, πολλάκις H καὶ ψυχρόν τι guam pungens ille pruritus pertingat. Sio enim

δοκέει αὐτοισι διαχωρέειν δῶ τῆς κεφαλῆς, magnus morbus est et qui aegre solvitur: alia τούτους ἐπανερέσθαι, εὶ καὶ ἐς τῆν γλωσσαν oqui vero Acilis. Auxilium autem consequunturAκρην ἀφικνεῖται ἡ κνίδωσις εὶ γὰρ τουτο ex abscessibus, velut antea scriptum est. Qui ποιέοι, τέλεον τὸ νόσημα γιγνεται καὶ χαλε- tamen his minus quam illis accidunt. Tenebria τώτερον ἀπαλλάξαι, εἰ πετὸς δε λευ τουτου. cosae autem vertigines si cum doloribus adsue- οἱ δὲ τροποι των ὐφελειών ἐξ ἀποστασίων, rint, etiam ad insaniam adigitur, nec facilest σπερ προγέγραπται iησσον μέντοι ἐσι L profligatur et senes praecipue affligit. Reliqui γνονται ἁποστάσιες ἐπὶ τούτοισι κ ἐκ οισι. capitis morbi tum viris tum mulieribus vehe- 'Οκοσους δε ξύν τῆσι ιδυνησι σκοτόδινοι λαμ- mentissimi sunt ao diutius perseverant ac cum βανουσι, δυσαπάλλακτον καὶ μανικον γέρουσι securitate. Accidunt autem et iuvenibus et vi H ὁ τροπος ουτος μάλιστα γίγνεται. Λὶ δἐ ginibus in aetatis flore potissimumque circa ἄλλαι νουσοι ' αἱ ἀμφὶ κεφαλῆς ἀνδράσι τε menstruorum exitum. At mulieribus circa ea καὶ γυναιgὶ ἀσφαλίς ἰσχυρόταται καὶ πολ pitis dolores reliqua quidem omnia, quae etiam n χρονιώτεραι γίγνονται δε καὶ νεα σκοισί viris accidunt, pungentes tamen prurigines et τε καὶ παρθένοισι τρω ἐν ηλικιν καὶ μάλι- atras bilis vitia minus hae quam viri sentiunt, στα ειν καταμηνίων ἐς την προοδον. Tησι nisi menses penitus evanuerint.

ει γυναιξὶ ἐν τησι κεφαλαλγ*σι τὰ μDἀλλα πάντα γίγνεται ἁ καὶ τοῖσι ανδρα

αἱ κνιδίσιες δε καὶ τὰ μιελαγχηλικὰ ' ταυτησι ἡσσον ξ τοῖσι ανδράσι, μὴ τὰ καταμηνια τελέως θφανισμένα ii. λα . Οἴσι δἐ τὰ χρίμιατα νέοισι ἐουσι πο- 31. Quibus iuvenibus diu coloris laedatio

νηρά ἐστι πολυν χρόνον, ' ξυνεχεις δε μὴ, adest, non tamen continens ad instar regii κτεριίδεα τρόπον, ουτοι καὶ τῶν ανδρων καὶ morbi, ii et viri et Beminae capitis dolore con-τει γυναικων κεoαλὸν ἀλγέουσι καὶ λίθους fitetantur et lapides et terram edunt, aut hae- τε καὶ γῆν τρίγουσι καὶ αἱμορροῖδας εχουσι. morrhoidaa habent. At colores cum virore pal-Tἁ δἐ χλωρὰ χρώματα, νῖσα χρόνιά εἰσι καὶ lidi, diuturni, absque vehementi regio: morbo, μὰ ὶσχυροὶ Bκτεροί εἰσι, τὰ μῆν ἀλλα τὰ cetera quidem eadem sacere solent; verum prae αὐτὰ ποιέειν αὐτοῖσι ξυριβαίνει, ἀντὶ δἐ των cordiorum dolores eos magis vexant quam de λίθων τε καὶ τῆς γῆς τρίgιος 'H υποχόν- teros, neque tamen lapides aut terram edunLδρια λυπέει μάλλον Θ τοῖὸς ἐτέρους. λβ . 'Oκοσοι δε πουλον χρονον et χροὶ φαί- 32. Qui vero diu pallidi laetem habent tu

νονται, καὶ τὰ πρόσωπα ἐπηρμίνα ἔχοντες, midam, eos certum est aut capitis, aut Vi8ονεὶ δέναι χρη τουτους τὸν κεφαλὸν ὀδυνωμ6 rum dolore laborare, aut in sede malum aliquod

534쪽

- 389 - νους, sit περὶ τἁ σπλάγχνα ἀλγέλματα ἔχον- iis adesse. Horum vero plerisque non unum τας, ἡ ἐν τρ ἔδρη ' κακόν τι εἶναι αὐτοισι. aliquod horum malorum accidit, sed interdum Τοὶσι δἐ πλείστοισι τἄν τοιούτων οὐχ ἔν τι multa, vel etiam Omnia. τατων τῶν κακών φαίνεται, ἀλλ' εστι οτε πολλα, θ καὶ παντα. . ΟΙ Ω τῆς νυκτὸς οὐχ ὁρώντες, ο9ς 33. Qui vero noctu non cernunt, quos ny-

δὴ νυκτάλωπας καλέομεν, αλίσκονται cialopes appellamus, morbo prehenduntur iuve- Θ του νο ματος νέοι, ἡ παῖδες, ' λ καὶ νεα- nes, aut pueri, aut etiam adolescentes et sponte νωκον καὶ απαλλάσσονται baro του αὐτομά- evadunt partim quidem quadragesimo die, pam του, οἱ ρι, ἐν τεσσαρακονθῆμ εροι, οἱ δε επτα- tim vero septimo mense, quibusdam etiam toto μηνοι, τισὶ δἐ καὶ ἐνιαυτὸν ολον παρέμεινε. anno perseverat. Et tempus quidem aestimari

Σημαίνεσθαι 'ει χρῆ περὶ του χρονου ἔς τε debet et magnitudine morbi, et aegri aetatis τὸν Ιαυν του νο ματος ὁρώντα ἔς τε τὸν ratione adhibitae His iuvant quidem superves λιμν του νοσέοντος. AI δἐ ἀποστάσιες nientes abscessus et ad infernas partes tenden-ὐφελέουσι μἐν τούτους ἐπιφαινόριεναί τε καὶ tes, qui tamen per iuventutem nou admodum ἐς τὰ κάτω 'μπουσαι, ἐπιγίγνεται δὲ ob contingunt. At neque mulieres, neque virgines, κάρτα δια τὸν νεοτητα. AI δἐ γυναῖκες quibus menses apparent, hoc morbo tentantur.' οὐχ ἁλίσκονται uo του νοσεματος τούτου,

οὐδὲ αἱ παρθένοι, ηθι τὰ ἐπιμῆνα ' φαίνεται. λδ . οἷσι δε δείματα δακρύων πολυχροια, 34. Quibus vom diuturnae lacrimarum fluxi-

εὶ νυκτάλωπες γίγνονται, τουτους ἐπανερω-. Ones sunt, si notat Opes evadunt, eos interro-

τάν, ἰὸν τὸν κεφαλῆν τι προηλγηκότες tam gare oportet, num sorte caput iis doluerit, ante πρὸ τῶν ἀποστηριγμάτων τούτων. hos abscessus. λε . 'Oκύσοι δε ιι τε πυρετ ναντες μῆτε 35. Quibus absque febre et coloris laeditate 'ροοι ἐοντες ἀλγέουσι πολλάκις. τῆν τε Dequens adest verticis et temporum dolor, si κορυφην καὶ τοῖὸς κροτάφους, ῆν 'μθ τινα plane nullus alius adsuerit faciei abscessus, aut αλλην φανερην ἔχω τι ἀποστασιν ἐν τῶ προσ- vocis gravitas, aut dentium dolor, iis sanguinis

cy, ῆ βαήλ φθέγγωνται, ὴλ οδόντας ἀλ- ex naribus eruptionem fore spes est. At quiumωα, τούτοισι αἱμορραγίην διὰ τει ρινίν bus sanguis ex naribus profluit, etsi alioqui προσδέχεσθαι. Οἴσι δἐ ἐκ τρν δνῶν αἷμα sani videantur, iis tamen aut lienem tumidum,

535쪽

- 390 - θει, δοκέουσι ' δ' υγιαίνειν τι λα, τούτους θ aut caput dolere, aut splendens quiddam anti σπλῆνα ε ρσεις ἐπηρπινον ἔχοντας θ τὸν oculos obversari comperies. Magna vero Oxκεῖαλῆν αλγέοντας τε καὶ μαρμαρυγρδές τι parte una et caput et lien hune in modum L. προ τίν ὀρθαλμών φαινύμενόν σφm. Tοῖσι habere videntur. g, αὐ-τοισι τίν τοιούτων Λιμα καὶ τα απι

τῆς κεφαλης οἱ τως ἔχοντα φαίνεται καὶ τα

λς . Oυλα δε πονηρὰ καὶ στύματα δυσί- 36. Quibus lienes magni, iis gingivae vitian. δεα οἶ ri σου Θες μεγάλοι. Oκύσοι δἐ ἔχουσι tur et os grave oleti Quibus autem lienes σπλῆνας μεγάλους, μῆτε αἱμιορραγίαι γ magni sunt, neque sanguinis eruptiones sunt, γνονται μετε στύαα δυσῶδες, τούτων αἱ neque os grave olet, in tibiis si mala ulcera κνῆμαι ἔλκεααπονηρα ἴσχουσι καὶ ουλὰς habent et nigras cicatrices.' μελαθας. λζ :Οἷσι δε τα υτο τοῖὸς ὁφθαλμούς ἐπαί- 8r. At qui partes eas, quae subsunt oculis ρεται ἰσχυρος, τοoτους σπλῆνας μεγάλους vehementer sublatas habent, magnos habere ε θυις ἔχοντας εὶ δε καὶ ἐν τοισι ποσὶ lienes comperies. Quodsi pedum quoque imοὶ ματα προσγίγνονται καὶ ὐδωρ ρ ανῆσον- mores adsint, ex aqua etiam laborare videbun- ται εχοντες, ἀλλα την γαστερα καὶ τὸν tur; sed ventrem et lumbos inspicere oportet ὀσpbν ἐπικατιδεῖν. λ: . Tα δἐ ἐν τοm προσίποισι παραστρέμ- 38. oris perversiones, quae nulli corporis

ματα 'ν ν μηδενὶ αλλον του σῶματος ἐπικον parti consentiunt, celeriter aut sua sponte, aut γωνίη, ταχέως παύεται καὶ αὐτόματα καὶ ex necessitate sedantur.

δες ἀνάγκας. λθ -οἱ δ' ἄλλοι απόπληκτοι, οta ' Εὐν 39. In reliquis vero corporis siderationibus,

τω ρινὶ δυνασθαι κινίειν λεπτύνεται τὸ νενο- quibus praeter motionis impotentiam pars com σηκος του σώματος, ουτοι ἀδύνατοι ' ἐς τωὐ- poris affecta extenuatur, ii restitui non possunti

τὸ καθίστασθαι ολ ει ' ξυντ ξιες μὴ ἐπι- At quibus colli quationes non succedunt, ii pro-

γίγνονται, οἴτοι δὴ ἔσονται ὀ γιέες. Περὶ δε secto sanitatem consequentur. Tempus autem, του χρονου ὁποτε ἔσονται προλέγειν 'la τε quo ista contingant, praedicere licet ad morbi τὸν ὶσχυν του νοσῆματος ' ὁ ντα καὶ ἐς τὸν vim et tempus et hominis aetatem et anni tem- χρονον καὶ ἐς τὸν ἡλικ*ν του ἁνυλ υ καὶ pestatem attendendo; ubi in animum venit Ve'

ἐς τὸν ωρην, εὶ ὁ ς δτι τα παλαιότατα τίν' iustissimos morbos et pessimos et qui saepius νοσρομάτων καὶ τα κακιστα καὶ ' κυλινδόμενα repetunt, eosque qui in corpore sunt adminβαρύτατα υπακουει, καὶ τα ἐν τοισι γεραμ dum senili, non sacile cedere. Est etiam au

536쪽

- 391 - τάτοισι τών σωμάτων ἔστι δἐ καὶ τὀ φθιμνίπωρόν τεοκαὶ ο χειμει του ῆρος τε καὶ του θέρεος ' ανεπιπι δει θωπος ταυτα τὰ νο-

σῆματα ἀφιέναι. μ . AI ει ἐν τοῖσι ὀ οισι γενύμεναι θα- ναι, ὁκύσαι μεν ἐς τὰς χεῖρας ἐπικαταβαίνουσαι νάρκας τε καὶ ὐδύνας παρέχουσι, ταωνσι ἀποστάσιες μἐν οὐκ ἐπιγίγνονται,

ιάζονται δε μD αιναν χολὴν ἐμέοντες ὐκύσαι M αὐτου μένουσι ἐν τοῖσι ὀ οισι, ἡ

καὶ ἔς τι, νώτον ἀφικνέονται, ταύτας πυον

ἐμέσαντες ἐκφυγγάνουσι, 'si μέλαιναν χο- λην. Καταμανθάνειν δὲ περὶ τούτων In ῆν μὲν γἁρ εὐπνοοι εισι καὶ ὶ γοὶ, μίλαιναν χο ν αὐτους μEλλον ἐλπὶς ἐμέσα εὶ δ'' αυ δυσπνοώτεροι καὶ ἐπὶ του προσίπου ἐπιτρέχει τι αὐτοῖσι χρωια, O προσθεν οὐκ ἐπεγένετο, υπέρυθρον εἴτε μελαν, τούτους πυον

ἐλπὶς μάλλον πτύσειν. Σκέπτεσθαι δὲ πρωτούτοισι καὶ es ἐν τοῖσι ποσὶ οὶ ματα ε - στι ' καὶ γὰρ τουτο τι σημεῖον τούτοισι ὁμολογέον ἐστί. To δε νόσημα τουτο τοῖσι ἀνδράσι προσγίγνεται ὶσχυρότατον τοῖσι . ἁλτεσσαράκοντα ἐτέων ἔς τα εγκον ' τὸν

ζονται.

δων' ὁκόσοισι γὰρ τρν γεραιτέρων αἴ τε ν - και ὶσχυρόταται καὶ . καταψυκιες τῆς θσφίος τε καὶ τῶν σκελέων καὶ τι αὶδοῖον ἐπαίρειν ἀδυνατέουσι καὶ η γαστηρ οὐ διαχωρέει, εὶ

μὴ πρις ἀνάγκην, καὶ κοπρώδης μυξα πολλὸ

διεῖέρχεται, τούτοισι χρονιώτατον τὸ νοσημα ἔσται, καὶ προλέγειν ἐνιαυτθν τι ἐλαπιστον,

ap' οἴ χ νου ἡρξατο ει νοσημα γίγνεσθαι, καὶ τὰς opελείας ἐς το εαρ τε καὶ τὀ θέρος

προσδεχεσθαι. Tiam n νεανισκοισι ἐπωδυνοι clumnus et hiems vere et aestate ad eos modibos tollendos minus accommodatus. 40. Humerorum vero dolores, qui ad manus tendunt, torporesque et dolores iis exhibent, abscessus certe non consequuntur, at bilis atrae vomitione sanantur. Eos autem, qui in humeris perdurant, et ad dorsum pertingunt, puris aut

atrae bilis vomitione effugiunt, quorum haec ineunda est ratio: sacile quidem spirantes et extenuatos vomitione nigram bilem effusuros magis sperare oportet. M dissicultate spirandi

laborantes, si in faciem color subruber aut niger, antea non visus, subvehitur, pus exspuitione potius reddituros spes est. Praeterea etiam animadvertendum num pedes tumoribus infestentur. Hoc enim iis indubitatum est signum. Hic autem morbus viris vehementissimus accidit a quadragesimo anno ad sexagesimum usque Quam aetatem etiam coxendicum dolores praecipue vexant.

41. De coxendicum autem doloribus fio existimandum est. Quibus senioribus vehementissimi torpores adsunt et lumbi et crura frigescunt, nec pudendum erigi valet, alvusque non nisi coaeta egerit et mucosum alvi recrementum plurimum prodit, his maxime diuturnum lare,

ac praedicendum ex quo morbus coepit, annum ut minimum perseveraturum, iuvamentumque non nisi aut vere, aut aestate sperandum. At iuvenibus quidem non minores dolores asserunt coxendicum morbi; sunt tamen breviores: et-

537쪽

- 392 -

μῖν οὐχ ησσον αἰ ἰσχιάδες, βρα τεραι δέ καὶ γὰρ τεσσαρακον μεροι ἀπαλλάσσονται αλλ' οὐδἐ αἱ νάρκαι ἐπιγίγνονται ὶσχυραὶ, ουτε αἱ καταφύξιες των σκελέων τε καὶ τῆς οσφύος. OH δἐ τὸ νοσημα τουτό ἐστι ' μἐνῆν τε ὀσφύi καὶ τ σκέλεῖ, βιάζεται δε οὐχ

σθαι ri εὶς τὸν βουβῶνα ἡ ὀδύνη ἀφικνεῖται γ ν γὰρ ταυτ' ἔχεν ἄμφω, χρόνιον τἐ νω μαγίγνεταν ἐπανερέσθαι δε καὶ es ἐν τ* μηρίδνάρκαι ἐγγίγνονται, καὶ ἐς τὸν ἰγνύην ac ικνουνται καὶ 8ν ορ, αυθις ἐρέσθαι ξν καὶ διὰ

τῆς κνῆμης ἐπὶ τον ταρσον του ποδύς. οκόσοι δ' ἀν τούτων τα πλεῖστα ὁμολογέωσι,

νουσος αὐτη ὁκόσοισι μῖν. 'τὸν θσφύν ἐκλείπουσα ἐς τα ' κάτω τρέπεται, θαρσύνειν. Οκόσοισι δε τα τε ὶσια καὶ τὸν θσφυν 'μη ἐκλειπουσα ἐς τα ' ἁνω τρέπεται, προλέγειν

β . οἷσι δε περὶ τα αρυα ιδύναι τε γίγνονται καὶ ἐπάρσιες καὶ καταπαύονται, οὐκ ἐν τ* ποδαγρικν τριπον, ωρῆσεις τά τε σπλάγχροα μεγάλα καὶ ἐν τ* ούρφ λευκηνυπιστασιν καὶ τούς κροτάφους, θν ' ἐπανέρη, φεσει πολλάκις ἀλγέειν φρσει δε καὶ

καλέουσι γίγνεσθαι 'ἐπ' αὐτοῖσι. Γίγνεται δε τι νισημα τουτο οἶσι ἐν τῆ παιδείη τε καὶ νεω τι gύνηθες ἐον ' αἴρια ρεῖν ἐκ των ρινων πέπαυτμt. 'Επανερέσθαι Ουν περὶ τῆς enim quadragesimo die liberantur. Quin nee

vehementes corporis, neque crurum ac lumborum perfrictiones fiunt. Quos autem morbus iste in lumbis et cruribus vexat, nec tamen adeo ut, cumbere cogantur, animadvertere oportet, num aliquid uspiam in coxa concrescat percontarique, num ad inguen dolor perveniati Etenim si utraque adsuerint, morbus fit diu. turnus. Percontandum quoque num semur to

pores sentiat et ad poplitem pertingant. Quo

concesso rursus inquirendum, num per tibiam serantur ad primam summi pedis partem, quae tarsus dicitur. Qui enim istorum bonam partem latentur, his ipsis crus modo calidum. modo frigidum fieri recte praedixeris. At quibus . hic morbus relictis partibus, quae ad lumbos sunt, iusta vergit, eos bene sperare iubeto. Quibus vero coxendicem et lumbos occupat et versus superiora vergit, iis gravem fore prae-42. Quibus autem ad articulos dolores ori,untur et tumores, desinuntque sine podagra, iis et magna viscera adesse comperies et in urina quod subsidet album. Ac, si interrogas, assirmabit saepe tempora sibi dolere; et sibi nocturnos audores oboriri latebitur insuper. Quodsi neque tale quidquam in urina subsidet, neque sudores sunt, metus est ne articuli clam dicent, aut in his abscessus fiat, quem melicerida vocant.bIis autem morbus ille aecidit, qui, bus pueris aut iuvenibus ex naribus sanguinis fluor consuetus desiit. Ex quibus percontari oportet, num in iuventute sanguinis fluxus ac ciderit et num pungentes prurigines ipsis in

538쪽

του 'Hματος ρεξιος, εἰ ἐγένετο ἐν τη νεο- u καὶ εὶ κνιδίσια εν τε τ* στήθεi καὶ τώ μεταφρένω ἔνεισι. Καὶ οκοσοις αἱ κοιλίαιὶ σχυρὰς οδονας παρέχουσι ανευ ἐκταραξιων καὶ ὁκόσοισι αἱμορροῖδες γίγνονται αὐτη γαρ 1 ἀρχὴ των νοσημάτων ' τούτων. Ην δεκακόχροοι οἰ ἄνθρωποι οἴτοι φαίνωνται, ἐπανερέσθαι καὶ κεφαλὸν 'εὶ οδυνωνται φθσουσι γάρ. Τούτων δε ὁκοσοισι αἱ κοιλίαι ἐπώδυνοι ἐν τοῖς δώοῖς Hεν, τα ἀλγῆματα ὶσχυρή- τερα γίγνεται, καὶ μάλιστα οταν σπις τψοποχονδρίαν κατα τι si ρ τι ι πόλειμμα τῆς

ὀδύνης ἰῆ. 'Ωφελέει δε ταύτας τοις ὀδύνας τι παραυτίκα φορος ἐν τῆ γαστρὶ γενόμενος

αμβλυίσσουσι οἱ ἀνθρωποι υπ' αὐτου. 'Aλλ' ἐπανερέσθαι περὶ του αῖματος, εὶ νίψ ἐον

' με, καὶ περὶ του ἀμ λυωγμου, καὶ περὶ του ο ου τῆς κενάσιος καὶ τῆς χλωρύτητος, καὶ ἀμφὶ τρν φύφων es ἐγγίγνονταί τε καὶοφελέουσι ἐπιγούμενον φήσουσι γαρ 'πάντα

ταυτα.

νης, τουτο ἀων ε' απόστασις. Γίγνονται δελευκαι μἐν ἐκ τει θανατωδεστάτων νοσι μά-

των, οἷον καὶ ἡ νουσος ἡ φοινικίη καλεομένη. ω δε λέπραι καὶ οἱ λειχηνες ἐκ των

pectore aut dorso insint.s Eadem accidunt quibus vehementes alvi dolores absque perturbatione adsunt; et quibus per ora venarum, quae sunt in ano, sanguis effunditur. Hino namque istorum morborum origo petenda est. Quodsi viris huiusmodi foedus color appareat, num

etiam capitis dolor adsit, percontandi sunt, quod latebuntur. Ex quibus qui ventris dextra parte dolores sentiunt, iis vehementes dolores fiunt idque vel maxime si in praecordiis ad hepar dolor restiterit. Quibus malis confestim prodest strepitus, qui in ventre M At ubi dolor conquievit, urina crassa et pallida redditur. Atque hoc morbi genus neutiquam letale est, sed valde diuturnum. At ubi iam morbus

inveteraverit, homines oculorum caligine vexat. Percontari igitur oportet, num sanguis in imventute fluxerit, vel oculorum caligo acciderit, vel urina pallida vacuata fuerit, vel intus excitati spiritus et strepitus superveniens iuvamentum attulerint. Ista namque omnia latebuntur.

43. Impetigines et leprae albicantesque vitibligines, si iuvenibus quidem aut pueris horum aliquid accidat, aut sensim se prodens diuturnitate temporis augetur, in iis quidem eae pustulae abscessus esse minime existimandae sunt,

sed morbi. At quibus ex his aliquid subito

multumque oritur, id certe abscessus dici possit. Oriuntur autem albicantes vitiligines ex morbis maxime quidem letalibus, velut quae dicitur. Leprae vero et impeti.

539쪽

- 394 -

μελαγχολικων. 'Iεσθαι δε τούτων εὐπετέστερα ἐστι, δσα νεωτάτοισί τε γίγνεται καὶ νείτατά ἐστι, καὶ τού σώματος ἐν τοῖσι μαλθακωτάτοισί τε καὶ σαρκωδεστάτοισι φύεται. gines ex iis, qui ab atra bile sunt. Ex quibus

quae valde iuvenibus accidunt et recentissima quaeque sunt, ea sacilius durationem recipiunt, tum quae in summe mollibus et carnosis eor poris partibus nascuntur.

540쪽

DE VICTUS RATIONE LIBER ΡRIMUS, SECUNDUS. ΤΕRTIUS. DE INSOMNIIS.