장음표시 사용
151쪽
Hildebrandiis omnes reditus Romanae Ecelesi sibi retinuit,& immensam pecuniam congregavit. Alexandro igitur submiserabili jugo Hildebrandi quodam vespere defuncto, eadem hora Hildebrandus a suis militibus sine assensit cleri &populi est in thro letatus, timens ne alius
per moram eligeretur. In cuius electione
nullus Cardinalium si1bscripsit. Ad quam
cum veniret Abbas Cassinensis, ait ipse Hildebraudus: Frater nimium tardasti: Respondit Abbas: Et tu Hildebrande nimium festinasti, qui nondum sepulto domino tuo Papa, sedem Apostolicam contra Canones usurpasti. Hoc modo in- thronizatus Hildebrandus, qualiter Vixerit, qualiter a se Cardinales, qui testes vitae & doctrinae eius esse debuerant,remo
veri, quam miserabiliter vexaverit, quantis harietibus mundum corruperit qUanta periuria, quam immensas perditionesco': l Oa Vetat, vix a multis describi potest Clamat tamen altius sanguis Christianorum eo aurore, S incento remisserabiliter effusuS. BONIFAC Ius VIII. A. I 29 .P Latina : Per omnes dignitatis gradus ad
Pontificatum non sine ambitionis crimine pervenerat. d am dum esset S. Martini Cardi natis, adeo dignitatem Pontificatus exoptavit, ut
nil ambitione 2 staude praetermisierit , quod ad
eam rem consequendam pertinere arbitraretur. Tanta praeterea arrogantiae fuit, ut omnes fere contemneret, gratias a Nicolao . . O Celestino F. fac'.ta revocaret. Gibiginos quose m tris e persequ&tis est. Unde tantum repente bellum exortum est,ut tota fere Italia tumultuaret.
Fiebant hac in Italia cum magno provincia detrimento, Pontifice nullibi ad pacem conscendam authoritatem suam interponente. Imperatoribus, regibus, principibus, natistmb. populis terrorem potius, quam religionem insecere conabatur , qui1 ἀare regna ct conferre,pellere hρmines ac reducere pro arbitrio animi conaba-A tur. Aurum undis conquisitum plus quam dici potest tiens: Fascic. temp. In tantam arrogantiam erexit seipsium, ut dominum totius mundi se diceret, tam in temporalibus,quam in . stiritualibus. Hic eIt de quo dicitur,quod intra-νit ut pulpes,vixit ut leo, mortitur ut canis. JOHANNEs XXII. A. D. ISIS. PEtrarcha epistolarum sne titulo ep. I. Ille vadit pro meritis accepturus, ct canibus B esca maritimis. Si ad clarummilis Nauclerus
accesserit, salus nos ipsa, si velit, strνare vix
poterit. BENEDICTus XII. A. D. I 34.
trarchae vita. Erat Soror Fr. Petrarchae, qua iam duodeviginti habebat annos, quae Ανι- moue,ubi orta,cum Ghi ardo fratre morabatur,
eleganti forma, insignis moribus, ct virtutibus C pradita,cuius pulchritudinem ct formam deperibat Pontifex Benedictus XII. ut illa potiretur, multa fecit experimenta. Cogitavit praemiis ct honoribus Fr. Petrarcham in suam trahi opinionem, Cardinalem sesariturum promittit, dummodo illa suo concederetur arbitrio. Franciscus, qui in omni re Deum prae oculis habebat, repondit , tam foetidum galerum capiti non esse ponendrem. Nihilominus Pontifex surori impatiens alterum statrem Ghirardum tentare coepit. qui paucis muneribus corrupim,dcc.
P Latina: Diiosis Constantiensis iudicesgra-ν Mimos ct docti fimos delegit, qui crimina
Iohanni objecta di cuterent, eadem1 ex ordine referrent. Ad . o. capillita, ct eo amplius contra hominem probata seunt, quorum aliqua, cum iure minime immutari possent, adeo erant inveterata , contra fidem iudicata siunt, aliqua vero Christianis omnibus is non damnarentur si andalum paritura. Venientibis ital omnibus iueandem sententiam , Iehannes merito e Pont -
152쪽
cam dejecim sententiam in fleuim comprobat. Misin Carobu Ma testa, ctc. Gregorium Pontiscatu abricat. v quidem autharitate Benediitus discosia aliquandiu re, pontificatu tandem privatur.
si Latina : Euenistra Romani Iapidabus 96agittis incessunt. Is ad tollendum Basilien se concilium versus, illud quidem primo ex Basilea
Bononiam transtuli , Cardinalium omnium,qui secum aderant, consenseu. Sed Imperator alii, Principes, O c. non modo Pourifici non obtemperarunt, versim etiam eum bis rer1 monueritnt, ut Basileam idoneum a Martino celebrandι concilii lacum delectum una cum Cardinalibiu pre-scificeretur,aliter se in eum acturos, ut inpreyaracatorem is contumacem. Iohannes Vitelleschus a Pontifice missu , captum Antonium Pontaderam hostem Ecclesia apud Fromonem ad olivam turpi laqueo si pendit, . Puliellum forcipibin ignitis in curru excruciatum, in campo flore sustendit. Paulum abfuit, quin Alphonium coeret, Dude potiusquam νi,cum induci inter eos essent, oepax pra-pe certa.
liensi Consistorium,quod anteapprobare GD rariam transfert. Harum vere triremiam Gallicarum scilicet,qua Imperatori Constantinopol.Iohanne Pa-ικοων obviam ibant praesectum ita largitionibuι corrupit Eugenius, ut relicto concilio partes
suas deinceps sequutus st. Vitissescis publico
Consistorio cum magna Iaude in numerum Cardinalium recipitur. Florentiam transferre conciliu iacuit. Extoriri e Florenti ab Eugenio literas apostolicas,quibus declarab/t Francificum agri Piceni Marchionem O dominum. His tamen veri is accipiat, quoi Petrus Paulus ei male pertunt. Philippus agrestrens Florentines, adiuνηnte Eugenio,athadhort/nte,drc.cum his agit, qui in baseliense Concilio erant, ut Eugε-nium citarent. Fecere id illi quidem bis terνe,
νιrum sum id exstin tia ei non cederet, eo ις- P Latina in vita Hadriani primi. Idem quoq, accidisse nostra aetate, Pauli secundo
putaverim, qui adeo his muliebribuo delinimentis delectatus est, conquisitis undus magno pretio gemis , se exhausto pene Ecclem Romana ararie, iit quotiescunq, in publicum prodiret, Cybeles quaedam Phrygia ac turrita, non mirata, rid retur. Hinc ego ortam tum sudore praepilignis corporis, tum, gemmarum pondere apoplexiam illam puto, qua correptin subito morbo interiit. In vita Stephani V I. Paulum certe absuit, quin nostra tempestate Paulus sicundus, Venetra,
Formosi nomen misi sibi inderet, quod id nomen ei maxime convenire videretur, propter proceritatem corporis ct ma estatem. Νιl ei prater hoc nomen adserlicitatem summam dele ridebatur. In ipsius Pauli II. vita. Eo indignit ris plerumq, dereniebat,ut,cu precando quod petiist, constequi non posset,ad faciendam siem procibus uor mas adderet. Hanc ob rem pius Pontifex hominem Mariam pienti am appellare sokbat. Curabat ut uni bi magis quam alteri gratantium testamenta committerent r, qua postea ex arbitriouo partiebatur. Abbreviatores omnes, quos pius in ordinem redegerat, tanquam inutiles ct indoctos ut ipsi, dicebat exauctoravit. Eoi bonis O dignitatet idicta causa stoltavit,quos etiam propter eruditionem ct doctrimim ex toto orbe terrarum con quisitos magnis pollicitationibus 9 praemiis ν cure ad sie debuerat. Cano vhoruxn saecul.irin nomen aboliturus sqliis 3Moriebatur, in mortκι locum neminem sussciebat.Ned hoc comemud, Paulussiorsim canonicos quosdam gllocutus eos ruina etiam adhibitis abdicare se illis cano mcatibus impellebat. Paulum urgebat regis Io Haispersidia, quisiepaulatim a toto corpore Christiani nominis subducebat. In hanc itali mittere Hlingaria regem cκm exercitu cνnstitoeret. Paulin
153쪽
asy C IIL Infallibilitatis Pontificiasterimen. a s
Pausia comitu sciersi filios incautos, ct nil Α noctu violantemattrectantemgemmas ct mar tale opinantes oppressit, redactu in potestate Ec- garitas dictile erat, nec nisi post multas νigilia cina nopem castellis. Franciscus eorum alter cum sua capitur, ct quinquennio in arce Hadriani retentus, emam,creato Sixto,liberatur. Fauta ad otium conpersus,populo Rom. ad imitationem petem ludos quam magnificentissimos, ct epulum uarismum instituit. Cum audiisset Lucam, Romanucipem in sie conjurassectgdνentMe, multos, in urbe Medios capi iubet,
tum ex aulicis, tum ex Romanis. Torquentur SANNA EARIus DE PONTI-ficibus sui seculi.
IN si x Tu M IV. A. D. Iq8q. Sape quod promiserat,marata sententiainrret bat. Humanitatis studia ita oderat ct coni mnebat, ut eius studiosos uno nomine hereticos appellaret. Hactenus Platina, qui situm, de vitis Pontificum opus, Nurembergae typis dendum curavit A. D. 168 I. Nos eam editionem, ut minus suspectam,secuti sisemus. Sequentium Pontificum septem masti, quorum pars magna in cruciatibus ipsis B quaenam fuerit sanctitas testem locupIe- moritur. Quos tanto tumultu concitato cepiset tem habemus ac syncerum, sannazarium ae torsisset,statim pelut innoxios dimittere ηο- Neapolitanum, qui poem ta sita Rometiat. dicavit, Papae Clementi VII. qui sedere Imὸ quos paulo ante coniurationis ct maie- cmpit A. D. 13 2 7. flatis reos accerserat,eosdem mutata fiententia ob divulgatam fabulam haeresiosaccusat. Praeterea vero numisimata prope infinita ex sturo, argento , aereνε sisa imagine Mnata sne ullo S.C.D. in fundamentis ad ciorum βο-rum, more veterum,collocabat, veteres portas hac
in re, quam Petrum, Anaueram, ct ianum C Dic,unde, Alecto,pax hqc effulsit&unde sanna=. imitatis. Tam subitbreticet praelia Z Sixtus obit. epigris. Volebat in omnJus videri acutin, doctvi,facetas. der at fere omnes i contemnebat. IN INNOCE N T 1 uM VIII. Fuere etiam qui dicerent,eum,dum in publi- Α. D. I sq. cum prodiret, faciem fibi sucis concinnare. In mitra multas spes contulit coemptis, undui ac magnis preciis, Alamantibus aphiris, maragdis, dcc. Iristisi tum ab omnibus volebat, ct admirari. Hanc ob rem peregrinos nonnunquam in
Cardinali, primo Pontificatus sui anno pan- D ra coccineum dedit,quo equos sternerent, dum Visura se iteru Sixtu,curn Roma putaret, p. 16ti Pro Sixto Sextum vidit &ingemuit.
Ergo te semper cupiet, Lucretia,Sext p. asia.
O fatum diri nominis i hic pater esta
Piscatorem hominum, ne te non, Sexte, ss putemuS. Piscaris natum retibus ecce tuum.
Innocuo priscos aequum est debere, Qui p. rue
Progenie exhaustam restituit patriam. IN ALEx AND RuM VI. Α.D. I. 2. equitant. Voluit in decretum referre, ut Galeri Cardinalium strico coccineo ferent. In colligendis pecuniis ita diligens fuit, ut sere siemper benescia ct episcopatus his committeret, qui -cium aliquod venale haberent, unde elici nianupset. Omnia eum osscia suo tempore venalia erant, quam ob rem factum eIt, ut,qui episcopatum aut beneficium vellet, vicium aliquod
Venationem miro appara tu edidit duci Ferrariens. Adire hominem die dormientim, ac IN Eius DEM JuBIL EuM A.D. IIo
Pollicitus coetu Roman' & astra sacerdos pPer scelera & c deis ad Sci ga padiciter.
154쪽
Sedis Rom. Sanctitas. Lib. I L
IN Eu Nngat A. D. IJO3. Mirum, si vomuit nigru post fata cruore, Borgia,que biberat, concoquere haud
Nomen Alexandri ne te sertasse moretur. Hospes abi, jacet hic & scelus & vitiu. Borgia cur sumina nihili sacra secerit hora, Cum sua dominos spreverit arce Deos. Parcite mirari, qui talia poscitis,ac me Credite Apollineo verius ore loqui.
A In Vaticano noster latet: hunc tamen alto,
Christe vides coelo proh dolori &p
teris γDsscton Sanna rii in Leonem, ut a Samnione, O Mimico Poeta eIt accipiendum. Quid Z an unum Sannazarii distichon tibi displicetὶ aut cur hoc unum tibi magis displicet, quam tot alia,quae recensiatimus ,ejusdem authoris disticha 3 At in libris de partu Virginis, quam non semper Sannio fuerit,prodidit Et tu forsan Eliam Hoe, 0 vos coetu,quae numina dicitiβ,ille B ipsum Sannionem dixeris, quod Baalit Esse apinas longo tempore crediderat. riam Veianos ci mores Sannis exceperi Bello, inimicitiis,mrtis&caedibus hausta At cum vividioribus colotibus Ethnicae It liam cernis,Sexte,&obire potest Romae vitia nulli Scriptores expresierint, Fortasse nescis, hic tumulus cuius siet quam Poetae, quidni Poetas audiamus Adsta, viator, ni piget. vitia Babylonis, utut ipsi quoque vitiosi Titulum,que Alexandri vides,haud illius fuerint, graphice depingentes 3 Quam Magni est, sed illius,qui modo syncerum sit Synceri Sannaxatii de sui se- Libidinosa sanguinis captus siti culi Pontificibus testimonium, abunde Tot civitates inclytas, colliges, si legas ea, quae gravissimus scri- Tot regna vertit, tot duces letho dedit, pior H. Guicciardinus passim de rebus Natos ut impleat suos. C Italiae scripsit. orbem rapinis, ferro & igne funditus Vastavir, hausit, eruit.
Ut scilicet liceret heu scelus) patri
Natae sinum permingere. Nec execrandis abstinere nuptiis Timore seblato semel. Et tamen in urbe Romuli vel undecim Praesedit annis Pontifex. I nunc, Nerones, Caligulas nomina, Turpeis vel Heliogabalos. Hoc sat viator: reliqua non sinit pudor. Tu suspicare & ambulare. Ex JAc. Avo. THuANI HI-storiarum libris excerpta. Ex Lib. I LJuxius II. A. D. r os. QVε essectum est, ut Iulius a. immoderato astu omnia bellis miscendi, etiam in decrepita aetate ardens, muneris pastoralis ollitin, o D tot beneficiorum nuper in Gallia acceptorum memoricum jam s.i videretur de iniuriis V netarum satis graves poenia seu sisse, in nos ossium se acerbitatem convertere decreperit. P.L Cum Iulio a. non eandem amicitiamtatuit Iudovicus , quippe eum infestissimum , Cur Leo nopotuit sumere Z vendiderat. flem semper experim,quςmgratisiimumamicum habere debuit. IN ADRIANuM UI. A. D. Isas. Et paulo post addit: ni S nodo convocata injuιvosas, postea POClasse virisq; potens domitoque Oriente concilium indixisse, in quo in captust membra
superbus cmos. a requireretur, rufo etiam Neapoli aureo nummo,
IN LEONEM X. A. D. I 22. Sacraesub extrema, si s)rte requiritis,hora
155쪽
tolis ac sicilia ex altera referebat,cum hoc elogio: A ab Innocentio cibo sustolis insignibu,
Dii iiDAM BABYLONIS NOMEN. inauguratur. Is soluta ad omnem icta CLEMENs VII. A. D.1323.
ΡAg. iq. Caesar ut injuriam sibi a Clemente illatam ulcisceretur nominis Pontificii autoritatem perumnemniam abolet, exemplo b Hispania ipsis posteritati rellisto posse Ecclesiasticam tia animi Eomo, statim adepta dignitate, qualis esset, omnibus manifestum fecit. Nam cum antiquae consuetudinis sit, Ut novus Pontifex galerum, cui velit, suum largiatur, eum juveni cuidam, cui su- nocentii nomen. quique quod in fassiilia Simiae curam gereret,Simis etiam post addiseiplinam citra nominiis rurisv δμ ψ eptam dignitatem nomen retinuit, co-ritatem ad tempus conise Vm' gnomine etiam suo atq; inlignibus attri-PAvxus III. A. D. B butis donavit. Querentibus vero Cardi-SUb exitum sequentis anni V II, C in nalibuis, quod hominem indignem advIII.br. Clemens decessit,cuius in lor tantum fastigium evexisset,non inurbane eum Alexander Farnesias, Petri LOdoiςi respondit,& vos,quid laodem in me me-F. qui onustius V. primum,mox Paulus
III. dici voluit ι. Eid. Decemb.creatur. sobrietate, vultus gravitate, doctrina, ac postremis corpusculi adfectata imbecillitate profundam ambitionem diu celave Tat, quam mox adepta dignitate manifestam omnibus fecit. Titorum comperistis, quem Christianae Reipub. Principem constitueretisΘSub id tempus Julius III. intempera tia vitae magis quam senio effoetus fato
concessit, qui Johanne Baptista, Balduini
fratris filio mortuo, uti diximus,cum nouita a Fabiano junioreBaptistae fratre solicμP. 16. Mortuo plurima editis libris & C taretur totum se voluptatibus manc se pet Italiam Sparsis vitio criminPse d x , verat, parato ad delicias nobili illo secessa inter alia, quod bonarauperudirupid ς structura & operibus antiquis ad hiransiet, in nepotes & Sororum filios omn- in quo sere reliquam vitam a negotiis Eeclesiae iubstantiam absimpsisset, Muxi vacuus cum amicis sui similibus interlunam dc Regium Lepidi,quae adimperium dos alea, comoedias,&quae talia comitari pertinent, Fertarierisium duci Vendidis' amant, sacro fastigio indigna oblectame set, Parmam ac Placentim quas Ecclς ta continuatis nocti diebus transegit, acclesiae mininia quaesisset, alienasset, As tandem IX. Kalend. April. decessit. nium Columnam ει Baleonos injuste profligasset,calumniose Caesarem dc Galliae Regem incultisset, quod hic cum Pro- D
testantibus,ille cum Anglo amicitiam coluisset, cum ipse cum Turco Alexandri 6. exemplo occultum commercium habuisset, quod deniq; in consiliis capiendis, ac caeteris rebus suis semper Astrologos, atq; Caput IMSED1s ROM. SCHISMATA.
Anctitatis Pontificu Rom. specimen vidimus. Viden- dum jam an sedis quam seΩsorum eius potior fuerit co-ditio. Quam turpiter falli adeo Lucam Gauricum, quem dimenta possit sedes Rom. luculentum testimoniuadhibebat,consuluisset. Ju Lius III. A. D. I so. PAg i64. Igitur 6.Eid Feb ll. vacantis sedis mense jam pene transacto
praeter omnium expectationem Ponti- sex renunciatur,& VII I. Kalend. Mart.
perhibent schismata, quibus ipsa se, totum m quod in ipsa fuit,orbem Christianumisere laceravit Eoic seriε hic contexere nobis suffciet .Quae Panvinius omisiu,nobaliunde supplevimus. Tam illius tamen,
156쪽
Cornelius Liberius Damasus Bonifacius Symmachus Bonifacius vigilius.
Conon Sergius Paulus Constantinus Eugenius Benedictus Formosus Leo Iohannes XII. Novatianus. Felix. Ursicinus. Eulalius. Laurentius. Dioscor . Sylverius. Petrus Theoὁorus.
Paschalis Theodorus. Theophylactus. Philippus.
Christophorus Sergius. Leo VIII. Benedictus V. Johannes XIV. Bonifacius VI. Gregorius V. Johannes XVII. Benedictus VII LGregorius VI. Benedictus IX. Sylvester III. Gregorius VI. Nicolaus II. Honorius II. Johannes X V. Benedi I us X. Alexander II. Gregorius VII. Victor III. Urbanus II.
1ogo. Clemens III. an. 2I. IIo I. Albertus. IIo 2. Theodorus.
IIo 2. Sylvester IV. Vix tandem abdicante Sylvestro finitum hoc Schisma A. D. II ex cum durasset annos 42. Gelasius II.
yGregorius VIII. Celestinus II.
bus devoratis evasit Draco abdicante Callixto A. D. I 1PI. I378. Clemens VII.
Innocentius VII i Σ . Clemens VI i I paulo post Gregorius XII. , abdicavit,actum demum finitu Alexander V. L hoc Schisma,cum durasser afios Johannes XXIII. l 6. Hi duo Clen .entes in Pon-
Martinus V. I tificum serie non uanaeiantur.
Calistus II. Honorius II. Anactetus II. Victor IV. Paschalis III. Calixtus III. Urbanus VI. Bonifacius IX.
157쪽
in Cap. De Roma Sanct. veterum Testimonia. az
DE ROMAE SANCTITATE VETERuM TEsTIMONIA. I Romanae Sedis Episcopi possunt errare, si toties &tam foede lapsi sent, quid A buit , quam reliquis gentibus. Et mox e Haec aurem facit illorum fastum, dejiciens inanem
mentis turgiditatem evacuansitas, docens aqualitatem erga alios servare. Et in Rom. II, 2
μα. Iterum ipserum fastum contrahit,subiungens 9 dicens: Ne esseraris animo, ed timevis.
ni labi possit sedes ipsi,cle- νε ηm etda, σκαάθουν πέμiv. rus, inquam, & populus Rom. ecclesia Romana Romanae quidem Ecclesiae fidem laudat Paulus,ut o be toto celebrem, sed ii silem elogiis ornat Thessalonicensem Ecclesiam : in posterum Thessalonicae nihil, Romae nihil spondet quin potius quasi Romani cleri fastum iam praesagiens, eum ita comprimit Rom. i I. Dices: Destactiβηt rami,ut ego instrer. Recte, per in delitatem destacti sunt, tu pero fide stas, ne essertor animo ed time. Nams Deus naturalibus ramis non pepercit, vide ne tibi quo gi non parcat. Hac, inquis, Gentili in & Baronius A. D. 38. f. q. R darguit,mMit,Rom ros Paulus facilitatis ars B superbia, quod, ut notat Hieronymin, in praefat. lib.a. in epist.ad Rom. hac fuerint peculiaria Romanorum vitia,qua etiam Bernardus exprobrat
ad Eugenium lib. . Qid sibi velit Baronius facilitatis nomine, non satis video. Sed unum seperbiae crimen Luciferum, Adamum,totum genus humanum cum perdiis derit, quidni potuit etiam Sedem Rom. perdere,& ex vere Christiana tandem A ntichristianam emcere 3Baronius eam Sedem assirmat, non bus omnibus dicuntur. Ad omnes certe per- C tantum in culpate, satietam, sed & sancti-tinet haec monitio, sed non de nihilo Romanis nominatim haec dicuntur, ne quid in posterum sibi promissum praetexerent. Ex his verbis: Ἀ-- is Rom. I. 6. quomodo Actorum quoque ',2 I. μὲ ηα Pia labia ἰδών, quid colligat Chrγ-
tatis tam indubitatae, ut Ecclesia nulla, fidelis nullus pro sancto sit unquam habitus, nisi per communionem cum Ecclesia
Rom. Hac, inquiti A.D . I. f. o. uatessera, hoc uno SImbolo qui catholici sen quive haretici semper innotescere coeperunt. Certe, quoties Sedes Romana litam cum aliis operam sociavit,ad haereses o opugnandaS,
ptimi quique Doctores, &eius potestati
libenter faverunt,& communionem ejus κόεν Τπι.εον - ς δὶδωM των λοι'ῶν ἐθνα ε D magni fecerunt ; at hoc perpetuum, hoc
αμ1 e ἐ-ib hoc est: IPud mihi confidera fit adulatione omiti vacet anima Pauli. Cum Romanis Wrba faciem inum ersa terra fastigio quadam constitutis, vitii tamen amplius rilis tri- unum illis γηωυσυα, Symbolum,hanc illis perpetuam unamque tesseram fuisse, qua catholicos ab haereticis discernerent, vide quam sit alienum a vero . De Uictore, Zepherino, Cornelio, Scc. nominatim egimus,ntinc videam Us. quid Veteres in
genere dicant de Sed 1s Rom. sinctitate. A. D. 9o B. Johannes in Apocalypsi Sedem Rom. sub typo Babylonis V αλ cc κdescribit. Tertullianus de comina militis A. D. 2 o9. Novi pastores illorum, Lomanorum, in pace leoAes, in praelio αννο
158쪽
o Sedis Rom. Sanctitas. Lib. II.
CVrianis, inquit Baronius A. D. y8. g. Aso. ad Cornelium Papam scribens ep.1 . id quod Paulin ait: sdes vestra annuntiatur in universo munia: existimat prophetice dictum esse. Nec Pauli,nec Cypriani mens haec fuit: utriusque mens fuit, non spondere,quid in posteru esset eventuru,sed hortari Romanos ad fidei in culpatae perpetuam &invariatam professionem. oties Epistbpi Rom. majorum suorum pietatem sunt imitati toties illis lubenter tribuerunt Patres, quod pridem usurpaverat BPaulus. inquit Cyprianus, virtutis ct roboris firmitatem jam tunc instiritu praevidebat Paulus, ct praeconio futurorum merita vestra contestans, dum parentes laudat,slios propocabat. Recte, provocabat Paulus , provocabat Cyprianus. Sed huic provocationi, quam secus Caepe resiponde- Notum, inquis, est illud Hieron mi ad D - p. 7 ras. masium. Ego nullum primum, nisi Christuris,siqitens Beatitudini tuae, id est, Cathedra pei icommunione consocior, uper illam Petram a i-
scatam Ecclesiam esse scio. Hunc locum passim inculcas inculcat A D 37 a Baronius, Ros ydus tabula V. QDd
Hieronymus ait: inde nunc anima mea postu-Io cibum, unde olim Christi resimenta suscepi.
Casaubonus de Presbyteratu intelligit, Rosmeydus de baptismo . Utrumvis in
mas, patet causa, cur homo Latinae linguae, Romae baptizatus, Romae diu Versatus, Romam potius consulat, quam Carthaginem. At certe,si nulliue tprimus, multo
magis nullus est Dominus, nis Christus. Quid autem intelligit Hieronymus per cathedram Petri λ idem certe quod Christus per cathedram Mosis, sciliἀrint, ex ipso Cypriano jam supra demon- cet& sanam doctrinam, quam cum a Da-
Basilii de Sedis Romanae sanctitate,
quae fuerit sententia, satis docent ejus quaerimoniae, quas recensitimus, cum de S edis ejusdem potestate verba faceremus. Hic 'extrema tantum ejus verba referemus ad Eusebium ep. 1 o. Nihi subit illud Diomedu, Noli precari: nam nimis luperbus est. Revera enim seuperbi mores colantur, indies inselentiores fieri solent. Enimveros nomaso propugnari crederet, dubitaret autem tam de Meletii, quam de Paulini fide, maluit Damaso, quam horum alterutri communione consociari. Ignorabat Hieronymus, quantumvis Euphrati propinquus, statum Ecclesiarum trans Euphratem sitarum. Quanto magis illae Damam asum ignorabant λ Nunquid has omnes aeternae salutis exortes esse, voluit
Hieronymus p Cum igitur addit: Qui-bis propitius sit Dominus,quid opus habemus alio cun extra hanc domum agnum comederit,pro-su diοὶ Sin ira Dei perseveret, quodnam aκ- sanus e t, θοδεδομίαι intelligit. Vere sientis, inquis hoc ipsam assirmanti PD Casaubono: In Cathedra Romana fias re-ra, uec extra eam se potest. Non haec fuit xilium nanciscemur ab occidentali severcilio
Hi verum neqj ficiunt, neth disicere sustinent,sed salsis su*icionibus praOccupati circiter A.
D. 372. ea faciunt, qua prius A. D 3 7. in Marcello, contentiosi adversius eos, qui veritatem illis nuntiant, haeresim autem per sie firmantes. Ego quidem sne communi fientemia, hoc est, privatim volebam eorum cor 'luo , Damasios bere de rebus quidem ecclestasticis nihil nise ut subinnuerem eos nessi scire rerum, qua apud nos fiunt , veritatem, nes sii cipere νiam, qua eam distant. In genere vero non esse a sit his issultandum, nec iuperbiam pro dignitate habendam,cum vel hocsolum peccatupost nos Deo exosos reddere.
Hieronymi mens, ut aeternis flammis addiceret nationes omnes, quae Romam
ignorabant, quantumvis pie Christum colerent. Mens igitur illius est, ibi Petri cathedram esse, ubi reperitur Orthodoxia. Cum Liberius Arianis favebat, penes Athanasium, penes Hilarium erat Petri cathedra, non penes Liber um. Cum Tertullianus, Cyprianus, HieronymUS, Basiliu . alii multi, quovis Seculo, fastum cleri Rom.damnent,eidemque clero nullum
159쪽
in Cap. V. Te Roma Sanct. vlteram ct simonia an
tum plane jus tribuat Scriptur hinc luce clarius constat, totum illud jus,quod obtinet, per fastum & fraudem usurpatum, non divinitus ipsi traditum,& ad iniquistatis, rum ad pietatis mysterium pertinere. Denique, Maerimus nunc, non quae
pytestas,sed quae sanctitas sit sedis Rom. Cleri Romani sanctitatem, quanti faceret Hieronymus,satis docet,cum nono
tomo librum Didymi de Spiritu Sancto
Latinitate donans Paulinianum itacompellat: Clim in Babylom persarer,opurpura-υνπetricu essem colonin, iura Quiritium νι- νerem,potui garrire aliquid de Spiritu sancto,ct caeptum opusculum eiusdem urbis Pontifici dedicare : Et me illa,quae ιn Hieremia poli baculum termitur, a facie Aquilonis,coepit ardere, oepharistarum conclamantium Senatus, ct nullus
fir ba 'elscius sed omnis quasi indictosibi pratiodostrinarum adνersum me imperitia adtio con-juravit . Ilico ego velut postliminio Hiero)mam sum reversivi, videlicet A. D. 38 s. cum ilip priora,no Aeleii Romani,sed Damasi, quem colebat,elogia scriberet A.D. 372. Viria si qua in clara sunt, ea Ponti ci Rom.jui suum non detrahunt. Cum V alentiniano I. successissent duo filii,Valentinianus II. & Gratianus A. D. 37s. cum Gothorum incursus, & Valentis ala ipiis occisi caedes imperio Romano
multum terroris intulisset A D. 78. Gratianus e Rep futurum censuit, si consortem imperii Theodosium assumeret, que jam Valentinianus I. generum elegerat. Fac 1 in id A. D. 3 9. Is pridem quidem imbutus orthodoxa fide,nondum fame tabaptia a tus erat. Continuo post baptismum ab Ascholio Thessalonicensi susceptam pro more tum suo, tum collegarum nomine promuIgavit hoc edictum. Gratianus erat tantum annorum X XL Valentinianus annorum XIV. Cunctos, inquit A. D. i 8o populos, quos Clementia nostra egit temperamentum, in tali volum tu religione versari, quam divinum Petrum Apostoli traridisse Romanis religio uis nunc ab ipso in seta declarat,quami Pontificem Damasium sequi claret,ct Petrum Alexandria Episcopum Ap alica Sanctitatis, ut secundum Apostolicam discriplinam Epangelicam, doctrinam Patris o Filii OS.S. unam Deitatem sub parili majestate,
sub pia Trinitate credamin. Piam vocat,hoc est, misericordem, benignam, quo modo passim Imperatoribus cum pietas tribuebatur,benignitas potissimum designabatur: Sequitur. Hanc legem sequentes Chriasianorum Catholicorum nomen jubemus amplecti. Hic est essetitialis, tum Catholici- sint, tum Christianismi character,& ceternus, Vera scilicet in Deum unum ac trinum fides. Non vetaret autem Theodosius, ne Catholici dicerentur Ariani, nisi vidisset eos hoc titulo stiperbientes, nec potest Ecclesiae verae verae fidei titulus esse character, quem dare, quem eripere Pomtest homo mortalis. Q d additur de communione cum Damasio, id Damasio quidem est illustre, sed accidentale, temporale dc personale, quod ex Petro patet Athanasii successore, cui Theodosius in hoc edicto non minus, imo plus quam Damasio tribuit. Patet id imprimis ex edicto, quod anno sequente promul avit, in quo multorum Episcoporum fit mentio, Damasi nulla. Episcopis, inquit, tradi omnes Ecclesias mox julamis, qui unius maiestatis atq virtutis Patrem OF μtium θS S. confitentur,eiusdem orta,charita tisumus, nihildi sonum profana fionefacieni res sed Trinitatu ordinem persenarum adsertionem ct divinitatis unitatem,quos constabit communione Ne Iarii Disivi Constantinopolitana Ecclisia,Timothei, nec non intra ε Dptum at xan rina urbis Epimpo esse fociatos, quos etiam constabit in Orientis partibus Pelagio Episcopo Laodicenser, dcc. Hinc colligis,tam este personalia, quae Damasi, quam quae Nectarii
Timotheive communioni tribuuntuc.
Idem sentiendurn de verbis illis Ambrosii, de fratre suo Satyi oscribentis. Alvo capit, inviit, ad se Episcopum,nec ullam peram putavitinis vcra ἴdeigratiam,percontatum est
160쪽
, Ii Sedis Rom. Sahctitas. Lib. I L a Io
ex eo, tris cum Uscopis, Catholicis, hoc est, cum Romana siccina sentiret. Quid sit voces hae, hoc est, cum Romana Ecclva sint adjectitiae ξ Dentiis tamen sta locutum Ambrosium. Romanam Ecclesiam tum multis aliis puriorem, videbat Satyrus, Ambrosii fraterrideo ejus, quam aliarum multarum, communionem pluris faciebat. Generosius Donatista, cum suorum Episcoporum seriem cum ostentatione recensitisset, huic Augustinus ep. 16s. Si ordo episivorum sibi succedentium consederandus
est,quanto certius 9 vere salubriter ab ipse Petro numeramus λ Tum enarratis Romanae Sedis Episcopis. In hoc, inquit, ordine nullus Donatista Episcopivi in renitur: Sed ex transverso ex Astica ordinatum miserunt, qui paucis praesi-ἐens Astis in urbe Roma Montensium vel Cuet,u-pitarum vocabulum propagarit. q. d. Quos habetis Romae vestrae partis Episcopos, ii non sint a clero Romano electi,sed a vobis ex Africa missi, subornati. Haec sane non parum valebant ad retundendam Donatistarum jactantiam. Ad asserendam Sedis Rom. sanctitatem infallibilem
non valent, nec ad asserendam communionis cum Ecclesia Rom. necessitatem QAn potius utrinq; fatis negarunt Afri, cum suae communionis expertes essejus serunt eos Omnes, qui voluerint ad trans marina judicia provocare. Sedis Romanae, quantus adulator fuerit Pelagius,colliges ex eius epist olis, quas habes apud Baronium A. D. I7. Bellar- minus autem de amissione gratiae l. .c. 2. Autarem,mquii, commentariorum brevium in omnes epistolas Pauli, qua falso tribuuntur S. Hieronymo uisse Pelagium aut Pelagianum aliquem,extra controversiam est. Igitur remere gloriatur Baronius A. D 38. 9. 8. Pelagii falsum Hieronymi nomen praeferentiis testimonio, dicentisque: Vbi aliquando tanto
studio requentia ad Ecclesias ct ad Martyrum
sepulchra concurrituri Vbi sic adsimilitudinem caelestis tonitrui reboat Amen, o vacua idolorum
templa quatiuntur Z Non quod aliam fidem habeant Romani, nisi quam omnes Christi Ecclam; sed quod δενοβο in eis major est, inplicitas ad
credendum. Quam devotionem vocat Pelagius, hanc nos merito superstitionem vocare possumus, cuius obstetricem jam quarto, quintoque seculo fuisse Romam, ac reliquis exemplo suo praeivisse, lubens assentior. Rides Catholica, inquit Baronius A.D.38. Romana pariter dicebatur. Docet id imprimis testimonium Theodosi suntoris Imp. subcribemisai Acacium Dissopum Beroessem: Vos probatos Romana religionis sacerdotes esse,manifesto argumento clarate. Nihil mirum si Theodosius Imperator
Romanus cum ellit, tam impietatem &haeresim quam improbitatem, aut quamvis aliam impuritatem homine,nomine-
qtie Romano indignam pronuntiet, accos demum pro ver Romanis habeat, qui suo munere rite funguntur in quovis ordine; sed haec pertinent ad urbis, non adsedis Rom. dignitatem; quatenus urbs a sede, populus a clero distinguitur. Cum Arianismum Gothi fuissent amplexi, Orthodoxos vocabant Romanos respicientes, non tantum quid Episcopus
Rom. sed quid reliqui Romani impetii sentirent Episcopi. Huc spectat, quod apud Victorem de persecutione Vand lica lib. a. Iocundus Arrianus Theodorico Gottinorum Regi scribst: Si gladio pem
emeris, incipient Rueniani martyrem praedicare. Tum Episcopos Romanos instituebant& destituebant Gotthi. Igitur Romanorum nomine quosvis alios potius quam Episcopos Rom. intelligit. Eodem pertinent, quae Baronius ibidem citat ex Gregorio T uronens de gloria martyrum,cap. 23. dc 79. quibus locis Ariaui Gotthi diversa sentientes vocant Roman OS, non honoris, sed gentis nomen hoc vocabulo designantes. Alioqui tam confidenter Cat holicos se dicebant quam eos Romani dicebant haereticos. Salvianus Malsiliensis de Dei gubernario ne lib.I. Apsium, p ta .