장음표시 사용
361쪽
aciunt dignitate & potestate: t.i. netsi enim admittatur verum esse quod Presbyteri olim habuerint par. rem cum Episcopis in administratione Ecclesiae , nihilominus in sana theologia propugnari absolute deinbet quod Episcopi sint superiores Presbyteris non tantum ex dispositione sacrorum Canonum , & jure Ecclesiastico , sed etiam ex jure divino in utraque
praedicta auctoritate: nam ut brevitatis gratia omittamus alia, quae huc faciunt, & quae dinusius a Ca- non istis tractantur , sane in t . ad rimoth. cap. s. v. I9. in persona Timothei Aposto us praecipit singulis Episeopis dicens adfersus Presbyterum accusationem noli recipere nisi sub duobus i et ribus testibus: at vero recipere accusationem testibus firmatam pertinet ad Superiorem : igitur Episcopi sunt jure divino superiores Prcsbyteris . Et quoniam hic sermo fit de Episcopis, ct eorum super Presbyteros praeminentia ex jure divino, incongruum non videtur hic breviter quoque animadvertere . quod minus recte assirmetur, prout sere communiter assirmari solet a vulgaribus theologiae moralis professoribus, quod Presbyteratus sit complementum
ordinis, & Saaerdotij , nisi sorte Presbyteratus . &Sacerdotium spectetur quatenus est in Episcopo : nam ut habet sanior theologorum opinio , Episcopatus per se est vere & proprie sacer & singularis ordo a simpliei Presbyteratu distinctus . quod vel ex hac sola ratione confici potest, & probe intelligi , quia scilicet solus Episcopus potest ordinare & constituere tam alios Episcopos, qiaam Prcsbyteros, econtra Uero simplex Presbyter, ne quidem Presbyteros ordinare S constituere potest i ex quo etiam istud in-
c t adeo verum est ut tum se osserat exempli m , quoia tota retro antiquitate nul- simplex Sacerdos abaltero sim. Duiligoo by Corale
362쪽
telligitur quod cohaerenter ad hanc sententiam de Epi- Scopatu non omnino recte dicatur quod sit complementum Presbyteratus : nam ut jure hic concludit Thomasinus in veteri 9 noua Ecelestiae disciplina pari. I. cAR. a. quidam quasi Diotis Presbyteratus est , qui ne alios quidem riuulos suo ex rinu queat fundere: at Discopatus Ions est inexhavatus, a quo noui tui tantum , sed fontes uberrimi scatent , non dissimili aquarum abundantia . Praeterea quaeri hic quoque solet utrum Episcopi praedictam auctoritatem , pr esertim vero illa.n quae
jurisdictionis vocatur, accipiant & habeant immedia-
pliet Sacerdote unquam ordinatus fuerit , quantua vis interris remotis a nobis saepe esset maxima Episcoporum penuria et atque hinc , ut ego existimo , ad demonstrandam excellentiam ordinis Episcopatis , quo majorem Ecelesia non habet, fortassis etiam consti tutum est, ut Episcopus non nisi a tribus Episcopis simul consecrationem suam accipiat; quae conditio ita uecessaIta est, non solum quantum ad licitam , sed etiam quantum ad validam Episcopi consecrarionem , ut si in praxi contingeret aliquem ab uno tantum vel duobus sine speciali commissione summi Ponti hels ordinatum esse , ille ex plurimorum theologorum semientia continuo reordinari deberet a tribus saltem sub eonditione ; dixi autem sine spe siali commissione summi Pontiscis: nam quod summus Pontilex potestatem iacere posSit, e imperiite saeuitatem uni alicui Episeopo , ut alium solus
consecret, non videtur e ,se dubium a tametsi enim Summi Pontifices ipsi et diversa Concilia passim Improbent ordinatiotiem Episeopalem ab unὀtantum peractam , Ita ut sub inde etiam irritam esse Stiitu. ant I consentiunt nihil ominus
theologi irritam voeari hoe 1ensu , non quia absolute et certo nulla est , et invalida , sed quia est valde dubia et i omnino illi eita: ae propterea etiam sie ordinato licitum non esset functiones Episcopatus proprias obice , donec vel ite . tum sub conditione a tribus or. dinatus esset, vel saltem a be . de Apostoliea eum ipso dispensatum non fuisset.
363쪽
te a Christo, & ex vi ordinationis eorum, an vero potius a successore divi Petri Romano Pontifice dum ab eo vel eliguntur vel confirmantur circa quam quaestionem magna pariter est controversia, & tam Pro una, quam pro altera parte a gravissimis theologis gravia etiam producuntur momenta: universim autem loquendo adaequata ejus solutio tota dependet , & strictissime conjungitur cum forma regiminis, quam Christus Dominus in Ecclesia sua instituit; nam si regimen istud constituatur esse persecte monarchicu in , tunc per legitimam consecutionem sequitur neccssario , quod Episcopi omnes sicut primum a Principe Apostolorum Ρctro , ita nunc ab ejus su cessore Romano Ponti hce accipiant suam auctoritatem praesertim vero illam, quae jurisdictionis vocatur: nam de auctoritate cathedrae est fere communis opinio ,
quod illam ex vi ordinationis obtineant immediate a Christo : si vero regimen Ecclesiae statuatur a Christo primitus institutum Monarchicum quidem , sed Aristocratia permixtum . tunc jure etiam sustineri, di propugnari poterit, quod tam auctoritas cathedrae
quam illa jurisdictionis derivet in Episcopos ex jure divino , seu ex institutione Christi & vi ordinatio. nis ipsorum . Porro autem Theologi, qui 'postremam sequuntur opinionem putant eandem & Scripturae saerae, & etiam menti Summorum Pontificum esse magis conformem , quam oppositam : & quidem sacrae Scripturae ; siquidem Paulus , revera non tribuit alteri potestatem regendi Eeelesiam Episcopis inhaerentem , quam Spiritui
Sancto actor. cap. 2I. v. 28. direns vobis Ouniverao gregi , in quo vos viritus Sanctus Posuit Discopos regere Ecelesiam Dei: deinde idipsum videntur saepius quoque testatos esse Summos Pontili.
ces sic Gregorius tu. in Epistola ad Episcopos Ger-
364쪽
Sectis V . cap. III. maniae inquit Populam vobis a Deo mmmissum Gine tis & Leo IV. in Epistola ad Episcopos Britanniae
gregem uobis a Deo commissum Paullis sic etiam Gelasius II. in pistola I. ad Episcopos Galliae libenter inquit fratrum nostrorum iudieio , qui a Deo fiant iudiera in Eeclesia constituti , aequiescimus: neque ab hac sententia alienum quodamodo videtur Conciliuvi Tridentinum, quamvis revera post multas discussiones nihil de ea positive decreverit: nam sera. 23. cap. 4. declarat Diseopos sunt verba Concilij qui in laevin Mooetolorum suceesserunt ad hieram ctisum ordinem Proecψue pertinere, 9 Po/itos , sicut Mostolus ait, a viritu Sancto regere Ecclesiam Dei.
Verum quidquid, sit de hac controversia, & liiscet Episcopi habeant immediate a Christo & vi ordia
nationis eorum, sicut auctoritatem cathedrae, ita ctiam
auctoritatem jurisdictionis, ea tamen in ipsis est semper & essentialiter subordinata jurisdictioni Summi Pontificis; neque ullatenus legitime exerceri potest, ni-, si dependenter ab ipso tanquam a supremo Ecclesiae capite ; siquidem ex Christi ipsius institutione auctoritas ista in Episcopis non extenditur ad totam, Sed tantum ad particularem aliquam Ecclesiam : quod
exinde patet, quia Apostoli ipsi , qui primos constituerunt per loca Episcopos transtulerunt in ipsos, non plenam & absolutam , sed limitatam tantum potestatem , hoc ipso. quia illos destinaverunt Episcopos super gregem determinatum , non autem super universam Ecclesiam , ut patet imprimis de Tito quem Paulus reliquit Cretae. & de Timotheo, cui Ephesinam commendavit Ecclesiam: deinde patet. etiam ex eo quia Petrus in sua prima Epistola cap. s. V. 2. praeeipit Episcopis ab Apostolis constitutis dicens Parcite . non universum , sed qui in Mohis eat cregem
365쪽
Dei ae propterea recte observat Joannes Gerson Considerat. Ita de potestat. Eccles. Scribens sπρonit DrinsuPer ex iam dietis . quod ex instit titione Christi nullos in Εeclesia debet dare vel ariscistere ἔrodtis hierarchicos , qui sunt stirpiare , ill rri inare . O Perficere . si non intervenior sere ori inter 'Ie stice ati-etoritas sum ni Hier .rchor , cel Monrarchor in Leci sta Sancta Dei, qt stentis in ca sitetur confusio , fae optimo re imine gubernetur ad exemplum Ecclesiae triumphantis. Praeterea; quod huc etiam Spectat universiin inter
Episcopos agnosci debet Proedria quaedam , sive praeminentia unius prae alio : Siquidem jam ante Concilium Nicaelium I. agnoscuntur constituti alii Patriarchae, alii Metropolitae. seu Archiepiscopi, alij vero simplices Episcopi : quibus etiam Singulis ex consuetuis dine Ecclesiae 8: dispositione sacrorum Canouum sua specialis attributa suis juri dictio vid. Secti a. cap. Nota l. quod tamen inteni gi di het , salva jurisdictione Priinatiali Romani Pontificis in universam Ecclesiam e nam istam in Sede Romana obtinere . non ex dispositione Canonum vel ex privilegio aliquo humana auctoritate in eam derivato, sed ex jure divino demonstratum est Supra cap. I. Nunc ut revertamur unde discessimus , etiam a
ctoritas jurisdictionis Ecclesiasticae complectitur , sicut in omni ordinato regimine , tres partes consti-
tutivas: nempe potestatem judiciariam, legislativam, S coereitivam vid. hic supra cap. I. Nota 6. . Potestas judiciaria Ecclesiae est verum S proprium
ius independens viva & judiciali voce declarandi &definiendi res omnes, & controversias circa ea quae ad materiam religionis pertinent: sicuti sunt primores fidei & morum t & deinde etiam illae, quaei ad discipluiam & exteriores Observantias, tam locorum
366쪽
ct personarum, quam erum Ecelesiasticarum in genere quomodolibet spectant vel spectare possunt: puta contractus matrimoniales, sponsalia &c. item illae , quae pertinent ad ritus, quibus Sacramenta & Sacramentalia vel conficiuntur vel administrantur; &uriiversim causae omnes , quae ad Religionem integre servandam vel directe vel indirecte pertinent.
- Dictum est jus independens , quo significatur potestatem istam ludicandi acceptam haberi in Ecclesia immediate a Deo ipso, non autem a Principibus temporalibus : ac proinde jus istud est Ecclesiae ita proprium , ut ab auctoritate Principum , & saeculari potestate minime pendeat.
Loquimur autem hic de potestate judiciaria in soro externo , ct quatenus est pars iurisdictionis illius qua fideles exterius reguntur & gubernantur ; non autem de illa, quae ad forum internum pertinet, R perquam Sacerdos legitime approbatus habet jus in soro conscientiae absolvendi fideles subditos a peccatis eorum, de qua nulla plane est . vel esse potest quaestio , quod ad Ecclesiam exclusive pertineat. Powstas legislativa Ecclesiae est jus proprium , ct independens condendi leges & praecepta in ordine ad 'bonum spirituale & salutem animarum circa omnia illa, quae ad religionem ejusque exercitium directe.. pertinent: sivu universim loquendo , circa omnia illa ad quae se extendit iudicialia illius potestas. Iliue vero sequitur quod Ecclesia habeat jus supremum S exclusivum condendi leges & praecepta speciatim circa ea , quae credenda & agenda sunt in o diue ad consequendam vitam aeternam, de quibus
inibus praecipue intelligi debet Christus Dominus
dum discipulos suos alloquens Lucae cau. IO. V. 16. inquit ad eos , qui vos audit, me stidis, O qui voavernit, me spernit; qui autem me vernit, ver
367쪽
nit eum qui me misit: & licet Ecclesia neminem cogat, aut cogere possit ad credendum, siquidem actus fidei, est actus intellectus, qui non subest coactioni , habet tamen veram & proprie dictam auctoritatem non solum proponendi simpliciter , sed etiam jubendi omnia illa, quae a fidelibus credenda, assistente sibi semper Spiritu Sancto ne erret , definit , atque judicat conjunctam cum obligatione adactum ex parte fidelium: quod satis est ad essentialiter consti
tuendam potestatem legislativam proprie dictam ab . Deinde habet etiam jus proprium praescribendi leges
atque praecepta circa exteriorem disciplinam , quat nus ad salutem animarum, ad cultum religionis , ad ritus, ad caeremonias, ad pias quasque Observantias,
& institutiones pertineat ι nimirum Ecclesia potest
x Ηine patet quid respondendum sit ad quaestionem illam in genere scilicet an E clesia possit praecipere directe
est v. g. ut fideles diebus sestis
deυote assistant sacrosancto missae saeti heio i nempe respondendum est a firmative I uni ver vim enim Ecclesia accepit a
Christo ipso potestas em praecipiendi fidelibus ea , quae con , ducunt ad vitam aeternam , et vetandi Illa, quae ab ea abducunt , et conducunt in interiis tum sempiternum I at vero manifestum est , quod actus Interni potissimum sint lill , qui vel conducunt ad vitam , si recinti fuerint , vel ab ea abducunt si fuerint iniqui r nutilominus tamen notandum hIc est . quod obligatio ad aetum , quae ad hujusmodi praecepta exurgit, alia
non est, quam moralis, idest illa quae oritur ex interna anim persuasione . qua inteuectus seipsum captivare debet in o sequium lidet propter auctoritatem Dei revelantis ab Eeel sia ad eredendum legitime pr post am et neque enim quisquam est, qui Deum colit , cui I time persuasum non fuerit Deo
Impetium esse etiam in Inte nos hominum actus .
3ὶ Clamant hic , et voci serantur haeretici maxime luis therant et Calvinistae populum fidelem in communione Ecclesiae catholicae multitudine linum Ecclesiasticarum valde Oner .
368쪽
Seelἰo V. Cop. III auctoritate sua propria praescribere & legibus suis i
bere ea, quae pertinent ad cultum Dei, ad sacrame torum administrationem, ad nitorem & ornatum te plorum, ad ossicium divinum, ad sanctissimum Mis Sae sacrificium , ad sepulturam mortuorum, ad benedicendas nuptias: verbo dicam omnia, quae ad ordinem , ad honestatem , & ad aedificationem pertinent, de quibus Apostolus in I. ad Corinth. cap. I . V. 26.
praecipit dicens omnia ad aedifieationem fiant, &
Vers. 4 . omnia autem honeste, O secundum ordinem fiant . Neque potestatem stam evertit. Vel evertere potest , quod opponunti moderni politici de acceptatione & regio plaeet, ut aiunt, quod in omnibus seretum , atque, ut ipsi alunt ty xannico logo romanorum Pon chcum pene oppressum lacere τsed Immerito prorsus et nam universim non plura sunt, quam ad summum quinque Ecclesiae praecepta fidelibus omnibus com munia , quae sellicet omnes cujuscunque conditionis et status aequaliter obstrictos tenent , et aequaliter respiciunt: nempe
primum ut Dominicis , et sesetis diebus , qui tamen propter Iuselieitatem temporum , iam valde diminutI habentur , missam devote audiant ἔ secundum de consessione annua proprio Meerdoti facienda, quam , cum ex institutione Christi per se sit iuris divIui . saneta mater Ecclesia , ne tepescente semper magis spicitu fidelium longiori tempore neglecta maneret, saltem semel in anno , idest quocunque anni tempore modo inter unam et alteram Coninsessionein non praeterlabatur totum unius anni spatium , i ciendam praeeipit ab omnibus- utriusquae sexus fidelibus pos quam ad annos discretionis pervenerint Tertium de sumptione sacramenti Lucharistici, quam
cum etiam ipsa sit iuris divini Ecclesia pariter seri praecipit
semel in anno et praeelse intra quindennam paschalem ia qua ex communi sere omnium sententia heri consulitur propterea et Iam consessio annualis ab illis , qui semel tantum in an no confitentur ut hoc modo aptius disponantur ad digne sumendam sanctam communionem Quartum vero de celebratione
sestorum dierum eosdem sancti Di j by Cooste
369쪽
regionibus 8c provincijs Christiatiorum' principum nune exigitur , ut leges Ecclesiasticae, quae ad externam disciplinam pertinent suum plenum vigorem habere existimentur: nam si leges hujusmodi non censentur obligare ad perfectam i larum C hservantiam sine eo, ut regio Placet muttitae existant , istud non est cxdeseetu legum, quasi sine ista conditione ex se vim obligandi lion habeant vel non sint ab intrinseco leges vere & proprie dictae , atque a legitima auctoritate erna natae . Sed potius ex eXpressa vel saltem rationabiliter praesumpta atque tacita conventione Summorum Pontificum , nolentium obligare , nisi adsit
illa conditio propter studium pacis inter imperium Rinter Ecclesiam
seando exerellio bonorum ope. Ium et abstinentIa ab operibus servilibus et Quintum de jejunio certis anni temporibus, et de abstinentia ab esu carnium In certis hebdoinadae & a in i diebus quod tamen tam relate ad te a junium , quam relate ad prae. dictam abstinentiam mitissimam oblix ationem adnexam habet, siquidem relate ad pil-mum excipit pueros , senes , et impotentes universim , et reis late ad abstinentiam non obligat quempiam ante septennium reliqua autem omnia nranda
ra & praecepta Ecclesiae non tangunt nisi certos vel status , vel gradus singularis homines , et non obligant nisi illos qui statu vel gradu aliquo huiusmodi sive sua sponte, sive ratione ossicii in Ecclesia mancipati exist 4nt e prout sunt v. g. R ligiosi et viri Eeclesiastiei universi m.
Quod spectat ad promulgationem Iesum Ecelesiastica. rum notandum hic breviter est, quod universim , quantum Spectat ad leges a summo Ponti hce emanatas , ut illae ubique obli
gare censeantur , satis est, Fal
tem de jure communt , quod Romae promulgatae fuerint, ut patet ex plurium tanti Mum d cretis i & ratio est , quia leges Pontihciae obligant indepe udenter ab acceptatione populorum S quia auctoritas summi Ponistiseis , utpote immediate achristo proveniens , est supra populum t si autem quaeraturq mdiu leges istae debeant esse promulgatae antequam fideles
370쪽
Tandem potestas coercitiva Ecclesiae est verum &proprium jus refractariis debitas poenas infligendi, eosque metu istarum exterius cogendi ad legum sua t
Hanc porro potestatem denegant.. imprimis . pro Dacte pertinere ad Pastores Ecclesiae praesertim Hugo Grotius S cum eo Calvinistae omnes qui uuiverinsim tam Romanum Pontificem , quam reliquos Ecclesiae Ρastores comparant cum medicis , quibus suadent di solum non autem proprie , ct cum imperio jubendi potestas est; S contendunt a Christo . Domino Ecclesiae nullatenus collatam fuisse potestatem externam , S talem quae. . paenis impositis contumacus Rrefractarios reducere jure possit ad viam salutis ; sed plane inepte: nam primo Petrus certe duos gladios habuit Lucae cap. 22. v. 38. nimirum, corporalem unum quo Malcho abscidit aurietilam dextera mJom. cap. IS. v. io. quem Christus . illi non abstulit sed, stringere jussit, Si iterum in vaginam recondere: ibidem vers. ii. & spiritualem alterum ; quo scilicet propter mendacium defraudati pretii de agro . vendito Ananiam S Saphyram uxorem eius ita tersecit actor. cap. s. deinde quod Ecclesia. habeat a Christo verum & proprium jus animadvertere in transgressores Iugum suarum pri mo quidem poenis . spiritualibus, cujusmodi . Sunt e r.
hae te auetores dissentiuns inter se , videtur attendendum esse tempus , quod in ipsis. lcgl-bus determinati m esτ : si vero in illis nullum suetie determis tum tempus h lunc generatim
sume it illud in quo leges ipsae
liumano modo ad fideli uni notitiam pervenire possunt; dic mu est autem saltem de jure commani . quia fieri porest ut in quibusdam locis leges Pontificum uiiu non habeant, nisi RPrincipe. vel ejus Consilio acceptatae fuerint , qualido nem 'pe inter Pontificem. , . et princi peiu,. uo dictun eM supra, inlec cessit aliqua vel qxpressa vel alit in tacira. dc ptaesumpta de . bac tς ῆonventio