장음표시 사용
141쪽
tinet, non erat Agathonis de re tanta respondere, cum extarent Honorii literae,
quas ne legati quidem Agathonis negabant ab Honorio scriptas, ex quarum lectione Synodi Patres unanimi consensit judicarunt, tam haereticum ibisse Hon rium , quam Pyrrhum, Sergium, & alios, quos simul omnes anathematita is confixerunt. Extant illae hodieque, nullisq;
strophis a Monothelismi labe possunt
vindicari. Itaque concit. tom. 3. p. II 6.&II 8. Leo I s. epi a. & s. Honorius, inquit, non extinxit, ut decebat, flammam hereseos,sed negligentia staforit, imo & scriptis. qua impolluta fuerat, Honoriin impura profana, proditioni obnoxiam fecit. Nilus Thes.
salonicensis Monarchiae Rom. to. s. p. 3 3. ait Agathonem de sede sua locutum, O mmia tropo h .e. hyperbolice. UI. Synodosub Martino I. qlla Monothelitae, damnantur, nulla Honorio labes adstergitur, nulla eius fit mentio. Ergo nec absolvitur. Quanto pluris est autem testis unus loquens quam sexcentimuli 3 Sed nec ulla Synodus Oecumenica sub Martino I. convocata est, & quae sub eo Romae congregata est,ualde turbulenta sint, ac lubentius Honorii pudenda texisset quam retexisset. In Oecumenica vero sexta, quum damnarentur multi Patriarchae, nulla filii causa cur eiusdem culpae particeps Honorius solus imm unis di
In epistola 'nodica ad Agathonem legatur: Itar, tibi ut prima sidis antistisi universalis Ec-ilesia, quid geren um fit,permitti invi stanti seu ra firmam fidei petram. Hanc Synodicam suspectam habere
mihi licet, cum eam non habeant editio nes Colonienses annor. IJ38.& IF Ι. Sed, posterior ago 6. & Romana 36I2. his ver
Synodus ita scripsit, tanto liquidius constat, quam bona fide damnarit Honorium, quum Agathoni tantum tribuit,&quam mala fide laudibus huiusmodi Romana sedes abutatur. Permittit aliquid Agathoni Synodus. Ergone quidvis illius fidei committit 3 fidei succestarum Agathonis, etiam si quovis Honorio deteriores evadant
Oecumenici titulum Episcopo Romano largitus fuerat Phocas Α D. sos. Tit tum hune admisit & ambabus ulnis sit scepit Bonifacius III. eiusque successores. Titulum hunc Agathoni dederant tres ipsitus legati sextae Synodo subscribentes. Quid mirum, si Synodus quoque titulum hunc Agathoni largiatur 3 Credebat illa titulos istos ab Imperatorum liberalitate pendere. Quandiu Romana sedes sub Honorio Monothelitis favebat, super arenam stabat, inferorum portis militabat. Ubi sub Agathone coepit Monothelitas
damnare, tum demum coepit super firmam fidei petram stare. Sunt haec adpe severantiam incitamenta, non de perpetua Sedis Rom. perseverantia gloriandi .
Agatho canonem hunc tulit apud Gratianum sul D. Ist. Sic omnes Sanctiones Apostolica Sedis a
cipienda sunt, tanquam ipsin dimini Petri rocefrmatasnt. Hinc collige, quam bonae fidei si t sedes
illa. Omnes, quae dicuntur Oecumenicae, Synodos habuerat Oriens. Ad eas Roma quidem legatos saos miserat. Reliquae totius occidentis Ecclesiae paucis. simos Tanto studiosus debuerat Romana se es Synodorum illorum acta cum vicinis saltem Ecclesiis comm Inicare. Id sedulo cavit. Semper enim occurrebat aliquid, quod Romano palato non setisfacerer, ut docuimus elogiorum Babylonis cap. 7. Sed si quid in iis occurreret, quod ambitioni suae commodum videretur, id plenis buccis intonabat. Episcopo Ium erat gratas habere; Im
peratorum autem J κυεο- , hoc est. ratas
reddere Synodicas auctiones. Utrumq;
142쪽
eon firmationis vocabulo designabantur. Igitur Imp. Constantinus V. suae jussionis, qua Synodum sextam firmabat,exemplar Romam mittens. Similiter, inquit ,confessumus, ct tanquam ipsinu dirini Petri vocem s- gatho relationem supermirati sumus. Nemodi crepavit nis unas, nempe Polychronius,
cuius tamen,ut enim Honorii, Pyrrhi,Semgii nominibus, &c. parcit Constantinus. Has literas labenter Agatho disseminavit, aut certe lubens complexus est, ut ex iis hoc egregium porisma colligeret, Bomnes omnium Episcoporum Rom. sanctiones, totidem esse divini Petri voces, divinos apices, cum ne unam quidem Agathonis epistolam per omnia probaverit
Synodus, sed in sola quaestione j aris. In quaestione facti docuit ab Agathone sedissentire. Docuit itidem in quaestione juris ut Honorium, sic & alios multos tam Romae, quam cuiusvis alterius urbis praesules errare posse.
A emendans per supra falas Metropolitas direxit ad
Principem,post qua non diu in hac vita duravit. Videlicet cum Johanni VII. deessent rationes validae, cur sextam Synodum improbaret,non ausus est dicere,st pro ratione voluntas, sed simpli citer sextam Synodum suo Synodique Romanae testimonio
comprobavit. GREGORIus II. A. D. 6II.
CVm Imp. Leo III. idololatriae vitandae causa de Synodi sententia jussistet imagines amoveri, Gregorius II. vetuit ne Leoni tributa solverentur, ne precibus public s Deo commendaretur, dcc. cumque Caesar ipsi minaretur, Gregorius contendit anteces res quidem suos martyrium non detrect fle, sed se bono publico velle vivere. Recitat eius li
Sedis Rom. Sanctitas. Lib. II.
JOANNES VII. A. D. TO . A Nastasius: Illico ut proprium imperium adeptus est, hoc est, recuperavit Justinianus II. tomos. Sextae Synodo habitae A. D. 69I. quos antea sub Domino Sergio spo- flosita memoria Pontifice Romam direxerat, in quibus dipersa capitula Romana Ecclesia contraria scripta inerant, per duos Metropolitanos Episcopos demandavit, ac adhortatus ent, ut Apostolica Ecclesia concilium aggregaret, ct qκεῖ ei νisa essen flabiliret, ct qua adversa renuendo excluderet. Suspectum hic est adulatoris testimonium. Justiniani II. mens fuit: Si
concilium A. D. 69s. convocatum a ruipraedecessoris Johannis VI. legatis subscriptum,iam tibi, quam Sergio displicet,
age convoca Synodum,ex huius sententia
doceas, quid in sexta Synodo tibi displiceat,& quam ob causam. At certe suspectum esse non debet in sequentibus Anastasii testimonium,cum ait: Sed hic humana fragilitate timidus, hos nequaquam tomos
humilitatem nostrain restis ii, quamvis tales non simis sed magnam duιiam habent in nos, ct in eam,quam abolere minaris,erilem Petri, quem omnia occidentis regna pro Deo terrestri habent. Occidentalibus assingit Gregorius II. Sed D hoc ipso docet quid velit, ut videlicet omnes suam fiduciam collocent in Papam, in Petrum, in effgiem Petri, ut Petrum eius m commentitium haeredem habeant pro Deo. Triplicem hanc idololatriam, dc in reges hanc idololatriam improbantes perduellionem deinceps pro virili promoverunt aut propugnarunt omnes Pontifices Rom. Itaque non est, quod anxie deinceps inquiramus,an haec sedes errarit in moribus aut doctrina, cum palam sit, ea sitisse deinceps reliquaru omni uvitiosissimam& multiplicis idololatriae patrona.
143쪽
e p. III. Infallibilitatis Pontificiasterimen. rog
Gregorii II. quaenam in Leonem I II. A lium ejectin, ct oculis pri tin. Et iste videtur molitiones fuerint, vel hinc collige. Ra- fuisse quintin infamis Papa. Sed quam multi rinna, inquit Platina, tanta seditio orta est, jam pro famigeratis habiti fuerant, cum
eum alii Pontifici, ala Imperatori obtempera- revera famosi fuissent rent, ut in ipse tumultu Paulin Exarchus cum flio occidiretur. IOHANNA A. D. 814. GREGORIus III. A. D. 73 I. AVentinus lib. s. resert ab hoc Gregorium damnatum haereseos; Vigilium Episcopum; quod assirmaret antia podas esse. Z Ac ARI As L A. D. 7 I.
Carnutensis Juo part.3. cap .ult. Gratianus I J. q. 6. c. alius. Zacarias, inquiunt, Regem Francorum non tam pro suis iniquitatibus, quam pro eo, quod tanta potestati erat inutilis a regno deposuit,9 Pipinum Curali magni Imperatoris patrem in eius locum substituit, omnesq, Francigens a iuramento fidelitatis, quod illi fecerant, absolpit. Quod etiam ex authoritate requenti fecit Ecclem, cum milites absolpit a juramenti vinculo, quod factum est his Episcopis, qui Apostolica authoritate a ponti caligradu deponuntur. Nondum erat ea Sedis Rom. potestas, quam Zacariae l. tribuit Gregorius VII. ut posset Chilpericum deponere, Pipinum illi substituere, sed rogatus a Francis Zacarias, an possent salva conscientia fidem Chilperico datam violare, respondet, Zacarias eos id posse. Quam bona fide potuerit id respondere, judicent pii. Ut ut sit, ex illo Sedi Romanae tralatilium fuit, ut sibi juramentorum vincula solvendi jus arrogaret, & consequenter jus regna transferendi. CONs TANTI Nus II. A. D.768.
FAsciculus temporum. Iste fuit uicis ct
subito factus presbyter tyrannice Papatum
invadit, magno scandalo prouit,fledratos μE Iohanna Papissa, quod obiciunt, sunt Bul p 18.
vitrea stante, cum Victorianusgravis ea iam atate scriptor post Leonem IV. nullum Iohannem, nullam meretricem, sed Benedicti
proxime post Leonem ct ααέσως sedisse in suis
annalibus tradat. Sicct Lupus, Nicolaus I. Imo tuae, non nostrae rationes sunt vitro fragiliores,cum toties Bellarminus clamet, unum testem loquentem, pluris esse quam mille mutos. Cur autem silentio transmiserint propudium illud aliquot Scriptores, causa manifesta est. Nullum dedecus huic comparandum tulerat tum Romana Sedes. Potuit igitur sancire,&meritissimo quidem jure, ne meretricis omnium, quas Roma viderat,impudentis simae rationem quisquam haberet in contexenda Romanorum Pontificum serie, sed huius αρινημονούτου portenti nomen ex hominum, si fieri posset,memoria deleretur. Quidni Θ cum etiam haereticorum nomina solerent ex Ecclesiarum diptychis eradi. Sed ubi viros multos habuit sedes Romana nequiores, turpiores,deteriores hac Johanna, cum tamen usque gloriaretur,& multo quidem frequentiusquam pridem, sed nec errare, nec posse, si velit, errare, quidni deinceps historici, ut tot alia Sedis Rom. portenta, sic etiam istud suo loco recenserent
Accedit Leonis historici testimonium, qui Io- p. I 8.hannem VIII. Adriani successorem lib. r. la'. ait: qui octavus certe non stit, si Iohanna da fuit. Imo, licet decem Johannes tulisset sedes Romana, tamen Adriani II. successor merito vereque diceretur Johannes VII l. Nonus vere dici non potuit. Aliud enim,
ni fallor, est Johannes, aliud Johanna.
144쪽
Seris Rom. Sanctitas. Lib. I L
Martinus Polanus huius fabula author. p s - Non potest id vere dici, cum ante Martinum Polonum id retulerint Martianus Scotus, qui desinit in A. D. ii 8 I. dc Sige-bertus, qui desinit in A. D. III1. CHMPO-lontis laus pertingat ad A. D 117o. Sed si fabula fuit, qui fit, ut eam fit si nemo damnarit ante Aventinum A D. I r; ὶ qui fir, ut contra sive Martino, sive Mariano fidem habuerint. Rodolphus A. D. I3qI. Basiacius A. D. is O. Petrarcha defunctus A. D. Ramulphi Polychronion A. D. 135j. Antoninus Florentinus defunctus A. D. l 63. canonizatu S A. D. Is23. Fasciculus temporum I 7 . Platina. A. D. I 8 o. Matthias Palmeritis A.
1 8r. Johannes Ballaeus, Jacolitis Curio, Sabellicus Theodorus Zuingeriis,Fulgo sitis, Sebastianus Francus, Annales Aquitaniae, Johannes Nauclerus, Nicolaus AE-gidius, Job annes Stella, Raphael Volaterranus, Jacobus Philippus Bergomas, Joh. Abbas Trithemius in Hir augiensi Chronico, Baptista Mantuanus, Coelius Rhodi ginus, Joh. Lucidus, Rodericus
Sancher, Petrus M cssa s, Albertus Krant-sius in Metropoli, Bartholomaeus Caraneta in epitome Conciliorum, In Graeciam sero pervasit huius monstri fama. Meminerunt tamen eius Laonicus Chalcondylas δc Barlaam. MARTINus II. A. 832.
Ρ L xin r Sunt qui scribunt Martini frau
de, ut in Formosio dicetur,lotannem Pontifcem ita seditionibus agitatum suis, ut ei in
pincula conjecto confugere suerit. Martinus autem malis artibus Pontificatum adeptus brevi moritur.Annu mim omensis .iantummodo in Pontificatu νixit, nil digiis memoriagerens, . A rens in Galliaι aufugit. Verum, cum re catus redire abnueret, anathemate notatur. R
mam νeniens omni eccisastica dignitate privatur,prophana indumenta simul cum moribus assu mens. Sunt qui arbitrantur, hoc ideo Formoso accidisse, quod eius coniurationu conscius ct auctor fuerit, qua Iobannes captus 9 in vincula coni, Isis e t. Hac iras contumelia motus D mosus ab urbe discedens inreiurando agrmavit, se nunquam postea vel Romam vel ad episcopum
rediturum. At vero Martinus Ponti ex Iohan-B nis succusor bonunem postea iuramentosolutum in patriam ct pristinam dignitatem restituit,
unde ad Pontis alum non ita multo po turgitione potius,quam virtute contradicentitas quibusdam assumitur. STEPHANus VI. A. 897.
II Latina: Tanta odio persecutus est Formos
nomen, ut statim eius decreta abrogarerit, res gestas resciderit. Ego arbitror hoc odium ex
C ambitione ortum suis cum iam eo decrevissent Ecclesiastici, ut non coacti ut antea, sed spontectiargitionibus Pontiscium munm obirent, m. Refert Martinus scriptor Stephanum tanta rabie decrevisse, ut habito mullio corpus Formosi e tumulo tractum Ponti reali habitu stoliatum, indutiinis seculara sepultura lavorum Inanda-νmt, abscisiis tamen dextera eius duobus dgitis, isto pol imum,quibus in consi ratione sacerdotes utuntur,rnTIbe 1 proiectis, quod, ut ipse dicebat contra rura Sacramenti Romam ct sa-D cerdotium repetisset, quo a Iohanne VIII. iure
spoliatus fuerat. Magna fuit hac contraresa opes mi exempli, cum postea sere semper ferrata
haec consuetudo fit, ut acta priorum Pontificumstetientes aut insti Merent, aut omninὸ 'Ie
145쪽
ur Cap. II L 'fallibilitatis Pontificiasterimen. 6s
malaticentia de humano genere bene meritos mordent, iacerant,accusant,cormiunt,tanquam
ignaνi canes se inutilis, ne feris sise obicientes ab timiditatem sed rictaι ω μναι inclusis
Nam ct Formos acta restituit,9 eiinsecta- raru in pretio habuit. BIOHANNEs IX. A. 898. P Latina: Iohannes Formosi causam is integrum flatim restituit,adνersante magnapopuli Romani parre,ct Stephani reuestas i--
probarit. Hac tum accidisputaverim,cum quia
Pontifices ipfi a Petri restigiis discesserant, tum vel maxime,quia restub. Christiana ignavos 9 desides incjes habebat,2 nil de se dignum me moria reliquit, quod sieritiones quasdampro- cpe extinctas revocarit. JOHANNES X. A. 9I6.
P Latina: Prasiul Rarenns is antea fuerat, scopatu deiectus, populi tumultu, μέ=ι-
ritin militares magis exam relligioni deditos gessu, seditione militari captus, ct in vincula coniectus. πνοῦ Ii in os conie D ,necatur. Fasciculus temporum. Iste Iohannes fuit stivi Sergii Papa, tant natura, quam inoribas; etiam Ir ait Praseulatum. Posi eam quidam alim Iohannes intrusemfuit eistatim eiectus est. centia omnibuι probris ac turpitudine coni minatin νenatisno. magis,siquid temporis a Inbi inibus supererat, quam orationi deditin, m. Cardinales iUos capit, ct huic nasum, illi νero manum abscindit. Iudicium bene sentientiumrfirmidans in Hernicor aufugit,in f Iνi more fera aliquandiu latuit. Sunt qui scribant hunc celeratissimum hominem vel hoc monstrum potius inadulterio deprehensim seconfossum ia-teriisse,μ. vix omnium qui unquam ante si in pontificatu Iube pernui orct siceleratior, MI Fascicul. temp. νmator fuit ac totus lubricin armi ι publies tenebat,quapropter deristis fuit per Otthonem,si noncurarit. Tandem cum uxore cuiusdam se oblectans a diabοιν in tepore
percutitur,ct fine paenitentia fiubiis moritv. . IOHANNEs XIII. A. D s6s.
P Latina: Iohannem Romanii, accesto D-steia Campania Comite,in Campaniam em uiatum mittunt, νerum interfecto Ioste eiusA unico Mio a Iabanne Campano Principe Pontifex Romam rediit. Ottho cognita Pont cis calamitate, M. consules in Germaniam mittit
Decanhones laqueo sustendi jubet. Sunt qui scribant, Petrum orbispraefectum excarnificandion Pontifici traditum,abrasa barba vitio stensium ad caput qui Constantiniani aliquandiu fletis. Inde autem ablatum Unos superimpo tum verse ad clunes vultu ct manibus sub cauda ligatis, ais ita per urbem ductum ovi gis casum sere usi, ad interitumsuisse sea ναο
s Latina : In seditione mutilatus turpiterati quandiu vitam duxit, cim ob inhonestapa nera prodire in publicum erubefieret. JOR ANNES XII. A. 9Js. P Latina : Patris Alberisi potentia fetia Ponti catum adeptus est. Homo sane ab ado-ΡLatina: A Dnthio Romano ciνecaptin in Hadrianam motrim includitur , redemi in loco non niuitὸ posts Vulatur, vel sanie
moritur. De tanta in uria nullamsumptam esse vindictam, nonposum ego non admirari. Sed reor ne talia suerint Benedidi merita,quali praemium a Cynthio consiquistin est. Fasciculus temporum. Sanctitas Papra dimist, ct ad I veraterci ata it hoc tempore, sit apparet.
146쪽
Sedis Rom. Sanctitas. Lib. II.
BONIFAc Ius VII. A. 974. P Latina: Ponti catum malis artibus ad pim,male etiam amisit. in inito magistratu conoirantibus mul bonis civibus urbem
resinquere coactus , preci si a quas e basilica Petri βbtroens, Constantinopolim aufugit, ubirandiu substitit, donec di νenditis quae sacrilegio
abstularat, magnam vim pecuniarum comparasset, quibus tanquam adminiculis occupanda Drannidisetus urbem repetit, cives Rom.largitione corrupturus. Obstabant conatibus suis viri ni, maxime vero Iohannes diaconus Cardinalis, quem captum, adjuvantibus quibusdam pernicios ho=mnibus oculis statim privavit. AH ipse turpiter vitam nivit. Hoc autem contingere in qrearis repub. conssuevit, quando plus ma- ιοrtim ambitio ct amaritia valet, quam bonorum νirtus 9 gravitas. Fasciculus temporum. Iste Bonifacius per Romanofrangulato Benedi- sto in Papam erigitur, O depradata Ecclem regit in Constantinopolim. Post reversitu Iohanm diacono oculos eruit. Ipse deinde subito extinctus e t.
1JOHANNES XIV. A. 98 . Ρ Latina: Post adeptum Pontificatum menses. a Romanis capitur, O in mole Hadriani ut
in publica custodia inclusus: ibi tandiu fatore carceris, inedia ct molestia animi maceratur, quoad vitam turpiter nivit. JOHANNEs XV. A. 9 .P Latina : inro odio in clericos exarsit, unde merito se ab ipsis clericis odio habitus est: maxime vero quod divina humana1βmnia cognatis ct assinibus suis elargiebatur, posthabito
Dei honore, quem certe errorem ita posteris tradidit, ut ad nostram quoq aetatem perpenerit.
Apparuisse cometam tum ferunt,eah mala obsuperbiam ct rapacitatem Pontificu contemptumhDei ct hominum accidisse putatum et f. Arnul-phus Aurelianensis in concilio Remensi A. D. I. Roma vixquisiquam eist, qui ἴκeras didiζιrit. A GRaco Rius V. A. 99J.
Ρ Latina: Sanctionem retulit, videlicet solis
Gemmanis licereprincipem deligere,qui Caesarct Romanorum Rex appellatus, tum dem mImperator ct Augustus haberetur,si eum Romanus Pontifex conirmasset.
P L lina : Is potentia Crescentii Romani.
o Consulis stetus,pecunia corrupisse creditum I, tempore Gregorii qκinti per factionem Pontificatum occupat , essis prius oculis,pontiscat mul 9 νita privatur. SYLVEsΤER II. A. 998. P Latina : Malis artibus Pontificatum adeptus et t. Relicto mona inrio diabolum s quutus, cui se totum tradiderat. PoAt catu postremo maiore conatu ad lupante diabolo, on-C sequutus est, hac tamen lege, ut post mortem rotus ill- esset,cumstaudibiu tantam dignitatem adeptus erat. Fasciculus temporum. Direster
fecundus factus e tΡapa auxilio diaboli, cui ho-maoum secit, utcunm adpotum ei succederent. Dictas suit Hilbertus, ct in gratiam regis Dan cia inimicus ei procurarit,undefactus est Archi
piscopus Remensis, tamen eledius flatim fuit per concilium, jubente Benedicto primo. Deinde gratiam Imperatoris acquisivit, ctfit Discuus Ravennae, postea Papa. Sed finem solitum cito
D habuit: ut puta qui stem suam fallacibus damο-nibus commisit. Speratur tamen de eius salvatione propter certa judicia sepulchri ipsius O poenitentiam,quam in fineseci grarissimam,mem bris abscisiis se apib. datis. JOHANNEs XX. A. IOZq. D Latina: Nullissacris initiatus Pontificium
I Latina : Romani Benediistum hominem ignavum, ct nulliin precii per eside Dyiciunt,
147쪽
ωρ. LII. infallibilitatis Pontificia sterimen. as
ciunt, in eius, locum siclliciunt ' Destrum 3. A Benedictum ρ. ΡIrestrum Gregoriam s. tan-
quo post/ν. dies pulso denuo Benedictus restisvi- qliam tria teterrima monstra abdicare se magitur. Is autem crem cerneret si iterum subiturum eadem distrimina , Iohanni Archidiacono S.Iohannis ad portam Latinam,qui postea Gregorius UL est appellatus, pontiscium munus libenter cisiit vel ut quidam virmant vendidit. Hanc ob rem merit) ab omnibus e taccusetus, ct iudicio Dipino damnatus. Constat enim simulachrum eius admo Am monstrosium poIt mortem Mida apparuisse,interrogatum1 quid illa horrida imago prase ferret: cum antea Pontifex suis BseM Ouia,inquit, in vita sine lege o ne ratione pixi ideo volente Deo ct Petro,cuius sedem Omnibus probriue saeiari, mulachrum meum plus feritatis quam humanitatis in se habet. Fasciculus temporum. Benedictus nepos Benedicti δ. torus lubricus damnatus apparuit cuidam instecie monstro a 2 horribili. Caput se cauda erant asinina reliquum corpus sicut ursus , ait: Noli exparsere: Scito me hominem fuisse cuitu es: sed β me reputo sicut olim existens Papa bestialiter vixi. Tempore eius sibis nasian k- C sum nimis fuit, quippe ipsie electus erat, ct iterum
Christiana palde cepit descere ct declinare, isc. SYLVEsTER III. A. P Latina: Eo tum Pontificatus derenerat, ut qui plus largitione 2 ambitione, non dico sanistitate pila ct doctrina valeret, is, sec. stratu coegisset, Sqndegerum Pontifcem creat. Ferunt vulgo homicidam, moniacum, anguinis humani appetentisiimum habitum a perniciosis hominibus, idi a Cardinalibus quibusdam pra uari solitum.
P Latina: Romam Pontificem injussu suo
creatum, Peneno e medio sustulere,poni catus fui meo nono. Scribunt authores venenum
ipsum in hos invi a Stephano paratum, qui ct in Pontificatu successit,ct Damasinsecundin appellatus est. DAMA sus II. A. Io*7.
Pontificatum per rim occupat, nusso cleri po- Plat. puli1 congen-,9c Sed obstitit Deus justus vindex. Fuit invaser Ecclesia, orsubito des -
P Latina:Huic ab Imperatore misso Ra mam Pontificio habitu petenti vi as Cluniacenses,oHildebrandus persuasere, ut deposito Ponti cali ornatu Romam pri ratin ingrederetur , quod dicerent, Hemicum nullam creandi Pontificis potestatem a Deo habere, O ad clerum populum, Romanum id pertinere. Motus his Ad sylvestrum redeo Pontificem creatum, non D verbis Leo, ct c. Fasciculus temporum. Dedico a collegio patrum, quod tolerabilius suisset, plAralitate beneficiorum, qua circa haec temporea sed largitione. Fasciculus temporum. Iste Srlvester electus fuit expullio Benedicto, sed econtra eiicitur,2 Benedicitus restituitur, quo iterum ejecto, Gregoriui substituitur; qni cum est rudis literarum alterum Papam ad Ecclelasticascia exequenda sicum constcraribust. GREGORIus VI. A. D. Io I.
P L xina: Henricus fecundus in Italiam cum
magno exercitu veniens, habita Synodo cum nimis invaluisse videtur, ct deinceps continuata multumqbdolenda ambitione praelatorum, Simoniaca labe quamplurinta scripta sanctorum patrum habentur. Ibi pluribus in araritiam,η
P Latina : Curavit Mediolanensis Ecelestia,
qua a Romana ducentis fere annis siu tra
xerat,nunc demum etdem obtemperaret G c.
148쪽
Sedis Rom. Sanctitas. Lib. II.
sunt qui dicant eum in Henricum I eratorem A bus talia fieri permitteret dispensatio dμharseos η-ine invectum esse,quod summorum Pontificum ai thoritatem diminueret contemptaraliis inelai minati Deo.
BANE DICTus X., Latina : Factione quorungam nobilium vina,tamen tempus retributionis propinquabat. In diebus illis, defuncto Con- Arado legis,& religionis cultore fidelissimo Romanorum Imperatore Augusto, Theophylachus,qui&Benedietias nonus, habito consilio cum familiari suo Laurentio, & aliis suis complicibus, molitus est Pontifex creatur,m. Ab Hiuebranti Pon- filium Imperatoris Conradi Henricumrificarupui est.. Fast temp. Hildebran- Imperatorem successione Imperii extiiris instante Ger in Pontifex creatur. Benedi- bare,dcin ecclesia schismata diversa semi- M,cum per rim papatum rapuisset, ct novem s nare. Hoc enim est, quod amplius exi
Is in synodo,quam habuit A. D. IO P.
quam si te laudat Gratianus D. c. in nomine,sie ait: Impii non resurgent in judicis. Petitus est error ex viriosa veteris interpretis versione, Psal. i. Sed error tamen gst. BENNO DE PONTIFICI Bus
gitur a mundi principio, a tenebrarum principe. Misit igitur coronam Romani Imperii Petro Regi Ungarico. Sed ad Petrum expugnandum direxit Imperator Henricus Ducem Lotharingiae, Golfie-dum, virum fidelem,& bello strenuum,& inter regni principes clarissimum. QM primoconflictu, Petrum bello captum,&
omnes Vicinas nationes, ne in eum ah
quid praestimerent, deterruit, & ut digna factis tanti schismatis authori Theophylacto redderet, Romam venire disposuit. Quo audito, Theophylacitas timore perterritus, Vendidit Papatum complici sim, A Nno igitur post Gerbertum vige- praedicto Archiinesbytero ecclenae sancti fimo quinto, Theophylaetus disci- Johannis, de porta Latina, magistro Hiupulas eius sedem violenter obtinuit, & debrandi acceptis ab eo libris mille quineondiscipulum suum, Laurentium, & ase gentis. Qui ascendens faciam sedem tam thipresbyterum Iohannem Gratianum tae iniquitatis gradibus, nomine mutato, intimos & secretorum conscios habuit. dictus est sextus Gregorius. Igitur Hilde- Eodem tempore Hildebrandus derelicto brandus hi Schola tam profundae perver- monasterio,praedicto archipresbytero ad- D sitatis, usit&arte edoctus,erat tantorum haesit,& archiepiscopi Laurentii magiste- fidus minister maleficiorum, & pessimustium secutus, brevi faetius est utriusque magistris peior discipulus. Quod ex fru-mag: stri imitasor egregius. Qui cum v eL etibus perfidis ipsius postea percepit e kt,manicas ibas diseeuiebat,& in modam clesia,per eum ab obtentu Catholici no-Untillatum ignis dissiliebat : 3c iis mira- minis gravi sthisinate lacerata et percepit eulis oculos simplicium velut signo sin- dc mundus bellis feralibus, Sc immens sciitatis hidificabat. Et quia diabolus per caedibus ipso authore laniatus, & sub co- paganos Christum publice persequi non lare mellis veneno propinato haeresibus poterat, perfilsum monachimr,sub habi- nefandii is prope suffocatus. Eisdemta monastico, siab specie religionis, no - diebas seperpositus est in Papatum prinanen Christi fraudulenter sib vertere dis dicto archipresbytero Sabinensis Episcopo ebat. Sed quamvis peccatis exigenti- pus, qui mutato nomine dictus est Syruvestex
149쪽
vester tertius : & factum est, ut Romana A & per literas discipuli sui Hildeblandi ea ecclesia in partes diversas scindi videre- quae in Palatio Imperatoris gerebantur,tur. Cum autem tanta perversitas Ro- resciebat. Eo igitur immaniter vexante,
mam ludificaret, divino nutu affuit Im- iterum Romana ecclesia Legatum ad Imperator Henricus, & ut multa breviter peratorem dirigit, ut confiyo Cardin concludam in religiosorum Cardinalium lium Papam eligendum Romam mittat. precibus emagitatus; ipsis autoribus,Ro- exposcit. Bruno igitur,qui & Leo,ex con-manam Ecclesiam pro loco officii siti, pro silio Cardinalium Romam invitus & e officio imperiali, pro potestate sibi a sacris a stus dirigitur. In cuius comitatu nimia canonibus concessa, ad purgandam Ec- Imperatoris indulgentia permissus eth re- clesiam,ad exturbandum & ulciscendum verti Hildebrandus, hac permissione s vi sacrilegos devotum se praebuit. Theo- B cerdotium pariter, & regnum sub specie
phylactum in fugam coegit, sextum Gre- religionis eversurus,& iuramema Imp gorium in custodiam reclusit,quem posti ratori praestita non diu servaturus. BrunO- ea in exilium misit. Sabinensem Episco- ni igitur multa loquendo in itinere se suppum,quem non ambitio, sed vis ad Papatum coegerat, ad sedem propriam redire compulit. Romana vero Ecclesia, eius respirans auxiliis secundum Clementem Papam elegit, sub quo unitas ecclesiae reposuit. Et, ut Romam venit,ab eo obtianuit, ut fieret unus de custodibus altaris
beati Petri. Et in brevi loculos implevita& cui pecuniam illam committeret, filium cuiusdam Judaei noviter quidem ba-flmit, a quo & subsequenter Romano- ptizatum,sed mores nummulariorum ad-rum Imperator Atrgustus,veneraridae me- huc retinentem, familiarem sibi fecit. Et moriae Henricus coronatus es: : & pro C jamdiu conciliaverat sibi quendam a- tantis meritis unice glorificatus triumpho lium incomparabilibus maleficiis assue- fingulari, unici amoris priviledum pel-Iendo 'dololatras, Simoniacos. & unit tem Ecclesiae defendendo promeruit. bus strenue peractis , sextum Gregotium ut supra dictum est eum Hilde- Mando discipulo suo in Teutonicas par- um Gerhardum nomine, qui cognomi nabatur Braetutus, amicum Theophylacti, qui sebdola familiaritate dicitur sex Romano ontifices intra spacium tredecim annorum veneno suffocasse, quorum nomina haec sunt: Clemens qui sexto a A. D. tes deportatione damnavit. Nimia tamen Gregorio damnato,&Theophylacto e pietate deceptus, nec Ecclesiae Romanae, pulta sedit mensibus novem, de diebus nec sibi, nec generi humano prospiciens, septem: Post Clementem h Damasus,qui b ro Mnovos idololatras nimis Iaxe habuit,qu D sedit dies viginti tres. Post Damasum
Tum memoriam aeterno carcere a conta- ς Leo,qui sedit annis quinque. Post Lem e ro v. gione hominum removere debuit. -- nem' Victor, qui sedit annis duobus, a ros 3
mensibus tribus, diebus septem. Post Vsectorem hStephanus, qui sedit menses k- b ros .ptem, dies viginti octo, post Stephanum ς Benedictus, qui sedit menses septem, cdies viginti. Hic non veneno, sed vi Adolis Hildebrandi fuit eiectus. Post Benedictum Nicolaus, 'qui sedit annis duo- dbus, mensibus sex, diebus viginti quinq;. Huius tempore Hildebrandus praedictis duobus familiaribus suis pecuniam saam,
iuncto autem in exilio sexto illo Gregorio Hildebrandus perfidiae simul dc pecuniae eius haeres extitit. Eodem tempore a Clemens Papa defunctus est Huic in se cessit Damasus,& sedit viginti tantum &tribus diebus veneno, ut diciturin propinato staffocatus. Theophila stus enim magister Hildebrandi post fugam reyersus, Romam cum familiari sito Laurentio, multis maleficiis sacram sedem vexabar,
150쪽
Sedis Ro n. Sanctitas. Lib. II
& consilia sua communicavit,& per eos A improviso aggressas, coegit inverecundis venales linguas multorum sibi comparavit. Et posthaec Theophylactum antiquum dominum suum Sc magistrum simulantem poenitentiam Leoni Pap. ae in dolo reconciliavit, &Theophilaeti consilio, bc factione ipsum Papam Leonem
contra Normannos animavit. Igitur Leo Papa, eorum dolos minus intelligens, &Romam deserens, alpes transivit, dc multis Teutonicis sibi aggregatis, ad expugnandos Normannos, Romam rediit, & B po C ad Olo fluorem & auxilium prae
precibus, & minis militum,quos pecunia collegerat, metum etiam mortis quibus dam terribilibus significationibus incutiend , ut eum Archidiaconum ordinaret, & constitueret. Et post paucos dies ipse Nicolaus defunctus est, veneno, ut dicitur sui catus. Cardinales autem ambitionem 1 1ldebrandi non ignorantes, Imperatorem multis precibus coegerunt, ut cis in electo tuo Parmensi episco-
Hildebrando &Theophylacto instigantibus in Apuliam contra Normanno Stranssivit. Et quia T heophylactus manifeste eum laedere non audebat, sit Dulato obsequio cum eo manens, S ingressas S egressus eius explorans, singula perie cretos nuncios intimabat Normanni, &in
manus eorum, Hildebrando dictante, ipsum Papam tradidit. De quorum manibus, vix Papa, interfectis per proditionem Teutonicis desolatus evasit. Leone
post modicum defuncto, Theophylactus
de parentum potentia pr sumens, Romanam Ecclesiam, quam prius tori S Vexa Verat,iterum vexare non destitit. Interim Hildebrandus novus Proteus, nOVi S praesumens tergiversationibus, de Roma ad Imperatorem, de Imperatore ad Romam absque consilio Romanae ecclesiae discurrebat. Et sit quis alius in Papatum eligeretur quam ipse, praedictus Gerhardus cognomine Bragulus familiaris eius in brevi illum veneno suffocabat. Postquam autem sedit Nicolaus Papa, Hildebrandus, quia Papatum adiplici non potuit, ad Archidiaconatum quoquo modo invadendum se convertit. Et Mancium tunc Archidiaconum Romanae ecclesiae multis,1 uriis afflixit, & circumvenit. Qui victus contumeliis & dolis ,& pecunia deceptus Hildebrandi, ad ultimum concessit, ut Hildebrandus vice eius Archidiaconatu fungeretur. Hac concessoDe Hildebrandus arrepta, Nicolaum Papam ex ret. Quod factum cor Hildebrandi, altius perculsit. Et manifeste factus est Impera- totas intra ictas. Omnia juratae fidelitatis viticula disicipit : δί facta conspiratione cum inimicis imperatoris cum Normannis, quem Parmenii Episcopo Cadolo a Cardinalibus electo, opponeret, Anuhel nituri Lucensem Episcopum decepit,& eum in Papam eligi a quibusdam Romanis fecit. Et ipsum Ans helmum mu-
C tato nomine, Alexandrum vocaveIunt.
Igitur Aristaeimum, quem in dolo elegerant, pariter & Parmensem Episcopum,
quibus poterat artibus V eLabat, quia utrique succedere anhelabat. Igitur ubi Alexander intellexit se dolis & arte ab Hildebrando & inimicis Imperatoris electum & in thronizatum, die quodam, cum intra missarum solennia sermonem haberet ad populum praedicavit se nolle sedere in sede Apostolica absque licentia δίD gratia imperatoris. Et publice dixit: se
literas huius rei gratia misiarum ipsi Imperatori. Quo audito, Hildebrandus vix
manu S, multa murmurando, donec missa
compleretur, abibiriiit. Missa expleta ipsum Alexandrum, cum militari manu ab altari duxit in cameram, & nondum exutum pontificalibus indumentis, pugnis dure colaphiravit, increpans de Improperans, quod vellet inquirere gratiam