장음표시 사용
341쪽
lebri Declaratione anni i682. in qua propositi 'ne IV. explieite assirmant in Mei quaestionibus proe-e uas summi Pontimis esse Partes , ejusque decreta ad omnes 9 singulas Ecclesias pertinere: Vid.
Secl. 4. cap. Nota 2. Ad alteram probat. dist. Pariter ut supra nempe ex Math. cap. I 6. v. I8. portae inseri non possunt praevalere adversus Ecclesiam spectatam simis cum suo iundamento . Romano Pontifice eonc. secus nego . Proiecto Math. cap. I 6. v. I 8. non solum promittitur perpetua firmitas Ecclesiae, quatenus haec est societas fidelium, sed etiam Petri, & in Petro etiam sucineessorum suorum , Romanorum nempe Pontificum .,
fiam ApostoIicae sedi debitam; solute loquendo tam Concilia in quo sensu partem istam ei' generalia , quam Ecclesia ipsa ιdem adjudicant loco citato gal- quae pe1 Illa repraesentatuς , 1icani. doctores , quin tamen idest reliqui Episeopi omnes tam propterea eiusdem decreta. de collective , quam distributive lide & moribus insalilbilia esse & separatim spectati , si lae- lateantur, sed ideo praesertim , rint sine Petro , ldest sine Rin quia sicut Apostoli omnes ne- mano Pontifice , possunt errareque Apostolatum, neque aliam errore judiciali . nee habent praerogativam acceperunt sine annς am inerrantiam, ut aiunt , Petro . ita eti*m visibilis Ec- sive privilegium no errandi inclesia Christi universim , idest dijudicandis fidei & morum contam dispersa , quam simul in troversijs , nisi quando judieant concilio generali congregata si- simul cum eorum capite Rom ne Romano Pontifice non est no Pontifice: Neque his obstat, insallibilis in docendo, neque vel obstare potest quod aliqui ab errandi periculo immunis , obIlciunt , - nempe Romanus dum sine Romano Ponti fiee de Pontifex non est major Eccle. fide iudicat , econtra tamen in- sia , sed est pars illius , est lallibilis es . per εeipsum & in- membrum, est filius Ecclesiae: dependenter a consensu Eccle- principio enim , licet non sitatis tam antecedenti, quam com major Ecclesia , attamen , si sequetnii Petri successor Roma- apectetur ut Pontifex , & utrius Pontifex et & propterea a successor divi Petri in primatu DiuitjZec l)ν GO Ie
342쪽
nam, ut alia omittamus huc spectantia, ct quae in Superioribus saepu Jam . memoravimus . sane Christus Dominus loco citato praetermissis alijs Apostolis, sol u.n Simonem nomine petrae appellare voluit, dum dixit, eae o dico tibi, quia tu es Petrus aver hanc Petram aedificabo Aclesiam meam profecto non ab aliam ratiotiem, nisi ut hoc nomine Osteideret aliquo pacto Petri, & successorum illius in fide constaritiam , sicut interpretatur Origenes homil. i. in cap i 6. Math. dicens manifestum est , quod nec adversuS ρetram illam, aver quam aedificatur Ecelesia , nec addersus Ecclesiam tρsam , qua aedim Iur Suster hujusmodi Petram portor Pra valebunέ inferorum: nec immurito . Deque . enim Ecclesia potest, esse firma in fide, nisi firmum paxiter, Sc imino
in universam Ecclesiam, potest propter plenitudinem potestatis
cati Ecclesia , ut alibi d letum fuit i & de illo recte praedicari possunt , & debent omnia illa , quae de Eeclesia docente universim praedicantur r deinde Romanus Pontifex , yst u Lque etiam ipse pars Ecclesiae Christi . sed est pars principalis : praeterea est etiam membrum illius , sed praecipuum rideat illud in quo auctoritas tota , quam Christus Dominus Ecelesiae suae contulit tanquam in centro unitatis, plenarie simul collecta existit: sive breviter , est caput , quod Eeelestam , Sc singula eius membra regit, gubernat, & dirigit, non solum dispersa , sed etiam simul in concilio aliquo generali adunata , atque conjuncta I& tandem Romanus Pontifex est etiam ipse filius verae Eeci siae Christi ., quia per baptiLmum', sicut caeteri Meses in Ecclesiam insertus est : verbo dicam Romanus Pontifex est membrum pars , de filius E eclosiae quatenus quod de Ide etebar itate ab universaιi Eecie sta cujus ipse est caput. revictor , de Pastor supremus pro positum est. Omnes ιirat , ee non magis quiιibet de plebe. nam ipse Romanas Pontifex ijsaem subjieitur quod ad vim dis
propos. s. opp. i. In Resp. ad alterum ex Vallemburgicis notavimus. Duilired by Corale
343쪽
bile fuerit illius fundamentum, ut per se patet: at vero sundamentum Ecclesiae, quod a Christo positum fuit, praeter illud quod jam positum erat, Scyraeter quod nemo aliud ponere potest in i . ad Corinth. cap. 3. v. I i. idest secundarium , & sub Christo ipso erat Petrus, ct in Petro Romanus Pomtifex, uti superiori capite probatum fuit; igitur hoc
ipso, quod portae inferorum nequeunt unquam praevalere adversus Ecclesiam , sequitur quod praevalere quoque non possint adversus Petri successorem Romanum nempe Pontificem. Ad alterum dist. primam sequelam nimirum si Romanus Pontifex esset insallibilis , dum ex cathedra docet, sequeretur, quod ejus decreta essent aeq lis auctoritatis cum Scriptura sacra ratione objecti cone. ratione dignitatis Sc originis nego. Latissimum semper est, & erit discrimen inter sacram Scripturam,& inter decreta dogmatica Romanorum Pontificum, licet etiam ista non secus, quam illa sint insallibilis auctoritatis: nam Scriptura sacra est ipsum Verbum Dei ab hominibus divinitus inspiratis conscriptum , & veritates omnes atque sententiae , quae in illa continentur , scriptae fuerunt ex immediato a salii Spiritus Sancti: econtra vero decreta Romanorum Pontificum, licet contineant etiam ipsa revelatam doctrinam, non sunt tamen proprie & in se verbum Dei, neque habent suam originem immedia te vel a revelante vel ab iuspirante , sed tantum ab
assistente sibi Spiritu Sancto, qui illis adest, dum ex cathedra loquuntur, & efficit, ut a veritate non aberrent: ex quo fit, quod decreta hujusmodi ratione dignitatis & originis cum Scriptura sacra paria haberi nullo modo debeant e de caetero tamen, si decreta ista considerentur penes objecta, idest penes veritates ipsas, quae per hujusmodi decreta fi-
344쪽
, delibus ad credendu:n proponuntur, tune sunt eJusdem auctoritatis cum Scrip ura sacra : siquidem hoc sensu exhibent veritates fidei a Deo ipso revelatas, ct quae propterea non minus, quam Scriptura Deum auctorem habent. Ad alteram sequelam nego . Licet enim unusquisque caeco modo acquiescere possit , imo vero etiam
debeat definitionibus Romani Pontificis in omnibus illis, quae ex cathedra docet, inde tamen minime sequitur , quod propterea irrationabile futurum sit. aut jure vocari possit obsequium fictoi nostrae: nam primo Christus ipse iubet audire Ecclesiam Math. cap. I 8. U. I7. dicens si Ecclesiam non audioerit , sit tibi sicut ethnietis & publicanus et deinde nullus plane est assensus magis rationalis , quam ille , qui praestatur auctoritati a Deo ipso constitutae, ct de qua constat quod in suis judiciis sit infallibilis, sicut est auctoritas Romani Pontificis, quando ex ea-thedra docet. Ad tertiam sequelam dist. inutile esset studium Scripturae sacrae absolute & simpliciter nego . Quandoque & in singularibus fidelibus subdist. ut inde Per Se ediscant, quae credenda sunt cone. ut in fide subinde se ipsos confirment S corroborent , atque ediscant vitae agendae praecepta nego . Quanquam iuniversim medium , quo nobis articuli fidei innotescunt , non Sit sacra Scriptura , sed auctoritas Ecclesiae proponens aliquid ad credendum, ut secl. I. cap. 2. probatum fuit: ac propterea verissimum sit, quod pro singularibus fidelibus satis sit , attendere ad ea, quae vel Romanus Pontifex cathedra, vel Concilia generalia , certo & firmo judicio ad credendum proponunt: nihilominus cum sacra Scriptura sit prima & praecipua fidei ac morum regula, hinc est , 'quod studium sacrae Scripturae nunquam
345쪽
absolute, & sim' i citer inutile sit : imo vero saepe etiam non solum utile . verum etiam necessarium dici debet: & quidem primo necessarium est toti Ecclesiae, & deinde in particulari etiam summo Pontifici: siquidem cum nec Ecclesiae nee Summo Pontifici fiant novae revelationes & inspirationes Spiritus Sancti , quorum ope decreta dogmatica efforanent, Sceum neque Ecclesia neque Summi Pontifices constituant aut condant nova fidei ac morum dogmata, Sed proponant tantum ea , quae vel in Verbo Dei scripto , vel in Verbo Dei tradito continentur , M- sistente ipsis semper Spiritu Sancto, tanquam certa& infallibili regula, qua fit, ut errore judiciali minime errent, & revelatam doctrinam certo & in sal. Iibiliter detegant, necesse prosecto est, ut tam Ecclesia ipsa docens in genere, quam Summus Pontifex in particulari tanquam supremus fidei depositarius S interpres , scripturae Saerae studium saepissime suscipiat e praeterea studium istud utilissimum quoque saepe esse potest, & necessarium etiam singularibus fidelibus ; primo quidem, ut in si de magis seipsos confirment, & deinde etiam, ut ex sacra Scriptura ediseant praeter fidei veritates in illa contentas . etiam vitae christianae praerepta , & consilia, quibus ad persectionem Christianam pervenitur, ae tandem ad convincendos ex illa haereticos , qui
tam Romani Pontificis quam Ecclesiae universae de fide & moribus decreta atque definitioncs spernunt &abjiciunt. Ad quartam sequelam nego . Nam licet Romani Pontifieis iudicia ad dirimendas omnes fidei ac morum controWersias in Ecclesia Christi per se sussciant, possunt tamen emergere certi casus in quibus non solum utilis, Sc expediens est, sed etiam aliquo p
eto necessaria convocatio Concilii generalis: & pr
346쪽
no quidem ad magis retundendam pervicaciam haere. tieorum , nou utique quasi ad illam cum effectu frangendam auctoritas Pontificis infirma esse videatur . vel quasi appellationibus illorum a sententia Pontificis ad Concilium generale ratio aliqua jure ac merito haberi debeat, sed ideo, ut majori rubore perfundantur , cum senserint errores suos etiam auctoritate Concilii generalis, in quo Romanus Pontifex cum tota Ecclesia Iudicat, justo anathemate damnari r deinde dari possunt etiam alii casus , in quibus fides aptius & convenientius explicetur per definitionem Concilii generalis , quam per sententiam Summi Pontificis : puta quando vel viget schisma, vel nascitur dubium fundatum & legitimum circa legitimam electionem Summi Pontificis, vel alia praesto est causa ex illis , ob quas sectione superiori cap. I. generalis Concilij celebrationem necessariam esse di
Oreos. II. In primitiva Ecclesia fuit plane incognita praerogativa ista Romani Pontificis de insalli-hilitate illius quando ex cathedra loquitur : nam primo Asiani Episcopi , quorum agmen ducebat Polycrates opposuerunt se semper judicio victoris I. Summi Pontificis in materia circa celebrationem Paschae& S. Cyprianus restitit strenue S tephano Papae in causa baptismi ab haereticis collati, docens in haeresi baptizatos iterum baptizandos esse cum redeunt ad Ecclesiam ; quem S. P. Augustinus ab errore eX-cusat, quia controversia ista nondum per plenarium Concilium definita esset; dum lib. s. de bapti cap. II.
inquit quod liberum illi fuerit proρugnare suam
rium eoncilium desinita esset : deinde notissimum est; quod dogmatica Romanorum Pontificum decreta ex cathedra pronuntiata a Concilijs generalibus
347쪽
saepe novo examini subjecta fuerint i sic Epistola dogmatica S. Leonis Magni contra haeresim Eutychia. nam examinata ibit & discussa a Concilio Chalcedonensi: sic etiam haeresis Lutherana , tametsi eaudem Leo X. Summus Pontifex jam antea ex cathedra damnasset, fuit iterum damnata a Concilio Tridentino : profecto autem frustraucum suisset novum illud examen , ct frustranea pariter nova errorum Lutheri damnatio , si judicium Romani Pontificis in rebus fidei & morum existimatum fuisset infallibile et cr-go &C. Revond. ad primum dist. in primitiva Ecclesia fuit incognita praerogativa de infallibi: itate Romani Pontificis, idest non fuit ita explicite & palam adserta antequam essent qui illam ex professo oppugnarent eone. secus nego . Mirum plane non est,
nec esse debet, quod in prioribus Ecclesiae saeculis , Cum nondum essent , qui Summi Pontificis auctoritatem , & praerogativas in Ecclesia Christi expresse S palam oppugnarent, non ita frequens occurrat apud Scriptores, & explicita mentio de praerogativa ista,
qua judicium illius in rebus fid i ct moriam ex cathedra pronuntiatum infallibile esse affirmamus: ci disimus enim , ut ad rem nostram praeclare ohservat S. P. Augustinus in lib. de Dono perseUer. cap. 2D. 3ingulas quasque haereses intulisse Ecclesiae Proprias quaes io: es . contra quas dilibentius defenderetur Scrιρtura Diuina, quam si nulla talis necessitas cogeret: Sc licet necesse minime sit Ostendere, quod Patres omnes & Scriptores in hanc sententiam ex- Presse consentiant, siquidem ut superius jam dictum est, opinio iSta', secuudum quam Summum Pontificem ex cathedra loquentem infallibilem osse propugnamus, est una eX illis, quae tanquam fidei dogma
fidelibus ad credendu .n nunquam explicite proposita
348쪽
Merib V. cap. II. suit ab Ecclesia: nihilominus certum est, quod judicia definitiva Summorum Pontificum in Ecclesia Christi semper considerata fuerint adeo gravia. a quibus nefas esset dissentire , & quibus consentire foret plane necessarium, sicut prae aliis expresse s tetur S. P. Au rustilaus in Episti is . ubi inquit in uerbis Apostoliere Sedis tam amiqva . atque funda a . certa, O clara est catholica fdes, in nefas sit de ilia dubitore Christiano, & S. irenaeus in lib. 3. contra Haeres. cap. ubi ait ad hane enim Ee-elesiam romanam sςilicet Pruter potentiorem principalitatem necesse est omnem eonvenire Ecclesiam , in qua sem ter ab iis , qui sunt undique sdeles, conseroata est, ea , quae est ab Apostolis traditio . Ad primam probat. dist. Asiani Episcopi opposue runt se semper Victori Summo Pontifici circa celebrationem Paschoe in quantum spectabat ad disciplinam eonci secus nego . Principio manifestum est, quod Asiani Episcopi cum eorum duce Polycrate , qui se Victori l. Summo Pontifici opposuerunt cim ea celebrationem Paschatis erraverint: quippe Con-eilium Nicaenum i. statuit deinceps, ut Pascha per petuis suturis temporibus a Christianis celebrari dein heret Dominica proxime sequenti ad lunam decimam quartam mensis Mariij, sicut nunc in tota celebratur Ecclesia : & sicut illud celebrandum esse peruriagebat Summus Pontifex Victor Primus; ex quo fit, quod infirmum plane sit argumentum, quod exinde deducunt adversarij contra Romani Pontificis insallibile iudicium t siquidem ut per se manifestum est in hac controversia non e ravit Summus Pontifex , sed erraverunt Asiani Episcopi r deinde manifestum est ulterius quod Polycrates, 3c cum eo reliqui Ainsiani Episcopi ,, opposuerunt se Summo Pontifici,
349쪽
quia existimabant controversiam istam de celebrando Paschate pertinere ad meram disciplinam , quae' varia est , & Semper varia esse potest pro varietate temporum in Varijs locis, ac proinde oppositio ista
nihil imminuit in fallibilem Summi Pontificis auctoritatem in rebus fidei & morum . Ad alteram probat. scilicet ad factum S. Cypria. ni Martyris eodem plane modo responderi debet rn. mirum primo etiam in hoc facto erravit non Stephanus Papa, sed Sanctus Cyprianus : deinde etiam iste Sanctus Martyr restitit Stephano in causa de rebaptizandis haereticis , quia existimabat quaestionem istam, utrum nempe iterum baptizari debeant, qui fuerunt in haeresi baptizati , non ad fidem pertinere, sed ad disciplinam , sicut aperte colligitur ex ejusdem S. Martyris Epistola , ad praedictum Summum Pontificem . in qua eundem ita alloquitur, quod salso pacis vinculo nemini segem dare selit, cum beat unusquisque Praepositus in Eeclesiae adminia
stratione coluntatis suae arbitrium , rationem aes
sui Domino redditurus. Profecto eni in rebus fidei non est liberum Episcopo pro suo arbitrio Ecclesiam administrare , sed tantum in rebus disciplinae r quippe Episcopus non est Dominus , sed tantum minister fidei: huc pertinet, quod etiam Sanctus Si
phanus suam sententiam de non rebaptizandis haereticis , nunquam ita proposuit, ut ostenderet illam ad fidem irresormabiliter pertinere , nam licet rebaptiZantes omnes graviter monuerit, & cogitaverit quoque, atque minitaverit illos excommunicandos , nisi resipiscerent ab illorum errore, revera tamen in illos anathema non pronuntiavit, ut testatur S. P. Augustinus in lib. s. de bapt. cap. 26. ubi affirmat illos in unitate O uinculo eaeis permansisse: ex quibus
hon immerito concludi potest , quod judicium Ste'
350쪽
phani. tametsi ab illo haberetur tanquam de objecto, quod ad fidem pertineret , a Cypriano autem spectare crederetur ad meram disciplinam , in substantia non fuerit definitivum , ct ejus generis , cui sine discrimine aliquo saltem remoto in fide obniti non posset, sed consultivum tantum , & ejus gens ris , quod stricte loquendo non continebat decretum fidei: nam ut dictum est de auctoritate Conciliorum ad decretum fidei requiritur certum & firmum judicium, neque sufficit opinativum & probabile tantum, sicuti erat illud in hac materia & ista occasione a
Dum autem S. P. Augustinus in citato lib. s. de
haptis. excusat Sanctum Cyprianum ab omni errore propterea quod tunc controversia ista nondum es.set judicio Ecclesiae in plenario aliquo Concilio definita , & affirmat, quod liberum illi fuerit ρωρ-
gnare suam sententinua antequam eontrouersia ista
per plenarium Concilium de ita esset, nullatenus evertit infallibilitatem Ρontificis in definiendis ex cathedra controversiis fidei r nam S. P. Augustinus hoc loco ita docuit non utique quia firmiter putavit per solum Concilium plenarium, ut ipse vocat Concilia illa post tempora S. Cypriani in causa donatistarum in affrica celebrata , quae tamen revera non
fuerunt nisi provincialia tantum , finaliter & irreformabiliter definiri atque terminari posse causas fidei; sed quia sciebat, quod Stephanus ipse, quaestionem istam studio pacis firmo decreto , & ultimate non definiverit; & cum optime sciret nullum usque ad illud tempus nempe ad annum Es8. in quo S. Cyprianus pro fide Christi Martyr occubuit celebratum fuisse alicujus auctoritatis Concilium, siquidem priamum , quod in hac materia celebratum ibit, & aliquo Sensu plenarium vocari potest , est Arelatense