장음표시 사용
101쪽
10 Cap. XX. Gregorii L potes: extra.Prisc. viros. Io
tantinentes sirina Imperatorum leges erum A illo jam tempore Dominus meus suisti, quando contraνerfias in aliis fletibus exortas ad huius co- adhuc Dominus omnium non eris. Longino νι- rnitionem uilicium reνocari iubent. Omnisi ra clarismo Stratore veniente Dominorum , Metropoleon, Episcopatuum, monasteriorum o Mauricii videlicet &ipsius filiiTheodosii, missarum in 'ectio ct cura, iudicium, conde- legem susceyi,ad quam fatigatus tunc agritudinemnatio ct absolutio proprio Patriarcha restrν corporis re ondere nil valui. Et paulo post: tur. Constantinopolis autem prasili licet etiam Ego vera hac dominis mei loquens, quid sum nisin aliarum sidium inibus, in quibus templorum pulvis is vermisi Requirat rogo Dominus mein, consecratio nulla est, cruces Here. QMn ct in quis prior Imperatorum talem legem tulerit, ct aliis sedibus exortas controversas obferrare, diri- subtiliu3 astimet, si debuit dari. Ego quidem il*gere nem litibus imponere. Similiterct in pae- μηi s iec in eandem legem per diuerso terra tentia vel conresone peccatorumcthareseon B rum partes transmittifeci, O quia lex ipsa omni-
idem bisolus est arbitero norma. Caput X X. GREGORII I. POTESTAS ERGA PRiNCIPES VIRO S. Nno D. 'o. Imp. Mauricii sorori Theoctistae sic scribit:
Mens mea vestra venerationipotenti Deo minimeconcordet, ecce persi gestionis mea paginam fierent fimis Dominis nuntiari.
Utrabit qua debui, molpi, qui ct imperatoribus obedientiam praui, Opro Deo Dadsens minime tacui.
Eidem. In ep. 73. In sereni mis iussori-bm sivis Dominorum pietas iam me de quibusida
redarguere silvarcendo mihi minime pepercit. Nam in eis urbana simplicitatis vocabulo me fatuum andiat. & ep. 76. Ego Dominorum quanta Δνotione substernitur, C iustionibuι obedientiam prabens predicto cons-
Ecce strenissimus Dominin Imperator feris-miam leonem Jusiit, h. e. me jussit Episcopum fieri.
A. D. s9I. Sebastiano E. Risiniensi. Indico suggestionem me apud pi imos Dominas summis precitaue plenam fecisse ut virum beatissimum Dominum Ana fium Patriarcham tores, mult5 minus Imperatorem anathe- concesse usu padj, ad B. Petri Apostolorum Prim malis ausus est Gregorius ferre sentencipis limina mecum celebraturumsolemnia Mis tiam. Imperatores quod attinet ante Gre-surum transmittere debuisset. uuatenui s ei ad D gorii I. mortem multi fuerant vitio ii, fedem fluam minime reverti liceret,saltem ms multi multa scelera, multa nefanda pacerdoti meo,Johanni Constantinopolitano,
O dulciter scriUct humiliter, ut ab hae inanis
gloria appetitione sese emendet, admonui, h. e. ut abstineat ab Oecumenici titulo, cui monitioni licet non paruerit Johannes, multo minus Imperator, tamen nec in Johannem, nec in Episcopos Iohannis fau- cum in honore suo viveret, hoc est, si non vult Imperator Anastasirum sedi suae restitui, saltem patiatur eum titulotenus Patria cham agere, & si non Antiochiae, saltem
Romae cum honore ViVere. Mauricio A. Omnipotenti Deo reus est,
qui sierenifimis Donuinis in omne, quod agitct loquitur, purus non e t Ego autem indignus pietatis vestra famulus in bac si gestione ned, ut Epscopus, neri uiservus iure Reip sed iure prιrato loquar: quia, Sereni e Domino, cxtraverant, contra jus divinum & humanum, contra bonos mores, contra fidem ipsam,& tamen in eorum nullum anathematis sententiam ferre sit stinuit ullus L-piscopus Rom. intra sex,imo septem priora secula. Episcopos autem quosvi quoties fidem insignita quadam perfidia, praevaricatione vel haeresi tei Meraveranti poterat alter Episcopus anathemate percellere ,& proximas quasque provincias, ut ab eius communione se subducerent,
102쪽
monere. Sed hujusmodi monitionum A Druid judiciis in Galliapraeerant. In Pada- p. o. frequentior multo fuit usias tertio, quar- Iiis Indica gente mos idem fuit. Turcis Muphti,toque seculo, quam sequentibus, quod summu Pontifix obtinet judicia. Caliphas olim
tum Episcoporum plerorumque major Mahometu locum tenuit, Sullanis, Omnibus ac esset zelus, major aequalitas, dominatus minor. Postquam vero Valentinianus III. Romanum, Martianus, Zeno, Justinus & sequentes Imperatores Constantinopolitanum Episcopos in tantum fasti-
praefectis jin dixit. Quid si Paedalii sacris
operabantur, qua Principes,ut Noe, Meuchisedek, Abraham λ non contra Druidas certe authoritatem suam, ut vates, noui sacerdotes obtinuisse constat. Chaligi aera extulerunt, ut alteruter vel utervis pharu exemplsa placet. Ab illis enim didi- in solidum omnibus imperii totius Ec- cit Episcopus Rom. Sullanis, hoc est, Im-clesiis praeesset, ex illo ruere &retro si ib- B peratoribus imp rare, cum ante Calipha- lapsia referri omnia, frigere fides, in dominatum omnia vergere coeperunx; sed ita tamen, ut Constantinopolitanus Orientalibus , Romanus Occidentalibus potis simum imperii Rom. provinciis praeesset, idque velut ab Imperatoribus delegata
rum, ante Mahomet1S exortum non tan
tum Imperatoribus, sed etiam Imperatorum Legi; tis subesset, ut ex Concilii Chalcedonensis adtione XV l. constat, & ex multis apud Maurat irim I p. Gregorii I. submissionibus iam nato, iam ex epheb IS potestate, qui subinde sterrum injiciebant egresso Mahomete. Nos autem quaeri- ambitioni,& eorum dominationi metas ponebant, ut quam extra larum dioece-seon ambitum nona Synodis, sed ab Imperatoribus accepissent.
GLADIu SP o R Λ L I S. TE M-mus, non quid Daemonum, quid Maho- metis, quid latronum speluncam, sed quid Ecclesiam Christi deceat.
Deut. /7. inquis, ix disium capitis in Pontisces collatum, quibus ,s abe sent, Lerita iudiciis praerant, qua non nisti duobus Levitis assioribus exerceri poterant, ait Ioepist...c.δ. Imponis Mosi, Ventes, inquit De ut. IT. 9. ad Sacerdotes Levitici generis θ' ad iudicem qui fuerit illo tempore. Facies quodcunq, dixerint, qui praefiunt loco,quem elegerat Dominus, docuerint te iuxta legem eius, Qui autem superbierit, nolens obedire sacerdotis imperio, nempe tali, quod ex Legis di vinae praescripto pro- perpetuo convenisse con- D nunciaverit, decreto iudicis morietur homo ille. tendit. Videamus quibus id rationibus Moses diserte iudicem a Sacerdote di- adstruas. stinguit. Sacerdotis erat docere: Judicis omnium pene gentium, inquis, ea fuit con- sententiam ferre capitis in eum, qui docu-
Vem post septimum demum seculum exerere coepit Papa gladium temporalem, eius exerendi jus sibi suetudo, ut sacerdotibus judicia committeren
Falsum certet Romae judicia penes Equites aut Senatores, non penes Pontifices erant. Athenis penes αρχοντας, non penes iεροῖαν ς , Lacedaemone penes
Reges & Ephoros, non penes sacerdotes. Idem videas apud plerasque nationes, quarum notae nobis sunt res gestae. mento faeerdotis, hoc est,tegis praescripto te bellis erat. Inferiores autem sacerdotes, quos Iadaei vocanti 'n ἰλωται , eligi sane poterant, qui iudiciis, sive civilibus, sive capiatalibus interessent. Quidni λ Duas tantum, ad summum tres quot annis hebd madas imponebant sacerdotalis muneris exercitio, reliquum anni tempus, quidni
103쪽
p. X XL Tapa Gladim temporalis. Izo
secularibus curis impendissent λ.II. Ju- A
is unicum ius erat, civile simul & canonicum, Pentateuchus scilicet Mosis, aut totum vetus instrumentum, cui vix tamdem accesserunt ea quae Misenaisse vocant, Hieronymus δα nρόσἐς interpretatur. Ego potius verterim documento, quibus tandem , sed quingentesimo demum post
Christi nativitatem anno accessit Gemara, hoc est,perfectio quaecum Misbaioth co- iuncta Talmud Babylonicum essicit, hoc est, Iudaeorum Pandeci as tam politicas, B quam Ecclesiasticas. Nihil igitur mirum, si synedriis Iudaeorum interessent tam Aaronis aut Levi, quam Beniaminis aut
Judae filii Iosaphat constituit iudices ex Sacerdotibus OLevitis. In curia Sapientum apud Hebram, qua Nacanum dicta, Sacerdotes 9 Levita principem
Tam Josaphato, quam filio mimonis imponis. Iosaphat Hiemosio mis constituit Le-νitas ct Sacerdotes o principes sumiliarum ex CUrael, ut iudicium iudisarent, ecc. 2. Chronia I p. 8. Reliquis tribubus imperabat nota Levi, sed Jud.i; nec ex Ialtibu Levi, sed etiam ex tribu Levi colligebantur Judices. Iudaeorum Pandectae sapientum fa,pe meminerunt, quomodo Iustinianus memorat res orasa prudentum. Cutiam prudentum sapientumve non magis Hierosolymis invenies, quam Romae. Seiuerat sane Synedrium quoddam Hieroso-hmis solis sacerdotibus constans, idque I XXIV. virale procul dubio, prout eranta .familiae facerdotales At erat id infra, non supra LXX. virales Synedriu,penes quod erat authoritas suma. Misnaioth
tersiti siniores S e trii, nempe LXXmalis tradunt Mem, of distini ei, Lege, & L s. Traduineum siniores Syne ripsemoribu acerdotii, hoc est, LXM vis1 LXXIV. vitis ct Ucendere ictent in cae calum domin Antonis, adiuranteum , ac disiessuri dicunt illi: Vir sacerdos magiae, olimm mn ibiti strati θ' ne ii, Tu autem es legatus noster, se legatus Sy nedrii, adiuramus te per eum, cuim nomen in det huic domui , ne quidquam immutes eorum, qua tibi dicturi sumin. Magnum autem, sive LXX. virale Synedrium constabat non solis Sacerdotibus , sed & Levitis, &cuiusvis alterius trib' viris, naina, n' Hκ phoc est, qui digni censebantur, quorum filiae nuberent Sacerdotibus, hoc est, qui nec spurii, nec infames essen t,ut docet R. Moses de Kotsi assirmativo mandato
XCVII. Quis nescit lege Mostis civile tin es compre- p. 3 hensum, ct rim intelligentiam a sacerdotibus petendum, ad quos ipse Legis verbis provocatio data est EVerba Legis Deut. r7. non ad selas sacerdotes provocationem dant, sed a minotibus Synedriis ad maius aliquod constans ex Sacerdotibus, Levitis ac Ilidicibus, prout dc docet perpetua Judaeorum praxis, quam unde nam potius hauriemus quam ex Iudaeorum Digestis EEcclisia controversarum omnium discepta p. 3I-trix ipse Domini ore constituta est Matth. ιδώ
Hem l opp/tune. Iam ipses canonitas adulando stiperabis. Quid iam vetat, quominus facessere iubeas omnia Magistratuum tribun alia, Praetoria,sub sellia,u c
una Romae rotae controversiarum Omniu
sit disceptatrix Θ Sed illud incommode, quod Christus, quod Apostolus nullus
dixit Romanum clerum de Corinthiorum potius, quam Corinthiacum clerum de Romanorum controversiis disceptandi jus habere- Αtenim scito nec Romano, nec Corinthiaco,nec Hierosolymitano clero tributam potestatem de controversiis, sed ne de peccatis quidem omnibus,sed de criminibus atrocibus & manifestis tudicandi. Quid n .si clarus, sivi Romanus sive Parisinus jubeat Rege Phili umValesium Eduardo Angli et Regi Francia regnu sibi deberi contestanti credere, cedere, regaum tradere, filum Philippus neget v
104쪽
1 1 Sedis Rom. Potestas. Lib. L I s
neget id se facturum, num continuo tibi A annis confictas nobis obtrudere 3 Sed sicut Ethnicus erit, aut sicut publicanus ZAt si palam Philippi fratris uxorem ducat
Herodes,licebit certe Johanni dicere, non tibi licet habere statris uxorem , abnuenti, ac nihilominus Baptismum flagitanti bare merito negabit Johannes. Idem de consimilibus esto Judicium. Ethnicus sit, qui Ecclesia non pnet. Antequam Ethnicus pronuntieris ab Ecclesiastico iudicio, duo requirit Christus Matth. i8. primum,ut constet te pec- Beare: secundum, ut sepius admonitus o demus clerum Romanum ante trecent
simum, ante ducentesimum Christi annum non contemnenda latifundia possedisse tamen idem poterit de clero Romano, tum dici quod olim de tota Roma. Privatis illis census erat brevis
Illud autem commune de cleri totius, non de Pontificis unius sententia dispensabatur,& agros feraces, non gladii jus habebat. Constantius imp .iudicimn ct iurisdictionem p .mnes, quibus ab illius peccati continua- Episcopis mandapit, ait Nicephoras l. r. c. o. tione abstinere iuberis, monitiones insu- Imo ψ6. in clericos quidem ciνilium iudi- per habeas. Ut autem te peccare con- cum cognitionem declinare vellent. stet, oportet constet de divinae Legis, non Judices civiles intelligit, qui de causis humanae transgressione, alioqui Christus civilibus, non criminalibus jud cant, qui docet Matth. is . seustra se coli ab iis, qui mandatis humanis non secus ac divinis alligantur.
siexcipitis obstringere nos necestati hibi- seri peccati potest, ui ct imperium patris.
Omnino multum reverentiae debes fi-que causas Ecclesiasticas volebant Iidia Care,non minus, quam quasvis alias. Nam hoc privilegium largiebatur clero Constantinus, ut eum a forensium formularum tumultuliberaret, non ut tumultum illum in Ecclesiam inveheret, aut ut im-
Iius patri, sebditus Principi, ovis pastori. punitatis spe clerum ad proterviam ani-Sed nunquid pater, nunquid Rex potest maret. facere, ut id,quod per se licitum erat, fiat peccatum proprie dictum λ Quanto minus id possitnt ii, quibus ministerium indicitur,dominatus interdicitur Θoncilium tertium Carthaginense can.p.Sa- p D. & cerdotibus causarum dat cognitionem. Cum laicus adversus clericum disputans tam bene sentit de clero, ut ab eo Ut regiam Episcoporum opulentiam rem amic componi malit, quam publicis tuearis , Auctoritas, inquis, in egestate nulla judiciis se committere: si contra clericus est. Dominatrix certe nulla. Christus au- de suo clero tam male sentiat, ut nolit ab tem voluit omnes Episcopos in egestatis D eo rem judicari, tum Synodus eum ut li- schola ducentos circiter annos erudiri. Nullam igitur dominatricem authori ratem illis contulit,aut illis conferri,judicavit e re Ecclesiae esse. Nunquam peius actum est cum Ecclesia, quam cum ministerii humilitas in dominatus sublimit
Pius I. v. a. praediorum meminitis D. III. Oua jure Ecclem tenerentur. Tene virum eruditum in tanta literarum luce non pudet rancidas istas epistolas sexcentis amplius post Pii Ι. mortem tigiosum,& suo clero iniquum, ac contumeliosum vult victoriae suae, si forte causam obtineat, fructu carere, quod saepe quidem habet justitiae rationem, aliquan- dismen potest iniquum esse, elim nu Gqim frequentior sit invidia, quam inter pares & collegas. Constantinus voluit a civili iudicio ad viscopos provocari posse. Soet vimeno narrante L . c.ρ.
In codice Theodosiano multa clericis indulsisse legitur Constantinus, tale nihil. Nolim tamen falsi Sozomenum insimulares
105쪽
Cap. XXL Papa Gladius temporalis.
Iate, sed potuit Constantini mentem vel A bis erit eiusdem authoritatis,quae soleta non satis intellexisse,vel non satis liquido bitrorum esse. Sed etiam, si conventus e plicasse,ut generaliori quam par sit eius te coram Episcopo quidem adsuerim, sed
assertioni, sit ex sequentium Imp.ejusdem non sponte, tum mihi provocationis be- seculi constitutionibus adhibenda restri- neficium erit prorsias integrum. ctio. Verba Sozomeni sic interpretatur Christophor: Issis, qui erant in iudicium νο- ti, dedit prefatem ,s modo animam induce-rot, civites Magistratus reiiceme, ad Disicoporum
Idjam olimsolemne fuisse disias ex Augustim p. 3r. v. Io . Ambrosio ep. 78. ad Theophilum concilio
Augustinus ep. I62. nihil habet, quod iudicium pro candi, ct eorum sententiam es vel in speciem ad eam rem pertineat. De frinam. eo jam egimus stupra. Ambrosus ep. 8. Me nonnunquam signifi- B & 79. de causis simpliciter Ecclesiasticiscat provocare post litem ab inferiore ju- agit: Erant in Oriente magni tumultus, dice judicatam : at hic certum est eam quod Ariani sub Valente diu tenuissent provocationem designari,quae fit ante lim Ecclesias. Imprimis Antiochenam vexatis Ecclesiasticae, vel civilis, vel capitalis bant Flavianus & Evagrius. A. D. 389. eontestationem si modo litigantium pars Ρηodiin Capuensis obtusit portum tranquillitu- altera contenderet, se malle, Christiana cum sit, a Christianis quam ab Ethnicis judicibus, quales erant plerique sub Constantino, judicari. At f quis claricus ante definitivam siententis,ut omnibus per totum ortentem daretur communis catholicam confidpntibus fidem,&duobus istis, Flaviano scilicet & Evagrio, tua san-isitatis, Theophilum Alexandrinum alloquitur, examen impartiretur fratribus 9ωntium frustratoria dilationis causa. ad appellatio- C sacerdotibuι nostris Ora ptin pariter confidennis auxilium convolarerit, mulctra quinquagin- tibu . Hic addit Baronius A.D.389. 9.67. to librarum cogatur expeκdere. Cod. Justin. ita tamen, ut ipsorum judicium postea consimi. I. tit. q. g. 2. Firmitatem quoque quam intelligat Sogomenus, docent imp p. Arcadius , Honorius & Theolosius II. A. D. o 8. ibidem *. 8. Episcopale iudicium ratum si omnibus, qui sie auiiri a sacerdotibui elegerint, eam birorum iudicationi adhibendam mandum esseta Roma sedis Antistite. At hoc non adjecerat Synodus; sed quia Flavi nus Alexandrini Patriarchae judicium refugiebat, & Imperatorem appellabat, rogatus sententiam Ambrosius suadet, ut Theophilus quidem de re tota judicet reperentiam esse inbemus,quam vestris necesseste authoritate, quam ipsi dederat Synodus, deferri potestati biu, a quibus non licet provocare. sed majoris confirmationis ergo suadet, Si in me ὀ judicio forensi renitentem ab- D ut judicii sui rati habitionem ab Episcopo duxeris ad Episcopalem audientiam, &ea te damnaverit,aequum est, te proVocationis beneficio privari, me vero non est
aequum. mobrem iidem 6.7. Si qui ex consiensiu apud sacra legis antistitem litigare voluerint, non vetabuntur, sed experientur illius inciνiliduntaxat negotio more arbitrisyontere si is iudicium. Quod his obesse non poterit, nec debebit, quos ad praedicti cognitoris examen conpentosρο-s adfuisse si c en i m l ege ndum)qw- θοnte venisse constiterit. Si tam ultro consensi quam tu, Episcopi sententia no- Rom. petat. Quidni Θ De Patriarchae
causa cum ageretur, quid mirum, si duo. rum Patriarcharum authoritate compescendum Flavianum putet Ambrosius λMileuitani concilii canon XIII. Lilva cuique primatui sua vult esIe jura, quae pridem intervertit Ep. Romanus. Ita lau
das ea, quae causam tuam e Vertunt.
Iustinianus Novess. g. si quis contra p. xi monachos 2 clericos a nec itate iurisdiictioniscipitium magistratuum liberos esse declarat. Iilem flatκit Carolin magnuι, &c. Idem certe Ca-
106쪽
rolus, quod Iustinianus. Sed hic quis A niat ius gladii temporalis, ius vitar&ne- possit te crimine falsi liberarer Justiniani cis: tu leges Theodosiani vel Justinianei
p. 3ar. Verba sunt: Eιπικαπιτν κληροκῆψ μο- codicis allegas,quae sane privilegia magna ναχου η-ε μοναροίας η ἀσκη αἰ- tribuerunt Ecclesiasticis personis: glad iἔχοι πια άγωγta , ωασκέτω et προν την ὲ- vero temporalis ius nullum, cum constet πιι τύτων εκα ς - Vix ducentis post Justinianum annis Epi- , . ό3 παγυαμεύξυαι ταῖν 2I κυνετω. scopos Romanos coepisse gladii tempor
, τος δεκα ἡμερωναντώ πιπι ις κε κν οις, - non ligo. lib. 2. fol. 66. Disce sarculo tibi opus ναρα- ο των τοπων αρχων το πζάγμαεξε - B esse non sceptro. Blanditur cathedra 3 Specula
ζώτω. Iubet quidem Justinianus clericum est. Inde dent' sit perintendis sonans tibi Episcopi
prius apud Episcopum, quam apud Magi- nomine, non dominium ,sed escium. Planum stratum conveniri, sed ita ut utrique parti est: Apostolis interdicitur dominatus Ergo tu Oliberum sit appellationis ad Magistratum tibi usurpare aude aut dominans apostolatum. auxilium. Nec vero quamlibet causam aut apostolicus dominatum. Forma apostolica complectitur vox αγωγῶ, sed civilem. hace t. dominatio interciditur , indicitur do- p. 33. Haud inficior Eabulas ct Causidicos foren- minatio. sis aris sui parcos, alieni profusos, Roma pemaque atth in Gallia reperiri. Sed an consentaneum est, quod a Caysidicis illis peccatur, eius inridium in Pontificem trahere, quo nolente, quo nesciente multa prater ius 2 aqvum feri ne-
Cur potius est consentaneum Rabularum praevaricationes Regi, quam Papae fraudi esse 3 Nam certe quantum Romam defertur, tantum Regi regnoque detrahitur.
Et succus petari se lac subducitur agnis.
Praeterea quid cauis est, cur Dei legatum,quo nolente, quo nesciente talia per
apud Theologos diu multum, agitata, sied qua Christi Domini Verbis stare debeat: Tu es Pe
At neque Petro dominatum ullum in Synodum ullam, nedum Oecumenicam tribuunt haec verba, neque quaerim tis, petrantur, eum credam, cui ne titulum D quid Petro, sed quid Papae conveniat iure quidem scriptura tribuit, ut eum defrau- divino, neque Papae competere tuum il-dem, cui vectigalia me solvere jubet scri- lum, quem Papet vindicas in Synodos do-ptura, quem non frustra gladium gestare testatur 3 Quo iure Regum quidem nostrorum subsellia vocas corrupta iudicia, Papae vero Rotam integerrimum pastoris iudicium, cum illa Rota tam avide rodat, tam inique i dicet, quam quae corruptissima censentur
apud nos iudicia Θ Sed aliud quaeritur, aliud respondes. Q ritur, an Episcopo Romano, quatenus Episcopo, conVe-
minatum, aut agnovit ulla Synodus ante septimum seculum, cum etiaseptimo seculo damnetur haereseos H norius' A. D. 68 . & Ecclesia Romana, quod Sabbathi ieiunium pervicaciter propugnaret, A. D. 6 II. Concilio Chaliedonens adt 3.prius appestatur p. 31. Pontifex, quam Oncili. m nemine reclamante. Idem habes in D h: simo. p 3a. Nugae. Prius rubentur absentium literae legis
107쪽
legi , quam rogari praesentium sententiae. Sed Synodi Chalcedonensis actione x VI.
nec quicquam obloquentibus ac reclamantibus Leonis I. legatis aequatus est Conitantinopolitanus Episcopus Romano , nec abrogationem aut immutationem ullam huius decreti potuit impetrare Leonis, quantumvis ringentis,rugitus, qui cum ad blas hemias usque prorumpat, nihil miram, sit sequentes Pontifices
in peius quotidie proficientes nihil non sibi tribuant. Sed quo plura sibi vindicant, eo manifestius faciunt quam sibi conveniant filii perditionis elogia, sive Thrasoni simos silos blaterent ipsi per se,
ut Gregorius II. ut Nicolaus I. sive pergnatones sitos, ut Symmmachus per Ennodium suum Diaconum P. q.
rumhθmnum, inqui Enno dris, causas Deus
voluit homines terminare, sed stilis istis praesiuiis suo fine quaestione , restryaνit arbitrio. Voluit B. Petri apostoli successores caelo tantum debere
innocentiam. Si voluit, qui fit ut voluntatis huius neque vola neq; vestigium usquam extet quin potius cum nusquam testatus sit id se velle, qua fronte potest id affirmari ZOIs in tu, inquis, Ephesna Synodo scribit:
Mι :mus ad vos legatos nostros, qui astis concilii intererant , ct eaqita iam ante a nobis definita sunt, explicabunt, quibus assensum prebitum iri ast nctitate vestra non dubitamus, omnes Episcopi exclamarunt ros iustum eII iudicium, &c. Legatus Papa dixit: gratiis vobis ago,quὸd cum recitarentur vobis literae sancti ct beati Papa nostri sancta membra sanctis vestris vocibiusancto capiti ct sanctis vestris acclamationibus attulistis. Non enim ignorat beatitudo vestra, quod caput totius fidei ct Apostolorum eIst B. Petrus solus. Synodus Ephesina coepit A. D. JO. X.
Acta unodi. Legati Celestini undevicesimo demum post die VI. I lus Julias adfuerun t & sui Pontificis lit uas legi postu- Iaiunt, quibus perlectis Srnodi Patres vi-
A dentes eadem a Celestino doceri, quariam ipsi statuerant, exclamant: Iustum est p. is; . hoc iudicium, Unus I Celsinus, unus Cyrillus, una fides D di,una totius orbis siles, h.e .idena nobiscum sentiunt celestinus, Cyrillus, omnes pii. Quid interfaretur Philippus Presbyter Celestini legatorum unus,ideo mitius curavit Synodus, quod nihil ad
rem faceret, quod que non minus xατερ- fructuosa, quam ric, ampullosa esset illius oratio. αγία
Loxias quidem, aut Tiberius magis si , pensis, perplexis, ambiguis vocibus usus est. Unum superest plus satis conspicuum, quod ineptit aut blasphemat hic gnato. Sed num illius ergo venerunt tot Episcopi maturum ad suos reditum flagitantes, ut singulas omnium morionum suae sedis episcopis abblandientium ineptias ventilarent 3 Quod addit Philippus, Petrum C ω caput mei, quam stolidum aut blasphemum estὶ Qub tandem spectabant omnes illi fumi r Celestinus est Episcopus priamae sedis, igitur aequum est, ea quae iam a
vobis acta uint, nobiscum communicari. Conclusionem non abnuitSynodus.Praemissarum fatuitatem in stiper habuit, non minus quam Jacob Labanis iactantiam, Genes 3s, 43 Athanastius Episcopus Alexandrinus, cs Pau- p. N. Ius Patriarcha Constantinopolitanus, a Concilio D Sedis honore θοliati Iulium Ponti cem appellarant, ct ab eo tu integrum restituti sunt. Imo
Paulus a Maximo Trevirensi, Athanasius ab Imp. Constante restitutusest, neuter a Julio. Itaque vide quam solida sit argumentatio tua. Patriarchae duo sedibus suis a concilio non Oecumenico pulsi cupiunt interceitione Julii, Maximi, & aliorum, auctoritate Constantis & Synodi generalis sedibus suis testitui. Ergo Papa summum ius obtinet, in quamvis Synod um, e ti a m Oecu m en i ca m. Dιcta, inquis, Concilj Basiliensis Patres de- p 33. M a
108쪽
erreis Pone cem concilio inferiorem. Verum A Synodo damnatum A. D.682.q ud com hoc concilium legitime quidem inchoatum est,sed finis eius ab ordine legitimo abhorruit. Decretum autem illud Pontifices Eugenius ct Leo X. probarunt. Qua factuna,ut Pium II. omiseris 3 qui bis impium se prodidit, cum perfricti negavit, quod toties Sylvius affirmaverat ZVidelicet legitimum erat Basileense concilium , ex quo verstatem hactenus a tot Synodis constanter propugnatam, a nulla pracipue compleri deprehendatur Esaiae primo: negatam praedicare coepit, illegitimum B Omne caput languidum, ct omne cor maerens, apertus fuisset a fide devius, ut omittam exempla vetustiora. Hoc Synodo licuisse credidit Bonifacius, quantumvis Ponti, cibus addictus, hoc ante Bonifacium Synodis licere nemo negaverat. Ibidem ejusdem Bonifacii sentetitiam laudat Sixtus in haec verba: Sicut eius gloria iuxta A posto sim, 2. Cor. I. Congior cantur ,- eius deiectione de iciuntur, ut illud propheticum in eo evasit. Bonifacius Archiepiscopus Mo-guntinus a Frisiis occisus dicitur A. D. 73S.& eam ob causam martyr nuncupatur.
Sed Papae potius quam Christi martyr
fuit. Huius aliquot voces adulatorias suo eanonum libro inseruit: Deusdedit,a Gregorio VII. Cardinalis factus A. D. Io 73. Ex huius Bonifacii rebus gestis petitum notat Sixtus Fabri canonem, quem Deusdedit tib I. c. 23 I. Juop. I. c. 23. Gra tianus D. o. c. Si Papa Jecretis suis inseruerunt. Sic igitur infit Bonifacius ille:
Si papa με ct fraterna salutis negligens depre henditur inutilis, ct remissus in operibin suis ct ιψuper a bono taciturnus quo magis officit biomnibus nihilominus innumerabiles populos secum ducit primo mancipio gehenηε, cum ipso
plagis multis in aeternum vapulaturus. Hism culpas istic redarguere praesumit mortalium nullus, quia cunctos ise iudieaturis a nemine est judicandus, nis deprehendatur a de depius. Pore stigitur etiam ex huius a/ulatoris 3c cano ni starum sententia non tantum in via morum errare, sed etiam i n fide, p ore sit, sal te fricum a fide devius est, censurae subjici. Videlicet sciebat Bonifacius jam ducentis, antequam h scriberet, annis, multos Papas tales fuisse, quales hic describit siue dc fraternae salutis negligentissimos, innumerabiles populorum catervas secum maeternum exitium abduxista. Sciebat eo- Lam turpem Vitam a nemine reprehendi,
quasi praesumptionis id esset illicitae. Sed di sciebat Honorium non ita pridem in planta pedis uiis ad verticem non est in eo sanitas.
Et re pera tanta reverentia apicεm praefata Apostolica sedis omnes suscipiunt, ut nonnullam clegendum videtur nonnullio μὴc strum canonum disciplinam, o antiquam Christianae religionis institutionem magis ab orepracessoris eiras, hoc est, huius praesulis, quain a sacris paginis ct paternis traditionibus expetant, istius velle, iulius nosse tantum explorant, ut ad eius arbitrium fluam conversationem aut remittant aut intendant. Videlicet haec erat causa, cur a planta pedis ad verticem usque jam tum och vo scilicet seculo non esset in Ecclesia s nitas, qudd tam multi crederent, tam impurum caput suum esse caput, omnibIta pendendum a capite tam ulceroso.
Caput XXIII. PAPAE DOMINAT us IN
REGES.atura ita comparatum est, iit pinferiora superioribus, mari indigna dignjoribus serviant, ct
modent. Haec est causa cur omnis creatura crea
tori servire debeat, &ad eius gloriam sita consilia referre. Sed cum tam Princeps 'quam Pastor sit Dei m mister ὐ τοάγαM V, in bonum, ut loquitur Apostolus Rom. I 3. In bonum, inquam, hominum tam 2nima, quam corpore constantium, certe pasto
109쪽
pastores iis cedere,subesse, servire debent, quos ibidem Apostolus vocat
me εςου Παι , eminentes potestates, quibus
reliquos omnes fi bjici juber. Atqui civilia bona coelestibiu inferiora nemo dubitat. Nemo certe. Sed ut Christianus Christianorum Princeps, qua Christianus non tantum civilia, sed & coelestia bona
se chatur, sic qua Christianis imperat, non tantum civilibus, sed etiam coelestibus civium suorum bonis consulere debet. Nonpartes illa sunt Pontificis,at in rebus temporariis ac civili negatio pasim authoritatem suam interponat, quod ab eius instituta alienisi murn videtur. Qua tamen Ecclesiis periculum minet ex proiecta Reip. administratione, munus eius est, ut has etiam partes attingat, ct in exortu suo pestem opprimat erumpentem, Ecquis vero Rex suos Magistratus,duces, viros illustres passim loco movet ξquis eorum actionibus ac udiciis passim authoritatem suam interponit 3 Id vero facit, quoties metuendum, ne quid detrimenti Resp. capiat. Eandem tu Papae das aut horitatem in Reges, quam Reg bus in suos Magistratus, ut Papae liceat Regem opprimere, quoties eum habuerit pro peste, quoties pro peste habendum iudicaverit. At hoc ipsam est quod modo negabas Papam sibi vindicare. Hoc illud est,
quod contendimus esse contrarium t tius Eccletiae praxi sexcentos amplius annos, imprimis totius Orientalis Ecclesiae praxi, quamdiu principes Christianos habuit. Matthaens Blastares A. D. 1 3 3 3. li
ωi ία. Reip. nonsecvi ac hominis duae maxime,
maximeta necessaria partessiunt Rex ct Patria
cha. Quia mobrem si pium tam anime qllam corporis i ist)ctu pax oe felicitas a regni ct sacerdotii tanta dia ct omphania pendet. His verbis
Blastares animam Patriarchae, corpus dc animam Regi commendat. Eam obca iam ubique Patriarchae regem anteponit, secutus continuam ad sua tempora totius Orientis praxim, quam Innocentius III. centum amplius annis Blastare vetustior negare cesm no posset,impugnare maluit. Imperatores Romani summi Ponti ces μγ p. a a
Fuerunt, quod scilicet viderent sibi siti
dominatus rationem constare non posse,
nisi jus haberent imperandi tam Sacerdotibus quam Magistratibus. In Ecclesia Dei nihil opus fuit isto commento. Nam
eo ipse, quod Deus Jo suae, Regibus ii ju
bet utramque Legis suae tabulam tradi, satis docuit summum Magistratum etiam summo sacerdoti posse imperare, quod in Ecclesia Dei plusquam mille post M sem annis semper obtinuit, quod etiam in Ecclesia Christiana sexcentos minimum
Merita sirpatum e t id ab ultima peneant, p, a Mquitate, ut a Regibus omnibuου Christi cultoribus ad Pintificem Rom. provocare, eum arbitrκm ac iudicem summum appellare ius esset. Ultima certe sunt antiquitatis illa quae profers exempla tribus ab hinc ad summum seculis. Primis vero seculis quinque vel sex tale nihil occurrit. Sed ne posterioribus quide seculis ea, quae laudas, CX- empla continent provocationem proprie dictam, sed amicam ex consensu partium' eleetionem arbitri cujusdam. Rebus sania compositis, si qua pars foedus initum violet, tum interpellatur sequester semel electus, ut foedifiagam partem cohortetur, ac si possit, compellat ad servanda pacta conventa,ut nuper Rex GaIliarum ab Al- .lobrogum Duce interpellatus est, daret operam', ut Rex Hispaniae pactis conventis staret, quod & praestitit. Num ide hgener in socerum sibi jus dominatus aserogat Litera sacra Pont tam rege si periorem in L pcant c. ar. Numer. ubi dicitur imperio Ponti
110쪽
ei, Egearari, tum Iosiue Principem, tam populum A 3 2. 2. & quoties aliquid est im- ινersum ingredi rei egredi debere. perandum, id fit a Mpse, dein a Josia,et- Etiamsi Josiuae quam Eleazari minor iam eum totus populus est circumciden- fuisset potestas, tamen non Valeret argu dus; Quippe dixerat illi totus Istrael cap. r. mentum tuum; cum Regis quam Jositae potestas major fuerit. QSanto falsus erit consequens tuum, si fallum sit ipsum
antecedens Z Ut id liquid .us constet, notandum summi Sacerdotis aut horitatem fuisse vel ordinariam, vel extraordinariam. Extraordinaria sitit,cum, ut per Na-Quidquid preceperis nobis, faciemus , quo ling, nos miseris, ibimus. Sicut obedivimus Most ,scobediem viti hi, qui quis rebella perit imperio tuo, qui tibi dicito non fuerit audiens, in omnibus, qua
Itaque cum mittendi sunt ad tribus trans Jordanem sitas legati, mittitur inter tanem, scper Abiathare mali litando fit- B alios etiam Phinees Eleazari filius sumtura praedicabat Deus. At lata Abiatharis mus sacerdos. Jo suae cap. 12. Sic enim quam Natanis minor erat potestas. NM legunt plerique versionis vulgati codices,
tan enim Davidem adibat iniustus, Davi dem increpabat, Abiathar non niti justus a Davide Dei voluntatem per Urim δύTummin sciscitabatur. Rex ipse per Sacerdotem interrogabat os Dei in ex obsequebatur non Sacer totis, sed Dei modo per Natanem, modo per Abiatharem loquentis imperio. Idem judicium de Jo-
non alitem Sacerdotes, quod videlicet tum
jam Phinecs ipse summus Sacerdos esset. Abiathare veto quanto superior fuerit Salomon, res ipsa docet. Salomon non ut R 'x,sed ut Propheta sinten- ptia Dei exeatior Abιarbarem folio de iecit. Atqui Setriptura dicit i. Reg. 2. 3 s. Abiathari Perὸ Sacerdoti dixit Rex Anatorus abi in sua faciendum,docet contextus ipse quem C agrum tu m, quia vir mortis es, sed hodie te non allegas: Iosueflabit,inquit Deus Num 27. intersciam,quia portasti Ephad corampatre meo. coram Eleuta, octomni multitudine, videlicet In hac oratione tingula vere verba com- ut totius Israelis ipsius antistitis anti- mentum tuum jugulant. Nec enim Sal
stes, ct dabis ei precepta cunectis videntibus 9 mon hoc imperare dicitur ut Propheta, partem gloria tua, ut audiat eum Omnis Synago- sed ut Rex, alioqui propheticae, non regiae rassiorum Istaei. Et consequenter Eleazar dignitatis facta fui siet mentio. ipse. Hactenus utriusque pote stas ordi- In veteri in Imento Ponti tam rege supe- pnaria: Sequitur extraordinaria. Pro hocs riorem sui se docet Pinio L pictimis: Procopii in
Nihil amplius illi dicunt, quam quod D ipse Moses ait Levitici g, a z. Is praescribit quid pro stro peccato facrificale de- quid agendum erit, quoties id visiam fuerit, non Eleazaro, sed Jo suae, Elia ir sacerdos constulet Dominu, ct ad verbu Domini scilicet, non Eleazari, egredietur se ingredietur ipse Iosuectomnes sit, rael cuni est. Egre diti ingredi dicitur in Scriptura Dux R 'x, Regisve praecipuus Minister. Num quia Regibus responsa dabat Sacerdos Piethia
continuo dices eam Regibus omnibus imperasse 3 De daemone per eam loquente vere id dixeris, de muliercula per inepte. Semper quidem Eleazar ante Jo- suam nominatur, Ut Jostrae I , ZO. II. 2I, I. Numer. 24, i T. Post Mosem vero semper Numer. υS, . R. 27, 2. I. I 2. beat sinamus Sacerdos . populus, NASI. Philo LXX Seniores secutus vertit άo-
gem. Et recte quidem notat Pluto minorem hostiam a privato requiri, quam a Magistratu, eandem autem hostiam ii summo sacerdote requiri, quam a populo,
νὼ v quod ministrrs: populi, publice volafaciens solvenda totius gentis nomine. Rex autem est Dei quidem mi-