장음표시 사용
131쪽
denda sunt tanquam de fide, infallibilitas ejus non dependet ex peritia , & doctrina suorum Praesulum , sed ab assistentia Spiritus Sancti, qui ex promissione Christi Joan. cap. 34. v. as. docet Ecclesiam Omnem veritate n: ex quo etiam istud consequitur, quod necesse non est, ut fideles icuriose solliciti Gi, aut inquirant, an Rectores, & Praepositi Ecclesiae sint, vel fuerint sufficienter instructi, & media adhibeant, vel adhibuerint ad rectum iudicium efformandum sunficientia , & necessaria , quando sermo est de decretis fidei, & morum ab auctoritate Ecclesiae, vel pr nuntiandis . vel jam pronuntiatis, sed satis est, ut se simpliciter , ct ex toto committant divinis promissionibus : nam Christus , qui visibilem Ecclesiam suam indesectibilem voluit esse , non deest unquam, neque deerit in futurum , quin sicuti Summorum Pastorum , ita etiam inferiorum suae Ecclesiae Rectorum mentem, S animum ita regat, ut omnes simul non errent, vel dogma aliquod proponant fidelibus credendum , quod cum revelata doctrina non congruit. Propositio V. Visibilis Christi Ecclesia est active infallibilis non tantum in domate, sed etiam in factis dogmaticis definiendis . , Conclusio ista Thelogica majori animorum contentione pertractari coepit in scholis post damnatas
ab Innocentio X. die gi. Maii i6s3. quinque famosas Jansenti propositiones ob cum enim Alexander VII.
- cs Famosae Istae propositio- I. Aliqua Dei praeeeptanes, quae haeresim Iansentanam ,, homnibus justis volentibus , proprie dictam In se continent, , , & conantibus secundum prae & quarum occasione inlinitae ,, sentes quas habent vires sunt propemodum deinde In Eeelesta ' ,, impossibilia . deest quoque Christi suscitatae fuerunt turbae, , , illis gratia , qua possibili sunt, quae sequuntur. .is fiant . . Diuitiaco by Corale
132쪽
Metio III. cap. III. 32sConstitutione sua data 16. Octob. I 636. eosdem iterum proscripsisset in sensu ab auctore intento , sicut illas jam damnaverat innocentius , &,cum in cadem Constitutione addidisset etiam sormularium iuramenti , quod ab omnibus Ecclesiasticis praestandum jubebatur, lautores Jansenii, ut vim hujus Constitutionis eluderent, confugerunt ad distinctionem inter quaestiones juris, quae dogma ipsum in se respiciunt,& inter quaestiones facti, quae illiid respiciunt conten tulit sub certa verborum forma, vel in libro aliquo, vel ab aliquo certo auctore prolatum, & affrinarunt propositiones illas tu se inspectas utique haereticas esse, &merito damnatas ; utrum autem in Sensu haeretico
continerentur in libro Iansenii, quem inscripsit AUGUSTINUS , sicuti per sormularium ab Alexandro VII. praescriptuin jurejurando quisque jubebatur illas condemnare , de eo assimabant nihil temere statuendum esse , Sed propter. honorem erga sedem Petri religiosum potius servandum esse silentium ; ex quo factum est, ut tunc in proverbium veluti abiverit celebre istud effatum : doginatibus fides , factis autem re verentia : his notatis , ut ad rem nostram progrediamur , facta universim alia sunt revelata ; sicuti est v. g. Incarnatio Verbi ; item mors , & resurrectio
II. ,, Interiori gratiae in sinis tu natiuae lapsae nunqG.n resistitur. III. ,, Ad merendum , & d merendum in statu itaturae lapsae non requiritur in ho4,, mine libertas a neeessi te, ,, sed sufficie libertas a eo
IV. is Semipelagiani admi is rebant praevenientis grauae tu is terioris necessitatem ad sin. is gulos actus , etiam ad iniis is tium fidei , & in hoe erant ., haeretici quod tenerent eam
, , gratiam talem esse cui posisset humana voluntas resiste-,ι re , vel obtemperare .
o cere Christum pro omnibus,, omnino hominibus mortuum ,, e 1e auοῦ 1anSuitiem iudisse.
133쪽
Christi a mortuis &α & ista ex omnium consensione pertinent ad fidem: alia vero sunt pure historica, & personalia, quae scilicet rei cujusdam vel personae statum, habitudinem, vel alia adjuncta respiciunt: S ista sunt objectum scientiae, & experientiae, ne in
que judicio Ecclesiae subesse possunt, si de illis du-
hitatio aliqua oriatur, tandem alia sunt sacta dogmatica, quae scilicet cum dogmate aliquo conjuncta sunt, & quae sorte melius etiam mixta appellari po sunt : sicuti sunt omnia illa, quae doctrinam simul , &factum aliquod respiciunt, quatenus nimirum doctrina aliqua in libro aliquo continetur, vel etiam ab aliquo determinato auctore prolata , & enuntiata
immerno revocatur CanonI-tio sanctorum et siquidem circa
mirum primum , an Sancti cum Christo regnantes in Coelo colldebeant cultu religioso, quem
terum vero, an revera Sancti sint illi omnes , quos In Canoniratione Romanus Pontifex solemni decreto Inter Sanctos.
adscribit i primum pertinet ad
dogma, alterum vero ad iactum ς ac proinde cohaerentet ad superiorem Conclusionem aD firmari hie etiam debet, quod Romanus Pontifex in Canon ratione Sanctorum sit insalli-.hilist ubi tamen notandum est, quaestionem istam sine disertis mine fidei in utramque partem versari posse, Mut expreMedocet Inter allos etiam Ben dietus XIV. de Beatific. . Se G. nonizat. servor. Dei Tom. I. lib. I. cap. 4 s. ubi assirmat tam assiimativam , quam negativam opinionem in sva probabilitate esse relinguendam , donec se-dia Apostolicae judicium acce dat , & ubi etiam momenta producit , quibus permotus Ita sentiendum esse existimat diis cens et Pura scimus quidem de fide esse, quod Sancti anne colendi, ut definitum est in Coneiliis Generali, s Constantinopolit na I. , Chalcedonemi , μα-- II., ct Trident no Sess.
134쪽
9 seq. ait ad Petrum Christus, & in Petro ad illius
quoque Successores Pasce agnos mes , PaSce oves meas: atqui boni pastoris munus est non solum se
elatim Spiritus Sa ei a tuns ... attamen cum agatur de dogmate fidei statuendo sedis Apostolies Matris . o Magistrae eater rem Ecclesiarum , summique Ponti is iurietum exretandum .esse censemus , antequam ho resis nota inuratur onpositam sententiam sequentibus et eo magis eum tot viri doeti , , Pontifide auctoritatia defensores Sanctisum quidem evitum inter ei dogmata recensent , sed simuι asserunt, de flue non esse
hune aut illum eanoninatum esse Sanetum. Fatentur rane eorde, animo obtemperandum esse sea
tentiae Papa de lenti Fune aut LIIum esse Sanetum , sed tina sustinent eandem definitionem non proxime, verum νeductive tantum ad fidem vectare . . . .
ita ue ut prosequitur ibidem laudatus Pontifex ut tantae uastioni finem denique imponamus , si non birererieum , temerarium tamen , in Sanetos injuriorum, sementem haereticis istantibus aucto itatem Eeele aiae in Camonia tione Sanet rum , sapientem haresim , as fert rem erro α propositionis,st gravissimis poenis obnoxium Meemur eum , qui auderet asseνere Pontimem in hae υel illa
noni tione errasse, Fune queaut illum Sanctum ab eo Cano minatum non esse enitu dulis e tendam, quemadmodum assenti m.
non esse Papam esse insallibilem in Canoninatione Sanctorum, nec de fide esse , hune aut illum Caianoni tum esse Sanetum. Pro flati delade ibidem sapientissimus Iste Pontifex Melehloris Cani sententiam desumptam ex lib. s. cap. s. scilicet qui filem in his c Canonirationibus E
clesiae detrahunt, eos non hae reticos quidem, sed temerarior, Nu entes , irreligiosos esse eredimus a & praeterea etiam Lamindi Pritannil cidest Automi Ludovici Muratorii, qui isto nomine se texit lib. I. de Ia-
genior moderat. cap. 7. ubi inquit a susμHου horeesis non aberre , qui rite caelitum catha-'uso adseriptos explodae , , rniis M ajunt Cononi -s Ee etesiam reipra . er Romanu Potifeem errasse dieae ηtU Ita demum concludit Ioeo laudaro praesasus Pontifex dicens. suspicionem haeresis memoravi non autem haeresim formalem. Disii iam by Corale
135쪽
cemere herbas ab herbis, sed etiam prohibere gregem suum a pascuis illis, ubi herbae noxiae nascuntur , ct venenosa occurrunt pascua : igitur etiam Sum- .mus Pontisex, & summus Ecclesiae Pastor, & in eo Ecclesia ipsa debet praedita esse tali auctoritate , ut siue erroris periculo discernere possit, non solui modo dogma Catholicum, & haereticum absolute,& in seipso inspectum, sed etiam respective ad librum , qui vel sanam: vel pravam doctrinam continet , atque ad personas, quae rectam vel erroneam sententiam pronuntiant, aut scribunt; idest non s
him quaestiones juris, sed etiam tacta dogmaticae deinde ut patet ex probatione superiori , Christus promisit se semper adfuturum cum Apostolis, & simul etiam Spiritum Sanctum, a quo docendi erant omnem veritatem : atqui si Romanus Pontifex , & in ipso Ecclesia Christi non esset insallibilis etiam in definiendis laetis dogmaticis nullatenus jam intelligi posset , quomodo Christus maneat cum Discipulis , &Apostolis suis , & quomodo isti doceantur omnem veritatem a Spiritu Sancto ; . nam si in definiendi factis istis Ecclesia, i vel Summus Pontifex potest e rare, prosecto non habet amplius Christum, qui est
via seritas, s vita Ioan. 34. v. 6. neque Spiritum Sanctum a quo transformamur' a 'elaritate in elaritalmn in et . ad Corinth. cap. 3. v. 18. praeterea Si
in factis istis Ecclesia , vel Summus Pontifex errare possunt jam sequitur quod Episcopi omnes non S lum separatim & in privatis judiciis; sed etiam simul , & in judiciis solemnibus nomine Ecclesiae sactis , atque ita etiam Romanus Pontifex ex Cathedra loquens poterunt condemnare v. g. librum aliquem tanquam pravum, qui satius est, & personam tanquam haeresim docentem , quae recte sapit; atque e contrario commendare , & approbiu e . librum aliuN
136쪽
tanquam orthodoxum, qui haereticus est, pers nam tanquam Catholice sentientem, qtiae manifestam profitetur haeresim : at vero nulla ratione fieri potest, ut vel Christus . vel Spiritus Veritatis maneat cum illis , qui veritatem pro errore , & errorem pro U ritate docere possunt : tandem fatentibus adversariis
Ecclesia judicat certo , & insallibiliter de vero sensu
traditionis in libris Sanctorum Patrum contentae, &ex consensu omnium Catholice sentientium de vero sensu in authenticis sacrorum librorum versionihus
expresso : atqui judicium istud, quod haec vel illa traditio habeatur in scriptis hujus vel illius determinati auctoris, quod hic vel ille sensus contineatur in ista vel illa scripturae versione , est judicium circa facta dogmatica: ergo Ecclesia Christi visibilis est active infallibilis non solum in dogmate , sed etiam in factis dogmaticis definiendis .
ρ. i. Ecclesia non est infallibilis in factis personalibus , ct historicis non revelatis , igitur neque in factis dogmaticis ; nam etiam ista non Sunt revelata: deinde intelligentia librorum pendet semper a regulis grammaticalibus et atqui in regulis grammaticalibus Ecclesia potest errare e ergo potest errare etiam in intelligentia librorum, ac propterea in discernendis factis dogmaticis universim. Respondet. ad primum nego eoam, S paritatem disparitas autem est duplex , nam primo facta personalia, ct historica non revelata spectata in se ipsis non pertinent ad fidem neque proxime , neque remo te οῦ ac propterea nihil plane conserunt ad depositum fidei integre, & illibate conservandum : econtra Verosacta dogmatica sunt semper aliquo modo connexa
137쪽
cum doctrina fidei, vel proxime, vel remote , ideo 'enim vocantur dogmatica , quia semper cum dogmate aliquam relationem habent: quamobrem licet in se inspecta, & quatenus sunt sacta videantur potius ad historiam , quam ad fidem pertinere , nihilominus considerata sub illo respectu sub quo cum dogmate aliquo conjuncta sunt, continent semper aliquid, quod ad integre servandum fidei depositum pertinet et ac proinde ratione huius relationis quam cum dogmate
habent pertinent ad infallibile Ecclesiae judicium rdeinde judicium de factis historicis, & personalibus
nititur absolute, & exclusive in solo testimonio hominum , qui absolute falli, & fallere possunt: econtra vero judicium de iactis dogmaticis licet sub ea ratione , qua facta Sunt, pendeat aliquo modo ab hujusmodi relationibus , attamen relate ad doctrinam, quae cum iactis istis conjuncta est, puta alicujus libri , vel auctoris, dependet primario, Sc praecise nona relationibus hominum, sed a comparatione cumscriptura , & traditione, quam comparationem Ecclesia instituit per seipsam independenter ab omni humana auctoritate, & confisa, non in humana prudentia , sed in virtute Spiritus Sancti, quo assiste te etiam fit, ut in tali comparatione errare non possit. Ad probat. dist. etiam facta dogmatica non sunt
revelata ratione sui, & quatenus facta sunt eonc. r tione doctrinae, cum qua Semper conjuncta sunt nego.
Ut intelligatur quomodo facta dogmatica, licet in
seipsis inspecta, & quatenus ad historicam veritatem pertinent, neque formaliter neque virtualiter revelata suerint, aliquo tamen modo ad revelatam doctrinam referri debeant, & propterea etiam ad integritatem fidei, ejusque depositum integre Servandum revera pertineant, praenotandum est, quod circa facta hu-
138쪽
Sectio III. cap. III. 3 3 jusmodi, idest circa doctrinam, vel in libro ab auctore aliquo conscripto, vel in propositione aliqua ab eodem prolata contentam, tria universim quaeri pos-Sunt: nempe primo quaeri potest quis sit illius libri
, vel propositionis auctor P Secundo quis sit sensus quem mente gerebat, quando vel librum conscripsit rvel propositionem enuntiavit Z ac tandem tertio , quis sit sensus obvius. & naturalis, qaem verba ipsa vel libri, vel propositionis illius praeseserunt Z primum,& alterum spectat ad puram historiam, neque Subjacent judicio Ecclesiae, quia neque ad fidem , neque ad integritatem fidei quidquam confert, quod liberaliquis ab uno vel altero auctore scriptus, aut Pro positio aliqua ab uno, vel altero prolata sit, Sicuti etiam quod sanum, vel perversum sensum ipse in mente gesserit, dum librum scripsit, vel pro post tionem enuntiavit : non ita tamen discurrendum est de tertio; nam fieri non potest, ut sensus Obvius, .& naturalis , quem verba vel libri , vel propositionis rLse. unt, non sit, vel conformis , vel difformis cum sana doctrina fidei in sacra scriptura, & tradiatione contenta : sic ut rem hanc declaremus exemplo:
in ista propositione: Quinque famosae Jansenti Pro 'Positiones sunt haereticae in sensu ab auctore intento : imprimis duo enuntiantur, nempe primum ,
quod sint haereticae; & istud pertinet ad dogma in
Se inspectum : alterum vero quod sint haereticae in sensu ab auctore intento : & hoc constituit sactum ipsum dogmaticum , circa quod secundum illa quae modo dicta sunt tria quaeri possunt; nempe primum quis sit auctor illarum propositionum sive quod idem est, quis librum illum: Augustinus seu doctrina Sancti Augustini de humanae naturae sonitate G aegritudine medicina adoersus Pelagianos, ct mas-σilienter , ex quo propositiones illae excerptae sue
139쪽
runt, reVera conscripserit. an scilicet Iansenius Yprensis Episcopus Z sicut scriptores assirmant Z an vero alius quispiam Z alterum autem, quem Sensum reUera auctor istius operis in mente gesserit, dum librum illum conscripsit Z ac tandem tertium an propositiones illae in praulicto libro in sensu haeretico vere contentae sint Z porro autem prima. S secunda i starum quaestionum pertinet ad puram historiam , & nihil plane conferunt ad fidei doctrinam; non ita tamen tertia: nam ista ut per se patet, pertinet partim ad historiam ; quatenus quaeritur an propositi nes illae, vel in propria, vel in aequivalenti verborum sorma vere it illo libro contineantur Z pertinet vero ad doctrinam, quatenus in ea etiam quaeritur, an praedictae propositiones in illo libro co ntentae ii reticum sensum habeant Z jam vero ex prima quaestione consurgit purum iactum, quod dijudica ri de
bet ex sedula , & attenta lectione illius libri ex
.llis famosis propositionibus jam
supra Nota s. relatis, in praeis dicto lansenti libro, cui auctor titulum sacere voluit, AUGUSTINUS. contenta sit in pt pila verborum forma . Ita elarum est, ut vix inveniatur, qui imid denegare audeat: nam libro de gratia Christi cap. Ostendens auctor non omnes habere gratiam ad adimplendum praecepta Dei necessariam , adindueit hanc rationem , quia sunt quaedam praecepta, qu e ut ipse
inquit, reem dum statum et υires sunt impossibilia , nee semper a
est gratia quapoi1nmur:& postea rubiungit haue impotentiam esse etiam ἐκ fidelibus, et justii, etiam quando volunt praecepto faeere : & tandem concludit dieens nihlι esse in doctrina Augustini certias , να- esse pracepta quaedam , quae fidelibus quor e , et iustis volentibus . et eo utibus . 3eσωndum 'α-νentes , quas basent υires sune impossibilia , deesse quo ne να-ti m , qua porribilia sane. Et quamvis reliquae quatuor non ita expressis verbis in illo reis petibiles sint , continentui tamen aequivalenter et ut videri
potest lib. I . de Theologicis disciplinis apud nostrum Laiu-Diuitiam by Corale
140쪽
altera autem pervenitur ad doctrinam, quam propositiones illa: in illo libro sic , ut dictum est, contentae exhibent, quae dijudicari non potest, nisi ex consormitate, vel dissormitate cum immotis nostrae fidei repulis , seriptura scilicet , i& traditione : his autem ita positis, si duae istae postremae quaestiones simul iungantur tunc pervenitur ad factum dogmaticum , & constituitur illa propositio nimirum di quinque fonsenti propositiones sunt haereticae in sensu ab auetore intento in qua duo assirmantur , unum Scilicet : quod pertinet ad purum factum, nempe quod propositiones illae in libro laudato vere contineantur, vel formaliter, vel aequivalenter , alterum vero , quod
sic contentae habeant sensum haereticum.
His paernotatis fatemur , quod neque propositio ista, neque aliud quodpiam factum dogmaticum in seipso lim
spectum pertineat ad doctrinam, vel formaliter, vel vi tu aliter revelatam, quin tamen inde sequatur, quod nullo prorsus modo ad revelatam doctrinam reduci debeat,
gulae hujusmodi propositiones seorsim ex libro illo deduetae elare exhibentur: ad intelligentiam autem gravissipae huius
controversiae notandum hic superest. quod dum praedictae propositiones damnatae dicuntur tanquam haereticae in se sis ab auetore intento istud ae- eipi debet non de sensu privato , & interiori, quem auctor
ipse Ia mente habuit, quando librum illum conscripsit, de quo, ut dictum est, Ecclesia non judicat, sed de sensu naturali , & obvio, quem propositiones Ipsae praeseieIuat, dc exhibent in opere praedicto, unde excerptae fuerunt, dg quia Summis Pontificibus melius designari , & exprimi non po
terat , quam nomine seussis ab
auctore intenti . Quia communitet loquendo auctor aliquis praesumi semper debet non' alium habere in mente sensum,
Intellectis exhibetur et alias enim jam supponi posset , quod auctor aut malignus fuerit, quasi scribere voluisset contra id;quod
mente gerebat, aut ignavus, quasi scilicet mentis suae sensum exprimere apte nesciverit.