장음표시 사용
131쪽
Cap. II. An Papa possit errare.
erediderint illud A c.Ais, quod Papa sibi vindicat,ne tum II. quidem cum Papae potestas ad id fasti- AN PapA ν ogium pervenisset, quod diu retinere non E R. R A R E.
ueris merum esse mendacium, qu)d ruis jacta Apostolicum Patrem ab homine'dicarinas pose,cum nκrs Concilio jus illud ei sit arrogatum. Quid audio . mi Casaubone, aequumne censis , ut jM a Deo conclum ab homine '
nes, qud magis a majorum siuorum virtute degenerant,
eo solent insolentius de m , Orum meritis gloriari. Id si vitiosum est in iis potestatibus, quas lege Atqui vestri Doct ores etiamSacrorum B naturae filius accipit a patia, multd vitiosus est initis,quae simpliciter fiunt per electibnem . Si ne Principes quidem decet superbia, quanto minus Episcopos 3 At
librorum authoritatem Conciliis, a P pa pendere volunt,saltem quoad nos. Et certe tot hominum Scripturam agnOstentium consensus rem quidem ipsam nusquam major, nusquam diuturniorap- non firmat, sed fidem nostram. Etiam si paret superbientis titulo majorum gloria- torus orbis in Samosateni verba iurasset, tionis continuatio, quam in Papatu Ro- nullum tamen detrimentum passa fuisset mano,tanto indies insolentiosiquo fiebat Christi divinitas. Sed Deus, qui Chri- in dies sedes illa vitiosior. stum a nobis adorari, suscipiq; vult,ut Fi- Circa quingentesimum annum Chrselium suum, ut οντως Deum,effecit ut nul- sti sic gloriabatur Symmachus, ore cal la non Synodus Divinitatem illius ado- C moque sui patroni, sui Diaconi Ennodiitraret. Si voluisset Papam etiam a nobis Ision nos beatum Petrκmstat dicitis, a Domino suscipi, i t - πίθιμον , ex- cum sidis privilegiis , vel successores eius peccanditra omnem erroris aleam positum,nullius censurae obnoxium, nulla non Synodus
jus illud praedicasset. Hoc jus illi cum iudicamus licentiam suscepisse. Iste perennem
Meritorum dotem cum hereditate innoceaetumst ad posteros. Quod illi conces*m estproa-
nulla Synodus Oecumenica tribuat, a- ctuum luce, ad illos pertinet, quos par convers gnoscat nulla, certum est ne Dei quidem tionis legendum videturconsecrationis mentem fuisse, ut talis a nobis haberetur, flendor illuminat. Quis enim sanctum esse du- maxime cum huiusmodi privilegii ne mia bitet, quem apex tanta dignitatis attagit 3 innimum quidem extet vestigium in Scri- a quos desunt bona acquisita per meritum, su*ptura. Sed eo proterviae venit Papa, ut D ciunt qua a loci decesrepraestantur. Autenim non tantum censurae, sed etiam errori se claros ad hac fastigia erigit, aut qui eriguntur, negaret obnoxium. Certe si ne falli qui- illustrat. Orationis huius haec est summa.dem potest, quo jure censurae subjicere- Videbat Ennodius se crimina, quae Sym-tur 3 Sed illud vi 1endum imprimis, quam vere humani quidpiam a se alienum
macho permulta objiciebantur, diluere non posse. Ea non fatetur quidem, sed perinde ratiocinatur ac si dicat. Etiamsi Symmachus hactenus sanctus non filis.set,nunc certe sanctus est, sanctum illum praestat ac reddit Petrus. Haec Ennodii sententia tantopere placuit Pontificiar sedis adulatoribus, ut eam decretis suis insertaerint Polycarpus l. 3. 7. dc Gratiamri
132쪽
D. o. c. non nos. Non absimilia tu quo- Α scopi Rom. fuerint infallibiles, labis Mque sciscis
Bene est, Casaubone quod pontiscem Romanum Ecclista caput agnoscis. Sed non video,quam in capite Ecclesiis reformationem desideres 3 in mile ne an premi in moribus 3 At tantum abe LEt Romanus Pontifex inrebusfideipeccet,ut conversius statreio laps fuerint,erigere teneatur.
Fides Petri insuccessores eius transi, inquitas P. z3m ct eadem p rogativa transi. Quisquis in pastoralis muneris fun-istione Petri fidelitatem imitatur, is demum est verus Petri successor. Petri pua rogativam nullam,nedum omnes Episco-Cum Casaubonus ait fiustra postula- po Rom. pollicitus est Deus. Si Petri Miam & promissam per tot secula, tum in des in sedem illam transiisset, etiam m capite,tum in membris Ecclesiae reforma- rum sanctitas transiisset. Fides enim defitionem, non ex suo, sed expostulantium B cit non minus in eo,cuius mens impia,v ac promittentium sensu vocat Papam cadi ta scelerata vel flagitiosa est, quam in eo, put Eeclesiae,quomodo nos quoque, clim cuius mentem occupat aliquis error in Papam Vocamus eum, quem tyrannum doctrina. Neutram Apostolicae sanctita- scimus. iis partem in Episcopos Rom. transiisse, Αναμαρ ἀαν accepit Papa, cum Christus res ipsa docet. Lixit: Orapi pro te,Petre.
Pro quovis fideli Christus orat, ne ει P I u s I. A. D. I S. des eius deficiat: Joh. 17. Quivis fidelis tenetur, quoties lapsus fuerit ad Deum C Vb Victore primum, ais Casaubone,
converti, & conversus fratres suos coiifim osterium iniquitatis operari coepisse, clim B. mare. Non ideo tamen omnibus fideli- C Paulus a. Thess. a. diserte sicribat, sterium iniri 'bus aut cuiquam fideli po licetur Deus quitatis suo tempore operari, ut necesse opeIte, vel B. Paulumfas argui posse. De Simone Mago, Α.D. 136. Cerintho, ione taces,de Victore Fontifice Rom. O mari rι clamas. Jam pride tacent, ut eX-
tincti sunt4lli,cu quibus nos luctari jubes. Romani vero Pontificis fastus adhuc &clamat,&pugnat. Quid mirum, si quam pridem Ecclesiae nocuerit ille fastus, sedulo conquirimus Z Sed quia criminationem tuam fusius enarrat, & acrius urget
si nous novis nova sunt m- Ckm, inquit, Polas a. The g. a. diserte siri- Gretserus -denda vocabula. Αναμαρ- bat steriam quitatu jam suo tempore ope-p. R τηλα, quam Papa sibi tri- rari caepisse, miraris/bit, quomodo Ple seus ast bula,nulli mortali cuntigit. ratn sterium hoc potius operatum esse, se ossa-Igiturluic tam novae,iam ciemssiuam meruisse in illis, qui dictitabant: inauditae perfectioni novum vocabulum Ego quidem sum Pauli, O c. quam in Simone fuit affictum. Novitas vocis excusari po- Mago, dcc. test, dum de rei veritate constet. Viden- In promptu ratio est. Non erat Pleo dum igitur quid secularis sedecim expe- iso propositum omnes, aut foetidissimas Tientia nos doceat, an, inquam, omnibus quasque abominationes conquirere, sed aut ptimis certe purioribust seculis Epi- quae magis ad rem faciebant. Oculis αναμαρτηUM'. Cum ipse Petrus in fide peccarit, qtao jure Papa, qui se Petro p
rem nunquam demonstravit, ανΜαρ-
λαν ullam sibi vindicabit: II LIM FALLI BILI TAT Is PoNTI FI cIAE SPECIMEN -
133쪽
cap. IIL AD Uisitatis Pontificia I ecimen. diis
oculis in solam sedem Apostolicam intentos Α od ni humanitus aliquid passus fuisset
habet. - Pius in tolerandis aut extollendis potius
Nempe hoc ipsum agitur,quibus gra- quam tollendis piis, ut vulgo voeant,dibus mysterium pietatis, quod Romae fiatris fraudibus, nunquam hunc ιε ,δο- severat christus, in mysterium Babylo- Origenes sibi, Eusebio, Hieron
mysterium iniquitatis operatur,subintelligendo videlicet ex versu sexto pronomen illemo persuasitIet esse θλοαπα ν. Qui Romae propiores erant,Asti fraudem huius commentitii Pastoris sabolfecerunt sagacius fortius damnarunt. Tertullianus
Montanista quidem; sed hac in parte
non Montanista Zepherinum alloquens Sed verbum Graecum potest accipi passi- B A. D.ri 6. Cectram tibio scriptura Pastoris, ve . Ambigua vox est Arabica,quam hic qua sola moechos amat, divino instrumentonet usurpat Arabs interpres: Tremellius Sy- rui et incidi,s non ab omni concilio Ealesiarum riacam versionem ita reddit perapposite: inter apocr pha ct salsa judicaretur. Tertuti Iam enim incipit efiax esse mysterium iniquita- liano sustragatur, quod ipsa Roma Mertis. Viaelicet nihil necesse est,ut jam tum curiales stationes, quas hic Pastor ab Annatum dicamus filium perditionis. Sed gelo imperatas mentiebatur, damnavit. eius parens huic operi jam tum incumbe- Itaque diserte Gelasius I. circa A. D. 93. D. rs. e. bat essicaciter vel assidue, quod proprie hunc Hermae pastorem Apocryphis, i. sonat Syriaca vox. Ubinam autem pri- Pseudepigraphis & adulterinis libris ac-mum orsus sit telam illam, nihil est ne- censet. Praecipuus huius impostoris error cesse nos divinare, non magis quam ubi- C est,quod Angeli mandatum mentitus juς nam tum ageret ψιλο σωτῶ ων Diotre- sit, ut qui post baptisinum vel semel inphes. Sussicit quod jam Apostolorum idololatriam,homicidiu,aut id genus cri- tempore Christianis aliquot insumaverat men atrox lapsiis fuerit, quive bis in moe-
illud φιλο σωτε - Virus,ut ex I. Cor. r. '. chiam aut scortationem impegerit, is ad constat 3c ex tertia Johannis epistola. Ro- pacem cum Ecclesia nunquam admitta-mae veto si non Episcopus, saltem Episco' tur, quem errorem diu propugnavit Ro-pi frater iniquitatis mysterio non leve mana sedes, & exemplo suo celeberrimas pondus adjecit etiam ante Victorem. O- quasque Synodos ac Ecclesias in eundem rigenes putat Hermam, cuius mentio fit errorem traxit. Errorem tamen esse jam Rom. 16, I . authorem esse libri, qui Pa- totus, ni fallor, Christianus orbis agno-stor inlcribitur, quem & utilem & divini- D scit. In Zephermo vide plura. tus inspiratum putat. Origenem secuti sunt Eusebius hist. l. s. c. .&Hieronymus VICΤΘR I. A. D. I 86.
de scriptoribus Ecclasiasticis. Sed obstat
ratio temporis. Nam Hermam huius
authorem libri Tertullianus in suis adversus Marcionem versibus lib. 3. &Damasus docent fuisse fratrem Pii I. qui secundam Damasum, Panvinium, Coste-tuna sedere coepit A. D. I 3. Si Pius fratrem serib rogasset, Quid λ An haec Angelus, ut profiteris, tibi revera dictavit 3 pu-VIctor Pascha Dominico die celebrandum statuit, Asia, Eccisias huic decreto acquie-siere nolentes,sed uorta decima Luna P hacum Iudais celebrantes communione Catholica
seiunxit. En enormem M sterj iniquitatis oporationem lomninδ censera dignum est hoc eιλο-
'πωτείοις temerariae, quae tandem in tyran
duisset Hermam in mendacio perstare. nidem Babyloniam evasit, epichirema
134쪽
sup Sedu Rom. Sanctitas. Lib. II. a Io
nos putidius quidem Simonis Magi,Me- A nicandis Asarii di lisebat,noqisam Victoris nandri, Cerinthi, & id genus pestium re- Ροὶκm pro Μ err iniquitatis operatione ha- trimentis, sed quod notare Plessaeus debuit potius quam illa, quae passim obtrudis. Si Pastbris liber Angelicae fuisset authoritatis, ut mentiebatur Hermas, Deo per Angelum voluntatem
Bonum factum nemo, multi temerarium,& iniquum contestati sunt. An autem temerarius ille Sedis Romanae factius in eam tyrannidem, quam hodie vide-
suam significanti obloquentes Asiaticos mus,erupturus olim estet,hoc ab illis non merito potuisset Victor anathemate per- praevissim, non praedictum quis miretur cellere. Silentium Victoris testatur eum Nbn manent exempla,ubi coeperunt.Sed imposturae Mercurialis conscium agno- neVictor quidem quidquam tam tetrumvis1e librum hunc non ερμαον, non ge- B sibi pr posuit,quale nunc Hildebrandininuinum, sed spurium ac lupi propugnant,quorum numero victo-τ σκύΘαλον fuisse. Supererat igitur hu- rem non accensemus, licet illi Victoris mana tantum authoritas, cui non cedebat exemplo abutantur. De Kalendarii Gre- perpetuus Ecclesiarum Asiaticarumusus goriani an ii ηφισμοῖ Clavio tam per- exemplum secutus B. Johannis Apostoli, Vicaciter propugnatis,quam temere pro- a cuius obitu nondum centesimus curre- mulgatis,a Maesti ino a Calvisio, quem vi-batanniis,cum Victorem non puduit Ju- deris ignorare, solide confutatis, non est daismi damnare tot Ecclesias, quae in Pa- hic disceptandi locus. schatis celebratione, non Iudaeos, sed A- Adiaphora ante praceptum mutantur post Greiser p.spostolum imitabantur. Demus Petrum Superioris praeceptum in necessaria. aliter Romae vel alibi facere solitum. Hoe C Hoc ipsum Diotephis ipsum erat argumento,posse multas varie ' & Johannem non a 'mittentis fastum sa-tates in Ecclesia salva concordia tolerari, pir, quod ita Victor in eos stiperiorem a- Apostolos ipsos libertatem hanc exemplo git, in quos superioritatis nullum jus ac- suo confirmatam ubiuim. Gretier p 3 Concilium Nicanum pro Uictoresententiam
Ut Victor, sic&Nicena Synodus Palaestinae Synodi sententiam probavit.Probamus& nos.Bruti fulminis, quod Uictor in aliter sentietes jaculatus est ,temeritate
In Ecclesia multa antea non satis explorata Grelser.p. ex tenebris in lucem fuerint extracta. Scilicet in tenebris versabatur B. Johannes Apostolorum Christo dilectissimus, versabantur omnes ab illo conditae, tot annos ab illo rigatae Ecclesiae donec Bruti damnarunt Ecclesiae muliae pbavit nulla. D fulminis coruscatione lucem illis affun- am multi Victoris impotentiam da- deret Victor. mnarint, ac compescuerint, ex Eusebio lib. s. c. 22. plus satis demonstravit Heros ille,in quem tam frustra deblateras, quam Victor in Asiaticos. Quartadecima ni dicti sunt & haereticis annumerati, non qui Victoris proterviam compescuerunt, sed
qui Synodorum Arelatensis & Nicenae A. D. II . & 323. habitarum sententiam Imp.Constantini edicto sancitam instiperhabuerunt. Si eiser p 4 Etiam ii, quibus Victoris et elin in excomma-ZEPHEU Nus A. D. I98.
TErtullianus a Montano deceptus
Zepherinum in eo putabat errare, quod semel in scortationem aut adulterium post baptismum lapsis ac resipiscen- tibi is veniam promitteret. Revera Tepherinus errabar, quod semel tantum huius beneficii spem faceret, quod lapsis in homicidium aut idololatriam idem beneficium
135쪽
nescium negaret. Ulut sit,Tertullianum A altiora quas incommunetractantur,o ipsa re- hac occasioneide Zepherino quid sentiat, prasentatis tot- nominu cirristia magna N-neratione celebratur. Et hoc quam dignum eausticante congregari undis ad Chy istum. Vide quam bonum 9 1ucundum habitare statres in unum: hos tu, Zepherine, psallere non facile sti,ns quod tempore cum pluribuι caenas.Haec non falso Romanis Episcopis exprobraridisserentem audiamus. Is in bro depudicitia sc argumentatur A D. p- 42. Ido latram o homicidam semel damnas, moechum rero de Milio excipis ' Persona acuetatiosa est,miserabiliorespersonas reliquisti. Quacunt authoritas, qua unx ratis 1 ischσω fornicatori pacem Ecclest tam radix, eadem vel hinc liquet, quod clim tanto plures debebit ct homicida ct idololatra paenite tibM quam reliqui sitarum laudum praeconςsμbνenirer certe negatori ct utiqviri quem in nacti sint, tamen nullius intra tria priora presis confessionis tormentis conlactatumsενitia B secula Synodi Romanae vestigium ullum
dejecit. Ceterum indignum Dιοctilliin misee- usquam,quod sciam,extat. Non est quod ricordia, qui paenitentiam peccatoris morti pro Plessaeo V. Cl. Gretserus exprobret c. 4.νerticalfacilius in Ecclesiam redeant,quisiuian- mysterium iniquitatis eum in Zepherinodo quam qui dimicania ceciderunt. De jeju- videte, in Tertulliano non videre. Videtnio p. 781. Deus tibi venter est=pulmo tem- ille, videmus & nos ac lugemus errores lum, ct aqualiculas altare, Mersos cocus,ct Tertulliani sed Babyloniae,sed Romanae, sanctus Spiritus nidor, ct condimenta char Na-- non cuiusvis iniquitatis mysterium sibita, ct rubinprophetis. Vetus es, veras P simuε propos ierat Plessaeus,describendum:quo dicere, tu qui tantum gula industra, ct merito te modo nos quoque non omnium squor-
priorem iactitas,simper agnosico sapere Esau ve- sum enim id Z sed Romanorum quod
natoreserarii tapasim indagandis turbis faves. C errare se posse negent 9 Episcoporum e q d. Tu gloriaxis tuam Ecclesiam nostra rores saltem in transcursu describendos
vetustiorem, 'primatum tuum ostentas: nobis proposuimus.
age prior sis, sed ut Esiau, cuius mores plane resers: Si tibi lenticulam destum in stustam Obrutere,flatim totos primatin tuos vendes :apud te agape in cacabis servet des in culinis ca-kt,stes in ferculis iacet Sed maior his eIt agape,
quia per hanc adolescentes tui cum sororibvi iammiunt. Ouis sanctior inter vos, nis conνivandi CORNELIus A. D. 2 o. CVpri nus I. a. r. p. I o. Satis miratus sum, cum animadvertissem te, Corneli,
minis ac terroribus eorum, qui venerant,ex Α- fricat,aliquantum esse commotum,cita te, siecun-stequentior, n obsonandi pollucibilior, nisi cali- dum quod scripsisti aggressi essent cum summa
cibus instructior 3 Fateor Tertulliani styIum D desteratione comminantes, quod si literas quas
hyperbolicum esse ,haec,ut ipsius Voces in attulissent, non accepisses,publice eas recitarent,
surpem, se e potius quam atramento scripta- cir multa turpia ct probrosa, ct ore suo digna Sed quam multa laterent hominum cri- proserrent. Vuod si ita res eiit,sater, ut nequisemina, nisi detexisset ea livor & ira tapius, smorum timeatur dacia, ut quod mali iure quam puras & sanctus domus Dei zelus Z ais aquitate non pupunt, temeritate arsed 'e-Vtut sit, ne putemus omnibus Ecclesiis ratione perficiam actum est de episeopatus plore
orthodoxis infensum, in omnes Orthodoxos haec probra jacere, manifeste distinguit Italiam a Graecia p. 77'. Aguntur
praeceptaper Gracias istas, hoc est, non tibi vicitias in Italiasitas,sed a te remotiores semct de ecclesia gubernanda sublimi ac divina potestate, hoc est, quam accepimus ab ipsi, Deo, nec Christiani ultra aut durare aut esse possumu ad hoc pentum est,ut perditsirum mina attinudiaspertimesiamus. Et moS : Μatu in nere debet apud nes,stater dei robur immobile,
136쪽
Dilis Rom. Sanctita, . Lib. II.
'ayibu si ἰnconcussa pinu; contra omnes incursus ais impetus oblaterantiuin fluctuum velut petra obiacentis fortitudine ct mole debeto flere, q. d. non petram, nec Petri succes.sserem,ut par erat, te praebuisti. Cuni igitur p. 1 I. ait Romanos eos esse, quorum fl-des spostolopradicante laudata est, ad quos perfidia habere non positi accessum, εμιμ δικως Io quitur,& docet, quales se dicerent, quales fuissent, ac esse debuissent, non qualestum essent Romani. set E pu ANus I. A. D. 2II. prianus Pompeio to. 2. p. I Ο9. Frater noster Stephaniu haereticorum causam contra Christianos ct contra Ecelsam Dei us rere conatur. Nam inter fatera vel siverracua, vel ad rem non pertinentia vel bi ipsicontraria, qua imperite ath improνide scripsit,etiam illud adiunxit, ut diceret: Si quis ergo a quacunqybs- res renerit ad nos, nihil innoνetur, nisi quod traditum est, ut manus illi imponatur in poenitentiam,cum ipsi haretici prope alterutrum ad beνenientes non baptinent, sed communicent tantum. A quacunq, haresi venientem baptieari in Ecclem vetuit, hoc est: omnium hareticorum bapti ata justa esse 9 legitime judicaνit. Haec
Cyprianus, quem ἀμεαία της in alterum extremum rapuit.
Incidit in Scyllam cupiens vitare char)bdim. Sed vitiosam fuisse tam Stephani charybdim, quam Cypriani Scyllam,nemo pru-
gens negaverit. Ut Stephanum excuset Gretserus c. s. ait eum praesupponere baptismi materiam dc formam a Domino praescriptam ab haereticis fuisse servatam. Sed falso praesupponit Gretserus Stephanum hoc praesupposuisse. Stephanus enim nullos haereticos excipit. Plerique verbirium priorum seculorum haeretici vel in emateria, vel in forma baptismi, vel in utroque poccabant. QRod igitur de omnibus censebat Cyprianus , id de plerisque saltem dici poterat, illorum bapti simum osse nullum. Secunda Synodus Oec A menica c. 7. multo plures haereticos rebaptizari, quam non rebaptizari jubet. Basilius cap. i. simpliciter Cypriani canonem laudat . Matthaeus Blastares M. S.
πηαγμκM, h. e. Cypriani sententia conpeniebat illius secula, ac rerumstatui. MARCELLINus A. D. 296. ACtas inuessanae Synodi: In nutrD AD.asncentorum Episcoporum caput cinere con-νolutam habens Marcellinus Episcopus urbis Rama , voce clara clamans, dicebat: peccavi coram
vobis , O non possum in ordine esse sacerdotum,
quoniam a Parim corrupit me attro. Subscripserunt igitur in eius damnationem. Damnarunt autem non tantum ut idolis thurificatam, sed ut inficiatorem, quod crimen mansese stum diu pernegasset.
BAronius A. D. 337. f. 42. Non alia Dalila Liberio detrimento fuit, quam invi- dia humana Iaudis gloria corrupta: quippe qui
agro serebat animo intrusum ab Arianis Felicem agere Romae Pontificem, e vero exulem ais a sede procul extorrem, quam ut reciperet ct eis Felicem elliceret, oblatas sordidas conditiones accepit tandem. Conditiones autem fuerunt, ut impio Synodi Sirmiensis Symbolo, quod ab Arianis conditum fuerat, SI AthanasiiD damnationi subscriberet. Sic enim Arianos affatur apud Baronium μ. s. Pro dei co timoresanctas es vestra Deo,cognita est hominibus bona voluntatis,ficut lex loquitur, iuste iudicate,sui hominum. Ego Athanasium non defendo.
Soetomenin I. o. c. s. crimen, quod obiicitur p. se.
Liberio, solνit his verbis: Episcopi, qui Sirm3
erant,scribunt ad Felicem Pont. Romae ct clerum Rom. ut ambo thronum Apostolicum regerent, O c. Sed cum Felix brepi mortuus esset,soltu Liberius Ecclesam rexit Deo dissonente, ne thronin Petri dedecoraretur a duc bus pastoribus admi
137쪽
Cisp. III in Libilitatis Pontifim ' erimen. ass
nistratis, μod disψanu est Symbalum, ct ab A mnationem Synodalem cessabat huius
Erclesia lage alienum. Obiter hic nota non Dei, sed Ecclesiae legem vocari, quae vetat unius ciavitatis duos Episcopos esse. Sed hui lquanto brevius est tuum emplastrum vulnere λ Quis itisi perfitetae frontis dixerit
sedem Rom. immaculatam, etiam extra omnem erroris aleam positam, cum
eam videat A. D. 333. ab Arianis Episcopum Felicem accipere: Felicem, ut clero suo gratificaretur, in eos , a quibus BEpiscoparum emendicatus suffragiis acceperat,anathematotquere: Liberium,ut sedem suam recuperet, Arianorum Sym nuncupationis usius. Quanto justius sanctum vocare potuit Ambrosius Liberium, qui saltem post Constantii mortem professus fuerat poenitentiam 3 Johannes Constantiliopolis Patriarcha Gregorii monentis, ut Oecumenici titulo abstineret,minas in seper habuerat. Et tamen itulum etiam deflanctum sanctissimum vocat Gregorius,
seupra humanum modum ad rapiendambolo subscribere, foedissimis adulationi- visivalem sidem ardentes fissis studiis asterribus gratiam eorum aucupari, sedem suam aia conflictabantur ad uis, mortis νulnerum, armis Arianorum recuperare, strages in discrimina adiumentis utriusq, progressis, qua urbe foedas, ac horrendas edere, Felicem neccorrigeresuspiciensVivent , Pr sectus ur- ipsum per vim opprimere, post Constan- bi,nec mollire, vi magna coalitussiecessit insuburtii demum mortem chamataeonem illum banum, o in concertatione siveraverat Dama- Arianis, quos nuper adoraverat,inequita με parte,qua ei μνebat, instante,constati in bare coepisse Z C filllica Sicinni, ubi ritus Christiani est conνenticulam, uno die centum triginta si rem reperta cadavera peremptorum , e eratam, diu plebem egre postea delinitam. Hinc est quod Damasus metuens ne Valens Ursici o faveret, Vallantis Ariani perlecutionem in Orthodoxos orientales excitatam inibper habuit,ut supra docuia
Per vim coactus a Constantis Liberius cum Arianis communicaνerat, in Athanasii damnarionem subscripserat, quam subscriptionem,urrict necessitate extortam excusat Athanasus epi- sola ad solitariam νitam agentes Videlicet imposuerat Athanasio Liberius facinus suam excusans. Revera nullus Arianus Libetio, sed Liberius Felici
vim fecit, quam ob causam etiam inter Martyres relatus. Liberio praevaricationes suas extorsit non metus, sed ambitio, quam unam Liberii Dalilam vocat ipse Baronius A.D.337. g. a. Neque verbdici potest extra erroris aleam positus, quem sive mortis metus, sive male suada fames,
S honoris vel opum furiosa libido potest ad haereseos & tyrannidis patrocinium suscipiendum adigere. Ambrosius lib scie riuinitaresanctitatem Liberi, commendat. In Synodis passim Nestorius, Emyches, Dioscorus etiam tum cum haereseos accusantur, sancti vocantur, nec ante da-
OV m indigne de matrimonio senserit Siricius, docent ipsius ad Himerium Tarraconensem literae A. D.383. scriptae cap. 7. Plurimos, inquit, Sacerdotes
Christi atqb Levitas post longa consscrationissiua tempora, tam de coni ibus propriis, quam etiam de turpi coitu Utrumque Stricius eodem habet loco) sobolem didicimus procrease, ct crimen siuum hac praesicriρtione defendere, quia in vetere Testantento S.uerdotibulac ministris generandi faculavi legitur at tributa , videlicet ex legitimo con uin
138쪽
gio,quod in sacerdotibus non minus improbat Siricius, quam concubinatum.
Dicat mihi nunc, quisquis ille est sectator libidinum videlicet sic quemlibet conjugii sacerdotalis patronum vocat Siricius prisceptors vitiorum sastimat , quod in lege Moysi passim scis ordinibus a Deo nostrosiunsena laxata luxuria sic vocat Siricius quod Apo
quibus committebantur sancta senstorum,p monet dioens: Sancti estote, quia ct Cosanctus sum Dominus Deus vester. Ita sanctitatem cum usii conjugii pugnare contendit Si-ricius. Cur procul a suis domibus, anno visis
sua in templo habitare jugi sunt Sacerdotes Θ A thae vices erant hebdomodariae, non annuae: Qtus autem eum neget turpissimum
esse, qui ne septimanam quidem unam potest abnoctare 3 Paulo post ait: um in
carne sunt, Deo placere non possunt. Ita conjuges omnes carnales &exosos Deo eum faciat Siricius, quis neget hunc assinem esse culpae quam damnat Apostolus I. Tim,q. I. Tamen doctrinam hanc canonum pontificiorum compilatores decretis suis inseruerunt. Juo p. 6. c.3 O. POl. l. q.
t. I. Gratianus D. 82. c. plurimos. INNOCENT Ius I. A. D. qo2.
IS Exuperio Tolosano scribens easdem
propemodum omnes blasphemias repetit & confirmat, quas Siricius in matrimonii sanctitatem evomuerat. D. 82. c. Dproposivisti. Neque posthac ullus in hac sede comparet, quem huius diabolicae doctrinae puduerit aut poenituerir. Zos I Mus A. D. I7.
ΡElagius in Africa damnatus more Vitiligatorum ad Sedem Rom. pro VO-cat. Literas illius ad Innocentium scriptas, a Zosimo susceptas Baronius refert& laudat A. D. 17. f. 3 i.&seqq. Inter
caetera sic Pelagius 3. 36. Liberum arbitrium A sic esse confitemur,utdicamus, nossemper Dei eg re auxilio, ct tam istos errare, qui cum Manichaeis diuunt, hominem no posse peccatum Pitare, quam istos,qui cum Ioviniano asserunt hominem non posse peccaret, uterq, enim tollit libertatem arbitrii. Nos vero dicimus hominem siemper o peccare 9 non peccare posse, ut semper nos liberi confiteamur esse arbitrij. Has literas ut Orthodoxas suscepit Zosimus. De his BD ronius g. 3 7. Pelagius, inquit, nonpotnit non recipi ut Catholicus. At enim Africanis di-B splicuit & merito quidem haec Pelagii sententia hominem semper posse tam non peccare,quam peccare. Quamobrem Zosimus excusationis instar scripsit ad
Africanos A. D. 18. monens se rem totam illis committere, cum, inquit,
nobis esset auctoritatis, ut nulluι de nostra psit retractare sententia his verbis innuit Zosimus sententiam suam ab Africanis retractatam, sed temere retractatam nihil egimus, quod non ad vestram notitiam nostris ultro C literis referremus, dantes haec staternitati. Fraternitati se dare fingit Zosimus, quod Africanis Ecclesiis eripere non poterat. BONIFAc Ius I. A. D. I9.
Ρ Latina: ortantum in Claro seditio. Nam
dum Bonifacius in Ba silica Iulν urbis Roma scopus creatur,in Constantiniana Eulaliin et bus huic statim objicitur. Ambo ab urbepelluntur, revocatin tamen sieptimo mense ρὸst Boni- facilis. m turpiter patribus Asticanis imponere conatus sit, alibi docuimus. ANAsTAsius II. A. D. 497. A Nastasius Ecclesiae Rom.Bibliothecarius : Multi clerici ct presbyteri se a communione ipsius, A nastasii, retraxerunt, isquὸd communicasset sine conflio Episcoporum,
vel presbyterorsim, vel cleri cuncta Ecclem Catholica, diacono Thessalonicensi nomine Photino, qui communionis erat Λωίii, 2 quia voluit oc-
139쪽
yy Cap. III. Infaeibit iis Pontificias erimen. a s
culte reνocare Acacium, thoc est, sententiam A fesstu est Maiestatis, quod Diaconum rigilium in A cacium latam sed non patuit, qui divino subscriptione sui chirographi, ct ante confessonum ρm: ιιι en. Haec Anastasii Bibliothe- nem B. Petri Apostoli successorem constituisset, aecarii verba suis Decretis inseruerunt Juo ipsum constitutum,hoc est,chirographum,in Carnotensis pari. I . c. qO. & Gratianus praesentia omnium Sacerdotum 2 Cleri oes D. I9. c. Anastasivi. Confirmat id ipsum natus incendio consumpsit. Beno Cardinalis. Nec quisquam vete SYLVERIus A. D. III. A Nastasius : Sylverius levatus est arris ranno & Ariano Theodato fine delibe-Baronius & Sixtus Fabri totam hanc re- d ratione decreti, qui Theodatus corrupimpecunia lationem, ut commentitiam rejiciendi, data talem timorem induxit clero, ut, qui non quasi non possit unius tropi beneficio consentiret in eius ordinarionem , gladio puni-
huic relationi sua constare veritas. rarar. rum eam relationem falsi damnavit. Sed quia mortuus er&t Acacius, antequam Pontificatum adipisceretur Anastasius, hinc occasionem lubenter arripuerunt SYMMACHus A. D. 497.
A Nastasius: Hic sub contentione ordinatus e t uno die cum Laurentio. Bis recruduit contentio. De secunda sic Platina: Orta ob hanc rem tanta seditio Roma est,ut multi tum exciso, tum expopulo passim caderentur, nec sacris virginibus parcerent. Symmachum multorum criminum accusabat Laurentius. Ea cum diluere non posset Ennodius Symmachi patronus, rem uno Verbo definit. Haec cathedrasnctos accipit aut facit. Perierat Symmachi sanctitas, nisi semel occupatam Petri cathedram multo cruore retinuisset. Sed imprudenter vera dicit
Caiphas. De hac, inquit, mihi dictum videtur per Prophetam J hac humiliata fuerit, ad
cuius confugietis auxilium,2 ubi relinquetis gloriain vestram 8 Videamus quam apposite
conveniant haec Esaiae verba c. t o. Vae qaicθndunt leges iniquas, &c. ad cuivi confugietis auxilium. Tamen adulationes istae tantopere placuerunt decretorum Pontificiorum compilatoribus, ut eas decretis suis inseruerint Anselmus l. I. c. 24. Juop. . c. IO. Pan .l.q. Gratianus 9. q. l. c. alio rum hominum. BONIFACIus II. A. D. O.
V1 cIL Ius A. D. Sue T. V itim, inquis,per Theodoram Augustam p. n. Diνerium Papam oppugnavit, admitto. Idem mortuo Sylverio legitimus Pontifex fuit.
admitto. Sic st S. Paulus e lupo factus ei
En compendiariam, sed quinque seculis prioribus ignoratam sanctitatis adipiscendae viam. Papatum invadito, tuum antecessorem fame perire cogito, continuo fies alter Paulus, alter Petrus. Quid Zquod etiam post Sylverit caedem multa turpissima patravit Vigilius 3
GREGORIus I. A. D. No. D Vomodo regnum invaserit Phocas 'ipso Gregorii I. registro colligitur statim Initio l. 1 videlicet, Mau- 'ritio cum omnibus suis suis masculis A. D. 6O 2. Tamen huic parricidae sic gratulatur Gregorius l. l I. ep. 3 6. Gloria in exceps Deo, qui juxta quod scriptum eIt, mutat tempora, ct transfert regna, dcc. per huivi misericordia viscera in cunctorum mentibus exultationis si gratiam infundit. De qua exultationis abundantia roborari nos citii scredimus, qui benignitatem pietatis vestra ad imperiale fastigium perrenisse gaudem M. Latentur coeli , ct exultet ter-
140쪽
a I Rom. Sanctitas. Lib. II. a r
is, ct de vestris benignis a tibvi unirerse Re . A pocalypsis 17.quaerendum Antichristum. popalin num uis vehementer Uictis hilaroat.
Hunc tamen virum sanctissimum vocat, D Eus DEDIT A. D. 6I3.
tum Platina,tum alii multi,quod superstitiosissimus quisque jam tum pro sanctissi- Onciliorum Coloniae A. D. 1 f. mo haberetur,& quod cum successbribus editorum to. r. p.s: g Deusdediti R- sitis comparatus videri possit longe san- terrogatus ab Hispalensi Gordiano, quidctissimus. Sed, o Babel, si quid in telu- acturus esset erga eos, qui pridie Paschatis men est tam tenebrosum est ipsae tenebrae imprudentes circumfluente populi turba quantae velut oppressi suos ipsi liberos baptizandos obtulerant, respondet solvendum il- SAHINIANus A. D. 6oq. B lud matrimonium, & anno revoluto permittend si utriq; parti, ut ad alias nDOD MP Latina: Cum fame laboraretur,instarenti convolent, ita censuisse decetares suos,
pauperes , ut pietatem Gregorii eleemosynis Julium, Innocentium, Celestinum. Ita imitaretur, nihil aliud restondebat, quam Gre- quatuor habemus Pontifices hqreseos ne-vrium popularem famam aucupatum patrimonium Ecclem largitionibus disiipasse. Paululum etiam abfuit,quin libri eius comburerentur,adeὸ in Gregorium ira ct inpidia exarserat homo ma-kνοlis. Fortasse Sabiniano displicebat, quod tam absolute, tam acerbe damnas. set Gregorius titulum Oecumenici Pon- G1 olims confugerent, inde vi retraherentur. tificis. Id certe Bonifacio III. plurimum Contra Deus de homicida loquens: displicuisse res ipsa docet. Ab altari meo avelles illum. fandae patronos, ut viae diserte Christi verbis adversetur Matthaei 3, 32.
D Latina: Bonifacius instituit,ne qui ad uis
BONIFAc Ius III. A.D. sos. Ρr atina: Bonifacius a Phoca Imperatore Otatinuit,magna tamen contentione, ut siedes B. Petri Apostoli, qua caput est omnium Eccliniarum, ita se diceretur 9 haberetur ab omnibus, quem quidem lacum Fcs a Constantinopolitana fbi vindicare conabatur, hoc est obtinuit,
ut Oecumenici titulus, quo Constantinopolitani centum circiter annos potiti fuerant, quod unius Satanae vel Antichristi superbiae convenire toties assirmaverant Pelagius II. & Gregorius L de nceps tribueretur Romano poti Pas quam Constantinopolitano Patriarchae. Dignum certe patella operculum nactus est Boni- facius, dignum ambitione sua patronum.
Ita deinceps titulum hunc sibi vindicavit Papa, ne quis dubitaret in ea Babylone, quam ε ηαλόφον describit Johannes A- HONOR Ius A. D. Q 2. AIunt Honorium Pontificem Rom.heretuum p. 'Μοnothesitam fuisse, quos fas arguit S.
Scilicet testes erunt locupletiores quam OecumenicaeSynodi sex habitae A. D. 68LD 69I. 73S. 787.869. 879. Earum certe nulla est, quae non sit fide dignior pauculis aliquot adulatoribus Honorii. Adde Ph tium, Psellum, Zonaram, Balsamonem, Matthaeum Blastarem alios: Agathonis ad Constantinum Imp. epistola Bul p. n. Concilio O .lecta o probata palam asserat, nussum ex Pont cibus Rom.aliqκando a rectas edis xss. Hoc tibi tantopere placuit,ut id eadem pagina bis repetieris. Sed non est quod eo nomine glorieris. Agathonis literas probavit sexta Syn C dus m quaestionejuris. Quaestionem facti quod at