Exercitatio Theologica De Locis, Seu Fontibus Theologiae Christianae

발행: 1820년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

3 4 De laeis Theologi eis

subinde aliter exposcere videatur: cum enim in sacris Canonibus contineantur imprimis ea , quae sunt

juris divini, scilicet res fidei & morum ; & deinceps,

etiam illa , quae sunt juris Ecclesiastici; quorum omnium ipse summus est interpres & Judex , ad illum pertinet illorum observantiam omni studio integram conservare, & rebelles atque refractarios etiam poenis impositis compellere , ut illos observent: & etiam in illis , qui ad jus Ecclesiasticum pertinent non dispensare sine gravi aliqua causa , & ubi majus EccIesiae ipsius bonum non elucet et eo quia sicut omnis alia potestas, quae ratione sui primatus in universam Ecclesiam Romano Pontifici inhaeret , ita etiam ista , quam habet super sacros Canoncs , fuit eidem a Christo col lata in persona Petri , non propter Petrum,

sed propter Ecclesiam et .

vero constat quod nullum unquam Concilium sine summo Pontifice vel sine illius approbatione quidquam de fide &moribus revera definiverit, &quod Concilia Omnia quae siue Ponti e Mei doctrinam explicare & statuere aggressa sunt In manifestos seniper prolapsa suerint errores; sicuti Ephesinum sub Dioscoro, Ariminense sub Liberio, Sc Basileense sub Eugenio IV. satis testantur: hinc vero consequitur, quod li-eet non sit de hde quod romanus Pontifex sit insaljibilis. sicut

est de fide , quod intallibilia sint Coneilia generalia legitime celebrata, certum tamen est, quod tam in concilio generali uni. versim, quam relate ad quamlibet fidei definitionem in partieulati maxima semper est &praecipua summi Pontifieis auis ctoritas , eo quia Patres sine capite possunt errare, non pL1- sunt autem errare dum cum capite coniuncti sunt. et simul eum capite dehnitive pronuntiant.

ι In celebri deelaratione taeti gallicani facta ia comulijs genetalibus auctoritare Ludovici XIV. Parisijs congregati. de qua videri potest Nora a. seci. . cap. postquam primo loco romano Ponti fiet eripitur omnis potestas in temporalia Princiispum , & secundo xta petiositas

ad concilium generale , enez-Diuitiam by Corale

382쪽

' Quartum ius essentiale primatui ab intrinseco inhaerens est potestas condendi & serendi leges pro

omnibus Ecclesiis , quibus fideles omnes post legalem

vatur plurimum tertio loco num observa ν , quuellam auctoritas illa . quam non mu.tis pristianis ae libe habet in sacros Canones dum talious a Sede Apostolica co sancitur Apostolicce potestatis tra Canonum Iesumque severia usum moderanduin per Cauones tatem muniatur Saeerdotia Spiritu Dei eonditos & totius Regum arbitrio permissa , mu mundi νeυerentia consecratos i ta ae opulenta beneficia in unum utrum vero ia hac sanctione jure collecta : ordo Ecelesiasticus eo- prae oculis habuerint observan- ties non Principum tantum o tiam antiquotum Canonum . sl- sequiis , sed Impeνij letibus so-cut externo verborum sonu pro. ro subiectus t ejusdem ordinis steri videntur , an potius con- Eeelesiastiri bona ae saeultates servationem suorum , ut prae- tributis . eoueens , stipendiis tendunt, privilegiorum, ambi- exposita et Monasteria in eom-guum plane est: certe quod sum- mendas , ut vocant , data e ammus Pontifex iure suo dispensare Mee , multaque alia canonibus possit in omni Canonica lege , non isteunque . sed enixissimeqnae disciplinam Ecclesiae pro vetita , ac graυissimis Poeni obiecto habeat , si justa sese sancita ' et tamen , ut ibidem offerat causa , & dispensatio in proseguitur laudatus auctor in majus Ecclesiae bonum emer- Gallis nullo sacros Canones ofigere a summo Pontifice creda. sendendi metu Mee omnia pe-tur , persuasum est omnibus rasuntur , quod priυilesiis senationibus , ne gallis quidem tutos arbitrentur , et pro Ulixexceptis, quamvis ad speciem, privilegiis , et pro hae Via& fortassis magis ad sucum sa- eontra saeros canones viυendiciendum incautis, quam ad sin- libertate velut pro aris et fi cerae vetitatis gloriam con - eis Pugnatur: non eνxo ut eν mendare videantur rigorosam , dimus, ut proseguitur ibi Idem .& omnimodam sacrorum & an- doctissimus Caidinalis Mee ea liquorum Ecclesiae canonum nonicam severitatem mollienaia observantiam: nam ut observat potestas tam illis inissa est . Cardinalis standratus in suo re- qt am tam ιaxo sinu admittunt ιgali sacerdotio lib. . Pus et admissam tam Pu amoribus Deus aut terra me tam Cano- tabent , ut nil minus , quam

383쪽

De locis Theologieis S sussicientem promulgatiotiem obedire.tenentur s neque enim fieri posse videtur , ut Christi Ecclesia una

sit , & esse perseveret in eo sensu , quo unam esse 'debere ex Christi institutione dictum est supra Secl. 3. cap. a. propos. I. nisi unus pariter sit in ea supremus legislator ; ut per se manisestum est. Quintum est potestas praesidendi Conciliis gener libus , eadem convocandi, & auctoritate sua confimeam vel leuissime ostendi pa- iantur r Proeterea Cardinalis Pallavieinus dum In sua histo-tia Concilii Tridentini causas inquirit, cur praelatum Concilium in gallia acceptatum non

fuerit lib. 14. cap. IO. num. I s.

addueit ex Epistolis Cardinalis

ossatensis sequentem nempe Trio dentinam synodum in Gallia displicere tum pluribns , tum maioribus et ae primo loco 'eunetis h.ereticis . qui ab omni Coneilio Mhorrebant pr.eterea etiam catholieis potentioribus . videlicet, senatibus , Colienis Ecelesiasticorum , ae proceribus , quiabus graυe aecidebat interdici sibi Meerdotia natura sua inso Aabilia , et eum abusibus vetitis a Concilio . ae proinde concludi hic metito potest , quod Galli non observantiam Cano. num antiquorum ,sed conserva tionem privilegiorum suorum amarunt, dum in tertia propos l-tione statuerulli . Apostolicae potestatis usum moderandum Eo canoneι Spiritu Dei condi. tor , et totius mandi reverentia

consecratos .

3ὶ Notandum hie est, quod

sit multorum opInlo gravibus quoque sundamentis innixa , si sermo sit de legibus a summo Pontifice emanatis in materia disciplinae, hujusmodi leges striactam vim obbligandi uon habere ante acceptationem Episcop rum ; quod universim exinde probare conantur quia Cap. 1.diss. 4. de legibus inter alias condit Iones, ut lex aliqua obligatoria censeri valeat , numerantur praesertim istae, ut lex ipsa sit iusta, possibilis , loco& tempori conveniens , item necessaria , & pro communi civium utilitate conscripta et iam vero utrum conditiones istae ubique locorum concurrant . saepe ignorare potest summus Pontifex , scire autem possunt Episcopi unusquisque in sua propria di est, ad proinde congruum esse videtur , ut si epis-

scopi , qui etiam ipsi ex divina institutione in putem L

384쪽

Metio V. cap. IV. 377mandi quemadmodum in superiori sectione IV.

diffusius demonstratum fuit. Sextum est jus excipiendi appellationes in quavis materia Ecclesiastica praesertim in causis majoribus:

porro autem causae majores communiter existimantur:

primo quaelibet novae de fide & moribus quaestiones, ct controversiae: secundo dubia circa generalem d

giminis Eeclesiae voeati fuerunt, legem aliquam Pontificiain hiseonditionibus in respectivis illorum dioecesibus destitutam esse perspiciant , aliquo modo

iure suo sine efiectu relinquere possint, attamen licet haec vera esse plures exissiment; In

teri m tamen omnes consen

tiunt , & consentire debent quod in tali casu necesse etiam sit, ut Episcopi per se legem Pontificiam non Irritent , sed tantum vigorem illius suspendant , & desectum legis respeetive ad Ecelesiam sibi commissam summo Pontifici denuntient atque exponant , & ab eo petant suae legis modifica. tionem vel plenam abolitionem.

Potestas sive ius confir. mandi Gncilia generalia , quod

ex vi Primatus in uni sersam Ecclesiam summo Pontifici es.sentialiter inhaeret non est meta quaedam pi testas consev-tiendi δι adhaerendi simplici. ter illis , quae tu hujusmodi Concilijs , vel circa hdem &mores , vel circa disciplinam statuta ae definita suerunt, sed est facultas jurisdietionalis a potestate judicIaria & legislamua summo Pontifici essentialiter inhaerente promanans qua decreta omnia & statuta proprie confirmat & approbat in ordiane , ut vigorem suum habeant in Ecclesia sancta Dei et ac proinde dum feci. 4. cap. a. dierum est, quod confirmatio sea approbatio Conciliorum gener lium nihil astud sit , quam explicitus summi Pontificis consensus In illa , qae In generali

aliquo concilio statuta , atque definita suerunt ejnsdeinque ex plieiti consensus ad universam Ecclesiam publica & solemnia manifestatio : haec intelligi d bent de consensu summi Pontificis auctoritativo, Ita ut de illis quae tu hujusmodi Concl-lijs statuta sunt & definita, a thentiee etiam judicium faciat,& valeat illa pro auctolitate sua rescindere & irritare , quoti escunque minus recte statuta de

385쪽

3 3 Detieis Theolae eis

sciplinam Eeclasiae: tertiis graviora quaevis Episcopo rum judicia , in quibus nimirum tractatur de illorum

depositione, excommunicatione, resignatione translatione Sc. ae tandem e quarto quaelibet negotia quae statum & pacem universalis Ecclesiae respiciunt.

Septimum denique ius essentiale primatus est proprie dicta potestas dispensandi in omni jure Ecclesia. stico quandocunque necessitas vel publica Ecclesiae utulitas istud exposcere videatur s .

- Inter illa, rinae pertinent ad jus Eceimiasticiam , in quo dispensandi hie plenam asserimus esse penes eum mum Pontificem potestatem , numerari

quoque debent illa , quae Apostoli ut primi Eeelesiarum Rectores post Christi in eaelum

ascensionem constituerunt ,

prout loci vel temporis . vel personarum aliaeqne circumstantiae , vel ipsa Ecclesiae utilitas tune exigere videbatur, & quae praehnito tempore, de maxime eessante legis & institutionis apo. stolicae hne , vel sua sponte ex pirare & cessare clebebant vel etiam potestate Eeclesiae reliola luerunt et pira opportunitate iustis de causis eadem quovis tempore, Vel ex parte per dispensationem , vel ex toto, tibi ita expedire visum inelit, per abrogationem penitus tollere nintus et vid. o. a. cap. l. Nota . sic praeceptum pure Apostoli

cum actor. cap. I f. F. 29. de

abstinendo a sanguine et suffocato quod ab Apostolis eo stitutum suit ut Christianis a ludaismo conversis aliquid Indulgeretur observando ea , quae sibi a Moyse levit. cap. 3. &alibi saepe prohibita esse sciebant , & simul etiam conver sis a gentilitate praescriberetur modus aliquis saetiis , quo Reaede 3t sanguine ad christianam lenitatem paulatim per dueeremur e qui expeditissimus visus est Apo totis , si illis pro hiberetur usus su cati Se sanguinis , praeceptum inquam Istud licet in aliquibus Ecclesiis longiori tempore & sere u que ad xl xaeculum observatum fuisset , tithilominus cum postpmmulgarum jam sufficienter EVangelium Christi non solum Iudaei non amplius ita tenaciter adhaererent legalibus sed etiam moret gentilium ad christianam mansuetudinem ptoplus semper accederent , cessante

hoc modo hne legis, expiravit etiam jam ubique sua sponte

386쪽

Mellam P. IV. . Quod autem attinet ad jura primatus accessoria ,

& extrinseca sive illa quae unitatem Ecclesiae esse tialiter minime assiciunt, & sine quorum exercitio immediato primatus Romani Pontificis in universam Ecclesiam plenarie consistere intelligitur , illa iterum sunt in duplici classe : nimirum aliqua ex illis su runt Romano Pontifici per Canones Ecclesiae iam firmiter adjudicata, ita ut ab illo divelli ulterius non

possint sine violentia, & manifesta Canonum laesio

ne; sicuti sunt v. g. Confirmatio Episcoporum , Erectio , Unio, Dismembratio Episcopatuum, Receptio appellationum quorumlibet etiam in causis minoribus, Beatificatio & Canonizatio Sanctorum , approbatio Religiosorum ordinum , ct alia his similia , ae quibus magis accurate & diffusius pertractare pertinet ad Canon istas e alia vero sunt quae in scholis in disputationem adducuntur etiam nostris temporibus: sicum

praeceptum ipsum Ita ut ad Mnem saeculi XI nullibi amplius ullum illius extaret vestigium; hujus generis est etiam aliud

de bigamis idest de illis , qui

vel duas uxores successive duin

xerunt, vel unam quidem sed non Uirginem & ab alio viro jam eompressam, de quibus prohibet Paulus ne ordinentur Episeopi In I. ad Tilmoth. cap. v. a. dicens oportet ergo Epia sevum irrere,exuibilem esse unim uxoris υIrum ; de quo saepe jam olim dispensatum suisse constat ex Theodoreis in Epist. ad Domnum & ex Glossa ad Cap. Lector dist.

ubi resenue quod Lueius IILPapa dispensaverit, ut Bigamus quidam ad Episcopatum Panorinmitanum In Sicilia promoveretur , non Obstante irregularitate quam Incurrunt utrique modo

memorati bigami ex vi Canonum Ecclesiae atque ita ad suscipiendos sacros ordines inli biles redduntur. sed de his vi deri meretur Thomassinus de Oeteri & uova dis plina Ecelesiae part II. lib. l. cap. 83. ubi num. a. Almahlnum revia- eit , qui salso contendebat praeceptum Pauli esse divinum , nec propterea potuisse Lucium Pontisieum desuper dispensare nisi

per improvidam dissipationem. Disiligod by Corale

387쪽

38o De Mela Theologkis

ti est in g. inlassibilitas seu inerrantia eius , dum ex cathedra loquitur ; item Superioritas respectu Concialiorum seneralium , S immediata illius in omnes diu, vises iurisdictio , atque potestas tam direcia quam

indirecta in dominia temporalia principum, S si quae

sunt alia hujus generis O .

Ex his autem consequitur generatim quod Romanus Pontifex ratione sui primatus , quem habet in universam Ecclesiam , sit visibile Ecclesiae caput, S Vi.

O dum iura Primatus In

Romano Pontifice statuimus in dupliel elasse eollocanda esse ita ut alla dieantur essentialia& intrinseca , alia vero accessotia & extrinseca , in eo se

ruimur . ut saepe etiam alibi

aetum est in hae nostra Exe citatione , receptum jam sere communiter In scholis morem rde caetero enim proprie loquendo omnia jura non exeeptis illis , de quibus postremo hic loquimur sunt & diei debent

romano Pontiliel intrintem: u- quidem ratione sui Primatus habet plenitudinem omnis potestatis intrinsece sibi inhaerentem , ita ut nulla plane potestas vel docendi vel regendi vel gubernandi Eeclesiam . sive denique pertineat ad integre servandam & constituendam unlintatem Ecclesiae sive etiam ad hune finem non essentialiter sed

aeeidentaliter tantnu concurrat,

ab extrinseco illi adveniat, ita ut proprie accessoria tantum & extrinseca iure ae merito denominari valeate ac proinde dum hieloquimur de iuribus quae roma.no Pontifici per canones Eeel siae jam firmiter Mudicata suerunt, & de illis quae usque hodie in seholis in disputationem trahuntur . haee ita demum intelis

ligi debent, quod quac dam iura Primatus tomanus Pontifex semper per se & immediate exercuit, & haec sunt illa quae essentialia & intrinseca vocantur in scholis , sive ut alijs placet primittema r quaedam vero alia quae non semper per sei psum immediate , sed per alios administravit , & quibus nonnulla successu temporis ab ipso iterum immediate administranis da esse per Canones Ecclesiae statutum sult t de alijs vero

utrum etcsim revera competant

disputant theologi in titramque paciem e nihilominus si ei etiam conuari uut , conveniunt illi ab Inttinetem a

388쪽

MetB V. cap. IV. 3 8 icarius Christi in terris, qui proinde vices illius gerit

S auctoritatem habet noli solum super Ecclesiam dispersam, sed etiam simul ct collective aceeptam: &in particulari consequitur, quod sit summus doctrianae fidei & morum Judex , primus sacrae Scripturae Straditionum depositarius, & primus Spiritus Ecclesiae Interpres, a cujus supremo judicio appellare nemini liceat, & qui jura, omnia Ecclesiasticae potestatis in se tanquam in centro unitatis Ecclesiae ipse contineat; qui proinde etiam privilegio inerrantiae praeditus esse

debeat, . Primo quidem in assignando vero sacrae Scripturae sensu: secundo in firmanda verae ac sincerae fidei professione . sive quod idem est , in condenda symbolo fidei: tertio in dirimendis, quoque & dijudicandis fidei ac morum controversijq , non solum illis , quae juris dicuntur, sed etiam illis, quae de factis dogmaticis subinde in Ecclesia Christi excitari solent: ac demum etiam in ferendo judicio de doctrina tam scripto , quam viva voce pronuntiata , & com sequenter in afficiendis congrua censura libris , S propositionibus , quae in illis continentur, in decernenda Apotheosi viris Sanctitate conspicuis , & in approbandis quibuslibet ordinum religiosornm regulis S institutis. Porro autem dignitas ista primatus, & consequenter etiam privilegia omnia eidem inhaerentia conveniunt Romano Pontifici in omni casui, & in omni eventu , praeterquam in sequentibus; nempe primo, si ut privata persona in haeresim incideret, eandemque pertinaciter laveret: nam tunc esset haereticus :& generatim haereticus non est amplius in Ecclesia, ac consequenter talis Pontifex desinit cx se esse C put Ecclesiae, R iure etiam tunc ab Ecclesia judicari atque depoui potest: secundo si esset Pontifex dubius , ut contingit tempore schismatum . Tertio si es'

389쪽

set invalide eleetus, quod multimode contingere potest nempe Primo si facta esset electio contra sormam Canonicam ab Ecclesia receptam , & seeundo si desectus aliquis in jure divino aut naturali in ele. etione immisceatur v. g. si electus sit infans , si imbecillis Si mentecaptus, si haereticus , aut etiam si ipse electioni non consentiat, vel tandem si electici non fuisset libera, sed per metum injustum extorta, ct ad personam determinatam alligata et in his casi-hus quia Pontifex vel cessat de se esse Pontifex , vel etiam est invalide electus, & propterea non gau

det privilegijs quae ex Christi institutione primatui inhaerente sed pergamus jam ad alia.

390쪽

DE SANCTIS ECCLESIAE PATRIBUS CAPUT I.

De Νotione Sanctorum Ecclesiae Patrumo de illorum scr*tis in gen e . - Νomine sanetorum Ecclesiae Patrum intelliguntur communiter viri illi singulares , qui doctrina sacra simul cum sanctitate vitae post Apostolos in Ecclesia Christi fioruerunt , & qui nos scriptis suis Christo Domino ejusque Sponsae Ecclesiae spiritualiter quodammodo iterum genuerunt in eo , quod iis mediantibus in puriori fidei ac morum doctrina ab Apostolis Scprimis Discipulis Christi accepta edocti , ac veluti

enutriti fuimus. Ut autem quis nomine Sancti Ecclesiae Patris in Ecclesia catholica merito & jure donari valeat, quatuor praerogativis instructus esse debet: nempe ρm nonecesse est ut illi competat conveniens quaedam a liquitas et seciando ut sanctitate vitae & morum probitate iusigniter commendatus existat: tertio ut dinctrinae , non cujuslibet, sed sacrae eminentia praeditus fuerit e ac tandem quarto , ut dignitate aliqua Ecclesiastica & regulariter loquendo secundum Magis probatam scriptorum opinionem Episcopali characte

re ornatus extiterit . -

Requiritur primo conveniens antiquitas quia Patres Ecclesiae sunt etiam testes illius doctrinae , quam Apostoli a Christo acceperunt & Ecclesiae primum cu stodiendam tradiderunt : & licet absolute loquendo

SEARCH

MENU NAVIGATION